Αυτά και πολλά ακόμη ερωτήματα μπορεί να θέσει ο καθένας, με αφορμή, τόσο την εμμονή του γγ του ΟΗΕ στα τελεσιγραφικά χρονοδιαγράμματα, όσο και το περιεχόμενο του απαράδεκτου σχεδίου του. Και σίγουρα, η αμερικανοβρετανικής έμπνευσης πρωτοβουλία του Κ. Ανάν είναι ενταγμένη σε γενικότερα σχέδια και επιδιώξεις, που δεν αφορούν μόνο στην Κύπρο, αλλά στην ευρύτερη περιοχή. Σίγουρα, τα γενικότερα αυτά αμερικανοβρετανικά σχέδια και επιδιώξεις συναντιούνται με αντίστοιχα σχέδια άλλων μεγάλων ιμπεριαλιστικών χωρών, όπως η Γερμανία ή η Γαλλία και, ταυτόχρονα, να κονταροχτυπηθούν μεταξύ τους, στα πλαίσια των εντεινόμενων τελευταία ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων ΕΕ και ΗΠΑ.

Ολ' αυτά, όμως, δεν κάνουν λιγότερο απαράδεκτο το «σχέδιο Ανάν», όπως υπονοούν ορισμένοι, αναφερόμενοι στην κρισιμότητα των καιρών και στη διεθνή κατάσταση. Ούτε λιγότερο επικίνδυνη, για το άμεσο μέλλον της Κύπρου. Το αντίθετο. Σε τέτοιες στιγμές, χρειάζεται η μεγαλύτερη δυνατή προσήλωση και υπεράσπιση των θεμελιακών αρχών επίλυσης του Κυπριακού, όπως αυτές εκφράζονταν στις παλαιότερες αποφάσεις του Συμβουλίου Ασφαλείας και της Συνέλευσης του ΟΗΕ. Σε τέτοιες στιγμές, χρειάζεται η μεγαλύτερη και πλατύτερη δυνατή ουσιαστική ενημέρωση και κινητοποίηση του λαού. Οπως και των δυνάμεων εκείνων, που έχουν τη θέληση και μπορούν να εκφράσουν τη διεθνή συμπαράστασή τους στην Κύπρο.