ΠΡΟΕΤΟΙΜΑΖΕΤΑΙ, λέει, η κυβέρνηση ενόψει της Διάσκεψης του ΝΑΤΟ και ο πρωθυπουργός μάζεψε τα πρωτοπαλίκαρα χτες. Είχε σύσκεψη με τον Γιώργο Παπανδρέου και τον Γιάννο Παπαντωνίου. Σιγά τα αίματα παιδιά.

Θα είναι (λέει) όλοι τους αποφασιστικοί, κατηγορηματικοί και κάθετοι για την ένταξη της Κύπρου και δε θα αφήσουν κανέναν άλλο να αρθρώσει κουβέντα. Στο μεταξύ θα συνυπογράψουν ό,τι τους δώσουν για Ιράκ, διεύρυνση της «συμμαχίας» και γενικώς.

Τι να πει κανείς. Ετσι όπως συμπεριφέρονται πλέον σε αυτές τις διασκέψεις, ακόμα και η (αστεία για τα τότε δεδομένα) εποχή των «αστερίσκων» και των «υποσημειώσεων» μοιάζει ηρωική.

Η μόνη μάχη που πραγματικά δίνουν οι άνθρωποι είναι στο εσωτερικό της χώρας και συγκεκριμένα για να μας πείσουν ότι η πειθήνια προσήλωσή τους στο σχέδιο Ανάν αποτελεί σκληρή διαπραγμάτευση ή... διαπραγματευτική τακτική.

ΣΕ ΔΙΟΡΘΩΣΕΙΣ της εξωτερικής πολιτικής της Τουρκίας θα προχωρήσει ο Ερντογάν σύμφωνα με τα δημοσιεύματα του Τύπου. Αραγε, η κυβέρνηση αυτή προέκυψε στην Τουρκία επειδή η τελευταία είχε προβλήματα εξωτερικής πολιτικής;

Δεν είναι κάπως ασύμβατο με την πραγματικότητα να εστιάζουν κυρίως σε αυτά κάποιοι που κυβερνάνε μια χώρα με τεράστια οικονομικά προβλήματα και ένα λαό που ζει σε συνθήκες εξαθλίωσης;

Αν και μεταξύ μας - τηρουμένων των αναλογιών - αυτό ίσως ισχύει και για τη δική μας χώρα, ιδίως όταν δηλώνει «παράγοντας προόδου στη Βαλκανική Χερσόνησο» και γενικώς τοπική υπερδύναμη.

ΜΠΟΛΙΚΕΣ θεωρίες αναπτύχθηκαν στο ΠΑΣΟΚ μετά τις δημοτικές εκλογές για την προσέγγιση των αγροτών και τη δυσαρέσκεια που προκαλεί η κυβερνητική πολιτική. Το ειλικρινές της προσπάθειας όμως αποδείχτηκε χτες με τους αγρότες της Λάρισας.

Για άλλη μια φορά εισέπραξαν την αδιαφορία κι ας διεκδικούν αποζημιώσεις για τις καταστροφές του Γενάρη. Προφανώς τα επικοινωνιακά τεχνάσματα δεν μπορούν να αντικαταστήσουν την πολιτική πραγματικότητα.