Γρηγοριάδης Κώστας

Σ' αυτήν την προσπάθεια, βέβαια, είναι γνωστό ότι αντιστέκονται σθεναρά οι γνωστοί σε όλους μας "έχοντες και κατέχοντες". Να υπενθυμίσουμε ότι ο λαός και ο εργαζόμενος σίγουρα δεν ξεχνά τι σημαίνει δεξιά, δεν ξεχνά τα ξερονήσια (Γυάρος, Μακρόνησος)... Να υπενθυμίσουμε επίσης στους δογματικούς του Περισσού ότι η επαναστατική γυμναστική είναι καλή όταν έχει αποτέλεσμα...».

Αυτά και άλλα ενδιαφέροντα μαθαίνουμε από την ανακοίνωση, που κυκλοφόρησε η Τομεακή Οργάνωση του ΠΑΣΟΚ στο Μετρό. Και το πράγμα θα ήταν για γέλια, αν δεν εξέφραζε, σε μικρογραφία, αυτό που τους επόμενους μήνες θα βιώσει ο ελληνικός λαός, στη μακρά προεκλογική περίοδο, υπό την καθοδήγηση του δίδυμου Σημίτη - Λαλιώτη. Το «αντιδεξιό» σύνδρομο, ο λαϊκισμός και ο αντικομμουνισμός θα ξεπεράσουν κάθε προηγούμενο. Αυτά είναι και τα τελευταία που απέμειναν στο ΠΑΣΟΚ για να «ταΐσει» το εκλογικό σώμα!

«Εχουμε δει τα δημοσιεύματα, που αναφέρουν ότι η Ελλάδα ανησυχεί για τις αναφερόμενες παραβιάσεις του ελληνικού εναέριου χώρου στο Αιγαίο από την Τουρκία. Γνωρίζουμε ότι ο Ελληνας υπουργός Εξωτερικών, Γ. Παπανδρέου, και ο Τούρκος ομόλογός του, Α. Γκιουλ, συζήτησαν το θέμα πρόσφατα στη Μαδρίτη. Αυτό αποτελεί ένα διμερές θέμα και ενθαρρύνουμε την Τουρκία και την Ελλάδα να συνεχίσουν τις συνομιλίες προσέγγισης».

Τα παραπάνω αποτελούν τη δήλωση του εκπροσώπου του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, μετά και τα τελευταία ρεκόρ των αλλεπάλληλων παραβιάσεων στο Αιγαίο από τουρκικά μαχητικά αεροσκάφη. Και τη δημοσιεύουμε, γιατί είναι χαρακτηριστική της τακτικής των «ίσων αποστάσεων» και της γενικότερης πολιτικής του «διαίρει και βασίλευε», που εφαρμόζει η Ουάσιγκτον και στην περιοχή μας.

Η συγχώνευση ΕΛΠΕ - ΠΕΤΡΟΛΑ οδηγεί στη δημιουργία μιας μεγάλης μονάδας, που θα είναι ικανή να αντεπεξέλθει στον ανταγωνισμό, να πάρει επενδυτικές πρωτοβουλίες, να κάνει μεγαλύτερα ανοίγματα στον ευρύτερο χώρο των Βαλκανίων και της Νοτιοανατολικής Ευρώπης, κλπ, κλπ. Το επιχείρημα αυτό έχει ακουστεί πολλές φορές τις τελευταίες μέρες από τους κυβερνώντες, στην προσπάθειά τους, να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Και δεν είναι λάθος, βέβαια, ότι οι συγχωνεύσεις οδηγούν συνήθως σε περισσότερο ισχυρές επιχειρηματικές μονάδες. Μόνον, που η ισχυροποίηση αυτή ωφελεί αυτόν που θα κάνει κουμάντο στη νέα, μεγαλύτερη μονάδα. Και στη συγκεκριμένη περίπτωση αυτός είναι ο Λάτσης, είτε θα έχει το πακέτο ελέγχου των μετοχών είτε όχι, αφού και το καπιταλιστικό κράτος, με τους όποιους «πράσινους» ή «γαλάζιους» κυβερνώντες - διαχειριστές, τα συμφέροντα της ολιγαρχίας εξυπηρετεί.

Ας μην προσπαθούν, επομένως, οι κυβερνώντες και όσοι αναμασούν τα επιχειρήματά τους, να ξεγελάσουν τους εργαζόμενους. Στο κάτω κάτω της γραφής δεν υπάρχει ούτε μία περίπτωση αποκρατικοποίησης, που να οδήγησε σε ωφέλιμα για το λαό αποτελέσματα. Και μη μας πουν, για τις τιμές των συνδιαλέξεων από κινητά τηλέφωνα, οι οποίες μειώθηκαν τα τελευταία χρόνια, λόγω δήθεν του ανταγωνισμού, κλπ, κλπ. Το μόνο, που αποδείχνει η συγκεκριμένη περίπτωση είναι το απροσμέτρητο μέγεθος της καταλήστευσης των εργαζομένων από τις προαναφερόμενες εταιρίες, με την «υψηλή εποπτεία» της κυβερνητικής πολιτικής. Αφού τοποθέτησαν στην αρχή τις τιμές στα ύψη κι έφαγαν με πολλαπλά κουτάλια, έκαναν μετά... μειώσεις.

Ας επανέλθουμε, όμως, στο επιχείρημα, ότι η συγχώνευση οδηγεί σε ισχυρότερη επιχείρηση. Ισχύει ή δεν ισχύει το ίδιο ακριβώς επιχείρημα και για την περίπτωση της ΔΕΗ; Δε θέτουμε, βέβαια, τυχαία το ερώτημα. Σύμφωνα, με πρόσφατη απόφαση του Ευρωκοινοβουλίου, οι μεγάλες εθνικές επιχειρήσεις ηλεκτρισμού, όπως η ΔΕΗ, θα πρέπει να «σπάσουν» σε μικρότερες επιχειρήσεις, έτσι ώστε η παραγωγή και πώληση ηλεκτρικής ενέργειας, να διαχωριστεί από τη διαχείριση των δικτύων μεταφοράς και διανομής. Το μέτρο αυτό θεωρείται απαραίτητο, για την «απελευθέρωση» της αγοράς ενέργειας. Με άλλα λόγια, να διευκολυνθούν η διείσδυση και οι επενδύσεις των κεφαλαιοκρατών στο συγκεκριμένο τομέα.

Και μην έχετε την παραμικρή αμφιβολία, ότι η νέα «υπο-ΔΕΗ», η οποία θα διαχειρίζεται τα δίκτυα μεταφοράς και διανομής, θα παραμείνει δημόσια, για να εξασφαλίζει με έξοδα του κρατικού προϋπολογισμού (δηλαδή, του λαού) την πάμφθηνη μεταφορά και διανομή του παραγόμενου από τους κεφαλαιοκράτες ηλεκτρικού ρεύματος.

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο Ελληνας πρωθυπουργός και προεδρεύων του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου, όπως και δύο υπουργοί της κυβέρνησης, μίλησαν για το θέμα των συνεχών παραβιάσεων στο Αιγαίο κι όλοι διέβλεψαν τον κίνδυνο εκτροπής της γειτονικής χώρα από το δρόμο της ένταξης στη «μεγάλη ευρωπαϊκή οικογένεια»...

Πάλι καλά δηλαδή που δεν πρότειναν να τους δανείσουμε τον ...Χριστοδουλάκη ή το Παπαντωνίου για μερικά χρόνια ώστε να επιτύχουν τους οικονομικούς τους στόχους.

Λέτε όλα αυτά να οφείλονται στο αυξημένο αίσθημα ευθύνης των κυβερνώντων λόγω των υποχρεώσεων της Ελληνικής Προεδρίας; Μήπως οφείλονται στον αυτοπροσδιορισμό τους ως «Ευρωπαίων» πλέον πολιτικών;

Οπως και να έχει το πράγμα πάντως ...τα ελληνικά σύνορα είναι αυτά που παραβιάζονται, ελληνικό έδαφος αφορούν οι επικλήσεις των «γκρίζων ζωνών» και ο ελληνικός εναέριος χώρος αμφισβητείται. Αν φυσικά τους απασχολεί...

Βέβαια δε χρειαζόμαστε την τακτική της Αγκυρας κατ' ανάγκη για να αμφισβητείται η εθνική κυριαρχία. Και στα Χανιά γίνεται ωραιότατα το ίδιο πράγμα χωρίς να ανακατεύονται καθόλου οι Τούρκοι στρατηγοί. Ανακατεύονται οι Αμερικανοί στρατιώτες...

Ενας 26χρονος συνεχίζει μέχρι και τώρα να νοσηλεύεται με κατάγματα στο κεφάλι από ξυλοδαρμό. Αναγνωρίστηκαν ως δράστες 2 Αμερικανοί πεζοναύτες και γύρισαν στη βάση τους ...σαν κύριοι ή μάλλον καλύτερα σαν κυρίαρχοι.

Οσο για το τι θα γίνει από εδώ και πέρα, έχει να κάνει μάλλον με τις ...επικοινωνιακές ανάγκες της αμερικανικής πρεσβείας και όχι με τη δικαιοσύνη.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Παπαγεωργίου Βασίλης

Το παραπάνω απόσπασμα είναι από την εισήγηση του Γ. Μπανιά στην πρόσφατη συνδιάσκεψη της ΑΚΟΑ. Και το σημειώνουμε, γιατί - απ' όσα σχετικά διαβάσαμε - η περιεχόμενη σ' αυτό εκτίμηση αποτελεί και το πλέον συνεκτικό στοιχείο των σχέσεων και της κοινής πορείας της ΑΚΟΑ, με το ΣΥΝ, την ΚΕΔΑ, κλπ. Σ' αυτό είναι όλοι τους σύμφωνοι και δεν υπάρχει η παραμικρή ένσταση: Η ήττα του «δογματικού και σεχταριστικού ΚΚΕ» αποτελεί την αναγκαία προϋπόθεση για την ανασύνθεση της αριστεράς. Για να έρθει η τελευταία στα μέτρα τους. Για να χάσει κι αυτή, και το εργατικό - λαϊκό κίνημα, κάθε ταξική αναφορά και προοπτική σύγκρουσης, ρήξης και ανατροπής του καπιταλιστικού συστήματος. Για να μη χαλάει η σούπα της «άλλης Ευρώπης», ως δήθεν αντίπαλου δέους στις ΗΠΑ. Για να μετατραπεί ο σοσιαλισμός στην αυταπάτη ενός γενικόλογου «άλλου κόσμου, εφικτού», όπου οι καπιταλιστικές ιδιοκτησίες και τα κέρδη θα συνυπάρχουν, υποτίθεται, αρμονικά με τους ανθρώπους και θα τους υπηρετούν..!

Οταν σημειώνουμε, όμως, ότι, σκορπίζοντας αυταπάτες και ψευδαισθήσεις και κάνοντας αντι-ΚΚΕ αγώνα, επιδιώκουν, στην πραγματικότητα, τον ευνουχισμό του ταξικού και αριστερού κινήματος και προσφέρουν απλόχερα τις υπηρεσίες τους στο σύστημα, παρεξηγούνται κι από πάνω...

Σε «φιλόξενη φωλιά του αντικομμουνισμού» επιχειρούν να μετατρέψουν τη «Θεσσαλία» - μια ιστορική, δημοκρατική εφημερίδα που εκδίδεται στο Βόλο - τα στελέχη του ΣΥΝ, που τη διαφεντεύουν, τα τελευταία χρόνια. «Πουλαίν» τους σ' αυτή την προσπάθεια φαίνεται να είναι ο Λαρισαίος δημοσιογράφος Ανδρέας Γιουρμετάκης, ένας «καθ' έξιν και κατ' επάγγελμα» αντικομμουνιστής, ο οποίος δεν κρύβει ότι η αντι-ΚΚΕ προπαγάνδα είναι η κύρια, αν όχι η αποκλειστική «δημοσιογραφική δουλιά» του.

Κάθε βδομάδα ο εν λόγω «δημοσιογράφος» γράφει ρεπορτάζ ή άρθρο στη «Θεσσαλία της Δευτέρας», που στάζει αντικομμουνιστικό δηλητήριο. Με τα γραφόμενά του επιχειρεί την πλήρη κι απροκάλυπτη διαστρέβλωση των θέσεων και, κυρίως, των προθέσεων του ΚΚΕ και καταφέρεται, με προσβλητικούς χαρακτηρισμούς, εναντίον στελεχών του Κόμματος. Επιπροσθέτως, επιχειρεί να συκοφαντήσει το εργατικό, το αγροτικό, το φιλειρηνικό και, γενικότερα, το λαϊκό κίνημα της Θεσσαλίας, να υπονομεύσει τις προσπάθειες ανάπτυξης των λαϊκών αγώνων για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής των κυβερνήσεων του δικομματισμού.

Βεβαίως, ο Α. Γιουρμετάκης δε φταίει, καθότι αυτή τη «δουλιά» έμαθε να κάνει, αυτή κάνει και σιγά που θα πάει να μάθει τη σωστή δημοσιογραφία, όταν βρίσκει εργοδότες, που τον πληρώνουν να περιφέρει τον αγοραίο αντικομμουνισμό του. Η ευθύνη βαρύνει τους υπευθύνους της «Θεσσαλίας», οι οποίοι τον έχουν στη «δούλεψή» τους, υποθάλποντας και προβάλλοντας την αντικομμουνιστική προπαγάνδα του.

Το γεγονός, δε, ότι η εφημερίδα συνεχίζει να «φιλοξενεί» τα αντι-ΚΚΕ ψεύδη του, παρά το ότι επισημάνθηκε, αρμοδίως, στους υπευθύνους της πως αυτό είναι απαράδεκτο, αποδεικνύει ότι η «δουλιά» είναι μελετημένη, προγραμματισμένη και έχει συγκεκριμένους πολιτικούς στόχους κι επιδιώξεις.

Φυσικά, είναι δύσκολο να επιτευχθούν αυτοί οι στόχοι. Οχι μόνο γιατί το ΚΚΕ στη Θεσσαλία έχει βαθιές ρίζες μέσα στο λαό - σε αντίθεση με το ΣΥΝ, που δε τυγχάνει λαϊκής εκτίμησης και δεν έχει πολιτική επιρροή - αλλά και γιατί είναι τόσο ωμός ο αντικομμουνισμός που «παράγεται» και «προσφέρεται», που δεν είναι και τόσο αποτελεσματικός...

«Μα, δε βλέπουν, δεν ακούν, δε συγκινούνται; Και βλέπουν, και ακούν, και συγκινούνται, και αισθάνονται. Στο πετσί τους, στις σχέσεις τους, στο πορτοφόλι τους, στο σπίτι τους, στα παιδιά τους, στο τσιγάρο τους, στη δουλειά τους, στην πίκρα τους - σε όλα τους. Τότε, γιατί πηγαινοέρχονται από τη Σκύλλα στη Χάρυβδη; Από το εκσυγχρονιστικό ΠΑΣΟΚ στη ...λαϊκή ΝΔ; Επειδή φοβούνται. Λιμούς, καταποντισμούς, πολέμους, δυστυχίες, μικρόβια, ιούς, σεισμούς, αποκλεισμούς. Ολα είναι εναντίον τους. Το διεθνές κλίμα μοιάζει με τον Γκοτζίλα. Ετσι και η πατούσα του μισομπεί στην Ελλαδίτσα θα μας πλακώσει και θα μας λιώσει. Ο φόβος προκαλεί ανασφάλεια, η ανασφάλεια παράλυση και η παράλυση παράδοση. Παράδοση στο ρητό της γιαγιάς μας "κάλλιο πέντε και στο χέρι παρά δέκα και καρτέρι". Κάποτε, ο ηρωισμός ήταν οι προκηρύξεις εναντίον του Χίτλερ, ο Μαραθώνιος της Ειρήνης, το Πολυτεχνείο. Σήμερα είναι η πίστη σ' ένα σύνθημα από το παρελθόν: "Λαός ενωμένος ποτέ νικημένος!"». Του Δημήτρη Δανίκα, από τη «στήλη άλατος» των χτεσινών «Νέων».

Ο λαός πλέον ζητιάνος,

ο λαός πλέον επαίτης,

μα κορδώνεται ο σουλτάνος

κι εμφανίζεται ως ηγέτης

λες και έχει καταφέρει

τίποτ' άλλο απ' το... «χέρι»!

*

Ο λαός έχει λυγίσει

απ' τα βάρη και τη «ζώνη»,

μα κοιτάξτε το δερβίση

σαν το διάνο πώς φουσκώνει

και δεν πάει να δέσει πέτρα

να... πνιγεί μ' όλα τα «μέτρα»!