Γρηγοριάδης Κώστας

"Πολλές θετικές αποφάσεις έχουν ως τώρα ληφθεί από την τουρκική κυβέρνηση, με στόχο μια ευνοϊκή γνώμη για την εκκίνηση ενταξιακών διαπραγματεύσεων. Η συνεχιζόμενη διαδικασία των μεταρρυθμίσεων στην πολιτική και την αστική ζωή της Τουρκίας είναι ευπρόσδεκτη", δήλωσε ο Μπαρόζο» (από χτεσινό τηλεγράφημα του ΑΠΕ).

«"Πάντοτε συστηματική" είναι η χρήση των βασανιστηρίων στην Τουρκία, κατήγγειλε και πάλι η Ενωση Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων (IHD) της Τουρκίας: Μόνο το πρώτο εξάμηνο του 2004, επισήμανε, υπήρξαν τουλάχιστον 692 υποθέσεις βασανισθέντων. Σύμφωνα με τον πρόεδρο της IHD Χοσνού Οντούλ, το 2003 τουλάχιστον 1.391 άνθρωποι υπέστησαν διαφόρων ειδών βασανιστήρια, από ηλεκτροσόκ έως ξυλοδαρμούς». (Από το χτεσινό «Ρ»).

Βέβαια, από το συνδυασμό των δύο αυτών ειδήσεων ...δεν προκύπτει καμία είδηση. Είναι γνωστό, τουλάχιστον στους αναγνώστες του «Ρ», ότι η ΕΕ αναγνωρίζει - με την ίδια «αξιοθαύμαστη» ευκολία - κατοχικές κυβερνήσεις όπως του Ιράκ, θεωρεί «δημοκρατικά» καθεστώτα όπως αυτά των βαλτικών χωρών που έχουν στις φυλακές τους κομμουνιστές πολιτικούς κρατούμενους και βέβαια «χαιρετίζει» το τουρκικό καθεστώς, στα «λευκά κελιά» του οποίου πεθαίνουν καθημερινά αγωνιστές απεργοί πείνας.

Η δημοσίευσή τους, όμως, είναι πάντα χρήσιμη, περισσότερο για όσους έχουν ακόμη αυταπάτες σχετικά με την ΕΕ...

Του ξέφυγε μια σχεδόν ολόκληρη αλήθεια κι έγινε χαμός. Φανταστείτε, τι θα γινόταν εάν έλεγε όλη την αλήθεια. Ο λόγος, για τον Γερμανό πρόεδρο, Χορστ Κέλερ, ο οποίος δήλωσε τις προάλλες, ότι δεν πρόκειται να υπάρξει σύντομα εξίσωση του βιοτικού επιπέδου των Ανατολικογερμανών με εκείνο των Δυτικογερμανών. Αμέσως μετά τη δήλωση ακολούθησε μια θύελλα αντιδράσεων από το σύνολο σχεδόν του πολιτικού φάσματος της χώρας. Οι πλέον εξοργισμένες αντιδράσεις, βέβαια, προήλθαν από εκπροσώπους του κυβερνητικού συνασπισμού σοσιαλδημοκρατών και «πρασίνων». Αλλος χαρακτήρισε «εξαιρετικά ατυχείς» τις δηλώσεις του προέδρου και άλλος τις παρομοίασε με «κραυγή παραίτησης». Κι όλ' αυτά, για κάτι, που το γνωρίζουν όλοι. Αλλωστε, η δεκαπενταετής μέχρι σήμερα πορεία της γερμανικής «ενοποίησης» (στην πραγματικότητα ενσωμάτωσης και καταλήστευσης της Ανατολικής από τη Δυτική, σε συνδυασμό με την ανατροπή του σοσιαλιστικού καθεστώτος), δεν αφήνει και πολλές αμφιβολίες. Η δήλωση του Γερμανού προέδρου, όμως, χαλά τη σούπα των ψευδαισθήσεων και των αυταπατών, που έχουν με πολύ κόπο φτιάξει και συντηρούν συνεχώς οι κυρίαρχες πολιτικές δυνάμεις. Γι' αυτό και οι τόσο οργισμένες αντιδράσεις...

Μετά τα παράπονα που εξέφρασε και τις «μπηχτές» που έριξε, κατά την τελετή αντικατάστασής του, ο πρώην Αρχηγός του Γενικού Επιτελείου Αεροπορίας, Παν. Παπανικολάου, τα ίδια ακούστηκαν κι από τα χείλη του Αρχηγού του Αρχηγείου Τακτικής Αεροπορίας, Στ. Φλάσκου, κατά την τελετή της δικής του αντικατάστασης, που έγινε, χτες, στη Λάρισα. Κι ενώ είναι απορίας άξιον το ΚΥΣΕΑ από τη μια να τους αποπέμπει από το στράτευμα, χρεώνοντάς τους την ευθύνη για την υπόθεση του «Σινούκ» κι από την άλλη να τους χαρακτηρίζει ως «ευδοκίμως τερματίσαντες» τη σταδιοδρομία τους, πολλοί αναρωτιούνται:

Γιατί ανώτατοι αξιωματικοί «βγαίνουν παραπονούμενοι» και μιλούν με υπονοούμενα; Αν πιστεύουν ότι υπάρχει πολιτική ή και όποια άλλη ευθύνη στον υπουργό Εθνικής Αμυνας, ή στον πρωθυπουργό, γιατί δεν το λένε ντόμπρα και καθαρά, όπως αρμόζει σε στρατιωτικούς, που έχουν ταχθεί να υπηρετούν την Πατρίδα και το Λαό;

ΥΓ: Αν, έστω και μία στο εκατομμύριο, περιέχουν αλήθεια όσα ακούγονται για τη στάση του Αρχηγού του Γενικού Επιτελείου Στρατού, Ν. Ντούβα - ότι, δηλαδή, αυτοδιαψεύστηκε δημοσίως, κατόπιν άνωθεν εντολής, για να «βγάλει λάδι» τον προϊστάμενό του υπουργό - τότε μπορεί κανείς να συμπεράνει πως, στις μέρες μας, η «στρατιωτική τιμή» είναι πολύ φτηνή...

Με γεια τους και χαρά τους. Τουλάχιστον εμάς ποτέ δεν μπόρεσαν να μας γελάσουν. Ο ιμπεριαλιστής μόνον ιμπεριαλιστικά μπορεί να σκέφτεται και να σχεδιάζει. Το πραγματικό αντίπαλο δέος ενάντια σε όλο το σύστημα θα το φτιάξει μόνον η ενωμένη πάλη των λαών...

Μάλλον δε θα έχει «πάρει το αυτί του» ότι σε αυτή τη χώρα υπήρξαν και επιχειρήσεις όπως η «ΠΑΛΚΟ» και τα «Υβόνη Στορς» ή για το τι γίνεται στις κλωστοϋφαντουργίες της Βόρειας Ελλάδας σήμερα.

Αν θέλει πάντως να αποκτήσει κάποια στοιχειώδη επαφή με την πραγματικότητα, ας μπει στον κόπο το υπουργείο του να ερευνήσει πόσες επιδοτήσεις έχουν δοθεί την τελευταία 5ετία, τι έγιναν και το πόσο... θετικά επέδρασαν στην απασχόληση.

Ετσι, για να ξέρει και ο κόσμος τι και ποιους πλήρωνε και τι ακριβώς απέφεραν οι φόροι του. Αυτό είναι που σίγουρα θα ενδιέφερε πολλούς και όχι το τι είδους «σκάνδαλα» και ποιοι «κονόμησαν» επί ΠΑΣΟΚ.

ΚΑΙ ΕΠΙΣΗΜΩΣ μας «έβαλλε» στη μετά-ολυμπιακή εποχή χτες ο κυβερνητικός εκπρόσωπος μιλώντας για την Εξεταστική Επιτροπή που θα ερευνήσει τα πεπραγμένα του 2004.

Θέμα χρόνου λοιπόν να αρχίσουν οι «αγώνες» για το ποιος κακοδιαχειρίστηκε την υπόθεση και τα... ρεκόρ θα σπάνε το ένα μετά το άλλο στις πλειοδοσίες επιθέτων και χαρακτηρισμών ανάμεσα σε ΠΑΣΟΚ και ΝΔ.

Πάντως, είναι σίγουρο, από τώρα, ότι στο βάθρο θα ανέβει, έχοντας το χρυσό μετάλλιο, η εξαπάτηση του κόσμου. Αφού, ούτε η ουσία του πράγματος θα απασχολήσει την πολιτική αντιπαράθεση, ούτε καν τα πραγματικά ποσά.

Αραγε θα μας δώσουν μια εκτίμηση του πόσα κέρδισαν οι χορηγοί των Ολυμπιακών Αγώνων, ή έστω μια εκτίμηση; Είναι σαφώς αρνητική η απάντηση και σε αυτό θα συμφωνήσουν οι δυο «συνεταίροι» και κατά τα άλλα «μονομάχοι».

Γρηγοριάδης Κώστας

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οσο για τις... προτάσεις του, μέχρι και οι βιομήχανοι εμφανίζονται κάπως πιο συγκρατημένοι - που λέει ο λόγος - μια και ο Δ. Αρμενάκης σημειώνει ότι απαιτούνται «αναγκαίες παραμετρικές αλλαγές, ως προς τα ηλικιακά όρια εξόδου, το χρόνο ασφαλιστικής ζωής, τα κίνητρα παράτασης του εργασιακού βίου και γενικότερα επαναπροσέγγιση του χρόνου εξόδου από την εργασία σε σχέση με το προσδοκώμενο όριο ζωής».

Συμπέρασμα (ένα από τα πολλά που μπορούν να εξαχθούν): Προφανώς ο Δ. Αρμενάκης, ως πρόεδρος της ΕΣΕΕ, κατέχει «ασφαλείς» πληροφορίες ότι οι έμποροι όχι μόνο είναι κατευχαριστημένοι από το ύψος των σημερινών συντάξεών τους, αλλά και δε θέλουν να... συνταξιοδοτούνται.

Οι κινήσεις ανατροπής δεδομένων στο γεωπολιτικό χάρτη των Βαλκανίων δε σταμάτησαν με την προ 13 ετών διάσπαση της πρώην Γιουγκοσλαβίας, την προ οκτώ ετών εγκατάσταση των ΝΑΤΟικών δυνάμεων κατοχής στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη και κατοπινά στο Κοσσυφοπέδιο. Το καζάνι αποσταθεροποίησης στη νοτιοανατολική Ευρώπη εξακολουθεί να βράζει, με τη σημερινή Ενωση Σερβίας - Μαυροβουνίου, να συνεχίζει να αποτελεί το «κύριο πιάτο» στο μενού των οιονεί ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων... Μια σοβαρή ένδειξη των περαιτέρω ιμπεριαλιστικών προθέσεων αποτέλεσε και η προ ημερών απόφαση των υπουργών Εξωτερικών της ΕΕ στο (σημαδιακό ολλανδικό χωριό) Μάαστριχτ να επιβάλουν ξεχωριστές ενταξιακές συνομιλίες με το Μαυροβούνιο και τη Σερβία... γιατί - λένε - αυτό επιτάσσουν «πρακτικοί λόγοι». Η παρενθετική δήλωσή τους, πως «επιθυμούν σφόδρα την ύπαρξη του ενιαίου κράτους Σερβίας - Μαυροβουνίου» ήταν μόνον για να διασκεδάσει τις εντυπώσεις...

Είναι φανερό, πως αρκετοί στις Βρυξέλλες προωθούν την περαιτέρω διάσπαση των εναπομεινάντων τμημάτων της έως πρότινος ΟΔ Γιουγκοσλαβίας, χρησιμοποιώντας κάθε τόσο τη φενάκη της «ρεάλ πολιτίκ»... Πόσο μάλλον, που το καζάνι στο Κοσσυφοπέδιο αναμένεται συντόμως να «ξανανεβάσει» τη θερμοκρασία στην ευρύτερη περιοχή, με τις «γενικές εκλογές» της 23ης Οκτώβρη και την ένταση των συνομιλιών της λεγόμενης Ομάδας Επαφής για το γιουγκοσλαβικό την άνοιξη του 2005 για τον καθορισμό του τελικού στάτους κβο μιας επαρχίας που πολλοί (για διάφορους λόγους) θα προτιμούσαν ...«ανεξάρτητη»...

Από την πρώτη στιγμή, πριν πέντε χρόνια, που το χερσαίο στρατηγείο του ΝΑΤΟ πήγε και εγκαταστάθηκε στον Τύρναβο, προκάλεσε τις αντιδράσεις των Θεσσαλών, οι οποίοι, πολλές φορές - και κυρίως στην περίοδο της ΝΑΤΟικής επίθεσης κατά της Γιουγκοσλαβίας - πραγματοποίησαν αγωνιστικές κινητοποιήσεις, απαιτώντας την άμεση απομάκρυνσή του. Ετσι, η προχτεσινή τελετή απενεργοποίησής του, προκάλεσε αισθήματα ανακούφισης στους Θεσσαλούς, αν και γνωρίζουν ότι δε γλιτώνουν από το ΝΑΤΟικό βραχνά, αφού, οσονούπω, τίθεται σε πλήρη λειτουργία το αεροπορικό στρατηγείο του ΝΑΤΟ στο Κουτσόχερο της Λάρισας.

Ο θεσσαλικός λαός χαίρεται που ξεκουμπίζονται από κει οι «καραβανάδες» του ΝΑΤΟ, αλλά κάποιοι στενοχωριούνται. Το έβλεπες στο πρόσωπο Ελλήνων στρατιωτικών κι άλλων παραγόντων, που παραβρέθηκαν στην τελετή απενεργοποίησης. Δε φαίνονταν, όμως, στενοχωρεμένοι ο διοικητής της Νότιας Πτέρυγας της Συμμαχίας, Γκ. Τζόνσον, ούτε ο Αμερικανός πρέσβης Τ. Μίλερ, ο οποίος περιφερόταν χαμογελαστός στη δεξίωση και, δίκην σταρ του σινεμά, έδινε αυτόγραφα στα παιδιά του Διεθνούς Σχολείου που λειτουργεί στις εγκαταστάσεις του στρατηγείου. Και δεν είναι περίεργο που είναι ευχαριστημένοι οι ΝΑΤΟικοί, καθώς το χερσαίο στρατηγείο φεύγει, αφού «εξετέλεσε την αποστολή του» κι επειδή αυτό επιβάλλει ο αναπροσανατολισμός των επιχειρησιακών και στρατηγικών σχεδίων της «λυκοσυμμαχίας»...

«Η απάντηση στη διαφθορά, στη διαπλοκή και στις γραφειοκρατικές αγκυλώσεις είναι: λιγότερο κράτος, περισσότερη αγορά. Μόνο έτσι θα μπορέσουμε να πετύχουμε και μία νέα ηθική διαπαιδαγώγηση...».

Αυτά ανέφερε, μεταξύ άλλων, ο πρώην επιχειρηματίας και νυν υφυπουργός Οικονομίας Χ. Φώλιας σε πρόσφατη ομιλία του στη ΒΙΠΕ Κιλκίς. Προφανώς κατά τον κ. Φώλια, το κράτος δεν είναι μηχανισμός ταξικής κυριαρχίας και επιβολής των συμφερόντων της κυρίαρχης τάξης (της τάξης του) ενάντια στα συμφέροντα των καταπιεζόμενων τάξεων. Ο ίδιος φαίνεται να αντιλαμβάνεται την έννοια «κράτος» - και πιο συγκεκριμένα, ορισμένων τομέων του - σαν κάτι το αρνητικό, που συνδέεται με τη διαπλοκή, τη γραφειοκρατία, τις αγκυλώσεις και μύρια άλλα κακά. Εμφανίζεται να πρεσβεύει επίσης ότι η ηθική εξυγίανση θα προέλθει από την επέκταση της αγοράς. Της καπιταλιστικής αγοράς για να ακριβολογούμε. Τι σημαίνει όμως αγορά σε συνθήκες καπιταλισμού; Τίποτα λιγότερο από το πλαίσιο παραγωγής και αναπαραγωγής των σχέσεων εκμετάλλευσης της εργασίας από το κεφάλαιο και ό,τι αυτό συνεπάγεται στις σημερινές συνθήκες. Τι ηθικό, όμως, υπάρχει στη διατήρηση αυτής της διαδικασίας, εκτός βέβαια από το «ηθικό» δικαίωμα του κεφαλαίου να απομυζά όλο και περισσότερη απλήρωτη εργασία;

Γνωστές είναι, βέβαια, οι αντιλήψεις για το λιγότερο κράτος και την περισσότερη αγορά. Το γεγονός ότι τις εκστομίζουν με τέτοια ευκολία, μετά από τόσα δεινά που συσσώρευσαν οι συγκεκριμένες πολιτικές στον πλανήτη, απλώς δείχνει πόσο επικίνδυνοι είναι οι άνθρωποι που βρίσκονται σήμερα στα κυβερνητικά θεωρεία.