Η δήλωση του υπουργού προκάλεσε αρκετές αντιδράσεις κι έτσι το απόγευμα προσπάθησε να συμμαζέψει τα ασυμμάζευτα, σημειώνοντας ότι όταν ανέφερε τα περί φίλων του στο ΚΚΕ, «είχα ως μοναδικό σκοπό να αποκρύψω την πηγή μου, με δεδομένο ότι θα ήταν αδύνατον να είχα τέτοια ενημέρωση από στελέχη του ΚΚΕ»! Και, ακόμη, ότι οι συζητήσεις με τους δημοσιογράφους, που γίνονται μετά την καθιερωμένη ενημέρωση, περιέχουν «έντονα στοιχεία οικειότητας»!
Παρόμοια... αστεία έκανε ο Μ. Κεφαλογιάννης και με τους συνδικαλιστές της Ζώνης όταν μέσα σε ένα αντικομμουνιστικό ντελίριο τους αποκάλεσε ...«καπελωμένους» και άλλα τέτοια, ενώ συνολικά δε χάνει ευκαιρία να δείξει το αντικομμουνιστικό του μένος. Εμείς ένα έχουμε να πούμε: Καλά θα κάνει ο Μ. Κεφαλογιάννης να μην πιάνει στο στόμα του το ΚΚΕ, ούτε καν για ...αστείο!
Το γεγονός της ολοφάνερα όχι τυχαίας συγκυρίας του πρωτοφανούς αριθμού παραβιάσεων του ελληνικού εναέριου χώρου από τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη (ρεκόρ τελευταίου οκταμήνου), την ίδια μέρα και ώρα με το επίσημο δείπνο του Ελληνα και του Τούρκου πρωθυπουργού στις Βρυξέλλες, σημειώναμε χτες. Και αναρωτιόμασταν τι είπε ο κ. Ερντογάν, όταν ο Κ. Καραμανλής του έθεσε -όπως ο ίδιος δήλωσε δημόσια- το θέμα των παραβιάσεων.
Χτες, στη διάρκεια της πρωθυπουργικής συνέντευξης Τύπου, ο Κ. Καραμανλής ρωτήθηκε γι' αυτό ακριβώς το ζήτημα, αλλά και πάλι απέφυγε να απαντήσει και παρέπεμψε στον κ. Ερντογάν. Βέβαια, ίσως, είναι περιττή η παραπέρα διερεύνηση του θέματος. Υπάρχει ανακοίνωση του τουρκικού Γενικού Επιτελείου, στην οποία το τελευταίο κατηγορεί την Ελλάδα ότι παρενοχλεί τα τουρκικά πολεμικά αεροσκάφη...
Οι τελευταίες εξελίξεις, σχετικά με το νόμο περί «βασικού μετόχου» και, ιδιαίτερα, η ωμή επέμβαση της Ευρωπαϊκής Επιτροπής, έρχονται να προσθέσουν άλλη μια χεροπιαστή απόδειξη των κυρίαρχων προσανατολισμών και πολιτικών της ευρωένωσης. Τα πάντα κρίνονται με το πρίσμα της «ελεύθερης» (διάβαζε: ασύδοτης) δράσης του μεγάλου κεφαλαίου και της ενίσχυσης του επιχειρηματικού ανταγωνισμού. Ολα τ' άλλα περισσεύουν...
Βέβαια, το φαινόμενο δεν είναι καινούριο. Στο ίδιο ακριβώς συμπέρασμα οδηγούν οι νόμοι της αγοράς, οι κάθε λογής «απελευθερώσεις» και αντιλαϊκές διαρθρωτικές αλλαγές, η εμπορευματοποίηση της Υγείας, της Παιδείας, η αναγωγή της επιχειρηματικότητας και του κυνηγητού των κεφαλαιοκρατικών κερδών σε πρώτη και αδιαμφισβήτητη αξία της κοινωνίας, στην οποία οι πάντες υποχρεώνονται να υποτάσσονται, κλπ., κλπ.
Παρ' όλ' αυτά, όμως, ορισμένοι επιχειρούν να σώσουν τα προσχήματα και να εξωραΐσουν τον ταξικό χαρακτήρα και προσανατολισμό της ευρωένωσης. Χαρακτηριστικά, από την άποψη αυτή, είναι τα παρακάτω ερωτήματα του κύριου άρθρου της χτεσινής «Αυγής»: «Ο αγώνας κατά της διαπλοκής και της διαφθοράς θα υποταχθεί στις απαιτήσεις της "ελεύθερης αγοράς"; Αν δεν υιοθετηθούν μέτρα ελέγχου, πώς θα σπάσουν οι μηχανισμοί χρηματισμού, εξυπηρέτησης, αλλοίωσης της δημοκρατικής βούλησης; Με επικλήσεις ή με την ελευθερία του κεφαλαίου να ελέγχει και την πληροφόρηση;».
Δηλαδή, η «Αυγή» πιστεύει ότι ο νόμος περί «βασικού μετόχου» εξασφαλίζει - στοιχειωδώς έστω - τον αγώνα κατά της λεγόμενης διαπλοκής και της διαφθοράς, το σπάσιμο των μηχανισμών χρηματισμού, εξυπηρέτησης και αλλοίωσης της δημοκρατικής βούλησης; Μα, είτε εφαρμοστεί ο νόμος, είτε όχι, οι προμήθειες και τα έργα του δημοσίου θα αποτελούν αντικείμενο λεηλασίας των κεφαλαιοκρατών κι ας μην κατέχουν αυτοί ΜΜΕ, ενώ το κράτος θα συνεχίσει να είναι πολύμορφα «διαπλεκόμενο» μαζί τους, αφού τα δικά τους συμφέροντα υπερασπίζεται και εξυπηρετεί. Κεφαλαιοκράτες, επίσης, θα ελέγχουν την πληροφόρηση, κατέχοντας τα ιδιωτικά Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, ενώ τα λεγόμενα κρατικά ΜΜΕ θα συνεχίσουν να αποτελούν το μοχλό προπαγάνδας της εκάστοτε κυβέρνησης.
Ας μη σκορπίζει, επομένως, σύγχυση και αυταπάτες. Οι λέξεις «κεφαλαιοκρατικά συμφέροντα» και μόνον αυτές είναι γραμμένες, τόσο στη σημαία της ΕΕ, όσο και σ' αυτή της νυν ή της προηγούμενης κυβέρνησης. Καμιά άλλη. Αυτές καθορίζουν και σφραγίζουν τον προσανατολισμό και την πολιτική τους. Και στο πλαίσιο αυτό, δεν υπάρχουν ουσιαστικά περιθώρια ικανοποίησης των λαϊκών αναγκών και απαιτήσεων. Γι' αυτό και αποτελεί μονόδρομο, για τους εργαζόμενους και το λαϊκό κίνημα, η αντίσταση, η απειθαρχία, η ανυπακοή, η σύγκρουση και η ρήξη με τις πολιτικές αυτές, τους φορείς και τους μηχανισμούς της.
Φυσικά, τέτοιου είδους «διεισδύσεις» (για να ξέρουμε τι λέμε) δεν αποσκοπούν σε τίποτε άλλο, παρά στην ακόμη μεγαλύτερη αύξηση των τραπεζικών κερδών, καθώς και στην ενίσχυση επιχειρηματιών, προκειμένου να πάρουν καλές θέσεις στο χάος μιας αγοράς που διαμορφώνεται άναρχα και απολύτως «ελεύθερα», για όποιον θέλει να κερδοσκοπήσει σε βάρος αυτών των λαών.
Το γεγονός πως οι προαναφερόμενοι επιχειρηματίες (εντός η εκτός εισαγωγικών) ωραιότατα μπορούν να κλείνουν επιχειρήσεις στην Ελλάδα για να τις ανοίξουν μερικά χιλιόμετρα βορειότερα, αφήνοντας πίσω 100άδες ανέργους, δεν απασχολεί βέβαια κανέναν.
Αυτά, βέβαια, ενώ ξέρουμε πολύ καλά τι κατάσταση επικρατεί στα Βαλκάνια και τι άλλα σχέδια πολιτικο-στρατιωτικών παρεμβάσεων εξυφαίνονται από την ΕΕ και το ΝΑΤΟ, με απρόβλεπτο κόστος και εξελίξεις.
Αραγε δηλώνουν περήφανοι οι Ελληνες κυβερνώντες ως «μακρύ χέρι» της λεγόμενης «πολιτισμένης Δύσης», παίζοντας τον οποιοδήποτε ρόλο σε αυτές τις εξελίξεις που δημιουργούν τραγικά αδιέξοδα στους γειτονικούς μας λαούς; ΄Η νομίζουν ότι όλ' αυτά δε θα επιφέρουν «παρενέργειες» και στη δική μας χώρα;
ΓΥΡΩ ΣΤΟ 10% είναι οι αυξήσεις στα ενοίκια των κατοικιών όπως διαβάζουμε και δεν είναι βέβαια να κάνει σε κανέναν εντύπωση. Η ανέχεια εύλογα δημιουργεί τέτοια φαινόμενα και οι ειδήμονες εκτιμούν πως αυτά θα οξυνθούν τα επόμενα χρόνια.
Ολα τούτα την ώρα που ο δανεισμός της μέσης οικογένειας για την απόκτηση πρώτης κατοικίας έχει δυσχεράνει κατά πολύ.
Η πλειοψηφία της ΠΟΕΔΗΝ, στις 17 Μάρτη, που όλη η Ελλάδα διαδήλωνε ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης, προκήρυξε για το θεαθήναι μια 24ωρη απεργία και από κει και μετά ένιψε τας χείρας της. Και εκ των υστέρων διαμαρτύρεται γιατί οι υγειονομικοί του ΠΑΜΕ δε στοιχήθηκαν πίσω από το πανό της ΠΟΕΔΗΝ και καμιά δεκαριά όλους κι όλους γαλαζοπράσινους νοματαίους, που κατέβηκαν στο Πεδίον του Αρεως. Είναι οι ίδιοι, που υπονόμευσαν την απεργιακή κινητοποίηση της Ομοσπονδίας στις 24 Φλεβάρη και συμφώνησαν κατ' αρχήν σε τριετή εργασιακή ειρήνη με τον υπουργό Υγείας!
Και, βέβαια, οι υγειονομικοί του ΠΑΜΕ αρνούνται να δεθούν στο άρμα της ταξικής συναίνεσης και καλούν τους συναδέλφους τους να δυναμώσουν τον αγώνα τους, τόσο για την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών τους, όσο και για τις δημόσιες, δωρεάν και υψηλού επιπέδου υπηρεσίες Υγείας, που δικαιούται ο λαός μας.
«Ψιλό γαζί» θέλει να μας «δουλέψει», μάλλον, η κυβέρνηση επιχειρώντας να στρεβλώσει την πραγματικότητα σε σχέση με την ακρίβεια και να πείσει ότι πάνε καλύτερα τα πράγματα, όταν τα εισοδήματα λαϊκών οικογενειών εξανεμίζονται και δε φτάνουν να καλύψουν ούτε τις στοιχειώδεις ανάγκες. Γιατί δεν εξηγείται αλλιώς η «βαρύγδουπη» ανακοίνωση του υπουργού και του υφυπουργού Ανάπτυξης Δ. Σιούφα και Γ. Παπαθανασίου, αντίστοιχα, ότι σε κάποιες κατηγορίες προϊόντων οι ανατιμήσεις που έγιναν μέσα στο δωδεκάμηνο από το Φλεβάρη του 2004 μέχρι το Φλεβάρη του 2005 ήταν μικρότερες από τα αντίστοιχα δωδεκάμηνα των προηγούμενων ετών. Και φαίνεται ξεκάθαρα ότι η κυβέρνηση, προσπαθώντας να παρουσιάσει το «μαύρο - άσπρο» και στα πλαίσια της ανούσιας δικομματικής αντιπαράθεσής της με το ΠΑΣΟΚ, στη λογική της «μικρότερης ακρίβειας», έχει αποθρασυνθεί, όταν, μάλιστα, με την αντιλαϊκή πολιτική της βάζει όλο και πιο βαθιά το χέρι στις τσέπες των εργαζομένων και των άλλων λαϊκών στρωμάτων. Ας σταματήσει, λοιπόν, τον εμπαιγμό. Η κοροϊδία έχει και τα όριά της...
Ο Παγκόσμιος Οργανισμός Υγείας είχε προειδοποιήσει απ' το 1996 ότι η καταστροφή των κρατικών συστημάτων υγείας - και ιδιαίτερα της πρόληψης - στις πρώην σοσιαλιστικές χώρες θα σημάνει τη σφοδρή επιστροφή των νοσημάτων που είχαν εξαφανιστεί και μεταξύ των άλλων έφερε ως παράδειγμα τη φυματίωση.
Δέκα χρόνια μετά ο απολογισμός είναι θλιβερός. Οπως είπε χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ο Μ. Τουμπής, πρόεδρος της Ελληνικής Ενωσης κατά της Φυματίωσης, στις χώρες της πρώην ΕΣΣΔ η αύξηση της φυματίωσης ήταν 6-12% (92 κρούσματα ανά 100.000 κατοίκους), όταν στη Δυτική Ευρώπη μειώθηκε κατά 3,6% (11 κρούσματα/100.000 κατοίκους). Επίσης στην Κεντρική Ευρώπη υπήρξε μια μείωση 2-6% (41/100.000 κατοίκους), ενώ στη Βουλγαρία και τη Ρουμανία υπήρξε αύξηση 5%.
Από τις κυριότερες αιτίες του φαινομένου - όπως έλεγε στη στήλη ο Μ. Τουμπής - είναι η εμφάνιση της φτώχειας, η αλλαγή του τρόπου ζωής, η κατάσταση στις φυλακές και η εγκατάλειψη της πρόληψης.
Μελαγχολικές οι διαπιστώσεις απ' τις ανατροπές του -ανελεύθερου όπως τον κατηγορούσαν - σοσιαλισμού. Ταυτόχρονα, όμως, υπογραμμίζουν την αναγκαιότητα να μπει φρένο στην κεφαλαιοκρατική ασυδοσία, όπως αυτή εκφράζεται στα πλαίσια της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης.
Αλλά και στη χώρα μας οι διαπιστώσεις για τη φυματίωση είναι οι ίδιες με εκείνες που έγιναν το 1909 απ' τον υφηγητή της Γενικής Παθολογίας του Πανεπιστημίου της Αθήνας Πέτρο Ροντόπουλο σε συνέδριο της τότε εποχής: «Οφείλομεν, έλεγε, όμως να παρατηρήσωμεν ότι καίτοι εσμέν εφωδιασμένοι δι' απάντων των διαγνωστικών μέσων, ουδέν ήττον δι' αγνώστους λόγους αμελούμεν συχνάκις την βεβαίωσιν της φυματιώσεως. Εντεύθεν δε πολλά τα κενά προκύπτουσιν εν τη συντάξει των σχετικών προς την φυματίωσιν στατιστικώς πληροφοριών, κενά άτινα ουσιωδώς αλλοιούσι τα εξαγόμενα αποτελέσματα».
«Τα επιδημιολογικά στοιχεία για τη φυματίωση στη χώρα μας είναι αναξιόπιστα κυρίως γιατί δε δηλώνονται όλες οι περιπτώσεις παρά του ότι δεν αντιμετωπίζουμε προβλήματα διάγνωσης και θεραπείας» τονίστηκε χτες στη διάρκεια συνέντευξης Τύπου ενόψει της σημερινής μέρας που είναι αφιερωμένη στον αγώνα κατά της φυματίωσης.
Εκατό χρόνια στασιμότητας δηλαδή στην καταγραφή της νόσου. Κι ύστερα οι ταγοί μας κοκορεύονται για την ευρωπορεία της χώρας.
ΥΓ.: Τη μελέτη του Πέτρου Ροντόπουλου ανακάλυψε ο Π. Μπεχράκης, πρόεδρος της Ελληνικής Πνευμονολογικής Εταιρείας σε ένα παλαιοπωλείο στο Μοναστηράκι. Ευτυχώς, δηλαδή, που υπάρχει και το Μοναστηράκι για να... αποδεικνύει τις προόδους μας σε κρίσιμους τομείς.