ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Συνειδητή επιχείρηση

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Αντί για τη μεταφορά των επιχειρήσεων σε τρίτες χώρες προτείνουμε τη βελτίωση του χρόνου και των συνθηκών εργασίας, την πλήρη εφαρμογή των οικολογικών μέτρων στην παραγωγή και την ενίσχυση της κοινωνικής πρόνοιας και των αποδοχών». Το προαναφερόμενο απόσπασμα είναι από την απόφαση του ιδρυτικού συνεδρίου του Κόμματος Ευρωπαϊκής Αριστεράς (ΚΕΑ), την επονομαζόμενη και «διακήρυξη Αθηνών». Κι αν αναρωτιέστε, πώς αυτό μπορεί να γίνει, όταν οι κεφαλαιοκράτες, ήδη, μεταφέρουν τις επιχειρήσεις τους σε τρίτες χώρες ή εκβιάζουν, ανοιχτά και ωμά, για δραστική χειροτέρευση των συνθηκών εργασίας, των αποδοχών, των ασφαλιστικών συστημάτων κλπ., κλπ., η απάντηση βρίσκεται μάλλον στο ...μετασχηματισμό του καπιταλισμού. Προφανώς, στο «μετασχηματισμένο καπιταλισμό», που ονειρεύεται το ΚΕΑ, θα υπάρχουν και ...μετασχηματισμένοι κεφαλαιοκράτες, οι οποίοι δε θα κυνηγούν τη μεγιστοποίηση των επιχειρηματικών τους κερδών, αλλά θα παλεύουν για ...κοινωνική δικαιοσύνη.

Οχι, τα προαναφερόμενα δεν τα λένε από αφέλεια. Είναι συνειδητή η επιχείρηση καλλιέργειας αυταπατών και ψευδαισθήσεων στους εργαζόμενους και τους λαούς και αποτελεί την προσφορά του ΚΕΑ στο υπάρχον σύστημα της εκμετάλλευσης.

Οι δάφνες...

Πρώτη τράπεζα αναδείχτηκε και πάλι η «Γιούρομπανκ», αλλά αυτή δεν επαναπαύεται στις δάφνες της. Αυτά λέει μια διαφήμιση, που «παίζεται» τελευταία στα τηλεοπτικά κανάλια, έχοντας και το απαραίτητο φόντο από κλαδιά δάφνης.

Προφανώς, οι εμπνευστές της διαφήμισης και, πρωτίστως, οι διευθύνοντες την τράπεζα δε θεώρησαν σκόπιμο να βάλουν ως φόντο τους περισσότερους από 3.000 εργαζόμενους, που έχουν αποχωρήσει ...οικειοθελώς από τη «Γιούρομπανκ», τα τέσσερα τελευταία χρόνια. Ούτε τις χιλιάδες απλήρωτες υπερωρίες, που διεκδικούν οι εργαζόμενοι. Ούτε τους χωρίς βασικά δικαιώματα (ωράριο εργασίας, αυξήσεις, κλπ.) νεοπροσλαμβανόμενους. Και, βέβαια, ούτε καν θα σκέφθηκαν να βάλουν ως φόντο τα ληστρικά επιτόκια των καρτών και των καταναλωτικών δανείων, στα οποία η τράπεζα οφείλει σε μεγάλο μέρος την πρωτιά της στην κερδοφορία.

Αυτή, όμως, είναι η αλήθεια. Η πρωτιά της «Γιούρομπανκ» οικοδομήθηκε πάνω σε χιλιάδες απολύσεις - «οικειοθελείς αποχωρήσεις», στο πετσόκομμα εργατικών δικαιωμάτων και κατακτήσεων, στη δραστική αύξηση του ξεζουμίσματος των εργαζομένων και στην καταλήστευση των λαϊκών στρωμάτων, που συναλλάσσονται με την τράπεζα.

Λάστιχο... και το Σύνταγμα

Σε μια επίδειξη ...συνταγματικών ελιγμών επιδόθηκε προχτές στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, προκειμένου να πείσει για το παράλογο και συγκεκριμένα, για τη συμβατότητα με το Σύνταγμα του νέου νόμου για το «βασικό μέτοχο».

Οπως είπε, «όταν ψηφίσαμε τον 3310 επιλέξαμε την ερμηνεία εκείνη που είναι η πιο αυστηρή. Δεν είμαστε εκτός Συντάγματος εάν επιλέξουμε μια διαφορετική ερμηνεία, προκειμένου να έχουμε έναν κοινό τόπο με την Ευρωπαϊκή Ενωση» και στη συνέχεια μετά και από παρέμβαση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Αντώνη Σκυλλάκου, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι «η πρώτη ερμηνεία ήταν αυτή που δεν άφηνε κανένα περιθώριο συνταγματικού σφάλματος».

Ισως, το παράλογο των κυβερνητικών ακροβατισμών εξηγεί και το γεγονός πως το νέο νομοσχέδιο δε συνοδευόταν - όπως κατά παράδοση συμβαίνει - από έκθεση της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής. Αλλωστε, τα χρονικά περιθώρια ήταν ασφυκτικά.

Αραγε, τι συμπέρασμα να βγάλει από όλα αυτά ο ανυποψίαστος πολίτης; Μάλλον ότι ακόμη κι ένα Σύνταγμα μπορεί να γίνει ...λάστιχο, όταν το απαιτεί η ύψιστη αρχή και αξία της ευρωένωσης. Με άλλα λόγια, η ελεύθερη (διάβαζε: ασύδοτη) δράση του μεγάλου κεφαλαίου.

Θα «απογειώσει» το νοσοκομείο!

Δεν κουράζεται ο πρόεδρος της ΔΥΠΕ Θεσσαλίας, Ηλ. Θεοδώρου, να εξαγγέλλει μέτρα για την αναβάθμιση του Πανεπιστημιακού Νοσοκομείου Λάρισας, που θα λύσουν τα πολλά προβλήματα, τα οποία δεν το επιτρέπουν να λειτουργήσει κανονικά, από τότε που ξεκίνησε πριν 6 χρόνια - πρόωρα και πρόχειρα για να εξυπηρετηθούν προεκλογικές σκοπιμότητες της τότε κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ - μέχρι και σήμερα. Ο ΔΥΠΕάρχης ανήγγειλε πάλι μέτρα, που, όπως δηλώθηκε, «θα απογειώσουν το νοσοκομείο»! Στις επαναλαμβανόμενες υποσχέσεις περιλαμβάνονται η λειτουργία νέων κλινικών (άμεσα οι ογκολογική - αιματολογική, γαστρεντερολογική, καρδιοχειρουργική, αγγειοχειρουργική, ΩΡΛ και μέχρι την άνοιξη του 2006 η νεφρολογική - ρευματολογική και η ψυχιατρική), ενώ μέχρι το τέλος του Α΄ εξαμήνου του ερχόμενου χρόνου θα προσληφθούν, συνολικά, 210 άτομα νοσηλευτικού προσωπικού.

Από λόγια χόρτασαν οι Θεσσαλοί, αλλά αναβάθμιση του συστήματος δημόσιας υγείας στην περιοχή τους δε βλέπουν. Αυτό που βλέπουν είναι να υποβαθμίζονται οι παρεχόμενες υπηρεσίες και, στο πλαίσιο της πολιτικής εμπορευματοποίησης, να μετατρέπεται η υγεία σε ακριβό εμπόρευμα, που πουλιέται «τοις μετρητοίς» και από τα «δημόσια» νοσοκομεία. Αυτή την πολιτική υπηρετεί, ως «καλός διαχειριστής», ο Ηλ. Θεοδώρου, ο οποίος επαίρεται, επειδή, επί των ημερών του, αυξάνονται τα έσοδα και μειώνονται τα έξοδα των νοσοκομείων της Θεσσαλίας...

Το «γεράκι» και το «ταμιφλού»

Ποιος «τρίβει τα χέρια του» για τη γρίπη των πουλερικών; Το «γεράκι του Πενταγώνου», ο υπουργός Αμυνας των ΗΠΑ, Ντόναλντ Ράμσφελντ! Και γιατί; Διότι έχει «ίδιον όφελος», καθώς είναι μεγαλομέτοχος της εταιρίας βιοτεχνολογίας «Gilead Sciens», η οποία έχει τα δικαιώματα του περιζήτητου φαρμάκου tamiflou (ταμιφλού) - παίρνει από την ελβετική «Roche» («Ρος») το 10% των πωλήσεων - του μόνου που μπορεί να χρησιμοποιηθεί για την καταπολέμηση της νόσου στους ανθρώπους. Ο Ράμσφελντ ήταν επικεφαλής της «Gilead» από το 1997 έως το 2001 και παραμένει μεγαλομέτοχος, καθώς, όταν έγινε υπουργός, εξαιρέθηκε από τη λήψη κυβερνητικών μέτρων σε σχέση με την «Gilead» και το tamiflou. Μέτοχοι στην ίδια εταιρία είναι κι άλλοι «εξέχοντες» πολιτικοί των ΗΠΑ, όπως ο πρώην υπουργός Εξωτερικών Τζορτζ Σουλτζ.

Στους έξι τελευταίους μήνες, που ο «ντόρος» για τη γρίπη των πουλερικών έχει εξαπλωθεί σ' όλο τον κόσμο και ο φόβος για την εκδήλωση επιδημίας έχει καταλάβει εκατομμύρια ανθρώπους, ο Αμερικανός υπουργός έγινε κατά 1.000.000 δολάρια πλουσιότερος, αφού η τιμή της μετοχής στην εταιρία του ανέβηκε από τα 35 στα 47 δολάρια. Κι έπεται συνέχεια στην ιλιγγιώδη αύξηση των κερδών του, μια και ο θόρυβος διατηρείται και εντείνεται, η ανησυχία δεν εκτονώνεται, αλλά μεγαλώνει και όλο και περισσότερο αυξάνεται η ζήτηση του μοναδικού «σωτήριου φαρμάκου», προσκομίζοντας μυθώδη κέρδη στην επιχείρηση που το παράγει και σ' εκείνες που έχουν τα δικαιώματα διακίνησής του.

Θα μπορούσε, λοιπόν, να ισχυριστεί κάποιος ότι ο Ράμσφελντ - και οι άλλοι μέτοχοι της «Gilead» όπως και της «Roche» - ενδιαφέρεται, όχι μόνο να μείνει στην επικαιρότητα το «θέμα», αλλά και να επιβεβαιωθούν οι φόβοι για την επιδημία στους ανθρώπους, καθώς έτσι θ' αυξήσει κι άλλο τα κέρδη του. Και, βεβαίως, ως μεγαλοστέλεχος της κυβέρνησης της «κοσμοκράτειρας» χώρας, έχει τη δυνατότητα και τον τρόπο να ενεργήσει καταλλήλως, ούτως ώστε η επιθυμία του να γίνει πραγματικότητα. Μάλιστα, οι πιο «πονηρεμένοι» θα σκεφτούν ότι πίσω από την ανακίνηση και τη διόγκωση του «θέματος» κρύβονται «κέντρα» που σχετίζονται με τα συμφέροντα των πολυεθνικών, ή ακόμα και της ίδιας της αμερικανικής κυβέρνησης.

Φυσικά, δεν είναι η πρώτη φορά που αποδεικνύεται ότι πίσω από διάφορα «φοβικά σύνδρομα» που καλλιεργούνται, βρίσκονται κερδοσκοπικά συμφέροντα, ούτε είναι πρωτόγνωρο πολιτικοί των ΗΠΑ κι άλλων χωρών να «διαπλέκονται» με πολυεθνικές προς αμοιβαίο όφελος. Αυτά έχει ο καπιταλισμός κι όσο διαρκεί όλα θα κινούνται με τη «λογική» του κέρδους. Προκειμένου, δε, το κέρδος να είναι όσο το δυνατόν μεγαλύτερο, θυσιάζονται τα πάντα. Μήπως και οι ιμπεριαλιστικοί πόλεμοι, με εκατομμύρια αθώα θύματα γι' αυτό δε γίνονται; Και ο Ράμσφελντ ξέρει να «στήνει» φοβικά σύνδρομα - όπως αυτό της «τρομοκρατίας» - για να εξαπολύονται οι ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, μέσω των οποίων οι πολυεθνικές αποκομίζουν τεράστια κέρδη. Το έδειξε στο Ιράκ και το Αφγανιστάν κι απειλεί να το επαναλάβει στη Συρία, στο Ιράν, στη Βόρεια Κορέα και σ' άλλες χώρες οι λαοί των οποίων ζουν υπό τη διαρκή ιμπεριαλιστική απειλή...

Παύλος ΡΙΖΑΡΓΙΩΤΗΣ

Τα οικονομικά...

Παπαγεωργίου Βασίλης

ΔΕ ΧΡΕΙΑΖΕΤΑΙ να είναι κανείς οικονομολόγος, για να καταλάβει ότι κάτι δεν πάει καλά με τις χτεσινές δηλώσεις Αλογοσκούφη. Ούτε να ξέρει επακριβώς τι σημαίνει η «τιτλοποίηση». Ο υπουργός δήλωσε με σαφήνεια ότι ...του λείπουν λεφτά. Αρα, από κάπου πρέπει να τα πάρει.

Και, βέβαια, είναι γνωστές οι «πηγές» του υπουργείου Οικονομίας. Αν δεν τις ξέρετε, απλά ...κοιταχτείτε στον καθρέφτη και θα δείτε μια απ' αυτές. Εσείς, βέβαια, μπορεί να νομίζετε ότι δεν έχετε τη δυνατότητα να «συνεισφέρετε». Σας διαβεβαιώνουμε, όμως, ότι τα οικονομικά επιτελεία έχουν διαφορετική γνώμη.

Επίσης, σύμφωνα με όσα διαμήνυσε η κυβέρνηση, θα ενταθούν οι αποκρατικοποιήσεις, όπως και οι περίφημες «διαρθρωτικές αλλαγές». Και όλοι γνωρίζουμε τι σημαίνει αυτό για τη δημόσια περιουσία, η οποία είναι απορίας άξιον πόσο χειρότερα μπορεί να ξεπουληθεί.

Οσο για τις περικοπές στις δαπάνες των υπουργείων που εξαγγέλθηκαν, να είστε βέβαιοι ότι δε θα κοπούν οι δαπάνες εκείνες που ενισχύουν τις επιχειρήσεις. Αυτές, βλέπετε, είναι «επενδύσεις ανάπτυξης».

ΤΑ ...ΚΑΛΑ ΤΩΝ Αμερικανών φαίνεται ότι ακολουθούνται στην Αυστραλία, όπου χτες απέκτησαν ταχύτατα ένα νέο αντιτρομοκρατικό (διάβαζε: στρατιωτικό) νόμο, αφού, όπως λέει η εκεί κυβέρνηση, περιμένουν επιθέσεις τρομοκρατών στο Σίδνεϊ και τη Μελβούρνη.

Να σημειώσουμε, πάντως, πως μέχρι στιγμής οι «φανατικές» του «αντιτρομοκρατικού αγώνα» κυβερνήσεις (όπως της Βρετανίας ή της Ιταλίας και, φυσικά, των ΗΠΑ) δεν έχουν «πέσει μέσα» ούτε μια φορά στις προβλέψεις τους.

Αυτοί που σίγουρα «πέφτουν μέσα» είναι οι πολίτες τους, που βλέπουν να χάνεται το ένα δημοκρατικό δικαίωμά τους μετά το άλλο μέσα σε ένα καθεστώς καλλιεργούμενου πανικού.

Εννοείται πως όταν ...λήξει ο αντιτρομοκρατικός συναγερμός, τα δικαιώματα ...δεν επιστρέφονται. Είναι το ίδιο ακριβώς με τις ταμπέλες «ουδέν λάθος αναγνωρίζεται μετά την απομάκρυνση εκ του ταμείου»...

Παπαγεωργίου Βασίλης

«ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΝ να αναστήσουν το πελατειακό κράτος...» λέει ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Ανδρέας Λοβέρδος, στα χθεσινα «Νέα». Γιατί, πότε είχε πεθάνει;

Παράδεισος κερδών

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ο τριπλασιασμός (!) των κερδών που ανακοίνωσε χτες η γερμανική αυτοκινητοβιομηχία «Φολκσβάγκεν» («Volkswagen») ήρθε να καταδείξει με τον πιο κραυγαλέο τρόπο ποια ακριβώς είναι τα αποτελέσματα των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων - «μεταρρυθμίσεων» που εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις των χωρών της ΕΕ. Το παράδειγμα της μεγαλύτερης αυτοκινητοβιομηχανίας στην Ευρώπη είναι ίσως το πλέον χαρακτηριστικό, ακριβώς γιατί η «Φολκσβάγκεν» είχε πρωτοπορήσει στην κατεύθυνση που υπαγορεύει η στρατηγική της Λισαβόνας, δηλαδή της μείωσης του «εργατικού κόστους», στο όνομα της ανταγωνιστικότητας. Οι πάντες και σίγουρα οι εργαζόμενοι θα θυμούνται ότι πριν ενάμιση χρόνο η «Φολκσβάγκεν» είχε πετύχει εκβιάζοντας τους εργαζόμενους να αποδεχτούν να εργάζονται περισσότερες ώρες χωρίς αύξηση των αποδοχών, προκειμένου να μη γίνουν απολύσεις, να αυξηθεί η ανταγωνιστικότητα κ.ο.κ. Φυσικά οι απολύσεις δε σταμάτησαν ούτε θα σταματήσουν. Τα αποτελέσματα που ανακοίνωσε χτες η εταιρία τα λένε όλα: Υπερτριπλασιάστηκαν, σε σχέση με πέρυσι, τα καθαρά κέρδη στο τρίτο τρίμηνο φέτος. Συγκεκριμένα, τα καθαρά κέρδη της ανήλθαν σε 282 εκατ. ευρώ, από 76 εκατ. ευρώ στο τρίτο τρίμηνο του 2004. Παρ' όλα αυτά δεν είναι ικανοποιημένη και προκειμένου να κρατήσει «φρόνιμους» τους εργαζόμενους «προειδοποίησε» ότι οι ανταγωνιστικές πιέσεις θα ενισχυθούν μέχρι τα τέλη του έτους, ιδιαιτέρως στην Κίνα και τις ΗΠΑ, καθώς και ότι πρόκειται να αυξηθεί το κόστος πρώτων υλών... Φυσικά, τα αφεντικά τα ίδια λένε συνέχεια, προκειμένου να πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους. Το ζήτημα είναι οι εργαζόμενοι πώς οργανώνουν την αντεπίθεσή τους.

Μάταια «αλυχτάνε»...

Την ώρα που οι ταξικές δυνάμεις δίνουν τη μάχη για να φτάσει το κάλεσμα αντίστασης παντού, οι δυνάμεις της ταξικής υποταγής προσπαθούν να ορθώσουν εμπόδια στην επικοινωνία του ΠΑΜΕ με τους εργαζόμενους.

Χτες, στο τμήμα τηλεφωνικών κέντρων του ΟΤΕ, στη Θεσσαλονίκη, όπου απασχολούνται νέοι εργαζόμενοι, στην πλειοψηφία τους φοιτητές, οι ΠΑΣΚίτες συνδικαλιστές του ΟΤΕ, που σε λίγο καιρό φεύγουν με την «εθελούσια», αφού πρώτα ξεπούλησαν τα δικαιώματα των νέων συναδέλφων τους, επικαλούμενοι εντολές του προέδρου του Εργατικού Κέντρου Θεσσαλονίκης Νίκου Γιαννόπουλου, επιχείρησαν να εμποδίσουν τους συνδικαλιστές του Σωματείου Ιδιωτικών Υπαλλήλων και τα στελέχη του ΠΑΜΕ να μιλήσουν στους εργαζόμενους.

Η επιχείρηση παρεμπόδισης, βέβαια, έπεσε στο κενό. Οπως τις προηγούμενες φορές, έτσι και χτες, αλλά και αύριο, κάθε φορά που θα εκδηλώνεται προσπάθεια τρομοκράτησης, οι δυνάμεις του ΠΑΜΕ θα τη «σπάνε». Και κόντρα στα «σκυλιά που αλυχτάνε», θα βρίσκουν τον τρόπο να φτάνουν στους εργαζόμενους, να συζητούν μαζί τους για το δρόμο της προοπτικής, το δρόμο της ταξικής πάλης, που οδηγεί σε ευθεία σύγκρουση με το κεφάλαιο και τους πολιτικούς και συνδικαλιστικούς εκπροσώπους του, όποιον μανδύα κι αν φορούν.

Πώς θα είναι η... άγρια;

Σώνει και καλά να κάνει το μαύρο άσπρο επιμένει η κυβέρνηση, πετσοκόβοντας την πραγματικότητα στα μέτρα της προπαγάνδας της. Ακριβώς αυτό έκανε κι ο υφυπουργός Ανάπτυξης Γ. Παπαθανασίου, σχετικά με έρευνα του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας, για τη στάση των εμπόρων έναντι του νέου νόμου για το ωράριο.

Σύμφωνα με τα στοιχεία της έρευνας, η συντριπτική πλειοψηφία των εμπόρων απορρίπτει την απελευθέρωση του ωραρίου. Συγκεκριμένα, στην πλειοψηφία τους (σε ποσοστά μέχρι 100%) οι ερωτηθέντες απάντησαν ότι όχι μόνο δεν αύξησαν τις ώρες λειτουργίας των καταστημάτων τους, αλλά, επιπλέον, ότι δεν είναι διατεθειμένοι να το κάνουν και στο μέλλον. Αλλωστε, πώς να το κάνουν, να πεθάνουν πάνω στο ταμείο..; Επιβεβαιώνεται, επίσης, ότι η «απελευθέρωση» του ωραρίου αφορά σε μια μικρή μειοψηφία επιχειρήσεων, με άλλα λόγια, μια χούφτα μονοπώλια.

Ολα αυτά ο κύριος υφυπουργός, που πρωτοστάτησε για την επιβολή του νέου νόμου, επέλεξε να τα μεταφράσει, ως εξής: «Επιβεβαιώνει την άποψη της κυβέρνησης, που έκανε λόγο για μια ήπια μεταρρύθμιση στη λειτουργία της αγοράς και όχι μια βίαιη αλλαγή, που θα έφερνε την καταστροφή»..!

Δηλαδή, η... «άγρια» μεταρρύθμιση πώς θα είναι;

Με τέτοιες πλειοψηφίες...

Βέβαια, δεν είναι μόνοι τους η κυβέρνηση και ο υφυπουργός Ανάπτυξης σ' αυτή την πορεία. Από κοντά, πορεύεται μαζί τους και η πλειοψηφία της διοίκησης του Εμπορικού Συλλόγου της Αθήνας. Η τελευταία, συνεπής με τη στάση που κράτησε σε όλο το διάστημα που προηγήθηκε της ψήφισης του νόμου για την απελευθέρωση του ωραρίου, δε δυσκολεύτηκε καθόλου να ευθυγραμμιστεί κατ' αρχάς με τη διεύρυνση του ωραρίου λειτουργίας μέχρι τις 9.00 το βράδυ και για τη χειμερινή περίοδο, συστήνοντας στους εμπόρους να την εφαρμόσουν. Μ' αυτή τη στάση της διοίκησης, δεν είναι να εκπλαγεί κανείς, εάν το επόμενο βήμα είναι να συστήσει και κλείσιμο το Σάββατο στις 8.00 το βράδυ. Με τέτοιες πλειοψηφίες τέτοια έργα...

Στα δίχτυα των πολυεθνικών

Ενα άσχημο παιχνίδι παίζεται όλο και περισσότερο τον τελευταίο καιρό, με πρώτα θύματα τους νέους ανθρώπους, που θέλουν να δουλέψουν στον κλάδο της Πληροφορικής. Παίκτες: Τα μονοπωλιακά μεγαθήρια του χώρου και οι κάθε λογής έμποροι «γνώσης». Πεδίο δράσης: Το πλαίσιο που έχει δημιουργηθεί από τις κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ ως υλοποίηση κατευθύνσεων της ΕΕ που υιοθέτησαν και προωθούν, καθώς εκφράζουν και τα συμφέροντα του ελληνικού κεφαλαίου. Μονοπώλια σαν την κατασκευάστρια προϊόντων δικτύωσης «Σίσκο Σίστεμς» (Cisco Systems), σε συνεργασία με ακαδημαϊκά ιδρύματα, δήμους, δημόσιους οργανισμούς, ΙΕΚ και Κέντρα Ελευθέρων Σπουδών, διοργανώνουν σεμινάρια εκπαίδευσης στη χρήση των προϊόντων της πολυεθνικής. Ο νέος πρέπει να καταβάλει γύρω στα 2.000 ευρώ, για να πάρει τελικά τον χαμηλότερου επιπέδου τίτλο σπουδών, από τους τρεις που παρέχει διεθνώς η εταιρία και δεν αναγνωρίζονται από το ελληνικό κράτος.

Μ' ένα σμπάρο πετυχαίνουν πολλά τρυγόνια, που όλα, σε τελευταία ανάλυση, προορίζονται για το «τραπέζι» του κεφαλαίου. Το μονοπώλιο «δένει» τους καταρτιζόμενους με τα προϊόντα του, αυξάνοντας έτσι τις πωλήσεις του σε βάθος χρόνου, πολύ περισσότερο απ' ό,τι θα του εξασφάλιζε οποιαδήποτε διαφημιστική εκστρατεία. Αξιοποιεί τη μονοπωλιακή του θέση, για να τη διατηρήσει και να τη μεγεθύνει παραπέρα. Παράλληλα, προωθεί τους συλλογικούς στόχους του κεφαλαίου, για «απελευθέρωση» των επαγγελμάτων, απαξιώνοντας τους ακαδημαϊκούς τίτλους και ρυθμίζοντας στην πράξη τα επαγγελματικά δικαιώματα των αποφοίτων, με τις επιχειρήσεις σαν κριτές της επιστημονικής ή τεχνικής τους ικανότητας, ανάλογα με τις πιστοποιήσεις που έχουν πάρει από τις εταιρίες.

Προωθεί τη διά βίου εκπαίδευση (σ.σ. κατάρτιση), δηλαδή την παραγωγή των «ειδικών» με σύντομη ημερομηνία λήξης, που έχει κάθε φορά ανάγκη το κεφάλαιο, με «γνώσεις» και δεξιότητες σε ένα πολύ στενό αντικείμενο (όπως η χρήση συγκεκριμένων μηχανημάτων μιας εταιρίας). Προσδένει στο άρμα του εκπαιδευτικούς και ιδρύματα, που συνεργάζονται σ' αυτές τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα, εμπορευματοποιεί την Παιδεία, αξιοποιώντας τα μέσα της δημόσιας εκπαίδευσης, που πλήρωσε και πληρώνει ο ελληνικός λαός, για να πραγματοποιεί τα σεμινάρια με μηδαμινό κόστος.

Απ' την άλλη μεριά, δήμαρχοι που αποδέχονται χωρίς συζήτηση την περικοπή των πόρων της Τοπικής Αυτοδιοίκησης από τον κρατικό προϋπολογισμό, άλλοι που πρωτοστατούν στη μετατροπή των δήμων σε επιχειρήσεις, καθηγητές ακαδημαϊκών ιδρυμάτων που περισσότερο χρόνο περνούν κυνηγώντας ευρωπαϊκά κονδύλια και κάθε λογής μπίζνες απ' ό,τι κάνοντας διδακτικό και ερευνητικό έργο και, φυσικά, οι απαραίτητοι ιδιώτες επιχειρηματίες της παραπαιδείας, κυνηγούν «τα φράγκα», αφαιμάζοντας για άλλη μια φορά τους νέους και τις οικογένειές τους, που προσπαθούν να βρουν λύση στο βιοπορισμό των παιδιών τους.

Λύση δεν είναι οι πανάκριβες φρούδες ελπίδες των κάθε λογής σεμιναρίων και πιστοποιήσεων, η μετατροπή της Αυτοδιοίκησης και της Εκπαίδευσης σε πλασιέ και ντίλερ των πολυεθνικών. Η λύση βρίσκεται στη διεκδίκηση της εξουσίας, που θα προσφέρει στο νέο άνθρωπο αυτό που δικαιούται: Γενική Παιδεία, επιστημονική ή επαγγελματική εκπαίδευση και μια θέση στην παραγωγή.