Σε μια επίδειξη ...συνταγματικών ελιγμών επιδόθηκε προχτές στη Βουλή ο υπουργός Εσωτερικών Προκόπης Παυλόπουλος, προκειμένου να πείσει για το παράλογο και συγκεκριμένα, για τη συμβατότητα με το Σύνταγμα του νέου νόμου για το «βασικό μέτοχο».

Οπως είπε, «όταν ψηφίσαμε τον 3310 επιλέξαμε την ερμηνεία εκείνη που είναι η πιο αυστηρή. Δεν είμαστε εκτός Συντάγματος εάν επιλέξουμε μια διαφορετική ερμηνεία, προκειμένου να έχουμε έναν κοινό τόπο με την Ευρωπαϊκή Ενωση» και στη συνέχεια μετά και από παρέμβαση του κοινοβουλευτικού εκπροσώπου του ΚΚΕ Αντώνη Σκυλλάκου, αναγκάστηκε να παραδεχτεί ότι «η πρώτη ερμηνεία ήταν αυτή που δεν άφηνε κανένα περιθώριο συνταγματικού σφάλματος».

Ισως, το παράλογο των κυβερνητικών ακροβατισμών εξηγεί και το γεγονός πως το νέο νομοσχέδιο δε συνοδευόταν - όπως κατά παράδοση συμβαίνει - από έκθεση της επιστημονικής επιτροπής της Βουλής. Αλλωστε, τα χρονικά περιθώρια ήταν ασφυκτικά.

Αραγε, τι συμπέρασμα να βγάλει από όλα αυτά ο ανυποψίαστος πολίτης; Μάλλον ότι ακόμη κι ένα Σύνταγμα μπορεί να γίνει ...λάστιχο, όταν το απαιτεί η ύψιστη αρχή και αξία της ευρωένωσης. Με άλλα λόγια, η ελεύθερη (διάβαζε: ασύδοτη) δράση του μεγάλου κεφαλαίου.