Του Ηλία Μακρή από την ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ

Γύρω σου γίνεται κοσμογονία κι εσύ εκεί κολλημένος να διακηρύσσεις ότι όσα κόμματα κι αν ρίξει στην πιάτσα ο καπιταλισμός, δύο είναι οι πολιτικές που αντιπαρατίθενται.

Καλά, με τους οπορτουνιστές έχεις κόλλημα από τότε που ο Λένιν απέδειξε πως δεν είναι τίποτα άλλο παρά νέτοι σκέτοι πράκτορες στο εσωτερικό του εργατικού κινήματος.

Με τους ρεφορμιστές, επίσης, είσαι κολλημένος από τον καιρό που οι σοσιαλδημοκράτες βάλθηκαν να πείσουν τους εργάτες ότι δε χρειάζεται ανατροπή ο καπιταλισμός, αρκεί μια καλύτερη διαχείριση.

Αλλά, βρε παιδί μου, με το ριζοσπαστικό οπορτουνισμό, τι πρόβλημα έχεις; Δες τι καλά που τα λέει ο Μπερτινότι. Ριζοσπάστες και ρεφορμιστές μπορούν να αλληλοσυμπληρώνονται. Απόδειξη η από κοινού ανάδειξη του Πρόντι της Ευρωπαϊκής Επιτροπής σε ηγέτη της «Ενωσης».

Κάθεσαι τώρα και στέκεσαι σε λεπτομέρειες ότι όλοι αυτοί μαζί έχουν ψηφίσει το Μάαστριχτ, ότι αγριεύουν άμα κάποιος πειράξει τη στρατηγική της Λισαβόνας...

Θάψε, παιδί μου, τον Λένιν που κουβαλάς μέσα σου λες κι είσαι η κόκκινη πλατεία και τράβα μπροστά: Εξήγησε στους αγράμματους Αλβανούς ότι δεν μπορούν να υπάρχουν αν εσύ δεν τους ξεσκίζεις με μεροκάματα πείνας, δέξου ότι ένας έμπορος ναρκωτικών σε μια δημοκρατική κοινωνία μπορεί να μοιράζει σε 8.400 παιδιά το θάνατο και να τη βγάζει λάδι, δηλώνοντας χρήστης. Μην ξεχνάς ότι η αγορά είναι πάνω απ' όλα. Κι εν πάση περιπτώσει εκσυγχρονίσου! Πάψε να βλέπεις παντού πράκτορες. Απλοί εργαζόμενοι είναι, με υψηλό μάλιστα το αίσθημα της συνδικαλιστικής αλληλεγγύης.

Βέβαια, τώρα, εσύ ψάχνεις να βρεις τι ακριβώς γίνεται στο Παρίσι και τι σόι καζάνι είναι αυτό που πάει να σκάσει. Ηρέμησε. Μη διαβάζεις μόνο Σιράκ, διάβασε και λίγο «Λιμπερασιόν», αυτό το προπύργιο της Νέας Αριστεράς: «Οι τοπικοί "νονοί" και οι συμμορίες έχουν το δικό τους μερίδιο ευθύνης. Οι επιθέσεις κατά των αστυνομικών και των δημοσιογράφων δεν μπορούν να γίνουν ανεκτές» (σχόλιο του Νικολά Σαμπατιέ /αναπαραγωγή στο ΕΘΝΟΣ).

Ξέρεις καμιά αντικαπιταλιστική εξέγερση χωρίς οργάνωσή της από Κομμουνιστικό Κόμμα; Και μπορεί να υπάρξει τέτοια κατεύθυνση, όταν τη θέση της ταξικής ανάλυσης έχει ήδη πάρει η προτασιολογία του στιλ «δημιουργία ανακριτικής επιτροπής» (θέση του ΚΚΓ - χτεσινή ΑΥΓΗ), απέναντι σε μια εν ψυχρώ επί της ουσίας εκτέλεση δύο παιδιών του γκέτο; (ότι σκοτώθηκαν από ηλεκτροπληξία στη διάρκεια αστυνομικής καταδίωξης δεν αναιρεί το χαρακτηρισμό εκτέλεση). Γι' αυτό σου λέω, ηρέμησε. Θα ήταν καλά να γινόταν Γης Μαδιάμ το Παρίσι από μια αντικαπιταλιστική εξέγερση, αλλά προς το παρόν δε φαίνεται να προκύπτει. Τόσων και τόσων χρόνων επενδύσεις έχουν γίνει για να μην υπάρξει αυτή η εξέγερση...