Σύσκεψη στελεχών της «Παρέμβασης» πραγματοποιήθηκε την περασμένη βδομάδα, απ' ό,τι διαβάσαμε στην «Αυγή» και, μάλιστα, είχε αντικείμενο την πορεία του κόμματος και τις αυτοδιοικητικές εκλογές. «Στη σύσκεψη εκτιμήθηκε ότι οι μέχρι τώρα επιλογές των κομματικών οργανώσεων για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές ακολουθούν κατά κανόνα τα αυτοδιοικητικά κριτήρια του 2002, παρά τη διαφορετική αρχική κεντρική ρητορεία», σημειώνει το σχετικό ρεπορτάζ της «Αυγής».

Με άλλα λόγια, ο ΣΥΝ συνεχίζει στην πολιτική συνεργασίας με το ΠΑΣΟΚ, όπως έκανε και στις προηγούμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές, παρά τις περί του αντιθέτου αποφάσεις που υποτίθεται πως πήρε και τις αλλεπάλληλες και υποκριτικές προσκλήσεις για ενότητα και κοινή δράση προς το ΚΚΕ. Και μετά κάνουν πως δεν καταλαβαίνουν ότι «όποιος ενδιαφέρεται για την ανάπτυξη της ταξικής ενότητας, για την ανατροπή της αντιλαϊκής πολιτικής, δεν μπορεί να είναι με όλα και με όλους», όπως εύστοχα σημείωνε πρόσφατα σε σχόλιό του το Γραφείο Τύπου της ΚΕ του ΚΚΕ.

Στο πλαίσιο των σημερινών κοινωνικοοικονομικών συνθηκών είναι αδύνατη η πραγματική περιφερειακή ανάπτυξη, τόνισε τις προάλλες στη Βουλή η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, στη διάρκεια της προ ημερήσιας διάταξης συζήτησης με το αντίστοιχο θέμα, αποκαλύπτοντας τον βαθιά ταξικό και φιλοκεφαλαιοκρατικό χαρακτήρα και περιεχόμενο της πολιτικής των εκπροσώπων της πλουτοκρατίας, σημερινών και προηγούμενων. Και προχτές, η Εθνική Στατιστική Υπηρεσία Ελλάδας (ΕΣΥΕ) έδωσε στη δημοσιότητα μια σειρά επίσημα στοιχεία, τα οποία αποδείχνουν πέραν πάσης αμφισβήτησης ότι συνεχίζεται η διεύρυνση των ανισοτήτων μεταξύ των περιφερειών της χώρας. Για παράδειγμα, στον πίνακα ανάπτυξης των περιφερειών, η Αττική είναι δεύτερη στη σειρά και παρουσιάζει αύξηση ακαθάριστου εισοδήματος κατά 8,86%, ενώ η Ανατολική Μακεδονία - Θράκη είναι τελευταία και παρουσιάζει αύξηση μόλις κατά 4,6%. Κι όλ' αυτά, ενώ - όπως όλοι γνωρίζουν - οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ είχαν θεσμοθετήσει ειδικά μέτρα ανάπτυξης για την περιφέρεια της Ανατ. Μακεδονίας - Θράκης (υψηλά «κίνητρα», φοροαπαλλαγές και διάφορες άλλες «διευκολύνσεις» προς τους κεφαλαιοκράτες).

Βέβαια, οι ανισότητες δεν εκφράζονται μόνο στο επίπεδο των περιφερειών, όπως εύστοχα σημείωσε η Αλ. Παπαρήγα, στην ίδια συζήτηση. Τεράστιες και συνεχώς διευρυνόμενες κοινωνικές ανισότητες υπάρχουν και μέσα σε κάθε περιφέρεια. Η ταξική πολιτική των κυβερνώντων δεν κάνει διακρίσεις μεταξύ εργαζομένων και λαϊκών στρωμάτων, είτε κατοικούν στην Αττική, είτε στη Θράκη.

Εκτός απ' όσα αναφέρονται στο προηγούμενο σχόλιο, πάντως, να συμπληρώσουμε ότι ο βασικός μοχλός συνεχούς αναπαραγωγής και διεύρυνσης των περιφερειακών και κοινωνικών ανισοτήτων είναι γενικότερο φαινόμενο στο σύγχρονο καπιταλισμό. Κι αυτό, βέβαια, δεν είναι τυχαίο. Ο οξύτατος και συνεχώς εντεινόμενος καπιταλιστικός ανταγωνισμός λειτουργεί - όπως μπορεί να καταλάβει και ο καθένας από την πείρα του - προς όφελος του ισχυρότερου και αυτόν πρωτίστως ενισχύει. Είτε αυτός είναι ισχυρότερη ιμπεριαλιστική χώρα, είτε ισχυρότερη περιφέρεια μέσα στην ίδια χώρα, είτε ισχυρότερο μονοπώλιο, πολυεθνική ή επιχείρηση κλπ. Και μπορεί, τόσο οι εγχώριοι κυβερνώντες και οι κάθε λογής οπαδοί του ευρωμονόδρομου και της λεγόμενης παγκοσμιοποίησης, όσο και οι συνάδελφοί τους των άλλων καπιταλιστικών χωρών να έχουν αναγάγει την ενίσχυση της ανταγωνιστικότητας σε βασικό στοιχείο της πολιτικής τους και να υπόσχονται συγκλίσεις και διάφορους άλλους... λαγούς με πετραχήλια, αλλά η αλήθεια είναι ριζικά διαφορετική.

Η πολιτική αυτή ανταποκρίνεται στις εσωτερικές ανάγκες του σύγχρονου καπιταλισμού. Στις ανάγκες αναπαραγωγής και ανάπτυξης του συστήματος, της συνεχούς διεύρυνσης των κερδών και της δύναμης των μεγάλων επιχειρήσεων, των εξαγορών, των συγχωνεύσεων κλπ., κλπ. Οι εργαζόμενοι και οι λαοί δεν έχουν το παραμικρό να κερδίσουν. Το αντίθετο, μόνον αρνητικές και, μάλιστα, συνεχώς περισσότερες και πιο επώδυνες συνέπειες, θα είναι το μοναδικό «κέρδος» τους, όσο η πολιτική αυτή θα κυριαρχεί και θα συνεχίζεται.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μια ...αύξηση, γύρω στο ένα (1) ευρώ τη μέρα, διεκδικούσε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ απ' τους βιομηχάνους για το 2006. Ε, λοιπόν, σ' αυτό το ...ύψος βρίσκεται και η συμφωνία, στην οποία κατέληξαν χτες. Μόνο, που η ...φοβερή αύξηση θα δοθεί σε τρεις δόσεις και θα ολοκληρωθεί το 2007..!

Κάναμε ό,τι μπορούσαμε, δήλωσε ο Χρ. Πολυζωγόπουλος, εμφανώς καταπονημένος, μετά τη χτεσινή πολύωρη διαπραγμάτευση. Ισως, γι' αυτό συμφώνησε στη διετή σύμβαση. Κάθε «πολεμιστής» έχει ανάγκη την ειρήνη, μετά τον πόλεμο...

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΤΟΥ Γιώργου Παπανδρέου δέχτηκαν χτες οι κάτοικοι του Εβρου, όπου οι υποσχέσεις για «ανάπτυξη» έδωσαν και πήραν, ενώ ο κυβερνητικός εκπρόσωπος έσπευσε να θυμίσει πόσα κονδύλια δαπάνησε η κυβέρνηση για την περιοχή.

Και μπορεί, βέβαια, τα ποσά να μοιάζουν μεγάλα, αλλά είναι σταγόνα στον ωκεανό των προβλημάτων και των αναγκών των ανθρώπων στις ακριτικές αυτές περιοχές. Χώρια, που την ίδια εικόνα έχεις, όταν βάλεις τα ποσά αυτά δίπλα σε όσα εισπράττουν και κερδίζουν οι μεγάλες επιχειρήσεις...

Πάντως, στο ζήτημα της ανάπτυξης η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ έχουν την ίδια απάντηση να δώσουν: Θα φέρουμε - λένε - ιδιωτικές επενδύσεις.

Μόνο που ξεχνούν πως «επενδυτές» πήγαν στον Εβρο και στο παρελθόν και οι κάτοικοί του μάλλον ακόμα αναρωτιούνται τι ήταν χειρότερο: Οι «επενδυτές» ή οι πλημμύρες;

Μπορεί οι σημερινοί και οι χτεσινοί κυβερνώντες να μην το μνημονεύουν, όμως δεν είναι εύκολο να ξεχαστούν τα δισεκατομμύρια των ευρω-κονδυλίων που κατέληξαν σε τσέπες «ποντικών», για να αφήσουν πίσω τους επιχειρήσεις που έκλεισαν σε μερικούς μήνες και γιαπιά που «θα» γίνονταν εργοστάσια.

Και το ΠΑΣΟΚ; Το κόμμα του Γ. Παπανδρέου είναι συνεπές με όσες επιλογές έκανε τα προηγούμενα χρόνια. Μπορεί για λόγους δημαγωγίας και αποπροσανατολισμού των εργαζομένων - ψηφοφόρων, να επιχειρεί να στρογγυλέψει κάποιες θέσεις του, όμως και με αυτές τις συνθήκες, τις πιο πολλές φορές, λέει τα πράγματα με το όνομά τους.

`Η ο οικονομικός σύμβουλος του Γ. Παπανδρέου: Που, επίσης σε συνέντευξή του, λανσάρει την άποψη ότι στο Ασφαλιστικό - Συνταξιοδοτικό «ρυθμιστικό ρόλο πρέπει να παίξουν κίνητρα για την παράταση του χρόνου εργασίας», πέρα από τη συντάξιμη ηλικία. Πέρα, δηλαδή, από τα 67 και ...ζήσε Μάη μου!

Αυτά έλεγε χτες - μεταξύ άλλων - το κύριο άρθρο των «Νέων» σχετικά με το θέμα της Υγείας και του ΕΣΥ, το οποίο αποτελούσε ταυτόχρονα το πρωτοσέλιδο θέμα της εφημερίδας. Μόνο που όλ' αυτά δεν έχουν προκύψει από ...το πουθενά, ούτε τυχαία, ούτε οφείλονται στην «απουσία πολιτικής». Τα σοβαρά και συνεχώς εντεινόμενα προβλήματα του ΕΣΥ έχουν τη ρίζα τους στη συνειδητή και σχεδιασμένη πολιτική υποβάθμισής του απ' όλες τις κυβερνήσεις της τελευταίας 25ετίας, είτε ήταν του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ. Ναι, απ' την άλλη μέρα της ίδρυσής του, όταν το άφησαν «κολοβό», χωρίς Πρωτοβάθμια Φροντίδα Υγείας. Και μετά, όταν κάθε χρόνο αυξάνονταν οι ελλείψεις σε ιατρικό και, ιδιαίτερα, νοσηλευτικό προσωπικό. Οταν διευρύνονταν οι ελλείψεις σε ιατρικό εξοπλισμό. Αυτή η πολιτική έστρωσε το δρόμο στην εμπορευματοποίηση της Υγείας και στο αλώνισμα του τομέα από «τα ποικιλώνυμα συμφέροντα». Το ίδιο έγινε και συνεχίζει να γίνεται στον τομέα του φαρμάκου, των ασφαλιστικών ταμείων, της Πρόνοιας, κλπ., κλπ.

Η ατμοσφαιρική ρύπανση που «ανθεί» χειμώνα - καλοκαίρι στο Λεκανοπέδιο Αττικής, εκτός από περιβαλλοντικό, έχει και τεράστιο οικονομικό κόστος. Μία απόπειρα να μετρηθεί το οικονομικό αυτό κόστος έκανε με μελέτη του το Αστεροσκοπείο Αθηνών και κατέληξε στα εξής συμπεράσματα:

• Το συνολικό ετήσιο κόστος της ατμοσφαιρικής ρύπανσης στο Λεκανοπέδιο αγγίζει τα 211 εκατομμύρια ευρώ.
• Το 67% του κόστους αυτού αφορά τη δημόσια υγεία, το 31% παρενέργειες στο κλίμα, δηλαδή την έξαρση του φαινομένου του θερμοκηπίου, ενώ σημαντικές επιπτώσεις έχει στη γεωργία και την οικιστική ανάπτυξη, δηλαδή φθορές στα κτίρια και τα μνημεία.
• Πάνω από τη μισή ζημιά προκαλεί ο «μοντέρνος» ρύπος των αιωρούμενων σωματιδίων (PM10), το 57% των οποίων εκλύεται από τις 800 και πλέον μεγάλες βιομηχανίες που βρίσκονται εγκατεστημένες στο Λεκανοπέδιο.

Μιλάμε, λοιπόν, για ένα νέο μπαράζ βιομηχανικής ρύπανσης, που με τη σειρά της οφείλεται στο γεγονός ότι η πολιτική που εφάρμοσαν για χρόνια και εξακολουθούν να εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, όχι μόνο δεν περιορίζει, αλλά πριμοδοτεί την ασυδοσία των βιομηχάνων. Πώς αλλιώς να εξηγηθεί ότι δεν απαιτεί να εφαρμόσουν αντιρρυπαντική τεχνολογία, που κοστίζει πολύ λιγότερο από το κόστος που πληρώνει ο λαός κάθε χρόνο εξαιτίας του νέφους;

«Η κυβέρνηση, και το υπουργείο Παιδείας, δε θεωρεί την πρόταση νόμου που συζητάμε ενοχλητική», σημείωσε ο υφυπουργός Παιδείας, Γ. Καλός, τις προάλλες στη Βουλή, κατά τη συζήτηση της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας. Τη διαπίστωση αυτή, όμως, δεν την ακολούθησε η υποστήριξη της κυβέρνησης στην πρόταση του ΚΚΕ, αλλά η απόρριψή της. Τα ίδια έκανε και το ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για λήψη πρωτοβουλιών στο μέλλον, για επιδίωξη «μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας, η οποία θα προκύπτει από τους απολύτως σαφείς και διακριτούς ρόλους», κλπ., κλπ., αλλά απέρριψε την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, συμπλέοντας με την κυβέρνηση της ΝΔ.

Κι έτσι, ένα υπερώριμο αίτημα απλού αστικού εκσυγχρονισμού της δημόσιας ζωής πετάχτηκε και πάλι στα σκουπίδια. Και στην επιφάνεια ξανάρθε με ορμή και θράσος η υποκρισία και η διγλωσσία των εταίρων του δικομματισμού, μαζί με την πολύμορφη «διαπλοκή» τους με την ιεραρχία της Εκκλησίας, όπως εύστοχα κατάγγειλε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Αντ. Σκυλλάκος.

Στην Κοινότητα Αμορίου του Δήμου Ορφέως στον Εβρο βρέθηκε χτες ο Γ. Παπανδρέου και, βέβαια, άσκησε έντονη κριτική στην κυβέρνηση της ΝΔ, που «δεν έκανε έστω τα ελάχιστα που χρειάζονταν για να αντιμετωπιστεί το πρόβλημα» των πλημμυρών. «Ενώνω τη δική μου φωνή με τη δική σας φωνή αγωνίας, κραυγή αγωνίας» τόνισε ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ. «Ξέχασε», βέβαια, ότι το πρόβλημα των πλημμυρών στον Εβρο δεν είναι φαινόμενο των τελευταίων δύο μόνο χρόνων. Υπήρχε και πριν τις εκλογές του 2004, όταν ήταν βασικό στέλεχος των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, αλλά, τότε, δεν ένωνε τη φωνή του με την κραυγή αγωνίας των πλημμυρισμένων αγροτών, ενώ το τότε κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης, η ΝΔ, έλεγε όσα λέει αυτός σήμερα και υποσχόταν την αντιμετώπιση του προβλήματος, αναλαμβάνοντας τη διακυβέρνηση της χώρας.

Το τι γίνονταν τα περασμένα χρόνια και τι έγινε, τόσο πέρσι όσο και φέτος, το γνωρίζουν όλοι και ακόμη καλύτερα οι κάτοικοι των πλημμυρισμένων περιοχών του Εβρου. Στο χέρι τους είναι να δώσουν την πρέπουσα απάντηση στις κοροϊδίες τόσο του ενός όσο και του άλλου κόμματος.