«Η κυβέρνηση, και το υπουργείο Παιδείας, δε θεωρεί την πρόταση νόμου που συζητάμε ενοχλητική», σημείωσε ο υφυπουργός Παιδείας, Γ. Καλός, τις προάλλες στη Βουλή, κατά τη συζήτηση της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για διαχωρισμό κράτους και Εκκλησίας. Τη διαπίστωση αυτή, όμως, δεν την ακολούθησε η υποστήριξη της κυβέρνησης στην πρόταση του ΚΚΕ, αλλά η απόρριψή της. Τα ίδια έκανε και το ΠΑΣΟΚ. Το κόμμα της αξιωματικής αντιπολίτευσης μίλησε για λήψη πρωτοβουλιών στο μέλλον, για επιδίωξη «μιας νέας σχέσης εμπιστοσύνης μεταξύ Εκκλησίας και πολιτείας, η οποία θα προκύπτει από τους απολύτως σαφείς και διακριτούς ρόλους», κλπ., κλπ., αλλά απέρριψε την πρόταση νόμου του ΚΚΕ, συμπλέοντας με την κυβέρνηση της ΝΔ.

Κι έτσι, ένα υπερώριμο αίτημα απλού αστικού εκσυγχρονισμού της δημόσιας ζωής πετάχτηκε και πάλι στα σκουπίδια. Και στην επιφάνεια ξανάρθε με ορμή και θράσος η υποκρισία και η διγλωσσία των εταίρων του δικομματισμού, μαζί με την πολύμορφη «διαπλοκή» τους με την ιεραρχία της Εκκλησίας, όπως εύστοχα κατάγγειλε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΚΚΕ, Αντ. Σκυλλάκος.