Γρηγοριάδης Κώστας

Από τις πολιτικές παρεμβάσεις του, λοιπόν, προκύπτει ότι ο Γκρας συγκαταλέγεται, αντικειμενικά, στους διανοούμενους - απολογητές του συστήματος. Για παράδειγμα, είναι... «επιλεκτικός» αναφορικά με το «δικαίωμα της αυτοδιάθεσης». Το υπερασπίζεται για τους Τσετσένους, αλλά όχι για τους Βάσκους. Και το κάνει με απίστευτα απλοϊκό τρόπο, δίχως να «κουραστεί» με αναλύσεις, και στις δύο περιπτώσεις. Ταυτόχρονα, ζητά να στηθούν μνημεία στο Βερολίνο για τους Τσιγγάνους και ομοφυλόφιλους - θύματα των ναζί, αλλά «ξεχνά» τους κομμουνιστές, τους οποίους «θυμάται» όταν πρόκειται να καταγγείλει τον Στάλιν.

Ιδιαίτερα αποκαλυπτικός ήταν το Σεπτέμβρη του 2002, όταν σε συνέντευξή του στη βρετανική εφημερίδα «Ομπζέρβερ» έκρουε... «σήμα κινδύνου» υπέρ της σοσιαλδημοκρατίας του Σρέντερ! Για τον Γκρας, ο τότε αντίπαλος του Σρέντερ, ο Στόιμπερ, «θα ανέτρεπε πολλές από τις μεταρρυθμίσεις που έχει αρχίσει η κυβέρνηση Σρέντερ. Υπό τη διακυβέρνησή του η Γερμανία θα γύριζε πίσω χρόνια, από την οικονομία ως την οικολογία και τη μεταναστευτική πολιτική»!

Πρόσθεσε ότι «κάλεσε» τον Σρέντερ, που είναι προσωπικός του φίλος, να λάβει άμεσα μέτρα για την ανεργία, «αφού αν δεν το κάνει, κινδυνεύει να καταρρεύσει ο γερμανικός καπιταλισμός». «Δεν έχουμε άλλο οικονομικό σύστημα», είπε ο Γκρας, προσθέτοντας ότι «οι Σοσιαλδημοκράτες και οι Νέοι Εργατικοί του Τόνι Μπλερ έχουν το καθήκον να το προστατεύσουν».

Υπέρ του Σρέντερ και του Μπλερ λοιπόν... αλλά κατά του Μπους (με αφορμή τον πόλεμο στο Ιράκ) ο Γκρας. Τα σχόλια μάλλον περιττεύουν...

Το στίγμα των κυβερνητικών προθέσεων για το πώς θα αξιοποιηθούν τα χρήματα του «Θησέα» (σ.σ. πρόγραμμα χρηματοδότησης έργων και δράσεων των δήμων, που «αιμοδοτείται» κατά κύριο λόγο από κονδύλια της Τοπικής Αυτοδιοίκησης), έδωσε εκ νέου ο υπουργός Εσωτερικών, Πρ. Παυλόπουλος, από την Κεφαλονιά, όπου βρέθηκε τις προηγούμενες μέρες. Με... περισσή περηφάνια ο υπουργός δήλωσε ότι στο Νομό Κεφαλονιάς έχουν εγκριθεί, ανάμεσα σε άλλα, έργα τουριστικής αξιοποίησης δημοτικών εκτάσεων, αλλά και η ανέγερση πολυτελούς ξενοδοχείου 500 κλινών σε παραθαλάσσια έκταση ιδιοκτησίας του Δήμου Παλικής. Ουσιαστικά δηλαδή έχει εγκριθεί η στέρηση από τους κατοίκους της περιοχής και όχι μόνο, δημόσιου χώρου, τον οποίο πιθανότατα θα μπορούν στο μέλλον να χαίρονται μόνο εφόσον πληρώνουν ακριβά. Γιατί τούτες οι εξαγγελίες είναι ενταγμένες στις συμπράξεις των δήμων με τους μεγαλοεπιχειρηματίες στον τομέα του Τουρισμού. Θυμίζουμε ότι η κατεύθυνση αξιοποίησης, δηλαδή ξεπουλήματος, της δημοτικής περιουσίας, σε συνεργασία με το ιδιωτικό κεφάλαιο είναι βασική στο νέο Κώδικα Δήμων και Κοινοτήτων που ψήφισε η κυβέρνηση με τις ευλογίες της προσκείμενης σε ΠΑΣΟΚ, ΝΔ και ΣΥΝ ηγεσίας Κεντρικής Ενωσης Δήμων και Κοινοτήτων Ελλάδας.

Στο παιχνίδι με την αγωνία των υποψηφίων για εισαγωγή στην ανώτατη εκπαίδευση επιδίδεται αυτές τις μέρες μεγάλη μερίδα των ΜΜΕ, παρουσιάζοντας με πηχυαίους τίτλους εκτιμήσεις για την πορεία των βάσεων εισαγωγής με βάση τις επιδόσεις των υποψηφίων και τις διαθέσιμες θέσεις στις σχολές. Μία εβδομάδα πριν την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων, οπότε και οι υποψήφιοι θα ξέρουν σε ποια σχολή πέρασαν, τα σενάρια για άνοδο και πτώση των βάσεων σε σχολές και επιστημονικά πεδία δίνουν και παίρνουν, εντείνοντας τελικά την αγωνία των υποψηφίων και των οικογενειών τους, που έχουν σπαταλήσει ένα μεγάλο κομμάτι του οικογενειακού εισοδήματος σε φροντιστήρια για μια θέση σε ένα πανεπιστήμιο.

Πρόκειται, στην ουσία, για μια τακτική που αποπροσανατολίζει, που ανάγει την εισαγωγή στα πανεπιστήμια και τα ΤΕΙ σε κορυφαία εκπαιδευτική διαδικασία, αφήνοντας στην άκρη τα μεγάλα ζητήματα της διαρκούς υποβάθμισης της παρεχόμενης γνώσης, του ταξικού χαρακτήρα και των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στην εκπαίδευση που στόχο έχουν τα λαϊκά στρώματα.

Γρηγοριάδης Κώστας

Φυσικά, όλα μεθοδεύονται στο όνομα της «ελευθερίας των πολιτών» και του δικαιώματός τους στην «ελεύθερη διακίνηση». Γιατί, βέβαια, οι διαδηλώσεις είναι που - κατά τη γνώμη τους - περιορίζουν αυτές τις «ελευθερίες».

Μιλάμε για τις ίδιες ελευθερίες που κατά έναν περίεργο τρόπο ...ξεχνιούνται, όταν πρόκειται να επισκεφθεί την Αθήνα κάποιος «επίσημος» από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία ή το ΝΑΤΟ.

Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να βολτάρει ο καθένας από αυτούς στην πόλη, απολαμβάνοντας προνόμια επικυρίαρχου κι ας ταλαιπωρούνται υπερβολικά οι πάντες.

Αναρωτιόμαστε, επίσης, αν καταστρατηγούνται αυτές οι «ελευθερίες», όταν η κυβέρνηση περιορίζει τα δρομολόγια των λεωφορείων και μέσων μαζικής μεταφοράς, λόγω περιορισμού των κονδυλίων του προϋπολογισμού. Οταν δεν παίρνει μέτρα για το κυκλοφοριακό, κι όταν μετατρέπει την Αθήνα σε ένα «βασίλειο καυσαερίων».

Γιατί βλέπετε, όταν εκτάσεις πρασίνου χαρίζονται σε μεγαλοσχήμονες (όπως π.χ. πρόσφατα στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός) κι ο Αθηναίος χάνει ακόμα και τις τελευταίες δυνατότητες να αναπνέει καθαρό αέρα, εκεί ο Β. Πολύδωρας και η κυβέρνηση δε βλέπουν να υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος την υποκρισία και το όψιμο ενδιαφέρον τους για τους πολίτες. Αν όντως ενδιαφέρονταν, αν όντως οι πολιτικές τους ήταν φιλολαϊκές τότε ουδείς θα διαδήλωνε, γιατί δε θα είχε λόγο να το κάνει.

Οσο για τις προθέσεις του Β. Πολύδωρα να «ανοίξει διάλογο» για το θέμα των διαδηλώσεων, τις διαπιστώσαμε από τον τρόπο που φέρονται οι αστυνομικές δυνάμεις στους διαδηλωτές και σε όποιον αντιδρά στα όσα γίνονται.

Γρηγοριάδης Κώστας

Γρηγοριάδης Κώστας

Ο διαγκωνισμός κυβέρνησης και αξιωματικής αντιπολίτευσης στο ποια από τις δύο θα ξεπεράσει την άλλη στην παροχολογία το μόνο που επιβεβαιώνει είναι η υποκρισία τους και η κοροϊδία προς τους εργαζόμενους. Για ποιες αυξήσεις στις συντάξεις μπορεί να γίνεται λόγος, όταν οι αντιασφαλιστικές ρυθμίσεις την τελευταία δεκαπενταετία, αλλά και η εισοδηματική πολιτική ΝΔ και ΠΑΣΟΚ οδήγησαν ακριβώς στη δραματική συρρίκνωση των συντάξεων και των μισθών...

Με το έτσι θέλω, επιδιώκει η κυβέρνηση να παρατείνει κατά ένα χρόνο τη θητεία των διοικήσεων των αγροτικών συνεταιρισμών, που έχουν τριετή διάρκεια.

Ο σχετικός νόμος για τους συνεταιρισμούς που είχε ψηφιστεί το 2000 άνοιξε το παράθυρο, για να μπορεί να γίνει η θητεία των διοικήσεων των συνεταιριστικών οργανώσεων, τετραετής. Ομως, ο ίδιος νόμος όριζε πως οι διοικήσεις μπορούν να εκλέγονται κάθε δύο, κάθε τρία ή κάθε τέσσερα χρόνια, ανάλογα με την απόφαση των γενικών συνελεύσεων. Τώρα, επειδή σε πολλές συνεταιριστικές οργανώσεις λήγει η τριετής θητεία και πρόκειται να γίνουν εκλογές από Οκτώβρη, ενώ σε άλλες όπως και στην ΠΑΣΕΓΕΣ θα γίνουν του χρόνου, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, ανακάλυψε ...μια «δυσαρμονία». Το τελευταίο σημειώνεται σε επιστολή που έστειλε στους συνεταιρισμούς ο υφυπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης Αλ. Κοντός, ο οποίος αναφέρει, επίσης, ότι πρόκειται να κατατεθεί στη Βουλή και σχετική τροπολογία, ώστε να δοθεί παράταση θητείας ενός έτους. Γιατί, τέτοια πρεμούρα και ποιος δίνει το δικαίωμα να παρεμβαίνει έτσι απροκάλυπτα η κυβέρνηση, στο συνεταιριστικό κίνημα και στις εκλογικές διαδικασίες του;..

Τουλάχιστον προκλητικός προς τα εκατομμύρια των επιβατών που ταξιδεύουν από το λιμάνι του Πειραιά, εμφανίστηκε πρόσφατα ο υπουργός Εμπορικής Ναυτιλίας Μανόλης Κεφαλογιάννης. «Η οικογένειά μου ταξιδεύει παραδοσιακά με τις ακτοπλοϊκές γραμμές, εμπιστευόμαστε τις ακτοπλοϊκές εταιρείες για την ασφάλεια και τις ανέσεις που προσφέρουν στο επιβατικό κοινό. Επιλέγουμε τα ημερήσια δρομολόγια για να εκμεταλλευτούμε τα πακέτα των εκπτώσεων των εταιρειών αυτών»... Αυτά είπε λίγο πριν ταξιδέψει για Κρήτη.

Και δεν είναι που τα εισιτήρια έχουν εκτοξευτεί στα ύψη, δεν είναι που οι καθυστερήσεις και οι ακυρώσεις δρομολογίων οδηγούν στο ζενίθ την αγανάκτηση των επιβατών που ταλαιπωρούνται. Είναι που ο ίδιος και η κυβέρνησή του, με το ΠΔ που καταργεί τα όρια ηλικίας των πλοίων, θέτουν σε κίνδυνο τη ζωή όσων ταξιδεύουν και όσων εργάζονται σ' αυτά, αφού σαπάκια τύπου ΣΑΜΙΝΑ θα ταξιδεύουν κανονικά και με το νόμο...

Προκλητική όμως είναι και η πρόταση του ΠΑΣΟΚ για τη σύνταξη στους ανασφάλιστους. Και δε μιλάμε μόνο για το γεγονός ότι και αυτό το ποσό - όταν και όποτε δοθεί- δε θα είναι τίποτα παραπάνω από ένα προνοιακό βοήθημα. Δεν πρέπει να ξεχνάμε, ότι οι εργαζόμενοι που δεν καταφέρνουν να έχουν τα αναγκαία ένσημα για να κατοχυρώσουν συνταξιοδοτικό δικαίωμα, «πληρώνουν» την πολιτική που ευλογεί και ανέχεται την ανασφάλιστη εργασία. (Ας μην ξεχνάμε και την πρόταση του Γ. Παπανδρέου στο Λαύριο το 2004 για προσλήψεις νέων από τις επιχειρήσεις χωρίς ασφάλιση). Επιπλέον, το ΠΑΣΟΚ ήταν αυτό που κράτησε σε ισχύ τον νόμο της ΝΔ το 1992, με τον οποίο αυξήθηκε ο αριθμός των αναγκαίων ενσήμων στα 4.500 ένσημα από 4.050 που ήταν πριν. Και όχι μόνο δεν τον κατήργησε, αλλά την τετραετία του εκσυγχρονισμού, με άλλο νόμο αύξησε τον αριθμό των ενσήμων στα 4.500 και για την επικουρική σύνταξη.

Μια τέτοια πολιτική ο λαός μας τη λέει και αλλιώς: «Να σε κάψω Γιάννη... Να σε αλείψω λάδι!».