ΣΤΗΝ ΑΡΧΗ ΗΤΑΝ ο Νικήτας Κακλαμάνης, και τώρα έχουμε τον Βύρωνα Πολύδωρα να θέτουν θέμα περιορισμού των διαδηλώσεων στο κέντρο της Αθήνας (υποθέτουμε και της Θεσσαλονίκης, αφού προχωράμε προς τη ΔΕΘ). Τίποτε, φυσικά, δεν είναι τυχαίο.

Φυσικά, όλα μεθοδεύονται στο όνομα της «ελευθερίας των πολιτών» και του δικαιώματός τους στην «ελεύθερη διακίνηση». Γιατί, βέβαια, οι διαδηλώσεις είναι που - κατά τη γνώμη τους - περιορίζουν αυτές τις «ελευθερίες».

Μιλάμε για τις ίδιες ελευθερίες που κατά έναν περίεργο τρόπο ...ξεχνιούνται, όταν πρόκειται να επισκεφθεί την Αθήνα κάποιος «επίσημος» από τις Ηνωμένες Πολιτείες, τη Βρετανία ή το ΝΑΤΟ.

Σε αυτές τις περιπτώσεις μπορεί να βολτάρει ο καθένας από αυτούς στην πόλη, απολαμβάνοντας προνόμια επικυρίαρχου κι ας ταλαιπωρούνται υπερβολικά οι πάντες.

Αναρωτιόμαστε, επίσης, αν καταστρατηγούνται αυτές οι «ελευθερίες», όταν η κυβέρνηση περιορίζει τα δρομολόγια των λεωφορείων και μέσων μαζικής μεταφοράς, λόγω περιορισμού των κονδυλίων του προϋπολογισμού. Οταν δεν παίρνει μέτρα για το κυκλοφοριακό, κι όταν μετατρέπει την Αθήνα σε ένα «βασίλειο καυσαερίων».

Γιατί βλέπετε, όταν εκτάσεις πρασίνου χαρίζονται σε μεγαλοσχήμονες (όπως π.χ. πρόσφατα στην ΠΑΕ Παναθηναϊκός) κι ο Αθηναίος χάνει ακόμα και τις τελευταίες δυνατότητες να αναπνέει καθαρό αέρα, εκεί ο Β. Πολύδωρας και η κυβέρνηση δε βλέπουν να υπάρχει κανένα πρόβλημα.

Ας αφήσουν, λοιπόν, κατά μέρος την υποκρισία και το όψιμο ενδιαφέρον τους για τους πολίτες. Αν όντως ενδιαφέρονταν, αν όντως οι πολιτικές τους ήταν φιλολαϊκές τότε ουδείς θα διαδήλωνε, γιατί δε θα είχε λόγο να το κάνει.

Οσο για τις προθέσεις του Β. Πολύδωρα να «ανοίξει διάλογο» για το θέμα των διαδηλώσεων, τις διαπιστώσαμε από τον τρόπο που φέρονται οι αστυνομικές δυνάμεις στους διαδηλωτές και σε όποιον αντιδρά στα όσα γίνονται.