Αντιμέτωποι με την τρομοκρατία και την αυθαιρεσία (κρατική και όχι μόνο) έρχονται όλο και περισσότεροι από τους εργαζόμενους που, αφού αναγκάστηκαν να εγκαταλείψουν τις πατρίδες τους, σήμερα πασχίζουν να βρουν μεροκάματο και να ζήσουν τις οικογένειές τους στις δικές μας.
Σύμφωνα με καταγγελίες μεταναστών, την προηγούμενη βδομάδα ένας Μπανγκλαντέζος, τον οποίο λήστεψαν και μαχαίρωσαν ενώ πήγαινε στο σπίτι του, κατέφυγε σε Αστυνομικό Τμήμα (ΑΤ) όπου, όχι μόνο δε βρήκε ανταπόκριση, αλλά και του συμπεριφέρθηκαν με προσβλητικό τρόπο. Από το ΑΤ Ακρόπολης έγινε «μπαλάκι» προς το ΑΤ Ομόνοιας όπου ξανά τον παρέπεμψαν στο πρώτο. «Του μιλούσαν λες και δεν ήταν άνθρωπος», τόνισαν στο «Ρ» οι καταγγέλλοντες.
Οταν βέβαια η αστυνομία είναι να ελέγξει, καταδιώξει ή συλλάβει τους μετανάστες, τότε δείχνει ζήλο υπέρ του δέοντος. Τώρα που έπρεπε - όπως είναι υποχρεωμένη - να βοηθήσει έναν άνθρωπο που ζήτησε προστασία, εμφανίστηκε... να μην ξέρει να κάνει τη δουλιά της.
Απ' όλα έχει ο «μπαξές» στις «10 θέσεις για την ακτοπλοΐα» του ΣΥΝ, που παρουσίασε την περασμένη Κυριακή ο πρόεδρός του, Αλ. Αλαβάνος. Από «Δημόσιο Φορέα Παροχής Ακτοπλοϊκών Υπηρεσιών», μέχρι εταιρείες «λαϊκής βάσης» και ιδιωτικές εταιρείες που θα «μπορούν - όπως αναφέρεται - να λειτουργούν υπό τον όρο ότι υπόκεινται σε ένα αυστηρότατο και ελεγχόμενο πλαίσιο κανόνων που να ανταποκρίνεται στον κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών που προσφέρουν και στους κανόνες ασφάλειας που πρέπει να διέπουν τη μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων»!
Στην πραγματικότητα, πρόκειται για «θέσεις» που συγχύζουν και αποπροσανατολίζουν τους νησιώτες. Ο λαός έχει τεράστια εμπειρία από εταιρείες «λαϊκής βάσης», ακόμα και από δημοτικές ναυτιλιακές εταιρείες. Τις χρυσοπλήρωσε και αυτές τελικά εξελίχθηκαν σε μεγάλες εφοπλιστικές επιχειρήσεις. Οσο για τα περί ...«κανόνων» και «πλαισίων» στα κέρδη των εφοπλιστών, θα κάνουν τον Λάτση και τον Βαρδινογιάννη να ξεκαρδίζονται.
Ο ΣΥΝ με αυτά τα φληναφήματα προσπαθεί να αποκρύψει ότι έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης γι' αυτή την πολιτική που εφαρμόζεται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και έχει φορτώσει με τόσα δεινά νησιώτες, επιβατικό κοινό, ναυτεργάτες. Αλλωστε, η πολιτική που ανέδειξε τους εφοπλιστές σε κράτος εν κράτει στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, ιδιαίτερα μετά το 1991, απορρέει από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισε και ο ΣΥΝ μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τη Συνθήκη απ' όπου προέκυψε ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης 3577/92, με βάση τον οποίο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τα νομοθετήματά τους, απελευθέρωσαν την εφοπλιστική ασυδοσία σε βάρος των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών.
(Αυτό για το οποίο ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Εφετών διαβεβαιώνει ότι δεν επιρρίπτει πολιτικές ευθύνες, μόνο που δεν το δίνει στη δημοσιότητα).
Η μεγαλύτερη επιχείρηση συγκάλυψης όμως είναι κατ' εξοχήν πολιτική και διεκπεραιώνεται από κοινού τόσο από τη Νέα Δημοκρατία όσο και από το ΠΑΣΟΚ και μάλιστα διαμέσου της ...κόντρας τους.
Γιατί το προπέτασμα καπνού του δικομματικού τους καβγά, κρύβει μια απλή, απλούστατη αλήθεια: Οτι και οι δύο συμφωνούν να «παίζονται» τα χρήματα των εργαζομένων στο χρηματιστήριο, οπότε οι απώλειες, τα δομημένα ομόλογα και οι μίζες να αποτελέσουν καθεστώς.
Κι αυτή ακριβώς η αλήθεια είναι που δε θέλουν ούτε για μια στιγμή να συζητηθεί στην προεκλογική περίοδο. Μας θέλουν ψηφοφόρους για τον πιο ...θεσμικό κλέφτη.
ΠΟΛΥ ΕΝΔΙΑΦΕΡΟΥΣΑ η δήλωση του Κώστα Λαλιώτη - από την Αρκαδία παρακαλώ - για τις εκλογές: «Εχουμε το πρόγραμμά μας, τα επιχειρήματά μας, τις δεσμεύσεις μας και θα πείσουμε την πλειοψηφία του ελληνικού λαού».
Αλλωστε, το συγκεκριμένο στέλεχος του ΠΑΣΟΚ ...φημίζεται για την προσήλωση του στην επιχειρηματολογία και την προγραμματική αντιπαράθεση ως μέσα πολιτικής πάλης. Ουδέποτε ήταν ο άνθρωπος των οξυμένων τόνων, των χαρακτηρισμών και του λαϊκισμού.
ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ ο Καραμανλής μάλλον έχει αποφασίσει να ...εξουθενώσει τα κορυφαία στελέχη και υπουργούς του κόμματός του στις εκλογές. Ισως για να μην έχουν όρεξη για πολύ - πολύ κριτική μετά τις εκλογές.
Αλλιώς δεν εξηγείται το ότι μεταβάλλει - σύμφωνα με τις υπάρχουσες πληροφορίες - την εκλογική περιφέρεια της Α' Αθηνών σε ...αρένα, έτσι όπως διαμορφώνει τις λίστες των υποψηφίων του.
Ομως. στην ίδια περιφέρεια δε λείπουν οι γκρίνιες και στο ΠΑΣΟΚ. Οπως ακούγεται καθόλου δεν άρεσε στην Αννα Διαμαντοπούλου το ότι στην Α' Αθήνας θα είναι υποψήφια και η συνονόματή της Διαμαντοπούλου Κατερίνα. Φοβάται μήπως ...μπερδευτούν οι ψηφοφόροι της.
Οπως φαίνεται και από τις ετήσιες Εκθέσεις του ΥΠΕΧΩΔΕ για την ατμοσφαιρική ρύπανση στην Αθήνα της τελευταίας τουλάχιστον δεκαετίας, το νέφος δεν αποτελεί πλέον «προνόμιο» μόνο του κέντρου της πόλης. Αγγίζει πια όλες τις συνοικίες: Από τις δυτικές και τον Πειραιά, ως τις βόρειες και βορειοανατολικές, όπως η Λυκόβρυση, το Μαρούσι, η Αγία Παρασκευή και η Νέα Σμύρνη.
Το νέφος φουντώνει, καθώς οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, οι οποίες εναλλάσσονται στην κυβερνητική εξουσία, αρκούνται μόνο στο να ...καταγράφουν το φαινόμενο! Και ακόμη χειρότερα: Στο πλαίσιο της πολιτικής τους παίρνουν αποφάσεις που εξυπηρετούν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και το γιγαντώνουν: Εμπορευματοποιούν και τσιμεντώνουν τους τελευταίους ελεύθερους χώρους και τα περιαστικά δάση, ευνοούν τη χρήση του ΙΧ έναντι των Μέσων Μαζικής Μεταφοράς, αρνούνται να κάνουν ελέγχους στις ρυπογόνες βιομηχανίες.
Να, λοιπόν, ένας ακόμη λόγος για να τους πληρώσουν στις επικείμενες εκλογές οι κάτοικοι της νεφόπληκτης πρωτεύουσας -στην κυριολεξία τούτη τη φορά - με το ίδιο νόμισμα: Να τους μαυρίσουν!
Βαθύτατα υποκριτική η δήθεν αυτοκριτική και αστείες οι δικαιολογίες των κυβερνητικών στελεχών και του πρωθυπουργού όταν αναφέρονται στη μη ικανοποίηση των αιτημάτων των «οικονομικά ασθενεστέρων». «Το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα δεν επέτρεψε να στηρίξουμε όσο θέλαμε τους οικονομικά ασθενέστερους», υποστήριξε ο Κ. Καραμανλής απευθυνόμενος στους βουλευτές του κόμματός του. Ομως, «το τεράστιο έλλειμμα» επέτρεψε τη δραστική μείωση των φόρων προς τις επιχειρήσεις, την παροχή τζάμπα χρήματος («κινήτρων»), τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (τράπεζες), χαριστικές ρυθμίσεις στους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ, κ.ο.κ. Οι «αντοχές της οικονομίας» ήταν το άλλοθι απέναντι στους συνταξιούχους που κατέβαιναν στους δρόμους, στους μισθωτούς, κ.ο.κ. Είναι ολοφάνερο ότι η «αυτοκριτική» επιστρατεύεται ως μέσο παραπλάνησης κυρίως εκείνων των λαϊκών στρωμάτων που πίστεψαν στις προεκλογικές «δεσμεύσεις» της ΝΔ και τώρα αισθάνονται «απογοητευμένοι» και «δυσαρεστημένοι». Αντίθετα, η αυτοκριτική του Κ. Καραμανλή είναι ειλικρινής απέναντι στην πλουτοκρατία όταν δηλώνει ότι «αργήσαμε να κινηθούμε» στην υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Δεν υπάρχει γι' αυτό καμία ψευδαίσθηση ότι θα τηρήσει στο ακέραιο τη δέσμευσή του να δώσει «νέα δυναμική και νέα ταχύτητα» στην αντιλαϊκή επίθεση την επομένη των εκλογών...
Ενα ακόμα χαρακτηριστικό παράδειγμα για το πώς οι κυβερνήσεις του δικομματισμού μαγειρεύουν τους δείκτες της ανεργίας δίνει η ετήσια έκθεση του ΙΝΕ ΓΣΕΕ, που διαπιστώνει ότι οι 7 στις 10 νέες θέσεις εργασίας έχουν προσωρινό χαρακτήρα ή είναι θέσεις μερικής απασχόλησης. Δεν έχουν δηλαδή καμιά σχέση με θέσεις μόνιμης και σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα. Αντίθετα, αποτελούν ένα βραχύβιο «διάλειμμα» ανάμεσα σε δυο περιόδους ανεργίας ή στην καλύτερη περίπτωση θέσεις μερικής απασχόλησης, μερικής πληρωμής και ασφάλισης και τελικά μερικής ζωής.
Σύμφωνα με στοιχεία της έκθεσης για το 2006 - προδημοσιεύτηκαν την περασμένη βδομάδα - το 70% από τις 40.000 θέσεις εργασίας που δημιουργήθηκαν «καθαρά» (μετά δηλαδή την αφαίρεση των απολύσεων και των οικειοθελών αποχωρήσεων) ήταν θέσεις μερικής και προσωρινής απασχόλησης. Επίσης, το 25% των προσλήψεων αφορούσαν στον δημόσιο τομέα.
Την ίδια ώρα, τα στοιχεία του ΙΚΑ - ΕΤΑΜ για το Σεπτέμβρη του 2006 καταγράφουν τετραπλάσιο ρυθμό αύξησης των θέσεων μερικής απασχόλησης σε σύγκριση με τις θέσεις εργασίας πλήρους απασχόλησης, με ανάλογη αντανάκλαση και στους μισθούς, καθώς οι μέσες μηνιαίες αποδοχές ανέρχονται στα 538,49 ευρώ για τους άνδρες και στα 454,85 ευρώ για τις γυναίκες.
Η κατάσταση δεν ήταν καλύτερη επί ΠΑΣΟΚ, ούτε βέβαια οι συνδικαλιστικές ηγεσίες είναι άμοιρες ευθυνών. Το αντίθετο, μάλιστα. Την αύξηση της μερικής απασχόλησης είχαν ως βασικό στόχο και οι κυβερνήσεις του ΠΑΣΟΚ, επιδιώκοντας την πλασματική μείωση της ανεργίας και την - επίσης πλασματική - αύξηση της απασχόλησης. Από την πλευρά τους, οι συνδικαλιστικές ηγεσίες σε ΓΣΕΕ και ΑΔΕΔΥ έκαναν ό,τι περνούσε από το χέρι τους για να νομιμοποιηθούν ή να περάσουν χωρίς αντιδράσεις οι αντεργατικές αναδιαρθρώσεις, κεντρικό στοιχείο των οποίων ήταν και η διεύρυνση της μερικής απασχόλησης στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα.
Στη βάση αυτής της πολιτικής η έξαρση της μερικής απασχόλησης και της προσωρινής εργασίας έγινε τόσο εξόφθαλμη, ώστε να μην μπορεί να αγνοηθεί ούτε από το επίσημο ερευνητικό Ινστιτούτο της ΓΣΕΕ. Το συμπέρασμα που μένει είναι ξεκάθαρο: «Μαύρο» και στους δυο! Και στη ΝΔ και στο ΠΑΣΟΚ. Οχι μόνο γιατί με την πολιτική τους δημιουργούν και οξύνουν το πρόβλημα της ανεργίας, αλλά και επειδή την αξιοποιούν για να σαρώσουν κάθε δικαίωμα, με πρώτο αυτό στη σταθερή, μόνιμη και πλήρη εργασία.