Βαθύτατα υποκριτική η δήθεν αυτοκριτική και αστείες οι δικαιολογίες των κυβερνητικών στελεχών και του πρωθυπουργού όταν αναφέρονται στη μη ικανοποίηση των αιτημάτων των «οικονομικά ασθενεστέρων». «Το τεράστιο δημοσιονομικό έλλειμμα δεν επέτρεψε να στηρίξουμε όσο θέλαμε τους οικονομικά ασθενέστερους», υποστήριξε ο Κ. Καραμανλής απευθυνόμενος στους βουλευτές του κόμματός του. Ομως, «το τεράστιο έλλειμμα» επέτρεψε τη δραστική μείωση των φόρων προς τις επιχειρήσεις, την παροχή τζάμπα χρήματος («κινήτρων»), τη μείωση των ασφαλιστικών εισφορών (τράπεζες), χαριστικές ρυθμίσεις στους μεγαλοοφειλέτες του ΙΚΑ, κ.ο.κ. Οι «αντοχές της οικονομίας» ήταν το άλλοθι απέναντι στους συνταξιούχους που κατέβαιναν στους δρόμους, στους μισθωτούς, κ.ο.κ. Είναι ολοφάνερο ότι η «αυτοκριτική» επιστρατεύεται ως μέσο παραπλάνησης κυρίως εκείνων των λαϊκών στρωμάτων που πίστεψαν στις προεκλογικές «δεσμεύσεις» της ΝΔ και τώρα αισθάνονται «απογοητευμένοι» και «δυσαρεστημένοι». Αντίθετα, η αυτοκριτική του Κ. Καραμανλή είναι ειλικρινής απέναντι στην πλουτοκρατία όταν δηλώνει ότι «αργήσαμε να κινηθούμε» στην υλοποίηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Δεν υπάρχει γι' αυτό καμία ψευδαίσθηση ότι θα τηρήσει στο ακέραιο τη δέσμευσή του να δώσει «νέα δυναμική και νέα ταχύτητα» στην αντιλαϊκή επίθεση την επομένη των εκλογών...