Απ' όλα έχει ο «μπαξές» στις «10 θέσεις για την ακτοπλοΐα» του ΣΥΝ, που παρουσίασε την περασμένη Κυριακή ο πρόεδρός του, Αλ. Αλαβάνος. Από «Δημόσιο Φορέα Παροχής Ακτοπλοϊκών Υπηρεσιών», μέχρι εταιρείες «λαϊκής βάσης» και ιδιωτικές εταιρείες που θα «μπορούν - όπως αναφέρεται - να λειτουργούν υπό τον όρο ότι υπόκεινται σε ένα αυστηρότατο και ελεγχόμενο πλαίσιο κανόνων που να ανταποκρίνεται στον κοινωνικό χαρακτήρα των υπηρεσιών που προσφέρουν και στους κανόνες ασφάλειας που πρέπει να διέπουν τη μεταφορά επιβατών και εμπορευμάτων»!

Στην πραγματικότητα, πρόκειται για «θέσεις» που συγχύζουν και αποπροσανατολίζουν τους νησιώτες. Ο λαός έχει τεράστια εμπειρία από εταιρείες «λαϊκής βάσης», ακόμα και από δημοτικές ναυτιλιακές εταιρείες. Τις χρυσοπλήρωσε και αυτές τελικά εξελίχθηκαν σε μεγάλες εφοπλιστικές επιχειρήσεις. Οσο για τα περί ...«κανόνων» και «πλαισίων» στα κέρδη των εφοπλιστών, θα κάνουν τον Λάτση και τον Βαρδινογιάννη να ξεκαρδίζονται.

Ο ΣΥΝ με αυτά τα φληναφήματα προσπαθεί να αποκρύψει ότι έχει τεράστιο μερίδιο ευθύνης γι' αυτή την πολιτική που εφαρμόζεται από ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και έχει φορτώσει με τόσα δεινά νησιώτες, επιβατικό κοινό, ναυτεργάτες. Αλλωστε, η πολιτική που ανέδειξε τους εφοπλιστές σε κράτος εν κράτει στις ακτοπλοϊκές συγκοινωνίες, ιδιαίτερα μετά το 1991, απορρέει από τη Συνθήκη του Μάαστριχτ, την οποία ψήφισε και ο ΣΥΝ μαζί με ΝΔ και ΠΑΣΟΚ. Τη Συνθήκη απ' όπου προέκυψε ο κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης 3577/92, με βάση τον οποίο ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, με τα νομοθετήματά τους, απελευθέρωσαν την εφοπλιστική ασυδοσία σε βάρος των εσωτερικών θαλάσσιων συγκοινωνιών.