ΑΠΟ ΜΕΡΑ ΣΕ ΜΕΡΑ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

«Ανθρωπιστές» χορηγοί

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Η κρίση των ανθρωπιστικών σπουδών στην Ελλάδα και το μέλλον τους είναι το αντικείμενο του συνεδρίου που γίνεται σήμερα και αύριο στη Φιλοσοφική Σχολή Θεσσαλονίκης, με τη συμμετοχή όλων των Φιλοσοφικών Σχολών Ελλάδας και Κύπρου.

Ανακοινώνοντας το συνέδριο, η οργανωτική επιτροπή αναφέρθηκε μεταξύ άλλων στην πολιτική υποβάθμισης των Φιλοσοφικών Σχολών: Χαμηλή χρηματοδότηση, χαμηλή βάση εισαγωγής, χαμηλό μορφωτικό επίπεδο εισακτέων, ανεργία των πτυχιούχων κ.ά. Πώς βλέπουν όμως οι εκλεκτοί πανεπιστημιακοί να αντιμετωπίζεται αυτή η προβληματική κατάσταση; Γιατί, άραγε, δεν τους βλέπουμε σύσσωμους να διαδηλώνουν στην πρώτη γραμμή, μαζί με τους φοιτητές και τους σπουδαστές που ζητούν αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Ενιαία Ανώτατη Εκπαίδευση, ισότιμη για όλα τα επιστημονικά αντικείμενα;

Αντί άλλης απάντησης, απλά σημειώνουμε ότι το συνέδριο έχει κόστος 20.000 ευρώ, από τα οποία το 50% το καλύπτουν ιδιώτες χορηγοί: Ιδρυμα Κόκκαλη, Εθνική Τράπεζα, Τράπεζα Πειραιώς, Αττικό Μετρό ΑΕ... Και σημειώνουμε, ακόμα, ότι το κεφάλαιο είναι αυτό που απαιτεί τις τρέχουσες εκπαιδευτικές αναδιαρθρώσεις, αυτές που οδηγούν στην υποβάθμιση των ανθρωπιστικών σπουδών, καθώς τέτοιες σπουδές ...δεν πουλάνε! Οποιος, λοιπόν, ενδιαφέρεται πραγματικά για τις ανθρωπιστικές σπουδές, πρέπει να σταθεί απέναντι στις «ανθρωπιστικές» επιχειρήσεις. Με άλλα λόγια: Δεν μπορεί να γίνεται συνέδριο ενάντια στο «θάψιμο» των ανθρωπιστικών σπουδών με χορηγό το νεκροθάφτη τους...

Στα χρόνια της χολέρας

Σύμφωνα με τα ειδησεογραφικά πρακτορεία, οι υπηρεσίες του ΟΗΕ προειδοποιούν για τους κινδύνους πιθανής επιδημίας χολέρας στη Βαγδάτη όπου 101 κρούσματα έχουν καταγραφεί τις τρεις τελευταίες βδομάδες, αναφέρεται σε ανακοίνωση του Ταμείου των Ηνωμένων Εθνών για τα Παιδιά (UNICEF). Στην πολύ μεγάλη τους πλειοψηφία, τα κρούσματα αυτά δηλώθηκαν τις τρεις τελευταίες βδομάδες και αντιπροσωπεύουν το 79% των ασθενών με χολέρα στη χώρα. «Η εστία της ασθένειας δεν έχει ακόμα εντοπιστεί. Οι συνοικίες Σαντρ Σίτι, Ρουσάφα, Αλ Μαντάιεν και Μπαλαντιγιάτ είναι οι πλέον πληγείσες», σύμφωνα με τη UNICEF. Η χολέρα, είναι ένα βακτηριδιακό νόσημα που προκαλείται από την κατανάλωση μολυσμένου νερού και τροφών λόγω πλημμελούς υγιεινής. Πώς δημιουργήθηκαν αυτές οι συνθήκες ζωής; Υπήρχε χολέρα και πριν την κατοχή; Αυτή είναι η πραγματικότητα που δημιουργεί ο ιμπεριαλισμός. Δολοφονίες, καταστροφή και επιστροφή στα... χρόνια της χολέρας.

«Πολιτισμός πρόληψης»

Για «πολιτισμό πρόληψης» μίλησε η γενική γραμματέας Πρόνοιας του υπουργείου Υγείας, Μαρία Τροχάνη, στο 11ο Συνέδριο του Πανελλήνιου Συλλόγου Λογοπεδικών με θέμα «Γλωσσικές δυσκολίες και γραπτός λόγος στο πλαίσιο της σχολικής μάθησης», που έγινε πρόσφατα στη Φιλοσοφική Σχολή της Αθήνας (23.11.2007).

«Στοχεύουμε στη δημιουργία ενός πολιτισμού πρόληψης από τα πρώτα σχολικά βήματα», είπε η Μαρία Τροχάνη, καθώς η «δυσλεξία αποτελεί το σημείο συνάντησης πολλών, διαφορετικών επιστημονικών, κοινωνικών και εκπαιδευτικών πεδίων, με στόχο τη διεύρυνση της συνεργασίας για την ουσιαστικότερη αντιμετώπισή της».

Κι όμως, οι μονάδες που θα μπορούσαν να αποτελέσουν αυτό το περίφημο πεδίο επιστημονικής συνάντησης, αφενός μετριούνται στα δάχτυλα, αφετέρου είναι υποστελεχωμένες με αποτέλεσμα να προσπαθούν να καλύψουν τρέχουσες ανάγκες και όχι να σχεδιάσουν μια πολιτική πρόληψης μέσα στο μαθητικό πληθυσμό, ο οποίος παρουσιάζει μαθησιακά προβλήματα σε ποσοστό 5%. Λόγου χάρη τα Κέντρα Διάγνωσης Αξιολόγησης και Υποστήριξης (ΚΔΑΥ) τρέχουν - και δε φτάνουν - για να εκδώσουν τα πιστοποιητικά της δυσλεξίας των παιδιών της τρίτης του Γενικού Λυκείου, ώστε να δώσουν εξετάσεις μόνο προφορικά. Κι από πάνω πιέζει και το υπουργείο Παιδείας με εγκύκλιό του (5.11.2007) επειδή «τα προηγούμενα χρόνια παρουσιάστηκαν αρκετά προβλήματα σε ορισμένα ΚΔΑΥ λόγω του περιορισμένου χρόνου που είχαν στη διάθεσή τους...».

Αυτό, όμως, δε λέγεται σε καμιά περίπτωση «πολιτισμός πρόληψης» αλλά εργασιακός ξεπατωμός...

Δουλεύοντας για τις ανάγκες της αγοράς

Σχεδιάζοντας τη στρατηγική εξυπηρέτησης των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου, η ηγεσία του υπουργείου Παιδείας σχεδιάζει μαζί με τη ΓΣΕΕ να προχωρήσει σε κοινή έρευνα για τις ανάγκες της αγοράς εργασίας τα επόμενα είκοσι χρόνια. Ο σχεδιασμός αυτός, που έρχεται σε απόλυτη συμφωνία με την προσπάθεια να γίνει όλη η εκπαίδευση ένα εργαλείο παραγωγής απασχολήσιμων για τις εφήμερες ανάγκες της «αγοράς», αποτέλεσε το αντικείμενο της συνάντησης που είχε ο υπουργός Παιδείας με τον πρόεδρο της ΓΣΕΕ. Στο όλο εγχείρημα, μάλιστα, προβλέπεται και η συμμετοχή των εργοδοτών στους οποίους δίνεται για μια ακόμα φορά η ευκαιρία να μπουν στο χώρο της Παιδείας και να καθορίσουν σύμφωνα με τις ανάγκες τους το περιεχόμενό της. Σύμφωνα με όσα δήλωσε ο υπουργός, η παραπάνω έρευνα μπορεί να αποτελέσει και τη βάση για τη διδασκαλία του σχολικού επαγγελματικού προσανατολισμού, που αποτελεί άλλωστε ένα ακόμα εργαλείο για την ταξική διαλογή από νωρίς των μαθητών και τη διοχέτευσή τους στην κατάρτιση.

«Ανανέωση» παλιών πολιτικών

Το πολιτικό σκηνικό χρειάζεται «ανανέωση». Η πολιτική σκηνή έχει ανάγκη «νέα πρόσωπα». Απαιτούνται «φρέσκες ιδέες», μια νεότερη γενιά πολιτικών. Τις συγκεκριμένες διαπιστώσεις καταθέτουν εν χορώ τα συγκροτήματα του Τύπου, τα επιτελεία των αστικών κομμάτων, επιφανείς πολιτικοί αναλυτές. Η συζήτηση δεν άνοιξε τυχαία, αφορμή αποτέλεσε το εκλογικό αποτέλεσμα και οι διαρροές που υπέστησαν οι εταίροι του δικομματισμού, διαρροές από τη λαϊκή απέχθεια στο αστικό πολιτικό σύστημα.

Αυτή η προπαγάνδα εντείνεται. Πολιτικοί αρχηγοί, σε κάθε δημόσια τοποθέτησή τους, δεν παραλείπουν να αναφερθούν στην ανάγκη ανανέωσης των κορυφαίων οργάνων του κόμματός τους και να δηλώνουν έτοιμοι να ανοίξουν το δρόμο σε νέους ανθρώπους. Το εφεύρημα της «αλλαγής» των προσώπων και της ανάδειξης νέων και «άφθαρτων» πολιτικών αποτελεί άλλο μέσο χειραγώγησης του λαού, που χρησιμοποιούν οι πολιτικοί εκφραστές της άρχουσας τάξης, όταν διαπιστώνουν ότι δυσκολεύεται το σύστημα που υπηρετούν. Σπέρνοντας αυταπάτες στα λαϊκά στρώματα ότι η ανάδειξη νέων προσώπων θα επιφέρει και αλλαγή των πολιτικών κατευθύνσεων με «καινοτόμες ιδέες», επιχειρούν να εγκλωβίσουν το λαό στην παρακολούθηση μιας κενής περιεχομένου «πασαρέλας».

Το αστικό πολιτικό σύστημα, διακηρύσσοντας σε κάθε εποχή και σε όλους τους τόνους ότι τα πρόσωπα παίζουν τον καθοριστικό ρόλο στην εφαρμογή των πολιτικών, επιδιώκει να περάσει σε δεύτερη μοίρα ότι οι εκάστοτε πολιτικές ηγεσίες προωθούν και εφαρμόζουν τις θέσεις των κομμάτων τους, ανεξαρτήτως προσώπων, αφού και τα πρόσωπα συγκεκριμένη πολιτική προβάλλουν και εφαρμόζουν. Τα «νέα» πρόσωπα που θα διαδεχτούν τους προκατόχους τους στους θώκους των αξιωματούχων, το προηγούμενο διάστημα ψήφισαν και επικύρωσαν τις ίδιες αντιλαϊκές και αντεργατικές προτάσεις και θα υπερασπιστούν με τον ίδιο ζήλο τις στρατηγικές επιλογές του κόμματός τους.

Τα συμπεράσματα δε βγαίνουν αυθαίρετα. Στα κόμματα εξουσίας, οι ηγεσίες και οι αξιωματούχοι τους έχουν αλλάξει αρκετές φορές. Πρόσωπα μπαίνουν και βγαίνουν στα κομματικά όργανα, στα υπουργικά συμβούλια, αλλά το «λίφτινγκ» των προσώπων δεν άλλαξε ποτέ τις πολιτικές τους στοχεύσεις. Οσες «ανανεώσεις» και αν έκαναν, δεν αμφισβήτησαν ποτέ το ταξικό περιεχόμενο της πολιτικής τους. Κόμματα του ευρωμονόδρομου παρέμειναν, πολιτικές και νόμους που χτυπούν τα εργασιακά, ασφαλιστικά και λαϊκά δικαιώματα προώθησαν και προωθούν, ενώ την ίδια στιγμή ενισχύουν την κερδοφορία της πλουτοκρατίας. Η δήθεν «αναγέννηση» της πολιτικής μέσα από τις αλλαγές προσώπων δε χρησιμοποιείται σαν μέσο χειραγώγησης μόνο από τα κόμματα εξουσίας, αλλά και από κόμματα που συνειδητά καλλιεργούν αυταπάτες στο λαό ότι μπορεί να υπάρξει μια ανθρώπινη διαχείριση του καπιταλιστικού εκμεταλλευτικού συστήματος. Σ' αυτήν την περίπτωση, τα νέα πρόσωπα είναι εκφραστές δήθεν «ανανεωτικών» ιδεών, αλλά έχουν τον ίδιο στόχο: Να αποτρέψουν τη ριζοσπαστικοποίηση των λαϊκών μαζών.

Ο λαός δεν πρέπει να πέσει στην παγίδα που του στήνουν και να θαμπωθεί από τη «λάμψη» των νέων προσώπων. Οφείλει να βγάλει συμπεράσματα από την τεράστια πείρα που διαθέτει και να αναλογιστεί ότι όσοι νέοι ηγέτες και αν του πλασαρίστηκαν, όλοι ακολούθησαν την ίδια πολιτική που επιδεινώνει τη ζωή του. Τα κόμματα αυτά δεν αλλάζουν. Αντίθετα, ο λαός μπορεί να αλλάξει τις επιλογές του και να παλέψει για τη συγκρότηση μιας λαϊκής συμμαχίας, που θα υπερασπίζεται τα δίκια του και θα βάζει στόχο την εναλλακτική πολιτική πρόταση της λαϊκής εξουσίας.

Παναγιώτης ΘΕΟΔΩΡΟΠΟΥΛΟΣ

Ποιος... επιβάλλει;

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

ΩΣΤΕ «ΑΝΑΓΚΑΙΑ» και «επιβεβλημένη» η μεταρρύθμιση στο ασφαλιστικό σύστημα, όπως δήλωσε ο πρωθυπουργός; Ξέχασε όμως να μας πει ποιος τις επιβάλλει αυτές τις αλλαγές.

Μήπως όσα και ο ίδιος έχει υπογράψει στις ευρωπαϊκές διασκέψεις κορυφής; Μήπως οι «διεθνείς οργανισμοί» όπου η Ελλάδα είναι προθυμότατο μέλος; Μήπως τα ξένα και εγχώρια οικονομικά συμφέροντα, τα οποία η κυβέρνηση θεωρεί «μοχλούς ανάπτυξης»;

Προφανώς αυτή είναι η αλήθεια, ασχέτως αν η κυβέρνηση θέλει να μας πείσει ότι η υπονόμευση της Κοινωνικής Ασφάλισης γίνεται λόγω «αντικειμενικών συνθηκών», μιλώντας για υπογεννητικότητα και έλλειψη βιωσιμότητας...

Μόνο που «αντικειμενικές συνθήκες» είναι και τα δισεκατομμύρια ευρώ που κλάπηκαν από τα αποθεματικά και δόθηκαν στις επιχειρήσεις τα τελευταία 50 χρόνια. Οπως «αντικειμενική συνθήκη» είναι και το ότι με μισθούς πείνας δεν μπορεί παρά να υπάρχει υπογεννητικότητα.

Φοβούμαστε πως με τέτοια επιχειρήματα ο Κώστας Καραμανλής δεν μπόρεσε να πείσει ούτε την κοινοβουλευτική του ομάδα, στην οποία μίλησε. Πόσο μάλλον τον Ελληνα ασφαλισμένο.

ΣΤΟ ΜΕΤΑΞΥ άργησε μεν αλλά ...διατυπώθηκε και η κριτική του ΠΑΣΟΚ στην ασφαλιστική πολιτική της κυβέρνησης. Οπως δήλωσε, εκπροσωπώντας την αξιωματική αντιπολίτευση ο Θ. Πάγκαλος, η κυβέρνηση δε θέλει να κάνει πραγματική αναμόρφωση του Ασφαλιστικού.

Ποιος είναι αυτός που μπορεί λοιπόν να κάνει αυτή την... αναμόρφωση; Μα φυσικά το ΠΑΣΟΚ! Είναι δηλαδή το... κατάλληλο κόμμα για να περάσει αντιλαϊκά μέτρα, μια και η κυβέρνηση θα δυσκολευτεί να το κάνει!

Μόνο που οι εργαζόμενοι δεν επιθυμούν να επιλέξουν το ποιος θα τους κλέψει καλύτερα, ούτε το ποιος μπορεί να «ντύσει» με πιο φιλολαϊκό μανδύα τις πιο αντιδραστικές αλλαγές. Και γι' αυτό δεν έχουν τίποτε να περιμένουν από το ΠΑΣΟΚ.

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

«Ανταγωνιστικός» εμπαιγμός

Κ. ΓΡΗΓΟΡΙΑΔΗΣ

Ηταν ολοφάνερο, βέβαια, ότι με τις ευλογίες της κυβέρνησης η ακριβοπληρωμένη διοίκηση της ΔΕΗ προχωρά στις αβάσταχτες για τα λαϊκά νοικοκυριά νέες αυξήσεις στα τιμολόγια. Για όποιον έτρεφε αυταπάτες ήρθε χτες ο Χρ. Φώλιας να τις κονιορτοποιήσει. Μιλώντας στην ΚΟ της ΝΔ δήλωσε ωμά ότι ανεξάρτητα από το ύψος των αυξήσεων που θα εγκρίνει, πιθανότατα σήμερα, στα τιμολόγια της ΔΕΗ, «τελικός στόχος είναι να φτάσουμε σε μια αγορά που τα τιμολόγια θα τα διαμορφώνει ο ανταγωνισμός». Με άλλα λόγια, μπορεί σήμερα να μην εγκρίνει το σύνολο των αυξήσεων που ζητά η ΔΕΗ, δηλαδή μεσοσταθμικές αυξήσεις 21%, αλλά είναι απλά θέμα χρόνου να φορτωθούν οι αυξήσεις αυτές στις πλάτες των λαϊκών νοικοκυριών. Η ειρωνεία είναι ότι οι ιλιγγιώδεις αυξήσεις των τιμολογίων γίνονται στο όνομα του ανταγωνισμού, ο οποίος υποτίθεται ότι ρίχνει τις τιμές και λειτουργεί υπέρ του καταναλωτή! Πουθενά δεν πιάνονται οι θιασώτες του ανταγωνισμού. Μόνο γκρεμίζονται από τα βάθρα της εξουσίας και της αλαζονείας...

Αξιοι εταίροι της κυρίαρχης πολιτικής

Σε ρόλο «απατημένου συζύγου» εμφανίστηκε στη χτεσινή συνεδρίαση της Κοινοβουλευτικής Ομάδας της ΝΔ ο πρόεδρος της ΓΣΕΒΕΕ, Δ. Ασημακόπουλος, αναφορικά με το Ταμείο των αυτοαπασχολούμενων ΕΒΕ (ΟΑΕΕ). Συναινέσαμε, είπε, στην ενοποίηση των Ταμείων (ΤΕΒΕ, ΤΑΕ, ΤΣΑ) το 1999 επειδή λάβαμε διαβεβαιώσεις για κάλυψη των ελλειμμάτων. Ομως, παραδέχτηκε ότι πολύ σύντομα θα βρεθεί σε αδιέξοδο και ψέλλισε κάτι ξανά περί κάλυψης των ελλειμμάτων. Με τέτοια υπεράσπιση των συμφερόντων των αυτοαπασχολουμένων η δουλιά της κυβέρνησης γίνεται πολύ εύκολη. Με τον αέρα του κυρίαρχου ο Β. Μαγγίνας πήρε το λόγο για να υποστηρίξει ότι δεν πρέπει να παραπονιούνται οι αυτοαπασχολούμενοι γιατί ο ΟΑΕΕ με 290.000 συνταξιούχους παίρνει αναλογικά περισσότερα από το ΙΚΑ με το ένα εκατομμύριο συνταξιούχους. «Ξέχασε», βέβαια, να πει το παραμικρό για τις συντάξεις πείνας που μοιράζουν και τα δύο Ταμεία (460 ευρώ η κατώτατη του ΙΚΑ και 386 του ΟΑΕΕ). Και ξέχασε γιατί κανείς από τους εκπροσώπους των κοινωνικών εταίρων δεν το ανέφερε ποτέ και κανείς δε διεκδίκησε να αυξηθεί η κατώτατη σύνταξη στα 1.100 ευρώ...

Για μια εκπαίδευση «σούπα»

Η επιτάχυνση των αντιδραστικών αναδιαρθρώσεων στο χώρο της εκπαίδευσης, με στόχο την πλήρη υποβάθμιση σπουδών, πτυχίων και κατ' επέκταση δικαιωμάτων, ήταν το αντικείμενο της προχτεσινής συνάντησης του υπουργού Παιδείας με μέλη του αμερικανικού Κογκρέσου και τον επιτετραμμένο των ΗΠΑ στην Ελλάδα.

Με το πρόσχημα του νοικοκυρέματος στη «χαώδη κατάσταση στο χώρο των ΚΕΣ», ο υπουργός Παιδείας επανέλαβε την πρόθεση της κυβέρνησης να ...«ρυθμίσει την κατάσταση», εξισώνοντας τα πάντα προς τα κάτω, ενώ επέμεινε στο «ανοιχτό» θέμα της αναθεώρησης του άρθρου 16. Μάλιστα, ως ντίλερ του αμερικάνικου πνεύματος, ο υπουργός Παιδείας υποστήριξε «εκπαιδευτικά συστήματα καινοτόμα», όπως αυτό των ΗΠΑ, «με στόχο την ποιοτική αναβάθμιση της παρεχόμενης εκπαίδευσης». Και όλα αυτά τη στιγμή που όλο και περισσότερα στοιχεία έρχονται να επιβεβαιώσουν τα «ποιοτικά» χαρακτηριστικά του αμερικάνικου εκπαιδευτικού συστήματος, με την πλειοψηφία των μαθητών να αντιμετωπίζει δυσκολίες στη γραφή και την ανάγνωση και με «εκπαιδευτικούς» στα σχολεία των υποβαθμισμένων περιοχών χωρίς πτυχίο πανεπιστημίου.

Από την άγνοια στην παραδοχή

Δεκάδες αποκαλύψεις έχει κάνει τα τελευταία χρόνια ο «Ρ» για τις προσπάθειες διαφόρων πολυεθνικών και άλλων ιδιωτικών εταιρειών να «πατήσουν πόδι» στα σχολεία, να διαφημίζουν τα προϊόντα τους και να κάνουν στους μαθητές, μάθημα υποταγής στο κεφάλαιο. Από τράπεζες έως και φαστφουντάδικα φτιάχνουν δήθεν εκπαιδευτικά προγράμματα και παίρνουν άδειες από το υπουργείο Παιδείας να διαμορφώνουν τις ευαίσθητες νεανικές συνειδήσεις.

Ομως, ο υφυπουργός Παιδείας Α. Λυκουρέντζος, σε συνάντηση που είχε την περασμένη Δευτέρα με το ΔΣ της Διδασκαλικής Ομοσπονδίας Ελλάδας δήλωσε «άγνοια» για το ζήτημα της εισβολής των επιχειρήσεων στα σχολεία!

Αλλά όσο κι αν ήθελε να «κάνει τον Κινέζο», δεν το πέτυχε. Ερωτώμενος από τον εκπρόσωπο της ΕΣΑΚ ΔΕΕ σχετικά με την εφαρμογή των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα και την «αποκέντρωση», που ανοίγουν διάπλατα την πόρτα των σχολείων στις επιχειρήσεις, ο υφυπουργός δήλωσε ότι θα αξιοποιηθεί οποιοδήποτε εργαλείο είναι χρήσιμο για να υλοποιήσει η κυβέρνηση το στόχο της...

Βάρβαρη επίθεση στη μητρότητα

Η τοποθέτηση του υπουργού Απασχόλησης στη συνεδρίαση των Επιτροπών της Βουλής για το Ασφαλιστικό δεν αφήνει κανένα περιθώριο αναμονής και εφησυχασμού. Η κυβέρνηση έχει σκοπό να στραπατσάρει τα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζόμενων γυναικών, και των εργαζόμενων μητέρων. Η κυβέρνηση της ΝΔ «σταυρώνει» τις γυναίκες. Αυτό είναι το συμπέρασμα των όσων ειπώθηκαν προχτές στη Βουλή από τα κυβερνητικά στελέχη.

Οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να δώσουν καμιά εμπιστοσύνη στις δήθεν διαβεβαιώσεις των κυβερνώντων. Ο στόχος τους είναι σαφής, όσο άλλωστε και το αντιασφαλιστικό τους έργο στο πρόσφατο παρελθόν. Γιατί δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι η κυβέρνηση της ΝΔ έδωσε το πρώτο αποφασιστικό χτύπημα στα δικαιώματα των γυναικών αυξάνοντας κατά πέντε χρόνια τα γενικά όρια ασφάλισης για τις εργαζόμενες που μπήκαν στην παραγωγή μετά το 1993, «εξισώνοντάς» τες με τους άνδρες. Με τον ίδιο νόμο αυξήθηκαν παράλληλα και τα όρια ηλικίας συνταξιοδότησης για τις άλλες κατηγορίες, όπως γυναίκες με ανήλικα παιδιά, και για τις πρόωρες - μειωμένες συντάξεις. Και δεν είναι τυχαίο ότι αυτό το κατάπτυστο νομοθέτημα κράτησε σε ισχύ το ΠΑΣΟΚ και το συμπλήρωσε με τον αντιασφαλιστικό νόμο Ρέππα.

Τώρα η ΝΔ ξαναγυρίζει στον τόπο του εγκλήματος. Επιστρέφει για να ολοκληρώσει αυτό που άρχισε. Δεν πρέπει άλλωστε να ξεχνάμε ότι για την παραπομπή της χώρας μας στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο, αυτή τη φορά για την «εξίσωση» των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των γυναικών στο δημόσιο, έχει βάλει και η κυβέρνηση το χεράκι της..! Τώρα η κυβέρνηση αμφισβητεί ευθέως το δικαίωμα των εργαζόμενων μητέρων να συνταξιοδοτούνται νωρίτερα με ολόκληρη ή μειωμένη σύνταξη. Αυτό πρακτικά σημαίνει ότι για εκατοντάδες χιλιάδες εργαζόμενες τα πραγματικά όρια ηλικίας συνταξιοδότησης θα αυξηθούν από πέντε μέχρι δέκα χρόνια, ενώ ενδέχεται για ορισμένες κατηγορίες η τιμωρία αυτή να φτάσει μέχρι τα 15 χρόνια.

Το δόλωμα του πλασματικού χρόνου που δίνει η κυβέρνηση προβάλλεται ίσα ίσα για να καταργηθεί το δικαίωμα των εργαζόμενων γυναικών να βγαίνουν νωρίτερα στη σύνταξη. Είναι το «βούτυρο» που θα λαδώσει το γρανάζι της «εξίσωσης» προς τα πάνω των ορίων ηλικίας. Και είναι προκλητικό αυτή η κοινωνική ανατροπή, αυτή η σκληρή επίθεση στην εργαζόμενη γυναίκα να βαφτίζεται «προστασία της μητρότητας».

Η κυβέρνηση δεν ενδιαφέρεται για τη γυναίκα εργαζόμενη, ούτε για τη μητρότητα. Και πλασάρει το δημογραφικό για να πάρει μέτρα εναντίον του συνόλου των ασφαλιστικών ταμείων. Ο κοινωνικός ρόλος της γυναίκας, η συνεισφορά της εργαζόμενης και δη της εργαζόμενης μητέρας στην κοινωνία και στην οικογένεια είναι που απαιτούν και επιβάλλουν όχι αύξηση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης αλλά δραστική μείωση. Αυτή της η προσφορά γίνεται ακόμα πιο πολύτιμη αν αναλογιστούμε τις συνθήκες στις οποίες εργάζεται η σημερινή γυναίκα, μέσα στη βάρβαρη αγορά της «ευελιξίας» που έχουν επιβάλει ΝΔ και ΠΑΣΟΚ για λογαριασμό του μεγάλου κεφαλαίου.

Γι' αυτό αυτή η βάρβαρη επίθεση πρέπει τώρα να πάρει απάντηση. Η πολιτική αυτή πρέπει να πεταχτεί στα σκουπίδια, γιατί μόνο στα σκουπίδια είναι η θέση της.