Ομως ειδικά για τη βομβιστική έκρηξη στο υπουργείο Οικονομίας πώς συνέβη και οι κάμερες - τουλάχιστον τέσσερις - που υπάρχουν και «σαρώνουν» το κεντρικό αυτό σημείο της πρωτεύουσας, δεν κατέγραψαν τους δράστες; Πώς συμβαίνει οι κάμερες να παρακολουθούν και να γράφουν καθαρά τις διαδηλώσεις που περνούν από την Πλατεία Συντάγματος και να τυφλώνονται μπροστά στους «τρομοκράτες»; Πάσα εξήγηση δεκτή...
Σήμερα το απόγευμα - καιρού επιτρέποντος - η δήμαρχος Αθηναίων, Ντόρα Μπακογιάννη, θα ανάψει τα φώτα του χριστουγεννιάτικου δέντρου στο Σύνταγμα και καλεί όλους τους Αθηναίους «στη μεγάλη γιορτή για να υποδεχτούμε τα Χριστούγεννα», όπως αναφέρεται σε σχετικό δελτίο Τύπου. Γι' αυτή τη «μεγάλη γιορτή», όμως, οι Αθηναίοι θα πληρώσουν το εξωφρενικό ποσό των 1,3 εκατομμυρίων ευρώ για τα λαμπιόνια και τις γιρλάντες! Και γίνεται ακόμη περισσότερο εξωφρενικό, όταν παρθεί υπόψη ότι στην ουσία όλο αυτό το «πανηγύρι» γίνεται για ...δύο λεπτά τηλεοπτικού χρόνου στα διεθνή ΜΜΕ. Κάτι που παραδέχτηκε και η ίδια η δήμαρχος, όταν και σε σχετική συνέντευξη Τύπου έθεσε ως ...στόχο την επανάληψη του περσινού «κατορθώματος», με τη «ζωντανή κάλυψη» από το Ρόιτερς και το CNN...
Δικούς του νόμους προσπαθεί να επιβάλει ο Λάτσης στο νέο του απόκτημα, το πολυκατάστημα «The Mall» (Δε Μολ) στο Μαρούσι. Ορισμένα από τα όσα συμβαίνουν διαπίστωσαν οι ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ σε μαζική εξόρμηση στο πολυκατάστημα, μια μέρα πριν από την 24ωρη πανελλαδική πανεργατική απεργία. Ετσι, υποκατάστημα της Τράπεζας «Γιούρομπαγκ» (ιδιοκτησίας Λάτση) μέσα στο πολυκατάστημα λειτουργεί παράνομα από τις 9 το πρωί μέχρι τις 9 το βράδυ. Η τρομοκρατία που ασκείται στους εργαζόμενους δεν μπορούσε να κρυφτεί, καθώς αρκετοί φοβήθηκαν ακόμα και να πάρουν την ανακοίνωση του ΠΑΜΕ. Σύμφωνα δε με πληροφορίες, που δεν έχουν επιβεβαιωθεί, ο Λάτσης επιβάλλει πρόστιμο στους ιδιοκτήτες που καθυστερούν το άνοιγμα των καταστημάτων τους το πρωί. Βέβαια, ο κ. Λάτσης λογάριασε χωρίς τις ταξικές δυνάμεις του ΠΑΜΕ, που ήδη σχεδιάζουν τις επόμενες, τακτικές πλέον, επισκέψεις τους στο πολυκατάστημα.
Οταν κέρδισε τις εκλογές το 2004 η ΝΔ, την πρώτη περίοδο επέλεξε να ακολουθήσει ...χαλαρούς ρυθμούς, σε τέτοιο βαθμό, ώστε το ...εμπειροπόλεμο ΠΑΣΟΚ να την κατηγορεί ότι δεν κυβερνά. Την περίοδο αυτή ο υπουργός Οικονομίας απλώς περιοριζόταν να διαβεβαιώνει τους εκπροσώπους της άρχουσας τάξης, που αδημονούσαν για την προώθηση των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, ότι η κυβέρνηση έχει σχέδιο, έχει όραμα για την οικονομία και ότι θα τα εφαρμόσει. Αυτά μέχρι το τέλος του 2004. Μετά ξέσπασε η θύελλα. Με τον ίδιο τον πρωθυπουργό να εξαγγέλλει ρήξεις και μεταρρυθμίσεις παντού, το κυβερνητικό επιτελείο ξεκίνησε την επίθεση. Σε ένα μόλις χρόνο, προώθησαν τα νομοσχέδια για την κατάργηση του οκτάωρου και την αλλαγή πληρωμής των υπερωριών, την επιμήκυνση του ωραρίου λειτουργίας των καταστημάτων, τις συμπράξεις ιδιωτικού και δημόσιου τομέα, το νέο αναπτυξιακό νόμο, φορολογικές αλλαγές υπέρ του κεφαλαίου, αλλαγές στη φορολογία των ακινήτων, το επαίσχυντο νομοσχέδιο για τις ΔΕΚΟ, ενώ ακολουθεί η αύξηση των αντικειμενικών αξιών.
Τελειώσαμε; Οχι, βέβαια.
Τώρα έβαλαν τον Γκαργκάνα να διαμηνύσει στους εργαζόμενους ότι αυτά που είδαν μέχρι τώρα είναι η αρχή σε αυτά που θα ακολουθήσουν. Οτι μπροστά μας έχουμε αιματηρή λιτότητα για τη μείωση του δημόσιου χρέους, μεγάλες περικοπές κοινωνικών δαπανών για να ενισχυθούν οι επενδύσεις, αύξηση της έμμεσης φορολογίας για να μειωθούν οι φόροι των επιχειρήσεων, μείωση μισθών για να μειωθεί ο πληθωρισμός, κατάργηση της όποιας προστασίας έναντι των απολύσεων, επιμήκυνση του εργάσιμου χρόνου, προώθηση νέων ανατροπών στο ασφαλιστικό... Μας προετοιμάζουν δηλαδή για τον επερχόμενο εφιάλτη. Εκτός και αν τους σταματήσουμε, εκτός και αν αντεπιτεθούμε. Ο δρόμος αυτός είναι τελικά ο μόνος ρεαλιστικός για τους εργαζόμενους.
Μπορεί τα παραπάνω να μοιάζουν αντιφατικά, από πρώτη άποψη, αλλά στην πραγματικότητα δεν είναι. Εδώ δεν ανησυχεί η κυβέρνηση από άσφαιρες και αναποτελεσματικές - τουλάχιστον - κινητοποιήσεις, σαν τη χτεσινή, στο Πεδίον του Αρεως. Το ΠΑΣΟΚ θα έχει πρόβλημα...
Θα ήταν πολύ διαφορετικά τα πράγματα, βέβαια, εάν στο πλαίσιο της κινητοποίησης, στο Πεδίον του Αρεως, κυριαρχούσαν αιτήματα, που ικανοποιούν τις σύγχρονες ανάγκες των εργαζομένων. Εάν καταδικάζονταν οι λογικές της ταξικής συναίνεσης και του κοινωνικού διαλόγου. Εάν ξεσκεπαζόταν και αποκαλυπτόταν ο αντιλαϊκός ρόλος των εταίρων του δικομματισμού, η πολύχρονη αντεργατική πολιτική και πρακτική τους. Τότε, ούτε καν θα πήγαινε η γραμματέας του ΠΑΣΟΚ.
Οπως μπορεί να καταλάβει ο κάθε καλόπιστος και στοιχειωδώς σκεπτόμενος εργαζόμενος αυτής της χώρας, δεν είναι ίδιες όλες οι κινητοποιήσεις. Ούτε γίνεται τίποτε τυχαία. Ολα έχουν το λόγο τους, το σκοπό και την επιδίωξή τους. Αλλωστε, υπάρχει μια συσσωρευμένη πλέον εμπειρία, στα τριάντα και πλέον χρόνια από τη μεταπολίτευση του 1974 και μέχρι σήμερα...
Αποτελεί ένα αποφασιστικό βήμα στην κατεύθυνση της κλιμάκωσης του πολέμου κατά του «εσωτερικού εχθρού», του «εχθρού λαού», αναδεικνύοντας ταυτόχρονα και τον πραγματικό χαρακτήρα και τη στρατηγική του «αντιτρομοκρατικού» πολέμου αυτού, που είναι η καθυπόταξη των λαών. Θέλουν ανθρώπους, συνολικά λαούς και κοινωνίες, τρομοκρατημένους, ανασφαλείς που θα αισθάνονται ότι από παντού ελέγχονται και τελικά θα είναι ευάλωτοι και υποταγμένοι στις διαθέσεις της πλουτοκρατίας.
Οι χτεσινές κατηγορηματικές διαψεύσεις του υπουργού Δημόσιας Τάξης κανέναν δεν πείθουν, γιατί απλούστατα μέχρι προχτές δήλωνε ότι δεν είχε καμία επίσημη καταγγελία, και άρα δεν είχε ερευνήσει την υπόθεση. Πρόλαβε λοιπόν σε λίγες ώρες να κάνει έρευνα (που δεν είχε κάνει τέσσερις μήνες) και να βγάλει τελεσίδικο πόρισμα ο Γ. Βουλγαράκης; Ούτε αφελείς δε θα πίστευαν κάτι τέτοιο. Το χειρότερο είναι ότι από την αρχή πέφτουν από τη μία αντίφαση και από το ένα ψέμα στο άλλο οι κυβερνώντες. Ξεδιάντροπο ψέμα είναι ότι δεν είχε γίνει καμία καταγγελία στις διωκτικές ή δικαστικές αρχές όταν από τις 29 Ιούλη είχε κατατεθεί μηνυτήρια αναφορά στην Εισαγγελία της Αθήνας. Ανεξάρτητα από αυτό, οι εφημερίδες έφεραν ξανά και ξανά στη δημοσιότητα τη πολύ σοβαρή υπόθεση, ενώ αντιπροσωπεία του ΚΚΕ με επικεφαλής τον Ορ. Κολοζώφ είχε συναντηθεί με τον ίδιο τον Γ. Βουλγαράκη στις 19 Αυγούστου.
Σε κάθε περίπτωση το (ανύπαρκτο) δίλημμα «προβοκάτσια ή φάρσα;» που μόνος του έθεσε χτες ο υπουργός πρέπει πρώτα να απαντήσει ο ίδιος και η κυβέρνηση. Αλλιώς μπαίνει για να προκαλέσει σύγχυση...
Η αλήθεια βρίσκεται στη φράση που μάλλον ξέφυγε από τον Γ. Βουλγαράκη και αφορά τις άριστες σχέσεις «αντιτρομοκρατικής» συνεργασίας με τις βρετανικές (πέρα από τις αμερικανικές) μυστικές υπηρεσίες: «Εχουμε πολύ καλή επαφή και συνεργασία με τις χώρες της Ευρωπαϊκής Ενωσης. Ούτε υπήρχε, ούτε υπάρχει λόγος για τέτοια δράση». Ολα συνηγορούν ότι η «δράση» στη συγκεκριμένη υπόθεση ήταν κοινή και γι' αυτό ακριβώς η κυβέρνηση τρέχει να μαζέψει και να κουκουλώσει τα ασυμμάζευτα...
ΥΓ: Οσο για τη μαρτυρία του Πακιστανού πρέσβη στην Αθήνα, που έσπευσε να διαφημίσει ο υπουργός, ότι ούτε η πρεσβεία του Πακιστάν δεν έχει λάβει καταγγελία για τη συγκεκριμένη υπόθεση, μόνο απόδειξη αθωότητας δεν είναι για την ελληνική κυβέρνηση. Ολοι ξέρουν πόσο πρόθυμο και συνεργάσιμο στον «πόλεμο κατά της τρομοκρατίας» είναι το καθεστώς του Πακιστάν...
Την έκδοση ερμηνευτικής εγκυκλίου ή τη νομοθετική ρύθμιση το Γενάρη του 2006 ώστε να είναι και τυπικά εντάξει η χορήγηση φαρμάκων στους ανασφάλιστους μετανάστες ανακοίνωσε προχτές ο υπουργός Υγείας, Νικήτας Κακλαμάνης, μετά τις αντιδράσεις που σημειώθηκαν εξαιτίας της άρνησης χορήγησης αντιρετροϊκών φαρμάκων σε ανασφάλιστους - Ελληνες και ξένους - από φαρμακεία κάποιων δημόσιων νοσοκομείων.
Βέβαια, ο Νικήτας Κακλαμάνης υποστήριξε και πάλι ότι δεν του αναφέρθηκε ούτε μια περίπτωση μη χορήγησης αντιρετροϊκών φαρμάκων ακόμα και σε παράνομους μετανάστες στα νοσοκομεία του Λεκανοπεδίου Αττικής και της Θεσσαλονίκης. Αν και η περιπτωσιολογία δεν ενδείκνυται - όταν μάλιστα υπάρχει έγγραφο του Κέντρου Ελέγχου και Πρόληψης Νοσημάτων που αναφέρει ότι υπάρχει πρόβλημα - εντούτοις ο υπουργός ανέφερε ότι εντοπίστηκαν 50 ανασφάλιστοι μετανάστες που ανήκουν σε αυτή την κατηγορία.
Πάντως, όπως έλεγαν ειδικοί στη στήλη, αν η κυβέρνηση επιθυμεί πραγματικά τη λύση του προβλήματος πρέπει να προχωρήσει σε νομοθετική ρύθμιση. Τώρα για το πόσο θα μπορέσει η όποια ρύθμιση της κυβέρνησης να ξεφύγει απ' τη λογική της εμπορευματοποίησης, αυτό θα φανεί όταν δημοσιοποιηθεί.
Στο ηλεκτρονικό δίχτυ του φοροεισπρακτικού μηχανισμού έπεσαν πάνω από 340.000 φορολογούμενοι, οι οποίοι υποτίθεται πως θα έπρεπε να υποβάλουν συγκεντρωτικές καταστάσεις «πελατών - προμηθευτών», υποχρέωση η οποία αφορά αποκλειστικά και μόνο τους επαγγελματίες και τις επιχειρήσεις. Με τη «διαφορά» ότι τα σχετικά «μπιλιετάκια» παρέλαβαν και τελείως άσχετοι με το αντικείμενο, όπως μισθωτοί, συνταξιούχοι, μικροεπαγγελματίες και επιχειρήσεις, που έχουν προ πολλού βάλει «λουκέτο». Ολοι αυτοί τραβιολογούνται τώρα στις Εφορίες για «φιλική κουβέντα» και για περαιτέρω «διευκρινίσεις». Το «λάθος» αποκαλύπτει και μιαν ορισμένη αβελτηρία του φοροεισπρακτικού μηχανισμού και το γεγονός ότι σε τελευταία ανάλυση - σκόπιμα ή όχι - «δεν μπορούν να ξεχωρίσουν δυο γαϊδουριών άχυρα». Οι τέτοιες λίστες «φοροφυγάδων» προέκυψαν από τους περιβόητους ηλεκτρονικούς «διασταυρωτικούς ελέγχους».
Η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομίας και Οικονομικών επιχειρεί να προβάλει μόνο μια πτυχή του «λάθους». Ισχυρίζονται πως ορισμένοι επιτήδειοι επιχειρηματίες χρησιμοποίησαν τον ΑΦΜ ανυποψίαστων φορολογούμενων, τους οποίους εμφάνισαν ως «προμηθευτές». Ομως, δεν είναι μόνον αυτό. Υπάρχει και σωρεία άλλων περιπτώσεων, για τις οποίες οι εγκαλούμενοι στις Εφορίες «μάρτυρες» απολύτως καμία συμμετοχή έχουν. Το «μπάχαλο» ούτε κεραυνός εν αιθρία είναι, ούτε τυχαίο γεγονός. Αντίθετα, είναι αποτέλεσμα ενός ορισμένου τρόπου λειτουργίας, της λογικής και της πολιτικής που διαπερνά το φοροεισπρακτικό μηχανισμό, στην κατεύθυνση φοροαφαίμαξης των «μικρών» και σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.