Για την ώρα, όμως. Είναι φανερό πως θα επανέλθει, αφού είναι γνωστές οι σχετικές απαιτήσεις του ΣΕΒ και οι κατευθύνσεις της ΕΕ, όπως και η προθυμία της κυβέρνησης να ικανοποιεί τις επιθυμίες της «ιδιωτικής πρωτοβουλίας». Γι' αυτό, μην έχετε τον παραμικρό εφησυχασμό και επανάπαυση. Αλλωστε, ο βασικός τρόπος αντιμετώπισης - τρόπος του λέγειν δηλαδή - της ανεργίας, που έχει επιλέξει η κυβέρνηση, είναι το μοίρασμα μιας θέσης εργασίας σε περισσότερους από έναν εργαζόμενο, μέσω των πολιτικών προώθησης των «ευέλικτων» μορφών εργασίας...
Χαρές και πανηγύρια έχουμε αυτές τις μέρες από τους κυβερνώντες, λόγω της επικείμενης, επίσημης ένταξης της χώρας στη ζώνη ΕΥΡΩ της ΟΝΕ, αλλά οι αριθμοί είναι αριθμοί... Με καλπάζοντες ρυθμούς αυξάνεται το εμπορικό έλλειμμα της Ελλάδας, όπως αποκαλύπτει πρόσφατη έκθεση της Γιούροστατ, της επίσημης Στατιστικής Υπηρεσίας της Κομισιόν. Συγκεκριμένα, το πρώτο δίμηνο του 2000 το εμπορικό έλλειμμα της χώρας εκτοξεύτηκε στα 2,4 δισ. ΕΥΡΩ, έναντι 1,7 που ήταν το αντίστοιχο δίμηνο του 1999. Εχουμε, δηλαδή, μια αύξηση κατά 41,2%.
Οπως καταλαβαίνετε, αποδείχνεται για μια ακόμη φορά ότι μπορεί η Ελλάδα να μη... βρήκε ακόμη «την αγορά των 350 εκατομμυρίων» - για να θυμηθούμε κι ένα παλιό σύνθημα των οπαδών της τότε ΕΟΚ - αλλά οι ευρωπαϊκές και άλλες πολυεθνικές λυμαίνονται, με την άνεσή τους, την ελληνική αγορά και οικονομία...
Αποκαλυπτικά είναι τα στοιχεία της τελευταίας έκθεσης του Ινστιτούτου Διεθνών Ερευνών για την Ειρήνη (SIPRI), που εδρεύει στη Στοκχόλμη. Η έκθεση δόθηκε στη δημοσιότητα προχτές και αφορά την παγκόσμια ασφάλεια.
Σύμφωνα με τα στοιχεία, που παραθέτονται στην 770 σελίδων έκθεση, οι παγκόσμιες στρατιωτικές δαπάνες παρουσίασαν το 1999 αύξηση κατά 2,1%. Αύξηση, που είναι αρκούντως ανησυχητική και έχει ιδιαίτερη σημασία, αφού είναι η πρώτη, που ακολουθεί μια δεκαετία συνεχούς μείωσης των στρατιωτικών δαπανών και έρχεται να διαψεύσει τα όσα λέγονταν -μετά την ανατροπή των σοσιαλιστικών χωρών της Ευρώπης- και συνεχίζουν να λέγονται, για «το τέλος του Ψυχρού Πολέμου», κλπ., κλπ.
Ακόμη περισσότερο, γιατί -όπως προκύπτει από την έκθεση- η αύξηση δεν οφείλεται σε κάποιες χώρες του λεγόμενου Τρίτου Κόσμου, που σπαράσσονται από -υποκινούμενες ή όχι- εμφύλιες διαμάχες, αλλά στις μεγάλες ιμπεριαλιστικές δυνάμεις, τις ΗΠΑ, την Ιαπωνία, τη Γερμανία, κλπ. Συγκεκριμένα, την πρώτη θέση, βέβαια, κατέχουν οι ΗΠΑ, με σύνολο δαπανών 269 δισεκατ. δολαρίων ή το 36% του συνόλου των παγκοσμίων δαπανών. Αμέσως, μετά έρχονται η Ιαπωνία και η Γερμανία, σημειώνοντας αύξηση δαπανών, κατά 7% και ακολουθούν η Βρετανία και η Ιταλία. Οι στρατιωτικές δαπάνες των χωρών - μελών της ΕΕ καλύπτουν το 22% των παγκόσμιων εξοπλιστικών δαπανών, ενώ τα στρατεύματά τους ξεπερνούν σε αριθμό έμψυχου δυναμικού και αυτά των ΗΠΑ.
Λέτε, για πλάκα, να προχωρούν σε αυτές τις τεράστιες δαπάνες..;
Και για να έχετε μια όσο γίνεται περισσότερο ολοκληρωμένη εικόνα, να σημειώσουμε και τα παρακάτω, από την ίδια έκθεση: Η Ρωσία δαπάνησε το 1999, για στρατιωτικές δαπάνες, γύρω στα 22 δισ. δολάρια ή το ένα δωδέκατο των αντίστοιχων ποσών που ξόδεψαν οι ΗΠΑ, ενώ οι αμυντικές δαπάνες της Κίνας έφτασαν μόλις στο ένα δέκατο πέμπτο της αμερικανικής υπερδύναμης.
«Οι Ηνωμένες Πολιτείες διαδραματίζουν σήμερα καθοριστικό ρόλο ως προς την παγκόσμια ασφάλεια, εξαιτίας της χωρίς προηγούμενο συγκέντρωσης δύναμης, γεγονός που αποτελεί ποιοτική αλλαγή στις διεθνείς υποθέσεις», σημειώνουν οι συντάκτες της έκθεσης.
Χρειάζεται, άραγε, να τονίσουμε εμείς την επιτακτική σήμερα ανάγκη της αντιιμπεριαλιστικής συσπείρωσης και πάλης των λαών, ως του μόνου ικανού παράγοντα υπεράσπισης της ειρήνης και της ασφάλειας όλου του κόσμου;
Αραγε, μπορούν να μας εξηγήσουν οι του προεδρείου της ΑΔΕΔΥ, πού οφείλονταν τα πλατιά και γεμάτα ικανοποίηση χαμόγελα, που φώτιζαν τα πρόσωπά τους, μετά τη συνάντησή τους με την υπουργό Εσωτερικών και τον υφυπουργό Οικονομικών; Γιατί χαίρονταν και καμάρωναν; Επειδή οι αυξήσεις που θα δοθούν στους δημόσιους υπάλληλους θα είναι στα πλαίσια της κυβερνητικής εισοδηματικής πολιτικής, δηλαδή στα όρια της σκληρής μονόπλευρης λιτότητας; 'Η, επειδή συμφώνησαν στα όσα αντεργατικά σχεδιάζει η κυβέρνηση, για το δημόσιο τομέα;
«Ολέθρια λάθη Κράτους - Εκκλησίας απειλούν ρήξη πιστών - απίστων (!)» υπογραμμίζει η χτεσινή «Καθημερινή», από την πρώτη της σελίδα. Και το σημειώνουμε, γιατί δικαιώνει την εξαρχής εκτίμηση και θέση του ΚΚΕ, παρότι γνωρίζουμε, ότι είναι διαφορετική η αφετηρία και το σκεπτικό της «Καθημερινής».
ΠΟΛΥΠΡΩΤΟΤΥΠΗ η παρουσία του πρωθυπουργού στη φιέστα του Ζαππείου για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ. Εντυπωσιαστήκαμε. Μαύρο κοστούμι, κόκκινη γραβάτα, η φάτσα του Σημίτη, μπλε φόντο και βάθρο με τα αστεράκια της Ευρωπαϊκής Ενωσης!
Μιλάμε για την πλήρη έλλειψη φαντασίας, αλλά, τέλος πάντων, του πρωθυπουργού φαίνεται να του αρέσει πολύ, όπως και το να βγάζει λόγους εκεί, λέγοντας τα ίδια και τα ίδια. Πόσο αναγκαία είναι η ΟΝΕ και πόσο τη χρειαζόμαστε. Εμείς του συνιστούμε να αποσπάσει στην υπηρεσία του 5 - 6 δημόσιους υπαλλήλους, δυο να του κρατάνε το βάθρο μπροστά, όπου πηγαίνει και τρεις από πίσω να του έχουν το φόντο. Να το ευχαριστιέται, αν μη τι άλλο.
Να φανταστείτε, πάντως, χτες ακόμα και οι υπουργοί του τον βαρέθηκαν. Ο Ευθυμίου κοίταγε γύρω - γύρω, ο Παπαντωνίου ήταν σκυφτός και αν τον πήρε ο ύπνος δε μάθαμε, ο Παπαϊωάννου τέντωνε μια το ένα πόδι και μια το άλλο...
Μόνο ο καημένος ο Στεφανόπουλος δεν μπορούσε να κάνει τίποτε. Τον βάζουν, βλέπετε, σ' αυτήν την πολυθρονάρα του Προέδρου της Δημοκρατίας και ξεχωρίζει. Από ύφος, πάντως, είχε καλό και αποφασιστικό. Φαίνεται ότι τώρα τελευταία, που συναντιέται συχνά με τους υπόλοιπους Ευρωπαίους ηγέτες, τον έχουν πείσει ότι είναι ισότιμός τους και την έχει πάρει προσωπικά την πορεία της ΕΕ!
Αλλωστε, αυτό έλεγε και ξαναέλεγε. Οτι, δηλαδή, το μέλλον της Ευρωπαϊκής Ενωσης είναι και δικό μας και εμείς πρέπει να συναποφασίσουμε ποια θα είναι τα νέα της μέλη και άλλα τέτοια. Νομίζει ακόμα ότι οι Βρετανοί και οι Γαλλογερμανοί θα μας ρωτήσουν.
Εκανε, πάντως, και «μποναμά» στους μαθητές της Δευτέρας Λυκείου. Είπε ότι οι 450 που θα πρωτεύσουν στις εξετάσεις θα πάνε ταξίδια στην Ευρώπη. Μάλιστα... Οι υπόλοιποι, όμως, ιδίως αυτοί που θα κοπούν ...θα πάνε στην ανεργία.
«Οι δασικές υπηρεσίες δε γνωρίζουν ποιες είναι οι δασικές εκτάσεις. Υπάρχει αδυναμία έγκαιρου εντοπισμού των αυθαιρέτων κατασκευών και των καταπατήσεων δασικών εκτάσεων που οφείλεται στην πολυνομία και το διάσπαρτο της νομοθεσίας, την έλλειψη δασικού προσωπικού, τεχνολογικής υποδομής και δασολογίου. Ακόμη και όταν εντοπιστούν αυθαίρετες κατασκευές, πράγμα που γίνεται συνήθως μετά την ολοκλήρωση των εργασιών, αυτές κατά κανόνα δεν κατεδαφίζονται. Οι λόγοι είναι πολλοί (γραφειοκρατία, κλπ.), κυρίως όμως οφείλονται στην απροθυμία της πολιτείας να αναλάβει "το κοινωνικό κόστος" της κατεδάφισης. Λόγο για τον οποίο δεν εισπράττονται και τα επιβαλλόμενα πρόστιμα».
Το απόσπασμα είναι ένα ελαχιστότατο δείγμα από την ετήσια έκθεση του Σώματος Ελεγκτών Δημόσιας Διοίκησης, που παραδόθηκε προχτές στην υπουργό Εσωτερικών. Κι όπως διαβάσατε, είναι αρκούντως παραστατική και αντικειμενική. Και μπορεί να μην ονομάζει ευθέως τον μεγάλο ένοχο, αλλά γίνεται φανερό πως αυτός δεν είναι οι τεμπέληδες και χαραμοφάηδες δημόσιοι υπάλληλοι. Το ψάρι βρωμάει από το κεφάλι, λέει ο λαός μας και η παροιμία αυτή ταιριάζει γάντι και στην περίπτωση της δημόσιας διοίκησης.
Από κει και κάτω, όμως, επιχειρεί να πείσει ότι η κυρίαρχη αντίθεση στη σημερινή ελληνική κοινωνία είναι αυτή μεταξύ του εκσυγχρονισμού και του αναχρονισμού. Ακόμη κι αν αφήσουμε κατά μέρος τις αρκετές αυθαιρεσίες, διαστρεβλώσεις και επιδερμικές αναλύσεις, που χρησιμοποιεί ο αρθρογράφος, οι δύο αυτές έννοιες δεν έχουν σαφές πολιτικό και κοινωνικο - ταξικό περιεχόμενο και αναφορά. Αραγε, δε γνωρίζει, ότι υπάρχουν ένα σωρό τεχνολογικοί εκσυγχρονισμοί, που υλοποιούμενοι στον καπιταλισμό μεγαλώνουν ακόμη περισσότερο την εκμετάλλευση και την καταλήστευση των εργαζομένων; Μήπως, δεν καταλαβαίνει, ότι καπιταλιστικοί εκσυγχρονισμοί, όπως οι προωθούμενες ιδιωτικοποιήσεις, οι αναδιαρθρώσεις, κλπ., ωφελούν αποκλειστικά και μόνο το ντόπιο και ξένο κεφάλαιο, υποβαθμίζουν παραπέρα τη διεθνή θέση της χώρας και κάνουν ακόμη μικρότερη την πίτα των λαϊκών εισοδημάτων; Από πού κι ως πού, έχουν προοδευτικό χαρακτήρα οι εκσυγχρονισμοί αυτοί;
Ας προσπαθήσει να το σκεφθεί λίγο βαθύτερα το ζήτημα...
Βέβαια, με όσα γράφουμε παραπάνω, δε σημαίνει, πως οι θέσεις του ΚΚΕ περιορίζονται αποκλειστικά και μόνο στην αντίσταση και το αντιπάλεμα των όποιων καπιταλιστικών και αντιλαϊκών «εκσυγχρονισμών» και αναδιαρθρώσεων προωθεί σήμερα η κυβέρνηση, η Ε.Ε., το ΝΑΤΟ, κλπ.
«Ομως αυτό δεν αρκεί, σημειώνει σε άρθρο της στα προχθεσινά «Νέα» η Αλέκα Παπαρήγα, αναφερόμενη στην αντίσταση αυτή και συνεχίζει: Είναι επιτακτική ανάγκη οι εργαζόμενοι, οι αγρότες, οι μικρομεσαίοι επιχειρηματίες, η νεολαία να συνενώσουν τις δυνάμεις τους, για ν' ανοίξει ένας διαφορετικός δρόμος για τη χώρα μας, ο δρόμος της λαϊκής οικονομίας.
Πρόκειται για το μόνο ρεαλιστικό δρόμο που στηρίζεται στον κεντρικό σχεδιασμό, στην κρατική ιδιοκτησία των βασικών μέσων παραγωγής, στην προστασία της εγχώριας παραγωγής, στη συνεταιριστική παραγωγή, στο αποκλειστικά δημόσιο και ενιαίο σύστημα παιδείας, υγείας, ασφάλισης και πρόνοιας. Αυτός ο δρόμος που μπορεί να προωθήσει η λαϊκή εξουσία είναι η προοπτική για το λαό μας.»
Διαφορετικά, θα παγιδεύεται στις διάφορες ψευτο-αντιθέσεις και χωρίς να το καταλαβαίνει, θα γίνεται αντικείμενο όλο και μεγαλύτερης εκμετάλλευσης, χωρίς ποτέ να δει το φως στην άκρη του τούνελ.
Associated Press |
Και μπορεί, στη συγκεκριμένη φωτογραφία, το συμπαθές τετράποδο να παρελαύνει καμαρωτό και αγέρωχο, μπροστά από τις δυνάμεις καταστολής, αλλά λίγο μετά οι τελευταίες επέμβηκαν πολύ περισσότερο δραστικά και επιχείρησαν να διαλύσουν τους διαδηλωτές, με γκλομπ και δακρυγόνα. Δεν ξέρουμε αν ήταν η πρώτη του σχετική εμπειρία, αλλά σίγουρα θα του μείνει αξέχαστη...
«Το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο ζητά ικανότητα διαχείρισης από την Ευρωπαϊκή Ενωση των κρίσεων με στρατιωτικά και μη μέσα, υπενθυμίζοντας ότι η συλλογική άμυνα ανήκει στη δικαιοδοσία του ΝΑΤΟ (...), ζητά ευχέρεια ταχείας αντίδρασης, η οποία θα συνοδεύεται από επαρκή δημοσιονομική προικοδότηση (...) κατάλληλα όργανα (...) τράπεζα δεδομένων για το δυναμικό των κρατών - μελών στον τομέα της δημόσιας ασφάλειας και της τήρησης της τάξης (...), δημιουργία ευρωπαϊκής δύναμης δημόσιας ασφάλειας, η οποία θα μπορεί να κινητοποιείται και να αναπτύσσεται αμέσως και η οποία θα είναι σε θέση να επεμβαίνει σε επιχειρήσεις διατήρησης της τάξης για τις οποίες οι στρατιωτικές μονάδες δεν είναι κατάλληλες».
Μια πολιτική βαθιά ταξική όπως αυτή της Ευρωπαϊκής Ενωσης χρειάζεται και τους μηχανισμούς που θα εξασφαλίζουν την ταξική κυριαρχία του μεγάλου κεφαλαίου στο εσωτερικό της ΕΕ και θα εξυπηρετούν τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς των επεμβάσεων, όπως στη Βοσνία και το Κοσσυφοπέδιο.
Αποδεικνύεται, ακόμη, πόσο μακριά απ' την πραγματικότητα βρίσκονται απόψεις περί δήθεν δυνατότητας αλλαγών στην ΕΕ με φιλολαϊκό και φιλεργατικό χαρακτήρα. Απόψεις που έχουν ως αποτέλεσμα τη δημιουργία ψευδαισθήσεων για τον πραγματικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Ε, λαέ μου,
με εικόνες
δεν ξεσφίγγουνε
οι «ζώνες»
και δεν πέφτει
η ανεργία
με καμία
Παναγία!
* * *
Ε, λαέ,
με αγιαστούρες,
δε θα λείψουνε
οι «κούρες»
και με ύμνους
προς τα πάνω
δε γλιτώνεις
απ' το Γιάννο!
* * *
Ε, λαέ,
με άγια χάρη,
δε θα φύγουνε
τα βάρη,
κι ο θεός
δε θα σε σώσει
η ΟΝΕ
σαν σε πλακώσει!
* * *
Ε, λαέ
άσ' τις εικόνες
κι άλλους
κίνησε αγώνες
με σταυρούς
και με «πατέρες»
δε σηκώνονται
παντιέρες!