Τετάρτη 18 Φλεβάρη 2004
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Υπερβάλλων συμμετοχικός ζήλος

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η «συμμετοχική δημοκρατία» του Γ. Παπανδρέου αναδεικνύεται σε πεδίο δόξης λαμπρόν της Αστυνομίας, όσον αφορά στο κυνηγητό των μεταναστών. Ετσι, μετά την προχτεσινή έφοδο αστυνομικών στο νοσοκομείο Ανδρέας Συγγρός για τον έλεγχο παράνομων μεταναστών, που είναι άρρωστοι, χτες επέλεξαν το εργοτάξιο του τραμ στην οδό Ελευθερίου Βενιζέλου στη Νέα Σμύρνη, όπου εργάζονται πάνω από 150 εργάτες από πολλές πρώην σοσιαλιστικές χώρες. Εκεί, λοιπόν, μέσα στο κρύο ήθελαν να ελέγξουν τα χαρτιά ανθρώπων που τρέχουν και δε φτάνουν, για να μπορέσουν να αποκτήσουν την άδεια εργασίας και παραμονής.

Η νομιμοποίηση έχει γίνει βραχνάς για τους μετανάστες, καθώς η ίδια η ελληνική κυβέρνηση έχει βάλει ανυπέρβλητα εμπόδια. Ετσι, τρέμει το φυλλοκάρδι τους όταν βλέπουν αστυνομικό, καθώς οι έλεγχοι δίνουν και παίρνουν σε κάθε γωνιά.

Αλλά και γι' αυτούς που έχουν αποκτήσει τα πολυπόθητα χαρτιά μήπως είναι εύκολο να τα κουβαλούν μαζί τους; Και άντε μετανάστης που δεν έχει μαζί του τα χαρτιά να πέσει σε αστυνόμο που εφαρμόζει κατά γράμμα το νόμο... Το λιγότερο που θα χάσει θα είναι το μεροκάματο μέχρι να προσκομίσει τα απαραίτητα δικαιολογητικά.

Ο νόμος και ο αστυνόμος

Και μιας και ήρθαν έτσι τα πράγματα που οι αστυνομικοί δείχνουν τόσο ζήλο για την εφαρμογή των νόμων, η στήλη θυμήθηκε τούτο το προπολεμικό περιστατικό.

Σε κάποιο χωριό απείλησαν κάποιον με την εφαρμογή του νόμου και εκείνος έσκασε στα γέλια.

-- Γιατί εσύ δεν τον φοβάσαι το νόμο; τον ρώτησαν.

-- Οχι, απάντησε.

-- Και ποιον φοβάσαι; ξαναρώτησαν.

-- Τον αστυνόμο. Αυτός δέρνει, ενώ ο νόμος δε δέρνει, απάντησε ο τετραπέρατος χωρικός.

Λέτε η μεταχείριση των μεταναστών στη χώρα μας να γυρίζει στην προπολεμική περίοδο;

Η ... αμνησία του ΣΥΝ

Το ΚΚΕ ποτέ δεν είπε «τι Συνασπισμός τι δικομματισμός», όπως ισχυρίστηκε προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος. Εχει χρεώσει τον ΣΥΝ, όμως, με την παροχή «αριστερού» άλλοθι στην κυρίαρχη πολιτική. Με τη στήριξη αντιλαϊκών επιλογών της κυβέρνησης. Με τη συμπόρευση μαζί της, στο χώρο της Αυτοδιοίκησης και του συνδικαλιστικού κινήματος. Με την καλλιέργεια των αντιλήψεων της ταξικής συναίνεσης και ό,τι αυτή συνεπάγεται. Αυτή είναι η αλήθεια, για την οποία, όμως, αποφεύγει συστηματικά να μιλήσει ο πρόεδρος του ΣΥΝ. Λες και οι εργαζόμενοι και, μάλιστα, οι αριστεροί έχουν ξεχάσει τι έλεγε και τι έκανε ο ΣΥΝ, λίγους μήνες πριν ξεκινήσει η προεκλογική περίοδος. `Η, μήπως, έχει ξεχάσει η ηγεσία του ΣΥΝ ποιες θέσεις έπαιρνε σε μια σειρά σοβαρά ζητήματα; Π.χ. για το Κυπριακό, για το οποίο προχτές ο Ν. Κωνσταντόπουλος έκανε αυστηρή κριτική στο «σχέδιο Ανάν» και τη στάση της ελληνικής κυβέρνησης. Ξέχασε ότι, όταν το σχέδιο πρωτοεμφανίστηκε, μόνο το ΚΚΕ το καταδίκασε και ο ΣΥΝ πανηγύριζε μαζί με την κυβέρνηση; `Η, μήπως, ξέχασε, ότι χαρακτήρισε ως εθνικιστικές εκείνες τις θέσεις του ΚΚΕ; Λοιπόν, τίποτε απ' όλ' αυτά δε θυμάται ο ΣΥΝ..;

Χυδαία ψηφοθηρία

Τι να υποθέσουμε τώρα... Το ρητό των αρχαίων μας προγόνων, που λέει πενία τέχνας κατεργάζεται ή πως... θέλει να συμβάλει στην αντιμετώπιση του δημογραφικού προβλήματος της χώρας; Για τον Γ. Καρατζαφέρη, πρόεδρο του ΛΑΟΣ μιλάμε, ο οποίος μιλώντας τις προάλλες σε τηλεοπτική εκπομπή του Ν. Χατζηνικολάου, ισχυρίστηκε πως έχει και κομμουνιστές στους συνδυασμούς του κόμματος και προκειμένου να το αποδείξει ανέφερε την Κεφαλονιά, όπου δήθεν συμμετέχει η αδελφή της ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκας Παπαρήγα. Για κακή του τύχη, όμως, η Αλέκα Παπαρήγα - όπως γνωρίζουν όλοι στην ιδιαίτερη πατρίδα της - ήταν και είναι μοναχοκόρη. Δεν είχε και δεν έχει ούτε αδελφή, ούτε αδελφό.

Και πέρα απ' το αδιαμφισβήτητο προαναφερόμενο γεγονός, όμως, από πού κι ως πού η συμμετοχή ενός συγγενούς του όποιου κομμουνιστή στο κόμμα του Καρατζαφέρη ή σε κάποιο άλλο κόμμα σημαίνει την οποιαδήποτε σχέση μεταξύ ΚΚΕ και ΛΑΟΣ ή του άλλου κόμματος; Προφανώς, κατά τη... λογική, ο χωροφύλακας είναι μπουζούκι, αφού και ο ένας και το άλλο είναι όργανα... ΄Η σύμφωνα με τη... λογική της πιο χυδαίας ψηφοθηρίας.

«Τηλεοπτική δικτατορία»

To να πούμε σήμερα πως η τηλεόραση περισσότερο ίσως από κάθε άλλο μέσο ενημέρωσης έχει ταυτόχρονα τη δυνατότητα να αντανακλά πραγματικότητα, αλλά και να διαμορφώνει, είναι σαν να ξανα-ανακαλύπτουμε πως... υπάρχει η βαρύτητα. Ακριβώς γι' αυτό έχει σημασία ποιος την έχει στα χέρια του και πώς τη χειρίζεται. Ποια συμφέροντα κάνει μέσω οθόνης κτήμα όλου του κόσμου και ποια ρίχνει στα αζήτητα, αν και μπορεί να είναι συμφέροντα της πλειοψηφίας του κόσμου.

Οι τεχνικές είναι πολλές και τόσο εύκολες, όταν κανείς χειρίζεται - πλάθει τις εικόνες, που ακόμα και οι άσχετοι θεωρητικά, τις εφαρμόζουν από ένστικτο με μεγάλη επιτυχία. Πάντως, σε ιδιαίτερες περιόδους, όπως αυτές των εκλογών, συνήθως τελειώνουν τα «ψιλά γράμματα» και αρχίζουν τα κλασικά «μεγάλα κόλπα...». Αν, για παράδειγμα, πρέπει να φιμωθεί το ΚΚΕ, η αποδεδειγμένα φωνή των εργαζόμενων και τα μυαλά του κόσμου να πηγαίνουν και να έρχονται ανάμεσα στο ποιος είναι πιο άξιος νεοφιλελεύθερος να κυβερνήσει για χάρη του κεφαλαίου, τότε μία μόνο τεχνική υπάρχει: Το ΚΚΕ να φιμωθεί.

Θεσμοί και νομικά πλαίσια είναι έτσι και αλλιώς κοστούμια παραγγελμένα από τους ίδιους τους ιδιοκτήτες των καναλιών και κομμένα (ψηφισμένα) από τους εκπροσώπους τους, που τώρα ξανασπρώχνουν στις οθόνες τους... καθημερινές οι περιπτώσεις. Προχτές, για παράδειγμα, ίσως τυπικά το ALTER και ο κ. Ευαγγελάτος, να ισχυριστούν, πως με βάση τη νομοθεσία είχαν προσκαλέσει εκπρόσωπο του ΚΚΕ στην εκπομπή τους. Είχαν πραγματικά προσκαλέσει, όχι όμως για να μιλήσει ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ, αλλά για να φυτέψουν αυτοί στους τηλεθεατές την εντύπωση που θέλουν για το ΚΚΕ.

Πώς αλλιώς να ερμηνευτεί το γεγονός πως ο εκπρόσωπος του ΚΚΕ «δέθηκε» ολομόναχος σε ένα ξεχωριστό στούντιο με κλειστά μικρόφωνα, καταδικασμένος να ακούει επί μία ώρα τους εκπροσώπους του δικομματισμού αλλά να μην μπορεί να παρέμβει. Αυτή η παράσταση από μόνη της δεν αποκαλύπτει πως θέλουν να φυτέψουν στον τηλεθεατή την εντύπωση πως εκεί είναι η θέση του κόμματος της εργατικής τάξης; Απομονωμένο, κάτι ξεχωριστό, ίσως και «συμπαθητικό» κατά περίπτωση αλλά όχι και να είναι με τα «μεγάλα φρόνιμα παιδιά»; Ο τηλεθεατής, να ακούει, πως υπάρχει ΚΚΕ, αλλά άλλοι να του λένε γιατί υπάρχει και τι ζητάει.

Το παράδειγμα αναφέρεται γιατί είναι ολόφρεσκο. Κατά τ' άλλα, δεν είναι το μοναδικό και ίσως ούτε το πιο κραυγαλέο. Καθημερινά, στην κυριολεξία, βιώνουμε τέτοιες εκδηλώσεις «τηλεοπτικής δικτατορίας». Η αλήθεια είναι πως οι κομμουνιστές δεν αιφνιδιάστηκαν. Καιρός είναι το κεφάλαιο να μη ρίχνει τους προβολείς στους εκπροσώπους του και να τους ρίχνει στους μοναδικούς αντιπάλους του. Ισα ίσα οι κομμουνιστές πεισματώνουν πιο πολύ και διεκδικούν όχι μόνο την ισότιμη προβολή αλλά και τον καλύτερο κόσμο. Στις 7 του Μάρτη και με την ψήφο τους.


Παύλος ΑΛΕΠΗΣ

Τα ... ξεσκέπαστα

Γρηγοριάδης Κώστας

ΞΕΣΚΕΠΑΣΤΟ, όπως όλα δείχνουν, θα μείνει το Ολυμπιακό Στάδιο στους Αγώνες και φαίνεται να το αποδέχεται και η ΔΟΕ. Αλλωστε, αν μπορούσε, ας έκανε κι αλλιώς. Από ό,τι φαίνεται, η πιο μισητή έκφραση για τους (οποίους) κυβερνώντες την περίοδο εκείνη θα είναι οι «αυγουστιάτικες μπόρες»....

Πάντως, ασχέτως με το αν θα γίνουν ή όχι τα έργα, τα χρήματα των φορολογουμένων έχουν δοθεί. Ποιοι τα πήραν, γιατί τα πήραν, πού τα πήγαν, μάλλον θα χρειαστεί μια 10ετία για να το διευκρινίσουμε και βλέπουμε...

ΟΝΤΩΣ ΘΑ είναι σκληρές οι διαπραγματεύσεις για το Κυπριακό, όπως είπε και ο νέος πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ που επισκέφθηκε την Κύπρο. Μόνο που για τον εαυτό του δε μας διευκρίνισε επακριβώς με ποιους διαπραγματεύεται και σε ποιους ασκεί πιέσεις...

Οσον αφορά στο ...περίεργο μείγμα, που (όπως λένε) συνιστά τη βάση των διαπραγματεύσεων και αποτελείται από το «σχέδιο Ανάν» και το «κοινοτικό κεκτημένο», περισσότερα ερωτήματα προκαλεί παρά αποσαφηνίζει τα πράγματα.

Στο τέλος βέβαια, όλα κρίνονται εκ του αποτελέσματος κι αυτό ισχύει - περισσότερο από οπουδήποτε αλλού - για τη διπλωματία. Αρκεί να μην ξεχάσει κανείς τα αρχικά ζητούμενα του κυπριακού λαού περί δίκαιης λύσης χωρίς στρατεύματα και παντός είδους «ζώνες» ή οποιαδήποτε «καπέλα».

ΠΟΛΛΟΥΣ... υπερασπιστές έχουν αποκτήσει τελευταία οι αγρότες. Ιδίως αυτοί που επλήγησαν από την κακοκαιρία. Τόσο οι αρχηγοί, όσο και τα στελέχη ΠΑΣΟΚ και Νέας Δημοκρατίας δηλώνουν «πλάι» στους πληγέντες με μια ευαισθησία αξιοθαύμαστη.

Μόνον, που - όπως παρατηρήσαμε - την όποια οικονομική βοήθεια, για την οποία μιλάνε, την τοποθετούν όλοι για ...μετά τις εκλογές. Ομως, οι αγρότες είναι ίσως ο κλάδος που έχει δεχτεί τις περισσότερες ανεκπλήρωτες υποσχέσεις από οποιονδήποτε άλλον.


Παπαγεωργίου Βασίλης

Ξέρουν και τι ...εννοούν αυτοί που τους τάζουν και το πώς τα τελευταία χρόνια έχουν καταφέρει να πάρουν αυτά που δικαιούνται με τις κινητοποιήσεις τους. Εν ολίγοις δεν είναι εύκολο να τους «δουλέψει» ο οποιοσδήποτε.

Μια αποκαλυπτική επιστολή

Γρηγοριάδης Κώστας

Επειδή κάποιοι, που επιμένουν ΠΑΣΟΚ, ίσως να συνεχίζουν να πιστεύουν ότι δεν έχει μεταλλαχτεί το ΠΑΣΟΚ, αλλά οι Ανδριανόπουλος και Μάνος οι οποίοι έγιναν πλέον ...«σοσιαλιστές», μια μαρτυρία του καθηγητή του Πανεπιστημίου Πατρών Χρ. Γούδη, που δηλώνει θαυμαστής του Α. Ανδριανόπουλου και βλέπει με συμπάθεια, όπως δείχνουν τα γραφόμενά του, το όλο εγχείρημα, είναι αποκαλυπτική. Σε επιστολή του στο περιοδικό «ΑΝΤΙ», η οποία και δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος, ο Χρ. Γούδης αναφέρεται σε πρόσφατη συνομιλία του (στις 9 Φλεβάρη) με τον Α. Ανδριανόπουλο, όπου συμπυκνώνοντας τα όσα του είπε ο υποψήφιος στο ψηφοδέλτιο Επικρατείας του ΠΑΣΟΚ, πρώην υπουργός της ΝΔ, γράφει και τα εξής: «Εμείς (Ανδριανόπουλος και Μάνος) δεν αλλάζουμε απόψεις. Εκφράζουμε τον νεοφιλελευθερισμό και δεν πρόκειται να αλλάξουμε τις θέσεις μας. Ο Παπανδρέου στο στενό του επιτελείο έχει δικούς μας. Ο Γερουλάνος είναι του Μάνου. Αν ο Παπανδρέου θέλει πράγματι (όπως λέει) να βοηθήσουμε να σαρώσει όλη αυτή τη σοσιαλιστική υπανάπτυξη του ΠΑΣΟΚ και να τους πετάξει όλους έξω φτιάχνοντας κάτι διαφορετικό, τότε μπορεί να φτιάξουμε ένα φιλελεύθερο κόμμα και να συνεργαστούμε μαζί του για να τον βοηθήσουμε. Πάντως, δεν ξέρω αν θα το κάνει, πού θα βρει τη δύναμη - είναι βραχυκυκλωμένος και κινδυνεύει να τον φάνε». Τα σχόλια είναι περιττά, καθώς το κείμενο μιλάει μόνο του και βοηθάει να ξετυλιχτεί το κουβάρι...

Το δίλημμα του «Συνασπισμού»

«Πρώτα βγαίνει η ψυχή και μετά το χούι», λέει ο λαός μας. Κι όταν μάλιστα πρόκειται για αντικομμουνιστικό «χούι», το απόφθεγμα ισχύει στο δεκαπλάσιο. Πού αναφερόμαστε; Διαβάστε: «Οι πολίτες καλούνται να επιλέξουν ποια προοπτική της αριστεράς θα ενισχύσουν, την αριστερά της ενότητας, της κοινής δράσης και συσπείρωσης που προτείνει ο Συνασπισμός ή την αριστερά της περιχαράκωσης, της διάσπασης, του κατακερματισμού που προτείνει η ηγετική ομάδα του ΚΚΕ». Τάδε έφη το στέλεχος του ΣΥΝ (εκ μέρους της ΚΕΔΑ) Μάκης Κοψίδης. Και τα αντιγράφουμε, για να μην υπάρχει ούτε μία αμφιβολία για το ποιος είναι ο αντίπαλος του ΣΥΝ, ποιον θέλει να χτυπήσει και ποιον αντικειμενικά ευνοεί, θέτοντας τέτοια διλήμματα στο λαό (βλέπε, δικομματισμό). Τα αντιγράφουμε, ως μια επιπλέον απόδειξη επίσης, ότι η φιλολογία περί συνεργασίας, ενότητας, κ.λπ. είναι στην πραγματικότητα το φύλλο συκής όσων έχουν πραγματικά στο μυαλό τους, αλλά δεν τολμούν να τα πουν ανοιχτά.

Ετοιμότητα με ελλείψεις

Σε ετοιμότητα ανακοίνωσε την περασμένη Παρασκευή το υπουργείο Υγείας ότι έθεσε όλες τις υγειονομικές μονάδες λόγω της κακοκαιρίας.

Ομως για άλλη μια φορά - πέρα απ' την προσφορά - φάνηκαν οι μεγάλες αδυναμίες στην καρδιά των επειγουσών υπηρεσιών, δηλαδή στο ΕΚΑΒ. Ολα τα ασθενοφόρα μπήκαν σε λειτουργία, αλλά η ετοιμότητα του ΕΚΑΒ προσδιορίστηκε πρωτίστως απ' τις δυνατότητές του και τις ελλείψεις του κυρίως σε προσωπικό. Επιπλέον δεν ήταν ρυθμισμένα απλά θέματα - όπως οι αλυσίδες για τα οχήματα - που ρυθμίστηκαν εκ των ενόντων.

Ετσι, λοιπόν, η προσφορά του ΕΚΑΒ στηρίχτηκε στη συνεισφορά των εργαζομένων που δούλεψαν έξτρα βάρδιες. Το θέμα είναι ποιος θα τους αναγνωρίσει αυτή την έξτρα προσφορά.

Καθυστερήσεις ολυμπιακών προδιαγραφών

Με την προσδοκία να «μείνει κάτι» στο δημόσιο σύστημα Υγείας μετά τους Ολυμπιακούς, υπογράφτηκε το Μάρτη του 2001 μνημόνιο μεταξύ του υπουργείου Υγείας και του «2004», για την ανάπτυξη της επείγουσας ιατρικής.

Ανάμεσα στα προβλεπόμενα ήταν η αγορά 270 ασθενοφόρων και η πρόσληψη παραπάνω από 3.000 νοσηλευτών. Ομως, πέντε μήνες πριν τους Ολυμπιακούς δεν έχει παραληφθεί ούτε ένα ασθενοφόρο, παρότι ο αριθμός τους έχει αυξηθεί σε 350, ενώ οι ανάγκες σε προσωπικό φαίνεται να καλύπτονται με ρυθμό χελώνας και υπάρχει σχέδιο για την κάλυψη με εκτάκτους. Σύμφωνα με τους υπολογισμούς, τα πρώτα ασθενοφόρα θα αρχίσουν να παραλαμβάνονται στο τέλος του Μάρτη και η ολοκλήρωσή τους θα γίνει στο τέλος του Μάη.

Αλίμονο, δηλαδή, αν ισχύσει αυτό που λέει ο λαός μας «Μάρτης γδάρτης και κακός παλουκοκαύτης» και έχουμε κακοκαιρία... Τότε θα έχουμε επανάληψη της ετοιμότητας με ελλείψεις.

ΥΓ: Πάντως, ουδέν κακόν αμιγές καλού. Η καθυστέρηση της παραλαβής των ασθενοφόρων ίσως μας γλιτώσει απ' τις προεκλογικές παράτες με το κόψιμο της κορδέλας επί τη αποκτήσει των ασθενοφόρων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Ψήφος ευθύνης και προοπτικής

Στις 7 του Μάρτη οι Ελληνες εργαζόμενοι, όλοι όσοι ασφυκτιούν στη σημερινή κατάσταση. Ολοι όσοι καταδικάζουν τα έργα και τις ημέρες και των δύο εταίρων του δικομματισμού. Οσοι βιώνουν τα αδιέξοδα όπου τους οδηγεί η αντιλαϊκή -φιλομονοπωλιακή πολιτική είτε του πράσινου είτε του μπλε νεοφιλελευθερισμού. Οσοι αγωνιούν για το μέλλον της ανθρωπότητας και δε συντάσσονται με τα νεοταξικά δόγματα. Οσοι επιμένουν να οραματίζονται και να διεκδικούν έναν άλλο κόσμο, που τις τύχες των λαών δε θα τις ορίζουν τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου, αλλά τα συμφέροντα και οι πραγματικές ανάγκες των λαών.

Ολοι λοιπόν αυτοί, που εξάλλου είναι η πλατιά πλειοψηφία του ελληνικού λαού, έχουν μια ευκαιρία να ταράξουν τα νερά με την ψήφο τους. Μια ευκαιρία που δε δίνεται καθημερινά και που με κάθε τρόπο προσπαθούν να τους να την αφαιρέσουν, αυτοί που έχουν συμφέρον, νοθεύοντας τη βούλησή τους και καλλιεργώντας ψεύτικα διλήμματα. Η ευθύνη, λοιπόν, του καθενός απ' αυτούς, είναι μεγάλη. Γίνεται ακόμα μεγαλύτερη από τη στιγμή που αισθάνονται σιχαμάρα για όλα αυτά, όπως για τις «μεταγραφές» που γίνονται στις αυλές των δύο συνεταιρισμών εξουσίας, του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ.

Είναι μεγάλη η ευθύνη τους από τη στιγμή που δηλώνουν ότι δεν τους καλύπτει ούτε το ΠΑΣΟΚ ούτε η ΝΔ, που δεν υποτάσσονται στη λογική ότι πρέπει να επιλέξουν έναν απ' τους δύο του δικομματισμού. Είναι χαρακτηριστικό ότι ο ένας περίπου στους τρεις ψηφοφόρους, όπως καταγράφεται και από διάφορες δημοσκοπήσεις, δηλώνει ότι διαφωνεί με την πολιτική και τα προγράμματα και των δύο και δεν πιστεύει ότι θα δώσουν λύσεις στα λαϊκά προβλήματα.

Δεν μπορεί παρά και η ψήφος τους να αποτυπώνει αυτή τη στάση τους. Τώρα πια κανείς δεν μπορεί και δε δικαιούται να πει «δεν ήξερα». Ολοι γνωρίζουν τι εστί δικομματισμός, αντιλαϊκά μέτρα, ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση των πάντων. Ολοι μπορούν να προβλέψουν με βεβαιότητα ποια θα είναι η πολιτική είτε μιας κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ είτε της ΝΔ. Και είναι σίγουρο ότι η πολιτική αυτή θα είναι σε βάρος των λαϊκών συμφερόντων, θα φέρει μεγαλύτερη ακρίβεια, μεγαλύτερη ανεργία, μεγαλύτερη ανασφάλεια, μεγαλύτερη φτώχεια. Αυτά όλα είναι πια γνωστά. Ετσι, είναι πολύ μεγάλη η ευθύνη του καθενός ξεχωριστά. Είναι ατομική ευθύνη, καθώς μπροστά στην κάλπη θα βρίσκεται ενώπιος ενωπίω. Μια ευθύνη που δεν παραγράφεται ούτε μετατίθεται σε άλλους, ενώ μετά τις εκλογές δεν αναγνωρίζεται, καθώς θα είναι πια αργά.

Στις 7 του Μάρτη πρέπει να καταγραφεί αυτό το κλίμα, ώστε να υπάρχει και συνέχεια. Για να γίνει αυτό, πρέπει να αποδυναμωθούν και το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, αλλά ταυτόχρονα να ενισχυθεί, όσο γίνεται περισσότερο, το ΚΚΕ. Ενα δυνατότερο ΚΚΕ, μέσα και από την κάλπη, είναι που θα δώσει τη διαφορά. Είναι ο παράγοντας που θα ταράξει το σκηνικό σπάζοντας τη μοιρολατρία και την περιθωριοποίηση του λαού που καλλιεργείται. Τώρα είναι η ώρα. Η ψήφος στο ΚΚΕ μετράει πολλαπλά, ενισχύει τη δύναμη της αντίστασης, της ελπίδας και της προοπτικής. Δίνει νέες ευκαιρίες για την ανάταση των λαϊκών αγώνων.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ