Γρηγοριάδης Κώστας

Αυτή ακριβώς είναι και η «μηδενική βάση» που διακηρύσσει η κυβέρνηση. Τα μέλη, οι φίλοι, οι οπαδοί του ΠΑΣΟΚ που διατηρούν ακόμα αυταπάτες για το ποιον υπηρετεί η πολιτική της σημερινής κυβέρνησης έχουν ένα ακόμα στοιχείο χρήσιμο, για να βγάλουν τα συμπεράσματά τους. Και να πάρουν τις αποστάσεις τους όσο είναι καιρός. Οχι απλά από το ΠΑΣΟΚ, αλλά από την ουσία της πολιτικής που αυτό εφαρμόζει σήμερα και την οποία ακριβώς ίδια και απαράλλαχτη διακηρύσσει ότι θέλει να εφαρμόσει η ΝΔ αύριο.

Μπορούμε να τους φράξουμε το δρόμο. Οι τρεις πανελλαδικές απεργίες (26 Απρίλη, 1η Μάη, 17 Μάη) δείχνουν το δρόμο. Να συνεχίσουμε έγκαιρα. Γιατί μετά την απομάκρυνση από το ταμείο ουδείς κοψοχέρης αναγνωρίζεται...

Κι επειδή κάποιοι μπορεί να αμφισβητήσουν τα παραπάνω, αφού «η κυβέρνηση πήρε πίσω τις προτάσεις της», παραθέτουμε το σχετικό απόσπασμα από τη συνέντευξη της Αννας Διαμαντοπούλου στα χτεσινά «Νέα». Ρωτάει η δημοσιογράφος: «Κάποιοι -και δεν εννοώ την κυβέρνηση απαραιτήτως- υποστηρίζουν ότι το Ασφαλιστικό μπορεί να λυθεί με δύο μόνο τρόπους: ή με αύξηση των ορίων ηλικίας ή με μείωση των συντάξεων ή με συνδυασμό αυτών των δύο. Εσείς θεωρείτε πως υπάρχει "τρίτος δρόμος", που δε θα ακουμπά σε αυτά τα δύο στοιχεία;».

Ορίστε και η σαφής και κατηγορηματική απάντηση της κ. επιτρόπου, από τα χτεσινά «Νέα»:«Πιστεύω ότι αυτά τα δύο στοιχεία θα πρέπει να είναι στοιχεία της λύσης».

Περισσεύουν τον καιρό αυτό οι «συμβουλές» προς τους εργαζόμενους και, ιδιαίτερα, προς τις συνδικαλιστικές ηγεσίες. Πρέπει να ξεκινήσει ο διάλογος λένε όλοι τους, με τον ένα ή άλλο τρόπο. Και εννοούν, πρώτα και κύρια - αλλά χωρίς συνήθως να το λένε - την παύση των αγώνων. Να τελειώσει η φάση της αντιπαράθεσης και να μπούμε στη φάση της αναζήτησης λύσεων, όπως λένε μερικοί, περισσότερο ανοιχτά.

Ναι, αυτό κυρίως τους καίει και τους τσουρουφλίζει, η αγωνιστική συσπείρωση των εργαζομένων και του λαού. Το γεγονός, για παράδειγμα, πως και η δεύτερη πανελλαδική 24ωρη απεργία σημείωσε εξίσου μεγάλη επιτυχία, όπως και η πρώτη - αν όχι μεγαλύτερη. Το γεγονός, πως οι εργαζόμενοι συνειδητοποιούν, μέσα από την ίδια τους την πείρα, ότι η αγωνιστική τους ενότητα αποτελεί το δικό τους όπλο.

Ας μας απαντήσουν, όμως, οι κάθε λογής «συμβουλάτορες» στα παρακάτω απλά ερωτήματα: Πρώτον, γιατί βάζουν σε αντιπαράθεση τον όποιο διάλογο και τους αγώνες των εργαζομένων; Με αυτό τον τρόπο, δε διεκδικεί και, ταυτόχρονα, διαπραγματεύεται το εργατικό συνδικαλιστικό κίνημα, είτε με την εργοδοσία είτε με την εκάστοτε κυβέρνηση; Αγωνίζεται και διεκδικεί, ενώ ταυτόχρονα, διαπραγματεύεται. Αυτό γίνεται δεκαετίες τώρα. Και δεύτερο, γιατί κάνουν πως δε βλέπουν, ότι δεν υπάρχει σήμερα η παραμικρή βάση «διαλόγου» (διάβαζε: διαπραγμάτευσης); Η κυβέρνηση έκανε γνωστές τις προτάσεις της και, κυρίως, έκανε πολύ καθαρή τη λογική της. Δηλαδή, να πληρώσουν οι εργαζόμενοι το όποιο σημερινό πρόβλημα του ασφαλιστικού, όπως και την παραπέρα δραστική περικοπή των σχετικών κρατικών δαπανών ή και των εργοδοτικών εισφορών. Οι εργαζόμενοι, από την πλευρά τους, με τις δυο μεγάλες πανελλαδικές απεργίες και πολύμορφες άλλες κινητοποιήσεις, έκαναν και αυτοί καθαρές τις δικές τους θέσεις: Κατηγορηματικότατο «όχι» στις προτάσεις και στη λογική της κυβέρνησης. Να πληρώσουν όσοι καταλήστευσαν τα ασφαλιστικά ταμεία. Να βελτιωθούν ουσιαστικά οι όροι και οι παροχές του ασφαλιστικού συστήματος, χωρίς να χρεωθούν κι άλλα βάρη οι εργαζόμενοι.

Ο καθένας καταλαβαίνει, ότι οι θέσεις των δύο πλευρών είναι αντιδιαμετρικά αντίθετες. Υπάρχει άλλος δρόμος, από τη συνέχιση και κλιμάκωση των εργατικών και λαϊκών αγώνων, για να βρουν μια ελάχιστη - έστω - ικανοποίηση τα αιτήματα των εργαζομένων;

«Μα το ΠΑΣΟΚ είναι Αριστερά. Εγώ δε φανταζόμουν ποτέ ότι το ΠΑΣΟΚ δεν είναι Αριστερά. Αν καμιά φορά ξεφεύγουμε, πρέπει να τα ξαναβρούμε»!!!

Πρόκειται για δήλωση του κ. Τσοχατζόπουλου, χτες από το Ηράκλειο της Κρήτης. Από εμάς, ουδέν σχόλιον...

Γρηγοριάδης Κώστας

Πληροφορίες αναφέρουν, πάντως, ότι ο Σημίτης πρόκειται να προσκαλέσει και την Εκκλησία στον «κοινωνικό διάλογο» για το Ασφαλιστικό. Επιδιώκει στην όλη κουβέντα περί τριμερούς χρηματοδότησης να προστεθεί και ο παράγοντας της «μετά θάνατον ζωής», όπου αρμόδιος είναι βέβαια ο Χριστόδουλος!

Σκέφτεται ο πρωθυπουργός πως αν ο αρχιεπίσκοπος δεσμευτεί για ένα πακέτο δωρεάν παροχών Κοινωνικής Ασφάλισης στον Παράδεισο, ίσως να γίνουν αποδεκτά τα όρια ηλικίας που προτείνει η κυβέρνηση. Είναι ένας ελιγμός κι αυτός!

Και μπορεί, εσείς να σκέφτεστε, ότι ο πνιγμένος από τα μαλλιά του πιάνετε, αλλά χτες ο Ρέππας δήλωσε, ότι δε θα προχωρήσει η κυβέρνηση στην καθιέρωση του πολιτικού γάμου ως υποχρεωτικού. Γιατί το έκανε και, μάλιστα, χτες;

«Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ να καλύψει το ψηφιακό χάσμα». Αυτά τα έλεγε χτες ο Κώστας Καραμανλής σε εκδήλωση όπου μίλησε για την ηλεκτρονική οικονομία. Τα δικά του τα χάσματα, όμως, εκεί στη Νέα Δημοκρατία, δε μας είπε πότε θα καλύψει!

Παπαγεωργίου Βασίλης

Μόνον ο Σαμαράς μπορεί να χαίρεται από την όλη ιστορία, μια και μόνο τίποτε εσωκομματικοί τσακωμοί στη Νέα Δημοκρατία για το άτομό του μπορεί να τον φέρουν στο προσκήνιο. Κατά τα άλλα τον έχουν ξεχάσει οι πάντες.

Αλλα έτσι είναι βλέπετε τα πράγματα στην πολιτική, όταν διεξάγεται σε επίπεδο «παραγόντων»: Εκεί που δεν είσαι τίποτε, ξαφνικά κάποιοι μπορεί να σε αναγορεύσουν σε «προϋπόθεση» εκλογικής νίκης. Το έχουμε ξαναδεί το έργο.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Οι αριθμοί, όμως, είναι αδιάψευστοι μάρτυρες που «καίνε» τους κερδοσκόπους και την κυβέρνηση - προστάτη των συμφερόντων τους. Το φθινόπωρο του 2000 το δολάριο είχε εκτιναχτεί μέχρι και τις 420 δρχ., ενώ σήμερα βρίσκεται κάτω από τις 390 δραχμές. Οι διεθνείς τιμές του πετρελαίου είχαν εκτιναχτεί μέχρι και τα 35 δολάρια το βαρέλι, ενώ οι χτεσινές τιμές είχαν διαμορφωθεί στα 29,5 δολάρια το βαρέλι.

Κι όμως οι τιμές στις βενζίνες είναι σήμερα υψηλότερες παρά ποτέ. Η τιμή της σούπερ φτάνει μέχρι και τις 320 δραχμές το λίτρο και της αμόλυβδης αγγίζει τις 300. Εχει φτάσει δηλαδή σε επίπεδα σαφώς υψηλότερα από τα αντίστοιχα του περσινού φθινοπώρου, παρά το γεγονός ότι η σημερινή συγκυρία, δεν είναι τόσο αρνητική όσο πριν από 8 μήνες. Το συμπέρασμα είναι σαφές. Οι εταιρίες πετρελαιοειδών θησαυρίζουν σε βάρος των καταναλωτών και η κυβέρνηση κρατάει φανάρι...

Στη φτήνια έβγαλαν οι τραπεζίτες τα δάνεια. Αυτή είναι η εικόνα που προσπαθούν να δώσουν με τις επίσημες ανακοινώσεις τους, οι τράπεζες, που προχωρούν σε νέες μειώσεις επιτοκίων. Ετσι, μετά τις μεγάλες τράπεζες (δίνουν τον τόνο στην αγορά) που ανακοίνωσαν τα νέα μειωμένα επιτόκια καταναλωτικών δανείων (παραμένουν όμως σε διψήφια αριθμό), χτες έφτασε στις εφημερίδες ανακοίνωση και της Εγνατίας Τράπεζας, που μας πληροφορεί πως «μείωσε τα επιτόκια πιστωτικών καρτών» της (Viacard Visa Clasic και Gold) σε 17,50% και 17% από 18,75% και 18% αντίστοιχα που ήταν μέχρι χτες.

Ομως, και μετά τις νέες μειώσεις, τα επιτόκια καταναλωτικών δανείων τόσο της Εγνατίας όσο και των άλλων μεγάλων τραπεζών, παραμένουν και τοκογλυφικά και πανάκριβα. Ενδεικτικά αναφέρουμε, πως οι τραπεζίτες ενώ «αγοράζουν» το χρήμα πληρώνοντας στις λαϊκές αποταμιεύσεις επιτόκια που κυμαίνονται από 0% ως 3%), το «πουλάνε» με επιτόκιο που στις πιστωτικές κάρτες κινείται μεταξύ 16% και 18%! Επιτόκιο δηλαδή, που είναι από 6 ως 7 φορές μεγαλύτερο από τις ονομαστικές αυξήσεις μισθών και του πληθωρισμού.

Ετσι, εξηγείται και το γεγονός, ότι οι τραπεζίτες, διαθέτουν κάθε χρόνο από τα αυξανόμενα παχυλά κέρδη τους, ένα σεβαστό ποσό (αρκετές εκατοντάδες εκατομμύρια δραχμές) για να διαφημίσουν τα δήθεν, «φτηνά» δάνεια που προσφέρουν στους καταναλωτές, για «κάθε χρήση».

Είδες η ΟΝΕ..;

Με την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, οι τραπεζίτες, αποθρασύνθηκαν εντελώς. Ενώ στην προΟΝΕ εποχή, κρατούσαν, έστω, τα προσχήματα και τόκιζαν τις καταθέσεις ανεξαρτήτως ποσού (ίσχυαν επιτόκια για καταθέσεις από την 1η δραχμή και μάλιστα αρκετά μεγαλύτερα του πληθωρισμού), αμέσως μετά την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ, η μια μετά την άλλη οι τράπεζες, καθιέρωσαν τα ΜΗΔΕΝΙΚΑ επιτόκια για μικρά ποσά καταθέσεων. Και όταν λέμε «μικρά ποσά καταθέσεων», εννοούμε - ανάλογα με την τράπεζα - για ποσά από 50.000 ή 100.000 ή και 500.000 δραχμές.

Γεννιέται, όμως, το εξής, εύλογο ερώτημα: Με ποιο σκεπτικό και με ποιο δικαίωμα οι τραπεζίτες δίνουν ΜΗΔΕΝΙΚΑ επιτόκια για «μικρά» ποσά καταθέσεων, αλλά για τα καταναλωτικά και άλλα δάνεια, χρεώνουν τα τοκογλυφικά επιτόκια ανεξαρτήτως ποσού (δηλαδή χρεώνουν το ίδιο επιτόκιο για 10.000 ή 1.000.000 δραχμές);

Γιατί; Να περιμένουμε άραγε κάποια - λογική - απάντηση από το οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης ή τη διοίκηση της Τράπεζας της Ελλάδας ή μήπως ισχύει το γνωστό «τέτοια ώρα τέτοια λόγια»;

«Το συνηθισμένο (κωμικό πλέον) "άνοιγμα" που κάνει στην Αριστερά, όταν είναι ο ίδιος σε δύσκολη θέση, έκανε χτες από τη Χίο ο Κ. Σημίτης.

Πόσες ακόμα φορές θα μπορέσουν να ανταποκριθούν σ' αυτό το "άνοιγμα" οι μπιστικοί σας στη σοφτ Αριστερά (ήγουν Κεντροαριστερά), κ. Πρόεδρε; 48 φορές έχουν ανταποκριθεί ως τώρα οι ίδιοι και οι ίδιοι (πέφτοντας μέσα στο "άνοιγμα"!) - ως πότε οι καημένοι;»

Από το «Ναυτίλο» του Στάθη, στη χτεσινή «Ελευθεροτυπία».

«Εταίρος» ξάφνου

έγινα, για κοίτα

μεγαλεία

και στο τραπέζι

με καλούν

μ' αυτούς

που έχουν πλοία,

να συζητήσουμε

μαζί, να βρούμε

λέει, μια λύση,

πώς θα μου πάρουν

δηλαδή, τα ρέστα μου

οι Κροίσοι!

*

«Εταίρος» ξάφνου

έγινα, σε λίγο

να και κόντες,

μα άι στον αγύριστο

αισχροί

και μαύροι

μπαγαπόντες,

στις τράκες σας

με κάνετε

«εταίρο» σας

μεγάλο

κι όταν κέρδη

μοιράζετε,

με στέλνετε

στο διάολο!