Γρηγοριάδης Κώστας

Σε απόσταση αναπνοής βρίσκονταν αστυνομικές δυνάμεις, αλλά παρακολουθούσαν απαθείς τα τεκταινόμενα. Προφανώς, τα «Ολυμπιακά μέτρα ασφάλειας» και η «μηδενική ανοχή» δε συμπεριλαμβάνουν τις προαναφερόμενες έκνομες και τραμπούκικες ενέργειες, όταν αυτές προέρχονται από νεοφασιστικές συμμορίες. Αλλοι είναι οι πραγματικοί τους στόχοι. Στον ίδιο χώρο, επίσης, βρίσκονταν συνεργεία όλων των τηλεοπτικών σταθμών, αλλά δεν είπαν ούτε λέξη. Ελπίζουμε, να μη θεώρησαν τα απαράδεκτα αυτά φαινόμενα, ως μια ακόμη εκδήλωση - έστω και ακραία - της γενικότερης εθνικής έξαρσης και περηφάνιας...

Ντύθηκαν στα γαλάζια οι χτεσινές πρώτες σελίδες των εφημερίδων. Η εθνική έξαρση έδινε κι έπαιρνε. «Παιδιά, της Ελλάδας παιδιά!..», «Χαίρε, ω χαίρε», «Μπράβο παιδιά! - Η Εθνική μας πέτυχε το θαύμα», είναι ορισμένοι μόνον από τους πρωτοσέλιδους «ξύλινους» τίτλους.

Πριν από μερικές μόνο βδομάδες - με αφορμή τις ευρωεκλογές - οι ίδιες εφημερίδες κανονιοβολούσαν και συκοφαντούσαν το ΚΚΕ, για εθνική περιχαράκωση και εθνικιστικές τάσεις, δημοσίευαν άρθρα επί άρθρων για την ευρωπαϊκή ταυτότητα, τον Ευρωπαίο πολίτη, την παγκοσμιοποίηση και δε συμμαζεύεται. Και σε ό,τι αφορά στο ΚΚΕ, οι οποιεσδήποτε, έστω και ελάχιστες, εθνικιστικές αντιλήψεις βρίσκονται πολύ μακριά του. Είναι ασυμβίβαστες με το βαθιά πατριωτικό και διεθνιστικό, ταυτόχρονα, χαρακτήρα του, αλλά και τη μαρξιστική - ταξική θεώρηση, τόσο των εθνικών, όσο και των διεθνικών ζητημάτων, που σφραγίζει την πολιτική του. Σε ό,τι αφορά, όμως, στα χτεσινά ...«γαλάζια» πρωτοσέλιδα πολλών εφημερίδων, μας θύμισαν τη λαϊκή παροιμία «όπου ακούς πολλά κεράσια, πάρε μικρό καλάθι». Το λιγότερο δηλαδή...

Η επιτυχία της Εθνικής ομάδας ποδοσφαίρου - κι ανεξαρτήτως του τελικού αποτελέσματος - είναι τόσο μεγάλη και σημαντική, που δεν επιτρέπει αμφισβήτηση και δε «σηκώνει» κακομοιριά. Απ' αυτή την άποψη δικαιολογείται η έκταση, η ένταση, ακόμα και το πάθος των πανηγυρισμών των απανταχού Ελλήνων. Και θα πρέπει ακόμα και οι «αδιάφοροι», ή και οι «εχθροί» του ποδοσφαίρου - διότι υπάρχουν και τέτοιοι - να παραδεχτούν ότι είναι, ίσως, το μόνο άθλημα που μπορεί να συγκινήσει και να συνεγείρει τόσους πολλούς φτωχούς και τόσο διαφορετικούς ανθρώπους.

Είναι, βεβαίως, αληθές ότι αυτό το κάτ' εξοχήν λαϊκό άθλημα βρίσκεται υπό αιχμαλωσία, καθώς το διαχειρίζονται και το εκμεταλλεύονται μια χούφτα λεφτάδων και μια δράκα απατεώνων. Φυσικά και στην αιχμαλωσία του το ποδόσφαιρο εξακολουθεί να διατηρεί τα λαϊκά χαρακτηριστικά του, αλλά για να μπορέσει να τα αναδείξει και να παίξει το ρόλο του, χρειάζεται να απελευθερωθεί από τα δεσμά της καπιταλιστικής αγοράς, μέσα στα οποία ασφυκτιά και υποφέρει. Κι ας ξέρουν οι καπιταλιστές ότι δεν πρόκειται να τους χαρίσουμε ποτέ αυτή τη δική μας «μεγάλη αγάπη»...

Μήπως ξεχάσατε ποια κατάσταση επικρατεί στη Βοσνία; Εάν ναι, ο «διεθνής παράγοντας» φροντίζει να μας το θυμίζει. Ο Υπατος Εκπρόσωπος της Διεθνούς Κοινότητας για τη Βοσνία, Πάντι Ασντάουν, καθαίρεσε προχτές 60 Σέρβους αξιωματούχους της Βοσνίας και, μάλιστα, εκλεγμένους από τη σερβική κοινότητα της χώρας. Ανάμεσά τους συμπεριλαμβάνονται ο πρόεδρος του σερβικού Κοινοβουλίου της Βοσνίας, ο υπουργός Εσωτερικών, ο δήμαρχος του Πάλε, μια σειρά άλλοι δήμαρχοι κλπ. Ως αιτία της πρωτοφανούς αυτής ενέργειας προβλήθηκε «η αποτυχία των επισήμων αρχών της Βοσνίας, να συλλάβουν τον καταζητούμενο από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο της Χάγης, Ρ. Κάρατζιτς».

Κι αν αναρωτιέστε, με ποιο δικαίωμα ο κ. Ασντάουν προχώρησε στην κίνηση αυτή, σας πληροφορούμε, ότι η περιβόητη συμφωνία του Ντέιτον, η οποία καθόρισε το καθεστώς της Βοσνίας, παρέχει ευρύτατες εξουσίες στον εκπρόσωπο του «διεθνή παράγοντα» και καθιστά, ουσιαστικά, τη χώρα αυτή ένα προτεκτοράτο. Εξουσίες, οι οποίες δεν είναι μόνο λόγια. Στη Βοσνία - Ερζεγοβίνη είναι εγκαταστημένη, εδώ και χρόνια, πολυεθνική στρατιωτική δύναμη κατοχής - ανάμεσά τους και ελληνικές στρατιωτικές δυνάμεις.

Και για να μην σας μείνει καμιά αμφιβολία, για το ποιος κάνει πραγματικά κουμάντο στην πολύπαθη αυτή πρώην γιουγκοσλαβική δημοκρατία, ο εκπρόσωπος του Στέιτ Ντιπάρτμεντ, αμέσως μετά την ανακοίνωση της καθαίρεσης, έσπευσε να δηλώσει τη «σθεναρή υποστήριξη» των ΗΠΑ στην απόφαση του «υπαλλήλου» τους, Υπατου Εκπροσώπου του ΟΗΕ.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Και, βέβαια, δε μιλάμε για τους ποδοσφαιριστές, που μάλλον - όσον αφορά στο ελληνικό πρωτάθλημα - είναι ο τελευταίος παράγοντας που καθορίζει τις εξελίξεις. Για όλους τους υπόλοιπους «εμπλεκόμενους φορείς» μιλάμε.

Οπως και να 'χει, πάντως, η αντίθεση ανάμεσα στη μεγάλη και αποτελεσματική προσπάθεια της Εθνικής Ελλάδας, και στις «παράγκες», στις «ρυθμίσεις χρεών» και στις πρακτικές των ΠΑΕ του ελληνικού ποδοσφαιρικού πρωταθλήματος είναι πλέον αδύνατο να κρυφτεί.

Πέρα απ' αυτό, όμως, καλό είναι το «γλέντι των Ελλήνων» που ξεκίνησε με την πρόκριση στον τελικό της Λισαβόνας να κρατήσει ακόμα και μετά τον αγώνα της Κυριακής. Ευχόμαστε το καλύτερο, όμως και κανένας λόγος για απογοήτευση δεν υπάρχει. Ιδιαίτερα, όταν το γλέντι των ημερών αυτών συνδυαστεί και στην πορεία μετατραπεί σ' ένα μαζικό και διεκδικητικό αθλητικό κίνημα.

Αλλωστε, αυτή είναι η ομορφιά του αθλητισμού και σε αυτή τη χώρα έχουμε σπάνιες ευκαιρίες να τη ζούμε.

ΜΑΛΛΟΝ κάποιοι θεωρούν ότι το μεγαλύτερο μέρος των Ελλήνων πολιτών γνωρίζει την ...τουρκική γλώσσα. Αλλιώς δεν εξηγείται το ότι η τουρκική εφημερίδα «Χουριέτ» αναδεικνύεται στο μόνο μέσο ενημέρωσης για τον περίφημο ελληνοτουρκικό διάλογο.

Εκεί κάνει τις δηλώσεις του ο υπουργός Αμυνας της Ελλάδας (τις οποίες μετά χαρακτηρίζει παραποιημένες) εκεί και ο Τούρκος ομόλογός του Γκιονούλ. Σε κάθε περίπτωση, αν οι κυβερνώντες έχουν να πουν κάτι επ' αυτού στον ελληνικό λαό, τους βεβαιώνουμε ότι δεν πήγαν όλοι στην Πορτογαλία. Εδώ είναι και έτοιμοι να ακούσουν.

Γρηγοριάδης Κώστας

Αλλωστε, η ξέφρενη επιθετικότητα που επιδεικνύουν οι εφοπλιστές έχει τροφοδοτηθεί από την ίδια την κυβέρνηση της ΝΔ. Πρώτο, ο εκτρωματικός κανονισμός της Ευρωπαϊκής Ενωσης 3577/92 περί «απελευθέρωσης» των θαλάσσιων ενδομεταφορών, στον οποίο οι εφοπλιστές στηρίζουν τις αξιώσεις τους, φέρει φαρδιά-πλατιά την υπογραφή του τότε πρωθυπουργού της ΝΔ, Κ. Μητσοτάκη, που συμμετείχε και στη διαμόρφωση του κανονισμού. Δεύτερο, η Κυβερνητική Επιτροπή πριν από λίγες μέρες αποφάσισε ότι τα συμφέροντα των εφοπλιστών αποτελούν θέμα «πρώτης προτεραιότητας για την κυβέρνηση».

Οσο για το ΠΑΣΟΚ, που μέσω του βουλευτή και πρώην υπουργού Εμπορικής Ναυτιλίας καταγγέλλει τώρα την κυβέρνηση της ΝΔ, το μόνο που καταφέρνει είναι να ξεπερνάει τα όρια της αυτογελοιοποίησης. Το ΠΑΣΟΚ συνέβαλε καθοριστικά στο εφοπλιστικό ξεσάλωμα καθώς, ως κυβέρνηση, ψήφισε το νόμο 2932, με τον οποίο μετέτρεψε τον κανονισμό της Ευρωπαϊκής Ενωσης σε Εθνικό Δίκαιο.

Οπως καταλαβαίνετε, η ειρηνική, δημοκρατική, κοινωνική και οικολογική Ευρώπη είναι μια απλή υπόθεση δημιουργίας μιας πλατιάς συσπείρωσης, ικανής να επιβάλει - έστω - έναν «αριστερό» πρόεδρο στην κομισιόν. Δεν προϋποθέτει σκληρές πολιτικές και ταξικές συγκρούσεις με τις πολυεθνικές και το μεγάλο κεφάλαιο. Ούτε τη ριζική αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε κάθε χώρα μέλος της ΕΕ. Ούτε, πολύ περισσότερο, την ανατροπή της σημερινής εξουσίας των κεφαλαιοκρατών στις αντίστοιχες χώρες και, επομένως, το γκρέμισμα της ευρωένωσης των πολυεθνικών.

Οχι, όλ' αυτά και πολλά ακόμη παρόμοια είναι περιττά. Αρκεί η τοποθέτηση ενός «αριστερού» στην προεδρία της κομισιόν. Οπως θα συμβεί ενδεχόμενα την ερχόμενη άνοιξη, με την εκλογή ενός «αριστερού» στην Προεδρία της Δημοκρατίας. Οπως και να το κάνεις, έχουν άλλη γεύση η σκληρή μονόπλευρη λιτότητα, η ανεργία και η φτώχεια, οι καπιταλιστικές αναδιαρθρώσεις και οι νόμοι της αγοράς, οι επεμβάσεις και οι πόλεμοι της «νέας τάξης», οι «τρομονόμοι» και τα μέτρα καταστολής, κλπ., κλπ., όταν φέρουν από κάτω την υπογραφή ενός... αριστερού Προέδρου..!

Δύο μόλις μέρες μετά την «παράδοση» της εξουσίας στον διορισμένο από τους Αμερικανούς και πρώην πράκτορα της ΣΙΑ Ιρακινό πρωθυπουργό, το Πεντάγωνο κάλεσε 5.674 πρώην στρατιώτες στην ενεργό υπηρεσία. Το μέτρο λαμβάνεται για πρώτη φορά μετά τον πόλεμο του Βιετνάμ και τον πρώτο πόλεμο κατά του Ιράκ, το 1991, και θεωρείται από τους ειδήμονες ως μια σαφής ένδειξη των αυξημένων αναγκών του αμερικανικού στρατού, εξαιτίας της συνεχιζόμενης αντίστασης στο Ιράκ και το Αφγανιστάν, σε συνδυασμό με την απροθυμία μιας σειράς χωρών της «αντιτρομοκρατικής» συμμαχίας, να συμβάλουν με στρατιωτικές δυνάμεις. Μάλιστα, σύμφωνα με δηλώσεις Αμερικανών αξιωματούχων, ενδέχεται να κληθούν και πρόσθετοι έφεδροι τον επόμενο χρόνο. Οι ανακληθέντες από την εφεδρεία προβλέπεται να υπηρετήσουν για χρονικό διάστημα 12 έως 18 μηνών. Γεγονός, σημειώνουν οι αρθρογράφοι, που υποδηλώνει την εκτίμηση της κυβέρνησης Μπους ότι μέχρι τότε θα έχει ομαλοποιηθεί η κατάσταση στο Αφγανιστάν και το Ιράκ. Μάλλον, είναι υπεραισιόδοξοι οι επιτελείς του Αμερικανού Προέδρου...

Η στήλη έχει ασχοληθεί πολλές φορές με το θέμα των ελληνοτουρκικών σχέσεων και την αντίστοιχη πολιτική των εκάστοτε ελληνικών κυβερνήσεων. Τελευταία φορά ήταν προχτές. Σήμερα προσθέτει ορισμένα απ' όσα σημειώνει ο Κ. Ι. Αγγελόπουλος στο προχτεσινό, πρωτοσέλιδο σχόλιο της «Καθημερινής»: «Στο κέντρο αυτού του δυσάρεστου "χάπενινγκ" (σ.σ. της "κόντρας" κυβέρνησης - ΠΑΣΟΚ για τον ελληνοτουρκικό διάλογο) υπάρχει μια τρύπα: Ουδείς στην πολιτική σκηνή είναι σε θέση να πληροφορήσει εγκύρως πολιτικούς και πολίτες έστω και ΠΟΙΑ είναι τα θέματα, τα οποία συζητούνται εδώ και λίγα χρόνια σ' αυτόν τον περιβόητο "άκρως απόρρητο" ελληνοτουρκικό διάλογο για το Αιγαίο. Οι ηγεσίες ης κυβέρνησης και της αξιωματικής αντιπολίτευσης αποφεύγουν συστηματικότατα να αναφερθούν σ' αυτό, οχυρωμένες πίσω απ' τη δέσμευση, που, όπως λέγουν, ανέλαβαν στο ξεκίνημα του διαλόγου, για απόλυτη σιωπή κι από τα δύο μέρη.

Αθήνα και Αγκυρα συζητούν, λοιπόν, εδώ και δύο χρόνια, μελετώντας και χάρτες, για ζητήματα που αφορούν άμεσα μια σειρά κυριαρχικών δικαιωμάτων στο Αιγαίο. Οσο η ατζέντα του διαλόγου αυτού θα παραμένει "άκρως απόρρητη", ο καθένας στην ελληνική πολιτική σκηνή θα μπορεί, όποτε του αρέσει, να λέει ανέξοδα ό,τι του κατεβαίνει για την υπόθεση των συνομιλιών Αθήνας - Αγκυρας. Ενα τεράστιας σημασίας ζήτημα εθνικής ασφάλειας κινδυνεύει να γίνει αντικείμενο των πιο φθηνών πολιτικών αντιπαραθέσεων στο εσωτερικό μέτωπο».