Πέμπτη 31 Αυγούστου 2006
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Παντεσπάνι το ψωμί

Και πριν καλά καλά ολοκληρωθεί ο τελευταίος γύρος των δηλώσεων στελεχών της κυβέρνησης και του υπουργείου Ανάπτυξης, με τις οποίες επιχειρούσε να παραπλανήσει τους εργαζόμενους από τις αλλεπάλληλες και ασταμάτητες ανατιμήσεις στην αγορά, οι νέες ανατιμήσεις στο ψωμί - αυτό κι αν είναι βασικό είδος καθημερινής κατανάλωσης - φαίνεται να αποτελούν πραγματικότητα.

Ηδη, σε αρκετά αρτοποιεία της Αττικής, η τιμή της φραντζόλας έχει αυξηθεί κατά 5 ή 10 λεπτά, που ισοδυναμεί με ποσοστό ανατίμησης 8,34% - 16%. Και τι να πει κανείς για τις ανεξέλεγκτες, μικρότερες ή μεγαλύτερες, ανατιμήσεις που επιβάλλονται κάθε μέρα στα ράφια των σούπερ μάρκετ; Οι ίδιοι οι επιχειρηματίες το λένε καλύτερα από τον καθένα: Οι αυξήσεις συνιστούν τη λειτουργία του ανταγωνισμού, όπως επανέλαβε πρόσφατα ο πρώην πρόεδρος των ιδιοκτητών σούπερ μάρκετ. Σαφέστατο!

Προεκλογικές κόντρες αποπροσανατολισμού

Σε νέα κόντρα, στο πλαίσιο του προεκλογικού παιχνιδιού των εντυπώσεων, επιδόθηκαν προχτές ΠΑΣΟΚ και κυβέρνηση, με αφορμή ανακοίνωση του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης περί «μαύρης τρύπας», ύψους 150 εκατ. ευρώ, στο λογαριασμό του προγράμματος χρηματοδότησης έργων και δράσεων των δήμων, «Θησέας». Απαντώντας, το υπουργείο Εσωτερικών κάνει λόγο για παραπληροφόρηση και καταγγέλλει με τη σειρά του το ΠΑΣΟΚ ότι, ως κυβέρνηση, εξαφάνισε όλα τα αποδεικτικά χρηματοδοτήσεων του προγράμματος ΕΠΤΑ που δημιουργήθηκε με τον «Καποδίστρια».

Θυμίζουμε ότι τα προγράμματα «Θησέας» και ΕΠΤΑ εμφανίστηκαν ως «χρηματοδοτικές πρωτοβουλίες αιμοδότησης των δημοτικών ταμείων και της τοπικής ανάπτυξης», αποκρύπτοντας ότι τα κονδύλια τους, σε μεγάλο βαθμό, προέρχονταν από τους θεσμοθετημένους πόρους της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Χαρακτηριστικό είναι ότι το 63% των κονδυλίων του «Θησέα» προέρχονται από χρήματα των δήμων και μόλις το 37% από χρήματα του κρατικού προϋπολογισμού. Η αντίστοιχη αναλογία, στο ΕΠΤΑ, ήταν 20% και 80%, αντίστοιχα. Θυμίζουμε, επίσης, ότι επί κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ ξεκίνησε η παρακράτηση των θεσμοθετημένων υπέρ των δήμων πόρων, η οποία συνεχίστηκε επί κυβέρνησης ΝΔ και σήμερα αγγίζει τα 9 δισεκατομμύρια ευρώ. Και, το κυριότερο, ότι τη χρηματοδότηση των έργων και τα ίδια τα έργα τα καρπώνονται οι μεγαλοεπιχειρηματίες. Αυτούς ταΐζουν.

Με άλλα λόγια, η κυβέρνηση και το ΠΑΣΟΚ «τσακώνονται» και αλληλοκαταγγέλονται για το βαθμό αδιαφάνειας στην εφαρμογή της κοινής τους πολιτικής, επιχειρώντας να αποκρύψουν το αντιλαϊκό περιεχόμενό της.

Συκοφάντης ελλείψει επιχειρημάτων

Εχασε την ψυχραιμία του ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος του ΠΑΣΟΚ, Χ. Καστανίδης, κατά τη διάρκεια της χτεσινής συζήτησης στη Βουλή της πρότασης νόμου του ΚΚΕ για την προστασία των ανέργων. Θεώρησε προτιμότερο να επιτεθεί στο ΚΚΕ, από το να τοποθετηθεί επί της ουσίας μιας πρότασης τόσο σημαντικής για εκατοντάδες χιλιάδες που ταλανίζονται από τον εφιάλτη της ανεργίας. Αλλωστε, μια τέτοια τοποθέτηση εκ μέρους του θα αναδείκνυε την ομοιότητα της πολιτικής που πρεσβεύει το ΠΑΣΟΚ με αυτή της ΝΔ και συνεπώς το αβάσιμο των κατηγοριών που εξαπέλυσε εναντίον του ΚΚΕ, επειδή αυτό επισημαίνει ακριβώς αυτή την ομοιότητα.

Θίχτηκε ο κ. Καστανίδης λοιπόν και άρχισε την τοποθέτησή του κατηγορώντας το ΚΚΕ για έλλειψη ιστορικής πρωτοτυπίας, καθώς η άποψή του περί ταύτισης της πολιτικής των δύο κομμάτων έλκει την καταγωγή της από την άποψη της Τρίτης Διεθνούς, η οποία ταύτιζε τις σοσιαλιστικές απόψεις με τον ανερχόμενο τότε φασισμό (!), αλλά και από το γνωστό «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος»! Ο περιορισμένος χώρος της στήλης δε μας επιτρέπει εκτενείς ιστορικές αναφορές, συστήνουμε όμως στον κ. Καστανίδη να μελετήσει καλύτερα το ρόλο των σοσιαλδημοκρατών στη Γερμανία του '29, στην Ισπανία προ του εμφυλίου, κλπ. Αν το κάνει χωρίς πολιτικοϊδεολογικές παρωπίδες, θα διαπιστώσει ποιες δυνάμεις έβαλαν πλάτη, με τον έναν ή τον άλλο τρόπο, αλλά πάντα χτυπώντας τους κομμουνιστές και το εργατικό κίνημα, στον ανερχόμενο τότε φασισμό. 'Η το ρόλο που έπαιξαν στο Λαϊκό Μέτωπο στη Γαλλία το 1936, που, όντας κυβέρνηση, εμπόδισαν κάθε βοήθεια στις λαϊκές δυνάμεις που πάλευαν ενάντια στον, ενισχυόμενο από τον Χίτλερ, Φράνκο. Επιπρόσθετα του υπενθυμίζουμε ότι το «τι Πλαστήρας, τι Παπάγος» καταχωρίζεται ιστορικά στον πολιτικό του πρόγονο, Γ. Παπανδρέου, όταν ενώ πολιτευόταν με το κόμμα του Πλαστήρα μεταπήδησε και εκλέχτηκε βουλευτής με αυτό του Παπάγου.

Επί της ουσίας τώρα. Η ταύτιση της πολιτικής του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ είναι αναντίρρητο γεγονός. Απόδειξη δίνει και το φλέγον ζήτημα της ανεργίας που έφερε χτες το ΚΚΕ στη Βουλή. Τι έκανε το ΠΑΣΟΚ στα 20 χρόνια διακυβέρνησης του τόπου για την προστασία των ανέργων, για την εξασφάλιση του δικαιώματος στη δουλιά με δικαιώματα; Τι κάνει σήμερα η ΝΔ; Πολιτική ενίσχυσης της κερδοφορίας του μεγάλου κεφαλαίου ακολούθησαν και αποτέλεσμα αυτής είναι ο καλπασμός του ποσοστού ανεργίας, η καθήλωση σε εξευτελιστικά επίπεδα των επιδομάτων ανεργίας, η διόγκωση της μερικής απασχόλησης, η οποία σε καμία περίπτωση δεν μπορεί να εγγυηθεί την ικανοποίηση των σύγχρονων αναγκών του εργαζόμενου κ.ο.κ. Ηταν συνεπώς αναμενόμενη η απόρριψη της πρότασης νόμου του ΚΚΕ και από το ΠΑΣΟΚ και από τη ΝΔ, όταν αυτή συζητήθηκε στην αρμόδια επιτροπή της Βουλής.

Τι να πει, λοιπόν, ο κ. Καστανίδης; Πώς να αντιπαρατεθεί στην πολιτική της ΝΔ όταν σ' αυτή αναγνωρίζει τη συνέχεια της πολιτικής που άσκησε το κόμμα του, τα βασικά γνωρίσματα της πολιτικής θέσης και πρότασης του ΠΑΣΟΚ; Πίστεψε πως μπορεί να υπεκφύγει επιτιθέμενος στο ΚΚΕ. Μάταιη προσπάθεια. Ο λαός γνωρίζει πως είτε με ΠΑΣΟΚ είτε με ΝΔ τα μέτρα σε βάρος του διαδέχονται το ένα το άλλο. Καιρός να αποφασίσει να στείλει την πολιτική τους στον ιστορικό αγύριστο...


Βάσω ΝΙΕΡΡΗ

Γλυκείς και απαγορευμένοι καρποί

Παπαγεωργίου Βασίλης

«Η κυβέρνηση ακολουθεί με συνέπεια και σταθερότητα μια πολιτική η οποία αποδίδει και θα συνεχίσει να αποδίδει καρπούς», δήλωσε με καμάρι ο κυβερνητικός εκπρόσωπος, αποφεύγοντας, βέβαια, να μας πει ποιους καρπούς εννοεί και ποιος τους γεύεται...

Μάλλον όμως είναι περιττό, αφού οι πάντες έχουν μάτια και βλέπουν. Χτες, για παράδειγμα, δημοσιεύτηκαν οι πρώτες εκτιμήσεις για τα κέρδη των εισηγμένων εταιρειών για το α` εξάμηνο, τα οποία «έτρεχαν» με ξέφρενο ρυθμό 45% κατά μέσο όρο... Μόνο τα υπερκέρδη των πέντε μεγαλύτερων τραπεζών το α` εξάμηνο φτάνουν το 1,5 δισ. ευρώ(!), χάρη στην καταλήστευση των λαϊκών νοικοκυριών... Σημειώνεται ότι το α` τρίμηνο του 2006 είχαν αυξηθεί κατά 58,5% σε σχέση με το αντίστοιχο διάστημα του 2005.

Από την άλλη όμως, οι καρποί της κυβερνητικής πολιτικής για τους εργαζόμενους με την αύξηση των 0,77 λεπτών στο ημερομίσθιο ή τους συνταξιούχους με τις συντάξεις των 500 ευρώ είναι πικροί ή δηλητηριώδεις... Το ίδιο, βέβαια, ισχύει για τους αυτοαπασχολούμενους, τη φτωχή αγροτιά...

Πράγματι, η κυβερνητική πολιτική παράγει καρπούς (πλούτο), αλλά τους απολαμβάνουν ελάχιστοι. Οι περισσότεροι βουλιάζουν διαρκώς και περισσότερο στη φτώχεια και την ανέχεια. Αν δεν τους σταματήσουμε, η αντιλαϊκή επίθεση θα ενταθεί.

Περί συνεννόησης και άλλων...

Με τον «Ρ» τα έβαλε χτες ο βουλευτής του ΣΥΝ Γιάννης Δραγασάκης, υποστηρίζοντας ότι αλλοιώθηκαν οι θέσεις του σχετικά με την πρόταση νόμου του ΚΚΕ για τους ανέργους. Οπως είπε, «θα ψηφίσουμε αυτή την πρόταση επί της αρχής, παρόλο που ο "ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ" μας εμφάνισε ότι δεν την ψηφίσαμε. Αλλο πρόβλημα κι αυτό, να μπορέσουμε να συνεννοηθούμε ότι ο ουρανός είναι γαλάζιος»!

Αναγκαζόμαστε, δυστυχώς, να υπενθυμίσουμε στον βουλευτή του ΣΥΝ ότι ο «Ρ» δεν ανέφερε πουθενά ότι δεν την ψήφισε επί της αρχής. Ανέφερε, όμως, σε προηγούμενο δημοσίευμά του τις διαφωνίες του με τα 2 από τα 4 άρθρα της πρότασης νόμου, και κυρίως αυτά που αφορούν το δικαίωμα ανέργων πάνω από 50 χρόνων να συνταξιοδοτούνται πρόωρα. Θέση, που ο Γ. Δραγασάκης είχε χαρακτηρίσει «μη αριστερή», προτιμώντας, λέει, «θέσεις δουλιάς σε κοινωνικούς τομείς». Φταίμε εμείς μήπως που η κριτική αυτή σ' αυτά τα θέματα συμπλέει με τα επιχειρήματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να μη συνταξιοδοτηθούν πρόωρα οι άνεργοι που δημιουργούν οι καταστροφικές πολιτικές τους και τα κλεισίματα εργοστασίων;

Τα... μελλοντολογικά

Παπαγεωργίου Βασίλης

Α, ΜΑΛΙΣΤΑ, «με το μέλλον του τόπου» ασχολείται η κυβέρνηση όπως μας είπε ο Γιώργος Αλογοσκούφης, γι' αυτό και συναντάται ο πρωθυπουργός με τόσο κόσμο, ώστε να μας το ανακοινώσει το ...μέλλον αυτό στη Διεθνή Εκθεση Θεσσαλονίκης.

Το πρόβλημα είναι πως όσο η κυβέρνηση ασχολείται με το μέλλον μας, εμείς δυσκολευόμαστε να τα φέρουμε βόλτα με το ...παρόν μας. Το οποίο διαμόρφωσε η ίδια κυβέρνηση στο πρόσφατο παρελθόν και η σημερινή αξιωματική αντιπολίτευση στο (όχι και τόσο) απώτερο παρελθόν.

Ετσι λοιπόν - όπως κάθε Σεπτέμβρη - η (εκάστοτε) κυβέρνηση θα μας καλέσει να «δούμε μπροστά» με μόνο στόχο να μην μπορούμε να ...βλέπουμε μπροστά μας, δηλαδή αυτά που όντως συμβαίνουν.

ΕΡΩΤΗΣΗ ΚΡΙΣΕΩΣ: Επιτρέπεται η Εθνική Ελλάδας να κερδίσει (εάν μπορέσει) την ομάδα Μπάσκετ των ΗΠΑ στον επικείμενο προημιτελικό του Παγκόσμιου Πρωταθλήματος της Ιαπωνίας ή μήπως αυτό θα θεωρηθεί ...πρόβλημα στις σχέσεις των δυο χωρών;

Το ρωτάμε γιατί οι Αμερικανοί είναι ευαίσθητοι σε θέματα που αφορούν το ...ηθικό τους όταν βρίσκονται σε εμπόλεμη κατάσταση και ετοιμάζουν νέες επεμβάσεις. Κι ως γνωστόν η ελληνική κυβέρνηση, ιδίως η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Εξωτερικών, είναι γνωστή υπέρμαχος του αντιτρομοκρατικού δόγματος.

Το τελευταίο πράγμα που επιθυμούν - όπως κραυγαλέα φαίνεται - είναι να χάσουν την εύνοια των ΗΠΑ και της ΕΕ και επιθυμούν να βρίσκονται στην κατηγορία των «προθύμων». Ισως ελπίζουν να μην τους χαλάσει την εικόνα κανένα ...εύστοχο τρίποντο.

ΤΙ ΕΓΙΝΕ ΠΑΛΙ; Επειδή δεν μπορούν να αντιπαρατεθούν πολιτικά (πώς να γίνει όταν έχει κανείς κοινές θέσεις), το ρίξανε τώρα στις παρομοιώσεις; Μάλλον εκεί πρέπει να ψάξουμε την ουσία της φασαρίας περί «Σικελών» όπως αποκάλεσε τη ΝΔ ο Γιώργος Παπανδρέου.


Γρηγοριάδης Κώστας

Η Νέα Δημοκρατία δεν έχει παρά να αποκαλέσει το ΠΑΣΟΚ ...«Ούνους», έτσι για να αλλάξουμε και ιστορική περίοδο. Τι κάνουν οι δυστυχείς για να κρατήσουν πάση θυσία την κόντρα τους ζωντανή...

Ούτε καν σε ψηφοφορία

Γρηγοριάδης Κώστας

Η πρόταση νόμου του ΚΚΕ που αφορά στη λήψη άμεσων μέτρων για την προστασία των ανέργων και η οποία συζητήθηκε χτες στην Ολομέλεια της Βουλής, δεν τέθηκε καν για ψηφοφορία, αφού σύμφωνα με το άρθρο 73 του Συντάγματος καμία πρόταση βουλευτών δεν μπορεί να εισαχθεί καν για συζήτηση εφόσον η υιοθέτησή της αποφέρει απώλεια εσόδων του δημοσίου. Πρόκειται για μια διάταξη που πρακτικά στερεί από τους βουλευτές τη δυνατότητα υποβολής προτάσεων, αφού δεν υπάρχει πρόταση νόμου που για την υλοποίησή της να μην απαιτούνται έστω και κάποιες μικρές δημόσιες δαπάνες. Ετσι εμπεδώνεται η αστική δημοκρατία και μάλιστα στον επονομαζόμενο «ναό» της, το Κοινοβούλιο.

Την απαράδεκτη αυτή πρόβλεψη κατέκρινε στην αρχή της χτεσινής της ομιλίας η Αλέκα Παπαρήγα, σημειώνοντας ανάμεσα σε άλλα: «Ενας νόμος μπορεί να απορριφθεί με βάση το συσχετισμό δύναμης στη Βουλή, αλλά δεν μπορεί να απορρίπτεται η ψήφισή του επειδή τον φέρνει ένα λιγότερο ή περισσότερο μικρό κόμμα και επομένως υπάρχει θέμα με τον κανονισμό της Βουλής. Δεν είναι οργανωτικοτεχνικό ζήτημα, είναι ζήτημα πολιτικής επιλογής των δύο κομμάτων».

Οι «ανάγκες της αγοράς»

Οι κρατούντες τα ηνία της «αγοράς», με άλλα λόγια οι μεγαλοβιομήχανοι, τραπεζίτες, εφοπλιστές και λοιποί κεφαλαιοκράτες, αποφεύγουν συνήθως να κάνουν μεσο-μακροπρόθεσμες προβλέψεις για την πορεία της οικονομίας, ακόμη και γι' αυτή των δικών τους επιχειρήσεων. Το γεγονός είναι απολύτως λογικό και πλήρως εξηγήσιμο. Στο πλαίσιο του καπιταλισμού και δη του σύγχρονου, με το άγριο κυνηγητό της μεγιστοποίησης των κεφαλαιοκρατικών κερδών και τον εντεινόμενο συνεχώς επιχειρηματικό ανταγωνισμό, δε χωράνε τέτοιοι σχεδιασμοί. Τα ξέρουν αυτά, πολύ καλά, οι «έχοντες και κατέχοντες»...

Η κυβέρνηση, όμως, πουλάει φούμαρα για μεταξωτές κορδέλες. Κι έτσι, προχτές, συνεδρίασε στο υπουργείο Παιδείας μια επιτροπή, αποτελούμενη από υπηρεσιακά στελέχη και προέδρους ΤΕΙ, έχοντας υποτίθεται στόχο τον επανασχεδιασμό της ανώτατης τεχνολογικής εκπαίδευσης και τη δημιουργία τμημάτων που να ανταποκρίνονται στις ανάγκες της αγοράς.

Αναρωτιέστε, μήπως, ποιες είναι οι τελευταίες και, μάλιστα, μετά από τρία ή τέσσερα χρόνια, όταν τα νέα τμήματα θα δίνουν τα πρώτα τους πτυχία; Στην πραγματικότητα, κανένας δεν τις γνωρίζει. Εκτός, βέβαια, από τη μόνιμη ανάγκη της σύγχρονης καπιταλιστικής αγοράς, για «μισοειδικευμένο» και, κυρίως, φτηνό και χωρίς απαιτήσεις εργατικό δυναμικό, του οποίου οι «δεξιότητες» θα «ανανεώνονται» συνεχώς με τα γνωστά προγράμματα της «διά βίου μάθησης» και της επανακατάρτισης. Προφανώς, αυτή θα εννοεί και η κυβέρνηση...

Ολα για το κεφάλαιο

Ψευδεπίγραφες, πέρα για πέρα, είναι οι «φοροελαφρύνσεις» στα λαϊκά στρώματα που διαφημίζει η κυβέρνηση ενόψει και των πρωθυπουργικών εξαγγελιών στη ΔΕΘ. Αντίθετα, είναι πέρα για πέρα χεροπιαστό γεγονός το φόρτωμα και νέων φορολογικών βαρών στα λαϊκά στρώματα που αποφάσισε και προώθησε τον Ιούλη με τις τελευταίες νομοθετικές ρυθμίσεις. Μόνο η τελευταία αύξηση των ειδικών φόρων στα καύσιμα, στα τσιγάρα και στα τέλη κινητής τηλεφωνίας θα αφαιρέσουν περισσότερα από 600 εκατομμύρια ευρώ ετησίως από τις... δεινοπαθούντες τσέπες των εργαζομένων.

Την ίδια στιγμή, το μεγάλο κεφάλαιο απολαμβάνει τις νέες απλόχερες φοροελαφρύvσεις που θεσμοθέτησε η κυβέρνηση της ΝΔ σε συνέχεια των ανάλογων «διευκολύνσεων» των κυβερνήσεων ΠΑΣΟΚ. Απτό παράδειγμα δίνουν οι ισολογισμοί α' εξαμήνου 2006 των τραπεζών, οι οποίες παρά την εκρηκτική αύξηση των κερδών τους φορολογούνται με ακόμη χαμηλότερους συντελεστές. Για παράδειγμα, η «Αλφα Μπανκ» που ανακοίνωσε κέρδη εξαμήνου στα 306 εκατ. ευρώ (αύξηση 38% σε σχέση με το α' εξάμηνο του 2005) φορολογείται μόλις με 22%, δηλαδή πολύ κάτω ακόμη και από τον επίσημο συντελεστή (29%) που εφαρμόζεται στα κέρδη των επιχειρήσεων.

Η ΑΠΟΨΗ ΜΑΣ
Κατασκευάζουν προσχήματα

Η παρουσίαση του Κοινωνικού Προϋπολογισμού, που έκανε προχτές το υπουργείο Απασχόλησης, αξιοποιήθηκε - όπως, άλλωστε, αναμενόταν - για να δικαιωθεί η κυβερνητική πολιτική, να προβληθεί το δήθεν κυβερνητικό έργο στον τομέα των συντάξεων, της Υγείας και της Πρόνοιας και, ταυτόχρονα, να αναζωπυρωθεί το κλίμα για τις αλλαγές που «πρέπει» να γίνουν στην Κοινωνική Ασφάλιση. «Σήμα κινδύνου για τα Ταμεία», «Στο κόκκινο τα Ταμεία», ήταν οι χαρακτηριστικοί τίτλοι «συμπολιτευόμενων» και «αντιπολιτευόμενων» εφημερίδων, ρίχνοντας νερό στο μύλο αυτών που προετοιμάζουν νέες επώδυνες ανατροπές για τους εργαζόμενους. Γιατί «στο κόκκινο», όπως γράφεται και κατά κόρον επαναλαμβάνεται, δεν είναι τα Ταμεία. «Στο κόκκινο», και μάλιστα σε σημείο παροξυσμού, βρίσκεται η αντιασφαλιστική πολιτική και η επίθεση στα ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων.

Αυτή τη διαχρονική αντεργατική επίθεση πιστοποιούν και τα στοιχεία του Κοινωνικού Προϋπολογισμού. Εξαρτάται, βέβαια, με τι γυαλιά διαβάζει κάποιος τα στοιχεία. Τίνος τα συμφέροντα υπερασπίζεται και τι θέλει να δει μέσα απ' αυτά. Τι δείχνει, λοιπόν, η ανάγνωση του προϋπολογισμού, για να αρκεστούμε μόνο σε μερικά παραδείγματα; Κατ' αρχήν είναι μύθος ότι αυξάνονται οι δαπάνες για την κοινωνική πολιτική. Ως ποσοστό του ΑΕΠ, οι δαπάνες αυτές είναι καθηλωμένες. Από 22,41% του ΑΕΠ το 2004, στο 22,29% το 2005 και φέτος στο 22,28% του ΑΕΠ. Η ενίσχυση των Ταμείων, άρα και η όποια αύξηση των δαπανών προέρχεται, κυρίως, από τη μεγαλύτερη επιβάρυνση των ασφαλισμένων. Μόνο το 2006, οι ασφαλισμένοι θα επιβαρυνθούν με 800 εκατομμύρια επιπλέον για τις ασφαλιστικές τους εισφορές. Για κάθε τρία ευρώ που μπαίνουν στο σύστημα, το ένα ευρώ πληρώνεται απευθείας από τους εργαζόμενους. Και αυτά πέραν της αύξησης της φορολογίας τους, των διαφόρων τελών που πληρώνουν ως «κοινωνική εισφορά» προς τα Ταμεία, αλλά και πρόσθετα για την εξαγορά υπηρεσιών υγείας από την τσέπη τους.

Στον αντίποδα, το κράτος μειώνει τη δική του συνεισφορά στα Ταμεία. Τα ποσά του κρατικού προϋπολογισμού είναι καθηλωμένα, δεν καλύπτουν ούτε την αύξηση του πληθωρισμού. Το κράτος δεν καταβάλλει ούτε τις θεσμοθετημένες υποχρεώσεις του. Με τις ευλογίες της κυβέρνησης διαιωνίζεται η εισφοροδιαφυγή και η εισφοροκλοπή των Ταμείων, ενώ με τις χαριστικές ρυθμίσεις προς τις επιχειρήσεις το ΙΚΑ χάνει δισεκατομμύρια ευρώ. Η υποχρηματοδότηση από κράτος και εργοδοσία είναι το πραγματικό πρόβλημα, το οποίο επιχειρούν να κουκουλώσουν. Αυτή η υποχρηματοδότηση είναι και η βασική αιτία που οι συντάξεις είναι στα όρια της πείνας για εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους.

Η σχέση εργαζομένων και συνταξιούχων και η όποια μείωση αυτού του συντελεστή, αν μαρτυρά κάτι, είναι η αποτυχία αυτής της πολιτικής να δημιουργήσει θέσεις εργασίας. Και σίγουρα γι' αυτό δε φταίνε οι ασφαλισμένοι. Είναι χαρακτηριστικό πως 100.000 νέες θέσεις εργασίας θα έφερναν πόρους ύψους 800 εκατομμυρίων ευρώ. Ομως, αντί για νέες θέσεις εργασίας σταθερής και ασφαλισμένης, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ προωθούν την ανασφάλιστη εργασία. Και έπειτα «κλαίγονται» για τα Ταμεία. Η υποκρισία τους, σε ένα και μόνο πράγμα αποβλέπει: Στη δημιουργία κλίματος που θα νομιμοποιεί και νέα αντιασφαλιστικά μέτρα. Και αυτό οι εργαζόμενοι δεν πρέπει να το επιτρέψουν. Ο ταξικός αγώνας για δημόσια καθολική ασφάλιση που θα πληρώνει το κράτος και η εργοδοσία είναι μονόδρομος.

Νέοι πόλεμοι και «πρόθυμοι σύμμαχοι»

Δεν είπε κάτι καινούριο ο Ντ. Ράμσφελντ, υποστηρίζοντας ότι οι ΗΠΑ είναι έτοιμες να διεξάγουν κι άλλον (ιμπεριαλιστικό) πόλεμο, πέρα από αυτούς που βρίσκονται σε εξέλιξη στο Ιράκ και στο Αφγανιστάν.

Αυτό ακριβώς προβλέπει το «δόγμα Μπους» και το νέο αμυντικό (πολεμικό) δόγμα του αμερικανικού Πενταγώνου. Να χρησιμοποιήσει κάθε μέσο, από προληπτικούς πολέμους μέχρι πυρηνικά όπλα, προκειμένου να μην επιτρέψουν σε καμία άλλη χώρα να αμφισβητήσει την αμερικανική ηγεμονία και τα «ζωτικά συμφέροντά» της σε οποιοδήποτε σημείο του πλανήτη.

Ωστόσο, ούτε ο αμερικανικός ιμπεριαλισμός είναι παντοδύναμος, ούτε οι εφεδρείες του ανεξάντλητες και αυτό το παραδέχτηκε έμμεσα ο Αμερικανός υπουργός Αμυνας, καταφεύγοντας στη βοήθεια των «πρόθυμων συμμάχων». «Δε θα ήταν ευτυχές εάν οι άλλες χώρες πιστεύουν πως επειδή σήμερα έχουμε 136.000 στρατιώτες στο Ιράκ δεν είμαστε ικανοί να υπερασπιστούμε τη χώρα μας, ή να κάνουμε ό,τι άλλο θα ήταν απαραίτητο. Εχουμε έναν μεγάλο ενεργό στρατό, έχουμε μία μεγάλη δύναμη σε εφέδρους, κι έχουμε και συμμάχους», τόνισε χαρακτηριστικά ο υπουργός Αμυνας. Και τουλάχιστον οι «Ευρωπαίοι σύμμαχοι» τον δικαίωσαν με την αποστολή περίπου 9.000 στρατιωτών στην «ειρηνευτική δύναμη» στο Λίβανο...



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ