Τεράστιες ζημιές έχουν υποστεί πάνω από 1.200 στρέμματα σκορδοκαλλιέργειας στον Πλατύκαμπο Λάρισας, από τους νηματώδεις, δηλαδή, τα αόρατα σκουλήκια που απομυζούν τους χυμούς των βολβών, κάνοντας το προϊόν ευάλωτο σε διάφορες ασθένειες. Οι αρμόδιοι γεωπόνοι του γραφείου Φυτοπροστασίας της Νομαρχίας, υποστηρίζουν ότι οι δύο ενέργειες που είναι απαραίτητες για την καταπολέμηση των σκουληκιών, είναι η άμεση απολύμανση των εκτάσεων και η επιλογή υγιούς σπόρου.

Οι πληγέντες αγρότες έχουν περιέλθει σε απόγνωση καθώς για μια ακόμα χρονιά η σοδειά τους καταστρέφεται, αφού ανάλογες ζημιές είχαν υποστεί οι καλλιέργειες και τα προηγούμενα χρόνια. Ζητούν, δε, από το υπουργείο Γεωργίας να πάρει ειδική απόφαση για την αποζημίωσή τους, επειδή οι καταστροφές από τους νηματώδεις δεν καλύπτονται από τον κανονισμό του ΕΛΓΑ.

Οι καταστροφές καλλιεργειών από διάφορες ασθένειες, την επιδρομή ακρίδων και εξαιτίας των αντίξοων καιρικών συνθηκών, (χαλαζοπτώσεις, ξηρασία κ.ά.), έχουν πάρει μορφή «επιδημίας» το τελευταίο χρονικό διάστημα στη Θεσσαλία, οδηγώντας χιλιάδες αγρότες σε οικονομικά αδιέξοδα. Ολοι αυτοί έρχονται αντιμέτωποι με τον κατάπτυστο κανονισμό του ΕΛΓΑ, που δεν καλύπτει όλες τις ζημιές. Κι ενώ οι αγρότες, λόγω των ζημιών στην παραγωγή τους, αλλά και γενικότερα των μεγάλων ζημιών που προκαλεί η αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, κινδυνεύουν να μείνουν χωρίς εισόδημα, τα χρέη τους στην Αγροτική Τράπεζα για τα καλλιεργητικά έξοδα, μαζί με τις προσαυξήσεις, τις υπερημερίες και τα πανωτόκια, «τρέχουν», καθιστώντας τους «ομήρους» της ΑΤΕ και «υποψήφιους» για ξεκλήρισμα από τη γη τους.

Οπως δηλώνουν στο «Ρ» οι τοπικοί φορείς, υπήρξε αδράνεια από την πλευρά της πολιτείας και έτσι η κατάσταση παίρνει δραματικό χαρακτήρα. Οι επιπτώσεις στη βλάστηση θα είναι μεγάλες για τα επόμενα πέντε χρόνια, ενώ η λειψυδρία μπορεί να αφανίσει τα κοπάδια, τονίζουν. Αμεσα χρειάζεται να επιδοτηθούν οι ζωοτροφές και να δημιουργηθεί η υποδομή, προκειμένου να γίνει δυνατή η παραμονή μέσα στο καλοκαίρι των αιγοπροβάτων.

Οι φιλοζωικές και οικολογικές οργανώσεις, με ανακοίνωσή τους προτείνουν να δοθούν χρήματα για αγορά ζωοτροφών για τη συντήρηση και όχι την εξόντωση των ζώων. Επίσης, να πάρει το υπουργείο Γεωργίας επειγόντως μέτρα για το σοβαρό αυτό πρόβλημα, γιατί η κωλυσιεργία και η μη προστασία των κοπαδιών οδηγεί στην εξόντωση των ζώων.

Εχοντας διασφαλίσει τα υψηλά τους κέρδη σε βάρος των καταναλωτών και των ελαιοπαραγωγών και τα προνόμια που τους παρέχει η μονοπώληση της αγοράς, οι εταιρίες ΜΙΝΕΡΒΑ, ΕΛΑΪΣ και ΕΛΑΙΟΥΡΓΙΚΗ, που ελέγχουν το 70% της αγοράς ελαιολάδου, δέχτηκαν μετά από έκκληση της κυβέρνησης να προχωρήσουν στο επόμενο διάστημα σε μείωση της τιμής του προϊόντος μέχρι 150 δρχ. το λίτρο. Αυτό ανακοίνωσε το υπουργείο Ανάπτυξης, μετά από συνάντηση που είχε προχτές η αρμόδια υφυπουργός Μ. Αποστολάκη με εκπροσώπους των τριών εταιριών.

Το μέγεθος της κοροϊδίας που επιχειρεί η κυβέρνηση, επικαλούμενη δήθεν ότι «δουλεύει» για την ενίσχυση των λαϊκών εισοδημάτων, αποκαλύπτει η κλοπή που κάνουν οι μεγάλες ελαιουργικές εταιρίες σε βάρος των ελαιοπαραγωγών και των καταναλωτών, φτάνοντας να πωλούν το λάδι στη λιανική σε υπερδιπλάσια τιμή απ' ό,τι το αγοράζουν από τον παραγωγό. Είναι χαρακτηριστικό ότι στο τέλος του 1997 η τιμή παραγωγού του έξτρα παρθένου ελαιόλαδου ήταν 1.200 δρχ. το λίτρο, πέρσι μειώθηκε στις 700 δρχ. περίπου, ενώ φέτος πωλείται κάτω από 600 δρχ. το λίτρο και στη λιανική το ελαιόλαδο ξεπερνάει τις 1.300 δρχ. το λίτρο. Σε τέτοια πλαίσια έγινε η διαπραγμάτευση της κυβέρνησης με τα μονοπώλια ελαιόλαδου, επιχειρώντας μια προσωρινή μείωση στη λιανική τιμή, προκειμένου να εξυπηρετήσει τους κυβερνητικούς στόχους για τον πληθωρισμό στα πλαίσια των δεσμεύσεών της απέναντι στην ΕΕ.

Ανάλογη «συμφωνία κυρίων» έκανε χτες το υπουργείο Ανάπτυξης με τα μονοπώλια της αγοράς των γαλακτοκομικών προϊόντων ΔΕΛΤΑ, ΦΑΓΕ και ΜΕΒΓΑΛ. Οπως ανακοινώθηκε, οι παραπάνω εταιρίες, που ήδη πωλούν το γάλα στη λιανική μέχρι και 380 δρχ. το λίτρο, τη στιγμή που από τους γαλακτοπαραγωγούς το αγοράζουν στις 120 δρχ., συμφώνησαν να μην αυξήσουν μέχρι το τέλος του χρόνου την τιμή του γάλακτος. Του προϊόντος που πρακτικά μονοπωλούν σε όλη την αλυσίδα διακίνησης, από την παραγωγή μέχρι την κατανάλωση.

Με όπλο την κοινή συσπείρωση και με στόχο την ενεργοποίηση του ΓΕΩΤΕΕ και τη ριζική αλλαγή του προσανατολισμού του, η Δημοκρατική Πανεπιστημονική Κίνηση μαζί με άλλες δυνάμεις των Γεωτεχνικών προχώρησαν στη συγκρότηση κοινού ψηφοδελτίου για τις εκλογές που θα γίνουν στις 2 Ιούλη. «Η υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του Παγγεωτεχνικού Αγωνιστικού Μετώπου, όπως τονίζεται σε σχετική διακήρυξη, είναι μια ευκαιρία των Γεωτεχνικών να καταδικάσουν τις παρατάξεις και τα πρόσωπα που οδήγησαν το ΓΕΩΤΕΕ στη σημερινή κατάντια».

Στη διακήρυξη του Παγγεωτεχνικού Αγωνιστικού Μετώπου, επισημαίνεται: «Τα τρία χρόνια που μεσολάβησαν από τις προηγούμενες εκλογές στο ΓΕΩΤΕΕ, αποτέλεσαν μια περίοδο παραπέρα αδράνειας, εκφυλισμού και ανυποληψίας του επιστημονικού και επαγγελματικού φορέα των Γεωτεχνικών». Και «ο παροπλισμός του ΓΕΩΤΕΕ ήταν αποτέλεσμα της πολιτικής που ακολούθησε η πλειοψηφία των παρατάξεων της ΔΑΚΕ και ΠΑΣΚ, η οποία είναι αντίθετη προς τις ανάγκες της αγροτικής οικονομίας και τα συμφέροντα των Γεωτεχνικών, αλλά και της δράσης συγκεκριμένων προσώπων από τις παρατάξεις αυτές, που λειτούργησαν στα πλαίσια προσωπικών και άλλων επιδιώξεων».

Η Πανεπιστημονική, όλα αυτά τα χρόνια, προσπάθησε με όλες της τις δυνάμεις να ανατρέψει αυτή την κατάσταση, αλλά συνεχώς βρισκόταν αντιμέτωπη με την άρνηση του ΔΣ, ακόμα και να συζητηθούν τα θέματα που έθετε. Γι' αυτό και «σήμερα, περισσότερο από ποτέ διαφαίνεται η ανάγκη της μεγαλύτερης δυνατής κινητοποίησης όλων των Γεωτεχνικών», όπως υπογραμμίζεται στη διακήρυξη του Παγγεωτεχνικού Αγωνιστικού Μετώπου. Γιατί η υπερψήφιση του ψηφοδελτίου του θα σημάνει «αλλαγή πλεύσης» για το ΓΕΩΤΕΕ, μέσα από συνεχή και επίμονο αγώνα. Αγώνα ενάντια στα τεράστια προβλήματα που αντιμετωπίζει ο κλάδος. Συγκεκριμένα, όπως επισημαίνεται στη διακήρυξη: «Η αυξανόμενη ανεργία και υπο- και ετερο-απασχόληση καλπάζουν ιδιαίτερα στους νέους συναδέλφους και στις γυναίκες γεωτεχνικούς. Για 15 χρόνια δεν έχει γίνει καμιά μαζική πρόσληψη σε κρατικές υπηρεσίες (υπουργείο Γεωργίας, Περιφέρειες, Νομαρχιακές Αυτοδιοικήσεις), ενώ οι αυξημένες ανάγκες επιχειρείται να καλυφθούν με εποχιακού χαρακτήρα συμβάσεις. Η επιστημονική υποβάθμιση, η περιθωριοποίηση και η τραγική καθυστέρηση στην επιστημονική επιμόρφωση στους τομείς των νέων τεχνολογιών στον πρωτογενή τομέα. Η απουσία ουσιαστικής πολιτικής για την έρευνα στον αγροτικό τομέα. Οι απαράδεκτες συνθήκες δουλιάς και η οικονομική τους υποβάθμιση, αλλά και η απουσία κατοχύρωσης των επαγγελματικών δικαιωμάτων στους γεωτεχνικούς του ιδιωτικού τομέα που βιώνουν ένα μεσαιωνικό καθεστώς απασχόλησης».

Το Παγγεωτεχνικό Αγωνιστικό Μέτωπο δεσμεύεται να δώσει όλες του τις δυνάμεις για: «Τη συσπείρωση των γεωτεχνικών, την ενεργοποίηση του ΓΕΩΤΕΕ και τη ριζική αλλαγή του προσανατολισμού του, την ανάδειξη όλων των προβλημάτων των γεωτεχνικών. Τη συμπαράταξή τους με τους αγωνιζόμενους αγρότες και τη συμβολή του ΓΕΩΤΕΕ στη δημιουργία ενός αγωνιστικού μετώπου για τα ζητήματα της αγροτικής οικονομίας». Καλεί όλους τους γεωτεχνικούς με την ψήφο τους να εμποδίσουν τον παραπέρα εκφυλισμό του ΓΕΩΤΕΕ και να μετατρέψουν την αδιαφορία, την οργή και αγανάκτηση, σε ενεργητική συμμετοχή και ενίσχυση του Παγγεωτεχνικού Αγωνιστικού Μετώπου.

Την αδιαφορία και την εγκατάλειψη από την κυβέρνηση γνωρίζουν οι ρητινοκαλλιεργητές της χώρας, με αποτέλεσμα ακόμα και οι ελάχιστοι επαγγελματίες που έχουν απομείνει στον κλάδο, να αντιμετωπίζουν σοβαρά προβλήματα επιβίωσης.

Ιδιαίτερα έντονο είναι το πρόβλημα στην περιοχή της Εύβοιας, που έχει και τη μεγαλύτερη ετήσια παραγωγή - φτάνει τους 5.000 τόνους - καθώς εκεί εργάζονται 1.500 «ρετσινάδες» όπως τους αποκαλούν στην περιοχή, από τους συνολικά 3.000 ρητινοκαλλιεργητές της χώρας. Η ανυπαρξία κινήτρων από πλευράς πολιτείας, έχει σαν αποτέλεσμα το επάγγελμα του ρητινοκαλλιεργητή να φθίνει συνεχώς στην Εύβοια και είναι σίγουρο πως θα είχε εγκαταλειφθεί αν η οξυμένη ανεργία στο νομό - τραγική συνέπεια της πολιτικής των αναδιαρθρώσεων, που εφάρμοζαν και εφαρμόζουν οι κυβερνήσεις της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, που οδήγησε στο κλείσιμο πολλά εργοστάσια με χιλιάδες εργαζόμενους - δεν είχε αναγκάσει πολλούς κατοίκους της περιοχής να στραφούν στον κλάδο της ρητινοκαλλιέργειας, προκειμένου να εξασφαλίσουν «τον επιούσιο».

Ομως, οι άνθρωποι αυτοί εξακολουθούν να αντιμετωπίζουν τεράστια οικονομικά προβλήματα, αφού οι μεγαλέμποροι και βιομήχανοι τους εκβιάζουν να αγοράσουν την παραγωγή τους στην εξευτελιστική τιμή των 50 δρχ/κιλό. Και εκτός του ότι η τιμή που πουλάνε οι ρητινοκαλλιεργητές είναι εξευτελιστική, καθυστερεί και από πάνω 12 με 15 μήνες η οικονομική ενίσχυση, από την οποία περιμένουν να συμπληρώσουν το πενιχρό εισόδημά τους. Ετσι φέτος, από τον Ιούλη ως το Σεπτέμβρη θα καταβληθεί η επιδότηση (ανέρχεται σε 700 εκατ. δρχ. περίπου) για το 1999.

Το «χρόνιο παράπονο» των ρετσινάδων - που πλέον έχει μετατραπεί σε οργή και αγανάκτηση - είναι πως μπροστά σ' αυτή την κατάσταση το υπουργείο Γεωργίας και η κυβέρνηση το μόνο που κάνουν είναι να αδιαφορούν. Σε σχετική επιστολή που απέστειλε το Σωματείο Ρητινοκαλλιεργητών - Δασεργατών Εύβοιας προς τον υπουργό Γεωργίας Γ. Ανωμερίτη, στις 10/5/2000, επισημαίνονται όλα τα παραπάνω προβλήματα σχετικά με την εξευτελιστική τιμή της ρητίνης τη στιγμή που τα έξοδα παραγωγής είναι αυξημένα, αλλά και με την αδικαιολόγητη καθυστέρηση στην καταβολή της επιδότησης. Παράλληλα, σημειώνεται χαρακτηριστικά: «Η παραγωγή ρητίνης έχει αισθητά μειωθεί, η ανεργία έχει χτυπήσει ανελέητα το νομό μας και ως εκ τούτου έχει οδηγήσει αρκετούς νέους να στραφούν στο επάγγελμα του ρητινοσυλλέκτη. Γι' αυτό η πολιτεία πρέπει να ενδιαφερθεί γι' αυτόν το νέο κόσμο που είναι άνεργοι. Στην Κεντρική και Βόρεια Εύβοια στηρίζονται στα Δασικά Προϊόντα». Καταλήγοντας, στην επιστολή τους οι ρητινοσυλλέκτες της Εύβοιας ζητούν από τον υπουργό Γεωργίας, να πάρει ουσιαστικά μέτρα η κυβέρνηση για την ενίσχυση του εισοδήματός τους και την αναβάθμιση του επαγγέλματος του ρητινοκαλλιεργητή.

Στους αγρότες έριξε το «μπαλάκι» για την αντιμετώπιση των προβλημάτων άρδευσης των καλλιεργειών που αντιμετωπίζουν εξαιτίας της έλλειψης νερού, ο υφυπουργός Γεωργίας Φώτης Χατζημιχάλης. Μιλώντας, χτες στο Συμβούλιο Αγροτικής Πολιτικής Θεσσαλίας, που εξελίχτηκε σε άλλη μία φιέστα, για τον αποπροσανατολισμό των αγροτών και επιχειρώντας να αποποιηθεί των ευθυνών που φέρει η κυβέρνηση για τη μη υλοποίηση αρδευτικών έργων, είπε χαρακτηριστικά: «Χρειαζόμαστε ανατροπές στην ίδια τη συνείδηση και χωρίς τη βοήθεια των ίδιων των παραγωγών, η χώρα μας δεν μπορεί ν' αντιμετωπίσει το φαινόμενο της απερήμωσης ή της έλλειψης υδάτινων πόρων». Εκανε, δε, λόγο για εξοικονόμηση και όχι υπερεκμετάλλευση των υδάτινων πόρων.

Δεν είπε, όμως, από πού θα εξοικονομήσουν νερό οι αγρότες για να ποτίσουν τις καλλιέργειές τους, αφού οι υδάτινοι πόροι είναι ελάχιστοι... Δεν αναφέρθηκε, επίσης, στη σημασία των αρδευτικών έργων, όπως η εκτροπή του Ανω Ρου του Αχελώου, το Φράγμα του Σμοκόβου, που η κυβέρνηση υπόσχεται σε κάθε προεκλογική περίοδο και μετεκλογικά τα ξεχνά, με την κατασκευή των οποίων θα αντιμετωπιστεί το πρόβλημα της έλλειψης νερού και της απερήμωσης της υπαίθρου. Περιορίστηκε, μόνο, να επαναλάβει υποκριτικά ότι για την κυβέρνηση «η ολοκλήρωση των μικρών και μεγάλων έργων για την αξιοποίηση των επιφανειακών υδάτων και τον εμπλουτισμό του υπόγειου υδροφορέα είναι πρώτη προτεραιότητα»!!!

Οσον αφορά στη σύσταση του «Ενιαίου Φορέα Διαχείρισης των Υδάτινων Πόρων», που εξάγγειλε η κυβέρνηση, δε θα είναι τίποτα άλλο, παρά ένας φορέας που θα εποπτεύει τη διαχείριση των ελάχιστων υδάτινων πόρων που υπάρχουν, όπως άφησε να εννοηθεί ο Φ. Χατζημιχάλης.

Σχολιάζοντας τα όσα είπε ο υφυπουργός Γεωργίας για τον «Ενιαίο Φορέα Διαχείρισης των Υδάτινων Πόρων», κατά την παρέμβασή του στη συνεδρίαση του ΣΑΠ, ο νομάρχης Καρδίτσας Β. Αναγνωστόπουλος είπε χαρακτηριστικά ότι «το θέμα δεν είναι η διαχείριση της ανεπάρκειας των νερών, αλλά η διαχείριση της επάρκειας», επαναλαμβάνοντας την αναγκαιότητα κατασκευής αρδευτικών έργων.

Στη χτεσινή συνεδρίαση του Συμβουλίου Αγροτικής Πολιτικής, ο υφυπουργός Γεωργίας, για μια ακόμα φορά, ζήτησε τη συναίνεση του αγροτικού κόσμου στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, ισχυριζόμενος ότι είναι «αναγκαία η διαρκής συνεργασία στους παραγωγούς και την πολιτεία». «Ο αντίπαλος - είπε - δε βρίσκεται στο εσωτερικό της χώρας. Αντίπαλός μας είναι το δύσκολο και ανταγωνιστικό περιβάλλον», αγνοώντας συνειδητά το γεγονός ότι η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ τα βρίσκει και είναι σύμμαχος μ' αυτό τον «αντίπαλο», συναινώντας και εφαρμόζοντας την αντιαγροτική πολιτική που της επιτάσσει, στοχεύοντας στο άγριο ξεκλήρισμα της μικρομεσαίας αγροτιάς και στη δημιουργία καπιταλιστικών αγροτικών επιχειρήσεων.

Την υποταγή του αγροτικού κόσμου στην αντιαγροτική πολιτική της κυβέρνησης και της ΕΕ, επιχειρούν οι διοικήσεις της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ, κάνοντας λόγο, σε ανακοινώσεις τους, για την ανάγκη «αναγέννησης» και «ριζικής ανασυγκρότησης» του συνδικαλιστικού κινήματος. Αυτά επισημαίνουν σε ανακοινώσεις τους οι Ενωτικές Ομοσπονδίες Αγροτικών Συλλόγων Καρδίτσας και Λάρισας, τονίζοντας ότι «μπροστά στη νέα επίθεση που ξετυλίγεται εναντίον της μικρομεσαίας αγροτιάς της πατρίδας μας, μέσω της νέας ΚΑΠ και της επικείμενης νέας συμφωνίας του ΠΟΕ, με πρόσχημα την παγκοσμιοποίηση, κυβέρνηση και νόθες διοικήσεις ΓΕΣΑΣΕ -ΣΥΔΑΣΕ, προετοιμάζουν το έδαφος για την υποταγή της μικρομεσαίας αγροτιάς».

Σχολιάζοντας το περιεχόμενο των ανακοινώσεων της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ, τονίζουν ότι «για να γίνουν πιστευτές, αναφέρονται στα προβλήματα που έχει δημιουργήσει η συγκεκριμένη αντιαγροτική πολιτική ΕΕ και κυβέρνησης, προσπερνώντας προκλητικά την ευθύνη που έχουν οι ηγεσίες ΠΑΣΕΓΕΣ - ΓΕΣΑΣΕ - ΣΥΔΑΣΕ, όχι μόνο γιατί δεν οργάνωσαν την αντίσταση της μικρομεσαίας αγροτιάς, αλλά κυρίως γιατί συναίνεσαν, συμβιβάστηκαν και ευθυγραμμίστηκαν με τις αντιαγροτικές πολιτικές».

Αναφερόμενες στη στάση που κράτησαν οι διοικήσεις της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ, στις μεγαλειώδεις αγροτικές κινητοποιήσεις των τελευταίων χρόνων, υπογραμμίζουν: «Στην περιοχή μας που αναπτύχθηκαν μεγάλοι αγροτικοί αγώνες μέσα από την ενότητα των αγροτών και το σωστό προσανατολισμό που έβαζε η Πανθεσσαλική με τα αιτήματα, αναγκάστηκαν, πολλές φορές, οι ηγεσίες της ΓΕΣΑΣΕ και της ΣΥΔΑΣΕ, να ρίξουν τις μάσκες και με ανακοινώσεις και συνεντεύξεις, στρέφονταν κατά της ενότητας των αγώνων και των αιτημάτων που έθεταν οι αγρότες. Αυτές οι ηγεσίες που διεκδικούν σήμερα να πρωτοστατήσουν για την ενότητα και την ανασυγκρότηση του αγροτικού κινήματος, δεν μπορούν να έχουν την εμπιστοσύνη των αγροτών για το ρόλο που έπαιξαν μέχρι τώρα, αλλά και τη γενικότερη στάση τους, που είναι η στήριξη της νέας ΚΑΠ και των αναδιαρθρώσεων στον αγροτικό τομέα που γίνονται στα πλαίσια της ΟΝΕ».

Και καταλήγοντας σημειώνουν: «Η ανασυγκρότηση και η ενότητα του αγροτικού κινήματος είναι αναγκαία σήμερα όσο ποτέ άλλοτε, σε αγωνιστική κατεύθυνση για να αντισταθούν οργανωμένα οι μικρομεσαίοι αγρότες στη νέα ΚΑΠ της ΕΕ, στις αναδιαρθρώσεις του θεσμικού πλαισίου που έκανε και συνεχίζει η κυβέρνηση σε αντιαγροτική κατεύθυνση. Για να αντεπιτεθεί το αγροτικό συνδικαλιστικό κίνημα, να σταματήσει το ξεκλήρισμα, τη χρεοκοπία και τη μαζική ανεργία και φτώχεια των μικρομεσαίων αγροτών. Για μια πολιτική στον αγροτικό τομέα, που θα αναπτύσσει τις παραγωγικές δυνάμεις και την παραγωγή προς όφελος των αγροτών και της εθνικής οικονομίας. Την ανασυγκρότηση μπορούν και πρέπει να την κάνουν οι συνεπείς δυνάμεις, που έδειξαν δείγματα γραφής στη δράση τους, για την αντιμετώπιση των οξυμένων προβλημάτων της αγροτιάς, που είχαν και έχουν μόνιμο στόχο τη δημιουργία ενός Αγροτικού Συλλόγου στο χωριό, μιας Ομοσπονδίας στο νομό, μιας Γενικής Συνομοσπονδίας στη χώρα. Αυτή η προσπάθεια ήδη έχει αρχίσει και απέδωσε τους πρώτους καρπούς σε πολλά χωριά της Θεσσαλίας, κύρια σε Καρδίτσα και Λάρισα».