«ΤΟ δημοσιογραφικό επάγγελμα μπορεί να είναι συναρπαστικό και φλογερό σε κίνηση, είναι όμως γεγονός ότι μέσα στα πλαίσια των ταξικών κοινωνικών συνθηκών είναι επίσης σπαρμένο με πολλές ηθικές άκανθες και τριβόλους...».

ΑΥΤΑ έλεγε για την ελληνική δημοσιογραφία εδώ κι εξήντα χρόνια ο Κώστας Καραγιώργης μιλώντας στο πολιτικό μνημόσυνο του Κ. Βιδάλη το Σεπτέμβρη του 1946.

ΤΟ χειρότερο είναι ότι όχι σπάνια εγίνονταν άσχημες προσμείξεις στο δημοσιογραφικό επάγγελμα και χρησιμοποιήθηκε σαν αφετηρία για καταποντισμούς σε αμαρτωλά χρηματοκιβώτια ή για απίθανες αλματικές αναρριχήσεις εξωδημοσιογραφικής καριέρας.

Ο Κ. ΒΙΔΑΛΗΣ, παρατηρούσε ο Καραγιώργης, ύστερα από αρκετά χρόνια εντατικής δημοσιογραφικής ζωής σαν οικονομικός συντάκτης, είχε πιάσει το σφυγμό της νεοελληνικής κοινωνίας, επίσημης και ανεπίσημης, ανοιχτής και παρασκηνιακής, ομαλής και κάκοσμης. Θα μπορούσε, αν βέβαια το ήθελε, να είχε γλιστρήσει πολλές φορές, έμεινε όμως αγνός. Κράτησε την κάπα του παστρική και μπορούσε έτσι να την κρεμάσει όπου ήθελε. Γνώριζε με κάθε λεπτομέρεια όλους τους «κρουνούς» χρήματος, όπως επίσης γνώριζε κι όλους εκείνους που ήταν γραμμένοι στις λίστες της μηνιάτικης τροφοδοσίας, είτε από το δημόσιο ταμείο είτε από του Μποδοσάκη το κεμέρι.

Η ΔΙΚΤΑΤΟΡΙΑ του Μεταξά, με το Μανιαδάκη και το Νικολούδη «δούλεψαν» εντατικά τα μυστικά κονδύλια, στήνοντας ολόκληρο μηχανισμό σμπίρων με μοναδικό στόχο το κυνηγητό των αγωνιστών, των μελών και στελεχών του ΚΚΕ και γενικά των αντιφασιστών που πολεμούσαν με κάθε τρόπο το φασιστικό καθεστώς.

ΣΤΑ χρόνια εκείνα ο δημοσιογράφος Βιδάλης ύψωσε την πένα του και με αποκαλυπτικά ρεπορτάζ που δημοσίευε στην εφημερίδα «Πρωία», έφερε στο φως το ρόλο του Μποδοσάκη, αψηφώντας τις διαταγές και τις απειλές του Μανιαδάκη.

ΠΡΟΣΠΑΘΟΥΣΕ να ξεγελά τη «λογοκρισία» αλλά στο τέλος τον έστειλαν εξορία όπου θα μείνει κάμποσους μήνες. Κι από εκεί δε γύρισε παρά όταν τον πήρε η χάρη που δόθηκε με τη γέννηση του επίδοξου διαδόχου.

ΜΠΟΡΕΙ βέβαια, ο Κ. Βιδάλης να βάσταζε ανοιχτό το μέτωπο με το Μποδοσάκη και να κυνηγήθηκε άγρια γι' αυτό, αλλά υπάρχουν κι εκείνοι που ήταν προστατευόμενοί τους, «γραμμένοι στη λίστα» προστασίας. Ηταν οι άνθρωποί του, το «άγρυπνο μάτι» τότε μέσα στις εφημερίδες αλλά και σ' ολόκληρο τον κρατικό μηχανισμό. Κι εκείνος, ευνόητο είναι πως ανταπέδιδε τα «δέοντα».

ΕΧΟΥΜΕ έπειτα τα «Πέτρινα χρόνια». Εδώ είναι, που οι «κρουνοί» των κονδυλίων δούλεψαν εντατικά και η πελατεία στα υπουργεία Εσωτερικών, Δημ. Τάξης και Στρατιωτικών μεγάλωσε. Ο Ευάγγελος Καλαντζής στις «δόξες» του με τους πληροφοριοδότες και τους συμβούλους του. Κι εδώ οι δημοσιογράφοι μετρημένοι παρόντες στα γραφεία και σε αποστολές.

ΕΧΟΥΜΕ έπειτα τα μεταπολιτευτικά, που πάνε συνέχεια και που στο υπουργείο Εξωτερικών (πρωθυπουργός Κ. Μητσοτάκης, Αντ. Σαμαράς υπουργός) γίνεται «χαμός» με τα μυστικά. Χιμούν σαν γεράκια στις σακούλες... Είχα την ευκαιρία να δω μια τέτοια αναπαράσταση της διαρπαγής όχι μόνος αλλά και με άλλους συναδέλφους της ΕΣΗΕΑ και μάλιστα από τον κ. Μητσοτάκη. Πρώτης τάξης αναπαράσταση. Αλλά πέραν αυτής τίποτα άλλο... Ούτε ποιοι, ούτε πόσα, ούτε γιατί. Ολα έμειναν στο σκοτάδι... Οι φάκελοι του υπουργείου άδειοι, η πυρά εξαφάνισε όλα τα δικαιολογητικά... Και πορεία για το αρχείο.

ΠΡΕΠΕΙ εδώ να πούμε ότι στη χώρα μας έχει δημιουργηθεί μια «παράδοση», όταν έχουμε αλλαγή κυβερνητικής φρουράς, έχουμε συνήθως και μια περιστασιακή έξαρση για τα μυστικά κονδύλια.

ΜΙΣΟ και πάνω αιώνα δουλεύει ασταμάτητα η πληγή αυτή των μυστικών κονδυλίων, που αποτελεί στίγμα και ντροπή για τη δημοσιογραφία. Είναι ολοφάνερο πως η κυβέρνηση επιχειρεί να μαζέψει και να κλείσει το θέμα όσο το δυνατόν πιο γρήγορα.

Η ΚΥΒΕΡΝΗΣΗ δείχνει να φοβάται τη διαφάνεια και προτιμά να κινείται στην ασφάλεια του μισοσκόταδου.

ΠΕΡΙΣΣΕΨΕ όμως το κακό. Είναι ασήκωτη η ντροπή, η μπόχα που πέφτει στο σώμα των δημοσιογράφων μ' όλα όσα διαπράττουν τα αδηφάγα λιμοξέφτερα. Οχι πια σε άλλα κουκουλώματα, που μεθοδεύουν οι μηχανισμοί της εξουσίας. Είναι ώρα, είναι επιταγή να πέσει άπλετο φως. Στη μεγάλη αυτή υπόθεση που σέρνεται τόσα χρόνια. Σε θέματα τιμής δεν υπάρχουν περιθώρια σιωπή. Ούτε για κουκουλώματα...

Ολα αυτά τα χρόνια η συμβολή του ΚΚΕ στον προσανατολισμό της δράσης, την οργάνωση για την αντίσταση, τη ρήξη και ανατροπή των αντεργατικών πολιτικών ήταν και είναι ανεκτίμητη. Σ' αυτή την καθοριστικής σημασίας χρονική περίοδο, που οι ανάγκες και οι απαιτήσεις του κινήματος αυξάνονται συνεχώς. Οι εργαζόμενοι που αγωνιούν για το μέλλον και παλεύουν, προσβλέπουν από το ΚΚΕ σε ακόμα μεγαλύτερη στήριξη της πάλης τους. Με αυτές τις σκέψεις θεωρούμε ότι η επιτυχία του 17ου Συνεδρίου είναι κοινή μας υπόθεση. Προσδοκούμε οι αποφάσεις του να συμβάλλουν σε ποιοτικό άλμα για την ιδεολογικοπολιτική και οργανωτική ενίσχυσή του. Στην προοπτική της δημιουργίας της μεγάλης κοινωνικοπολιτικής συμμαχίας, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας, για τη λαϊκή εξουσία.

Μελετώντας τις θέσεις της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ διαπιστώνω με ικανοποίηση ότι υπάρχει αναφορά σε όλα τα προβλήματα που αφορούν τους εργαζόμενους, την οικονομία και την κοινωνία, τις διεθνείς εξελίξεις, αλλά και τις αιτίες που τα γεννούν. Η αυτοκριτική, η κριτική και οι προτάσεις αποτελούν θετική συμβολή για το εργατικό και λαϊκό κίνημα. Με ιδιαίτερη ικανοποίηση και προσοχή μελέτησα τις θέσεις και εκτιμήσεις για τη δράση του ΠΑΜΕ και για την πολιτική της συνεργασίας και της συσπείρωσης των λαϊκών δυνάμεων.

Θεωρώ πως όλες οι πραγματικά προοδευτικές και αριστερές δυνάμεις, όλοι οι αριστεροί, σοσιαλιστές και κομμουνιστές περιμένουν με αγωνία τις τελικές αποφάσεις του 17ου Συνεδρίου και ιδιαίτερα όσον αφορά στην πολιτική των συνεργασιών, των συμμαχιών, της Συμπαράταξης, της συγκρότησης ενός ισχυρού προοδευτικού αριστερού πόλου. Ενός λαϊκού μετώπου μαζικού, που θα μπορεί να αντισταθεί στη νεοφιλελεύθερη, καπιταλιστική, ιμπεριαλιστική πολιτική και παράλληλα θα συσπειρώνει ευρύτερες λαϊκές δυνάμεις.

Εύχομαι σε όλους τους συντρόφους και συναγωνιστές του ΚΚΕ καλή δύναμη και καλές αποφάσεις για το καλό των εργαζομένων και των φτωχών λαϊκών στρωμάτων.

Είναι ανάγκη οι διαφορές και αντιθέσεις που υπάρχουν ανάμεσα στην εργατική τάξη και τα λαϊκά στρώματα να γίνουν κοινό συμφέρον στον αγώνα κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού, ο οποίος εντείνει την επίθεσή του στα δικαιώματα της λαϊκής οικογένειας.

Ο λαός δεν έχει τίποτα να ελπίζει από τη ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ. Μονόδρομος είναι η αποδυνάμωσή τους, η συσπείρωση και πάλη με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις σύγχρονες λαϊκές ανάγκες. Το δικαίωμα στη σταθερή εργασία, στη δημόσια Κοινωνική Ασφάλιση για όλους, Σύνταξη, Υγεία, Πρόνοια, στην αποκλειστικά δημόσια και δωρεάν Παιδεία.

Το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ, που θα πραγματοποιηθεί στις 9 Φλεβάρη, θα απαντήσει πώς το Κόμμα θα γίνει πιο ικανό για να έρθει στο ύψος των απαιτήσεων της ταξικής πάλης, πιο ισχυρό. Γι' αυτό η ενίσχυση του ΚΚΕ αφορά κάθε εργάτη, εργάτρια, κάθε άνθρωπο του λαού που αγωνιά για το αύριο.

Χαιρετίζω το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ.

Το Συνέδριο των ανθρώπων που αρνούνται πεισματικά να απεμπολήσουν την ιδιότητα του πολίτη αυτής της χώρας, την ιδιότητα του πολίτη αυτού του κόσμου.

Των ανθρώπων που σκαλίζουν με το νου και τη γνώση την ιστορία αυτού του τόπου και βγάζουν στην επιφάνεια τους σκεπασμένους από τη λάσπη της διαστρέβλωσης και της συκοφαντίας θησαυρούς των αγωνιστικών παραδόσεων του λαού μας.

Αυτών που απλώνουν την αγωνία τους σε όλα τα σημεία του πλανήτη μας όπου ζουν εργαζόμενοι άνθρωποι, άνθρωποι του μόχθου και του τίμιου ιδρώτα.

Αυτών που ξεδιπλώνουν τα οράματά τους στον ατέλειωτο δρόμο του μέλλοντος, αυτών που τα κατακόκκινα τιμημένα λάβαρα του αγώνα δεν τα κρατούν ευκαιριακά στα χέρια τους αλλά αποτελούν έκφρασή τους υπαρξιακή.

Αυτών που τα όνειρά τους δε βολεύονται παρά μόνο στο δίκιο. Σήμερα όλοι αναγνωρίζουν ότι ο κόσμος χωρίς τους κομμουνιστές θα ήταν πολύ φτωχότερος.

Διακρίνουν τη σφραγίδα που έθεσαν με το αίμα τους οι κομμουνιστές αυτού του τόπου σ' όλες τις κατακτήσεις του λαού μας, για λευτεριά, για ανεξαρτησία, για εργασιακά και ανθρώπινα δικαιώματα, για την υπεράσπιση των συμφερόντων των φτωχών λαϊκών στρωμάτων αυτής της κοινωνίας.

Προσδοκούν από το 17ο Συνέδριο ότι το ΚΚΕ θα ανοίξει καινούριους δρόμους αγωνιστικούς, θα ανακαλύψει νέους τρόπους προσέγγισης ανθρώπων που μέχρι τώρα ήταν επιφυλακτικοί και θα σφυρηλατήσει την αγωνιστική ενότητα του λαού μας για να πάρουν τα όνειρα εκδίκηση.

Πώς φτάσαμε όμως σ' αυτό το κορυφαίο, για τη συγκεκριμένη ιστορική στιγμή, γεγονός για την εργατική τάξη και τα άλλα καταπιεσμένα λαϊκά στρώματα όπως είναι το 17ο Συνέδριο;

Στις 17 Οκτώβρη είδαν το φως της δημοσιότητας οι Θέσεις της ΚΕ του ΚΚΕ για το 17ο Συνέδριο και η πρώτη μεγάλη μάχη των κομμουνιστών για τη διακίνηση του «Ριζοσπάστη» με τις «Θέσεις» έδειξε ότι η εργατική τάξη, η νεολαία, ο λαός γενικότερα, προσδοκά από το ΚΚΕ και τις αποφάσεις του Συνεδρίου, βλέπουν την ελπίδα για το δικό τους μέλλον στο Κόμμα μας. Οι απλοί άνθρωποι του μόχθου αγκάλιασαν το «Ρίζο» με τις «Θέσεις», γιατί είναι και δικό τους όπλο. Είναι και αυτό ένα αλάθευτο σημάδι πως η πίστη στη δύναμη του λαού, αν συνδυάζεται με τη σωστή πολιτική δράση των κομμουνιστών, μπορεί να δημιουργεί το μοχλό κίνησης των λαϊκών μαζών στο δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση που είναι δικό τους έργο.

Μα, δεν ήταν μόνο αυτό. Είναι και η συνέχεια της δράσης, που, συνδυάζοντας την εσωκομματική συζήτηση στα όργανα και τις ΚΟΒ με την ανοιχτή στο λαό συζήτηση για το περιεχόμενο των Θέσεων του Συνεδρίου, αποκαλύπτει πως υπάρχουν ανεξάντλητες δυνάμεις, που μπορούν και πρέπει να δρουν οργανωμένα. Είναι αυτές που πρέπει και μπορούμε να αντλήσουμε τη δύναμη ισχυροποίησης του ΚΚΕ με τη δική μας δράση. Είναι αυτές που συσπειρωμένες στην πολιτική του αντιιμπεριαλιστικού αντιμονοπωλιακού δημοκρατικού μετώπου πάλης, θα πολλαπλασιάζουν τη δύναμη της ρήξης με το μεγάλο κεφάλαιο, για να ανοίξει ο δρόμος για το σοσιαλισμό.

Θεμέλιο, δε, για το ανέβασμα της δράσης του ΚΚΕ στις σημερινές απαιτήσεις είναι το ξεπέρασμα των αδυναμιών και δυσκολιών, ώστε ολόκληρο το Κόμμα, από την ΚΕ έως την ΚΟΒ, να δρα ενιαία για την προώθηση της στρατηγικής του, εξασφαλίζοντας τη σωστή σύνδεση στρατηγικής και τακτικής, στην πάλη για τη λύση των λαϊκών προβλημάτων. Για να συνειδητοποιούν την ανάγκη και να παλεύουν οι λαϊκές δυνάμεις για ριζική αλλαγή στο επίπεδο της πολιτικής εξουσίας, συνειδητοποιώντας την αναγκαιότητα, την επικαιρότητα και ρεαλιστικότητα του σοσιαλισμού, της κομμουνιστικής κοινωνίας. Και όλη η προσυνεδριακή διαδικασία έδειξε ότι μπορούμε να τα καταφέρουμε.

Σήμερα φιλοξενούμε στο «Ριζοσπάστη» δηλώσεις ανθρώπων της δημόσιας ζωής, για το 17ο Συνέδριο του ΚΚΕ, ανθρώπων της δουλιάς του χεριού και του πνεύματος, που εκφράζουν τις ευχές τους αλλά και προσδοκίες από το Κόμμα και τη δράση του για ένα καλύτερο αύριο.

Περιμένουμε από το συνέδριο αυτό πέρα από την πολιτική, την ιδεολογική και οργανωτική ισχυροποίηση του λαϊκού κινήματος, να συζητηθούν τα προβλήματα της Εθνικής μας Αμυνας, τα κυριαρχικά μας δικαιώματα και ο επικίνδυνος εναγκαλισμός των Ενόπλων Δυνάμεων με τις Ευρωνατοϊκές αμαρτωλές συμμαχίες, για την ευρύτερη ενημέρωση του λαού μας.

Καλή επιτυχία στις επιδιώξεις του συνεδρίου, γιατί η Ελλάδα, και η πλειοψηφία του λαού μας έχουν ανάγκη τους κομμουνιστές και το ΚΚΕ.

Γι' αυτούς τους λόγους η παρουσία του ΚΚΕ στην πολιτική ζωή του τόπου μας συνιστά φωτεινό σημείο ελπίδας. Εύχομαι στο φετινό Συνέδριο γόνιμο έργο και αποτελεσματική συμβολή στον αγώνα του λαού μας για ένα καλύτερο αύριο.

Ιδιαίτερα στην πατρίδα μας, τον πατριωτικό χαρακτήρα του ΚΚΕ, όχι ξένον προς την κεντρική φιλοσοφία του, έχουν ασπαστεί πολλοί δημοκράτες, που δεν ανήκουν στον κεντρικό πυρήνα της ιδεολογίας του.

Στο παγκόσμιο σκηνικό, είναι ίσως η πρώτη φορά που οι λαοί του κόσμου στη μεγάλη πλειοψηφία τους είναι αντίθετοι με την πολιτική των κυβερνήσεών τους, τις οποίες όμως εξακολουθούν να... εκλέγουν. Το φαινόμενο αυτό δεν είναι άσχετο με την τρομοκρατία της παγκόσμιας εξουσίας, η οποία μεθοδικά δημιούργησε αυτό το πολιτικό παράδοξο.

Οι λαοί ωστόσο αντιστέκονται - και αναφέρω ως χαρακτηριστικό παράδειγμα τον κυπριακό λαό, που, με μεγάλη αξιοπρέπεια στάθηκε απέναντι στη «νέα τάξη» και τους «πέταξε στα μούτρα» το ΟΧΙ στο απαράδεκτο «σχέδιο Ανάν», την πιο απίστευτη απάτη που έγινε ποτέ από τον επικεφαλής του διεθνούς οργανισμού, για την επίλυση ενός διεθνούς προβλήματος. Δίπλα στους Κυπρίους οι λαοί της Παλαιστίνης, του Ιράκ, της Λατινικής Αμερικής. Και βέβαια, ο δικός μας λαός, ο «πάντα ευκολόπιστος και πάντα προδομένος», διατηρεί πάντα τις αγωνιστικές του μνήμες και παραδόσεις, πάντα το πατριωτικό και αντιιμπεριαλιστικό του φρόνημα.

Παράλληλα έχει αναδυθεί ένα παγκόσμιο κίνημα αντίστασης και αντίδρασης ενάντια στην παγκοσμιοποίηση, την ακραία σημερινή μορφή του ιμπεριαλισμού. Τα κινήματα αυτά είναι κατά βάση αριστερά, αλλά και όχι μόνον.

Σ' αυτές λοιπόν τις συνθήκες, το ιστορικό ΚΚΕ οφείλει να κεφαλαιοποιήσει την παράδοση των κοινωνικών και πατριωτικών αγώνων του, μακριά από εθνικισμούς, αλλά και από τον κοσμοπολιτισμό που προβάλλουν χώροι ψευδεπίγραφα αριστεροί. Οφείλει να απευθυνθεί σε αγωνιστές, σε δημοκράτες και πατριώτες, ακόμη και - για να μην πω κυρίως - έξω από τη στενή του κομματική επιρροή.

Πρέπει να αποτελέσει έναν πόλο συσπείρωσης, αλλά και παράδειγμα συμμετοχής, για όλους όσοι αντιμάχονται τη «νέα τάξη πραγμάτων» και να συμβάλλει σε μια ουσιαστική εναλλακτική λύση, ευρύτερα αποδεκτή, με στόχο και κατεύθυνση την οικοδόμηση του σοσιαλισμού. Ενός σοσιαλισμού που θα αξιοποιεί τα θετικά της ιστορικής πείρας, θα είναι όμως απαλλαγμένος από τις φαλκιδεύσεις και τα σφάλματα του παρελθόντος.

Στη βάση αυτή, εύχομαι από καρδιάς ουσιαστική επιτυχία στις εργασίες του 17ου Συνεδρίου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας.

Motion Team

Ας μη λησμονούμε ποτέ ότι ο πολιτισμός υπήρξε πάντοτε και θα εξακολουθήσει πιθανώς να υπάρχει στο μέλλον, στο μέτρο και μόνο που προήγαγε και στο μέτρο και μόνο που θα προάγει την ανθρώπινη αξιοπρέπεια, την κοινωνική δικαιοσύνη, την παγκόσμια ειρήνη και το σεβασμό της υπόθεσης της ζωής. Σεβόμενος βαθύτατα τον άνθρωπο του καθημερινού μόχθου και την ιστορία του, πιστεύοντας στη συλλογικότητα και στη θεσμικά και όχι ευκαιριακά κατοχυρωμένη διεθνή αλληλεγγύη, ανήσυχος δε για τις άκριτα ως ρεαλιστικές θεωρούμενες παραδοχές, εύχομαι επιτυχία στο 17ο Συνέδριό σας.

Η ανάδειξη μέσα από τις εργασίες του Συνεδρίου μιας συγκεκριμένης στρατηγικής για τη συγκρότηση ενός ευρύτατου μετώπου συμμαχιών, κοινωνικών και λαϊκών διεκδικήσεων, θεωρείται περισσότερο από ποτέ επιτακτική.

Avaton

Μετά την πτώση της Σοβιετικής Ενωσης και τη διάλυση του Ανατολικού Συνασπισμού, το ΚΚΕ δεν απαρνήθηκε τον τίτλο του, όπως έκαναν τα περισσότερα κομμουνιστικά κόμματα στην Ευρώπη, αλλά έμεινε πιστό στην παράδοση και στις αρχές του, σε μια εποχή που η συνέπεια αυτή αποτελεί σπάνιο είδος για την πολιτική.

Βέβαια, ο πολιτικός λόγος πρέπει και μπορεί να ανανεώνεται χωρίς απεμπόληση των αρχών. Κι αυτό εύλογα αναμένεται από το Συνέδριο του ΚΚΕ, προκειμένου το κόμμα αυτό να παίξει ηγετικό ρόλο στο αριστερό κίνημα της σύγχρονης εποχής.

Motion Team

Το Συνέδριο διεξάγεται σε μια συγκυρία δύσκολη για το Λαϊκό Κίνημα, που καθιστά όμως ακόμη πιο αναγκαία τη στράτευση και τους κοινούς αγώνες.

Η αντίσταση στην επίθεση των δυνάμεων του πολέμου, της καπιταλιστικής παγκοσμιοποίησης και του νεοφιλελευθερισμού, μια επίθεση που συνεχώς κλιμακώνεται, δεν επιτρέπει αποστρατείες και ιδιωτεύσεις. Αντίθετα απαιτεί μεγαλύτερες προσπάθειες από τους λαούς, τους εργαζόμενους και τα κοινωνικά κινήματα.

Στα καθ' ημάς, η ΝΔ καθημερινά απογοητεύει, το ΠΑΣΟΚ χάνει και η Αριστερά καλείται να κερδίσει.

Με ιδιαίτερο ενδιαφέρον διαπιστώσαμε ότι από τα κεντρικά σημεία του προσυνεδριακού διαλόγου, ήταν η προβληματική για τη συγκρότηση του Αντιμονοπωλιακού, Αντιιμπεριαλιστικού Δημοκρατικού Μετώπου, από πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις με βάση ένα κοινό πρόγραμμα.

Αποτελούμε μια από τις συνιστώσες του Μετώπου αυτού.

Η κύρια συμφωνία μας με το ΚΚΕ είναι η ευθεία και ασυμφιλίωτη αντίθεσή μας με τη νεοφιλελεύθερη, καπιταλιστική παγκοσμιοποίηση. Το κύριο σημείο διαφωνίας μας είναι η επιλογή της εναλλακτικής προοπτικής που έχουμε για την Ευρώπη. Είμαστε κίνηση ευρωπαϊκού προσανατολισμού, σε αντίθεση όμως με τη σημερινή νεοφιλελεύθερη ατλαντική πορεία της Ευρώπης, που στη σημερινή συγκυρία εκφράζεται με το λεγόμενο ευρωπαϊκό «σύνταγμα». Ενα «σύνταγμα» που, στο όνομα της ενοποίησης, ακυρώνει τις κοινωνικές κατακτήσεις των ευρωπαϊκών λαών, προωθώντας την ανεξέλεγκτη «ελευθερία» της Αγοράς και στηρίζει την αμερικανοατλαντική ομπρέλα πάνω από την ευρωπαϊκή ήπειρο.

Οι διαφορές αυτές βέβαια δε στάθηκαν εμπόδιο για τη συστράτευσή μας στο Αντιπολεμικό Κίνημα, στο Κίνημα κατά της Παγκοσμιοποίησης και στην Τοπική Αυτοδιοίκηση, τομείς όπου το ΚΚΕ δίνει μάχες με συνέπεια, αποφασιστικότητα και αξιοπιστία.

Πολύ περισσότερο καθώς πιστεύουμε πως οι Συμμαχίες πρέπει να γίνονται με βάση κοινούς πολιτικούς παρονομαστές και να είναι ενταγμένες σε ένα πολιτικό σχέδιο με προοπτική και όχι ν' αποτελούν όχημα εξυπηρέτησης προσωπικών σκοπιμοτήτων και συμφερόντων.

Κάτω από τη σκοπιά αυτή είμαστε σίγουροι πως θα προχωρήσει ακόμη περισσότερο η μέχρι τώρα συνεργασία μας.

Motion Team

Ταυτόχρονα γίνεται πλέον συνείδηση σε όλο και περισσότερους ότι η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ εξυπηρετούν σε σταθερή βάση τα συμφέροντα του κεφαλαίου και του ιμπεριαλισμού, ενώ και οι τελευταίες αυταπάτες που καλλιεργήθηκαν εντέχνως για την ΕΕ καταρρέουν, καθώς αποκαλύπτεται καθημερινά στους εργαζόμενους της Ελλάδας και της Ευρώπης ο βαθύς ταξικός αντιδραστικός χαρακτήρας της.

Η αυξανόμενη τάση χειραφέτησης πλατιών λαϊκών στρωμάτων μπορεί να δώσει ώθηση την επόμενη περίοδο στην ανάπτυξη του ριζοσπαστικού πόλου για μια κοινωνικοπολιτική συμμαχία, που θα οδηγήσει στη συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού Μετώπου. Αναγκαίος όρος γι' αυτό και το βάθεμα του ιδεολογικοπολιτικού μετώπου σε όλα τα επίπεδα.

Καθώς το ΚΚΕ 86 χρόνια παραμένει σταθερό και αταλάντευτο στον αγώνα για τα δικαιώματα των εργαζομένων, είναι αυτονόητο ότι και κάθε συνεδριακή του διαδικασία όχι μόνο εντείνει το κοινωνικό ενδιαφέρον, αλλά και ενισχύει τις προσδοκίες της εργατικής τάξης και των συμμάχων της.

Η βέβαιη επιτυχία του 17ου Συνεδρίου του ΚΚΕ είναι σίγουρο ότι θα συμβάλλει στην περαιτέρω ανάπτυξη ταξικών αγώνων, θα δώσει ώθηση στην προοπτική του Μετώπου, θα ενισχύσει την ελπίδα για το σοσιαλισμό.