Ψηφίζουμε υποχρεωτικά σήμερα Κυριακή από τις 7 το πρωί έως τις 7 το απόγευμα, οπότε και κλείνουν οι κάλπες. Δικαίωμα ψήφου έχουν όλοι οι Ελληνες και Ελληνίδες που έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος της ηλικίας τους. Θεωρούνται πως έχουν συμπληρώσει το 18ο έτος όσοι και όσες έχουν γεννηθεί μέχρι και τις 31/12/1989.

Η αναγνώριση των ψηφοφόρων γίνεται με την αστυνομική τους ταυτότητα, ακόμα κι αν είναι «κομμένη» ή το διαβατήριο. Στρατιωτικοί και γενικά όσοι υπηρετούν στα Σώματα Ασφαλείας ψηφίζουν με την υπηρεσιακή τους ταυτότητα.

Οσοι έχουν χάσει την ταυτότητά τους, μπορούν να βγάλουν νέα ακόμα και σήμερα. Τα Γραφεία Ταυτοτήτων θα είναι ανοιχτά για το σκοπό αυτό, από τις 7 το πρωί μέχρι τις 7 το βράδυ.

Αν για κάποιο λόγο, τα στοιχεία του ψηφοφόρου, όπως αναγράφονται στον εκλογικό κατάλογο, δε συμπίπτουν με τα στοιχεία της αστυνομικής ή υπηρεσιακής τους ταυτότητας, θα πρέπει να προσκομίσει βεβαίωση ταυτοπροσωπίας από τον δήμαρχο ή οποιοδήποτε άλλο δημόσιο έγγραφο από το οποίο προκύπτει η ταυτότητά τους. Δεν απαιτείται προσκόμιση βεβαίωσης ταυτοπροσωπίας σε περίπτωση αλλαγής δελτίου ταυτότητας. Οσοι, δηλαδή, εκλογείς έχουν βγάλει νέα ταυτότητα με λατινικούς χαρακτήρες, ψηφίζουν κανονικά με αυτήν.

Οι διπλοεγγεγραμμένοι ψηφίζουν με υπεύθυνη δήλωση που υπογράφουν ενώπιον του αντιπροσώπου της δικαστικής αρχής, στην οποία δηλώνουν ότι δεν ψήφισαν ούτε προτίθενται να ψηφίσουν σε άλλο εκλογικό τμήμα.

Ψηφοφόροι που έχουν παραλειφθεί από τους εκλογικούς καταλόγους, θα πρέπει να απευθυνθούν στο δήμο ή κοινότητα, στα δημοτολόγια των οποίων είναι εγγεγραμμένοι, και να ζητήσουν πιστοποιητικό εγγραφής, με το οποίο και θα ψηφίζουν. Οσοι είναι εγγεγραμμένοι μόνο στα μητρώα αρρένων και όχι στα δημοτολόγια δήμου ή κοινότητας, μπορούν να εφοδιαστούν με πιστοποιητικό που να επιβεβαιώνει την εγγραφή τους σε αυτά.

Τα άτομα με αναπηρία εξυπηρετούνται πάντα κατά προτεραιότητα.

Οι Ελληνες ναυτικοί ψηφίζουν στο δήμο ή την κοινότητα όπου βρίσκεται το πλοίο την ημέρα των εκλογών με βάση ονομαστικές καταστάσεις που συντάσσονται και υπογράφονται από τον πλοίαρχο του πλοίου.

Με ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ψηφίζουν και οι κρατούμενοι που δεν έχουν στερηθεί το δικαίωμα του εκλέγειν.

Γυναίκες εκλογείς, που έχουν εγγραφεί στον εκλογικό κατάλογο με το επώνυμο του συζύγου τους ενώ στο δελτίο ταυτότητας αναγράφονται με το πατρικό τους όνομα ή αντίστροφα, καθώς και αυτές που είχαν επίσης εγγραφεί στον εκλογικό κατάλογο με το επώνυμο του συζύγου τους και στη συνέχεια διαζεύχθηκαν και άλλαξαν το επώνυμό τους χωρίς αντίστοιχη διόρθωση των στοιχείων τους στον εκλογικό κατάλογο, ψηφίζουν ως εξής: Με αντιπαραβολή των στοιχείων εκλογικού καταλόγου και αστυνομικής ταυτότητας. Αν με αυτόν τον τρόπο δεν είναι δυνατή η εξακρίβωση, τότε θα πρέπει να είναι εφοδιασμένες και με άλλα αποδεικτικά έγγραφα, όπως ληξιαρχική πράξη γάμου ή διαζευκτήριο.

Οι Ελληνες του εξωτερικού - πλην των λιποτακτών - που έρχονται στην Ελλάδα για να ψηφίσουν, απαλλάσσονται από τον έλεγχο της στρατολογικής τους κατάστασης μέχρι και την 7η Οκτώβρη 2007.

Η ψηφοφορία μπορεί να παραταθεί κατά δύο ώρες το ανώτερο, δηλαδή μέχρι τις 9 το βράδυ, εφόσον διαπιστωθεί ότι υπάρχουν ακόμη εκλογείς που δεν έχουν ψηφίσει.

Υπενθυμίζουμε ότι η άσκηση του εκλογικού δικαιώματος είναι υποχρεωτική. Ωστόσο, από αυτήν εξαιρούνται: Οσοι έχουν υπερβεί το 70ό έτος της ηλικίας τους. Οσοι την ημέρα της ψηφοφορίας θα βρίσκονται στο εξωτερικό ή δε θα μπορέσουν να μεταβούν στον τόπο άσκησης του εκλογικού τους δικαιώματος για λόγους υγείας ή για λόγους υπηρεσιακών αναγκών.

Eurokinissi

• Την ιστοσελίδα του υπουργείου Εσωτερικών στο διαδίκτυο στη διεύθυνση www.ypes.gr.
• Το τηλεφωνικό κέντρο 1564.
• Τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ).
• Τις οικείες Νομαρχίες.
• Τους οικείους Δήμους.

Ειδικά οι ψηφοφόροι του Δήμου Αθήνας, μπορούν να ενημερώνονται για το πού ψηφίζουν από:

• Το 195 και το τηλεφωνικό κέντρο 210.5277.001.
• Την ιστοσελίδα του δήμου στο διαδίκτυο, στη διεύθυνση www.cityofathens.gr.
• Στα τηλέφωνα 210.5277.520, 210.5277.530, 210.5277.540. Ισχύει για τους δημότες και τους δικαστικούς αντιπροσώπους.

Επίσης, οι εκλογείς της Νομαρχίας Αθηνών μπορούν να καλούν στον αριθμό 1539.

Σύμφωνα με το νόμο, οι 288 βουλευτικές έδρες κατανέμονται μεταξύ των 56 εκλογικών περιφερειών της χώρας. Οι υπόλοιπες 12 καλύπτονται από βουλευτές Επικρατείας.

Στις εκλογικές περιφέρειες, όπου εκλέγονται από ένας μέχρι τρεις βουλευτές, οι ψηφοφόροι βάζουν ένα (1) σταυρό. Δηλαδή, ένα σταυρό βάζουμε στις εξής εκλογικές περιφέρειες: Ροδόπης, Ξάνθης, Δράμας, Χαλκιδικής, Κιλκίς, Φλώρινας, Καστοριάς, Γρεβενών, Αρτας, Θεσπρωτίας, Πρέβεζας, Κέρκυρας, Λευκάδας, Κεφαλονιάς, Ζακύνθου, Ευρυτανίας, Φωκίδας, Αργολίδας, Αρκαδίας, Λακωνίας, Λέσβου, Χίου, Σάμου, Κυκλάδων, Ρεθύμνου και Λασιθίου.

Μέχρι δύο (2) σταυρούς βάζουμε στις περιφέρειες όπου εκλέγονται από τέσσερις έως επτά βουλευτές. Δηλαδή, μέχρι δύο σταυρούς βάζουμε στις εξής εκλογικές περιφέρειες: Εβρου, Καβάλας, Β΄ Θεσσαλονίκης, Σερρών, Πέλλας, Ημαθίας, Πιερίας, Κοζάνης, Ιωαννίνων, Μαγνησίας, Τρικάλων, Καρδίτσας, Ηλείας, Φθιώτιδας, Βοιωτίας, Εύβοιας, Α΄ Πειραιά, Κορινθίας, Μεσσηνίας, Δωδεκανήσου και Χανίων.

Μέχρι τρεις (3) σταυρούς βάζουμε στις περιφέρειες όπου εκλέγονται από οχτώ έως και δώδεκα βουλευτές. Δηλαδή, στις εξής εκλογικές περιφέρειες: Λάρισας, Αιτωλοακαρνανίας, Αχαΐας, Β΄ Πειραιά, Αττικής και Ηρακλείου.

Τέλος, στις εκλογικές περιφέρειες όπου εκλέγονται περισσότεροι από 13 βουλευτές, βάζουμε μέχρι τέσσερις (4) σταυρούς. Οι περιφέρειες αυτές είναι: Α΄ Θεσσαλονίκης, Α΄ Αθηνών και Β΄ Αθηνών.

Οσοι έχουν διατελέσει πρωθυπουργοί σε κυβέρνηση που έτυχε ψήφου εμπιστοσύνης της Βουλής και έχουν εκλεγεί βουλευτές, καθώς και ο αρχηγός ή ο πρόεδρος αυτοτελούς κόμματος ή ο αρχηγός συνασπισμού κομμάτων δε σταυροδοτούνται. Θεωρούνται ως σταυροί προτίμησης το σύνολο των έγκυρων ψηφοδελτίων του συνδυασμού στο ψηφοδέλτιο του οποίου περιλαμβάνονται. Ψηφοδέλτιο με περισσότερους σταυρούς προτίμησης, από όσους επιτρέπεται, θεωρείται έγκυρο χωρίς να λαμβάνεται υπόψη κανένας σταυρός προτίμησης. Αν, όμως, περιέχει τέσσερις σταυρούς, από τους οποίους ο ένας έχει τεθεί δίπλα σε όνομα υποψηφίου που δε σταυροδοτείται (αρχηγό κόμματος κλπ.), λαμβάνονται υπόψη οι υπόλοιποι τρεις σταυροί.

Οσοι ετεροδημότες έχουν ήδη εγγραφεί από τις προηγούμενες βουλευτικές εκλογές στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών και δεν έχουν υποβάλει αίτηση διαγραφής από αυτούς, στις 16 Σεπτέμβρη θα ψηφίσουν στον τόπο κατοικίας τους. Υπενθυμίζουμε ότι ψηφίζουν τους υποψηφίους της εκλογικής περιφέρειας στους εκλογικούς καταλόγους της οποίας είναι εγγεγραμμένοι. Οι εκλογείς αυτοί περιλαμβάνονται στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους και προ του ονόματός τους φέρουν την ένδειξη «Ε».

Επίσης, όσοι ετεροδημότες υπέβαλαν αίτηση εγγραφής στους ειδικούς εκλογικούς καταλόγους ετεροδημοτών μέχρι τις 30 Ιούνη του 2007, σε αυτές τις εκλογές ψηφίζουν και αυτοί στον τόπο κατοικίας τους.

Θυμίζουμε ότι οι ετεροδημότες ψηφίζουν σε ειδικά, αμιγή (κατά εκλογική περιφέρεια) ή μεικτά (με ψηφοφόρους από περισσότερες της μίας εκλογικής περιφέρειας) εκλογικά τμήματα και καταστήματα ψηφοφορίας, που συνιστώνται μόνο στις πρωτεύουσες των νομών, με εξαίρεση τους Νομούς Αττικής και Θεσσαλονίκης.

Οι ετεροδημότες, φίλοι και οπαδοί του ΚΚΕ μπορούν να απευθύνονται:

-- Στην Αθήνα, στα γραφεία της Κομματικής Οργάνωσης Αθήνας (Κανδυλιώτης Χρήστος: 697.6555.485, 210.5282.573), καθώς και στο Εκλογικό Κέντρο (Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου, 210.3301.106).

-- Στη Θεσσαλονίκη, στα γραφεία της ΚΟΘ (Εγνατία 89, Ζήσης Λυμπερίδης: 2310.286.546).

Η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, θα ασκήσει το εκλογικό της δικαίωμα στο 1997ο εκλογικό τμήμα του 1ου εκλογικού διαμερίσματος Περιστερίου, στο 7ο και 10ο Λύκειο Περιστερίου (Ιωαννίδων 82, Σχολικό συγκρότημα Χωράφας) την Κυριακή 16 Σεπτέμβρη και ώρα 11 το πρωί.

Εχει πια την εμπειρία. Τα τελευταία τουλάχιστον είκοσι χρόνια βλέπει να εναλλάσσονται στην κυβερνητική καρέκλα το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ. Τη δική του ψήφο επικαλούνται όταν ξεπουλούν δημόσια περιουσία, όταν καταργούν εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, όταν εμπορευματοποιούν την Παιδεία, την Υγεία και την Πρόνοια. Τη λαϊκή εντολή προτάσσουν σαν εν λευκώ εξουσιοδότηση για την εφαρμογή μιας πολιτικής που εκτινάσσει στα ύψη την κερδοφορία της πλουτοκρατίας, σπρώχνοντας όλο και περισσότερους εργαζόμενους στα όρια της ανέχειας και της φτώχειας. Τη δική του ψήφο επιχειρούν να υφαρπάσουν και πάλι πλειοδοτώντας σε υποσχέσεις - ακάλυπτες επιταγές, σε κάθε περίπτωση ψίχουλα μπροστά τις σύγχρονες ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας και στον παραγόμενο από τους εργάτες πλούτο, ένα μόνο μέρος του οποίου θα ήταν αρκετό για να τους εξασφαλίσει μια ικανοποιητική ζωή.

Αν το χτες, όσα έπραξαν το ΠΑΣΟΚ και η ΝΔ, δεν είναι αρκετό για να οδηγήσει τους εργαζόμενους, τους ανθρώπους των φτωχότερων λαϊκών στρωμάτων στην απόφαση να τα εγκαταλείψουν, να συστρατευτούν με το ΚΚΕ στην προσπάθεια για ένα καλύτερο αύριο, ας σκεφτούν αυτό που ξημερώνει τη 17η του Σεπτέμβρη, ας σκεφτούν το μέλλον των παιδιών τους που μ' αυτή την πολιτική είναι προγραμμένο. Κι αυτό μπορούν να το καθορίσουν σε ένα βαθμό πάνω απ' την κάλπη κάνοντας τη σωστή επιλογή.

Μπορούν να βγουν απ' το παραβάν πιο δυνατοί για την επόμενη μέρα, κάνοντας πράξη την απόφαση: ΜΕ ΤΟ ΚΚΕ, ΓΙΑ:

-- Ισχυρό αντίβαρο σε μια πολιτική που σχεδιάζει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μέτρο που θα χτυπήσει κυρίως τις γυναίκες και τους νέους εργαζόμενους, μείωση των συντάξεων μέσω της αλλαγής του τρόπου υπολογισμού τους, μείωση των εργοδοτικών εισφορών. Που ετοιμάζει και νέο χτύπημα στις εργασιακές σχέσεις, στις Συλλογικές Συμβάσεις Εργασίας.

-- Να αντιπαλέψουμε με τους καλύτερους δυνατούς όρους τον δεύτερο «Καποδίστρια». Τον σύγχρονο «Δούρειο Ιππο» για να αλώσει το μεγάλο κεφάλαιο πλήρως τον τομέα της κοινωνικής πολιτικής, αντλώντας κέρδος απ' τον πόνο, τις ανάγκες της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

-- Να υπερασπιστούμε τον δημόσιο δωρεάν χαρακτήρα της Παιδείας, ενάντια σε μια πολιτική που την παραδίδει, όπως και την Υγεία και την Πρόνοια, στο «πιάτο» στο μεγάλο κεφάλαιο για να ικανοποιήσει την άσβεστη δίψα του για κέρδη.

-- Να παλέψουμε από καλύτερες θέσεις ώστε να μην ευοδωθούν τα σχέδιά τους για παράδοση ακτών, δασών, ορεινών όγκων στο μεγάλο κεφάλαιο για ...επενδύσεις που θα «βιάσουν» το περιβάλλον, το ήδη επιβαρυμένο, σε πολλές περιπτώσεις καταστραμμένο από την εμπρηστική τους πολιτική.

-- Να διαμηνύσουμε ότι δε μας έχουν στο τσεπάκι τους. Οτι οι στόχοι τους δεν είναι δικοί μας στόχοι. Οτι δε δεχόμαστε τα δικαιώματά μας να είναι το θήραμα στο κυνήγι της ανταγωνιστικότητας και της κερδοφορίας. Οτι ξέρουμε πόσος πλούτος υπάρχει γιατί εμείς τον δημιουργούμε και τον διεκδικούμε. Οτι ο μονόδρομος του κεφαλαίου δεν μπορεί να είναι δικός μας, εμείς έχουμε άλλο δρόμο σε αντίθετη κατεύθυνση.

-- Να δηλώσουμε ότι είναι αδιαπραγμάτευτο το δικαίωμα κάθε λαού να αποφασίζει το δρόμο ανάπτυξης για τη χώρα του, το δικαίωμα να ζει ειρηνικά, να αναπτύσσει σχέσεις φιλίας και αλληλεγγύης με άλλους λαούς. Οτι δεν ανεχόμαστε η χώρα, τα εδάφη και ο αέρας της να γίνονται ορμητήριο ιμπεριαλιστικών επιδρομών. Οτι δε συμφιλιωνόμαστε με το ΝΑΤΟ και τη συμμετοχή της χώρας μας σ' αυτό, με την ύπαρξη αμερικανικών βάσεων στα χώματα ενός λαού φιλειρηνικού.

Για όλα αυτά, ή για κάποια απ' αυτά, η ψήφος πρέπει να είναι κόκκινη. Το ΚΚΕ στη μάχη για όλα θα είναι παρόν, με τη δύναμη που θα του δώσει ο λαός σήμερα, όποια κι αν είναι αυτή. Είναι η μόνη δέσμευση που αναλαμβάνει απέναντί του, ότι θα υπερασπιστεί με σθένος τα συμφέροντά του. Κι ο λαός έχει την εγγύηση της συνέπειάς του ότι θα την τηρήσει τη δέσμευση αυτή. Οσο πιο δυνατό τόσο πιο αποτελεσματική η πάλη του. Οσο πιο ισχυρό τόσο πιο ισχυρός ο ίδιος ο λαός. Οσο μεγαλύτερη η τιμωρία που θα επιφυλάξει στο δικομματισμό ο λαός τόσο μικρότερη η τιμωρία που θα υφίσταται ο ίδιος τα επόμενα τέσσερα χρόνια.

Τα αποτελέσματα της επιλογής του πάνω απ' την κάλπη σήμερα ο εργαζόμενος, κάθε άνθρωπος του μόχθου, θα τα εισπράττει για πολύ καιρό. Ας τη σκεφτεί δυο φορές και ας κάνει το βήμα για να είναι αυτά θετικά. Με το ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ στην κάλπη μπορεί να είναι σίγουρος γι' αυτό. Μπορεί να είναι σίγουρος ότι ανοίγει μια νέα σελίδα, ότι περνάει σε μια καινούρια μέρα αγωνιστικής ανάτασης, αποτελεσματικής διεκδίκησης, περιφρούρησης και απόσπασης κατακτήσεων. Οτι η ζυγαριά δε θα γέρνει μονόμπαντα σε βάρος των συμφερόντων του. Οτι θα υπάρχει γερό το λαϊκό αντίβαρο. Με το ΚΚΕ όμως και μετά την κάλπη, κάθε μέρα, στο διάστημα που θα μεσολαβήσει έως τις επόμενες εκλογές, στους κοινωνικοπολιτικούς αγώνες, μπορεί και πρέπει να χαράξει σίγουρη και σταθερή πορεία προς μια φιλολαϊκή προοπτική.

Αλλοι νεότεροι, αγόρια και κορίτσια ίδιοι ο ούριος άνεμος του ενθουσιασμού και της ακμής, να φωνάζουν μόλις πας να ψελλίσεις κάτι για κούραση, να παροτρύνουν με χαμόγελο, δείχνοντας τη νίκη στον ορίζοντα του μέλλοντός μας.

Ετσι είναι, έτσι ήταν και έτσι θα είναι κι αυτή η μάχη, σήμερα εκλογική, από αύριο καθημερινή παντού όπου οι άνθρωποι προσπαθούν να ζήσουν καταπώς θέλουν και τους πρέπει με προικιό την ιστορία των αγώνων και τα όνειρα της απελευθέρωσης από την εκμετάλλευση.

Σ' αυτές τις εκλογές, σύντροφοι, άναψε μια φωτιά που δε σβήνει κι ούτε πρέπει να σβήσει ώσπου να κατακάψει την πλάνη, τα ψέματα, τις παροχολογίες, τις απειλές, τα διλήμματα του δικομματισμού και των ευέλικτων συναινετικών σχημάτων. Είναι η φλόγα ενός πρωτόγνωρου συνειδητού προσανατολισμού πολλών «μη κομμουνιστών» προς την οδυνηρή αλήθεια: Αυτοί, ΠΑΣΟΚ - ΝΔ, δεν αλλάζουν. Είναι αυτοί που κάηκαν και ζεματίστηκαν και κατάλαβαν πως όσο σιωπάς τόσο τους ενθαρρύνεις να σε εκμεταλλεύονται χειραγωγώντας την εκλογική σου δύναμη, την απάντησή σου, την ψήφο σου.

Θα φανεί στις κάλπες. Λίγο ή πολύ, δεν έχει καθοριστική σημασία. Χέρια και μυαλά να μπαίνουν στον αγώνα τον αταλάντευτο για εξουσία λαϊκή και όλο και περισσότεροι θα ανηφορίζουν έκπληκτοι για το κουράγιο και τις γνώσεις που έκρυβαν μέσα τους.

Το Εκλογικό Κέντρο του ΚΚΕ στην Αθήνα λειτουργεί στην οδό Θεμιστοκλέους 2 και Πανεπιστημίου.

-- Τηλέφωνα Εκλογικού Κέντρου: 210.3301.106, 210.3301.464, 210. 3303.406, 210.3323.281, 210.3302.411

-- Τηλέφωνα Ετεροδημοτών: 210.3303.415, 210.3303.515

-- FAX Εκλογικού Κέντρου: 210.3301.474.

Ο εκλογικός αντιπρόσωπος του ΚΚΕ θα πρέπει να ενημερωθεί εγκαίρως για το εκλογικό τμήμα στο οποίο έχει διοριστεί και να βρίσκεται εκεί από τις 6 το πρωί. Μαζί του πρέπει να έχει:

• Το διορισμό του, που θα παραδώσει στο δικαστικό αντιπρόσωπο.
• Το βιβλιαράκι με τις οδηγίες.
• Κόλλες αναφοράς, για να γράφει τις ενστάσεις, αν χρειαστεί να γίνουν.
• Την ταυτότητά του, για να μην καθυστερήσει όταν πάει να ψηφίσει.
• Το τηλέφωνο της Οργάνωσης και του αναπληρωτή του.

Οι εκλογές διεξάγονται με ευθύνη της εφορευτικής επιτροπής. Αν τα μέλη της εφορευτικής επιτροπής δεν προσέλθουν να ασκήσουν τα καθήκοντά τους, μπορεί να διεξαγάγει τις εκλογές και μόνος του ο δικαστικός αντιπρόσωπος. Η παρουσία του εκλογικού αντιπροσώπου από νωρίς στο τμήμα είναι απαραίτητη γιατί μπορεί, ενδεχομένως, να υπάρξουν έκτακτες περιπτώσεις που απουσιάζουν οι δικαστικοί αντιπρόσωποι και οι αναπληρωτές αυτών ή και μέλη της εφορευτικής επιτροπής. Σε περίπτωση που παρουσιαστεί στο τμήμα μόνο ένα μέλος της εφορευτικής επιτροπής, αυτό διορίζει δύο από τους εκλογικούς αντιπροσώπους - και σε περίπτωση αδυναμίας έναν ψηφοφόρο - ως μέλη της εφορευτικής επιτροπής. Στις περιπτώσεις αυτές θα πρέπει να ενημερώνεται αμέσως η Κομματική Οργάνωση.

Το πρώτο πράγμα που πρέπει να κάνει ο εκλογικός αντιπρόσωπος του ΚΚΕ, προσερχόμενος στο τμήμα, είναι να ελέγξει αν υπάρχουν αρκετά ψηφοδέλτια του Κόμματος. Αν δεν υπάρχουν αρκετά, φροντίζει μέσω της Οργάνωσης να σταλούν. Αν δεν υπάρχουν καθόλου, ζητά να μην αρχίσει η ψηφοφορία μέχρι να έρθουν και καλεί την εφορευτική επιτροπή να φροντίσει αμέσως να εφοδιάσει το εκλογικό τμήμα με τον αναγκαίο αριθμό ψηφοδελτίων. Αν ο εφοδιασμός δε γίνει έγκαιρα, τότε ζητά από την εφορευτική επιτροπή να συντάξει πρακτικό, το οποίο να βεβαιώνει την έλλειψη έντυπων ψηφοδελτίων του ΚΚΕ, το λόγο που, κατά τη γνώμη της, δημιουργήθηκε αυτή η έλλειψη, τον τρόπο που φρόντισε για ανεφοδιασμό με νέα έντυπα ψηφοδέλτια και το λόγο για τον οποίο δεν πραγματοποιήθηκε. Μετά τη σύνταξη του πρακτικού επιτρέπεται, κατ' εξαίρεση, η συνέχιση της ψηφοφορίας, με λευκά ψηφοδέλτια στα οποία αναγράφεται ο τίτλος του ΚΚΕ.

Αν δεν ακολουθηθεί η παραπάνω διαδικασία από την εφορευτική επιτροπή και ξεκινήσει η εκλογική διαδικασία χωρίς ψηφοδέλτια του ΚΚΕ, ο εκλογικός μας αντιπρόσωπος κάνει γραπτή ένσταση για παραβίαση της εκλογικής νομοθεσίας.

Πριν την έναρξη της ψηφοφορίας ο εκλογικός αντιπρόσωπος οφείλει να ελέγξει ότι η κάλπη είναι άδεια και να παραβρεθεί στο σφράγισμά της. Επίσης, ότι ο χώρος στον οποίο ψηφίζουμε είναι πραγματικά αθέατος και υπάρχει τραπέζι και μπλε στυλό.

Κατά την ψηφοφορία ο εκλογικός αντιπρόσωπος αξιώνει, ελέγχει ή φροντίζει:

• Να μην μπαινοβγαίνουν και να μην παραμένουν στο εκλογικό κατάστημα και στον περίβολο άτομα, οποιαδήποτε κι αν είναι, παρά μόνο για να ψηφίσουν. Δεν επιτρέπονται περισσότεροι από πέντε ψηφοφόροι στο εκλογικό κατάστημα.
• Να μην παραβρίσκεται ένοπλη δύναμη της Αστυνομίας στον τόπο της ψηφοφορίας και γύρω απ' αυτόν, παρά μόνο για τις ανάγκες φρούρησης.
• Να μην μπαίνουν και να μην πλησιάζουν το εκλογικό κατάστημα εκλογείς ή μη που φέρουν όπλο ή άλλο όργανο επίθεσης.
• Να ελέγχεται η ταυτότητα του εκλογέα από την εφορευτική επιτροπή.
• Να δίνεται στον ψηφοφόρο ψηφοδέλτιο του ΚΚΕ.
• Ελέγχει ότι ο φάκελος που ρίχνεται στην κάλπη είναι αυτός που πήρε από την εφορευτική επιτροπή, δηλαδή έχει τη σφραγίδα της, αλλά και τη μονογραφή του δικαστικού αντιπροσώπου. Αλλιώς δεν επιτρέπεται να ριχτεί στην κάλπη.
• Να παραταθεί η ψηφοφορία μέχρι τις 9 το αργότερο, εφόσον υπάρχουν ψηφοφόροι έξω από το εκλογικό τμήμα.

Αν ο εκλογικός αντιπρόσωπος διαπιστώσει παράβαση θα ζητήσει προφορικά επανόρθωση, αλλιώς θα κάνει έγγραφη ένσταση και θα καταχωρηθεί στα πρακτικά.

Ακυρα είναι τα ψηφοδέλτια που δεν είναι έντυπα ή που είναι γραμμένα με το χέρι. Επίσης, αν φέρουν διαγραφές ή προσθήκες που μαρτυρούν ότι έγιναν επίτηδες σαν διακριτικό γνώρισμα. Ακόμη, αν σε αυτά υπάρχουν λέξεις, φράσεις, υπογραμμίσεις και σημάδια που παραβιάζουν το μυστικό της ψήφου. Ακυρα είναι, επίσης, τα ψηφοδέλτια με διαστάσεις, χρώμα ή τυπογραφική μελάνη που διαφέρουν από εκείνα που χορηγεί το δημόσιο. Στην περίπτωση που βρεθούν στο φάκελο δύο ψηφοδέλτια του ίδιου κόμματος ή διαφορετικών κομμάτων, το ψηφοδέλτιο είναι άκυρο.

Πρώτα πρέπει να γίνεται η καταμέτρηση των ψήφων και μετά των σταυρών. Θα πρέπει να περιφρουρηθούν τα ψηφοδέλτια του ΚΚΕ από τυχόν σφαλερό χαρακτηρισμό τους ως άκυρων ή, αντίθετα, ο χαρακτηρισμός ως έγκυρου ξένου ψηφοδελτίου που είναι άκυρο.

Ακολούθως, ο εκλογικός αντιπρόσωπος αντιγράφει το πρακτικό των αποτελεσμάτων και πηγαίνει αμέσως στα γραφεία της Οργάνωσης και δίνει τα αποτελέσματα ή τηλεφωνεί.

Αντίστοιχα δικαιώματα και υποχρεώσεις έχουν οι αντιπρόσωποι του Κόμματος που παρίστανται ενώπιον των Ειδικών Εφετειακών Εφορευτικών Επιτροπών, στα Εφετεία της χώρας, όπου ανοίγονται οι φάκελοι των μεικτών εκλογικών τμημάτων των ετεροδημοτών.

Συμπληρωματικά στα 2.100 δολλάρια Αυστραλίας που συγκέντρωσαν για τον εκλογικό αγώνα του ΚΚΕ οι σύντροφοι απο το Σίδνεϋ, προστίθενται 100 δολλάρια απο Σάββα και Μαίρη Λιούπα από Πετρίτσι Σερρών.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Ειδικότερα το ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα από το όποιο αποτέλεσμα και τις εξελίξεις που αυτό μπορεί να σηματοδοτήσει στο εσωτερικό του, έχει κάνει τις επιλογές του εδώ και χρόνια και αυτές αποτυπώνονται τόσο σε επίπεδο λόγων όσο και σε επίπεδο κυβερνητικών έργων. Η επόμενη, λοιπόν, μέρα των εκλογών είναι ήδη μαρκαρισμένη.

Το ΠΑΣΟΚ δεν αλλάζει. Ο ρόλος του και η αποστολή του είναι δεδομένα: α) Η διαχείριση με νεοφιλελεύθερες συνταγές της αστικής εξουσίας σε βάρος των πλατιών λαϊκών στρωμάτων και υπέρ των συμφερόντων της πλουτοκρατίας. β) Η χειραγώγηση των λαϊκών στρωμάτων με στόχο τον αποπροσανατολισμό τους και την καλλιέργεια πλαστών διλημμάτων περί «προόδου και συντήρησης», ώστε να εξασφαλιστεί η λαϊκή συναίνεση στις αντιλαϊκές πολιτικές.

Η «αποστολή» του ΠΑΣΟΚ δε δοκιμάστηκε μόνο την περίοδο της κυβερνητικής του θητείας. Δοκιμάστηκε και όλη την προηγούμενη περίοδο που το ΠΑΣΟΚ ήταν στη θέση της αξιωματικής αντιπολίτευσης. Σήμερα αυτή η αντιλαϊκή πολιτική διαδρομή του πρέπει να κριθεί από το λαό και να καταδικαστεί και στην κάλπη.

Το ΠΑΣΟΚ, είτε αύριο ανακαταλάβει τον κυβερνητικό θώκο, είτε βρεθεί εκ νέου στα έδρανα της αντιπολίτευσης, θα ακολουθήσει μια σκληρή ταξική πολιτική με στρατηγική επιδίωξη την προώθηση των καπιταλιστικών αναδιαρθρώσεων. Αυτούς τους στόχους τους έχει παρουσιάσει πολύ συγκεκριμένα και ξεκάθαρα από τον περασμένο Μάρτη. Στο κυβερνητικό του πρόγραμμα το ΠΑΣΟΚ, ως γνήσιος πολιτικός εκπρόσωπος της άρχουσας τάξης και εκφράζοντας τα συμφέροντά της, προτείνει μια σειρά μεταρρυθμίσεων που βάλλουν εναντίον κάθε λαϊκού δικαιώματος και εξασφαλίζουν τη μεγιστοποίηση των κερδών του μεγάλου κεφαλαίου.

Η αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, η προώθηση νέων ανατροπών στις εργασιακές σχέσεις, η καθήλωση των μισθών και των συντάξεων σε επίπεδα εξαθλίωσης, η ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Υγείας και της Παιδείας με την παράδοσή τους στους επιχειρηματικούς ομίλους και η παροχή προνομίων και κινήτρων στους κεφαλαιοκράτες, είναι οι κεντρικές πολιτικές θέσεις του ΠΑΣΟΚ. Θέσεις που αν γίνει κυβέρνηση θα γίνουν αντιδραστικοί νόμοι, αν μείνει στην αντιπολίτευση θα βάλει πλάτη για να προωθηθούν με ...«κοινωνική συναίνεση».

Πρώτος στόχος η ταχύτερη μεταρρύθμιση του Ασφαλιστικού. Οπως ανέφερε την προηγούμενη Κυριακή από τη ΔΕΘ ο Γ. Παπανδρέου, το ΠΑΣΟΚ θα προχωρήσει στις «αναγκαίες τομές» «βασιζόμενο σε ένα γερό θεμέλιο που είναι ο νόμος Ρέππα». Η πλήρης εφαρμογή του νόμου θα επιφέρει αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης στα 67 χρόνια (!) και μείωση του συντελεστή αναπλήρωσης των συντάξιμων αποδοχών, σταδιακά από το 80% που υπολογίζεται σήμερα στο 70%. Το ΠΑΣΟΚ επίσης προτείνει την «παράταση του εργάσιμου βίου και πέραν των ορίων συνταξιοδότησης» με στόχο την παραπέρα αύξηση των ορίων, ενώ έχει δρομολογήσει νέες περικοπές στις κατηγορίες των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων και των αναπηρικών συντάξεων.

Δεύτερος στόχος η «απορύθμιση των εργασιακών σχέσεων», με την ταυτόχρονη παροχή στους εργοδότες του «προνομίου» να απαλλαχτούν από μέρος ή και το σύνολο της καταβολής ασφαλιστικών εισφορών όταν προχωρούν σε προσλήψεις! Αξιοποιώντας τα Τοπικά Σύμφωνα Απασχόλησης και τους νόμους για «διευθέτηση του χρόνου εργασίας», το ΠΑΣΟΚ με πρόσχημα την ...πάταξη της ανεργίας προτείνει τετραετές πρόγραμμα «ημιανασφάλιστης» εργασίας των νέων ανθρώπων με κλιμακούμενη καταβολή των εισφορών (από 100% τον πρώτο χρόνο μέχρι 25% τον τέταρτο) από το κράτος. Για τους μακροχρόνιους ανέργους και κυρίως για τις κατηγορίες των άνω των 55 ετών, προτείνει «νέες ελαστικές μορφές απασχόλησης». Μέσω της «κοινωνικής και εθελοντικής εργασίας» το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει να μεταφέρει το βάρος της «απορρόφησής» τους στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Τρίτος στόχος η διατήρηση των μισθών σε εξευτελιστικά επίπεδα με κεντρική επιδίωξη την κατάργηση των συλλογικών διαπραγματεύσεων. Ο Γ. Παπανδρέου σε όλη την προεκλογική περίοδο μοιράζει υποσχέσεις, αλλά όταν καλείται να γίνει συγκεκριμένος για το πώς θα προχωρήσει στην «αναδιανομή του πλούτου» που υπόσχεται, αποφεύγει να αναλάβει την παραμικρή δέσμευση για το ύψος των μισθών των εργαζομένων. Τον προσανατολισμό της λιτότητας που θα ακολουθήσει φρόντισαν να δώσουν οι «πράσινοι» συνδικαλιστές. Την προηγούμενη βδομάδα ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος, περιγράφοντας το σημείο εκκίνησης του οικονομικού πλαισίου που θα θέσει η πλειοψηφία, έσπευσε να το καθηλώσει στο 7,1% (ονομαστική αύξηση) για τους κατώτερους μισθούς και στο 5,4% για τους μέσους μισθούς. Με δεδομένη την προϊστορία των διαπραγματεύσεων για την Εθνική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, αλλά και τους «επαίνους» του Γ. Παπανδρέου για την προηγούμενη αύξηση των 77 λεπτών στο μεροκάματο του εργάτη που υπέγραψε η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τον ΣΕΒ, τα συμπεράσματα μπορούν να βγουν αβίαστα...

Τέταρτος στόχος η ενίσχυση της «ανταγωνιστικότητας» και της «επιχειρηματικότητας» του μεγάλου κεφαλαίου. Το «νέο μοντέλο ανάπτυξης» και το «νέο μοντέλο διακυβέρνησης» που προτάσσει το ΠΑΣΟΚ θα στηριχτούν, όπως έχει τονίσει ο Γ. Παπανδρέου, «σε μια νέα σχέση κράτους - επιχειρηματία»! Το ΠΑΣΟΚ επιδιώκει, μέσα από ένα «νέο Καποδίστρια», να δημιουργήσει ένα «αποκεντρωμένο» και «αυτοδιοικούμενο» μοντέλο «ανάπτυξης της χώρας», μεταφέροντας ακόμα περισσότερες αρμοδιότητες «κοινωνικής πολιτικής» στους δήμους και τις νομαρχίες, οι οποίοι μέσω των «Συμπράξεων Δημόσιου-Ιδιωτικού Τομέα» θα ανοίξουν το δρόμο στο μεγάλο κεφάλαιο να διεισδύσει στους τομείς της Παιδείας, της Υγείας και της Πρόνοιας.

Αυτοί οι αντιλαϊκοί και αντεργατικοί σχεδιασμοί του ΠΑΣΟΚ βρίσκονται σε πλήρη σύμπλευση με τη ΝΔ και σήμερα οι εταίροι του δικομματισμού θα διεκδικήσουν την «ισχυρή εντολή» για να τους εφαρμόσουν. Σε αυτή την επιχείρηση και με φόντο την επόμενη μέρα ο Γ. Παπανδρέου, σε μια προσπάθεια να παραπλανήσει τα λαϊκά στρώματα, χρησιμοποιεί το σάπιο ψευτοδίλημμα περί «δημοκρατικής προοδευτικής παράταξης και συντηρητικής δεξιάς», προκειμένου να «χτίσει» τις ανύπαρκτες διαχωριστικές γραμμές ανάμεσα στο ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ. Το ΠΑΣΟΚ, αναλαμβάνοντας το ρόλο να εξασφαλίσει στο σύστημα την απαραίτητη «κοινωνική ειρήνη» για να προχωρήσουν οι μεταρρυθμίσεις και επιδιώκοντας να εμποδίσει τη λαϊκή δυσαρέσκεια να εκφραστεί στην κάλπη αποδυναμώνοντας το δικομματισμό, απευθύνει καλέσματα «συσπείρωσης» στους «αριστερούς και προοδευτικούς πολίτες».

Απευθυνόμαστε, είπε σε πρόσφατη συνέντευξή του ο Γ. Παπανδρέου, «στον αριστερό ψηφοφόρο και του λέμε να διαμορφώσουμε μια ευρύτερη συμμαχία δυνάμεων, που θα πάει τη χώρα σε σημαντικές ανατροπές, οι οποίες πρέπει επιτέλους να γίνουν»... Στόχος του ΠΑΣΟΚ είναι αμέσως μετά τις εκλογές να εμφανιστεί σαν ο δήθεν εκφραστής της ...«Αριστεράς» προκειμένου να χειραγωγήσει τις λαϊκές συνειδήσεις, να τις κατευθύνει μακριά από αγωνιστικές διεκδικήσεις και να υφαρπάσει τη συναίνεση των εργαζομένων, κάνοντάς τους «συμμέτοχους» στη συνέχιση της αντιλαϊκής πολιτικής που θα εφαρμόσει ή θα στηρίξει.

Τα λαϊκά στρώματα σήμερα με την ψήφο τους πρέπει να αποδυναμώσουν το ΠΑΣΟΚ και τη ΝΔ και να ενισχύσουν αποφασιστικά το ΚΚΕ, ώστε από αύριο κιόλας από καλύτερο μετερίζι να παλέψουν για την ανατροπή της πολιτικής που παραδίδει τον τεράστιο πλούτο που παράγουν στα χέρια της πλουτοκρατίας.

Γρηγοριάδης Κώστας

Είναι απολύτως βέβαιο ότι στην αποψινή του δήλωση ο Κ. Καραμανλής θα θεωρήσει την εκλογική νίκη της ΝΔ ως ισχυρή λαϊκή εντολή για να προχωρήσουν πιο γρήγορα και αποφασιστικά οι μεταρρυθμίσεις και οι αλλαγές. Αλλωστε, γι' αυτό προκήρυξε αυτές τις εκλογές. Για να «νομιμοποιήσει» τη νέα αντιλαϊκή λαίλαπα.

Δεν πρέπει να υπάρχει η παραμικρή αμφιβολία ότι η επίθεση αυτή θα εκδηλωθεί με ιδιαίτερη ένταση το αμέσως επόμενο διάστημα. Ο σχεδιασμός της κυβέρνησης είναι μέσα στο επόμενο εξάμηνο, το αργότερο μέσα στον πρώτο χρόνο, να περάσει το σύνολο των αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων που έχει στα συρτάρια: Ασφαλιστικό, εργασιακό, Παιδεία, Υγεία, ιδιωτικοποιήσεις, ξεπούλημα δημόσιας περιουσίας, κ.ο.κ. Να λοιπόν γιατί η σημερινή ψήφος πρέπει να «πέσει» με το μυαλό στην αυριανή μέρα.

Ακριβώς γι' αυτό ο Κ. Καραμανλής δεν είπε τίποτα συγκεκριμένο από τα προεκλογικά μπαλκόνια για το περιεχόμενο των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων. Ακριβέστερα, προσπάθησε να δημιουργήσει σύγχυση και να συσκοτίσει τον βαθιά ταξικό και αντιδραστικό χαρακτήρα τους, αντιστρέφοντας πλήρως την πραγματικότητα και επιστρατεύοντας μεταξύ άλλων τερατώδη ψέματα, όπως ότι οι αλλαγές αυτές «ωφελούν κυρίως τον μέσο πολίτη και ακόμα περισσότερο τους οικονομικά ασθενέστερους»!

Στην προεκλογική περίοδο-εξπρές ο πρωθυπουργός, όπως αναμενόταν, έριξε όλο το «επικοινωνιακό» βάρος να φορέσει φιλολαϊκές μάσκες στη βάρβαρη πολιτική που εφαρμόζεται από κοινού με το ΠΑΣΟΚ. Επιχείρησε να στρέψει το ενδιαφέρον στο δήθεν καλό, το κοινωνικό πρόσωπό της, που όμως είναι το ίδιο αποκρουστικό με το «κανονικό» της. Πυροδότησε την παροχολογία, δηλαδή σήκωσε κουρνιαχτό, γιατί οι ίδιες οι παροχές είναι προσβλητικές και εξευτελιστικές για τα πλέον εξαθλιωμένα κοινωνικά στρώματα στα οποία απευθύνονται. Μοίρασε άφθονες υποσχέσεις και καλλιέργησε φρούδες προσδοκίες για τις καλύτερες μέρες που θα έρθουν μετά τις εκλογές. Προκειμένου να γίνει περισσότερο πειστικός επικαλέστηκε την έξοδο της οικονομίας από την επιτήρηση των Βρυξελλών, γεγονός που τάχα επιτρέπει να υλοποιηθούν και όλα εκείνα που ήθελε αλλά δεν μπορούσε τάχα να κάνει για τους οικονομικά ασθενέστερους. Σε όσους «άντεχαν» ακόμα επιστράτευσε τα δύο μεγάλα όπλα: 1. Τη γενναία «αυτοκριτική», του τύπου δε λέμε ότι τα κάναμε όλα σωστά - υπήρχαν λάθη και παραλείψεις(!)... 2. Τα εκβιαστικά διλήμματα «αυτοδυναμία ή νέες εκλογές», «αυτοδυναμία ή αστάθεια»...

Είναι ολοφάνερο ότι η καλά μελετημένη προεκλογική αυτή τακτική εκτός των άλλων απέβλεπε στην επίτευξη δύο στόχων: Πρώτον, να συγκαλύψει την ανυπαρξία οιωνδήποτε θετικών για τα λαϊκά στρώματα μέτρων την προηγούμενη θητεία των τριάμισι χρόνων, που αποτελεί συνέχεια της πολιτικής των κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ. Δεύτερον, να βάλει σε «δεύτερο πλάνο» την αντιλαϊκή λαίλαπα που έρχεται και να υφαρπάσει τη λαϊκή εντολή.

Είναι αλήθεια ότι ο Κ. Καραμανλής έθεσε το βασικό ζητούμενο των εκλογών, το θέμα των δρομολογημένων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων, αλλά με τους όρους που αυτός ήθελε. Σε κάθε περίπτωση, όμως, μέσα και από τις προεκλογικές αναφορές, έχουν διαφανεί με σαφήνεια οι μεταρρυθμίσεις που θα προωθηθούν το αμέσως επόμενο διάστημα.

Λαμβάνοντας υπόψη τις οδηγίες της ΕΕ και την πείρα των προηγούμενων χρόνων για το τι σημαίνει «μεταρρύθμιση», είναι πολύ εύκολη η αποκρυπτογράφηση του αληθινού περιεχομένου τους. Ιδού τι έχουν ετοιμάσει για το λαό από τις επόμενες μέρες.

-- ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ: Οι ανατροπές ασφαλιστικών δικαιωμάτων είναι από τις βασικές αποστολές της επόμενης κυβέρνησης. Δεν πρέπει να υπάρχει καμία αμφιβολία ότι και αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης θα υπάρξει - έστω και σε «εθελοντική» βάση -, και μειώσεις στις συντάξεις πολλών εργαζομένων και μείωση εργοδοτικών εισφορών. Οι καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις του Κ. Καραμανλή ότι «δεν υπάρχει καμία ανάγκη να αυξηθούν τα όρια ηλικίας ή να μειωθούν οι συντάξεις» απλά έριχναν στάχτη στα μάτια. Ακυρώνονταν επίσης από τις δικές του εξαγγελίες για ενοποιήσεις Ταμείων, επανεξέταση της λίστας των βαρέων και ανθυγιεινών, αλλά και από τις δεσμεύσεις στην ΕΕ για την παράταση του ορίου ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζόμενων γυναικών στο δημόσιο τομέα. Αυτό που έχει ξεχωριστή πολιτική βαρύτητα από τη σκοπιά αυτή είναι η ξεκάθαρη δήλωση του πρωθυπουργού ότι «εμείς έχουμε την πολιτική βούληση να ανοίξουμε το θέμα αυτό και να προχωρήσουμε στην αντιμετώπισή του».

-- ΕΡΓΑΣΙΑΚΟ: Η κυβέρνηση είναι πανέτοιμη να κινηθεί στο πλαίσιο της «Πράσινης Βίβλου» της ΕΕ, που οδηγεί σε κατάργηση των συλλογικών συμβάσεων εργασίας, σε γενίκευση των ελαστικών εργασιακών σχέσεων. Ανατριχίλα προκάλεσε η επαναλαμβανόμενη δήλωση του Κ. Καραμανλή ότι αισθάνεται περήφανος γιατί οι νεοπροσλαμβανόμενοι εργαζόμενοι στις πρώην ΔΕΚΟ δεν έχουν πλέον καθεστώς δημόσιου υπαλλήλου. Περηφανεύεται, δηλαδή, γιατί επέβαλε τη μερική απασχόληση και μερική ασφάλιση, θεωρώντας ως ξεπερασμένες και αναχρονιστικές τις σταθερές και μόνιμες θέσεις εργασίας. Την ίδια στιγμή, προανήγγειλε άρση της «μονιμότητας» στο στενό δημόσιο τομέα: «Υπάρχουν πολλοί άξιοι που θα μπορούσαν να προσφέρουν με συμβάσεις ορισμένου χρόνου στο δημόσιο τομέα», είπε χαρακτηριστικά σε τηλεοπτική συνέντευξη, παραπέμποντας για τα περαιτέρω στην αναθεώρηση του Συντάγματος.

-- ΠΑΙΔΕΙΑ: Οι αντιδραστικές αλλαγές θα αγγίξουν το σύνολο της εκπαίδευσης. Η ιδιωτικοποίηση θα επιταχυνθεί και η μετατροπή της γνώσης σε εμπόρευμα ελεγχόμενο από τα μονοπώλια θα προχωρήσουν αλματωδώς. Και αυτό ανεξάρτητα από την αναθεώρηση του άρθρου 16, που παραμένει βέβαια στόχος της επόμενης τετραετίας, για τον οποίο ζητείται η βοήθεια του ΠΑΣΟΚ. Τον ίδιο χαρακτήρα θα έχουν και οι μεταρρυθμίσεις στην Υγεία και στην Πρόνοια.

-- ΑΝΤΙΛΑΪΚΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ: Η πεισματική άρνηση του Κ. Καραμανλή να διαψεύσει την αύξηση του ΦΠΑ (ίσως και κατά 2 μονάδες, στο 21% από το 19%) είναι αποκαλυπτική για τις προθέσεις της κυβέρνησης για νέες φορολογικές επιδρομές στα λαϊκά νοικοκυριά. Το κυρίαρχο χαρακτηριστικό της φορολογικής μεταρρύθμισης είναι η αύξηση των έμμεσων φόρων και η ταυτόχρονη φοροασυλία του μεγάλου κεφαλαίου.

Είναι ολοφάνερο ότι όσο αποδυναμωμένα βγουν το βράδυ από τις κάλπες τα κόμματα του δικομματισμού και αντίστοιχα όσο πιο ισχυρό είναι το ΚΚΕ, τόσο καλύτερα θα είναι τα πράγματα από αύριο για το λαό. Σε κάθε περίπτωση, όμως, η κυβέρνηση δε θα πάρει καμία «λευκή επιταγή». Από αύριο θα έχει απέναντί της τους λαϊκούς αγώνες με μπροστάρηδες τους κομμουνιστές.

Σύμφωνα με τις διατάξεις του ισχύοντος εκλογικού νόμου ο αριθμός των εδρών που θα πάρει το ΚΚΕ καθορίζεται ως εξής: Το άθροισμα των ψήφων που θα πάρει το ΚΚΕ σ' όλη την επικράτεια θα πολλαπλασιαστεί με τον αριθμό 260 και το γινόμενο που θα προκύψει θα διαιρεθεί με το άθροισμα των ψήφων που πήραν σ' όλη την επικράτεια όλοι μαζί οι συνδυασμοί, που πέρασαν το 3%. Οι έδρες που θα δικαιούται το ΚΚΕ θα είναι το ακέραιο μέρος της παραπάνω διαίρεσης.

Αυτό σημαίνει πως όλες οι ψήφοι που πέφτουν στο ΚΚΕ, από το τελευταίο χωριό της Ηπείρου και της Θράκης, μέχρι το τελευταίο χωριό της Πελοποννήσου και της νησιωτικής Ελλάδας καθορίζουν εξίσου τον αριθμό των εδρών που θα πάρει το Κόμμα πανελλαδικά. Μ' άλλα λόγια καμία ψήφος στο ΚΚΕ, σ' όποιο εκλογικό τμήμα και αν πέσει, δεν πρέπει να χαριστεί, δεν είναι χαμένη1

Eurokinissi

Ο λαός μπορεί και πρέπει με εμπιστοσύνη στη δύναμή του να στείλει ένα ξεκάθαρο πολιτικό μήνυμα, που δε θα χωρά παρερμηνείες και καπηλείες από τα κόμματα που μιλούν στο όνομα του λαού και δρουν ενάντιά του.

Για τους ανθρώπους του μόχθου οι επιδιώξεις είναι εντελώς αντίθετες απ'αυτές της πλουτοκρατίας και των κομμάτων της, ΝΔ-ΠΑΣΟΚ, αλλά και αυτών που παριστάνουν τους «φίλους του λαού» όντας εντός των τειχών. Πρέπει, αυτό θέλουν, να ισχυροποιήσουν τη δική τους θέση, τη δική τους προοπτική, τον αγώνα τους για καλύτερες μέρες, την υπεράσπιση των δικαιωμάτων τους και τη διεκδίκηση των συμφερόντων τους. Ναι, προσδοκούν να ενισχύσουν τη δική τους πολιτική. Αυτές οι προσδοκίες εξαρτώνται και από τη σημερινή τους ψήφο. Η ψήφος έχει δύναμη, δύναμη πολιτική, που μπορεί να συμβάλει στην ευόδωση των προσδοκιών τους.

Αυτό, που κατευθύνει τη σημερινή τους ψήφο, είναι το «τι κρίνεται για τους ίδιους». Την επόμενη μέρα, που ξημερώνει με τα ίδια προβλήματα, με την ίδια αν όχι χειρότερη πραγματικότητα, μπορεί το εκλογικό αποτέλεσμα να την κάνει διαφορετική, από τη σκοπιά της ενίσχυσης και της προοπτικής της λαϊκής κοινωνικοπολιτικής πάλης.

Μπροστά στην κάλπη λοιπόν, την ώρα της ψήφου, μπορούν οι εργάτες, οι φτωχοί αγρότες, οι μικροί επαγγελματοβιοτέχνες, η νεολαία που οραματίζεται και προσδοκά τη ζωή δημιουργικά, χωρίς ταξικές ανισότητες και φραγμούς για όλα τα δικαιώματά της, οι γυναίκες των καταπιεσμένων λαϊκών στρωμάτων, που τις φορτώνει η κοινωνία και με τα βάσανα της φροντίδας για τη ζωή των σύγχρονων «δούλων» της, να σκέφτονται την επόμενη μέρα. Τη ζωή τους την επόμενη μέρα.

Ερχονται σκληρά μέτρα και προαποφασισμένα, και στις Βρυξέλλες και εδώ στην Ελλάδα, ανεξάρτητα από το ποιο κόμμα θα νικήσει, ανεξάρτητα από το τι κυβέρνηση θα σχηματιστεί. Αυτή η κυβέρνηση ακόμα και αυτοδύναμη μονοκομματική να είναι δε θα μπορεί να τα εφαρμόσει μόνη της, είτε είναι η ΝΔ είτε το ΠΑΣΟΚ. Χρειάζεται να υπάρξει συναίνεση και από τα κόμματα του συστήματος για να περάσουν αυτά τα μέτρα, και προωθούνται διάφορα τέτοια σενάρια. Τα μεγάλα συγκροτήματα του Τύπου, δηλαδή οι εκφραστές της Ενημέρωσης της αστικής τάξης μιλούν για την ανάγκη ευρύτατων συναινέσεων προκειμένου να περάσουν οι αντιδραστικές μεταρρυθμίσεις. Και επιδιώκουν ανακατατάξεις. Το ΠΑΣΟΚ κάνει εκκλήσεις προς τον ΣΥΡΙΖΑ. Ο ΣΥΡΙΖΑ απευθύνεται σε ψηφοφόρους του ΠΑΣΟΚ να τον ενισχύσουν, τιμωρώντας το ΠΑΣΟΚ, προκειμένου να το αναγκάσουν τάχα σε «προοδευτική προγραμματική στροφή» για να ανοίξει ο δρόμος της «τομής στο πολιτικό σύστημα» και των μεγάλων συγκλίσεων. Το ΠΑΣΟΚ προβάλλει τα κοινά στοιχεία της πολιτικής του με αυτήν του ΣΥΡΙΖΑ. Και σύσσωμα τα συγκροτήματα του Τύπου παροτρύνουν το ΠΑΣΟΚ να εφαρμόσει ταχτική πλατιάς παράταξης για συσπείρωση και άλλων δυνάμεων και όχι στενόκαρδη κομματική πολιτική. Εναλλασσόμενους πόλους επιδιώκουν να δρομολογήσουν. Ανακατεύουν την τράπουλα για να δρομολογήσουν αλλαγή πολιτικού σκηνικού. Την ίδια ώρα επίσης μιλούν για συναίνεση και στις κορυφές των αστικών κομμάτων, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ανεξάρτητα απο το ποιός θα είναι κυβέρνηση, ποιός αντιπολίτευση, αφού συμπλέουν στρατηγικά, στις απιτήσεις του κεφαλαίου. Τους χρειάζονται λοιπόν ευρύτερες συναινέσεις για τα άγρια αντιλαϊκά μέτρα τα οποία οι καπιταλιστές βιάζονται να εφαρμοστούν. Αυτό το μήνυμα έστελναν προεκλογικά ως και την τελευταία μέρα.

Η εργατική τάξη, ο λαός, η νεολαία των λαϊκών στρωμάτων, πρέπει να κάνουν το κουμάντο τους και σήμερα για να μπορούν να το κάνουν και αύριο. Μπορούν με την ψήφο τους να χτυπήσουν τα εκβιαστικά διλήμματα που έθεταν οι εκπρόσωποι του κεφαλαίου και να κάνουν το χρέος τους. Δίνοντας δύναμη στο ΚΚΕ, ακόμα και αν δε συμφωνούν σε όλα μαζί του. Γιατί το ΚΚΕ είναι αταλάντευτα το αντίπαλο δέος σε ΝΔ - ΠΑΣΟΚ και στην πλουτοκρατία. Το ΚΚΕ δεν πρόκειται να το βάλει στο χέρι κανένας. Για το ΚΚΕ μόνο η παρέμβαση του λαϊκού παράγοντα, του λαϊκού κινήματος, μπορεί να ανοίξει το δρόμο που θα βάλει εμπόδια στα χειρότερα, θα φέρει ορισμένες κατακτήσεις. Εμείς θα είμαστε εκεί. Το ΚΚΕ θα είναι στο λαϊκό κίνημα με την εργατική τάξη, με τη νέα βάρδιά της, τη νεολαία, για να χτίζεται ένα πιο ισχυρό αντίπαλο δέος και ένα λαϊκό κίνημα που όχι απλώς θα διεκδικεί, αλλά ανάλογα με τη δύναμη του κινήματος και του ΚΚΕ θα διεκδικήσει και ορισμένες κατακτήσεις, σε ένα δρόμο ώσπου να ανατρέψει πλήρως και ριζικά το σημερινό αρνητικό συσχετισμό.

Γι' αυτό η υπερψήφιση του ΚΚΕ, είναι η καλύτερη επένδυση για το λαό. Και πάνω ακόμη από την κάλπη:

ΘΥΜΗΣΟΥ το μοναδικό ΟΧΙ στην ελληνική Βουλή του ΚΚΕ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ, σε αντίθεση με το ΝΑΙ της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ, και το ΝΑΙ του Συνασπισμού. Δεν πρόκειται για ένα γεγονός του παρελθόντος, που πέρασε και δεν έχει τόση σημασία σήμερα.

Ολα τα αντιλαϊκά μέτρα που πάρθηκαν και πέρασαν και αυτά που θα έρθουν εκπορεύονται από αυτήν τη βασική συνθήκη, που καταργούσε τους όποιους περιορισμούς υπήρχαν στην κίνηση του κεφαλαίου, που έδωσε το «πράσινο φως» στην αρπαγή των κατακτήσεων.

Δεν είπαμε μόνο ΟΧΙ στο Μάαστριχτ, αλλά και στη λογική του μονόδρομου. Δεν προβάλλουμε την ουτοπία μιας καλής ΕΕ όπως ο ΣΥΝ. Δεν ήταν μόνο το ΚΚΕ που είπε ΟΧΙ στο Μάαστριχτ, στην ΟΝΕ. Το είπαν και λαοί στην Ευρώπη, στη Γαλλία, στη Δανία, στη Σουηδία, στην Ολλανδία...

ΘΥΜΗΣΟΥ τη θέση του ΚΚΕ «ούτε μια μετοχή στους ιδιώτες», είτε αφορούσε τις ΔΕΚΟ είτε άλλες κρατικές επιχειρήσεις, όταν η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ πρωτοστατούσαν, και άλλες δυνάμεις, όπως ο ΣΥΝ, έλεγαν ότι το θέμα δεν είναι μικρό ή μεγάλο κράτος αλλά η σωστή λειτουργία των επιχειρήσεων, έστω και με ιδιωτικοποίηση ή με ιδιωτικοοικονομική λειτουργία. Δεν υπερασπίστηκε τις κρατικές επιχειρήσεις έτσι όπως τις κατάντησαν ή τις χρησιμοποίησαν τα κόμματα εξουσίας. Αντιστάθηκε στην ιδιωτικοποίηση γιατί έφερνε τα χειρότερα...

ΘΥΜΗΣΟΥ την αντίθεση του ΚΚΕ στην ΚΑΠ που ψήφισαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ενώ τη λογική της αποδέχεται και ο ΣΥΝ...

ΘΥΜΗΣΟΥ την αντίθεσή του ΚΚΕ στον «Καποδίστρια», όταν όλα τα κόμματα - ΝΔ, ΠΑΣΟΚ και ΣΥΝ - υποστήριζαν τη βασική λογική του, διαφωνώντας σε θέματα διαδικασίας μεταξύ τους...

ΘΥΜΗΣΟΥ την έγκαιρη προειδοποίηση του ΚΚΕ ότι στα Βαλκάνια θα ξεσπάσει πόλεμος, με την παρέμβαση των ηγετικών δυνάμεων της ΕΕ, και ότι στη συνέχεια θα μπουν στο χορό οι ΗΠΑ...

ΘΥΜΗΣΟΥ την αντίθεση του ΚΚΕ σε συνθήματα που χρησιμοποιήθηκαν κατά τη διάρκεια των ιμπεριαλιστικών πολέμων της ΕΕ και των ΗΠΑ, στη Γιουγκοσλαβία, ότι ο πόλεμος γίνεται για να αντιμετωπιστεί η εθνοκάθαρση των Σέρβων, ή στο Ιράκ για να ανατραπεί ο Σαντάμ, ή για να χτυπηθεί στο Αφγανιστάν ο Μπιν Λάντεν... Τότε κάναμε κριτική στο ΣΥΝ που έλεγε «όχι» στον πόλεμο αλλά την ίδια ώρα νομιμοποιούσε προσχήματα των ιμπεριαλιστών, περί «εθνοκάθαρσης» ή περί «τρομοκρατίας»...

ΘΥΜΗΣΟΥ το μοναδικό ΟΧΙ στο «σχέδιο Ανάν» σε σχέση με τα άλλα κόμματα του ελληνικού Κοινοβουλίου...

...Και κάνε το καθήκον σου σήμερα. Κόκκινο βόλι για να 'ναι καλό!

Τούτη τη μέρα λοιπόν μπορούν να τη θεωρούν ξεχωριστή για τους ίδιους αν αξιοποιήσουν σωστά το όπλο της ψήφου, όπλο στα δικά τους χέρια, για να ρίξουν το πιο καυτό βόλι στους κυρίαρχους. Το ξέρουν πως δεν υπάρχει ελπίδα χωρίς το κόκκινο κατακόκκινο λαϊκό βόλι, αυτό που δε θα κάνει μόνο τη σημερινή μέρα ξεχωριστή, μα και το αύριο. Αν με εμπιστοσύνη στη δύναμή τους, αποδυναμώσουν αποφασιστικά ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, επειδή δεν πρόκειται να αλλάξουν, είναι και θα είναι κόμματα της πλουτοκρατίας, και ενισχύσουν το ΚΚΕ, ισχυροποιώντας το αντίβαρο στην αντιλαϊκή πολιτική. Για να αντισταθούν στα χειρότερα που έρχονται και να ετοιμάζουν τη δική τους αντεπίθεση. Η ελπίδα για το λαό δεν πεθαίνει ποτέ και ας λένε ότι πεθαίνει τελευταία. Γιατί το δίκιο είναι με το μέρος του. Αυτό το δίκιο κρίνεται και στην κάλπη, μα πρέπει με το αποτέλεσμα να το κάνει δικό του. Να ενισχύσει τη δύναμη των αγώνων του, να την κάνει πιο ικανή να ανοίγει δρόμους για μια καλύτερη ζωή, για τη δικιά τους ζωή, να δημιουργεί τις προϋποθέσεις για τη μεγάλη λαϊκή συμμαχία, το αντίπαλο στους εκμεταλλευτές δέος, για τη λαϊκή εξουσία.

Καθένας, αφού ψηφίσει υπεύθυνα, για τον ίδιο και για όλους τους ανθρώπους σαν τον ίδιο, θέλει να ξέρει. Τι θα γίνει με το αποτέλεσμα; Με τι μπορεί να συγκρίνει;

Eurokinissi

ΦΘΙΝΟΠΩΡΙΝΟ γλυκό πρωινό. Μας βρίσκει στο δρόμο για την κάλπη. Οσο κι αν τα πόδια σου το 'παν πως δε σε κρατάνε, εσύ το πολεμάς και βηματίζεις για το εκλογικό τμήμα. Είναι όλα έτοιμα και από το πρωί άρχισε κιόλας η ψηφοφορία.

ΠΑΝΤΑ τέτοια μέρα έκανα, με το νου βέβαια, αναδρομές στα περασμένα. Στα χαρτιά μου, ένα βιβλιάριο εκλογικό (1946), που τα χρόνια τού έχουν αλλάξει όψη. Το βιβλιάριο αυτό, που έχει καταγράψει τη διαδρομή της ζωής, δεν είναι εκείνο που πρέπει να επιδείξει ο ψηφοφόρος για να μπορέσει να ψηφίσει. Πιο απλουστευμένες σήμερα οι διαδικασίες, ψηφίζεις αν έχεις ταυτότητα ή διαβατήριο.

ΠΑΛΙΑ συνήθεια να ανακατεύω όλο αυτό το παλιό χαρτομάνι για να βάλω στη σειρά γεγονότα και σκέψεις. Η πρώτη αχνή εικόνα που έρχεται, ο ξεσηκωμός που έζησαν στο Μοριά οι σταφιδοπαραγωγοί και των νησιών του Ιονίου. Ηταν τα άγρια κυνηγητά που εξαπόλυσαν και οι αστικές εφημερίδες δημοσίευαν μεγάλα ρεπορτάζ για τα γεγονότα στις σταφιδοπαραγωγικές επαρχίες. Πολλές φορές, τα βράδια με καθήλωναν στο μεγάλο τραπέζι της ταβέρνας, που κουτσόπιναν το ποτήρι τους. Ελεγαν και κανένα τραγούδι της θάλασσας και τότε ζητούσαν από το γραμματικό να διαβάσει τα νέα για τον ξεσηκωμό στους κάμπους.

ΕΚΕΙΝΑ τα διαβάσματα από τις περιγραφές συχνά προκαλούσαν δάκρυα αγανάκτησης. Βρεθήκαμε έτσι δίπλα στους οργανωμένους αγρότες, στους κομμουνιστές και τους νεολαίους τους, τα νιάτα της ΟΚΝΕ, που μας έδειξαν την αδικία και την άγρια εκμετάλλευση που γινόταν στους ξωμάχους. Μάθαμε απλά και καθαρά ποιος παράγει και ποιος καρπώνεται τον πλούτο.

Η ΠΡΩΤΗ γνωριμία με τους αγώνες άνοιγε αργότερα μια σταθερή σχέση με τους αγωνιστές. Αντιφασιστική ατμόσφαιρα.

ΘΑ περάσουν κάμποσα χρόνια. Είναι η μαύρη σελίδα της 4ης Αυγούστου 1936... Η αντίσταση στα σχέδια φασιστικοποίησης της νεολαίας έχει μπει στα σκαριά. Δύσκολες ώρες, αλλά με τη βοήθεια των καθηγητών ξεφύγαμε από το «μάντρωμα».

ΕΙΝΑΙ η ώρα της Κατοχής, η ώρα του ΕΑΜ. Στην Ομοσπονδία Κομμουνιστικών Νεολαιών (ΟΚΝΕ) η πρώτη επαφή και σύνδεση με το Κόμμα ύστερα.

ΚΙ ΕΠΕΙΤΑ τόσα άλλα, που τα γνώρισες, τα έγραψες με το κοντύλι σου ο ίδιος. Αστραποβόλησαν όλα γύρω σου και είδες πως το ΚΚΕ είναι κόμμα θυσίας, πως ο λόγος του είναι καθαρά πάλλευκος σαν το χιόνι.

Ο ΛΟΓΟΣ του ακουστός και πάντα στον κόσμο, στους εργαζομένους, με λόγια που ξεδιπλώνουν την αλήθεια. Αυτό έκανε και τώρα και χτες και σήμερα και αύριο. Οι λόγοι που ακούστηκαν στην προεκλογική περίοδο βεβαιώνουν την αλήθεια. Αφήστε κατά μέρος όλους αυτούς που τόσα χρόνια κυβερνούνε. Μαυρίστε ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ρίξτε την ψήφο με προοπτική. Ψηφίστε ΚΚΕ.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ με τις αναθεωρήσεις του άρθρου 24 του Συντάγματος έχουν βάλει μπουρλότο στα δάση της χώρας. Ο,τι θα γίνει με τη νέα αναθεώρηση στην επόμενη Βουλή θα είναι η χαριστική βολή. (Φωτ. από την καμένη έκταση στα Μελίσσια που εποφθαλμιούν μεγάλα οικονομικά συμφέροντα και καταπατητές)

Στο πλαίσιο αυτό αναμένεται η πλήρης εφαρμογή του νόμου 3208/2003 (που ψήφισε το ΠΑΣΟΚ και ενστερνίστηκε η κυβέρνηση της ΝΔ), ο οποίος συντάχτηκε κατ' επιταγήν της συνταγματικής αναθεώρησης του 2001 και οδηγεί στον αποχαρακτηρισμό, όπως υπολογίζουν οι δασολόγοι, 40 - 50.000.000 στρεμμάτων δασών και δασικών εκτάσεων.

Ακόμη χειρότερη βέβαια θα είναι η νέα αναθεώρηση του άρθρου 24, σε συνδυασμό με το άρθρο 117, του Συντάγματος, την οποία δρομολόγησε η κυβέρνηση της ΝΔ, η οποία θα γενικεύσει και θα επιταχύνει - αν και εφόσον τελικά ολοκληρωθεί - την ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της δημόσιας δασικής περιουσίας, σε όφελος του μεγάλου κεφαλαίου.

Υπενθυμίζουμε ότι οι βασικοί άξονες της νέας δασοκτόνας αναθεώρησης που προτείνεται είναι:

• Η συνταγματική προστασία των δασικών εκτάσεων να πάψει να μετράει από το 1945, έτος της πρώτης αεροφωτογράφισης, αλλά από την 11η του Ιούνη 1975.

Με τον τρόπο αυτό αποχαρακτηρίζονται αυτόματα όλες οι πριν την ημερομηνία αυτή καταπατημένες και εκχερσωμένες δασικές εκτάσεις, όπως επίσης και οι δημόσιες εκείνες εκτάσεις, οι οποίες μετά το 1945 κάηκαν και στη συνέχεια ιδιωτικοποιήθηκαν με την υπογραφή διαφόρων παράνομων συμβολαίων. Μόνο με την πρόβλεψη αυτή, οι δασολόγοι υπολογίζουν ότι θα αλλάξουν χρήση 40-50 εκατομμύρια στρέμματα δασικών εκτάσεων.

• Καταργείται το τεκμήριο υπέρ του δημοσίου.

Μόνο από αυτήν την πρόβλεψη αναμένεται, με βάση εκτιμήσεις των δασολόγων, να αλλάξουν ιδιοκτησία και να νομιμοποιηθούν αλλαγές χρήσεων σε τουλάχιστον 15.000.000 στρέμματα δασών και δασικών εκτάσεων.

• Θα συνδέεται η χρήση - και φυσικά και η τύχη - των δασικών εκτάσεων, και αυτών που υφίστανται μετά το 1975, με τα οικιστικά προγράμματα των επιχειρηματιών, το εθνικό χωροταξικό σχέδιο, αλλά και τα ειδικά χωροταξικά σχέδια (αφορούν στη βιομηχανία, στον τουρισμό, στις ανανεώσιμες πηγές ενέργειας, όπως τα αιολικά πάρκα κ.λπ.), που θα εκπονηθούν εκ των υστέρων.

Ετσι, για παράδειγμα, αν το χωροταξικό σχέδιο για τον τουρισμό προβλέπει ξενοδοχειακό συγκρότημα στον Εθνικό Δρυμό Σουνίου - στο πλαίσιο μάλιστα της λεγόμενης... βιώσιμης ανάπτυξης - τότε ο Εθνικός Δρυμός παύει να θεωρείται δάσος!

• Παύουν να υπόκεινται σε υποχρεωτική εισφορά σε γη τα οικόπεδα που μπαίνουν σε σχέδια πόλης, προκειμένου να γίνουν πλατείες, δρόμοι και άλλες βασικές υποδομές των πόλεων.

Για να γίνουν όλες αυτές, υποχρεωτικά θα πρέπει να απαλλοτριώνονται ή να χορηγούνται τίτλοι μεταφοράς συντελεστή δόμησης, που θα πωλούνται και θα επιβαρύνουν με περισσότερο τσιμέντο άλλες περιοχές.

• Δημόσια ή ιδιωτικά δάση και δασικές εκτάσεις που καταστρέφονται από πυρκαγιά ή αποψιλώνονται με άλλον τρόπο, παύουν να κηρύσσονται υποχρεωτικά αναδασωτέες και θα μπορούν να αλλάζουν χρήση.

Με τον τρόπο αυτό υπολογίζεται ότι κάθε χρόνο θα αποχαρακτηρίζονται εκατοντάδες χιλιάδες στρέμματα δασών που καταστρέφονται από τις πυρκαγιές...

• Δάση ή δασικές εκτάσεις που ανήκουν σε φυσικά ή νομικά πρόσωπα ιδιωτικού ή δημοσίου δικαίου θα επιτρέπεται να απαλλοτριώνονται πλέον όχι μόνο υπέρ του δημοσίου αλλά και υπέρ των ιδιωτών για δραστηριότητες «δημοσίου συμφέροντος».

Βαφτίζεται έτσι ως «δημόσιο συμφέρον» σχεδόν κάθε επιχειρηματική δραστηριότητα του κεφαλαίου, που θα ασκείται είτε αυτόνομα, είτε μέσω των Συμπράξεων Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ).

Επιπλέον, εκκρεμεί η μελέτη που προκήρυξε η ΚΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ Α.Ε., που προχωρά με αντιεπιστημονική και επικίνδυνη μέθοδο στην οριοθέτηση των δασών και δασικών εκτάσεων της χώρας, και η οποία, σύμφωνα με τις ίδιες τις δασικές υπηρεσίες του υπουργείου Αγροτικής Ανάπτυξης, θα οδηγήσει σε αποχαρακτηρισμούς του 20% έως και 30% του δασικού πλούτου της χώρας.

Οπως όλα δείχνουν, και για τα δάση έρχονται χειρότερες μέρες... Μόνο αντίβαρο για να μπει φραγμός σε αυτήν την αντιδασική πολιτική είναι η ενίσχυση του ΚΚΕ, το μόνο κόμμα που αντιμετωπίζει τα δάση ως κοινωνικό αγαθό, που αγωνίζεται σταθερά κατά της εμπορευματοποίησής τους, που έκανε όλο αυτό το διάστημα ουσιαστικές προτάσεις για την προστασία τους. Προτάσεις που μπορούν να υλοποιηθούν με την πάλη του λαού.

Παπαγεωργίου Βασίλης

Η σημασία της μεταρρύθμισης αυτής για όσους ευαγγελίζονται την... ανάγκη προώθησής της, δηλαδή η ΝΔ και το ΠΑΣΟΚ, έγκειται στη δημιουργία δομών τέτοιων που θα επιτρέπουν την αποτελεσματικότερη προώθηση της νεοφιλελεύθερης πολιτικής και τη διευκόλυνση της δράσης του κεφαλαίου σε όλους τους τομείς. Η δημοσιοποίηση των σχετικών σχεδιασμών αναμένεται μέσα στο 2007, όμως η κατεύθυνση, ήδη από το 1997, οπότε και θεσμοθετήθηκε ο πρώτος «Καποδίστριας» και συνένωσε αναγκαστικά τους Οργανισμούς Τοπικής Αυτοδιοίκησης (ΟΤΑ), είναι σαφής:

Με τον «Καποδίστρια Β'» θα διασπαστούν σημαντικοί κοινωνικοί τομείς (Υγεία, Πρόνοια, Παιδεία), ενώ η μεγαλύτερη σε έκταση και πληθυσμό διοικητική διαίρεση δίνει τη δυνατότητα ενίσχυσης της δράσης των μεγάλων μονοπωλιακών ομίλων, τόσο με τα έργα υποδομής, τα οποία θα τους παραχωρούν, όσο και με τομείς οικονομικής ανάπτυξης, όπως αγροτοτουρισμός, ενέργεια, εμπορευματικοί σταθμοί κλπ. Και βεβαίως με την ιδιωτικοποίηση - εμπορευματοποίηση τομέων όπως η Υγεία, η Πρόνοια, η Παιδεία. Οι λιγότεροι δήμοι, νομαρχίες και περιφέρειες εξυπηρετούν απόλυτα τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου.

Θυμίζουμε ότι εκτός από τις σαφείς αναφορές του Κ. Καραμανλή για 5 περιφέρειες, από τις 13 που είναι σήμερα, το ΠΑΣΟΚ στο πρόγραμμά του κάνει λόγο για 300 - 400 δήμους που θα προκύψουν ύστερα από νέο κύμα συγχωνεύσεων. Από την πλευρά του ο ΣΥΝ, διά των εκπροσώπων του στα συλλογικά όργανα της αυτοδιοίκησης, έχει ταχθεί υπέρ ανάλογων μεταρρυθμίσεων για λιγότερους δήμους και αιρετή περιφερειακή αυτοδιοίκηση.

Ας δούμε συγκεκριμένα παραδείγματα για το τι ακριβώς σημαίνει η υλοποίηση αυτών των σχεδιασμών και τι επιπτώσεις έχει στα λαϊκά στρώματα:

• Την 1η Αυγούστου 2007 το υπουργείο Υγείας και η ΤΕΔΚΝΑ κατέληξαν πως θα προχωρήσουν σε υπογραφή μνημονίου για τη δημιουργία των λεγόμενων Πολυδύναμων Κέντρων Υγείας που θα «απαλλάξουν» το κράτος από την ευθύνη της Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας. Θα μεταφερθούν στην Τοπική Αυτοδιοίκηση και θα ανοίξει ο δρόμος για την παραπέρα εμπορευματοποίηση της Υγείας, αφού θα μετατεθούν τα οικονομικά βάρη στους εργαζόμενους και τα ασφαλιστικά ταμεία. Οσο για τις παρεχόμενες υπηρεσίες, προφανώς, θα είναι και αμφίβολης ποιότητας.
• Υπάρχει το λεγόμενο «Διαδημοτικό Δίκτυο Υγείας ΟΤΑ», το οποίο δημιουργήθηκε το 2003 και συμμετέχουν, περίπου 30 Δήμοι της Αττικής. Τον πρώτο λόγο στο «Δίκτυο» έχει ο Δήμος Αμαρουσίου. Το «Δίκτυο» χρηματοδοτείται από τις συνδρομές των μελών του (Δήμοι και ΝΠΔΔ των Δήμων και των Κοινοτήτων), από κρατικές χρηματοδοτήσεις, ενώ επιδιώκει να έχει και ευρωενωσιακά κονδύλια.

Χαρακτηριστικό είναι πως οι εργαζόμενοι εκεί θα δουλεύουν μέσω του προγράμματος του ΟΑΕΔ με τίτλο «Απόκτηση εμπειρίας (STAGE) στο Διαδημοτικό Δίκτυο Δομών Υγείας των ΟΤΑ Αττικής», όπως ανακοινώθηκε, στις 3 Αυγούστου. Οι 320 θέσεις έχουν ημερομηνία λήξης, σε 18 μήνες, ενώ ο μισθός τους θα είναι 660 ευρώ για τους πτυχιούχους και 550 ευρώ για τους υπόλοιπους εργαζόμενους. Ο «καθαρός» μισθός θα αγγίζει τα 600 και τα 500 ευρώ. Μετάφραση: Κλασικό παράδειγμα των «νέων» εργασιακών σχέσεων, συμβάσεις και μισθοί πείνας!

• «Δεν υπάρχει πιο σοσιαλιστικό μέτρο, ένας δήμαρχος να παίρνει λεφτά από αυτούς που έχουν και να τα διαθέτει στους πολίτες της πόλης. Και σας τα λέει αυτά ένας μη σοσιαλιστής». Τα παραπάνω δήλωσε ο Νικήτας Κακλαμάνης, στις 8 Μάρτη 2007, αναφερόμενος στην «προσφορά» 800 μαστογράφων και 800 «τεστ Παπ» από το ιδιωτικό θεραπευτήριο «Υγεία» και τα μαιευτήρια «Μητέρα» και «Λητώ», θέλοντας να πείσει πόσο καλοί είναι οι χορηγοί...

Το ίδιο έκανε και ο Γιώργος Πατούλης, δήμαρχος Μαρουσιού, στη διάρκεια των εγκαινίων της κεντρικής έδρας του Διαδικτύου, στο Μαρούσι. Αναφέρθηκε στην «ευγενική προσφορά» του «Υγεία» που... προσέφερε ένα πλήρως εξοπλισμένο ασθενοφόρο. Τι κάνουν στην ουσία; Καλλιεργούν την εικόνα του «ευεργέτη» στο κεφάλαιο και προωθούν με τον καλύτερο τρόπο τις Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα στον Τομέα της Υγείας.

Αντίστοιχα σχέδια εφαρμόζονται και εφαρμόστηκαν στην Παιδεία, μετά και από την οδηγία της Κομισιόν με τίτλο «Διδασκαλία και Μάθηση προς την κοινωνία της γνώσης». Στην οδηγία αναφέρεται: «Τα πιο αποκεντρωμένα εκπαιδευτικά συστήματα είναι ταυτόχρονα και τα πιο ευέλικτα, αυτά που προσαρμόζονται πιο γρήγορα και επιτρέπουν να αναπτυχθούν νέες μορφές συμπράξεων και συνεργασιών». Εννοείται, φυσικά, συμπράξεις και συνεργασίες με τις επιχειρήσεις. Το «επίπεδο» του κάθε σχολείου θα εξαρτάται από την περιοχή αλλά και το χορηγό του. Ετοιμάζουν, δηλαδή, σχολεία ακόμα πιο ταξικά.

Μάλιστα, εδώ και μήνες ξεκίνησαν οι πρώτες Συμπράξεις Δημόσιου και Ιδιωτικού Τομέα (ΣΔΙΤ) για την κατασκευή σχολικών κτιρίων. Τους παραχωρείται επιπλέον το δικαίωμα μακροχρόνιας χρήσης των σχολικών χώρων, για να αναπτύξουν κάθε είδους «επιμορφωτικές» δραστηριότητες σε συνεργασία με τους τοπικούς και «παραγωγικούς φορείς», που θα απευθύνονται στη σχολική και ευρύτερη τοπική κοινότητα.

Είναι φυσικό ότι το μεγάλο κατασκευαστικό κεφάλαιο θα επωφεληθεί, από το γεγονός ότι τα αναγκαία δημόσια έργα θα ανατίθενται πλέον ομαδοποιημένα και με μεγαλύτερους προϋπολογισμούς, με αποτέλεσμα χιλιάδες μικροί εργολάβοι να αναγκαστούν να βάλουν «λουκέτο», καθώς ούτε τα κεφάλαια θα διαθέτουν, ούτε και τα τυπικά προσόντα (τάξη πτυχίου) για να ανταγωνιστούν τους «μεγάλους».

Επίσης, μέσω του «Καποδίστρια Β'» διευκολύνεται η εκτέλεση έργων με μεγαλύτερη ένταση μέσω ΣΔΙΤ (εκμετάλλευση ιδιαίτερου φυσικού κάλλους περιοχών με ξενοδοχειακές ή αγροτουριστικές μονάδες, βιολογικοί καθαρισμοί, διαχείριση νερού κλπ.), τα οποία και πάλι απευθύνονται στο μεγάλο κατασκευαστικό και τραπεζικό κεφάλαιο, ενώ θα χαρατσώνουν διπλά τους δημότες, και για την κατασκευή και για τη χρήση. Ολα αυτά, όπως είναι φυσικό, θα τροφοδοτήσουν ένα νέο γύρο συγκέντρωσης και συγκεντροποίησης κεφαλαίου στον κατασκευαστικό κλάδο.

Η ομοφωνία των δύο κομμάτων στα έργα και τις προτάσεις τους, όπως αυτή εκφράζεται και στο κεντρικό ζήτημα της Κοινωνικής Ασφάλισης, είναι εκκωφαντική. Τόσο που να μην κρύβεται ούτε από εκείνα τα ΜΜΕ που έχουν ταχτεί να υπηρετούν τον έναν ή τον άλλο εταίρο του δικομματισμού, υπερασπιζόμενα επί της ουσίας το σύστημα της δικομματικής εναλλαγής.

Το δημοσίευμα «ακτινογραφεί» τις αλλαγές που προτείνει στο Ασφαλιστικό η ΝΔ, για να καταλήξει στο εύλογο συμπέρασμα ότι όλα περιέχονται ήδη στους νόμους που το ΠΑΣΟΚ παρέδωσε το 2004 στη ΝΔ και τους οποίους η κυβέρνηση θα μπορούσε να τους είχε εφαρμόσει με μεγαλύτερο σθένος!

Τα πράγματα δε θα μπορούσε να είναι διαφορετικά από τον τρόπο με τον οποίο - διά της τεθλασμένης - επιβεβαιώνει το δημοσίευμα. Οι νομοθετικές πρωτοβουλίες της περασμένης τουλάχιστον δεκαπενταετίας αποτελούν κομμάτι μιας ενιαίας στρατηγικής σε βάρος της Κοινωνικής Ασφάλισης. Περιγράφουν τη ραγδαία ιδιωτικοποίησή της, με κεντρικά στοιχεία την ισχυροποίηση του ανταποδοτικού χαρακτήρα του συστήματος, με παράλληλη μείωση της συμβολής του κράτους και των εργοδοτών στις ασφαλιστικές και συνταξιουχικές παροχές.

Τι είναι, όμως, αυτό που δεσμεύει τα δύο κόμματα, ώστε να ταυτίζονται ακόμα και φραστικά στις προτάσεις τους; Πρώτα και κύρια η στρατηγική τους υπέρ του κεφαλαίου και της κερδοφορίας του.

Από εδώ προκύπτει η ανάγκη κάθε «μισθολογικό» ή «μη μισθολογικό» εμπόδιο να φύγει από τη μέση. Γι' αυτό, ΝΔ και ΠΑΣΟΚ παγώνουν μισθούς και μεροκάματα, χαιρετίζουν τα 77 λεπτά «αύξηση» της ΓΣΕΕ. Γι' αυτό κάνουν ό,τι μπορούν για να φορτώσουν το «κόστος» της Κοινωνικής Ασφάλισης εξολοκλήρου στους εργαζόμενους, απαλλάσσοντας τους εργοδότες ακόμα και από στοιχειώδεις υποχρεώσεις τους, την ίδια ώρα που επιδιώκουν την παραμονή στην εργασία σαν φτηνή εργατική δύναμη μέχρι τα βαθιά γεράματα και όποιος αντέξει.

Η στρατηγική τους είναι αυτή που οδηγεί σε συγκεκριμένες δεσμεύσεις στα πλαίσια των διεθνών ιμπεριαλιστικών οργανισμών (ΟΟΣΑ, ΔΝΤ, ΕΕ). Και για όσους ψάχνουν ακόμα το λόγο για τον οποίο ο ένας αντιγράφει τον άλλο στα προγράμματά τους, δεν έχει παρά να ανατρέξει στο αντιασφαλιστικό «λυσάρι» της ΕΕ. Αυτό που διαχρονικά συνδιαμόρφωσαν με τους άλλους Ευρωπαίους εταίρους οι κυβερνήσεις ΝΔ και ΠΑΣΟΚ.

Ενα χαρακτηριστικό παράδειγμα: Είκοσι μόλις μέρες μετά την Εαρινή Σύνοδο του 2005 (22 - 23 Μάρτη) που επαναπροσδιόρισε τους στόχους της στρατηγικής της Λισαβόνας, η Ευρωπαϊκή Επιτροπή (Κομισιόν) έδωσε στη δημοσιότητα τις λεγόμενες «Ολοκληρωμένες κατευθυντήριες γραμμές για την ανάπτυξη και την απασχόληση 2005 - 2008». Οι αποφάσεις της Εαρινής Συνόδου είχαν επικυρωθεί από το Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο με τις ψήφους τόσο της ΝΔ, όσο και του ΠΑΣΟΚ.

Στα σχετικά με την Κοινωνική Ασφάλιση κεφάλαια και συγκεκριμένα στην κατευθυντήρια γραμμή 2, διαβάζουμε: «Για να διασφαλιστεί η οικονομική βιωσιμότητα, τα κράτη - μέλη πρέπει να μεταρρυθμίσουν τα εθνικά συστήματα συνταξιοδότησης και περίθαλψης, ώστε να καταστούν οικονομικά βιώσιμα».

Και λίγο πιο κάτω, στην κατευθυντήρια γραμμή 17 αναφέρονται λεπτομερώς τα μέτρα που πρέπει να πάρουν τα κράτη - μέλη για την τόνωση της απασχόλησης: «Εκσυγχρονισμός των συστημάτων συνταξιοδότησης και υγείας, διασφαλίζοντας την καταλληλότητά τους, τη χρηματοοικονομική βιωσιμότητα και την ικανότητα προσαρμογής στην εξέλιξη των αναγκών, κατά τρόπο ώστε να υποστηριχτεί η συμμετοχή στην απασχόληση και η παράταση του επαγγελματικού βίου, με την προώθηση κατάλληλων κινήτρων για εργασία και αποθάρρυνση της πρόωρης συνταξιοδότησης. Στήριξη των συνθηκών εργασίας που ευνοούν την ενεργό συμμετοχή του γηράσκοντος εργατικού δυναμικού».

Το πώς μεταφράζονται όλα τα παραπάνω στα προγράμματα και τις εξαγγελίες ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, φαίνεται στο διπλανό πίνακα, που πρωτοπαρουσίασε ο «Ρ» στις 26 Αυγούστου.

Το τι ετοιμάζουν για τους εργαζόμενους από την επομένη κιόλας των εκλογών είναι ένα το κρατούμενο. Η λαϊκή αντίδραση στα σχέδιά τους, με καθαρό το μέτωπο στην πολιτική και τα κόμματα που με όρους στρατηγικής στρέφονται ενάντια στους εργαζόμενους και τα δικαιώματά τους, είναι όρος αναγκαίος για την απόκρουση αυτών των σχεδιασμών, για την απόσπαση κατακτήσεων, για την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας.

Σήμερα στην κάλπη και από αύριο, ακόμα πιο αποφασιστικά στους δρόμους, είναι στο χέρι των εργαζομένων να ισχυροποιήσουν το μέτωπο της αντίστασης. Τραβώντας το χαλί στο δικομματισμό, γυρίζοντας την πλάτη στις δυνάμεις που φλερτάρουν ανοιχτά με τον έναν ή τον άλλο εταίρο του, δυναμώνοντας το ΚΚΕ!

Σ' αυτούς τους αγώνες, οι κομμουνιστές και οι κομμουνίστριες, φίλοι, οπαδοί και συνεργαζόμενοι με το ΚΚΕ, το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, θα πρωτοστατήσουν με ακόμα μεγαλύτερη αποφασιστικότητα, προβάλλοντας το πλαίσιο του ΠΑΜΕ, διεκδικώντας την ικανοποίηση των σύγχρονων και πραγματικών αναγκών της εργατικής λαϊκής οικογένειας, παλεύοντας για τη συμπόρευση εργατιάς, φτωχών αγροτών και αυτοαπασχολούμενων ενάντια στον κοινό αντίπαλο, τα μονοπώλια και την πολιτική τους. Θα δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους, αναδεικνύοντας την ανάγκη της μαζικής, ταξικής δράσης στα παρακάτω κύρια μέτωπα:

1. Προστασία των ανέργων, διεκδίκηση του δικαιώματος στην εργασία.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ έχουν ήδη ψηφίσει στο Ευρωπαϊκό Κοινοβούλιο τη λεγόμενη «Πράσινη Βίβλο» για το Εργατικό Δίκαιο. Ο ΣΥΝ και ο ΛΑ.Ο.Σ., διά της αποχής τους έχουν εγκρίνει σιωπηρά τον πυρήνα των νέων αντιδραστικών μεταρρυθμίσεων. Η οδηγία Μπολκεστάιν βρίσκεται σε φάση ολοκλήρωσης και ενσωμάτωσης στο εθνικό δίκαιο των κρατών - μελών. Μια σειρά νόμοι της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ (μερική απασχόληση στο Δημόσιο, διευθέτηση του χρόνου εργασίας, απελευθέρωση του ωραρίου, κατάργηση της μονιμότητας) έχουν στρώσει το έδαφος για όσα πρόκειται να ακολουθήσουν, ανεξάρτητα ποιος από τους δύο θα κληθεί αύριο να σχηματίσει κυβέρνηση.

Το αμέσως επόμενο διάστημα αναμένεται ένταση της επίθεσης στα εργασιακά δικαιώματα. Κεντρικά στοιχεία αυτής της επίθεσης θα αποτελέσουν η παραπέρα ελαστικοποίηση των εργασιακών σχέσεων (υποαπασχόληση - ημιαπασχόληση - εποχική απασχόληση, κατάργηση κάθε μορφής μόνιμης και σταθερής δουλιάς με πλήρη δικαιώματα), η απελευθέρωση των απολύσεων και η απαλλαγή των εργοδοτών από κάθε υποχρέωση (π.χ. αποζημιώσεις) προς τους εργαζόμενους σε περίπτωση πτώχευσης, η παραπέρα υπονόμευση των συλλογικών συμβάσεων.

Οι συνέπειες θα είναι οξύτατες και για τους άνεργους, ο πραγματικός αριθμός των οποίων θα αυξηθεί. Για όλους αυτούς που η πολιτική του κεφαλαίου διώχνει εκτός παραγωγής, οι κυβερνήσεις είτε ΠΑΣΟΚ, είτε ΝΔ αρνούνται την πραγματική προστασία και τους πετάνε σε προγράμματα κατάρτισης και μερικής απασχόλησης.

2. Παρεμπόδιση της επιβολής αντιασφαλιστικών, αντεργατικών μέτρων, διεκδικώντας τα πραγματικά αιτήματα των εργαζομένων.

Εδώ τα πράγματα είναι ξεκάθαρα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ κάνουν λόγο για «εθελούσια» αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, μείωση των συντάξεων και αύξηση των εισφορών, στη βάση της ενοποίησης των Ταμείων που ήδη βρίσκεται σε εξέλιξη. Μιλάνε ακόμα για περικοπές στις παροχές Υγείας των Ταμείων, πετσόκομμα των Βαρέων και Ανθυγιεινών Επαγγελμάτων, μείωση των αναπηρικών συντάξεων, μείωση των εργοδοτικών εισφορών, αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης των εργαζόμενων γυναικών στο Δημόσιο. Οι εξαγγελίες τους, οι δεσμεύσεις τους απέναντι στους διεθνείς ιμπεριαλιστικούς οργανισμούς (ΕΕ, ΟΟΣΑ, ΔΝΤ) προδιαγράφουν τις προτεραιότητές τους και το αντιδραστικό περιεχόμενο που αυτές θα έχουν αμέσως μετά τις εκλογές.

3. Αγωνιστική διεκδίκηση της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, των κλαδικών και επιχειρησιακών συμβάσεων με αιτήματα που ανταποκρίνονται στις ανάγκες των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Η μάχη των συμβάσεων είναι κορυφαία μάχη για το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα. Είναι βέβαιο ότι φέτος, όπως και τα προηγούμενα χρόνια, η συνδικαλιστική πλειοψηφία της ΓΣΕΕ θα κάνει ό,τι περνάει από το χέρι της, για να προσαρμόσει τις «αυξήσεις» στις απαιτήσεις των εργοδοτών και των κομμάτων τους. Το 2005, η «αύξηση» των 77 λεπτών χαιρετήθηκε με την ίδια θέρμη από τη ΝΔ, το ΠΑΣΟΚ και τον ΣΕΒ.

Το ίδιο σχεδιάζει ο εργοδοτικός - κυβερνητικός συνδικαλισμός και για φέτος, σε μια προσπάθεια να κρατήσει καθηλωμένους τους μισθούς και στις κλαδικές συμβάσεις που σε μεγάλο βαθμό προσδιορίζονται από την Εθνική Συλλογική Σύμβαση. Η συμβιβασμένη πλειοψηφία δημαγωγεί αισχρά, κάνοντας λόγο για ποσοστό «αύξησης» 7,1% (μετά τις αντιδράσεις πρόσθεσε κάνα δυο μονάδες ακόμα...) την ώρα που οι μισθοί παραμένουν στα 650 ευρώ και τα κέρδη του κεφαλαίου χτυπάνε κόκκινο.

4. Ανάπτυξη μαζικού κινήματος για το δικαίωμα στη μόρφωση των παιδιών των εργατικών λαϊκών οικογενειών.

Η ανάγκη να γίνει η Παιδεία υπόθεση της ίδιας της εργατικής τάξης, του εργατικού λαϊκού κινήματος παραμένει επιτακτική όσο ποτέ. Η πείρα των κινητοποιήσεων την περασμένη Ανοιξη απέδειξε ότι η συμμετοχή των εργαζομένων στους αγώνες με πλαίσιο τέτοιο που να αναδεικνύει τις πραγματικές πολιτικές αιτίες του προβλήματος και να θέτει επί τάπητος τη διέξοδο μιας άλλης, λαϊκής Παιδείας, δίνει πολλαπλάσια δύναμη στους αγώνες, είναι όρος απαραίτητος για την απόσπαση κατακτήσεων σήμερα. Αυτή η προσπάθεια θα ενταθεί το επόμενο διάστημα. Οχι μόνο στην κατεύθυνση να στηθούν αναχώματα στην εφαρμογή των αντιεκπαιδευτικών νόμων που ψηφίστηκαν, αλλά και για να αποτραπούν τα σχέδια που έχουν στο συρτάρι τους ΝΔ και ΠΑΣΟΚ και προβλέπουν την παραπέρα ιδιωτικοποίηση και εμπορευματοποίηση της Παιδείας.

5. Διεκδίκηση έργων, υποδομών που υπηρετούν τις λαϊκές ανάγκες, πάλη κατά της εμπορευματοποίησης της γης, του φυσικού πλούτου.

Η πυρκαγιές και κυρίως τα όσα ακολούθησαν, επιβεβαιώνουν την ανάγκη το εργατικό λαϊκό κίνημα να πάρει στα χέρια του την υπόθεση υπεράσπισης της δημόσιας γης και του δασικού πλούτου, με ξεκάθαρο μέτωπο ενάντια στην εμπορευματοποίηση. Τα «σχέδια ανασυγκρότησης» των καμένων περιοχών που παρουσίασαν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ περιγράφουν έναν δεύτερο πύρινο εφιάλτη για τα λαϊκά στρώματα που είδαν το βιος και την παραγωγή τους να καταστρέφεται. Αυτά τα σχέδια πρέπει να πάρουν απάντηση. Να μην επιτραπεί η αλλαγή στη χρήση γης, να μη χαθεί ούτε ένα στρέμμα δάσους, να μην ξεριζωθούν από τον τόπο και τις καλλιέργειές τους οι χιλιάδες αγρότες, όπως θέλει η νέα ΚΑΠ.

6. Αγώνας κατά της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας.

Τα κρούσματα της εργοδοτικής και κρατικής τρομοκρατίας ακολουθούν πορεία ανάλογη με την άνοδο του ταξικού κινήματος, τη ριζοσπαστικοποίηση των αγώνων. Απαγορεύσεις συνδικαλιστικής και πολιτικής δράσης, ποινικοποίηση των αγώνων και συνδικαλιστικές διώξεις, τρομοκρατία και εκφοβισμός πίσω από τις πύλες των εργοστασίων, βρίσκονται στην ημερήσια διάταξη. Το ΠΑΜΕ και άλλοι μαζικοί φορείς, όπως η «Συσπείρωση για τα Δημοκρατικά Δικαιώματα και τις Ελευθερίες» έχουν δώσει απτά δείγματα γραφής σ' αυτό το βασικό μέτωπο πάλης. Το ίδιο θα συνεχίσουν να κάνουν με ακόμα μεγαλύτερη ένταση και αποφασιστικότητα.

7. Να δυναμώσει η πάλη για τα προβλήματα της νεολαίας, των εργαζόμενων γυναικών και των μεταναστών.

Γυναίκες, νεολαία και μετανάστες αποτελούν τον εύκολο στόχο του κεφαλαίου και των κομμάτων του. Είναι μια ανεξάντλητη πηγή φτηνής εργατικής δύναμης που η μεγαλοεργοδοσία θέλει να εκμεταλλευτεί στο έπακρο, για να αυξήσει την κερδοφορία της. Οι αντιμεταναστευτικοί νόμοι, αλλά και η ειδική στόχευση των προγραμμάτων της απασχολησιμότητας προς τις γυναίκες και τους νέους δεν είναι τυχαία. Οι συνέπειες από τις αναδιαρθρώσεις στο ασφαλιστικό και τα εργασιακά θα πλήξουν πρώτα και κύρια αυτά τα ευαίσθητα κομμάτια της εργατικής τάξης. Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, οι φορείς του μαζικού λαϊκού κινήματος, το επόμενο διάστημα μπορούν και πρέπει με όρους αντεπίθεσης να βρεθούν στην πρώτη γραμμή των αγώνων για τα δικαιώματα των μεταναστών, των γυναικών, των νέων εργαζόμενων.

8. Να δυναμώσει η κοινή δράση, η κοινωνική συμμαχία με τη μικρομεσαία αγροτιά, τους αυτοαπασχολούμενους - μικρούς επαγγελματίες, εμπόρους και βιοτέχνες στον αγώνα κατά του κοινού αντιπάλου, κατά των μονοπωλίων και του ιμπεριαλισμού.

Ο ακρογωνιαίος λίθος της δράσης του ΠΑΜΕ, η συμμαχία με τα άλλα λαϊκά στρώματα που πλήττονται από την ίδια πολιτική. Βασικό καθήκον αποτελεί να ενταθούν, το επόμενο διάστημα, τα βήματα που έχουν ήδη γίνει, στην προοπτική μέσα από την κοινή πάλη και με πρωτοπόρα δύναμη την εργατική τάξη να αποσπαστούν κατακτήσεις, να δημιουργηθούν οι προϋποθέσεις για μια πιο αποφασιστική και αποτελεσματική διεκδίκηση ριζοσπαστικών αλλαγών προς όφελος του λαού.

ICON

Η μικρομεσαία αγροτιά, στο όνομα μιας τέτοιας ανάπτυξης της υπαίθρου ή θα οδηγηθεί στην ανεργία ή θα αποτελεί φτηνή εργατική δύναμη, συνήθως χωρίς μόνιμη εργασία, σε φάρμες, αγροτικές και τουριστικές επιχειρήσεις

Ο πρωθυπουργός, το προηγούμενο διάστημα, έκανε λόγο για μεταρρυθμίσεις που θα μετατρέψουν τους αγρότες σε σύγχρονους επιχειρηματίες. Ο πρόεδρος του ΠΑΣΟΚ με τη σειρά του έκανε λόγο για μια πολιτική που θα στηρίζει τους επαγγελματίες αγρότες. Στα λόγια ακούγονται ωραία, όμως στην πράξη επιχειρηματίες αγρότες ή επαγγελματίες αγρότες, καμουφλάρουν την προδιαγεγραμμένη πολιτική ξεκληρίσματος της μικρομεσαίας αγροτιάς. Επί κυβερνήσεων του ΠΑΣΟΚ, η αγροτιά μειώθηκε από το 30% στο 16%. Από το 2000 μέχρι το 2006 επί διακυβέρνησης ΠΑΣΟΚ και ΝΔ έφυγαν από τη μέση 181.600 αγρότες. Κι όπως κυκλοφορεί το ποσοστό των Ελλήνων αγροτών μέσα στα επόμενα χρόνια θα πέσει κάτω από το 7%... Από την άλλη, τα μονοπώλια στον τομέα τροφίμων (ΦΑΓΕ, ΔΕΛΤΑ, κ.λπ.) γιγαντώθηκαν. Και θα γιγαντωθούν ακόμα πιο περισσότερο.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ μιλούν για την εξασφάλιση των επιδοτήσεων μέχρι το 2013, αλλά δε λένε ότι εξασφάλισαν κουτσουρεμένες επιδοτήσεις, που με τη λεγόμενη αποδέσμευση εξωθούν την αγροτιά να μην παράγει. Τρανταχτά παραδείγματα είναι ο καπνός και τα τεύτλα και θα ακολουθήσουν κι άλλα αγροτικά προϊόντα. ΝΔ και ΠΑΣΟΚ δε λένε επίσης ότι φέτος τα πραγματικά κονδύλια των επιδοτήσεων θα είναι μειωμένα κατά 18% τουλάχιστον σε σχέση με αυτά του μέσου όρου της τριετίας 2000 - 2002. Δε λένε ακόμα ότι τα πραγματικά κονδύλια των επιδοτήσεων μειώνονται ισόποσα με τον πληθωρισμό κάθε χρόνο, με αποτέλεσμα το 2013 να είναι μειωμένα κατά 40% τουλάχιστον σε σχέση με το μέσο όρο της τριετίας 2000 - 2002. Δεν αποκλείεται, στο μεταξύ να γίνει καμιά πρόσθετη μείωση των αγροτικών επιδοτήσεων αν δε βγαίνουν τα ευρώπουλα, που θέλει να δώσει η Κομισιόν για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των πολυεθνικών.

Αξίζει, επίσης, να αναφερθεί πως από το 2000 μέχρι το 2006 το αγροτικό εισόδημα, παρά τις όποιες αλχημείες, εμφανίζεται μειωμένο κατά 17%. Και η μείωση αυτή θα συνεχιστεί... Βέβαια, η ΕΕ στη λογική του μαζικού ξεκληρίσματος επιχειρεί να εμφανίσει ότι το αγροτικό εισόδημα θα αυξηθεί. Αυτό μπορεί να γίνει όταν μοιράζει κανείς μικρότερες επιδοτήσεις σε πολύ λιγότερους αγρότες. Κι όπως επίσης φαίνεται, από το 2013 ετοιμάζονται πιο βαριά αντιαγροτικά φασούλια... Δεν αποκλείεται τούτο να γίνει και νωρίτερα, γιατί μέσα στο 2008 ετοιμάζεται να ξεφουρνιστεί η σχετική έκθεση της Κομισιόν για την πορεία της νέας ΚΑΠ.

Από την άλλη, τα περιβόητα κονδύλια του Δ' ΚΠΣ και του Β' πυλώνα της νέας ΚΑΠ, δεν έχουν επί της ουσίας τίποτα να προσφέρουν στη μικρομεσαία αγροτιά. Οπως και τα προηγούμενα χρόνια, τα κονδύλια αυτά κατευθύνονταν από τη μία στους μεγαλοαγρότες και σε επιχειρηματίες εντός και εκτός αγροτικού χώρου, ενώ για τους μικρομεσαίους αγρότες δίνονταν κάτι πρόωρες συντάξεις και κίνητρα για απόσυρση, έτσι και στα επόμενα χρόνια θα συνεχιστεί το ίδιο φαινόμενο ακόμα πιο έντονο. Σε συνθήκες, όπου η μικρομεσαία αγροτιά θα εξαναγκαστεί να φύγει από χωράφια της δημιουργούνται ευκαιρίες, για να αρπάξουν τη γη μεγαλοαγρότες επιχειρηματίες, επιχειρηματικοί όμιλοι και κολοσσοί που δραστηριοποιούνται στον αγροτοδιατροφικό τομέα ή στον τουρισμό - αγροτουρισμό. Και η μικρομεσαία αγροτιά, στο όνομα μιας τέτοιας ανάπτυξης της υπαίθρου ή θα οδηγηθεί στην ανεργία ή θα αποτελεί φτηνή εργατική δύναμη, συνήθως χωρίς μόνιμη εργασία, σε φάρμες, αγροτικές και τουριστικές επιχειρήσεις.

Στον τομέα της αγροτικής παραγωγής η νέα ΚΑΠ έδειξε ήδη ότι έβαλε την ταφόπλακα σε σημαντικές καλλιέργειες της χώρας. Και το κακό θα συνεχιστεί με πιο έντονους ρυθμούς. Ο δρόμος που έστρωσε το ΠΑΣΟΚ και ακολούθησε η ΝΔ είχε ως αποτέλεσμα: Να εξαφανιστεί η καπνοκαλλιέργεια και να υπάρξει μια παραγωγή γύρω στους 25.000 τόνους το 2006, από 116.000 τόνους το 2005. Να πέσει η τευτλοκαλλιέργεια στα 145.000 στρέμματα, από 270.000 που ήταν το 2006 και 418.000 στρέμματα το 2005. Να μειωθεί η καλλιέργεια σκληρού σιταριού από τα 7.300.000 στρέμματα το 2005 στα 5.000.000 στρέμματα το 2006.

Σε συνέχεια των αρνητικών κατευθύνσεων της νέας ΚΑΠ που υπερψήφισε το ΠΑΣΟΚ τον Ιούνη του 2003, η κυβέρνηση της ΝΔ ψήφισε ό,τι ψήφισε τον Απρίλη του 2004 για λάδι, καπνό και βαμβάκι, καθώς και τον περασμένο Ιούνη για τα οπωροκηπευτικά. Οπως εκτιμάται σχετικά, τα νέα μέτρα της ΕΕ για τα οπωροκηπευτικά θα οδηγήσουν στην εξαφάνιση την παραγωγή χυμοποιήσιμων πορτοκαλιών και θα συρρικνώσουν δραματικά τη βιομηχανική ντομάτα και τη σταφίδα. Και τώρα ακολουθεί και το κρασί όπου ήδη η στάση της ΝΔ, αλλά και του ΠΑΣΟΚ είναι κομμένη και ραμμένη στις αρνητικότατες προτάσεις της Κομισιόν, δηλαδή στις επιταγές της ΚΑΠ του ΠΟΕ και τα συμφέροντα των πολυεθνικών.

ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, υποτίθεται ότι κονταροχτυπήθηκαν προεκλογικά, για το καλό των αγροτοκτηνοτρόφων, όμως στην ουσία αποτελούν τα δύο πρόσωπα της ίδιας αντιαγροτικής πολιτικής. Της αντιαγροτικής πολιτικής της ΕΕ, της νέας ΚΑΠ και του ΠΟΕ, που εξυπηρετεί τα συμφέροντα του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Η μικρομεσαία αγροτιά σταθερά θα οδηγείται με την πολιτική που ακολουθούν και θα ακολουθούν ΝΔ και ΠΑΣΟΚ, ανάλογα με το ποιος θα κυβερνά, στη φτώχεια, στην εγκατάλειψη της αγροτικής παραγωγής και των χωραφιών και στην ανεργία. Και τα ψεύτικα τα λόγια τα μεγάλα που «τσαμπουνάνε» ΝΔ και ΠΑΣΟΚ είτε ως κυβέρνηση, είτε ως αξιωματική αντιπολίτευση, δε θα αλλάζουν την πικρή αλήθεια και την ακολουθούμενη αντιαγροτική πολιτική! Οι μικρομεσαίοι αγροτοκτηνοτρόφοι θα ανεχθούν, για άλλη μια φορά, την προεκλογική κοροϊδία και τα ψευτοταξίματα της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ και θα υπερψηφίσουν την πολιτική που τους οδηγεί στη φτώχεια και το ξεκλήρισμα;..

Παπαγεωργίου Βασίλης

Πριν περάσουμε στους - γνωστούς - άξονες της οικονομικής πολιτικής που θα αρχίσουν να υλοποιούνται από αύριο Δευτέρα, θα πρέπει να ξεκαθαρίσουμε ένα πράγμα. Τα κόμματα του κεφαλαίου δεν εφαρμόζουν αυτή την ολέθρια σε βάρος των λαϊκών στρωμάτων πολιτική, επειδή είναι εκ προοιμίου «κακά». Επειδή, οι εκπρόσωποί τους διακατέχονται από σαδισμό και ευχαριστιούνται να βλέπουν τον κόσμο να υποφέρει. Το ζήτημα, δεν είναι ηθικό αλλά βαθιά πολιτικό. Μέσω των πολιτικών «απελευθέρωσης» των αγορών, και, όπως ισχυρίζονται, δημιουργίας συνθηκών ανταγωνισμού, επιδιώκουν να δημιουργήσουν ευνοϊκές συνθήκες στη διαδικασία αναπαραγωγής του κοινωνικού κεφαλαίου, να επιβραδύνουν, να φρενάρουν τη λειτουργία του «καταραμένου» νόμου της πτωτικής τάσης του μέσου ποσοστού κέρδους, η οποία, σε συνθήκες χρήσης των νέων τεχνολογιών, αποκτά πρόσθετη αύξουσα δυναμική. Εν ολίγοις, μέσω των προωθούμενων αναδιαρθρώσεων, επιχειρούν να ελέγξουν και να περιστείλουν τις αναπτυσσόμενες παραγωγικές δυνάμεις, να τις περιορίσουν μέσα στα στενά και ιστορικά ξεπερασμένα όρια των καπιταλιστικών παραγωγικών σχέσεων. Και για να το επιτύχουν αυτό, επιδίδονται σε μια πρωτοφανή καταστροφή εργατικών δυνάμεων, καταστροφή η οποία παίρνει τη μορφή των μαζικών απολύσεων, της μερικής απασχόλησης, αλλά και της επιμήκυνσης του εργάσιμου βίου. Ομολογώντας όμως, με τον τρόπο αυτό, έστω και έμμεσα, ότι οι υλικές προϋποθέσεις για το πέρασμα, σε ένα ποιοτικά ανώτερο κοινωνικό σχηματισμό, όπου η γενική οργάνωση της κοινωνικής εργασίας θα έχει προσανατολισμό την εξυπηρέτηση λαϊκών αναγκών, έχουν ήδη ωριμάσει μέσα στα σπλάχνα της ίδιας της καπιταλιστικής κοινωνίας.

Με κριτήριο αυτό, οι ανατροπές που μας επιφυλάσσουν τα δύο κόμματα εξουσίας, έχουν αποκτήσει τη δυναμική του μονόδρομου. Για τις δυνάμεις του κεφαλαίου, οι ανατροπές αυτές είναι ζήτημα ζωής και θανάτου. Και είναι χαρακτηριστικό ότι όλα τα μέτρα πολιτικής, είτε πρόκειται για το ασφαλιστικό, τις εργασιακές σχέσεις, τη δημοσιονομική και νομισματική πολιτική, έχουν κοινούς αρμούς και κοινό παρονομαστή, την ενίσχυση της κερδοφορίας του κεφαλαίου.

Η διαδικασία των ανατροπών του δημόσιου κοινωνικοασφαλιστικού συστήματος, όχι μόνο στην Ελλάδα, αλλά σε όλο τον καπιταλιστικό κόσμο, βρίσκεται σε εξέλιξη. Ανάλογα με τον συσχετισμό των δυνάμεων, ανάλογα με το επίπεδο της ταξικής πάλης, αλλού έχουν προχωρήσει περισσότερο και αλλού λιγότερο. Στην Ελλάδα, οι ανατροπές ξεκίνησαν το 1992 από την κυβέρνηση της ΝΔ (νόμοι Σιούφα), που οδήγησαν σε αύξηση των ορίων ηλικίας συνταξιοδότησης, αύξηση των ασφαλιστικών εισφορών, μείωση των συντάξεων, κατοχύρωση συνταξιοδοτικού δικαιώματος με τη συμπλήρωση 4.500 ενσήμων, αντί 4.050 που ίσχυε πριν. Η αποσύνδεση των συντάξεων από την εξέλιξη του κατώτατου μισθού, οδήγησε στο φαινόμενο των νεόπτωχων, περιθωριοποίησε εκατοντάδες χιλιάδες συνταξιούχους. Με το νόμο Ρέππα στη συνέχεια μειώνονται σταδιακά οι συντάξιμες αποδοχές στο 70% του εν ενεργεία μισθού - από το 80% - υπονομεύονται οι πρόωρες συντάξεις των γυναικών με παιδιά, δημιουργείται το νομοθετικό πλαίσιο για την ενοποίηση των ασφαλιστικών ταμείων. Σήμερα ετοιμάζονται να δώσουν το τελειωτικό χτύπημα, καθώς επιχειρούν να δώσουν την πλήρη μορφή στο αντιδραστικό ασφαλιστικό σύστημα των τριών πυλώνων. Στα πλαίσια αυτά εντάσσονται και οι διακηρύξεις για καθιέρωση κατώτατης εθνικής σύνταξης, οι ανατροπές στο καθεστώς των βαριών και ανθυγιεινών επαγγελμάτων κλπ.

Στις εργασιακές σχέσεις έχουν ήδη καταφέρει πολλά... Η επέκταση των θεσμών της μερικής απασχόλησης, οι συμβάσεις των τριών και των τεσσάρων μηνών, η κατάτμηση του ωραρίου εργασίας σε «ενεργό» και «μη ενεργό», οι ανατροπές στους κανονισμούς προσωπικού στις πρώην ΔΕΚΟ, έχουν επιφέρει αποφασιστικά πλήγματα, στη σταθερή και μόνιμη εργασία, η οποία βρίσκεται σε συνεχή υποχώρηση. Πρώτος τους στόχος, η νέα γενιά των εργαζόμενων και οι γυναίκες. Σταθερή τους επιδίωξη, η βίαιη μείωση της τιμής της εργατικής δύναμης κάτω από την αξία της, η «δημιουργία» μιας νέας «ευέλικτης» γενιάς εργαζόμενων... μειωμένων δικαιωμάτων και απαιτήσεων, με μισθούς πείνας των 600 - 700 ευρώ, που θα περιφέρονται από δουλιά σε δουλιά και από εργοδότη σε εργοδότη, καθόλο τον εργάσιμο βίο τους. Για να «καθαρίσει» τελείως το εργασιακό περιβάλλον, απομένει η... διευθέτηση - κατάργηση του περιορισμού των απολύσεων και του καθεστώτος της αποζημίωσης για λόγους απόλυσης, κατά τα αγγλοσαξονικά πρότυπα, όπως και η κατάργηση του θεσμού των εθνικών συλλογικών συμβάσεων, η οποία θέτει - νομοθετικά - κατώτατα όρια στη βουλιμία δράκου που διακατέχει το κεφάλαιο για απόσπαση, όσο το δυνατό μεγαλύτερης υπερεργασίας...

Στην εφαρμοζόμενη από τη δεκαετία του '90 δημοσιονομική πολιτική, αυτό που ξεχωρίζει, είναι η σφοδρή επίθεση σε βάρος των λαϊκών δικαιωμάτων, που συντελέστηκε στον τομέα της φορολογίας, επίθεση, η οποία κορυφώθηκε κατά την περίοδο εισόδου της ελληνικής οικονομίας στην ΟΝΕ, όταν και έπρεπε να επιτευχθούν τα περιβόητα πέντε κριτήρια. Παράλληλα με την αύξηση της φορολογικής επιβάρυνσης, υπήρξε και ανακατανομή των φορολογικών βαρών. Η συμμετοχή των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων και των υψηλών εισοδημάτων στα φορολογικά βάρη μειώνεται, ενώ αυξάνεται η φορολογική επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων. Αυτή η ξεκάθαρα ταξική επιλογή, δικαιολογήθηκε στο όνομα του φορολογικού ανταγωνισμού... Ενδεικτικά αναφέρουμε, ότι τα συνολικά φορολογικά έσοδα (άμεσοι και έμμεσοι φόροι) από 18,1% του ΑΕΠ το 1990 (στοιχεία κρατικού προϋπολογισμού 1999) αυξήθηκαν στο 21,5% του ΑΕΠ το 1993 (περίοδος διακυβέρνησης από τη ΝΔ) για να φτάσουν στο 24,5% του ΑΕΠ το 1998 (κρίσιμο έτος για την είσοδο της Ελλάδας στην ΟΝΕ) και στο 26,5% του ΑΕΠ το 2000. Εκτοτε κινούνται μεταξύ του 23% και του 25,5% του ΑΕΠ. Με άλλα λόγια μεταξύ του 1990 και του 2000, τα φορολογικά έσοδα πάντα ως ποσοστό του ΑΕΠ αυξήθηκαν κατά 8,4 εκατοστιαίες μονάδες και αν λάβουμε υπόψη και τις εσωτερικές ανακατατάξεις, η επιβάρυνση των λαϊκών στρωμάτων είναι ακόμα μεγαλύτερη. Αλλά η... προσπάθεια δεν έχει ολοκληρωθεί. Προεκλογικά ο ίδιος ο πρωθυπουργός ανακοίνωσε φορολογικά μέτρα, τα οποία ευνοούν προκλητικά τα μεγάλα εισοδήματα (απαλλαγή της πρώτης κατοικίας από τη φορολογία και επιβολή φόρου 1% στην, πέραν του αφορολόγητου ορίου, αξία, στις μεταβιβάσεις ακινήτων για λόγους κληρονομίας, γονικής παροχής κλπ.). Υπάρχει όμως και το άλλο. Μετά τις εκλογές, έρχεται καταιγίδα μέτρων στη φορολογία των ακινήτων, με την επιβολή φόρου κατοχής σε όλα ανεξαιρέτως τα ακίνητα, παράλληλα με την κατάργηση του φόρου μεγάλης ακίνητης περιουσίας, την τρίτη κατά σειρά, μετά το 2004, αύξηση των αντικειμενικών αξιών των ακινήτων. Ο ίδιος ο πρωθυπουργός - όπως και ο Γ. Παπανδρέου - δεν μπόρεσε να δεσμευτεί, αν τα επόμενα 2 - 3 χρόνια υπάρξει και νέα αύξηση του ΦΠΑ...