Αν βρεθείτε στο Ηράκλειο Κρήτης , τότε μη χάσετε την έκθεση που διοργάνωσαν οι τρεις Εφορείες Προϊστορικών και Κλασικών Αρχαιοτήτων της Κρήτης με τίτλο «Κρήτη-Αίγυπτος, πολιτισμικοί δεσμοί τριών χιλιετιών», η οποία φιλοξενείται στο Αρχαιολογικό Μουσείο Ηρακλείου. Θα διαρκέσει μέχρι τα τέλη Σεπτέμβρη. Μέσα από 527 ευρήματα, σκιαγραφείται η στενή σχέση που αναπτύχθηκε ανάμεσα στους δυο μεσογειακούς λαούς, σε διάφορους τομείς, όπως ο πολιτισμός, το εμπόριο και η τέχνη.

Αν βρεθείτε στη Μόσχα, τότε να επισκεφτείτε το Κρατικό Μουσείο Πούσκιν. Από τον Απρίλη για πρώτη φορά μετά το 1996 εκτίθεται η συλλογή «Θησαυροί της Τροίας». Τα αντικείμενα που αποτελούν τη συλλογή αυτή ανακαλύφθηκαν το 19ο αιώνα από τον Σλίμαν, Η συλλογή είχε μεταφερθεί από τη Γερμανία στη Ρωσία μετά τη λήξη του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου.

Και τέλος, αν βρεθείτε στη Νέα Υόρκη, να επισκεφτείτε το Μουσείο Μετροπόλιταν. Τέσσερις αίθουσες είναι αποκλειστικά αφιερωμένες σε αρχαιολογικά ευρήματα από την Κύπρο, που χρονολογούνται από το 2500 π.Χ. έως το 300 μ.Χ. Πρόκειται για τη συλλογή Cesnola, η οποία παραμένει η πλέον σημαντική στο δυτικό κόσμο.

Χάρις πικ μι απ: 3/4 κονιάκ, 1/4 χυμός λεμονιού, μια κουταλιά της σούπας σιρόπι βύσσινο και παγάκια. Γεμίζετε τα ποτήρια έως τη μέση και προσθέστε σαμπάνια. Αν δεν έχετε σαμπάνια (πώς να έχετε, αφού εδώ δεν έχουμε να φάμε) προσθέστε γκαζόζα!

Φρενέζι πικ μι απ: Ενα κροκάδι αυγού, 3/5 βότκα, 2/5 χυμός λαχανικών, μερικές σταγόνες λεμονιού, μερικές σταγόνες Worcester sauce, μισή κουταλιά της σούπας ζάχαρη, λίγο βασιλικό τριμμένο και πολλά παγάκια. Ρίχνετε τα υλικά στο σέικερ και χτυπάτε καλά.

Εφ Μπι Αϊ: πικ μι απ: Ρίχνετε κατευθείαν στο ποτήρι: 1/4 κονιάκ, 3 σταγόνες Κουραχάο, δύο σταγόνες Φερνέ Μπρανκά, δύο παγάκια. Και πάλι η συνταγή ζητάει σαμπάνια για να γεμίσετε τα ποτήρια και να τα γαρνίρετε με μια φλούδα από λεμόνι.

Τελικά τι είναι ο εγκέφαλος; Το 1810 ο Γερμανός Φραντς Γιόζεφ Γκαλ (1758-1828) εξέδωσε τον πρώτο τόμο μιας τετράτομης πραγματείας με θέμα το νευρικό σύστημα. Στο έργο αυτό ο επιστήμονας υποστήριζε ότι η φαιά ουσία που υπάρχει στην επιφάνεια του εγκεφάλου και στο εσωτερικό του νωτιαίου μυελού είναι το ενεργό και ουσιώδες τμήμα του νευρικού συστήματος, ενώ η λευκή ουσία, που βρίσκεται πιο βαθιά στον εγκέφαλο και στην επιφάνεια του νωτιαίου μυελού, αποτελεί το συνδετικό κρίκο. Ο Γκαλ πίστευε ότι το σχήμα του εγκεφάλου έχει κάποιες νοητικές ικανότητες και ότι διαφορετικά μέρη του εγκεφάλου συνδέονται με διαφορετικά μέρη του σώματος. Και αυτή η η αντίληψη είχε σωστά στοιχεία, αλλά ο Γκαλ την επεξέτεινε σε υπερβολικό βαθμό. Πάντως αυτή ήταν η αρχή της ψευδοεπιστήμης της φρενολογίας, η οποία υποτίθεται ότι αναλύει τον ανθρώπινο χαρακτήρα με βάση τις προεξοχές του κρανίου. Ολα αυτά τα τόσο ενδιαφέροντα τα διαβάζουμε στο Βιβλίο του Ισαάκ Ασίμοφ: Το χρονικό των επιστημονικών ανακαλύψεων.

Η βραβευμένη συγγραφέας Ελένη Λαδιά μας προσφέρει το νέο της συγκλονιστικό και πολυεπίπεδο μυθιστόρημα «Χάρις», που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις «Πατάκη».

Η Αλεξάνδρα, η ηρωίδα του βιβλίου, αρχίζει την ιστορία της με τις εξής φράσεις. Λέει: «Φεύγω εδώ και αρκετά χρόνια, χτυπημένη από το όνειρο και την ιδέα, απομακρύνομαι σιγά και αθόρυβα, μέρα με τη μέρα, ώρα με την ώρα, φεύγω, κι ας είναι άγνωστος ο τόπος της καταγωγής και του προορισμού. Φεύγω, αφήνοντας το ομοίωμά μου στη γη να παρακολουθεί τα συμβαίνοντα, θεατής ουδέτερος και νεκρός». Η Αλεξάνδρα φεύγει και εμείς την ακολουθούμε, φράση τη φράση, σελίδα τη σελίδα, μέχρι που να φτάσει στο κτίριο με τη φωτεινή επιγραφή: «Χάρις», για να ζήσει, και μαζί με αυτήν και οι αναγνώστες, συναρπαστικές στιγμές, ακούγοντας τις αφηγήσεις των άλλων ενοίκων. Πρόκειται για ένα εξαιρετικό, διαφορετικό, πρωτότυπο μυθιστόρημα, γραμμένο με τη λιτή, λογοτεχνική, περιεκτική και μοναδική, θα λέγαμε, γραφή, της Ελένης Λαδιά.

Ακόμη μια λογοτεχνική πρόταση έχουμε να σας κάνουμε και ακούει στο όνομα: «Αντζελίνα» του Λουί Γκιγιού, εκδόσεις «Σύγχρονη Εποχή». Ο Γάλλος συγγραφέας γεννήθηκε στα 1899 και πέθανε το 1980. Μέσα από τα έργα του, εξέθεσε το ρόλο των διαφωτιστών για την αφύπνιση της εργατικής τάξης, ταυτόχρονα κατήγγειλε τους πολιτικούς, που ηγούνταν πολιτικών κινημάτων και είχαν αποκτήσει αστικές συνήθειες. Η απέχθεια για τη δύναμη του χρήματος και η αγάπη του για το λαό αποτελούν βασικά στοιχεία των έργων του.

Το σημαντικότερο όμως, είναι αυτοί οι «επαγγελματίες - ξενοδόχοι» κατοικιδίων να αγαπούν αληθινά τα ζώα. Να είναι στοργικοί και τρυφεροί και φυσικά, όταν πρέπει, να είναι και αυστηροί. Καλές διακοπές.

Εάν δεν αντέχετε άλλο στην πόλη, πάρτε ένα σακίδιο και κατεβείτε στο λιμάνι. Η Ανδρος, το νησί του Αιόλου, είναι μια καλή, εύκολη και κοντινή λύση. Θα επισκεφτείτε το Μουσείο Σύγχρονης Τέχνης για να δείτε την ετήσια έκθεση με έργα του γλύπτη Χένρι Μουρ, αλλά και τη μόνιμη έκθεση, η οποία φιλοξενεί έργα των Ροντέν, Σεζάρ, Τσαρούχη, Χατζηκυριάκου - Γκίκα, Ψυχοπαίδη, Μόραλη, Τσόκλη, Μυταρά, Γαΐτη. Φυσικά, υπάρχουν και άλλα εξίσου αξιόλογα Μουσεία, όπως το Αρχαιολογικό, το Ναυτικό και το Ιδρυμα Κυδωνιέως. Μια βόλτα στην πόλη για να θαυμάσετε τα νεοκλασικά, μια πεζοπορία και μια βουτιά στη θάλασσα πριν επιστρέψετε στο Γαύριο για να πάρετε το πλοίο της επιστροφής. Πριν από το Γαύριο, στον Αγιο Πέτρο, βρίσκεται το εξαιρετικό παραδοσιακό εστιατόριο του Γιαννούλη. Καλή όρεξη και καλή επάνοδο.

Τα βορειοδυτικά της παράλια αγγίζουν σχεδόν τις ακτές της Ακαρνανίας. Οι Γεωλόγοι πιστεύουν ότι το νησί αποσπάστηκε με σεισμό (στον Καινοζωικό Αιώνα) από τον κύριο κορμό της χώρας. Οι ιστορικοί της αρχαιότητας αναφέρουν ακόμα ότι η Λευκάδα αποτελούσε χερσόνησο της Ακαρνανίας και ότι το στενό υδάτινο χώρισμα (25 μέτρων) που υπάρχει ανάμεσα στο βόρειο τμήμα του νησιού και την ηπειρωτική Ελλάδα ήταν ισθμός. Η γνώμη ότι στο σημείο αυτό ανοίχτηκε διώρυγα φαίνεται λογική, από την όλη φύση του στενού, αλλά επικρατέστερη είναι η άποψη ότι το άνοιγμα οφείλεται σε σεισμική καθίζηση.

Το έδαφος του νησιού είναι ορεινό. Η οροσειρά Σταυρωτά έχει ύψος 1.140 μέτρα. Ομως, τα υπόλοιπα βουνά (Σκάρος, Αχράδα, Σικερό κλπ.) δεν ξεπερνούν τα 600 μέτρα. Μεταξύ αυτών των βουνών, σχηματίζονται εύφορες πεδιάδες, σημαντικότερες από τις οποίες είναι της Φλέβας και της Βασιλικής. Πάντως, αν και ορεινό, το νησί καλλιεργείται στο μεγαλύτερο τμήμα του. Υπάρχουν εκατοντάδες χιλιάδες ρίζες ελαιόδεντρα, καθώς και εκτεταμένες αμπελοφυτείες, από τις οποίες παράγεται θαυμάσιο κόκκινο κρασί.

Ανάμεσα στις ανατολικές ακτές του νησιού και στην Ακαρνανία, βρίσκονται γραφικά νησάκια. Από αυτά μεγαλύτερο είναι το Μεγανήσι και γνωστότερο ο Σκορπιός. Ξεχωρίζουν και τα γραφικά μικρά νησιά του Κάλαμου, της Καστού, της Σπάρτης, του Αρκουδιού και της Μαδουρής, όπου βρίσκεται το αρχοντικό της οικογένειας Βαλαωρίτη.

Πρωτεύουσα του νησιού είναι η πόλη της Λευκάδας. Μία μικρή πόλη χτισμένη σε έδαφος χαμηλότερο από την επιφάνεια της θάλασσας. Δυτικά της πόλης εκτείνεται η λιμνοθάλασσα. Ανατολικά, υψώνεται επιβλητικό φράγκικο φρούριο - έργο του Σικελού Ιωάννη Ορσίνι το 1300 - το οποίο στα παλιότερα χρόνια προστάτευε την πόλη από τις κάθε είδους επιδρομές.

Η πρωτεύουσα χωρίζεται από την Ακαρνανία με τεχνητό κανάλι και ενώνεται με δύο γέφυρες, μία κινητή πάνω από τη διώρυγα και μία πάνω από τη λιμνοθάλασσα. Η πολεοδομία της είναι γραφική. Με εξαίρεση τον παραλιακό δρόμο, οι υπόλοιποι είναι στενοί και πολλοί από αυτούς λιθόστρωτοι. Σε αυτούς τους δρόμους συνωστίζεται πλήθος κόσμου, που ψάχνει θέσεις στις ταβέρνες και τα καφέ. Η νυχτερινή ζωή είναι ικανοποιητική, με αρκετά μπαρ να συναγωνίζονται για το ποιο θα προσελκύσει τους περισσότερους επισκέπτες, αλλά χωρίς ακρότητες και τη φασαρία που γίνεται, π.χ., σε πολλά από τα νησιά των Κυκλάδων.

Διαφορετικές εικόνες δίνει ο παραθαλάσσιος οικισμός της Βασιλικής και ο ομώνυμος όρμος. Πόλος έλξης για τους οπαδούς του σερφ, εκεί σανίδες και φανταχτερά χρώματα από στολές και αξεσουάρ ισορροπούν με προσπάθεια, επιμονή και υπομονή στο λευκό του αφρού. Μέχρι ο λάθος υπολογισμός να τους ξαναπαραδώσει στο γαλάζιο της θάλασσας.

Αλλα αξιόλογα χωριά του νησιού είναι ο Αγιος Νικόλαος, το Καλαμίτσι, το Μαραντοχώρι, ο Αγιος Νικήτας και το Δράγανο. Ζωσμένα από το πράσινο, με τις γνώριμες φιγούρες των Ελληνίδων γιαγιάδων να παρακολουθούν στωικά τον οδηγό του φορτηγού, του τροχόσπιτου, του τζιπ, του στέισον - βάγκον, του ογκώδους, γενικώς, ο οποίος ιδρώνει για να μανουβράρει στο στενό, όλο στροφές δρομάκι, που περνά μέσα από το χωριό. Καμιά φορά δίνουν και οδηγίες (οι γιαγιάδες), αλλά η λευκαδίτική ντοπιολαλιά, κομμάτι της επτανησιακής διαλέκτου, δε βοηθά ιδιαίτερα τη συνεννόηση.