Στο πλαίσιο της 31ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ, ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, έχει το ακόλουθο πρόγραμμα:

-- Στις 11 π.μ. ο Δ. Κουτσούμπας μαζί με τους Αστορ Γκαρσία, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα, Α' Γραμματέα της ΚΕ του ΚΚ Μεξικού, και Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας, θα επισκεφτούν το Τρίκερι.

-- Στις 7 μ.μ. θα χαιρετίσει την πολιτική συγκέντρωση στο πλαίσιο της Κατασκήνωσης, στην παραλία του Βόλου.

-- Στις 9 μ.μ. θα συναντηθεί με την Εθελοντική Περιβαλλοντική Ομάδα Αλμυρού «Εν Δράσει» και την Κίνηση Πολιτών Σούρπης, στον χώρο της Κατασκήνωσης στις Νηές.

--Στις 11 π.μ. ο Δ. Κουτσούμπας μαζί με τους Αστορ Γκαρσία, Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα και Κεμάλ Οκουγιάν θα μεταβούν στη Λαμία, όπου θα καταθέσουν στεφάνια στο άγαλμα του πρωτοκαπετάνιου του ΕΛΑΣ Αρη Βελουχιώτη στην πλατεία Λαού.

Ενα σύνθημα που εκφράζεται μέσα από τις εκδηλώσεις, την Εκθεση, τις δραστηριότητες που ξεδιπλώνονται στον χώρο της 31ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης της ΚΝΕ. Ενα σύνθημα που θα ακουστεί δυνατά και στην κορύφωση της φετινής Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης, στη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση το Σάββατο 9 Ιούλη στην παραλία του Βόλου, όπου θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ, και θα χαιρετίσουν οι Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αστορ Γκαρσία, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας, Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα, Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Μεξικού, και Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας.

Το μήνυμα της «κοινής πάλης των λαών ενάντια στα σχέδια των ιμπεριαλιστών» στέλνεται διεθνώς και μέσα από την παρουσία στην Κατασκήνωση αντιπροσωπειών 8 Οργανώσεων Νεολαίας από χώρες της Ευρώπης. Συγκεκριμένα, νέων κομμουνιστών από το Μέτωπο Νεολαίας του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας, τις Κολεκτίβες Νέων Κομμουνιστών από την Ισπανία, το Μέτωπο Κομμουνιστικής Νεολαίας από την Ιταλία, το Κίνημα Νέων Κομμουνιστών από την Ολλανδία, την Επαναστατική Κομμουνιστική Ενωση Νεολαίας (μπολσεβίκοι) από τη Ρωσία, την Ενωση Κομμουνιστικής Νεολαίας Γιουγκοσλαβίας από τη Σερβία, τη Σουηδική Κομμουνιστική Νεολαία και την Κομμουνιστική Νεολαία Τουρκίας.

Παρά τον εφησυχασμό που καλλιεργούν η κυβέρνηση και τα κόμματα του ευρωατλαντικού τόξου πως δήθεν τίποτα δεν μπορεί να συμβεί γιατί έχουμε τις «ισχυρές πλάτες των συμμάχων» ΗΠΑ, ΝΑΤΟ, ΕΕ, η αλήθεια είναι πως είναι αυτοί οι «σύμμαχοι» που «βάζουν πλάτη» στις τουρκικές διεκδικήσεις στο όνομα της διεύρυνσης και συνοχής του ΝΑΤΟ.

Απέναντι στους σχεδιασμούς των ιμπεριαλιστικών οργανισμών και της αστικής τάξης, η Αντιιμπεριαλιστική Κατασκήνωση της ΚΝΕ στέλνει και φέτος μήνυμα ότι η νεολαία που αγωνίζεται, η νεολαία που διεκδικεί, βρίσκεται στη σωστή πλευρά της Ιστορίας. «Πρόπερσι και φέτος βρεθήκαμε σε μέρη που χρησιμοποιεί το ΝΑΤΟ ως ορμητήρια για τα πολεμικά του σχέδια», είπε η Ελένη, μαθήτρια από την Αθήνα. Δίπλα της ο Αντώνης, μαθητής κι αυτός, συμπλήρωσε: «Πέρσι είδαμε από κοντά τα αποτελέσματα των επεμβάσεων του ΝΑΤΟ, τους πρόσφυγες και τους κατατρεγμένους στη Λέσβο».

«Είναι για μένα τρομερό όχι μόνο το γεγονός ότι θα βρεθούμε εδώ, αλλά και ότι αγωνιζόμαστε στην ίδια κατεύθυνση, και το δείχνουμε έμπρακτα. Γνωρίζω ότι αυτό δεν είναι δεδομένο», είπε ο ένας, και ο άλλος συνέχισε: «Εβλεπα και πέρσι, γιατί δεν κατάφερα να πάω, την Κατασκήνωση στη Μυτιλήνη με την ΚΝ Τουρκίας. Αυτό που απέδειξαν η ΚΝΕ και η ΚΝ Τουρκίας εκεί, και συνεχίζουμε να το αποδεικνύουμε και εδώ φέτος, είναι για μένα μια εικόνα από το μέλλον που θέλουμε να φτιάξουμε. Πως παρόλο που οι αστικές τάξεις καλλιεργούν την έχθρα μεταξύ των δύο λαών, εμείς αποδεικνύουμε στην πράξη πως οι δύο λαοί δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν».

«Νομίζω πως αυτές τις μέρες, από εδώ που είμαστε, δείχνουμε ότι υπάρχουν δύο Ελλάδες, δύο κόσμοι», είπε ο δεύτερος. «Από τη μία, οι βάσεις του θανάτου, όπως τις λέμε, που τις χρησιμοποιούν οι στρατοί των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ στη Μαγνησία και στη Λάρισα, ο κόσμος των ληστών που κάνουν πολέμους για τα κέρδη των λίγων, ματώνοντας τους λαούς. Από την άλλη είναι ο δικός μας κόσμος, ο κόσμος του μέλλοντος. Ο κόσμος που η νεολαία και οι λαοί, όπως ο δικός μας και της Τουρκίας, αλλά και από τις άλλες χώρες που συμμετέχουν οι Κομμουνιστικές Νεολαίες στο Διήμερο, δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν, που παλεύουν για μια άλλη κοινωνία, χωρίς πολέμους και εκμετάλλευση».

Το πρόγραμμα συνεχίζεται ως εξής:

08.30 Επίσκεψη και ξενάγηση ομάδας κατασκηνωτών στο νησί Τρίκερι.

11.00 Δημιουργικά παιχνίδια για μαθητές και μαθήτριες Γυμνασίου με θέμα «Επιβιώνοντας στο Γυμνάσιο!».

19.00 Μεγάλη πολιτική συγκέντρωση στην παραλία του Βόλου. Θα μιλήσει ο Νίκος Αμπατιέλος, Γραμματέας του ΚΣ της ΚΝΕ.

Θα χαιρετίσουν οι:

• Δημήτρης Κουτσούμπας, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ
• Αστορ Γκαρσία, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Εργαζομένων Ισπανίας
• Πάβελ Μπλάνκο Καμπρέρα, Α' Γραμματέας της ΚΕ του ΚΚ Μεξικού
• Κεμάλ Οκουγιάν, ΓΓ της ΚΕ του ΚΚ Τουρκίας

Ακολούθως, το πρόγραμμα θα συνεχιστεί κανονικά στον χώρο της Κατασκήνωσης:

23.00 Λαϊκό γλέντι με τους Αλέξανδρο Καζίλα, Στέφανο Κωστόπουλο, Χρήστο Ντίνα, Εφη Σισμανίδου, Γιάννη Σκαμπαρδώνη.

10.30 Συζήτηση με φοιτητές από όλη την Ελλάδα: «"Πανσπουδαστική" 1η δύναμη!».

Ενα ξέφρενο πάρτι για τα 10 χρόνια της παιδικής κατασκήνωσης

Συγκεκριμένα: Το βραβείο φιλοξενίας κέρδισαν τα παιδιά από τη Θεσσαλία. Το βραβείο για τις περισσότερες αναμνήσεις από τα Διήμερα κέρδισε ο Ορέστης από την Αττική, το βραβείο για την πιο δυνατή φωνή ο Νικόλας από τον Βόλο, το βραβείο της πιο έμπειρης κατασκηνώτριας η Ελισάβετ από τη Δυτική Μακεδονία, το βραβείο του πιο «τρελού» ομαδάρχη ο Λεονάρντο από τον Πειραιά, το βραβείο για την ομάδα που έστειλε τις πιο πολλές ανταποκρίσεις στο «κόκκινο Αερόστατο» τα παιδιά από τη Νέα Ιωνία Αττικής, ενώ το βραβείο του πιο φανατικού αναγνώστη του «κόκκινου Αερόστατου» η Ερμιόνη από την Πτολεμαΐδα.

Και η διασκέδαση δεν σταματά, καθώς τη «σκυτάλη» πήρε και φέτος ο διαγωνισμός τραγουδιού, ξετρελαίνοντας όλους όσοι συμμετέχουν στην παιδική κατασκήνωση.

...και ο καθιερωμένος διαγωνισμός τραγουδιού

Αυτήν τη χρονιά η δημιουργικότητα ξεπέρασε κάθε επίπεδο και γι' αυτόν τον λόγο δόθηκαν πολλά βραβεία.

Ετσι, το βραβείο της «μαγκιάς» πήραν τα παιδιά από τη Θεσσαλία που μένουν στη σκηνή 33, από την οποία εμπνεύστηκαν το τραγούδι τους.

Το βραβείο συνεργασίας πήραν οι RED CATS και τα πιράνχας, καλύτερης πρωτότυπης μουσικής τα «παιδιά του Πειραιά», καλύτερου χορευτικού οι RED LADIES / κόκκινες τίγρεις, κεφιού τα κόκκινα αστέρια, trendy της χρονιάς τα παιδιά από την Κεντρική Μακεδονία, καλύτερης συμμετοχής της τελευταίας στιγμής τα παιδιά από την Κρήτη.

Νικήτρια φέτος αναδείχθηκε η ομάδα «Μουσικοί Κομμουνιστές» από τον Πειραιά, οι στίχοι της οποίας θα τραγουδηθούν το Σάββατο 9/7 από τους κατασκηνωτές στην πολιτική συγκέντρωση και θα δημοσιευθούν στις σελίδες του επόμενου «κόκκινου Αερόστατου».

Μέσα σε μια παρεΐστικη ατμόσφαιρα το «κόκκινο Αερόστατο» με «επιβάτες» τους μικρούς κατασκηνωτές «πέταξε» το μεσημέρι της Παρασκευής με προορισμό το όμορφο δρυοδάσος Κουρί, στον Αλμυρό.

FRAGKOU STRATOS

Στιγμές διασκέδασης στη φύση...

Το «κόκκινο Αερόστατο» έστειλε και από εκεί το μήνυμά του ενάντια στον πόλεμο για να φτάσει σε όλη την Ελλάδα, σε όλο τον κόσμο.

Το πρόγραμμα της παιδικής κατασκήνωσης συνεχίζεται ως εξής:

Πρωί: Ατομική υγιεινή, καθαριότητα, πρωινό, μπάνιο και παιχνίδια στη θάλασσα

Μεσημέρι: Επίσκεψη στο Μουσείο Πλινθοκεραμοποιίας Βόλου, μεσημεριανό φαγητό - ξεκούραση

Απόγευμα: Βόλτα στην παραλία του Βόλου, συμμετοχή στην πορεία και τη συγκέντρωση

FRAGKOU STRATOS

...και άθλησης στο δάσος Κουρί

Πρωί: Ατομική υγιεινή, καθαριότητα, πρωινό. Συνάντηση με τις αντιπροσωπείες των 8 Κομμουνιστικών Νεολαιών με θέμα «Οι λαοί έχουν τη δύναμη! Γνωρίζουμε νεολαίους κομμουνιστές από όλο τον κόσμο!». Μπάνιο και παιχνίδια στη θάλασσα

Μεσημεριανό φαγητό - αναχωρήσεις.

Γύρω από το ερώτημα «Γιατί γίνονται οι πόλεμοι;» στο πρώτο ταμπλό, οι επισκέπτες έρχονται σε επαφή με τις θέσεις του Κόμματος, τις αναλύσεις και επεξεργασίες για τον ιμπεριαλισμό, για το γεγονός ότι ο «εμπρηστής» είναι το ίδιο το καπιταλιστικό σύστημα, τα μονοπώλια, που κινούνται με κίνητρο την αύξηση των κερδών τους, τον έλεγχο των πλουτοπαραγωγικών πηγών, των αγορών, των δρόμων μεταφοράς εμπορευμάτων. Αυτή είναι η βάση του καπιταλιστικού ανταγωνισμού, στον οποίο εμπλέκονται αστικές τάξεις, καπιταλιστικά κράτη, συμμαχίες μονιμότερες ή προσωρινές. Τα ταμπλό με τα στατιστικά στοιχεία, τα ονόματα βασικών μονοπωλίων βοηθάνε τον επισκέπτη να προσεγγίσει τα παραπάνω με πιο άμεσο τρόπο.

Σε αυτό το πλαίσιο όλες οι κυβερνήσεις παρέχουν μια σειρά από διευκολύνσεις αλλά και υποδομές, μετατρέποντας τη χώρα και την περιοχή σε μια απέραντη βάση των ΗΠΑ - ΝΑΤΟ για να ξεδιπλώσουν το δολοφονικό τους έργο, αλλά και με στόχο τη γεωστρατηγική αναβάθμιση της αστικής τάξης, μετατρέποντας τη χώρα σε θύτη και τον λαό σε στόχο αντιποίνων. Χαρακτηριστικά είναι τα ταμπλό με τις φωτογραφίες από τη στρατιωτική βάση στο Στεφανοβίκειο, όπου σταθμεύουν και εκπαιδεύονται τα πολεμικά ελικόπτερα των ΗΠΑ, αλλά και την αεροπορική βάση στην 110η Πτέρυγα Μάχης στη Λάρισα.

Τέλος, αποτυπώνεται η προσπάθεια των κομμουνιστών να οργανώσουν την πάλη του λαού και της νεολαίας ενάντια στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και την ελληνική εμπλοκή, για να κλείσουν όλες οι αμερικανοΝΑΤΟικές βάσεις και υποδομές.

Αλλά και η συνολικότερη προγραμματική αντίληψη του ΚΚΕ για τη στάση των κομμουνιστών απέναντι στον πόλεμο, τα σύγχρονα αιτήματα που προβάλλουν παντού τα μέλη του Κόμματος και της ΚΝΕ.

Φωτογραφίες από παλιότερα Αντιιμπεριαλιστικά Διήμερα της ΚΝΕ και κινητοποιήσεις ζωντανεύουν την Εκθεση, δίνουν αφορμή στα πιο νέα μέλη της ΚΝΕ να εμπνευστούν για να δυναμώσουν τους σύγχρονους αγώνες.

Ετσι, μπορεί κανείς να δει σε πραγματικό χρόνο ρεπορτάζ, φωτογραφίες και βίντεο από τις αντιιμπεριαλιστικές δράσεις, τις συζητήσεις, τις συναυλίες, τις επισκέψεις στο Τρίκερι και, φυσικά, τη μεγάλη πολιτική συγκέντρωση του Σαββάτου.

Στον χώρο της 31ης Αντιιμπεριαλιστικής Κατασκήνωσης έφτασαν νωρίς το απόγευμα της Παρασκευής οι αντιπροσωπείες των 8 Κομμουνιστικών Νεολαιών που συμμετέχουν στις φετινές εκδηλώσεις.

Σε ειδικά διαμορφωμένο χώρο οι διεθνείς αντιπροσωπείες έστησαν τα υλικά τους και πήραν τη θέση τους για να υποδεχτούν τους νεολαίους της ΚΝΕ. Και ήταν μαζική η προσέλευση των κατασκηνωτών γύρω από τα τραπεζάκια των αντιπροσωπειών, είτε για να κάνουν μια ερώτηση για την κατάσταση στις χώρες τους, είτε να αγοράσουν κάποιο αναμνηστικό από τα υλικά τους. Ιστορικές αφίσες των Ισπανών συντρόφων, μπλούζες με αντιιμπεριαλιστικά συνθήματα από την Ιταλία και άλλα καλαίσθητα υλικά έγιναν ανάρπαστα!

Τα βλέμματα κέντρισαν η ανακοίνωση του Μετώπου Νεολαίας του Κόμματος Εργασίας Αυστρίας για την ακρίβεια στη χώρα τους, αντιφασιστικά υλικά και ανακοινώσεις των οργανώσεων για την κατάσταση στις χώρες τους. Ενώ συχνά πυκνά επισκέπτες κοντοστέκονταν για να συζητήσουν με τους συντρόφους από τις Κομμουνιστικές Νεολαίες για τον πόλεμο και τους ιμπεριαλιστικούς ανταγωνισμούς.

Τα μέλη και οι φίλοι της ΚΝΕ έχουν την ευκαιρία να προμηθευτούν καινούργιες και παλαιότερες εκδόσεις, ενώ για πολλούς είναι το μέρος όπου θα επιλέξουν το βιβλίο που θα τους συνοδεύσει το φετινό καλοκαίρι, ειδικά με το κλείσιμο της σχολικής και ακαδημαϊκής χρονιάς.

Οι προσφορές στα βιβλία για τους κατασκηνωτές φτάνουν το 50%, ενώ οι νέες εκδόσεις της «Σύγχρονης Εποχής» διατίθενται με έκπτωση 40%. Στα Απαντα του Λένιν, του Στάλιν αλλά και στους 3 τόμους του «Κεφαλαίου», η έκπτωση για τη σειρά είναι 50% και για κάθε τόμο 35%.

Μάλιστα, με κάθε αγορά δίνεται δώρο στους κατασκηνωτές η έκδοση της «Σύγχρονης Εποχής» «Καντάτα για τη Μακρόνησο», ενώ με κάθε αγορά αξίας 5 ευρώ προσφέρεται κουπόνι συμμετοχής στην κλήρωση η οποία θα πραγματοποιηθεί πριν το κλείσιμο της κατασκήνωσης, με τα παρακάτω δώρα:

- 1ος λαχνός: Ετήσια συνδρομή στα βιβλία της «Σύγχρονης Εποχής»

- 2ος λαχνός: Εξάμηνη συνδρομή στα βιβλία της «Σύγχρονης Εποχής»

- 3ος λαχνός: Τρίμηνη συνδρομή στον «Ριζοσπάστη» ή ετήσιες συνδρομές σε ΚΟΜΕΠ και «Οδηγητή» (σε περίπτωση που δεν υπάρχει συνδρομητική βάση του «Ριζοσπάστη» στην περιοχή)

- 5ος λαχνός: Ετήσια συνδρομή στον «Οδηγητή»

Στην εκδήλωση μίλησε ο Λουκάς Αναστασόπουλος, μέλος της ΚΕ του ΚΚΕ και υπεύθυνος της Ιδεολογικής Επιτροπής της ΚΕ, ενώ ακολούθησαν συζήτηση και παρεμβάσεις, με τους συμμετέχοντες να παρακολουθούν με ιδιαίτερη προσοχή.

Στην ομιλία του ο Λ. Αναστασόπουλος τόνισε μεταξύ άλλων:

«Οι εικόνες που φτάνουν καθημερινά στις οθόνες των τηλεοράσεων, των υπολογιστών και των κινητών μας διαμορφώνουν πραγματικά ένα πρωτόγνωρο τοπίο που δίνει την εντύπωση σε πολλούς νέους και πολλούς εργαζόμενους ότι ζούμε σε έναν τελείως διαφορετικό κόσμο σε σχέση με πριν.

Πραγματικά, τους τελευταίους 4 και πλέον μήνες, μετά την τυπική έναρξη του πολέμου στην Ουκρανία, υπάρχει ένας καταιγισμός εξελίξεων, μια διαρκής κλιμάκωση των ανταγωνισμών και της πολεμικής προετοιμασίας (...)

Και ενώ αρκετοί εργαζόμενοι πίστεψαν ίσως αρχικά ότι όλη αυτή η κατάσταση αφορά κάποια μέρη του πλανήτη που βρίσκονται μακριά μας, ότι είναι ίσως κάτι το προσωρινό που θα τελειώσει πριν αγγίξει τη ζωή μας εδώ στην Ελλάδα, τα πράγματα αποδείχθηκαν πολύ διαφορετικά.

Ολα αυτά τα φαινόμενα, η ακρίβεια, η οικονομική κρίση, ο πόλεμος, βρίσκονται στο DNA του σημερινού συστήματος, της σημερινής άδικης κοινωνίας που ονομάζεται καπιταλισμός.

Είναι αυτό το σύστημα που βομβαρδίζει τα δικαιώματά μας, τις σπουδές μας, χτυπάει το εισόδημα των οικογενειών μας, δημιουργεί την ακρίβεια και φέρνει σε πολλούς λαούς ανά την υφήλιο τη φρίκη του πολέμου.

Ας σκεφτούμε, για παράδειγμα, σύντροφοι και φίλοι: Τι ήταν αυτό που γέννησε τον σημερινό πόλεμο στην Ουκρανία; (...)

Αρκεί να φέρουμε στη μνήμη μας ξανά την αντιπαράθεση για το αν οι χώρες της Ευρώπης θα προμηθεύονται το ρωσικό φυσικό αέριο ή το αμερικανικό LNG, για το αν οι πληρωμές θα γίνονται σε ρούβλια ή σε δολάρια, για το ποιες χώρες θα γίνουν μέλη του ΝΑΤΟ και ποιες θα στραφούν στην ευρασιατική συμμαχία που είναι τώρα υπό διαμόρφωση με πρωταγωνιστές τη Ρωσία και την Κίνα.

Γίνεται φανερό λοιπόν ότι παρά τα αρχικά προσχήματα η βαθύτερη αιτία του πολέμου είναι ένας παγκόσμιος ανταγωνισμός για το ποιος θα ελέγχει αγορές, δρόμους μεταφοράς εμπορευμάτων, αγωγούς Ενέργειας, σφαίρες επιρροής και πλουτοπαραγωγικές πηγές. Ενας ανταγωνισμός για το ποια μονοπώλια θα κερδίσουν απέναντι στους αντιπάλους τους και ποια θα βγουν χαμένα.

Οποιο κλάδο, καπιταλιστική χώρα ή περιοχή της Γης και αν εξετάσουμε, θα δούμε ένα πλήθος από μονοπώλια και μεγάλους επιχειρηματικούς ομίλους που συγκεντρώνουν τεράστια κέρδη από την εκμετάλλευση των εργαζομένων, που τα κεφάλαιά τους πολλές φορές συγκρίνονται με προϋπολογισμούς καπιταλιστικών κρατών. Και βρίσκονται σε διαρκή ανταγωνισμό αναμεταξύ τους για το πώς θα μοιράσουν τα λάφυρα από τη ληστεία, την εκμετάλλευση δηλαδή της εργατικής τάξης.

Σε αυτό το κουβάρι των ανταγωνισμών συμμετέχει κάθε καπιταλιστικό κράτος για να προασπίσει τα συμφέροντα των δικών του μονοπωλίων. Και αυτό γίνεται με όλους τους τρόπους, και με διπλωματικά και με στρατιωτικά μέσα.

Ο πόλεμος που διεξάγεται τώρα στην Ουκρανία δεν είναι λοιπόν παρά ένα κομμάτι από το παζλ του ανταγωνισμού ανάμεσα στις ΗΠΑ - ΝΑΤΟ - ΕΕ από τη μια μεριά και στις Ρωσία - Κίνα από την άλλη για την πρωτοκαθεδρία στο διεθνές ιμπεριαλιστικό σύστημα (...)

Στην πορεία εμπλοκής της χώρας μας στο κουβάρι των ενδοϊμπεριαλιστικών αντιθέσεων έχουν μεγάλη ευθύνη τόσο η ΝΔ όσο και ο ΣΥΡΙΖΑ και το ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ. Ολοι τους, χέρι χέρι, βήμα το βήμα, προώθησαν χωρίς κανένα δισταγμό τους ΝΑΤΟικούς σχεδιασμούς και κατευθύνσεις στην περιοχή μας.

Ολοι τους, ΝΔ, ΣΥΡΙΖΑ, ΠΑΣΟΚ/ΚΙΝΑΛ, παρά τις επιμέρους διαφοροποιήσεις, συμφωνούν με τις δεσμεύσεις που αναλαμβάνει η χώρα στο πλαίσιο του ΝΑΤΟ και μετά την πρόσφατη Σύνοδό του. Οι εξοπλισμοί που ήρθαν ήδη στη Βουλή ξεπερνούν τα 3,1 δισεκατομμύρια. Συμφωνούν με το νέο επικίνδυνο στρατιωτικό δόγμα του ΝΑΤΟ και τη διεύρυνση της λυκοσυμμαχίας με Φινλανδία και Σουηδία. Συμφωνούν με τη μετατροπή της χώρας σε ενεργειακό κόμβο.

Μόνο οι θέσεις και η δράση του ΚΚΕ ράγισαν το γυαλί της ευρωατλαντικής συναίνεσης. Οι μπογιατισμένες ΝΑΤΟικές φρεγάτες σε Αθήνα και Θεσσαλονίκη, τα μπλόκα σε ΝΑΤΟικές αμαξοστοιχίες και κομβόι στην Αλεξανδρούπολη, οι μεγάλες πορείες και συγκεντρώσεις ενάντια στον πόλεμο, οι αμέτρητες συσκέψεις και περιοδείες για την ενημέρωση του λαού και την οργάνωση του αγώνα ήταν μερικές μονάχα από τις αγωνιστικές στιγμές που σημάδεψαν τους προηγούμενους μήνες (...)

Αυτόν τον αγώνα συνεχίζουμε και σήμερα, σύντροφοι και φίλοι, βάζοντας προμετωπίδα να κλείσουν οι βάσεις του ΝΑΤΟ και των ΗΠΑ, να μην τολμήσει η κυβέρνηση να στείλει προσωπικό των Ενόπλων Δυνάμεων στην Ουκρανία ή οπουδήποτε αλλού εκτός συνόρων, να ακυρωθεί η ελεεινή Ελληνοαμερικανική Συμφωνία για τις Βάσεις.

Αυτός ο αγώνας για την απεμπλοκή της χώρας μας από τον ιμπεριαλιστικό πόλεμο στην Ουκρανία, από τους σχεδιασμούς των ΗΠΑ και του ΝΑΤΟ, είναι, σύντροφοι και φίλοι, η πραγματική ελπίδα για την υπεράσπιση των κυριαρχικών δικαιωμάτων, για την εναντίωση στον ιμπεριαλιστικό πόλεμο και στην αμφισβήτηση των συνόρων της χώρας.

Και το λέμε αυτό γιατί την τελευταία περίοδο εξελίσσονται γοργά τα επικίνδυνα σχέδια του ΝΑΤΟ για συνεκμετάλλευση του Αιγαίου, για παραχώρηση κυριαρχικών δικαιωμάτων, οξύνεται η αντιπαράθεση των αστικών τάξεων Ελλάδας και Τουρκίας και δεν είναι απίθανη ακόμα και η εκδήλωση ενός θερμού επεισοδίου.

Ενάντια σε όλα αυτά ο λαός μπορεί και πρέπει να χαράξει τη δική του πορεία, ειρήνης, συνεργασίας και κοινής πάλης με όλους τους λαούς, με αποδέσμευση από ΝΑΤΟ - ΕΕ, με τον λαό αφέντη στον τόπο του, με την εξουσία στα δικά του χέρια».

Ενα αναμνηστικό δόθηκε στην ομάδα των κατασκηνωτών που επισκέφτηκαν το Τρίκερι

Στον «Παρθενώνα του Τρίκερι, όπου χιλιάδες καρυάτιδες πέτρωσαν στην εξορία», όπως έγραψε και ο ποιητής της Ρωμιοσύνης, Γιάννης Ρίτσος, από το 1947 έως και το 1953 εξορίστηκαν πάνω από 5.000 γυναίκες, μέλη του ΚΚΕ, του ΕΑΜ, του ΔΣΕ, καθώς και αγωνίστριες γυναίκες «προληπτικά κρατούμενες», όπως τις ονόμαζαν, που είχαν μέλη της οικογένειάς τους δοσμένα στον αγώνα.

Μέσα από περιγραφές και μαρτυρίες αναδείχθηκαν όψεις της καθημερινής ζωής των εξόριστων γυναικών, το πώς οι ίδιες έδωσαν σκληρή μάχη με την έλλειψη νερού, τροφής, επισκέψεων, με το κρύο, την υγρασία, το λιοπύρι, τον άνεμο, την έλλειψη αποχωρητηρίων, αφού η όποια στέγαση και προφύλαξή τους γινόταν κυρίως σε πρόχειρα αντίσκηνα και όχι σε κτιριακές εγκαταστάσεις.

Φτάνοντας στο θεατράκι των εξόριστων, οι κατασκηνωτές έμαθαν για το πώς η ασχήμια της φυλακής και της εξορίας, κάτω από την επίδραση των κομμουνιστικών ιδεών και τη δυναμική της ταξικής πάλης μετατράπηκε σε φωτεινό χώρο, ενώ αναδείχθηκε η καλλιτεχνική δραστηριότητα που έλαβε χώρα, με τις χορωδίες και τον θίασο των κρατουμένων, που έφεραν πολλές γυναίκες για πρώτη φορά σε επαφή με το θέατρο.

Προς τιμήν τους, η περιήγηση έκλεισε με την απαγγελία από τον Σοφιανό Πεσιρίδη ενός μικρού αποσπάσματος από την παράσταση στο θεατράκι αυτό των εξόριστων γυναικών, που προετοιμάστηκε με κόπο και χαρά αλλά δεν ανέβηκε ποτέ.

Πλευρές της ζωής τους φρόντισαν οι ίδιες οι εξόριστες να αφήσουν μέσα από τα γραπτά τους, και μάλιστα συγκροτημένα και οργανωμένα.

Επιστρέφοντας στο Τρίκερι τον Αύγουστο του 1950 από το κολαστήρι της Μακρονήσου, μια ομάδα εξόριστων αναλαμβάνει να καταγράψει την ιστορία των στρατοπέδων των γυναικών. Καθεμιά αναλαμβάνει και μια ξεχωριστή ενότητα. Τμήματα των μεταγωγών, Χίος, Τρίκερι, Μακρόνησος...

Απαγγελία από τον «Προμηθέα Δεσμώτη» στο θέατρο των εξόριστων...

«Αρχισαν να γράφουν μέσα στις σκηνές τους με δυσεύρετο μελάνι και χαρτί, με το φόβο του χωροφύλακα. Φύλαγαν τα χειρόγραφά τους πότε στη γη, πότε στο στρώμα τους ή και κατάσαρκα στο στήθος για να τα σώσουν από τους αιφνιδιασμούς και τις έρευνες.

Μαζεύονταν σ' ένα κελί απόμερο και διάβαζαν μεταξύ τους τα γραφτά τους για να ελέγξουνε την αντικειμενικότητα των γεγονότων μα και για να παίρνουνε κουράγιο η μία από την άλλη. Αργότερα άλλες έφυγαν από τον Αη Στράτη, άλλες για τα σπίτια τους και σκορπίστηκαν σ' όλη τη χώρα...

Δεν άλλαξα τίποτα στα κείμενα αυτά, δεν έκανα διορθώσεις, τα έδωσα όπως γράφτηκαν το 1950 και 1951 από τις εξόριστες, για να διατηρηθεί το πνεύμα εκείνο, με την υπερηφάνεια, την εγκαρτέρηση... Η δήλωση μετανοίας, ή η αποκήρυξη που για να μην την υπογράψουν υπόφεραν τόσα πάθη, δεν αφορούσε μόνο το κατατρεγμένο Κομμουνιστικό Κόμμα, αλλά και την ίδια την ανθρώπινη αξιοπρέπεια κι υπερηφάνεια...».

Μπροστά στο Μνημείο της ΚΕ του ΚΚΕ προς τιμήν των εξόριστων

Σκοπός της Διοίκησης ήτανε να αχρηστέψει πολιτικά όσο μπορούσε περισσότερες εξόριστες και να εξευτελίσει στα μάτια τους τον δίκαιο αγώνα που συνέχιζαν οι δικοί τους. Με διάφορα σωματικά βάσανα, με ψυχολογικά μέσα μελετημένα για να σπάνε το ηθικό, με την αδιαφορία στις δυσκολίες που αντιμετώπιζαν, την απαγόρευση κάθε μέσου μόρφωσης, ψυχαγωγίας και ξεκούρασης επιδιώκανε να τους αποσπάσουν μια υπογραφή κάτω από μια δήλωση μετάνοιας.

Επέβαλαν στρατιωτική πειθαρχία. Δυο φορές τη μέρα, με βροχή και με χιόνι, τις ανάγκαζαν να βγαίνουν για το προσκλητήριο το πρωί και το βράδυ. Εκεί τις είχαν να στέκονται ώρες, πεινασμένες και εξαντλημένες έχοντας αφήσει τα μωρά μόνα τους μέσα στ' αντίσκηνα...

Ολο το πλήθος έπρεπε να πιει, να μαγειρέψει και να πλυθεί από το νερό των τριών πηγαδιών. Ετσι αναγκάζονταν να ξεκινήσουν πριν χαράξει, για να γεμίσουν τους κουβάδες του συσσιτίου ή τα κανάτια τους. Οι τρόμπες απέδιδαν στην αρχή, μετά όμως αγκομαχούσαν ανεβάζοντας λάσπη. Δεν άκουγες όλη μέρα τίποτα άλλο παρά μόνο εκείνον τον κρυφό κρότο που μεγάλωνε την απελπισία...

Πριν φύγουν οι εξόριστοι για το Μακρονήσι οι βαριές αγγαρείες, όπως το ξεφόρτωμα του καϊκιού ή το κουβάλημα των ξύλων, ήταν αποκλειστικά δουλειά των αντρών. Μετά το Μάρτη του 1948 που φύγανε οι άντρες, μοναχές τους ξεφορτώνανε οκάδες τρόφιμα, ξύλα, τσιμέντα, ασβέστη, εφόδια για τέσσερις και πέντε χιλιάδες ψυχές και τα ανεβάζανε από ένα μαρτυρικό ανήφορο στην αποθήκη. Η δουλειά αυτή γινότανε καθημερινά με τρεις διμοιρίες και κρατούσε συχνά τέσσερις ώρες.

Μα η πιο εξαντλητική κι άσκοπη αγγαρεία, που θύμιζε το κάτεργο του Μακρονησιού, ήτανε να κουβαλάνε από το γιαλό βότσαλα, άμμο και νερό της θάλασσας, για να φτιάξουμε ένα πελώριο στέμμα σε μια πλαγιά του νησιού, για να φαίνεται από τη θάλασσα, απ' όπου περνούσαν τα πλοία...

Με κάθε τρόπο προσπαθούσαν να μας απομονώσουν από τον κόσμο. Να μη μαθαίνουμε τα πολιτικά νέα, να μη βλέπουμε εφημερίδες. Σκορπούσαν διάφορες φήμες για ήττες και προδοσίες. Μέσα σε εκείνη την ερημιά και την απομόνωση, από καιρό σε καιρό και με χίλιους δυο τρόπους, ερχόταν στα χέρια μας κάποια εφημερίδα που κυκλοφορούσε μυστικά μέσα στις σκηνές.

Κείνο που δεν μπορούσαν να μας στερήσουν εντελώς ήταν το γράμμα. Γράφαμε ένα δελτάριο τη βδομάδα των δέκα σειρών. Μέσα σ' αυτές δεν έπρεπε ν' αναφέρουμε πως «είμαστε καλά». Δεν έπρεπε να αναφέρουμε τίποτα σχετικό με τη ζωή μας. Τα δελτάριά μας λογοκρίνονταν αυστηρά, από φόβο μήπως γράφαμε συνθηματικά στους δικούς μας. Συχνά τα έκαιγαν σωρούς και μάλιστα τις μέρες των Χριστουγέννων και του Πάσχα. Τα γράμματα που έρχονταν στο στρατόπεδο είχαν χειρότερη τύχη. Τα καθυστερούσαν πολύ. Οσα μας πληροφορούσαν για τους δικούς μας που περνούσαν στρατοδικείο δεν μας τα 'διναν για να βρισκόμαστε σε καθημερινή αγωνία, ενώ όσα μηνούσαν το θάνατο ή τη σύλληψη γοργά τα μοίραζαν...

Η προσπάθεια για τη μόρφωση ήταν καθολική και δε γνώριζε εμπόδια. Στα χωράφια, στους βράχους, μέσα στα αντίσκηνα και πέρα στα πηγάδια ακόμα περιμένοντας το νερό, παντού όπου υπήρχε τόπος παράμερος έβλεπες την ομάδα με τις μαθήτριες και τη δασκάλα. Εκεί που έκαναν πως έπλεκαν ή έραβαν κρατούσαν το βιβλίο και άκουγαν τα μαθήματα με προσοχή και φόβο...

Στο κάτω στρατόπεδο είχαμε διακόσιες τριάντα αναλφάβητες γυναίκες και τριακόσιες ογδόντα που ήξεραν να γράφουν μονάχα τ' όνομά τους. Αρχισαν από το αλφαβητάριο που ήταν και μοναδικό σε κάθε λόχο αντιγράφοντάς το, προσπαθώντας με πολύ κόπο να μάθουν γράμματα. Συνήθιζαν να γράφουν στην άμμο και το χώμα γιατί δεν υπήρχαν χαρτιά και μολύβια, με ενθουσιασμό και επιμονή. Οι μαθήτριες στις μεσαίες και τελευταίες τάξεις του Δημοτικού έφταναν τις τετρακόσιες εβδομήντα, που κι αυτές είχαν αναλάβει οι δασκάλες στα κυριότερα μαθήματα. Οι καθηγήτριες απασχολιούνταν με τις ογδόντα μαθήτριες του Γυμνασίου και τους δίδασκαν Αρχαία και Νέα Ελληνικά, Μαθηματικά, Φυσική, Ιστορία κ.λπ. Είχαν ακόμα και δεκαπέντε κοπέλες που προετοιμάζονταν για ανώτερες σχολές.

Ετσι, δασκάλες και καθηγήτριες δούλευαν αδιάκοπα δεκαοχτώ με είκοσι ώρες τη βδομάδα και ήταν όλες μαζί πενήντα δύο...

Ξεχωριστά, τα παιδιά έπρεπε να τα συμμαζέψουμε από τις ερημιές που τριγυρνούσαν και να τους μάθουμε τα πρώτα γράμματα. Εγινε τότε μεγάλη προσπάθεια από τις δασκάλες μας. Εκτός από τα γράμματα που τους μάθαιναν, κατάφεραν να χτίσουν και παιδικό σταθμό με τα χέρια τους. Οι δασκάλες μας δούλεψαν σκληρά όσο να τα δαμάσουν, γιατί ήταν αγριεμένα από τα γεγονότα που ζούσαν και από το περιβάλλον τους, το βουτηγμένο στη δυστυχία, στον τρόμο και τη σκληράδα.

Ολο τον καιρό που μείναμε στο στρατόπεδο του Τρίκερι φροντίζαμε όσο είναι δυνατό να καλυτερεύουμε τη ζωή μας και να αλαφραίνουμε τη σωματική και ψυχική κούραση. Το τραγούδι, σαν ένα μέσο ψυχαγωγίας απλό που μιλούσε ως βαθιά στην ψυχή μας, το καλλιέργησαν περισσότερο. Στην προσπάθεια αυτή πρωτοστάτησε μια εξόριστη μουσικός, η Ελλη Νικολαΐδη. Αυτή οργάνωσε τη χορωδία μας, που την κράτησε σε όλες τις δύσκολες περιόδους και χάρισε στο θλιβερό νησί τα ωραία τραγούδια, δημοτικά και ξένα, από Ελληνες και ξένους συνθέτες. Τα νανουρίσματα τ' αγαπούσαμε ιδιαίτερα και με αυτά, καθώς ήταν απαλά κι ωραία, νανουρίζαμε τα παιδιά...