«Εχει δίκιο να φωνάζει ο αρχιεπίσκοπος Χριστόδουλος. Χάνονται μία μία οι... παραδόσεις αυτού του τόπου», γράφαμε χτες, με αφορμή τη δεύτερη μέσα σ' ένα μήνα ανάκληση μήνυσης από τον Ε. Γιαννόπουλο.

Ε, ομολογούμε, πως... βιαστήκαμε και κάναμε λάθος. Χτες, πήραμε ένα φαξ από τον κ. Γιαννόπουλο, όπου σημειώνει τα εξής: «Πάντως τη δική σας μήνυση δε θα την ανακαλέσω. Να ετοιμαστείτε!»

Οπως βλέπετε, ορισμένες... παραδόσεις κρατάνε γερά...

Πενήντα τέσσερις άνδρες και τέσσερις γυναίκες είχαν στοιβάξει οι απάνθρωποι δουλέμποροι, μέσα στο κοντέινερ ολλανδικού φορτηγού, το οποίο μετέφερε (δήθεν) ντομάτες από το Βέλγιο στο Ντόβερ της Βρετανίας. Οι πενήντα έξι βρέθηκαν νεκροί από ασφυξία, αφού το σύστημα ψύξης και εξαερισμού του φορτηγού δε λειτουργούσε. Οι δύο, που μόλις σώθηκαν, βρέθηκαν έντρομοι, σε άθλια ψυχολογική κατάσταση, αφυδατωμένοι, υποσιτισμένοι και με αναπνευστικά προβλήματα. Για ώρες έβλεπαν τους συντρόφους τους, να πεθαίνουν ένας ένας, μη μπορώντας να κάνουν το παραμικρό...

Αποκαλυπτική λεπτομέρεια: Το φορτηγό - φέρετρο είχε ενοικιάσει η ολλανδική εταιρία μεταφορών «Βαν ντερ Σπέεκ», η οποία είχε συσταθεί μόλις την περασμένη βδομάδα...

Η φρίκη της απάνθρωπης και εγκληματικής εμπορίας ελπίδων και ανθρώπων σε όλη της την έκταση!

Βέβαια, το προαναφερόμενο φρικτό γεγονός δεν αποτελεί καλά καλά ούτε την κορυφή του παγόβουνου. Τρία εκατομμύρια παράνομοι μετανάστες ζουν στη Νότια Ευρώπη και τη Γερμανία. Γύρω στους 300.000-500.000 παράνομοι μετανάστες εισέρχονται στις χώρες της Δυτικής Ευρώπης κάθε χρόνο, από τις αρχές του 1990. Αυτές είναι οι εκτιμήσεις της Διεθνούς Οργάνωσης για τη Μετανάστευση (OIM). Εκτιμήσεις μετριοπαθείς, όπως παραδέχεται και η ίδια, αφού είναι ουσιαστικά αδύνατο να υπάρξει ακριβής καταγραφή της έκτασης του προβλήματος.

Εκατοντάδες χιλιάδες και εκατομμύρια άνθρωποι, που πέφτουν θύματα απάνθρωπων, σύγχρονων δουλεμπόρων, κυνηγώντας το στοιχειώδες δικαίωμα της επιβίωσης και τις χίμαιρες της καπιταλιστικής βιτρίνας των λεγομένων αναπτυγμένων χωρών. Θύματα, σε τελευταία ανάλυση, της εντεινόμενης ανισόμετρης ανάπτυξης και, γενικότερα, της προωθούμενης σε όλο τον κόσμο ιμπεριαλιστικής νέας τάξης πραγμάτων.

Τώρα, αυτό είναι για καλό ή για κακό; `Η, πρόκειται για μια φραστική αλλαγή και τίποτε παραπάνω; Για την αλλαγή ορολογίας, που επισημάνθηκε σε πρόσφατες δηλώσεις της Μ. Ολμπράιτ μιλάμε και η οποία, μιλώντας για κράτη, όπως η Λιβύη, το Ιράν, η Β. Κορέα, κλπ., δε μεταχειρίστηκε το γνωστό «κράτη - ταραξίες», αλλά το νέο όρο «κράτη - πηγές ανησυχίας». Θα δούμε...

Πριν το 1990, το 90% των παιδιών πήγαινε σχολείο και ολοκλήρωνε, τουλάχιστον, τη στοιχειώδη υποχρεωτική εκπαίδευση, ενώ μόνο το 1988 χορηγήθηκαν 230 εκατομμύρια δολάρια στην Παιδεία. Σήμερα, τα πράγματα είναι ριζικά διαφορετικά. Μόνο 1 στα 3 παιδιά, έξι ετών, παρουσιάζεται στην πρώτη τάξη του δημοτικού, καθώς τα υπόλοιπα καλούνται να δουλέψουν για να στηρίξουν την οικογένειά τους, ενώ 8.000 σχολικά κτίρια είναι επικίνδυνα για τη σωματική ακεραιότητα των μαθητών κι έχουν ανάγκη άμεσων επιδιορθώσεων.

Τα παραπάνω στοιχεία αφορούν το Ιράκ και δεν τα λέμε εμείς, αλλά η αρμόδια για τη χώρα αυτή αξιωματούχος της «Γιούνισεφ», Ανούπαμα Ράο Σινγκ. Αποτελούν μια ακόμη πλευρά των τραγικών συνεπειών των οικονομικών κυρώσεων και του πολύμορφου πολέμου σε βάρος αυτής της χώρας. Κι όμως, οι ηγεσίες των ΗΠΑ και των άλλων ιμπεριαλιστικών χωρών έχουν το θράσος να μιλάνε για ανθρώπινα δικαιώματα...