Δύο άξια θέασης ζοφερά και ρυπαρά αστυνομικά θρίλερ περιλαμβάνουν οι πρεμιέρες της βδομάδας. Δύο ταινίες που ανήκουν στο ίδιο είδος, άρα διέπονται και εφαρμόζουν τις αρχές της ίδιας σύμβασης. Και είναι πάντα ενδιαφέρουσα και διδακτική η σύγκριση ομοειδών «προϊόντων». «Η σκοτεινή πλευρά του νόμου», αμερικάνικο ερεβώδες και «βρώμικο» αστυνομικό θρίλερ με ισχυρό καστ πρωταγωνιστών. Κλειδί της ταινίας η σχέση θετικού/ συγκριτικού βαθμού στις έννοιες σωστό/ σωστότερο, δίκαιο/ δικαιότερο. Προσέξτε την εξήγηση που δίνει ο Βίνσεντ ντ' Ονόφριο στην αρχική σεκάνς. Ιδιαίτερα γερά νεύρα προϋποθέτει το έτερο ζοφώδες νοτιοκορεάτικο αυτήν τη φορά αστυνομικό θρίλερ με έντονη τη σφραγίδα και του είδους τρόμου. «Ο κυνηγός» είναι η πρώτη, πολύ ενδιαφέρουσα, μεγάλου μήκους ταινία του εν προκειμένω σκηνοθέτη/ σεναριογράφου Να Χονγκ Γιν, με δομή αποφασισμένη να διατηρήσει συνεχή και αναλλοίωτη σουσπάνς, καθώς και έξυπνο γύρισμα στο τέλος, για την αποφυγή της λούμπας του χάπι εντ. Προβάλλεται ακόμη το πολυδιαφημισμένο χαζό «Κουτί», που η παρουσία, η παράταξη και ο χώρος των δυνάμεων από το υπερπέραν θυμίζουν μάλλον εικόνες από τελετουργίες θρησκευτικών αιρέσεων, η εντυπωσιακή τρισδιάστατη «Αλίκη στη χώρα των θαυμάτων» του Τιμ Μπάρτον και το «Guilt» του Βασίλη Μαζωμένου.
Ενας πρώην αστυνομικός και νυν έμπορος σεξ αντιμετωπίζει σοβαρό πρόβλημα. Δύο από τα κολ γκερλ (συνοδός κυριών) που έχει στη δούλεψή του εξαφανίστηκαν από την κυκλοφορία μυστηριωδώς, χωρίς να του αποδώσουν το μερίδιό του. Ο ίδιος πιστεύει ότι επιχειρηματίες προσποιούμενοι τους πελάτες απαγάγουν τις κοπέλες για να τις πουλήσουν. Οταν μπροστά στα μάτια του εξαφανίζονται τα ίχνη μιας ακόμη κοπέλας, αναγνωρίζει στον τηλεφωνικό αριθμό του πελάτη τον ένοχο που αναζητεί και η δράση άρχεται... Ο σκηνοθέτης μας εφοδιάζει σε τακτά διαστήματα, με τόσο στοιχεία όσα ακριβώς χρειάζονται ώστε ο θεατής, με την ιδιότητα του εν μέρει γνωρίζοντος να αρχίσουμε να ξεδιπλώνουμε το κουβάρι της αποκωδικοποίησης του φιλμικού κειμένου και την αναμέτρηση με τις δικές μας γνώσεις επί και εκτός αντικειμένου αλλά και ταχύτητας ως προς τη λύση. Εξαιρετικά γοητευτική τεχνική. Κάπου στην πορεία της κύριας ιστορίας μπλέκεται και μία δευτερεύουσα με έναν άνδρα που πέταξε ακαθαρσίες στο πρόσωπο του δήμαρχου της πόλης, με σκίτσα πολλά της υποτελούς και δουλικής στους πολιτικούς αστυνομίας και τα τηλεοπτικά κανάλια που ο ρόλος τους επιβάλλει να κάνουν επιλεκτικά την τρίχα τριχιά και τούμπαλιν.
1976, λίγο πριν τα Χριστούγεννα. Ακόμα δε χάραξε και ακούγεται να χτυπούν το κουδούνι της μονοκατοικίας μιας συνηθισμένης τριμελούς οικογένειας, σε προάστιο της Βιρτζίνια, της πολιτείας της CIA και του γεμάτου μυστικά Langley. Στο άνοιγμα της εξώπορτας δεν υπάρχει παρά ένα πακέτο με περιεχόμενο ένα καλοφτιαγμένο ξύλινο κουτί με ένα κόκκινο κουμπί. Το ίδιο απόγευμα ένας καλοντυμένος ευγενικός μεσήλικας με κατεστραμμένο (από τον κεραυνό) το μισό του πρόσωπο, επισκέπτεται τους παραλήπτες του κουτιού και τους βάζει μπροστά σε ένα παράξενο δίλημμα. Εάν αποφασίσουν, με πλήρη εχεμύθεια, να πατήσουν το κόκκινο κουμπί του κουτιού μέσα σε ένα 24ωρο, ένας άνθρωπος που δε γνωρίζουν θα πεθάνει αλλά οι ίδιοι θα αποκτήσουν ένα εκατομμύριο δολάρια. Δέλεαρ σοβαρό εν μέσω χαλεπών οικονομικά καιρών. Η σύζυγος, για να μην πολυλογούμε, πατάει τελικά το κουμπί και ολόκληρη η οικογένεια μπαίνει στη δίνη μιας κλιμακούμενης περιπέτειας μυστηρίου, τρόμου και παράκρουσης, με κατασκόπους των δυνάμεων από το υπερπέραν, με πειθήνια ζόμπι που ξεφυτρώνουν παντού κι ανέλπιστα και με μύτες που ματώνουν στα καλά καθούμενα. Το ζευγάρι της ταινίας, πάντως, όταν η έκβαση της τύχης τους έχει τελεσίδικα κριθεί, τότε μόνο θυμάται να ρωτήσει τον υψηλόβαθμο πλασιέ του ξύλινου κουτιού - μέτρο του ηθικού σθένους και του αλτρουισμού των δοκιμαζόμενων - τι θα γινόταν σε περίπτωση που κάποιος παραλήπτης αρνιόταν να πατήσει το κουμπί; «Τίποτα», απαντά ο σημαδεμένος. Αν οι άνθρωποι αντιστέκονταν, το πείραμα θα λάμβανε τέλος, τώρα όμως που αποδεικνύεται το αντίθετο, το πείραμα θα συνεχιστεί και θα επεκταθεί. Ηθικό δίδαγμα της βδομάδας. Αντίσταση, αντισταθείτε λοιπόν μπας και γλιτώσουμε τα δεινά... Μέχρι και οι εξωγήινοι Αρειανοί μας προτρέπουν...
Παίζουν: Κάμερον Ντίαζ, Τζέιμς Μάρντσεν, Φρανκ Λαντζίλα, κ.ά.
Η Αλίκη, 19 ετών πια, αισθάνεται παγιδευμένη στην αριστοκρατία του βικτωριανού Λονδίνου. Ακολουθώντας λοιπόν τον Ασπρο Λαγό επιστρέφει στη Χώρα των Θαυμάτων, που παρότι είχε επισκεφθεί όταν ήταν παιδί, δεν θυμάται τίποτα από το πρώτο της ταξίδι. Εκεί θα συναντήσει πολλούς και πολύχρωμους χαρακτήρες, τους Τσιριμπίμ και Τσιριμπόμ, την γάτα του Τσέσαϊρ, τον Αβεσαλώμ, τον Μπαγιάντ, τον Μουσκαρδίνο και τον Μαρτιάτικο Λαγό. Στην πρωτοκαθεδρία βέβαια βρίσκεται ο παλιός φίλος, ο ατρόμητος και αγνός Τρελο-καπελάς με την καρδιά στο μανίκι, τα συναισθήματα του οποίου αντικατοπτρίζονται παντού, στο δέρμα του, στα ρούχα του, ακόμη και στα μαλλιά του. Θα συναντήσει ακόμη την μικρότερη αδελφή της κακιάς βασίλισσας, την Λευκή Βασίλισσα Μιράνα και τον Βαλέ Κούπα. Πότε μικραίνοντας και πότε μεγαλώνοντας, η Αλίκη θα ξεκινήσει ένα φανταστικό ταξίδι για να βρει το πραγματικό της πεπρωμένο και θα αγωνιστεί να λάβει τέλος η τυραννία της Κόκκινης Βασίλισσας.
Παίζουν: Τζόνι Ντεπ, Ελένα Μπόναμ Κάρτερ, Μία Βασικόβσκα, Αν Χάθαγουει, Ματ Λούκας κ.ά.
Πρώτος σταθμός/εφιάλτης η αγγλική κατοχή ως την απελευθέρωση το 1959, δεύτερος εφιάλτης το πραξικόπημα του 1974 και η τουρκική εισβολή και κατοχή και τρίτος ο θάνατος του Σολωμού, το 1996. Το φιλμ δεν εξετάζει τα γεγονότα από την ιστορική τους πλευρά ούτε και περιγράφει τη δεινή κατάσταση στην οποία περιήλθε ο λαός αλλά η προσέγγιση γίνεται όπως αναφέρεται κάπου «μέσα από τα δικά μας λάθη κάτι που κάνει να τρέφουμε μεγάλες ελπίδες ως προς το τελικό αποτέλεσμα» (;). Η ταινία «Guilt» σε σενάριο και σκηνοθεσία του Βασίλη Μαζωμένου, είναι η πρώτη μιας τριλογίας με κοινό θέμα. Οι προγραμματισμένες επόμενες δύο φέρουν τους τίτλους Sleepless και The Landlord.
Παίζουν: Νίκος Αρβανίτης, Κωνσταντίνος Σαρειδάκης, Αρτο Απαρτιάν, Εβελίνα Παπούλια κ.ά.