Λίγα 24ωρα πριν την ώρα της κάλπης την Κυριακή, και είναι φυσικό όλοι οι σκεπτόμενοι άνθρωποι να έχουν τους προβληματισμούς τους για την εκλογική τους προτίμηση. Πολύ περισσότερο, αυτό αφορά τους ανθρώπους της Αριστεράς, που συναισθάνονται τη μεγάλη προσωπική τους ευθύνη για τα δικαιώματα των αδυνάτων και της μεγάλης κοινωνικής πλειοψηφίας.

Αυτή την έσχατη ώρα, ο καθένας μας πρέπει να απαντήσει σε δύο καθοριστικά ερωτήματα. Να τα απαντήσει στον εαυτό του, να τα απαντήσει μαζί με τους φίλους και συνοδοιπόρους του:

Πρώτο ερώτημα:

Ποιοι αποφάσισαν την ίδρυση της Ευρωπαϊκής Ενωσης; Γιατί το έκαναν;

Η απάντηση: Το αποφάσισε η οικονομική ολιγαρχία της Ευρώπης και οι βασικοί πολιτικοί της εκπρόσωποι των ισχυρών χωρών. Δεν το έκαναν για κανένα κοινωνικό συμφέρον, για κανένα δικαίωμα των αδυνάτων, για καμιά κατάργηση κοινωνικών ανισοτήτων, ούτε καν τους πέρασε από το μυαλό η πρόοδος και η ειρηνική εξέλιξη των κοινωνιών!

Το έκαναν για την ισχυροποίησή τους, για την παράταση στο διηνεκές της καπιταλιστικής εξουσίας στις χώρες τους και στον κόσμο.

Προφανώς και δεν ρώτησαν κανέναν για να το κάνουν, δεν ρώτησαν ούτε αυτούς που η πολιτική αφέλεια και οι αυταπάτες τους οδήγησαν στο να είναι «οραματιστές» της Ευρώπης των λαών! Και για αυτό, με κάθε μεταρρύθμισή της η Ευρωπαϊκή Ενωση γινόταν χειρότερη, αυταρχική, πολεμοκάπηλη, εκμεταλλευτική, σφηκοφωλιά των υπολειμμάτων του ναζισμού και της ακροδεξιάς!

Η Ευρώπη των λαών μόνο με κοινωνική ανατροπή μπορεί να προκύψει. Στη χώρα μας και σε κάθε χώρα.

Δεύτερο ερώτημα:

Στο διαμορφωμένο στη χώρα μας πολιτικό τοπίο, ποια ψήφος μπορεί να φέρει σε δύσκολη θέση το σύστημα εξουσίας; Ποια ψήφος μπορεί να αλλάξει την ατζέντα, να βγάλει τις λαϊκές δυνάμεις από το περιθώριο και την εγκατάλειψη;

Προφανής απάντηση: Η αποφασιστική, η θεαματική ενίσχυση του ΚΚΕ! Δεν υπάρχει «αριστερή» ψήφος. Υπάρχει η εμπιστοσύνη στη δύναμη των αγώνων, η αφοσίωση στο μέλλον των ερχόμενων γενεών, στα ιστορικά μας ιδανικά, όχι τα άλλοθι από τις ευθύνες μας! Αυτό ισχύει για κάθε αγωνιστή, για κάθε νέο, για κάθε αριστερό!

«Ξύπνα μονάχα απ' το αποκοίμισμα σου / Μη σκύβεις, λεημοσύνες μη ζητάς, / Τρίξε τα δόντια, αγρίεψε, ανταριάσου, / Σπάσε όποιο εμπρός σου εμπόδιο απαντάς»

Αγαπητοί μου φίλοι, σύντροφοι και συνοδοιπόροι, κόκκινο γαρύφαλλο στην κάλπη! Δαγκωτό ΚΚΕ! Για το σήμερα του αγώνα, για το αύριο της χαραυγής και της ελπίδας!

Ενα από τα μεγάλα θύματα της μάχης των ευρωεκλογών, όπως και των προηγούμενων εκλογών, είναι η γλώσσα.

Χρησιμοποιείται μια γλώσσα ασαφής και αόριστη που αγχωμένα προσπαθεί να κρύψει την αλήθεια, μια γλώσσα μετέωρη και επιφανειακή, που λέει κάτι σήμερα για να το ακυρώσει αύριο, μια γλώσσα μακιγιαρισμένη - της πασαρέλας με στόχευση τον φθηνό εντυπωσιασμό, τον αποπροσανατολισμό, την ακρισία.

Αυτή η γλώσσα, η άνευρη και ασήμαντη εκφέρεται καθημερινά στις τηλεοπτικές εκπομπές, στις τοποθετήσεις των εκφραστών της ΕΕ και στις ερωτήσεις - «πάσες - ασίστ» των δημοσιογράφων.

Στην αντίπερα όχθη το ΚΚΕ, και πρωτίστως ο Γραμματέας του επιδιώκει - με τη γλώσσα εργαλείο - να φανερώσει τον ταξικό χαρακτήρα της Ευρωπαϊκής Ενωσης, να αποκαλύψει το βαθιά αντιλαϊκό πρόσωπό της, να κινητοποιήσει τον λαό και τη νεολαία απέναντι σε κυήσεις επικίνδυνες.

Δεν συμφωνώ σε όλα με το ΚΚΕ. Είναι πολλοί, όμως, οι λόγοι που - και σ' αυτές τις εκλογές - επιλέγω το ΚΚΕ για την ψήφο μου. Η χρήση της γλώσσας είναι ένας απ' αυτούς. Γιατί είναι μια γλώσσα που λέει «άλφα» και εννοεί «άλφα», που σε οδηγεί στη σκέψη και την κρίση, που σε προβληματίζει και σε κινητοποιεί.

Οσο γι' αυτούς που μέμφονται το ΚΚΕ για την «ξύλινη» γλώσσα του, ο Μανώλης Αναγνωστάκης στην ποιητική του έγραψε: «Σα πρόκες πρέπει να καρφώνονται οι λέξεις να μην τις παίρνει ο άνεμος».

Η Ευρωπαϊκή Ενωση των μονοπωλίων, της εκμετάλλευσης και των πολέμων είναι η μήτρα των προβλημάτων που βιώνουν σήμερα όλοι οι κάτοικοι απ' άκρη σ' άκρη της ευρωπαϊκής ηπείρου.

Βασικά αγαθά όπως το νερό, η Υγεία, η Ενέργεια μετατρέπονται σε εμπόρευμα προς εκμετάλλευση και τη δημιουργία νέων αγορών κερδοφορίας για τους προύχοντες της Ευρώπης. Οι εργατικές - λαϊκές ανάγκες θυσιάζονται στον βωμό του κέρδους των μεγάλων επιχειρηματικών ομίλων, που με τη στήριξη των αστικών κομμάτων έχουν εκτινάξει τη φτώχεια, την ανεργία, τη μετανάστευση, έχουν ξεκληρίσει την αγροτική παραγωγή, έχουν αφήσει στην άκρη οποιαδήποτε αντισεισμική, αντιπυρική, αντιπλημμυρική θωράκιση αφήνοντας τον λαό στο έλεος της φύσης και της τύχης.

Το ΚΚΕ έχει πρόταση διεξόδου που στο κέντρο της βρίσκεται η κοινωνική ιδιοκτησία των οικονομικών εργαλείων και ο κεντρικός επιστημονικός σχεδιασμός που θα απογειώσει τις παραγωγικές δυνατότητες της χώρας και θα ικανοποιήσει τις ανάγκες των πολλών. Είναι η μόνη ουσιαστική διέξοδος για να μπορέσουν τα λαϊκά στρώματα να ζήσουν σύμφωνα με τις δυνατότητες της εποχής.

Γιατί είναι το Κόμμα που υπερασπίζεται τους λαούς της Ευρώπης και την προοπτική μιας πραγματικής Ευρώπης των εργαζομένων, των λαών.

Ας κάνουμε το βήμα, ας κάνουμε τη διαφορά, είναι στα χέρια μας να δώσουμε κουράγιο σε όλους τους λαούς της Ευρώπης που αγωνίζονται. Για την Ελλάδα και την Ευρώπη του Σοσιαλισμού, την Ευρώπη των Λαών, πανευρωπαϊκή αντεπίθεση με ΚΚΕ δυνατό!

Η σημερινή ανεκδιήγητη κατάσταση της Παιδείας δεν αποτελεί εγχώρια πολιτική, ούτε αποτελεί εξαίρεση. Αντιθέτως πρόκειται για ενσωμάτωση των σχεδίων του ΟΟΣΑ και της Ευρωπαϊκής Πολιτικής. Μια ματιά στις χώρες τις οποίες θεωρούμε ινδάλματα και αντιγράφουμε, θα πείσει.

Είναι σίγουρο ότι η πλειοψηφία του κόσμου δεν γνωρίζει για την κατάρρευση του συστήματος Παιδείας εκ των έσω, διότι το όλο εγχείρημα «φοράει τα καλά του» και με όρους μάρκετινγκ πασάρεται ως εξυγιασμένο, αναβαθμισμένο, καινοτόμο. Αυτό αποτελεί πάγια τακτική για την υποβάθμιση των υπηρεσιών της πολιτείας, ώστε να χαριστούν σε επενδυτές - διασώστες! Εξάλλου, πίσω από τις ίδιες λέξεις είχε κρυφτεί η ιδιωτικοποίηση της ΔΕΗ, του ΕΣΥ και θα χρησιμοποιηθούν αύριο για την περίπτωση της Παιδείας και του νερού. Οταν πέσουν όμως οι μάσκες, δυστυχώς μετά την ολοκλήρωση της «αναβάθμισης», θα έρθουμε αντιμέτωποι με το μέγεθος της καταστροφής. Και τότε ακόμη, την ώρα που καλούμαστε να πληρώσουμε τον λογαριασμό, μας καταλογίζουν την προσωπική ευθύνη, όχι για τις επιλογές μας, αλλά για το αν έχουμε να τον πληρώσουμε!

Αρκεί όμως, χωρίς παρωπίδες, να κοιτάξουμε τα παιδιά μας στα μάτια και να αναρωτηθούμε για τα όνειρά τους, για τον κόσμο που πήραμε και αυτόν που θα τους αφήσουμε. Ετσι δεν θα αναρωτιόμαστε για τη συμπεριφορά τους και τις επιδόσεις τους στα μαθήματα.

Αρκεί να κοιτάξουμε τους εξουθενωμένους εκπαιδευτικούς της πρώτης γραμμής στα μάτια, που παλεύουν σε αντίξοες συνθήκες ώστε να διασώσουν ό,τι μπορούνε, αυτούς που επιβαρύνονται με την αποτυχία των νομοθετημάτων, και να τους εκφράσουμε την ευγνωμοσύνη μας.

Αρκεί να αντισταθούμε σε κάθε μορφής επιβολή της πολιτικής της καταστροφής.

Τώρα, που δεν τηρούνται καν τα προσχήματα, μπορούμε να αντιληφθούμε την πραγματικότητα γυμνή. Αυτό καταδεικνύει την ανάγκη για αλλαγή, όχι των προσώπων που εκφράζουν την ίδια κοινή πολιτική που υπαγορεύεται από την ΕΕ, αλλά την ανάγκη για αλλαγή του συνολικού δρόμου προς την κατεύθυνση που εκφράζεται μέσα από το σύνθημα του ΚΚΕ: Μόνο ο λαός σώζει τον λαό.

Για να μπορέσουμε να χτίσουμε την αντίστασή μας και να πούμε ένα μεγάλο «Οχι» στην πολιτική του διαχωρισμού, του ανταγωνισμού, του μίσους, της καταπάτησης των εκπαιδευτικών, μορφωτικών και εργασιακών δικαιωμάτων.

Ηρθε η ώρα να τους αλλάξουμε τα σχέδια. Αυτοί μόνοι τους και όλοι μας, να φέρουμε τα κάτω - πάνω.

Καλώ, λοιπόν, τόσο τους γονείς των μαθητών μας όσο και τους εκπαιδευτικούς σε μια συνειδητή ψήφο, την ψήφο συμπόρευσης με το ΚΚΕ.