Η πρόταση του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου, για την καταγγελία της Εθνικής Γενικής Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, στηρίζεται στις βασικές ανάγκες μιας οικογένειας και στοχεύει στην αναπλήρωση μέρους των απωλειών των προηγούμενων ετών.

Το εισοδηματικό σκέλος αναφέρεται σε κατώτερο μεροκάματο 10.000 δρχ., κατώτερο μισθό 250.000 δρχ. και κατώτερη σύνταξη ίση με το 80% του μεροκάματου, δηλαδή 200.000 δρχ. Η συνολική πρόταση αναφέρεται σε μέτρα για τη στήριξη των ανέργων, για τη στήριξη των σεισμόπληκτων, στην ανάγκη για φορολογική μεταρρύθμιση, για διεκδίκηση κοινωνικών δικαιωμάτων κ.ά.

Στο κείμενο της πρότασης, γίνεται εκτενής αναφορά στη λογική της, αλλά και στις λογικές των πλειοψηφιών στις ηγεσίες των ΓΣΕΕ - ΑΔΕΔΥ: «Ενόψει της υπογραφής της νέας ΕΓΣΣΕ μέσα στα πλαίσια των προεκλογικών αναγκών, στη λογική "αξιοποίησης" των μετασεισμικών συνεπειών και της προεδρολογίας, κάτω από τη σκέπη των στόχων της καπιταλιστικής ολοκλήρωσης στα βήματα της ΟΝΕ, οι πλειοψηφίες αυτές προσπαθούν να πείσουν την εργατική τάξη, τους άνεργους, τους συνταξιούχους και τη νεολαία ότι μέσα από την ΕΓΣΣΕ θα προχωρήσει σε κάποιας μορφής "αναδιανομή" του εισοδήματος», σημειώνεται χαρακτηριστικά.

Επίσης, τονίζεται ότι «οι θεωρίες της "παραγωγικότητας", της "ανταγωνιστικότητας", της "παγκοσμιοποίησης" και των "στόχων" για την περιβόητη σύγκλιση θα επιστρατευτούν για να υποτάξουν τις διεκδικήσεις των εργαζομένων και να αποτελέσουν το "φερετζέ" των νέων παροχών προς τους βιομήχανους.

Το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δεν εγκλωβίζεται σε τέτοιες συλλογιστικές ούτε εξαντλεί την πάλη του στην "αναδιανομή" του εισοδήματος. Ξέρουμε καλά ότι το εκμεταλλευτικό σύστημα δεν αφήνει σπουδαία περιθώρια βελτίωσης των όρων ζωής και εργασίας για την εργατική τάξη και, ταυτόχρονα, επιδιώκει όλο και περισσότερο να συμπιέζει τα λαϊκά εισοδήματα.

Ακόμα και τις περιορισμένες αυξήσεις, που υποχρεώνεται να παραχωρήσει κάτω από την πίεση των εργαζομένων, τις παίρνει αυτόματα πίσω και μάλιστα στο πολλαπλάσιο, μέσα από τις ιδιωτικοποιήσεις, την αύξηση των τιμών, την αφαίρεση εργασιακών και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.

Η εργατική τάξη, όμως, δεν πρέπει να θεωρεί τις αρνητικές εξελίξεις των τελευταίων χρόνων σε βάρος του εργατοϋπάλληλου και της οικογένειάς του (ανατροπή εργασιακών σχέσεων, του κοινωνικού ασφαλιστικού συστήματος, ιδιωτικοποιήσεις κλπ.) ως αναπόφευκτες και τελεσίδικες. Επομένως, οι στόχοι και τα αιτήματα πάλης δεν είναι δυνατόν να προσαρμόζονται ή να υποκύπτουν στα σημερινά πλαίσια, να περιορίζονται στην άμυνα. Αντίθετα, είναι ανάγκη να προβάλλονται και να διεκδικούνται τα δίκαια ριζοσπαστικά αιτήματα των εργαζομένων, ώστε να προκύπτει η αδήριτη ανάγκη να δημιουργηθούν προϋποθέσεις για ανατροπή της πολιτικής που κυριαρχεί και των φορέων που την επιβάλλουν».

Σε άλλο σημείο, το ΠΑΜΕ τονίζει, σχετικά με τους στόχους της πρότασής του για τη σύμβαση: «Εμείς δεν καθορίζουμε τους στόχους για την ΕΓΣΣΕ με βάση τις "θεωρίες" των αντιπάλων της τάξης μας. Ούτε μετράμε το ρεαλισμό με βάση τους αριθμούς και τους στόχους της ΟΝΕ. Κυρίαρχο κριτήριο για το αγωνιζόμενο κίνημα είναι οι ανάγκες των εργαζομένων, στις μέρες μας. Οι ανάγκες για σταθερή απασχόληση, σταθερό και καλό εισόδημα, σίγουρη και καλή ασφάλιση και σύνταξη.

Οι ανάγκες που καθημερινά αυξάνονται, αφού καθημερινά αφαιρούνται κατακτήσεις και δικαιώματα. Καθημερινά το κόστος για τη μόρφωση, την περίθαλψη, τη διατροφή κλπ. μεγαλώνει για την εργατική οικογένεια. Ταυτόχρονα, δεν έχουμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε τους συνδικαλιστικούς και γενικότερους συσχετισμούς και μαζί με την πάλη για την αλλαγή τους αγωνιζόμαστε για να ξεπερνάμε τα εμπόδια που αυτοί γεννούν».

Μείωση προσωπικού και επίθεση σε εργασιακά δικαιώματα είναι τα σχέδια που επεξεργάζεται η κυβερνητική διοίκηση των Ναυπηγείων Σκαραμαγκά σε βάρος των 1.900 εργαζομένων του ναυπηγείου. Τα σχέδια αυτά αποκαλύφθηκαν κατά τη συνάντηση του διευθύνοντα συμβούλου του ναυπηγείου κ. Εμμανουήλ με τη διοίκηση του σωματείουΤΡΙΑΙΝΑτων εργαζομένων που έγινε την περασμένη Τρίτη. Είναι ενδεικτικό ότι ο διευθύνων σύμβουλος ανέφερε ότι ορισμένες από τις αλλαγές που προετοιμάζονται θα είναι « επώδυνες για τους εργαζόμενους»! Γνώστης των όλων σχεδίων, όπως φάνηκε από τη συνάντηση, είναι η παράταξη της ΠΑΣΚΕ. Αυτό φανέρωσε η φράση του προέδρου του σωματείου (ΠΑΣΚΕ) Σταύρου Μαρκάτου στη διάρκεια της συνάντησης: «Χρειάζεται - είπε χωρίς να έχει γίνει σχετικά λόγος από τον Εμμανουήλ- μελέτη για τη μείωση του προσωπικού»! Η παράταξη Εργοστασιακή Επιτροπή Ναυπηγείων Σκαραμαγκά, με χτεσινή της επιστολή, καλεί τους εργαζόμενους του ναυπηγείου σε αγωνιστική ετοιμότητα.

Ειδικότερα, ο διευθύνων σύμβουλος παρουσίασε τις εκτιμήσεις της αγγλικής εταιρίας BROWN ROOT (την οποία αντικατέστησε ο κ. Εμμανουήλ) ότι το ναυπηγείο, όπως το 1999 και το 2000 θα «μπει μέσα» άλλα 10 δισ. δραχμές, φτάνοντας τα χρέη του στο ποσό των 20 δισ. δραχμών! Ομως, κατά τον Εμμανουήλ το ναυπηγείο θα είναι κερδοφόρο το 2001, αφού εφαρμοστούν οι «επώδυνες αλλαγές» για τους εργαζόμενους. Να σημειωθεί ότι ο κ. Εμμανουήλ ήταν αυτός που είχε τοποθετηθεί από την κυβέρνηση ΠΑΣΟΚ στη θέση του διευθύνοντα συμβούλου των ναυπηγείων Ελευσίνας, για να παραδώσει τα κλειδιά του ναυπηγείου στον Περατικό.

Από την Εργοστασιακή Επιτροπή επισημαίνονται οι τεράστιες ευθύνες της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ, η οποία, υπακούοντας στις εντολές της Ευρωπαϊκής Ενωσης απαξιώνει τα ελληνικά ναυπηγεία, υπογραμμίζει και την τακτική της ΠΑΣΚΕ που αποτελεί τη «γέφυρα» για να περάσουν τα κυβερνητικά σχέδια και τονίζει το... βεβαρημένο παρελθόν του κ. Εμμανουήλ. «Πρέπει - υπογραμμίζει - να είμαστε σε ετοιμότητα, γιατί η επίθεση της κυρίαρχης πολιτικής απειλεί όχι μόνο τις εργασιακές μας σχέσεις και τις θέσεις μας, αλλά προετοιμάζει και την πλήρη ιδιωτικοποίηση του ναυπηγείου με ό,τι αυτό συνεπάγεται».

Συγκέντρωση και πορεία, τη Δευτέρα 13 Δεκέμβρη στις 12.30 μ.μ. στο υπουργείο Ανάπτυξης θα πραγματοποιήσουν οι εργαζόμενοι των Ναυπηγείων Αυλίδας, μετά από απόφαση της Γενικής Συνέλευσής τους, η οποία πραγματοποιήθηκε μέσα σε κλίμα αβεβαιότητας και αγωνίας για το μέλλον του ναυπηγείου και της εργασίας τους, μετά τις παλλινωδίες κυβέρνησης και αγοραστή. Αλλά και με δεδομένο ότι η πρόσφατη, «παράξενη» βύθιση της πλωτής δεξαμενής Νο2 των Ναυπηγείων προσφέρει «πόντους» στα επιχειρήματα υπέρ της κωλυσιεργίας για την επαναλειτουργία τους ή στο θέμα των προσλήψεων εργαζομένων.

Στη ΓΣ, από την πλευρά των εργαζομένων, καταγγέλθηκε η στάση της κυβέρνησης, καθώς και οι μέχρι τώρα χειρισμοί της διοίκησης του σωματείου. Οσον αφορά την κινητοποίηση ο πρόεδρος του σωματείου δήλωσε: «Θα είναι η πρώτη και η τελευταία», αφήνοντας πολλά αναπάντητα ερωτήματα για τις προθέσεις συνέχισης της αγωνιστικής διεκδίκησης ανοίγματος και επαναλειτουργίας του ναυπηγείου. Ολα αυτά, με δεδομένο, ότι μέχρι σήμερα, έχουν γίνει πολλά σε βάρος των εργαζομένων, τόσο από το υπουργείο Ανάπτυξης όσο και με την παραβίαση των όρων της σύμβασης πώλησης. Ωστόσο, το ΔΣ του σωματείου αρκείται να κάνει «δημόσιες σχέσεις» με τα υπουργεία, καθώς και τον «ιμάντα» μεταφοράς και άμβλυνσης των αντεργατικών κυβερνητικών αποφάσεων.

Αποκαλυπτική των χειρισμών του σωματείου είναι και η - υποκριτική - επίκληση που έκανε ο πρόεδρος του σωματείου για συστράτευση όλων των φορέων για την επίλυση των προβλημάτων. Φορέων που είχε καλέσει επιλεκτικά, επιδιώκοντας τη στήριξη αυτών που η πολιτική τους δημιούργησε το πρόβλημα και αποκλείοντας το ΚΚΕ, που έχει σταθεί αταλάντευτα και με συνέπεια στο πλευρό των εργαζομένων, όχι μόνο το διάστημα που παραμένει κλειστό το ναυπηγείο, αλλά και παλιότερα.

Στη Συνέλευση, παραβρέθηκε εκ μέρους της Εκτελεστικής Επιτροπής της ΠΟΕΜ ο Παν. Ζαφειρόπουλος και το μέλος της διοίκησης Θ. Κούτρας.

Οσον αφορά τη βύθιση της πλωτής δεξαμενής Νο2 των ναυπηγείων, ακόμα δεν έχει ανακοινωθεί το συμπέρασμα της πραγματογνωμοσύνης των αιτιών βύθισής της, παρότι έχει ολοκληρωθεί η έρευνα. Πάντως, κυκλοφορούν ευρέως φήμες για δολιοφθορά, αφού είναι αδύνατη η βύθιση της δεξαμενής με άλλο τρόπο, έστω κι αν ήταν παλιά και χωρίς συντήρηση για πολύ καιρό.

Την ώρα που χιλιάδες θέσεις εργασίας τραπεζοϋπαλλήλων απειλούνται, η διοίκηση της ΟΤΟΕ κρατάει σε αδράνεια τους τραπεζοϋπαλλήλους, περιοριζόμενη σε ημερίδες, όπου «διαπιστώνονται» και.... κουβεντιάζονται αυτά ακριβώς τα προβλήματα! Μια τέτοια ημερίδα διοργανώθηκε χτες από την ΟΤΟΕ και το Σύλλογο Εργαζομένων στην Τράπεζα Εγνατία, με θέμα: «Οι επιπτώσεις των συγχωνεύσεων στα εργασιακά και ασφαλιστικά δικαιώματα».

Στην ημερίδα χαιρέτισε ο υφυπουργός Εργασίας Χρ. Πρωτόπαπας, ο οποίος αφού ξεκαθάρισε την απόλυτη επιμονή της κυβέρνησης στο ζήτημα των συγχωνεύσεων, «κινδυνολόγησε» ανοίγοντας... ζήτημα ενιαίου μισθολογίου! Προετοίμασε δε το έδαφος για τις καταστροφικές αλλαγές στο σύστημα της κοινωνικής ασφάλισης, αναφέροντας ότι σήμερα το τραπεζικό ασφαλιστικό σύστημα βρίσκεται υπό κατάρρευση. Την έγκριση της ΟΤΟΕ και την καλή της διάθεση για συμμετοχή σε «κοινωνικούς διαλόγους», μπροστά στις όποιες αλλαγές επιβεβαίωσε και ο πρόεδρος της ΟΤΟΕ, Δημήτρης Κουσελάς.

Η σύμβουλος της ΟΤΟΕ σε εργασιακά θέματα, Βασιλική Γεωργακοπούλου, αναφέρθηκε στις επιπτώσεις των συγχωνεύσεων - που είναι σε μεγάλο ποσοστό αποτέλεσμα των ιδιωτικοποιήσεων - στις εργασιακές σχέσεις. Συγκεκριμένα, εκφράζονται ανησυχίες ως προς τους όρους, τη διάρκεια και τις προοπτικές διατήρησης των θέσεων εργασίας για τους ήδη απασχολούμενους, καθώς και για την αποσταθεροποίηση - υποβάθμιση των υφιστάμενων ασφαλιστικών δικαιωμάτων και προσδοκιών. Η δραστική περικοπή κόστους εργασίας, συμβαδίζει με αλλαγές και στον τρόπο αμοιβής.

«Είναι συχνές, σημείωσε, οι απόπειρες μονομερούς επιβολής νέων συστημάτων αξιολόγησης απόδοσης, προαγωγών, επιλογής ανάδειξης και τοποθέτησης στελεχών, αλλά και νέων κανονισμών εργασίας! Δημιουργείται και συχνά διατηρείται ηθελημένα προσωπικό "πολλών ταχυτήτων". Γίνονται απόπειρες παράκαμψης ή και αμφισβήτησης των συλλογικών διαπραγματεύσεων, σε κλαδικό και σε επιχειρησιακό επίπεδο, με ανάλογη προσπάθεια διεύρυνσης του διευθυντικού δικαιώματος του εργοδότη και αναγόρευσής του σε απόλυτη και αποκλειστική ρυθμιστική αρχή για τα εργασιακά θέματα».

Αρκετά ενδιαφέρουσα ήταν η εμπειρία που μετέφερε ο Michel Joly, εκπρόσωπος του γαλλικού Συνδικάτου, από τη συγχώνευση δυο τραπεζών στη Γαλλία. Οπως είπε χαρακτηριστικά, από το επιχειρησιακό σχέδιο προέκυψε η ανάγκη για 1.200 απολύσεις στη Γαλλία και 700 στο εξωτερικό! Σημείωσε ότι έχουν προκύψει μια σειρά από προβλήματα καθώς και ότι όσο προχωράει η διαδικασία της συγχώνευσης, υπάρχει μεγάλη αβεβαιότητα, ενώ κεκτημένα εργασιακά δικαιώματα μπαίνουν ξανά σε διαπραγμάτευση.