Παρουσιάζοντας τις αναγκαίες ιδεολογικές και οργανωτικές αναπροσαρμογές που χρειάζεται η «κλασική σοσιαλδημοκρατία» προκειμένου να ανταποκριθεί στις σύγχρονες ανάγκες διαχείρισης του καπιταλιστικού συστήματος, ο Γ. Παπανδρέου, με την πρώτη του ομιλία ως προέδρου της «σοσιαλιστικής διεθνούς», ξεκαθάρισε ουσιαστικά ότι οι «σοσιαλιστές» θα συνεχίσουν να αποτελούν έναν από τους βασικούς πυλώνες στήριξης της «νέας τάξης πραγμάτων».

Λίγα λεπτά μετά την ομόφωνη εκλογή του στη θέση του προέδρου, δι' ανατάσεως των χειρών, από τους αντιπροσώπους της «σοσιαλιστικής διεθνούς», ο Γ. Παπανδρέου παρουσίασε τις βασικές προτεραιότητες των «σοσιαλιστών», με τις οποίες, όπως ισχυρίστηκε, θα «εγγυηθούν» μια «υπεύθυνη διακυβέρνηση».

Ο Γ. Παπανδρέου, ως αρχηγός ενός κόμματος που άσκησε με συνέπεια μια νεοφιλελεύθερη οικονομική πολιτική και απευθυνόμενος σε ηγέτες κομμάτων, οι οποίοι στις χώρες τους υπηρέτησαν με «ευλάβεια» τους ίδιους σκοπούς, ξεδίπλωσε ένα «σοσιαλδημοκρατικό» σχέδιο και κάλεσε τους «σοσιαλιστές» να εξασφαλίσουν την απαραίτητη συναίνεση μέσα στην κοινωνία, να εκμαυλίσουν τις λαϊκές συνειδήσεις και να τις καθυποτάξουν στο πολιτικό σύστημα κυριαρχίας των μονοπωλίων.

Μάλιστα, αυτή την επιχείρηση της «σοσιαλδημοκρατίας» ο Γ. Παπανδρέου τη βάφτισε «εκδημοκρατισμό της παγκοσμιοποίησης». Ενας «εκδημοκρατισμός» που, όπως είπε, «θα πάρει χρόνο» και κάλεσε τους «σοσιαλιστές ηγέτες» να επιταχύνουν αυτή τη διαδικασία «μέσα από την ενίσχυση της περιφερειακής συνεργασίας και ενσωμάτωσης». Προέταξε, μάλιστα, την πολιτική του «ευρωμονόδρομου» και το παράδειγμα της ΕΕ που, όπως ισχυρίστηκε, «εμπνέει διαφορετικά έθνη» για να «υπηρετήσουν κοινές αξίες, όπως η δημοκρατία, η αλληλεγγύη, η βιώσιμη ανάπτυξη και η ελευθερία». Διαχωρίζοντας την πολιτική και τη δημοκρατία από την οικονομική τους βάση, επιχείρησε να δημιουργήσει την ψευδαίσθηση ότι μπορεί να υπάρξει προοδευτική και «σοσιαλιστική» διαχείριση του καπιταλιστικού συστήματος. Υπογραμμίζοντας συγχρόνως ότι το «ευρωπαϊκό εγχείρημα δεν είναι απλά ευρωπαϊκό» κάλεσε ουσιαστικά τους «σοσιαλιστές» να πρωταγωνιστήσουν στην ταχύτερη υλοποίηση των στρατηγικών της ΕΕ αλλά και γενικότερα όλων των ιμπεριαλιστικών ενώσεων... Στόχους που έθεσε και ο πρόεδρος του «Ευρωπαϊκού Σοσιαλιστικού Κόμματος», Πολ Ράσμουσεν, που τάχτηκε υπέρ των «ανοιχτών αγορών» και της ενίσχυσης της «ανταγωνιστικότητας».

Η υλοποίηση των στρατηγικών επιλογών του κεφαλαίου χρειάζεται και «εργασιακή ειρήνη». Γι' αυτό ακριβώς το λόγο ο Γ. Παπανδρέου στην ομιλία του έκανε λόγο για την ύπαρξη «ενός κοινωνικού συμβολαίου». Ενός «συμβολαίου» που γίνεται μεταξύ των «εργατών, των εργοδοτών και της κυβέρνησης». Ο Γ. Παπανδρέου, αποκηρύσσοντας την ταξική πάλη και τους κοινωνικούς συλλογικούς αγώνες και επιχειρώντας να παρουσιάσει μια «αταξική κοινωνία», στήριξε τον εργοδοτικό και κυβερνητικό συνδικαλισμό και τη μετατροπή του σε βασικό συνεργάτη των μη κυβερνητικών οργανώσεων. Γι' αυτόν ακριβώς το λόγο μίλησε για τη «δημιουργία νέων συμμαχιών με την κοινωνία των πολιτών» και την ανάγκη για «μια περιφερειακή και παγκόσμια συνεργασία των κινημάτων» που θα εξασφαλίζουν σε παγκόσμιο επίπεδο «κοινωνικά συμβόλαια»...

Από το «νέο και καλύτερο κόσμο», που χτες ισχυρίστηκαν ότι θα φτιάξουν οι «σοσιαλδημοκράτες», δε θα μπορούσαν να λείψουν και οι αόριστες και γενικόλογες αναφορές για έναν κόσμο πιο «ειρηνικό, με περισσότερη συνεργασία». Χωρίς στην ομιλία του ο Γ. Παπανδρέου να κάνει την παραμικρή αναφορά σε ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις, να κατονομάσει ιμπεριαλιστικά κέντρα, να καταδικάσει τις μαζικές δολοφονίες λαών, έσπευσε να αναγνωρίσει την «ανάγκη εξάλειψης της ..."τρομοκρατίας"», μίλησε για «έναν κόσμο που ακόμα σπαράσσεται από πολέμους και γενοκτονίες» και υποστήριξε ότι οι «σοσιαλιστές» θα δημιουργήσουν «νέα πρότυπα για την επίλυση των ένοπλων συγκρούσεων και τη δημιουργία γεφυρών ειρήνης»... Αυτά τα «νέα πρότυπα», που εντάσσονται σε μια επιχείρηση να αποτραπεί η αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαϊκών κινημάτων, συμπυκνώνονται σε πρωτοβουλίες, όπως είπε, για τη «συμμαχία των πολιτισμών» και σε «εκστρατείες κατά της αλόγιστης επένδυσης σε όπλα», προκειμένου και η λαϊκή δυσαρέσκεια να εκτονωθεί σε ανώδυνες διαμαρτυρίες.

Εξάλλου, χτες, οι «σοσιαλδημοκράτες», ξεχνώντας προφανώς ότι «έβαψαν» τα χέρια τους με το αίμα του γιουγκοσλαβικού λαού, κατά την περίοδο των ιμπεριαλιστικών βομβαρδισμών, και ότι σύσσωμοι μαζί με το σημερινό πρόεδρό τους τάσσονται υπέρ της «βελούδινης» αλλαγής των συνόρων, συζήτησαν: «Για μια Βαλκανική Χερσόνησο της ειρήνης, της σταθερότητας και της συνοχής». Εδωσαν τη «σοσιαλδημοκρατική τους προσέγγιση» για τα Βαλκάνια και παράλληλα ...υποσχέθηκαν ότι θα δουλέψουν «για την ειρήνη και τη δημοκρατία στη Μέση Ανατολή».

Οι εργασίες της «σοσιαλιστικής διεθνούς» θα ολοκληρωθούν σήμερα το μεσημέρι.

Ενα μεγάλο τμήμα της συνέντευξης που έδωσε προχτές στο ραδιόφωνο του «Αλφα», η ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Αλέκα Παπαρήγα, αφορούσε στις επικείμενες δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές. Ας δούμε το διάλογό της με τον δημοσιογράφο Κ. Αρβανίτη:

- Να έρθουμε λίγο και στις Δημοτικές και Νομαρχιακές εκλογές, που έρχονται. Φαντάζομαι και μετά τον ανασχηματισμό θα αρχίσουν τα κόμματα να ασχολούνται πιο ουσιαστικά με την παρέμβασή τους. Γιατί τα κόμματα ασχολούνται τόσο πολύ με την τοπική κοινωνία, ακόμα και στη λογική της επιλογής των προσώπων που θα διαμορφώσουν συνθήκες στις γειτονιές, στις πόλεις, στις νομαρχίες; Γιατί δεν μπαίνουμε σε μια άλλη λογική επιτέλους, οι τοπικές κοινωνίες να αποφασίζουν και φυσικά τα κόμματα να συνδράμουν με τις τοπικές τους οργανώσεις; Γιατί να υπάρχει το «χρίσμα»; Αυτό δεν το έχω καταλάβει.

- «Το ότι όλα τα κόμματα, ανεξαρτήτως προσανατολισμών, στρατηγικής και φυσιογνωμίας, ασχολούμαστε με τις εκλογές και μάλιστα ασχολούμαστε με τη σύνθεση των ψηφοδελτίων και τους επικεφαλής, αυτό δείχνει και επιβεβαιώνει τον πολιτικό χαρακτήρα της μάχης των τοπικών εκλογών. Και όταν λέω ασχολούμαστε, να το πω καθαρά. Το ΚΚΕ αποφασίζει, προτείνει, εάν υπάρχουν συνεργαζόμενοι παίρνει τη γνώμη τους - δεν μπορεί να μην την πάρει - και βέβαια ο τελικός κριτής είναι αυτός που ψηφίζει. Δεν μπορείς να επιβάλλεις σε κανέναν την ψήφιση του ψηφοδελτίου. Ακριβώς ο τρόπος διεξαγωγής των τοπικών εκλογών, όπως είναι από τότε που εμφανίστηκε ο θεσμός, και έτσι θα είναι και τα επόμενα χρόνια, επιβεβαιώνει τον πολιτικό χαρακτήρα της μάχης των εκλογών. Διότι ο θεσμός της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι ένα τμήμα, ένας μηχανισμός, να το πω έτσι - και μάλιστα έχει εξελιχθεί και σε πολύ γραφειοκρατικό - ένας μηχανισμός άσκησης της γενικότερης πολιτικής. Τα προβλήματα που απασχολούν την Τοπική Αυτοδιοίκηση είναι τα γενικά προβλήματα με την τοπική έκφραση που έχουν. Αρα, λοιπόν, αφού είναι πολιτική μάχη, γιατί να κρυφτούμε πίσω από το δάχτυλό μας; Και μάλιστα όποια κόμματα μιλάνε για τις τοπικές κοινωνίες, κοροϊδεύουν τις λεγόμενες τοπικές κοινωνίες.

Εμείς λέμε καθαρά: Η μάχη είναι πολιτική. Είναι άλλο πράγμα ότι εμείς θα πάρουμε τη γνώμη των μελών του Κόμματος, θα προσπαθήσουμε να πάρουμε τη γνώμη των φίλων και οπαδών, θα πάρουμε υπόψη αν τα πρόσωπα που προτείνονται είναι άνθρωποι που έχουν μία δραστηριότητα τοπική, τους ξέρουν, ή αν δεν τους ξέρουν πάρα πολύ, να σκεφτούμε γιατί δεν τους ξέρουν, θα πάρουμε υπόψη να είναι άνθρωποι ικανοί, αλλά οι εκλογές δεν παύουν να είναι πολιτικές.

Αρα, λοιπόν, θα πρέπει κανείς να κρίνει τους συνδυασμούς από το ποιο κόμμα τους στηρίζει. Και θέλω και να προσθέσω κάτι. Δυστυχώς, τα προγράμματα που προβάλλουν οι τοπικοί συνδυασμοί, τα γραπτά προγράμματα δηλαδή, ή ακόμα και διάφορες διακηρύξεις, τώρα πια, το 2006 δεν αποτελούν κριτήριο. Αμα θα πάρετε τώρα τα τοπικά προγράμματα που προβάλλονται, είναι όλα φιλολαϊκά, τάζουν λαγούς με πετραχήλια, ενώ στην πραγματικότητα μόλις εκλεγούν οι δήμαρχοι, αν είναι με την πολιτική του ΠΑΣΟΚ και της ΝΔ - εδώ θα προσθέσω με ακόμα μεγαλύτερη δυνατή φωνή και του Συνασπισμού, οποίος ήταν κομμάτι σήμερα της διοίκησης, δηλαδή πολιτεύτηκε ακριβώς το ίδιο με τα άλλα κόμματα - τα προγράμματα μπορεί να είναι έτσι, η πολιτική όμως που θα ακολουθήσει μετά τις εκλογές θα είναι ανάλογα με την κυρίαρχη πολιτική.

Υπάρχει και το εξής ζήτημα: Αποκρύβονται οι αλλαγές που έχουν γίνει στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης. Από το '94 και μετά έχουν γίνει σημαντικές αρνητικές αλλαγές, θεσμικές αλλαγές, νομοθετικές αλλαγές, όπου κανένας δήμαρχος ή νομάρχης δεν αποκαλύπτει στο λαό τι λένε αυτές οι αλλαγές. Π.χ. το δικαίωμα της τοπικής φορολογίας, η μείωση της κρατικής χρηματοδότησης, η σύμπραξη με τους επιχειρηματίες, η λεγόμενη ανταποδοτικότητα, δηλαδή πληρώνεις - παίρνεις. Αυτά αποκρύπτονται».

- Εχετε καταλήξει; Για τους βασικούς δήμους, για την Υπερνομαρχία Αθηνών, για το δήμο της Αθήνας, της Θεσσαλονίκης;

- «Εμείς ακολουθούμε μία - είναι και λίγο χρονοβόρα - εσωκομματική διαδικασία, δηλαδή τα μέλη του Κόμματος δε θα πληροφορηθούν τους υποψηφίους από το "Ριζοσπάστη" ή από μια δήλωση δική μου ή από ανακοινώσεις Τύπου. Συζητάνε πρώτα, ενημερώνονται, ξέρουν τα κριτήρια. Κατ' αρχήν παίρνουμε γνώμες για τους πολύ κεντρικούς δήμους συζητάει και η ΚΕ, για ένα μικρό αριθμό δήμων και αποφασίζει για όλους τους άλλους δήμους, ακόμα και για τις νομαρχίες. Ακόμα η ΚΕ ενημερώνεται κι αν υπάρχει κάποιο μέλος της ΚΕ που μπορεί να έχει μια διαφορετική γνώμη, μπορεί να την πει και να συζητηθεί, αλλά βασικά οι τοπικές οργανώσεις αποφασίζουν. Αλλά για μεγάλους δήμους και νομαρχίες, που κατά κάποιον τρόπο, ας πούμε έχουν μια ιδιαίτερη βαρύτητα, συζητάει και η ΚΕ. Και συνήθως η ΚΕ εγκρίνει και προτάσεις που έρχονται ή διαλέγει ανάμεσα σε προτάσεις.

Να ξεκαθαρίσω και κάτι άλλο. Δε σημαίνει ότι η Νομαρχία Αττικής, του πολεοδομικού συγκροτήματος Αθήνας - Πειραιά έχει παραπάνω αξία από τη Νομαρχία των Ιωαννίνων, αλλά σε ορισμένες περιπτώσεις η ΚΕ, επειδή προτείνονται υποψήφιοι ή χρειάζεται να είναι υποψήφιοι που έχουν ένα γενικότερο καταμερισμό, έχει ένα βαρύνοντα ρόλο».

- Το όνομα της κ. Κανέλλη, που ακούγεται, το συζητάτε, το σκέφτεστε για το Δήμο της Αθήνας; Είχα μάλιστα και μία δημοσκόπηση, της ALCO νομίζω ήταν, που κερδίζεται και ο Δήμος ακόμα με αυτά τα ποσοστά!

- «Δε θα μπω σε αυτή τη λογική. Οταν θα ενημερωθείτε, μπορείτε να πείτε τη γνώμη σας».

- Εγώ να πω τη γνώμη μου;

- «Κι εσείς και όλος ο κόσμος. Θα ανακοινώσουμε τους υποψηφίους, μόλις θα ολοκληρωθεί η διαδικασία και ενημερωθεί η ΚΕ ότι δεν έχει προκύψει κάποιο ζήτημα από την εσωκομματική διαδικασία».

- Είναι σε εξέλιξη, δηλαδή;

- «Ναι. Γιατί αν δεν τελειώσει, μπορεί π.χ. από την εσωκομματική διαδικασία (και δεν είναι θέμα πλειοψηφίας - μειοψηφίας) να έρθει μια νέα πρόταση ή κάποιοι να έχουν ορισμένες παρατηρήσεις. Η ΚΕ θα τις συζητήσει, μπορεί να εμμείνει στην πρότασή της ή μπορεί και να την αλλάξει...».

- Πότε θα είστε έτοιμοι εσείς;

- «Δεν μπορώ τώρα να προσδιορίσω χρονικά, αλλά δε θα περάσει και πολύς καιρός. Ομως, να ξεκαθαρίσω: Τη μάχη την έχουμε ξεκινήσει. Οταν μιλάμε για την Παιδεία, για την Υγεία, όταν αρνούμαστε τις αλλαγές που έχουν γίνει στο θεσμό της Τοπικής Αυτοδιοίκησης, όταν αρνούμαστε η Τοπική Αυτοδιοίκηση να πουλάει τομείς της στους επιχειρηματίες, όταν μιλάμε για το περιβάλλον, για το συγκοινωνιακό, για το κυκλοφοριακό, για τα δάση και τις δασικές εκτάσεις, αυτά δεν είναι θέματα της μάχης των τοπικών εκλογών;».

- Αυτά είναι και θέματα της Αναθεώρησης και μέσω του Συντάγματος θα προχωρήσουν αυτές οι αλλαγές.

- «Οχι. Ολες μας οι θέσεις για την ανεργία, για την ακρίβεια, για την αντισεισμική θωράκιση κλ.π., συνδέονται με τις τοπικές εκλογές, άρα αυτό που απομένει να ολοκληρωθεί είναι βέβαια και η διαμόρφωση των τοπικών ψηφοδελτίων».

Μονά ζυγά δικά της τα θέλει η εκλογική τακτική της ηγεσίας της ΝΔ για τις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές του φθινοπώρου.

Αν κερδίσουν οι γαλάζιοι συνδυασμοί στις δημοτικές και νομαρχιακές εκλογές τότε «επιβραβεύεται» η αντιλαϊκή πολιτική της και ανανεώνεται η λαϊκή εντολή για επιτάχυνση των αντιδραστικών «μεταρρυθμίσεων». Αν «μαυριστούν» οι υποψήφιοί της και υποστεί εκλογική ήττα, τότε αυτή δεν αφορά την κυβερνητική πολιτική, αλλά τους υποψηφίους και τις «τοπικές κοινωνίες»!..

Στο πλαίσιο αυτό κινήθηκαν οι ομιλίες στην προχτεσινή συνεδρίαση της ΚΕ της ΝΔ.

Ο Κ. Καραμανλής επανέλαβε τις αοριστολογίες που είχε πει λίγες μέρες νωρίτερα στη συνεδρίαση του Πολιτικού Συμβουλίου περί «στρατηγικής του κοινωνικού κέντρου» ή «προτεραιότητας των τοπικών κοινωνιών», ενώ υποβάθμισε το πολιτικό περιεχόμενό τους δεχόμενος ότι έχουν «και πολιτικό περιεχόμενο». Την ίδια στιγμή όμως δεν απέφυγε την έμμεση έστω συσχέτιση της εκλογικής αναμέτρησης του Οκτώβρη με τις προωθούμενες αντιδραστικές αλλαγές. Οπως είπε, «είμαστε τώρα στο ξεκίνημα του 2006. Εχουμε μπροστά μας μια χρονιά που απαιτεί συνέχεια και συνέπεια. Χρονιά πλήρους εφαρμογής των αλλαγών και των μεταρρυθμίσεων που, ήδη, νομοθετήσαμε. Χρονιά συνέχισης των μεταρρυθμιστικών τομών στο Κράτος, την Οικονομία, την Παιδεία, την Υγεία. Χρονιά προετοιμασίας της επόμενης συνταγματικής αναθεώρησης. Αλλά και χρονιά Δημοτικών και Νομαρχιακών εκλογών».

Το 2006, συνέχισε, «έχει καθοριστική σημασία για την οικονομία μας, για τη δημοσιονομική εξυγίανση, την αύξηση της απασχόλησης», υπογραμμίζοντας την «ιδιαίτερη σημασία που δίνει στις (σ.σ. αντιδραστικές) αλλαγές και τις μεταρρυθμίσεις που αφορούν «την εξυγίανση του ευρύτερου δημόσιου τομέα, με πλήρη εφαρμογή του νόμου για τις ΔΕΚΟ, τη δημιουργική συνεργασία κράτους και ιδιωτικού τομέα, με την εφαρμογή του νόμου για τις ΣΔΙΤ, τη διευκόλυνση της επιχειρηματικότητας του Ελληνα, με την εφαρμογή νέου θεσμικού πλαισίου για την αδειοδότηση των επιχειρήσεων, την απελευθέρωση της αγοράς ενέργειας». Δεν παρέλειψε να αναφερθεί και στις οργανωμένες προσπάθειες για την «αξιοποίηση της ακίνητης δημόσιας περιουσίας». Παράλληλα μέσα από την αντιδραστική αναθεώρηση του Συντάγματος, τους βασικούς άξονες της οποίας παρουσίασε ξανά ο πρωθυπουργός, προετοιμάζονται και προωθούνται και οι «μεταρρυθμίσεις» της επόμενης τετραετίας.

Στο πολιτικό περιεχόμενο των δημοτικών εκλογών αναφέρθηκε και ο Β. Μεϊμαράκης επισημαίνοντας ότι «βεβαίως, από τη στιγμή που στήνονται κάλπες υπάρχουν και πολιτικά συμπεράσματα», αλλά έσπευσε να διευκρινίσει ότι «τα πολιτικά συμπεράσματα δεν είναι πάντα ασφαλή, διότι οι πολίτες ψηφίζουν με διαφορετικό τρόπο σε κάθε εκλογή και ψηφίζουν με τον τρόπο που θέλουν στις ευρωεκλογές, στις αυτοδιοικητικές εκλογές και στις εθνικές εκλογές, όπου εκεί κρίνεται η κυβέρνηση και το κυβερνητικό έργο».

Το ΠΑΣΟΚ είναι έτοιμο να μπει σε μια συζήτηση για την «άρση της μονιμότητας», δήλωσε ο Θ. Πάγκαλος, υπεύθυνος για την αναθεώρηση του Συντάγματος από την πλευρά του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης, με συνέντευξή του στην «Ελευθεροτυπία».

Ο βουλευτής του ΠΑΣΟΚ ανοίγοντας διάπλατα το δρόμο στην κυβέρνηση για να προχωρήσει σε ακόμα πιο αντιδραστικές εργασιακές αλλαγές, ανέφερε ότι από τη στιγμή που η κυβέρνηση «έθεσε το θέμα υπάρχει». Ενστερνιζόμενος και τις... ανάγκες του κεφαλαιούχων, έσπευσε να αναφέρει ότι το θέμα «μπορεί να το θέσουν και άλλοι κοινωνικοί φορείς, ο ΣΕΒ πχ». Οσο για τις... διαφωνίες που εκφράζει ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ και βουλευτής του ΠΑΣΟΚ, Χρ. Πολυζωγόπουλος, ο Θ. Πάγκαλος παρουσιάζοντας το ρόλο που έχουν αναλάβει οι «πράσινοι συνδικαλιστές», ήταν κατηγορηματικός: «Ο κ. Πολυζωγόπουλος είναι στέλεχος του ΠΑΣΟΚ, ταυτόχρονα είναι πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Πρέπει να εξυπηρετεί και τις δυο αποστολές»...

Στην ίδια συνέντευξη, ενισχύοντας την εσωστρέφεια στο ΠΑΣΟΚ υποστήριξε ότι το κόμμα του «δε δικαιούται να χάσει τις εκλογές από τη σημερινή ΝΔ». Προχώρησε στην εκτίμηση ότι το ΠΑΣΟΚ στις δημοτικές εκλογές «δε θα πάρει την Αθήνα ή τη Θεσσαλονίκη», κάλεσε τον Κ. Σημίτη «να ασχοληθεί με τον Πειραιά», αφού όπως είπε «έχει καιρό να πάει» στην εκλογική του περιφέρεια, ενώ δεν παρέλειψε να χρησιμοποιήσει τις γνωστές προβοκατόρικές δηλώσεις του κάνοντας λόγο για «ανταλλαγή ΝΔ και ΚΚΕ» ενόψει των εκλογών στην Τοπική Αυτοδιοίκηση.

Ο Ευαγ. Βενιζέλος σχολιάζοντας τη συνέντευξη του Θ. Πάγκαλου δήλωσε ότι οι συγκεκριμένες τοποθετήσεις «δημιουργούν ηττοπάθεια» και «δε διευκολύνουν την προσπάθεια του ΠΑΣΟΚ ενόψει δημοτικών εκλογών».