Δεκάδες περιοδείες, εξορμήσεις και εκδηλώσεις για την Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας πραγματοποιούνται αυτές τις μέρες. Σήμερα Σάββατο θα πραγματοποιηθεί σχετική συζήτηση στις 6.30μμ στο πνευματικό κέντρο του Δήμου Παλαιού Φαλήρου.Επίσης, σήμερα το Εργατικό Κέντρο Αθήνας θα βρεθεί κοντά στις εργαζόμενες του Δυτικού και Ανατολικού Αεροδρομίου και του εμπορευματικού σταθμού, στις οποίες θα μοιράσει τον οδηγό με τα δικαιώματα των γυναικών που εξέδωσε, ενώ την Τρίτη 11 Μάρτη διοργανώνει συναυλία στις γυναικείες φυλακές Κορυδαλλού στις 2 το μεσημέρι.
Την ερχόμενη Τετάρτη 12 Μάρτη, η ΝΕ Τρικάλων του ΚΚΕ διοργανώνει εκδήλωση στις 6.30μμ στην καφετέρια "Πανόραμα" με θέμα: "8 Μάρτη, Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας και οι θέσεις του ΚΚΕ". Την ίδια μέρα με πρωτοβουλία του Δήμου Βύρωνα,θα δοθεί θεατρική παράσταση του έργου "Θεατρίνοι" με την Αννα Φόνσου και τον Γιώργο Τζώρτζη, στις 7μμ, στο πολιτιστικό κέντρο "Λουίζα".
Κάλεσαν τις εργαζόμενες να εναντιωθούν και να αγωνιστούν ενάντια στον κοινωνικό αποκλεισμό και να απαιτήσουν αναγνώριση του κοινωνικού τους ρόλου, αναμόρφωση της κοινωνικής ασφάλισης, διατήρηση των θετικών διατάξεων υπέρ της γυναίκας και θέσπιση νέων, ώστε να αποκτήσει ίσες κοινωνικές ευκαιρίες στην εργασία και στη ζωή.
Ο Μ. Παπαδόπουλος,μέλος του ΔΣ του ΚΜΕ και μέλος της Επιστημονικής Επιτροπής Υγιεινής και ασφάλειας της ΓΣΕΕ, είπε: "Οι εργαζόμενοι στα νοσοκομεία είναι αναγκασμένοι να είναι ανεκτικοί μπροστά στις άθλιες συνθήκες που επικρατούν σ' αυτά, γιατί υπάρχει ο φόβος της ανεργίας. Η δική μας αγωνιστική στάση είναι το σημαντικότερο. Να συντονιστούμε και να παλέψουμε όλοι μαζί. Η συμμετοχή όλων είναι απαραίτητη για να αγωνιστούμε απέναντι στους πραγματικούς ένοχους, που είναι τα μονοπώλια και η ΕΕ".
Η Μ. Ζαχαροπούλου,συνδικαλίστρια στα δημόσια νοσοκομεία, μιλώντας για την εργαζόμενη μητέρα στα νοσοκομεία, είπε ότι τα προβλήματα που αντιμετωπίζει είναι πολύ σοβαρά, ενώ και το μειωμένο ωράριο που δικαιούνται οι εργαζόμενες μητέρες, συνέχεια καταπατάται. "Θέλουν, σημείωσε, να μας ισοπεδώσουν και να μας κάνουν να μην αγωνιζόμαστε. Η σπορά και το μπόλι υπάρχει. Πρέπει όλες οι γυναίκες να οργανωθούν στα συνδικάτα και να αγωνιστούν για τα δικαιώματά τους".
Την εκδήλωση έκλεισε η Ε. Πολύζου,μέλος των ΠΚΣ ΣΕΥΠ η οποία κάλεσε όλες τις γυναίκες να στείλουν μήνυμα αντίστασης και πάλης "σε όλους αυτούς που αποφασίζουν για μας, χωρίς εμάς".
Ανακοίνωση της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας
Παγκόσμια Μέρα της Γυναίκας σήμερα και το μόνο σίγουρο είναι ότι οι ίδιες δεν έχουν κανένα λόγο να γιορτάζουν. Παρά τις κάθε φορά επαναλαμβανόμενες πανηγυρικές εξαγγελίες και τις μεγαλόστομες δηλώσεις των αρμοδίων, οι γυναίκες βλέπουν την εκμετάλλευση σε βάρος τους να εντείνεται, την ψαλίδα της ανισότητας να ανοίγει όλο και περισσότερο.
Οι Ελληνίδες δεν αποτελούν εξαίρεση. Τα στοιχεία της Ομοσπονδίας Γυναικών Ελλάδας (ΟΓΕ) είναι αποκαλυπτικά της τραγικότητας της κατάστασης. Δύο εκατομμύρια γυναίκες εργάζονται χωρίς ασφάλιση, αποτελούν το 63% των ανέργων, όπως και το 68% των ανέργων μακράς διάρκειας, ενώ το 80% των αναλφάβητων είναι γυναίκες!
Η "μαύρη" αυτή πραγματικότητα μπορεί να ανατραπεί με "αντίσταση και αγώνα ενάντια στη μεθοδευμένη πολιτική της κυβέρνησης, σύμφωνα με τις επιταγές της ΕΕ, που οδηγεί τις γυναίκες σε κοινωνικό αποκλεισμό", τονίζει στη διακήρυξή της η ΟΓΕ, καλώντας τις γυναίκες να αντισταθούν "στην επικίνδυνα αυξανόμενη ανεργία, στην κατεδάφιση της κοινωνικής πολιτικής, στην ιδιωτικοποίηση της παιδείας, της υγείας, του πολιτισμού και στα ΜΜΕ, που συνειδητά αδρανοποιούν και αποπροσανατολίζουν". Τις καλεί ακόμα να μην επιτρέψουν να χαθούν οι αγώνες των γυναικών, να σκεφτούν ότι η 8η Μάρτη είναι μέρα μνήμης και τιμής και να αγωνιστούν για το μέλλον τους, των οικογενειών τους και των παιδιών τους, που τους ανήκει.
Η ΟΓΕ καταγγέλλει ότι οι ίσες ευκαιρίες που δόθηκαν μέχρι σήμερα ήταν: Αύξηση της ανεργίας, χτύπημα της πλήρους απασχόλησης, αύξηση της υποαπασχόλησης με μικρές αμοιβές και με ελάχιστη ή καθόλου ασφάλιση, μείωση των κοινωνικών δαπανών, προσβολή της προσωπικότητας και απόκρυψη των προβλημάτων των γυναικών από τα ΜΜΕ.
Ωστόσο, όπως τονίζει η ΟΓΕ, η κυβέρνηση όσο εφαρμόζει αυτή την πολιτική θα βρίσκει μπροστά της τις γυναίκες γιατί η συναίνεση, ο συμβιβασμός, η υποταγή και η μοιρολατρία δεν αρμόζουν σ' αυτές. "Συνεχίζουμε το δρόμο της αντίστασης - επισημαίνεται - και αγωνιστικά διεκδικούμε, κατοχύρωση της πλήρους απασχόλησης, 35ωρο - 7ωρο - 5ήμερο με αύξηση των αποδοχών και των κοινωνικών παροχών, δημιουργία νέων θέσεων εργασίας και μέτρα στήριξης και ανάπτυξης κλάδων όπου απασχολούνται κύρια γυναίκες, κατάργηση των αντιασφαλιστικών νόμων, κατοχύρωση του δημοσίου χαρακτήρα της κοινωνικής ασφάλισης, μείωση του ορίου συνταξιοδότησης των γυναικών στα 55 χρόνια, αναβάθμιση και διεύρυνση των υπηρεσιών".
"Μέρα κορύφωσης της πάλης των εργαζόμενων γυναικών ενάντια στις πολιτικές των μονοπωλίων και τα στηρίγματά τους" είναι η 8η Μάρτη, όπως τονίζει σε ανακοίνωσή της η ΕΣΑΚ,απευθυνόμενη δε, στις γυναίκες της χώρας μας επισημαίνει ακόμα: "Τα προβλήματα που ζούμε έχουν αιτίες που βρίσκονται στην οικονομία της αγοράς, στην ελεύθερη κίνηση του κεφαλαίου, στην πολιτική των πολυεθνικών, στα πολιτικά και οικονομικά στηρίγματά τους όπως είναι η ΕΕ και το ΝΑΤΟ. Αυτή η ταξική πολιτική των πολυεθνικών μπορεί και πρέπει να ανατραπεί, αν για το κεφάλαιο μονόδρομος είναι η ανεργία, η ακρίβεια, η ανισοτιμία, για τους εργαζόμενους μονόδρομος είναι τα λαϊκά μέτωπα πάλης μαζί με όσους θίγονται από τις αντιλαϊκές πολιτικές".Η ΕΣΑΚ καλεί τις γυναίκες να αγωνιστούν για κλαδική αντιμονοπωλιακή πολιτική, σταθερή δουλιά με πλήρη εργασιακά και κοινωνικά δικαιώματα, 35ωρο- 7ωρο - 5ήμερο με αύξηση των αποδοχών, κατάργηση ελαστικών μορφών απασχόλησης, εξασφάλιση συνταξιοδοτικών δικαιωμάτων, σύνταξη στα 55, επανασύνδεση της σύνταξης με τα 20 ΗΑΕ, αυξήσεις στα μεροκάματα, στήριξη των ανέργων, διεύρυνση της γονικής άδειας, απαγόρευση νυχτερινής εργασίας για τις γυναίκες σε βιομηχανία και βιοτεχνία, αύξηση κονδυλίων για παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς, βελτίωση της θέσης των γυναικών στην οικογένεια με την ανάπτυξη κοινωνικών παροχών και εγκαταστάσεων για την προστασία της οικογένειας κ.ά.
Με έναν πρωτότυπο και συνάμα όμορφο τρόπο οι γυναίκες μέλη του Πανδημοκρατικού Συλλόγου Γυναικών Θεσσαλονίκης κάλεσαν χτες τις γυναίκες της πόλης σε αγωνιστικό διεκδικητικό γιορτασμό της σημερινής μέρας. Διαμήνυσαν πως άλλοτε οι γυναίκες αγωνίζονταν με οδηγό τους την ελπίδα, ενώ σήμερα βλέπουν τις ελπίδες τους να χάνονται, πως άλλοτε οι γυναίκες κέρδιζαν μικρές ή μεγάλες νίκες με προοπτική, ενώ σήμερα βιώνουν τη ματαίωση των ίδιων τους των αγώνων και ξεκαθάρισαν πως δεν μπορούν να επιτρέψουν το αύριο να είναι χειρότερο από το σήμερα και το χτες.
Δεκάδες γυναίκες συγκεντρώθηκαν στο χώρο της Καμάρας, κρατώντας αναμμένους πυρσούς και πλακάτ. Ορισμένες από αυτές φορώντας άσπρα προσωπεία σχημάτισαν έναν κύκλο και σαν χορός αρχαίας τραγωδίας παρουσίασαν τα σύγχρονα κοινωνικά προβλήματα των γυναικών. Η Κυρά σε ένα διάλογο με το χορό έλεγε: "Δουλιά να βρεις δεν το μπορείς. Γιατρό σαν θες δεν έχεις, αφού δεν έχεις δουλιά, ένσημα κολλημένα και τα παιδιά αγράμματα και κείνα θα μας μείνουν, αφού πεινούν οι δάσκαλοι και τα σχολειά μας κλείνουν. Αυτά δώρα δεν είναι των θεών, έργα είναι των ανθρώπων... Απ' τις Βρυξέλλες ήρθανε θαρρώ πιο πριν κι όλα γραμμένα...".
Το θεατρικό που έγραψαν οι ίδιες οι γυναίκες κυλούσε και παρέσερνε όλο και περισσότερους περαστικούς άνδρες και γυναίκες. Σε άλλο σημείο του έργου οι γυναίκες διαδραμάτισαν και τα τεκταινόμενα στην Πολιτιστική Πρωτεύουσα τη Θεσσαλονίκη: "Και δε με νοιάζει η βολή, η ξάπλα, το χουζούρι, με νοιάζει για το αύριο που τώρα μαγειρεύουν και που φαντάζει σαν σκιά, γκρίζα μες στο σκοτάδι, σ' αυτή την πόλη που όλοι τους Πρωτεύουσα τη λένε. Πρωτεύουσα γι' αυτό το χρόνο μοναχά και τρώνε και γλεντάνε κι ούτε τα μάτια ρίχνουνε σε κείνους που πεινάνε, ασπίδες φόρεσαν στ' αυτιά να μην ενοχληθούνε".
Οι γυναίκες κατέβηκαν στο δρόμο και με πορεία κατευθύνθηκαν από την Εγνατία στην Αγίας Σοφίας, για να παρουσιάσουν και πάλι το θεατρικό. Τελευταίος σταθμός η Αριστοτέλους. Οπου κι αν στάθηκαν, συγκέντρωσαν το ενδιαφέρον των ομοφύλων τους. Μίλησαν μαζί τους και τους μοίρασαν το έντυπο ενημερωτικό υλικό του Συλλόγου και της ΟΓΕ.
ΜΟΣΧΑ (Ανταπόκριση ΒΛ. ΜΑΣΙΝ). -
Η 8η του Μάρτη είναι η Παγκόσμια Μέρα για τη Γυναίκα. Κάθε χρόνο οι γυναίκες της Σοβιετικής Ενωσης υποδέχονταν αυτή τη μέρα με ιδιαίτερη χαρά, με επιτυχίες στη δουλιά, στην οικογενειακή και κοινωνική ζωή τους. Αλλά στη σοβιετική εποχή, στη Ρωσία, με το πέρασμα των χρόνων, είχε κάπως ξεχαστεί πως αυτή η γιορτή συνδέεται με την πάλη των εργαζόμενων γυναικών για τα δικαιώματά τους. Τώρα, που η παλινόρθωση του καπιταλισμού στη χώρα πλήττει κυρίως τον γυναικείο πληθυσμό, ξαναθυμούνται τα ιστορικά γεγονότα. Ετσι, στις βιομηχανικές περιοχές της Ρωσίας, Τιουμέν και Τσελιάμπινσκ το 52% των ανέργων είναι γυναίκες. Στις περιοχές Σβερντλόφσκ και Κέμεροβο το 56%, στο Ιρκούτσκ το 60%. Ολα τα ρεκόρ καταρρίπτει η περιοχή Αλτάι, όπου η ανεργία στις γυναίκες φτάνει το 64%. Η ίδια περίπου κατάσταση επικρατεί σε πολλές άλλες περιοχές της χώρας.
Οι γυναίκες, όμως, είναι και φύλακες της οικογενειακής εστίας και συνεχιστές του ανθρώπινου γένους. Οι γιελτσινικές "μεταρρυθμίσεις" έπληξαν βαριά τις τύχες των γυναικών. Σύμφωνα με τα στοιχεία της στατιστικής υπηρεσίας, για κοινωνικούς λόγους το 40% των γυναικών αρνείται να κάνει παιδιά. Από το 1991 ως το 1996 η γεννητικότητα έπεσε κατά 23,2%, δηλαδή γεννήθηκαν γύρω στα 4.000.000 λιγότερα άτομα. Πρόκειται για γενοκτονία από μέρους του γιελτσινικού καθεστώτος. Το 1996 το επίπεδο της βρεφικής θνησιμότητας ήταν 17 παιδιά στα 1.000, ενώ κατά 10% αυξήθηκε ο αριθμός των αποβολών. Οι ειδικοί διαπίστωσαν ότι μόνο το 6,5% των αγοριών και κοριτσιών είναι εντελώς υγιείς, ενώ το 70% υποφέρουν από διάφορες χρόνιες ασθένειες. Η χώρα δικαιωματικά ήταν περήφανη για τους κρατικούς παιδικούς και βρεφικούς σταθμούς. Και δεν ήταν αρκετοί. Το ΚΚΣΕ ζητούσε να "οικοδομηθούν περισσότερα παιδικά προσχολικά ιδρύματα". Τώρα η εικόνα είναι διαφορετική. Ενώ το 1990 στους σταθμούς αυτούς πήγαιναν πάνω από 9.000.000 παιδιά, το 1996 περίπου 5.000.000 παιδιά. Σε πολλά μέρη οι σταθμοί κλείνουν, διότι οι επιχειρήσεις, που καταστράφηκαν από τις "μεταρρυθμίσεις", δεν μπορούν πλέον να τους συντηρούν, ενώ οι άμοιροι γονείς τους δεν είναι σε θέση να πληρώσουν για την εκεί παραμονή των παιδιών τους. Γι' αυτό και αυξάνει ο αριθμός των παιδιών που εγκαταλείπουν τα σπίτια τους και παρασύρονται σε εγκληματικές ενέργειες. Από το 1991 η συνολική θνησιμότητα αυξήθηκε στη χώρα κατά 31,6%.
Οι εργαζόμενες γυναίκες της Ρωσίας, στο κάλεσμα των συνδικάτων, θα κατέβουν στις 27 Μάρτη στη γενική πανρωσική απεργία για να εκφράσουν την έντονη διαμαρτυρία τους κατά της αντιλαϊκής κοινωνικοοικονομικής πολιτικής των σημερινών κυβερνώντων. Ο Γιέλτσιν είναι, όμως, αισιόδοξος. Και αυτό, γιατί ο υπουργός Εσωτερικών Ανατόλι Κουλικόφ δήλωσε προχτές στον πρόεδρο της Ομοσπονδίας Ελεύθερων Συνδικάτων Μιχαήλ Σμακόφ: "Στη Ρωσία δε θα επαναληφθεί η αλβανική παραλλαγή".
Η Επιτροπή Γυναικών της Πανελλήνιας Ενωσης Επαναπατρισθέντων Πολιτικών Προσφύγων καλεί όλες τις γυναίκες και όχι μόνο στη γιορτή που οργανώνει προς τιμήν της 8ης του Μάρτη, Διεθνούς Μέρας της Γυναίκας, και των 50 χρόνων του ΔΣΕ. Η γιορτή θα γίνει την Κυριακή 9 Μάρτη στις 5 μ.μ. στην Αίθουσα Αντιστασιακών (Λυκούργου 10, 4ος όροφος).
Στα πλαίσια της Δίμηνης Καμπάνιας για τις Γυναίκες, που διοργανώνει η ΚΟ Αθήνας, συνεχίζονται οι δραστηριότητες των κομματικών οργανώσεων και στελεχών σε εργασιακούς χώρους και γειτονιές της Αθήνας. Ετσι, τις επόμενες μέρες πραγματοποιούνται οι εξής συσκέψεις:
Χαιρετισμό και μήνυμα αλληλεγγύης σε όλες τις Ελληνίδες, στέλνει με ανακοίνωσή του ο Τομέας Γυναικών του ΠΑΣΟΚ και τις καλεί "να εντείνουν τον αγώνα συλλογικά και ατομικά για τη διεύρυνση και την ολοκλήρωση της Δημοκρατίας, μέσα από την κατάκτηση πλήρους ισότητας δικαιωμάτων".