ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Σάββατο 17 Αυγούστου 1996
Σελ. /20
ΡΕΠΟΡΤΑΖ
Επικίνδυνες πρωτοβουλίες...

Ψυχραιμία συνιστά ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, μετά τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο Κυπριακό, αλλά οι αντιδράσεις της κυβέρνησης και του ίδιου προσωπικά δεν είναι καθόλου ψύχραιμες.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε, πέρα από τους φραστικούς, ανούσιους λεονταρισμούς και τις ανέξοδες επιδείξεις πατριωτισμού, χάριν εσωτερικής κατανάλωσης, να δείξει την έμπρακτη αντίδρασή του, ανακοινώνοντας τη συμμετοχή του στο Εθνικό Συμβούλιο της Κύπρου.

Ο πρώτος που χειροκρότησε την πρωτοβουλία αυτή του Κ. Σημίτη ήταν ο Μ. Εβερτ, και βέβαια αυτό δεν είναι τυχαίο.

Η κίνηση αυτή του Κ. Σημίτη δε βοηθάει καθόλου την υπόθεση της επίλυσης του Κυπριακού.

Πρώτα απ' όλα, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος - μέλος του ΟΗΕ - κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται και από την ελληνική κυβέρνηση. Διαφορετικά, δίνει λαβές στους εχθρούς της δίκαιης υπόθεσης του Κυπριακού να κάνουν τα ίδια και, βέβαια, πρώτη και καλύτερη η τουρκική πλευρά.

Τέτοιες κινήσεις, αντικειμενικά, ενισχύουν το κλίμα αντιπαράθεσης στην Κύπρο, εκφυλίζουν το Κυπριακό σε ελληνοτουρκική διαφορά και διευκολύνουν σχέδια διχοτόμησης του νησιού, τα οποία χρόνια τώρα έχουν εξυφανθεί από τα "συμμαχικά" επιτελεία.

...και άσχημο παρελθόν

Ομως, η κίνηση αυτή του πρωθυπουργού δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις, αντί να αγωνιστούν με συνέπεια στη γραμμή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, προτίμησαν την "εύκολη λύση", να αναθέτουν την επίλυση του Κυπριακού στις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Από την άλλη, με την εφεύρεση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, χωρίς να συνεισφέρει στο ελάχιστο στην αμυντική θωράκιση του νησιού, η κυβέρνηση υπέθαλψε αντιλήψεις περί "εθνικού κέντρου" και απόψεις για "διπλή ένωση".

Με αυτή την έννοια, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είναι αμέτοχες για τις "περίεργες" ιδέες που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια, στο όνομα του ότι "δεν έχει γίνει τίποτα τα τελευταία 22 χρόνια για το Κυπριακό". Η απάντηση στο γιατί "δεν έχει γίνει τίποτα", είναι πολύ συγκεκριμένη και όλοι γνωρίζουν τους υπεύθυνους.

Τα κατά Σημίτη κέρδη

"Από την αρχή του χρόνου η Ελλάδα έχει κερδίσει σημαντικό έδαφος στη διεθνή κοινότητα και την πορεία αυτή πρέπει να συνεχίσει". Την εκπληκτική αυτή δήλωση, που ουδεμία σχέση έχει με την πραγματικότητα, την έκανε ο πρωθυπουργός της χώρας, Κ. Σημίτης, προχτές το βράδυ.

Ας θυμηθούμε λίγο "το σημαντικό" αυτό έδαφος που κέρδισε η Ελλάδα: Στην αρχή του χρόνου είχαμε την κρίση στα Ιμια, με αμφισβήτηση της εδαφικής μας ακεραιότητας, για την οποία η διεθνής κοινότητα, παρά τα ευχαριστήρια του Κ. Σημίτη, κράτησε ουδέτερη στάση. Στη συνέχεια είχαμε την έγερση αξιώσεων για τη Γαύδο, την Κάλυμνο και εκατό ακόμη νησιά, την εφεύρεση των "γκρίζων ζωνών" στο Αιγαίο.

Και τι έκανε η διεθνής κοινότητα για όλα αυτά; Στην καλύτερη περίπτωση, κρατούσε ίσες αποστάσεις και καλούσε σε επιδιαιτησία για την επίλυση των διαφορών. Αν αυτό είναι το σημαντικό έδαφος που κέρδισε η Ελλάδα στη διεθνή κοινότητα, τότε πρέπει έντονα να ανησυχούμε και για τα υπόλοιπα κέρδη που προσδοκά ο Κ. Σημίτης.

Οι σημαίες τους...

Θα σπάσει χέρια απειλεί η Τσιλέρ αν της πειράξουν τη σημαία. Ποια ακριβώς εννοεί; Εκείνη με το μισοφέγγαρο ή την άλλη κάτω από την οποία πολεμάει ο τουρκικός στρατός (τη ριγέ με τα 50 αστέρια); Ετσι, για να ξέρουμε...

*****

Τέλος πάντων, όλες οι σημαίες είναι σεβαστές, αρκεί να βρίσκεται η καθεμιά στη χώρα της...

*****

Πάντως αν θέλει με όλα αυτά να ευχαριστήσει το λαό, που δυστύχησε να την έχει αντιπρόεδρο, αντί να ανοίγει εστίες έχθρας, ας ανοίξει καλύτερα καμιά φυλακή με πολιτικούς κρατούμενους.

*****

Η Κύπρος είναι "η τελευταία μοιρασμένη χώρα της Ευρώπης" μας είπε χτες ο πρωθυπουργός μετά τη σύσκεψη με τους υπουργούς του. Για τις ευθύνες αυτής της "Ευρώπης" για τη διχοτόμηση, ξέχασε να μας πει οτιδήποτε...

*****

"Δυσανάλογη". Αυτό τον χαρακτηρισμό βρήκαν να δώσουν οι Αμερικάνοι στην εν ψυχρώ δολοφονία, στην Πράσινη Γραμμή. Ο,τι και να τους πεις θα είναι... "δυσανάλογα" λίγο για τον απαράδεκτο ρόλο που παίζουν σε αυτή την ιστορία.*****

Και το παιγνίδι τους γίνεται όλο και πιο φανερό όσο συνεχίζεται η όξυνση...

Αμερικανικής έμπνευσης

Οι σφαίρες που δολοφόνησαν τους δύο Ελληνοκύπριους στη λεγόμενη πράσινη γραμμή έχουν συγκεκριμένη προέλευση. Προέρχονται από τις ΗΠΑ, που επί 22 χρόνια οπλίζουν το χέρι του κατακτητή στην Κύπρο, ενθαρρύνουν το σοβινισμό της Αγκυρας και υποθάλπουν τη δολοφονική δράση του στρατιωτικοπολιτικού κατεστημένου της Τουρκίας. Προέρχονται από τις χώρες της ΕΕ, που επί 22 χρόνια κλείνουν τα μάτια στον Αττίλα και εξοπλίζουν πολιτικά, στρατιωτικά και διπλωματικά την Αγκυρα.

Αυτοί είναι οι εγκέφαλοι του εγκλήματος που συντελείται στην Κύπρο. Αυτοί είναι που αποθρασύνουν τον Ντενκτάς. Και το ξέρουν πολύ καλά όσοι στην Ελλάδα και στην Κύπρο έχουν τις τελευταίες μέρες επιδοθεί στην αναπάντεχης υποτέλειας τακτική να ζητούν από τις ΗΠΑ, την ΕΕ και το ΝΑΤΟ να πάρουν θέση για τις θηριωδίες του Αττίλα.

Πρόκειται για πράξη και στάση απόλυτης εξάρτησης. Και αυτό γιατί δεν μπορείς να απευθύνεσαι στον εγκληματία ζητώντας του να καταδικάσει, δήθεν, το έγκλημα. Το δικό του έγκλημα. Δεν μπορείς να ζητάς δικαίωση και λύση προερχόμενη μέσα από τους Οργανισμούς που συντηρούν και αναπαράγουν την καταπάτηση κάθε έννοιας δικαίου στην Κύπρο. Δεν μπορείς να επιδιώκεις να "σφιχτούν τα λουριά" της Αγκυρας από εκείνους που της έχουν δώσει το "πράσινο φως" να σκοτώνει κτηνωδώς Τούρκους αριστερούς, Κούρδους αγωνιστές, Ελληνοκύπριους πατριώτες.

Υποκρισία

Αφού επί μέρες "κατηγορούσαν" ανέξοδα τις ΗΠΑ και τις άλλες μεγάλες δυνάμεις για τη στάση τους στα γεγονότα της Κύπρου. Αφού ενίσχυαν τις αυταπάτες ότι θα μπορούσαν, δήθεν, οι πραγματικοί ένοχοι των εγκλημάτων στη Μεγαλόνησο να πάρουν "ανθρωπιστική" θέση, χτες επανήλθαν στη γνώριμη τακτική τους. Την τακτική της ευθείας υποκρισίας και υποτελούς συμπεριφοράς απέναντι στους "συμμάχους".

Ο λόγος για τις αστικές εφημερίδες και κυρίως για τα ΝΕΑ, που ανακάλυψαν στη χτεσινή πρώτη τους σελίδα ότι "καταδίκασαν επιτέλους τη νέα βαρβαρότητα ΗΠΑ, Αγγλία, ΟΗΕ"! Τι σημαίνει "καταδίκη" για τα ΝΕΑ; Μα ότι βγήκε το Στέιτ Ντιπάρτμεντ και είπε ότι η δολοφονία του Ελληνοκύπριου ήταν πράξη "δυσανάλογη" στην "απειλή" του Σ. Σολωμού προς τις δυνάμεις κατοχής!Τέτοια "καταδίκη" από τις ΗΠΑ... Ευτυχώς, δηλαδή, που υπήρξε και το βίντεο της δολοφονίας, γιατί αλλιώς μπορεί οι Αμερικανοί να κατέληγαν στο συμπέρασμα ότι η "απειλή", που προκαλεί κάποιος ανεβαίνοντας άοπλος στον ιστό μιας σημαίας, είναι "ανάλογη" της απειλής που προκαλούν κάποιοι που ομαδόν πυροβολούν αδιακρίτως και μάλιστα με μυδράλιο...

Βέβαια, οι Αμερικανοί τη δουλιά τους κάνουν, και όταν τάσσονται επίσημα στο πλευρό των στρατοκρατών της Αγκυρας, και όταν τους "καταδικάζουν", όπως τους καταδικάζουν. Ομως, τα ΝΕΑ τι είδους "δουλιά" κάνουν;

Κρύβονται!

Οι βαμβακοπαραγωγοί, αφ' ότου παρέδωσαν την περσινή παραγωγή βαμβακιού στα εκκοκκιστήρια, περιμένουν να εξοφληθούν! Και, παρόλο που έχουν περάσει περίπου 11 μήνες από τότε, δε βγαίνει κανένας αρμόδιος να ενημερώσει τους αγρότες, τι και ποιοι δικαιούνται να εισπράξουν και πότε θα πληρωθούν την εξόφληση.

Την ίδια στιγμή χιλιάδες παραγωγοί καρπουζιών και πεπονιών, που "άκουσαν" τις προτροπές του υπουργού Γεωργίας να καλλιεργήσουν κηπευτικά αντί για βαμβάκι, υποχρεώνονται φέτος να πουλήσουν - κι αν βρουν αγοραστές - με την εξευτελιστική τιμή των 10 δραχμών το κιλό στα καρπούζια και των 20 δραχμών στα πεπόνια. Μάταια οι παραγωγοί ζητούν από το υπουργείο Γεωργίας να παρέμβει και να στηρίξει το πενιχρό εισόδημά τους για να αποφύγουν την καταστροφή.

Από την άλλη, χιλιάδες παραγωγοί ροδακίνων εξαναγκάζονται να αποδεχτούν τον εκβιασμό των εμπόρων - μεταποιητών ροδακίνου και να δεχτούν να πληρωθούν τιμές κάτω από την ελάχιστη τιμή που έχει καθοριστεί από την Κοινότητα.

Κι όμως, οι αρμόδιοι της ηγεσίας του υπουργείου Γεωργίας αποφεύγουν να παρέμβουν, να διαβεβαιώσουν και να δεσμευτούν για την ικανοποίηση των δίκαιων αιτημάτων των αγροτών. Τι συμβαίνει, γιατί... κρύβονται, δεν έχουν άραγε να πουν τίποτα στους αγρότες;

Αφερεγγυότητα και αναλγησία

Εδώ και μήνες η κυβέρνηση κάνει ό,τι μπορεί για να φανεί αφερέγγυα απέναντι σε εκατοντάδες εργαζόμενους, που σε διάφορες περιοχές της Ελλάδας αντιμετωπίζουν τη φτώχεια και την ανεργία, ως αποτέλεσμα μιας συνεχιζόμενης βιομηχανικής και οικονομικής συρρίκνωσης.

Η αναλγησία που τη διακρίνει είναι ένα από τα στοιχεία αυτής της αφερεγγυότητας, αναλγησία που επιδεικνύεται και στην περίπτωση της ΛΑΡΚΟ. Οι φωνές των εργαζομένων για τη σωτηρία της μονάδας αφήνουν αδιάφορους τους κυβερνητικούς αρμόδιους. Αυτή η αδιαφορία, όμως, δεν έχει ως αποτέλεσμα μόνο την αργή και σταθερή διάλυση της ΛΑΡΚΟ, η οποία έχει εγκαταλειφτεί στη μοίρα της, μέχρι, προφανώς, να μην μπορεί να λειτουργήσει καμιά μηχανή.Εχει ως αποτέλεσμα και τον καθημερινό κίνδυνο της ζωής των εργαζομένων από τις συνεχείς βλάβες, που συνεπάγονται και σοβαρά ατυχήματα λόγω του αντικειμένου της επιχείρησης. Την περασμένη Κυριακή άλλος ένας εργάτης μεταφέρθηκε στο ΚΑΤ με εγκαύματα. Ολο το προηγούμενο χρόνο συμβαίνουν συχνά ατυχήματα και βλάβες. Για άλλη μια φορά οι εργαζόμενοι φωνάζουν και χτες πραγματοποίησαν και στάση εργασίας. Αυτή τη φορά φωνάζουν για τη ζωή τους. Θα βρεθεί κάποιος από την κυβέρνηση να ενδιαφερθεί;

Οι αλήθειες και ο λογαριασμός

Καταλαβαίνουμε απόλυτα το δράμα που εξιστορεί πως ζει ο συντάκτης της "Ελευθεροτυπίας", ο οποίος τιτλοφορεί χτες σχόλιό του με τίτλο "Με λένε Σολομώντα Σολωμού και είμαι νεκρός". Τον πιστεύουμε, όταν λέει πως μεγάλωσε "με μισές αλήθειες" και πως, επίσης, προσπαθεί "με μισές αλήθειες να αποκρυπτογραφήσει τώρα μια πολιτική δεκαετιών" στο Κυπριακό. Και έχει δίκιο, όταν αντιμετωπίζει τέτοια αδιέξοδα ζωής, ν' αναρωτιέται, "τι να τον κάνω τον γεμάτο τραπεζικό λογαριασμό, αν είναι μέσα άδειος ο κόσμος μου".

Αν, όμως, τα πράγματα είναι έτσι στα αλήθεια και αν ο εν λόγω συντάκτης ξεδιπλώνει τις σκέψεις του με ειλικρίνεια και όχι για ευτελείς λόγους εντυπωσιασμού για τα γραφόμενά του, μας φαίνεται εντελώς περίεργο σε άλλη στήλη της εφημερίδας να μέμφεται το "Ρ" επειδή, τάχα, με ουδέτερο τρόπο καλύπτει τα δραματικά γεγονότα στην Κύπρο, τις δολοφονικές βαρβαρότητες των Τούρκων και τις εγκληματικές ευθύνες των "συμμάχων".

Δύο τινά μπορεί να συμβαίνουν: Η πράγματι είναι τόσο μισές οι αλήθειες με τις οποίες έχει μάθει να ζει ο Χ. Μ., ώστε έχει εθιστεί η όρασή του να βλέπει τα μισά (ίσως αυτά που βολεύουν), ή - τελικά - ωραία τα λόγια τα μεγάλα και τα παχιά, αλλά να μην ξεχνάμε και τον τραπεζικό λογαριασμό που πρέπει να είναι γεμάτος...

Ας διαλέξει.



Ευρωεκλογές Ιούνη 2024
Μνημεία & Μουσεία Αγώνων του Λαού
Ο καθημερινός ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ 1 ευρώ