Ψυχραιμία συνιστά ο πρωθυπουργός, Κ. Σημίτης, μετά τις τελευταίες δραματικές εξελίξεις στο Κυπριακό, αλλά οι αντιδράσεις της κυβέρνησης και του ίδιου προσωπικά δεν είναι καθόλου ψύχραιμες.

Ο πρωθυπουργός επέλεξε, πέρα από τους φραστικούς, ανούσιους λεονταρισμούς και τις ανέξοδες επιδείξεις πατριωτισμού, χάριν εσωτερικής κατανάλωσης, να δείξει την έμπρακτη αντίδρασή του, ανακοινώνοντας τη συμμετοχή του στο Εθνικό Συμβούλιο της Κύπρου.

Ο πρώτος που χειροκρότησε την πρωτοβουλία αυτή του Κ. Σημίτη ήταν ο Μ. Εβερτ, και βέβαια αυτό δεν είναι τυχαίο.

Η κίνηση αυτή του Κ. Σημίτη δε βοηθάει καθόλου την υπόθεση της επίλυσης του Κυπριακού.

Πρώτα απ' όλα, η Κυπριακή Δημοκρατία είναι ανεξάρτητο και κυρίαρχο κράτος - μέλος του ΟΗΕ - κι έτσι πρέπει να αντιμετωπίζεται και από την ελληνική κυβέρνηση. Διαφορετικά, δίνει λαβές στους εχθρούς της δίκαιης υπόθεσης του Κυπριακού να κάνουν τα ίδια και, βέβαια, πρώτη και καλύτερη η τουρκική πλευρά.

Τέτοιες κινήσεις, αντικειμενικά, ενισχύουν το κλίμα αντιπαράθεσης στην Κύπρο, εκφυλίζουν το Κυπριακό σε ελληνοτουρκική διαφορά και διευκολύνουν σχέδια διχοτόμησης του νησιού, τα οποία χρόνια τώρα έχουν εξυφανθεί από τα "συμμαχικά" επιτελεία.

...και άσχημο παρελθόν

Ομως, η κίνηση αυτή του πρωθυπουργού δεν είναι κεραυνός εν αιθρία. Χρόνια τώρα οι ελληνικές κυβερνήσεις, αντί να αγωνιστούν με συνέπεια στη γραμμή των ψηφισμάτων του ΟΗΕ, προτίμησαν την "εύκολη λύση", να αναθέτουν την επίλυση του Κυπριακού στις ΗΠΑ και την ΕΕ.

Από την άλλη, με την εφεύρεση του Ενιαίου Αμυντικού Δόγματος, χωρίς να συνεισφέρει στο ελάχιστο στην αμυντική θωράκιση του νησιού, η κυβέρνηση υπέθαλψε αντιλήψεις περί "εθνικού κέντρου" και απόψεις για "διπλή ένωση".

Με αυτή την έννοια, οι ελληνικές κυβερνήσεις δεν είναι αμέτοχες για τις "περίεργες" ιδέες που αναπτύσσονται τα τελευταία χρόνια, στο όνομα του ότι "δεν έχει γίνει τίποτα τα τελευταία 22 χρόνια για το Κυπριακό". Η απάντηση στο γιατί "δεν έχει γίνει τίποτα", είναι πολύ συγκεκριμένη και όλοι γνωρίζουν τους υπεύθυνους.