Με πείσμα και αποφασιστικότητα μπήκαν από χτες το πρωί στη μεγάλη μάχη της Οικονομικές Εξόρμησης προς τιμήν των 80 χρόνων του ΚΚΕ, οι κομμουνιστές, οι κομμουνίστριες, οι φίλοι και οπαδοί του Κόμματος, οι ΚΝίτες και οι ΚΝίτισσες. Συναισθανόμενοι απόλυτα τη μεγάλη ευθύνη να επιτύχει η πολιτική μάχη της Οικονομικής Εξόρμησης, που θα δώσει άλλον αέρα στην προσπάθεια του ΚΚΕ για την ανάπτυξη της δραστηριότητάς του, για την ενίσχυση των αγώνων των εργαζομένων και την υπεράσπιση και προώθηση των λαϊκών συμφερόντων, οι κομμουνιστές από χτες πραγματοποιούν ένα πρωτοφανέρωτο άνοιγμα στον κόσμο για να ενισχύσει και στηρίξει και οικονομικά το ΚΚΕ.

Ηδη, τα πρώτα θετικά μηνύματα που φάνηκαν από τις προηγούμενες μέρες, με την προετοιμασία της Οικονομικής Εξόρμησης, άρχισαν από χτες να γίνονται πραγματικότητα σε πολλές Οργανώσεις, καθώς, παραμονή της έναρξης της εξόρμησης, είχαν πιάσει ή και υπερκαλύψει τα πλάνα της πρώτης μέρας υπερβαίνοντας κατά πολύ ποσοστά άνω του 20% του συνολικού πλάνου. Είναι χαρακτηριστικό το πανηγυρικό κλίμα και το κλίμα αγωνιστικής έξαρσης που επικρατεί στις Οργανώσεις, σ' όλη τη χώρα, κάτι που άρχισε χτες να αποδίδει καρπούς. Ολη τη χτεσινή μέρα, οι Οργανώσεις του Κόμματος ήταν "στο πόδι", ενώ χιλιάδες κομμουνιστές και φίλοι του Κόμματος οργάνωναν τις δικές τους "εξορμήσεις" σε γνωστούς και φίλους, στα σπίτια και σε χώρους δουλιάς εργαζομένων, για να συζητήσουν για τις θέσεις και τις απόψεις του Κόμματος και να ζητήσουν την οικονομική ενίσχυση του ΚΚΕ.

Η απόφαση των κομμουνιστών και των φίλων του Κόμματος είναι με το κουπόνι της Οικονομικής Εξόρμησης στο χέρι και το "Ρ", να φτάσουν και στο τελευταίο σπίτι, να ανοιχτούν σε όσο το δυνατόν περισσότερους εργαζόμενους για να ζητήσουν την οικονομική στήριξη του ΚΚΕ. Γι' αυτό το λόγο η πανκινητοποίηση της πρώτης μέρας εντείνεται και σήμερα Κυριακή, ενώ το άνοιγμα θα συνεχιστεί με πολύμορφες κινητοποιήσεις και εκδηλώσεις όλο το δίμηνο Νοέμβρη - Δεκέμβρη, που γίνεται η Οικονομική Εξόρμηση.

Οπως υπογραμμίζει η Γραμματεία της ΚΕ του ΚΚΕ, η καλύτερη οργάνωση της άμιλλας θα συμβάλει αποτελεσματικά στη διαμόρφωση κλίματος αισιοδοξίας και μαχητικότητας για την υπερκάλυψη των πλάνων.

Στις τρεις πρώτες Επιτροπές Περιοχών και μεγάλων πόλεων θα δοθούν υλικά και ηθικά βραβεία. Με ανάλογο τρόπο θα τιμηθούν από κάθε ΝΕ οι τρεις πρώτες ΚΟΒ, οι τρεις πρώτοι σύντροφοι και συντρόφισσες, οι τρεις πρώτοι ΚΝίτες και ΚΝίτισσες και οι τρεις πρώτοι οπαδοί.

Δείχτες της άμιλλας είναι:

- Το ποσοστό κάλυψης των πλάνων με βάση το συνολικό πλάνο κάθε περιοχής.- Το ποσό που, κατά μέσο όρο, κάλυψε το κομματικό μέλος στην περιοχή.

- Το ποσοστό των μελών που υπερκάλυψαν το προσωπικό τους πλάνο.

- Ο αριθμός των ατόμων από τα οποία συγκεντρώθηκαν τα οικονομικά.

- ο αριθμός των οπαδών που χρεώθηκαν με μπλοκ (κουπόνια της εξόρμησης).

Οι ηγέτες των χωρών της Βαλκανικής φιλοξενούνται από σήμερα το απόγευμα στο Ηράκλειο της Κρήτης, όπου το προσεχές διήμερο, Δευτέρα και Τρίτη, θα πραγματοποιηθεί η Διαβαλκανική Διάσκεψη.

Στην Κρήτη, αναμένονται μέχρι σήμερα το απόγευμα οι Πρόεδροι της Σερβίας Σλ. Μιλόσεβιτς και της Πρώην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας Κ. Γκλιγκόροφ,και οι πρωθυπουργοί της Τουρκίας, της Αλβανίας, της Βουλγαρίας και της Ρουμανίας, Μ. Γιλμάζ,Φ. Νάνο,Ι. Κοστόφ και Β. Τσιορμπέα αντίστοιχα. Στη διάσκεψη θα λάβει επίσης μέρος και η Βοσνία με χαμηλού επιπέδου εκπροσώπηση (υφυπουργός Εξωτερικών) λόγω εσωτερικών προβλημάτων. Δε θα συμμετέχουν η Κροατία και η Σλοβενία, καθώς "διακήρυξαν" ότι δε θεωρούν πως ανήκουν στη Βαλκανική.

Η Διαβαλκανική Διάσκεψη αποτελεί το αποτέλεσμα μιας οργανωμένης προσπάθειας της ελληνικής κυβέρνησης, η οποία διαβλέπει ευκαιρίες για "επέλαση" στις αγορές της Βαλκανικής.Η προσπάθεια αυτή, πρέπει να σημειωθεί, υποστηρίχτηκε και προωθήθηκε έντονα από οικονομικούς παράγοντες της χώρας, που έχουν ήδη σπεύσει στις αγορές των γειτονικών χωρών και επιδιώκουν να εδραιώσουν τη θέση τους έναντι Τούρκων κυρίως και Ευρωπαίων ανταγωνιστών.

Σε ό,τι αφορά τη διαδρομή που ακολούθησε η προσπάθεια για την οργάνωση της Διάσκεψης, θα πρέπει να σημειωθεί πως η "ιδέα" κατ' αρχήν καλλιεργήθηκε από τον πρωθυπουργό, τότε, της Βουλγαρίας Ζ. Βιντένοφ.

Η ιδέα αυτή αξιοποιήθηκε από την Αθήνα, η οποία οργάνωσε το περασμένο καλοκαίρι στη Θεσσαλονίκη τη Διάσκεψη των υπουργών Εξωτερικών των βαλκανικών χωρών. Εκεί αποφασίστηκε η θεσμοποίηση της Διάσκεψης και έγινε αποδεκτή η πρόταση για Διάσκεψη σε επίπεδο κορυφής, η οποία πραγματοποιείται αυτές τις μέρες στην Κρήτη. Ενα άλλο αξιοσημείωτο στοιχείο που αφορά τις δραστηριότητες που αναπτύσσονται στην περιοχή, με προφανή στόχο τον έλεγχό της, αποτελούν οι πρωτοβουλίες που έχουν επιχειρήσει να αναπτύξουν η Γαλλία και οι ΗΠΑ. Στο πλαίσιο αυτών των πρωτοβουλιών (Ρουαγιαμόντ και ΣΕΚΙ, αντίστοιχα) έχουν πραγματοποιηθεί τα τελευταία 3 χρόνια αρκετές συναντήσεις, κυρίως σε επίπεδο "υψηλόβαθμων" παραγόντων των υπουργείων Εξωτερικών και οικονομικών. Η προσαρμογή των οικονομικών και πολιτικών δομών της περιοχής στις δομές της δύσης ήταν το αντικείμενο όλων αυτών των επαφών, στις οποίες οι χώρες της ΕΕ, οι ΗΠΑ, η Ρωσία και μεγάλοι Διεθνείς Οικονομικοί Οργανισμοί διαγκωνίζονταν, προκειμένου να εδραιώσουν τα συμφέροντά τους στην περιοχή.

Η ελληνική κυβέρνηση θεωρεί πως, μέσα από τη Διαβαλκανική Διάσκεψη που οργανώνει, μπορεί να προβληθεί ως "ηγέτιδα" δύναμη της περιοχής. Αυτός, άλλωστε, είναι και ο λόγος που η Αθήνα ανησυχεί ιδιαίτερα με το ενδεχόμενο η σκιά των ελληνοτουρκικών σχέσεων να πέσει και να καλύψει τα όποια αποτελέσματα της Διάσκεψης.

Παρ' όλα αυτά, η ελληνική κυβέρνηση δεν μπορεί να αποφύγει τον αναμενόμενο θόρυβο που έτσι κι αλλιώς θα προκαλέσει η συνάντηση των πρωθυπουργών Ελλάδας και Τουρκίας που θα πραγματοποιηθεί στο περιθώριο της Διάσκεψης αύριο το απόγευμα. Ο πρωθυπουργός Κ. Σημίτης, πάντως, ως οικοδεσπότης, θα συναντηθεί με όλους τους ηγέτες που θα βρεθούν στην Κρήτη, συμπεριλαμβανομένου και του Προέδρου της Πρωην Γιουγκοσλαβικής Δημοκρατίας της Μακεδονίας Κ. Γκλιγκόροφ.

ΛΕΥΚΩΣΙΑ.-

"Ο Ραούφ Ντενκτάς έχει χάσει το παιγνίδι και θα πρέπει να το έχει ήδη καταλάβει", δήλωσε ο υπουργός Εξωτερικών, Γ. Κασουλίδης,σχολιάζοντας τις απειλές του Τουρκοκύπριου ηγέτη, ότι δε θα προσέλθει στις συνομιλίες για το Κυπριακό, αν συνεχιστούν οι επαφές για την ένταξη της Κύπρου στην Ευρωπαϊκή Ενωση.

Οπως μεταδίδει το ΑΠΕ, ο Γ. Κασουλίδης, σε δηλώσεις του στο αεροδρόμιο Λάρνακας μετά την επιστροφή του από τη Βρετανία, επισήμανε ότι ο Ντιέγκο Γκόρντοβεζ,κατά την επικείμενη επίσκεψή του στην Κύπρο, θέλει να συνεχίσει τις μεθοδεύσεις της Γκλιόν προετοιμάζοντας διαπραγματεύσεις, μετά τις προεδρικές εκλογές και ζητώντας την έγκριση των δύο πλευρών.

Ο Ραούφ Ντενκτάς,αναζητώντας προφάσεις για να μη συναντηθεί με τον Ντιέγκο Γκόρντοβεζ, έχει δηλώσει ότι κατά την επίσκεψή του, ο ίδιος θα βρίσκεται στην Τουρκία για αγγειογράφημα. Επίσης, χαρακτήρισε την επίσκεψη άκαιρη και είπε ότι κανένας δεν τον ενημέρωσε γι' αυτή.

Ο υπουργός Εξωτερικών, σχολιάζοντας τις δηλώσεις περί κινδύνου "θερμού επεισοδίου" μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας, είπε ότι δεν πρέπει να αποκλείουμε ένα τέτοιο ενδεχόμενο. Παράλληλα, ανέφερε ότι η κυβέρνηση δεν έχει πληροφορίες, αν πράγματι υπάρχει σχέδιο για τέτοιο επεισόδιο. Παρατήρησε ωστόσο ότι υπάρχει μια μικρή πιθανότητα, και γι' αυτό είμαστε σε ετοιμότητα, ώστε να αντιμετωπίσουμε την κατάσταση.

Ο Γ. Κασουλίδης παρατήρησε ότι είναι καθήκον ενός υπουργού Εθνικής Αμυνας να δηλώνει ετοιμότητα για αντιμετώπιση ενός τέτοιου ενδεχόμενου. Σε ερώτηση σχετικά με πιθανή παραμονή στην Κύπρο των τουρκικών δυνάμεων, που θα φτάσουν στα Κατεχόμενα για τις ασκήσεις "Ταύρος" και "Αποφασιστικότητα", ο υπουργός Εξωτερικών είπε ότι εάν παραμείνουν θα είναι μια ακόμη απόδειξη των πραγματικών επεκτατικών τουρκικών προθέσεων, οι οποίες ασφαλώς και θα δικαιολογήσουν ανάλογη αντίδραση της δικής μας πλευράς.

Ο Γ. Κασουλίδης είπε επίσης ότι δε δικαιολογείται η Τουρκία, προφασιζόμενη την παραγγελία των πυραύλων S-300, να αντιπαρατάσσει τόσα άρματα μάχης, με το πρόσχημα της προστασίας των Τουρκοκυπρίων.

Η στρατηγική μιας πολυεθνικής

η θυγατρική της στην Πάτρα

και η παγκοσμιοποίηση

Στην Πολιτική Απόφαση του 15ου Συνεδρίου του ΚΚΕ τονίζεται ότι ένα βασικό μέτωπο, κρίκος συσπείρωσης δυνάμεων που βοηθάει στην ανάπτυξη του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού αγώνα είναι η πάλη ενάντια στις αναπροσαρμογές που υπαγορεύονται από το πολυεθνικό κεφάλαιο στην παραγωγική βάση της χώρας, στη βιομηχανία, στη βιοτεχνία, στην αγροτική οικονομία, στο εμπόριο, στον κοινωνικό τομέα.

Η συστηματική και έγκαιρη μελέτη - αποκάλυψη της στρατηγικής των πολυεθνικών της φιλομονοπωλιακής πολιτικής της κυβέρνησης και των άλλων κομμάτων θα βοηθάει καλύτερα τους εργαζόμενους στη διατύπωση επιθετικών προωθημένων στόχων πάλης, ώστε γρήγορα, μαζικά και με ανεβασμένη συνείδηση να περνούν στην αντεπίθεση. Το σημείωμα που ακολουθεί προσπαθεί να αναδείξει ορισμένες πλευρές σ' αυτή την κατεύθυνση.

Α. Η θυγατρική

Στις 25 Αυγούστου η πολυεθνική "ιταλική" "Μιρόλιο", που δρα στην κλωστοϋφαντουργία και τον ιματισμό, έκλεισε τη θυγατρική της, το εργοστάσιο ιματισμού "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." στην Πάτρα. Οι 120 εργαζόμενες βρήκαν κλειστή την πύλη του εργοστασίου και θυροκολλημένες τις απολύσεις τους. Οι εκπρόσωποι των εργαζομένων βρέθηκαν αντιμέτωποι με ιδιωτική αστυνομία, που μίσθωσε η εργοδοσία, φοβούμενη πιθανή κατάληψη του εργοστασίου από τους εργαζόμενους.

Η επιχείρηση λειτουργούσε 25 χρόνια στην Ελλάδα. Ηταν από τις πιο κερδοφόρες του κλάδου, όπως φαίνεται από τους ισολογισμούς της.

Η επιχείρηση έκανε εξαγωγές έτοιμου γυναικείου ενδύματος στο γκρουπ των εταιριών της μητρικής "Μιρόλιο". Το 1996, οι πωλήσεις του βιομηχανικού κλάδου της έφτασαν τα 738.567 τεμάχια και η αξία αυτών σε τιμές πωλήσεων έφτασε τα 2.079.000.000 δρχ., το προκύψαν μεικτό αποτέλεσμα (κέρδος) εκμεταλλεύσεως '96 274.199.567 δρχ. και το διανεμειθέν μέρισμα καθαρό φόρου 23.000.000 δρχ.

Η εταιρία "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." επίσης προωθούσε χονδρικές πωλήσεις ετοίμων ενδυμάτων που παραλαμβάνανε από το γκρουπ της μητρικής "Μιρόλιο" από την Ιταλία και τα διέθετε στην ελληνική αγορά. Το 1995 διέθεσε 34.430 τεμάχια και τα ακαθάριστα έσοδά της ανήλθαν σε 472.228.000 δρχ. Είχε μια αύξηση πωλήσεων σε σχέση με το '94 της τάξης του 53+εε στα τεμάχια και 69+εε στα ακαθάριστα έσοδα.

Η "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." αξιοποίησε τη διείσδυση στα Βαλκάνια (Αλβανία) και το φασόν, καταληστεύοντας τους Αλβανούς εργαζόμενους. Από το 1995 εργάζονταν για λογαριασμό της "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." δύο (2) βιοτεχνίες στην Αλβανία, στο Αργυρόκαστρο: "Η Bartil - Al" και η "Alba Confezioni". Η συνολική παραγωγή τους ανήλθε το '95 σε 327.538 τεμάχια και η καταβληθείσα συνολική αμοιβή από την "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." για τη ραφή των ενδυμάτων ανήλθε σε 33.110.714 δρχ., δηλαδή μέσος όρος κόστους ανά τεμάχιο 101,10 δρχ. Αν αφαιρέσει κανείς από τις 101,10 δρχ. τις αποσβέσεις και τα κέρδη των βιοτεχνιών, καταλαβαίνουμε ότι οι εργαζόμενοι στην Αλβανία έπαιρναν ένα μεροκάματο πείνας. τα ενδύματα αυτά παραλαμβάνονταν ασιδέρωτα από την "ΕΛΛΑΣ Α.Ε.", το δε τελικό κόστος για την εταιρία συμπεριλαμβανομένων όλων των δαπανών, μεταφορικά έξοδα, κόστος εργασίας των εργαζομένων της, έξοδα ταξιδίων κ.ά. ήταν 28,67 δρχ. ανά λεπτό παραγωγής!!!

Πρόκειται δηλαδή για επιχείρηση υπερεκμετάλλευσης που δε χωράει στη φαντασία ανθρώπου. Αργότερα η ένοπλη εξέγερση στην Αλβανία χάλασε κάπως τη σούπα στην πολυεθνική. Γι' αυτό άρχισαν να κλαψουρίζουν οι εκπρόσωποι του μονοπωλίου στις διάφορες συνάξεις τους, γιατί το κόστος στην Αλβανία, λόγω εξέγερσης, ανέβηκε από 101,10 δρχ. σε 118,82 το κομμάτι. Δηλαδή 17,72 δρχ. το κομμάτι!

Τέλος, μέτοχοι της θυγατρικής "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." ήταν οι εταιρίες της "Μιρόλιο" "International Μιρόλιο" με έδρα το Αμστερνταμ και η "Μιρόλιο (Suissh)" με έδρα την Ελβετία. Η "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." ήταν ένας κρίκος ενός πολυεθνικού μονοπωλίου που παρήγαγε γυναικεία ενδύματα από ύφασμα που παρήγαγαν άλλες εταιρίες της πολυεθνικής "Μιρόλιο".

Στη συνέχεια η "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." τα πουλούσε επίσης σε εταιρίες της πολυεθνικής "Μιρόλιο" και η ίδια διατηρούσε εμπορικό τμήμα στην Ελλάδα και προωθούσε στην ελληνική αγορά διάφορα άλλα προϊόντα (έτοιμα ενδύματα) της πολυεθνικής. Πραγματοποιούνταν έτσι ένας τεράστιος κύκλος ελεύθερης κίνησης εμπορευμάτων από χώρα σε χώρα της πολυεθνικής "Μιρόλιο".

Το ερώτημα είναι: Γιατί η πολυεθνική "Μιρόλιο" έκλεισε αυτόν το σύγχρονο και κερδοφόρο κρίκο της; Στους εργαζόμενους κοινοποιήθηκε γενικά και αόριστα ότι κλείνει λόγω "της δυσμενέστατης εξελίξεως της εμπορικότητας και του κόστους παραγωγής, του μεγάλου ανταγωνισμού".

Πρόκειται για τεράστια απάτη. Τα περί εμπορικότητας και ανταγωνιστικότητας αποτελούν ψεύδη, γιατί η εταιρία πήγαινε καλά από άποψη κερδών και διάθεσης των προϊόντων.

Σε ό,τι αφορά το κόστος παραγωγής: Ενα μήνα πριν κλείσει η "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." η "Μιρόλιο" εκτιμούσε ότι η εταιρία δεν πάει καλά. Αυτό γιατί σε σύγκριση με άλλα εργοστάσια της πολυεθνικής "Μιρόλιο" το κόστος παραγωγής της "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." ήταν μεγαλύτερο. Οι μετρήσεις της πολυεθνικής "Μιρόλιο" τον Απρίλη του 1997 έδιναν το εξής κόστος ανά λεπτό παραγωγής σε ορισμένες από τις εταιρίες της:

ΕΛΛΑΣ Α.Ε. - ΕΛΛΑΔΑ 90,70 δρχ.

TICOT - ΤΥΝΗΣΙΑ 45,36 δρχ.

COTON - ΤΥΝΗΣΙΑ 48,07 δρχ.

CONEG - ΑΙΓΥΠΤΟΣ 51,15 δρχ.

COMAR - ΜΑΡΟΚΟ 44,25 δρχ.

Ολες αυτές οι εταιρίες και η "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." είναι θυγατρικές της "Μιρόλιο", εξάγουν τα προϊόντα τους στο γκρουπ "Vesterehe" της πολυεθνικής, η οποία είναι και προμηθευτής τους σε ύφασμα.

Συγκριτικά λοιπόν με αυτές τις εταιρίες και χώρες το κόστος είναι μεγαλύτερο στην Ελλάδα. Για το μεγαλύτερο συγκριτικά με άλλες χώρες κόστος φταίει το υψηλότερο άμεσο και έμμεσο κόστος εργασίας, εκτιμάει η "Μιρόλιο", γι' αυτό κλείνει το παράρτημά της στην Ελλάδα και μεταναστεύει. Στο αίτημα του εργοστασιακού, του κλαδικού σωματείου και της Ομοσπονδίας, "η κυβέρνηση να πάρει μέτρα να μην κλείσει το εργοστάσιο", η κυβέρνηση και η πλειοψηφία του ΕΚ Πάτρας που πρόσκειται στην ΠΑΣΚΕ απαντούν αρνητικά, με τη δικαιολογία ότι έχουμε ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου.

Η λογική τους είναι δεν μπορούμε να επέμβουμε, γιατί οι διεθνείς συνθήκες και η Ευρωπαϊκή Ενωση κατοχυρώνουν την ελευθερία κίνησης κεφαλαίων.

------------------------------------

Η αποκέντρωση σε χώρες με μικρότερο κόστος

και μείωση του εργατικού κόστους στις μητροπόλεις

--------------------------------

Σαν χαμηλό κόστος εννοούν κύρια το άμεσο και έμμεσο κόστος εργασίας. Είδαμε η "Μιρόλιο" πώς αντιμετώπισε το ζήτημα με την "ΕΛΛΑΣ Α.Ε.". Εχοντας εξασφαλίσει την απόλυτη ελευθερία κίνησης, μεταναστεύει, κλείνει επιχειρήσεις, δημιουργεί νέες σε όλη τη Γη, με τη βοήθεια των αστικών κρατών με κριτήριο το χαμηλότερο κόστος εργασίας.

Αυτό είναι φυσιολογικό στον καπιταλισμό, γιατί η ελευθερία κίνησης του κεφαλαίου από μόνη της δεν εξασφαλίζει κέρδη και μάλιστα με τάση αύξησής τους. Πρέπει να μεσολαβήσει η εργατική δύναμη, η οποία όσο φτηνότερα Ώ χειρότερα πληρώνεται, τόσο μεγαλύτερη υπεραξία Ώ κέρδη αποκομίζουν οι πολυεθνικές. Γι' αυτό λοιπόν οι πολυεθνικές, αλλά και οι πολιτικοί τους εκπρόσωποι προωθούν την απελευθέρωση της αγοράς εργασίας.

"Να αλλάξει το εργατικό δίκαιο" λέει ο Κ. Σημίτης και η "Λευκή Βίβλος" για να μην υπάρχουν εμπόδια στη διαδικασία απελευθέρωσης της αγοράς εργασίας, ώστε να προσαρμοστούμε στη διαδικασία της παγκοσμιοποίησης, να γίνει ανταγωνιστική η οικονομία, να προσελκύσουμε επενδύσεις του πολυεθνικού κεφαλαίου σαν χώρα ανίσχυρη πολιτικά, μπροστά στην επέλαση των πολυεθνικών. Φυσικά αλλαγή του εργατικού δίκαιου σημαίνει να καταργηθούν οι όποιες νομικά κατοχυρωμένες κατακτήσεις της εργατικής τάξης, μετά από αιματηρούς αγώνες δεκαετιών. Αυτή η στρατηγική των πολυεθνικών για φτηνότερη εργατική δύναμη (χαμηλά μεροκάματα) ακολουθήθηκε κατά γράμμα και στο συγκεκριμένο πολυεθνικό μονοπώλιο της "Μιρόλιο".

Τον Ιούνιο του '97 πριν κλείσει η "ΕΛΛΑΣ Α.Ε.", έκλεισε δύο εργοστάσια στη Βόρεια Ιταλία και άνοιξε ταυτόχρονα δύο στην Νότια Ιταλία, γιατί τα μεροκάμματα στη Νότια Ιταλία ήταν 25+εε φτηνότερα από τη Βόρεια Ιταλία. Φυσικά επιδοτήθηκε και με 40+εε δανεικά και αγύριστα από το "κεντροαριστερό" ιταλικό κράτος για να μην πάει πιο "νότια" δηλαδή, στην Τυνησία, που το μεροκάματο είναι φτηνότερο και από την Ελλάδα.

Βλέπετε στην "ανεπτυγμένη" και περισσότερο διεθνοποιημένη Ιταλία, το μεροκάματο διαφέρει και από νομό σε νομό για τον ίδιο κλάδο. Ο εκπρόσωπος της "Μιρόλιο" έδινε συνοπτικά (εφημερίδα "Liberazione") ως ξής τη φιλοσοφία τους, τονίζοντας: "Ας μην κοροϊδευόμαστε. Αυτό που ξέρουν να παράγουν οι Ιταλοί εργάτες ξέρουν να το κάνουν και οι Τούρκοι εργάτες που κοστίζουν λιγότερο. Σε όλο τον κόσμο αυτό που μετράει είναι το "Made in Italy", ανεξάρτητα από τον τόπο που παράγεται το προϊόν". Διεκδικούσε επίσης τα προγράμαμτα κατάρτισης των ανέργων να δίνονται εξολοκλήρου στους εργοδότες κλπ.

Τέτοια φαινόμενα επιδοτήσεων και άλλα έχουμε και εδώ για τη μετανάστευση επιχειρήσεων. Η στρατηγική της παγκοσμιοποίησης εφαρμόζεται ενιαία από τους σοσιαλδημοκράτες όλης της Ευρώπης.

Πέρα απ' όλα αυτά τι φαίνεται: Οτι η παγκόσμια δράση των πολυεθνικών χτυπάει το βιοτικό επίπεδο των εργαζομένων και στις "μητροπόλεις". Στην Ιταλία "χάθηκαν ήδη αρκετά κεκτημένα" των εργαζομένων. Η συγκεκριμένη πολυεθνική χρησιμοποιεί στην Ιταλία και στο εξωτερικό και άλλες μεθόδους καταλήστευσης των εργαζομένων:

α. Το φασόν, μέσω τρίτων. Για να κατανοηθεί το μέγεθος αύξησης της υπεραξίας που καρπώνεται και με το φασόν, παραθέτουμε τα κοστολόγια εργασίας που δίνει η ίδια η πολυεθνική για το '97 ανά λεπτό παραγωγής. Στα ιδιόκτητα εργοστάσιά της στην Ιταλία το κόστος εργασίας ανά λεπτό παραγωγής ήταν 626,20 λιρέτες, ενώ το εργατικό κόστος του φασόν μέσω τρίτων στην Ιταλία ήταν 397,32 λιρέτες και σε άλλες χώρες 326,01 ανά λεπτό παραγωγής. Με λίγα λόγια, υπερδιπλασιάζεται η υπεραξία που καρπώνεται με το φασόν ανά τον κόσμο.

β. Η μαύρη εργασία έχει γίνει καθεστώς σε όλο τον πλανήτη. Δηλαδή η χρησιμοποίηση εργατών με φτηνό μεροκάματο, αναφάλιστων και παράνομα απασχολούμενων σε χώρους - γκέτο, υπόγεια κ.ά. Στη Νότια Ιταλία το 1/3 των απασχολουμένων στην κλωστοϋφαντουργία - ένδυση, ανήκουν σ' αυτήν την κατηγορία με ένα μεροκάματο περίπου 5.000 δρχ. Το ίδιο πρέπει να ισχύει και για τη χώρα μας.

γ. Το ωράριο εργασίας. Ενας άλλος τρόπος, για να μειώνει το εργατικό κόστος και να καρπώνεται μεγαλύτερη υπεραξία, σχετίζεται με το χρόνο εργασίας. Η πολυεθνική χρησιμοποιεί όλους τους τρόπους για να αυξήσει το χρόνο απλήτωτης εργασίας. Στην Τυνησία πληρώνει φυσικά μικρότερα συγκριτικά μεροκάματα σε σχέση με την Ιταλία και ισχύει η 48ωρη βδομαδιάτικη εργασία. Στην Ιταλία όμως διέλυσε τις εργασιακές σχέσεις και το 8ωρο και επέβαλε το ελαστικό ωράριο, όπως προτείνει η "Λευκή Βίβλος" με ευθύνη των ρεφορμιστικών συνδικάτων που το δέχτηκαν. Η τάση δηλαδή είναι η "ανεπτυγμένη" Ιταλία και η Τυνησία να είναι περίπου το ίδιο πράγμα για την πολυεθνική σε ό,τι αφορά το ωράριο. Τι μπρόκολα, τι λάχανα που λένε.

Στην Ιταλία πέρα από τις διαφορετικές αμοιβές ανά νομό, που αναφέραμε, στα εργοστάσια της πολυεθνικής ισχύουν 58 διαφορετικά ελαστικά ωράρια! Είναι βασισμένα στο ελαστικό ωράριο που δέχτηκαν τα συνδικάτα πριν ακόμα το Μάαστριχτ και η "Λευκή Βίβλος", επικυρώσει αυτή τη στρατηγική των πολυεθνικών για τη μείωση του κόστους εργασίας. Τα συνδικάτα δέχτηκαν τον υπολογισμό του χρόνου εργασίας σε ετήσια βάση, διευκολύνοντας την πολυεθνική να μειώνει το εργατικό κόστος. Να αυξάνει το χρόνο εργασίας όταν θέλει και να αυξάνει τελικά την εκμετάλλευση και την υπεραξία που καρπώνεται. Ο εκπρόσωπος των συνδικάτων αναφέρει σε ένα σεμινάριο ότι σε ορισμένες χρονικές περιόδους η αγορά απαιτεί μεγαλύτερη παραγωγή, άρα περισσότερη εργατική δύναμη. "Για να δώσουμε απάντηση σ' αυτή την ανάγκη (!)", λέει ο ρεφορμιστής ηγέτης, "δεχτήκαμε το ελαστικό ωράριο και υπογράψαμε κλαδική συλλογική σύμβαση, η οποία προβλέπει ακριβώς τα εξής: Η επιχείρηση συνολικά ή τμήματα της επιχείρησης(!!) μπορούν να καθορίζουν διαφορετικά ωράρια σε ορισμένες περιόδους του χρόνου, υπερβαίνοντας το νόμιμο ωράριο (δηλαδή το 5ήμερο, 8ωρο, 40ωρο για τους διοικητικούς και το 5ήμερο, 7.30ωρο, 37,5ωρο για τους κλωστοϋφαντουργούς), φτάνοντας τις 48 τη βδομάδα από τις 40 και 37,5 που ισχύουν αντίστοιχα".

Αυτό σημαίνει αύξηση των ωρών εργασίας κατά 8 ή 10,5 ώρες τη βδομάδα. Για όλο το χρόνο η υπέρβαση του ημερήσιου χρόνου καθορίστηκε από 98 μέχρι 122 ώρες. Αυτές ονομάστηκαν "ελαστικές ώρες", οι οποίες προσθέτονται ανά μέρες και βδομάδες μέχρι να φτάνει η εργασία το 48ωρο τη βδομάδα, εφόσον έχει ανάγκη η επιχείρηση και αφαιρούνται στη διάρκεια του χρόνου, όταν η αγορά δεν έχει ζήτηση και κατά συνέπεια η επιχείρηση μειώνει την παραγωγή.

Με λίγα λόγια οι εργάτες δουλεύουν στη διάρκεια του χρόνου ορισμένες μέρες, για παράδειγμα 10 ώρες και ορισμένες 6 ώρες, σύμφωνα με τα καπρίτσια της αγοράς και την "όρεξη" του εργοδότη. Με αυτόν τον τρόπο διαλύεται το 8ωρο, 7ωρο, ο εργοδότης δεν προσλαμβάνει εργαζόμενους, όταν αυξάνει η παραγωγή, απαλλάσσεται και έτσι από την πληρωμή υπερεργασίας και υπερωριών, αυξάνοντας το χρόνο εργασίας όταν το κρίνει απαραίτητο, χωρίς να αυξάνει τους μισθούς. Με αυτόν τον τρόπο μειώνει στην πράξη το εργατικό κόστος, καρπώνεται μεγαλύτερη υπεραξία, ξεζουμίζει δηλαδή τους εργαζόμενους και αυγαταίνουν τα κέρδη του.

Κάτι παρόμοιο προτείνει η κυβέρνηση και η πλειοψηφία της ΓΣΕΕ με τον "κοινωνικό διάλογο" για τη χώρα μας. Αυτή λοιπόν η στρατηγική των πολυεθνικών, κατά τη γνώμη τους, πρέπει να διεθνοποιηθεί με το Μάαστριχτ και να αρθεί κάθε εμπόδιο, όπως το 8ωρο, ώστε να "απελευθερωθεί" η αγορά εργασίας.

Μέσα σ' αυτή την παγκοσμιοποιημένη αγορά εργασίας, το κεφάλαιο θα εξασφαλίζει φτηνή εργατική δύναμη και οι εργάτες "θα κινούνται" "ελεύθερα". Δηλαδή, θα απολύονται οποιαδήποτε στιγμή, χωρίς καμιά προστασία. Θα δουλεύουν τη μια μέρα 10ωρο, την άλλη 6ωρο, τη μια άνεργοι, την άλλη λίγο απασχολούμενοι, ανασφάλιστοι, οικονομικά εξαθλιωμένοι, συνδικαλιστικά ανίσχυροι, γιατί η πλειοψηφία του συνδικαλιστικού κινήματος δέχεται αυτές τις ρυθμίσεις του κεφαλαίου. Αυτές οι αντιεργατικές ρυθμίσεις ονομάζονται στις συνθήκες του Μάαστριχτ ελευθερία κίνησης προσώπων.

Τελικά η ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗΣ και γενικότερα ΤΩΝ ΠΟΛΥΕΘΝΙΚΩΝ, που μονότονα προπαγανίζει ο Κ. Σημίτης, το ΠΑΣΟΚ και τα άλλα κόμματα είναι ανάγκη άμεσα, συνολικά να αντιπαλευτεί από το σύνολο των εργαζομένων και του λαού. Δεν είναι ένα ζήτημα που απασχολεί μόνο τους εργαζόμενους στις πολυεθνικές.

Το χρηματιστηριακό πολυεθνικό γκρουπ της "Μιρόλιο" "ιταλικό" αποτελείται από 46 εταιρίες που δρουν στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας και της ένδυσης. Από αυτές 13 δρουν στην κλωστοϋφαντουργία, 14 στον ιματισμό και 19 είναι εμπορικές. Από τις 46 οι 16 δρουν στην Ιταλία και οι 30 σε άλλες 14 χώρες: Τυνησία, Γερμανία, Χονγκ - Κονγκ, Αίγυπτο, Ελλάδα (έκλεισε), Γαλλία, Ισπανία, Μαρόκο, Ουκρανία, Τουρκία, Ν. Κορέα, Ολλανδία, Ελβετία, Μάλτα.

Σύμφωνα με την ιταλική εφημερίδα "Liberazione" το γκρουπ απασχολεί 6.000 εργαζόμενους και τα καθαρά κέρδη του το 1996 ήταν 10 δισ. δραχμές. Το 1991 παρήγαγε 70.122.000 μέτρα ύφασμα και 8.400.000 κομμάτια γυναικείου ενδύματος. Σήμερα το πολυεθνικό γκρουπ της "Μιρόλιο" θεωρείται σαν ένα από τα πιο δυναμικά γρουπ της Ευρώπης στον κλάδο της κλωστοϋφαντουργίας - ένδυσης. Παρά τις δυσκολίες στον κλάδο και τις αλλαγές στη 10ετία του '80 και ιδιαίτερα το '87 - '89 το γκρουπ είχε μια αλματώδη ανάπτυξη. Το "μυστικό" της επιτυχίας της πολυεθνικής βρίσκεται, όπως αναφέρουν διάφοροι μελετητές - υποστηρικτές του γκρουπ σε γραπτά τους, στο γεγονός ότι το πολυεθνικό μονοπώλιο ακολούθησε γρήγορα από το '72, με τη δημιουργία της πρώτης του εταιρίας "ΕΛΛΑΣ" στην Ελλάδα, και ιδιαίτερα την περίοδο του 1989 τη ΣΤΡΑΤΗΓΙΚΗ της διεθνοποίησης - παγκοσμιοποίησης.

Εδώ ας σημειώσουμε ότι ο θεωρητικός Κ. Σημίτης έρχεται "δεύτερος" σε ό,τι αφορά την ανακάλυψη της διεθνοποίησης - παγκοσμιοποίησης. Οι top (κορυφαίοι) μάνατζερ των πολυεθνικών μονοπωλίων την ανακάλυψαν και την εφάρμοσαν πολύ πιο πριν. Τι πράγμα όμως είναι διεθνοποίηση - παγκοσμιοποίηση των πολυεθνικών, για την οποία εκστασιάζονται νεοφιλελεύθερα οι συντηρητικοί, οι σοσιαλδημοκράτες, οι "νεοαριστεροί" τύπου ΣΥΝ και οι λάτρεις του "κοινωνικού διαλόγου" του συνδικαλιστικού κινήματος;

Στις συνθήκες ειδικά του ιμπεριαλισμού με τη μεγάλη συγκέντρωση και συγκεντροποίηση της παραγωγής και του κεφαλαίου, το τελευταίο ξεπερνάει πια τα πλαίσια των εθνικών κρατών.

Ετσι, στηριγμένη στις ανάγκες του καπιταλιστικού συστήματος, συντελείται η διαδικασία διεθνοποίησης της οικονομικής ζωής. Αρχίζει η ένωση και η σύμπλεξη των διαφόρων εθνικών κεφαλαίων (εμπορικού, βιομηχανικού, τραπεζικού) και παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις η διεθνοποίηση του χρηματιστικού κεφαλαίου. Το μεγάλο κεφάλαιο, με μόνιμο κίνητρο το υπερκέρδος, στρέφεται πιο έντονα από πριν στη διεθνή καπιταλιστική αγορά. Δυναμώνει έτσι ο βαθμός εκμετάλλευσης της εργατικής τάξης, οξύνεται η αντίθεση κεφαλαίου - εργασίας. Αυτά επιβεβαιώνονται καθημερινά από τη δράση των πολυεθνικών.

Ας δούμε γι' αυτό τι γράφουν οι απολογητές του πολυεθνικού μονοπωλίου που εξετάζουμε. Η στρατηγική της παγκοσμιοποίησης - διεθνοποίησης της πολυεθνικής λένε Ώ και έτσι έγινε Ώ είναι:

Πρώτον στον εμπορικό τομέα:

Παραγωγή προϊόντων βιομηχανικής φίρμας και διεθνοποίηση στον εμπορικό τομέα με την αγορά, συγχώνευση και δημιουργία δικτύου εταιριών στο εξωτερικό. Γι' αυτό η πολυεθνική από το '87 έως το '92, για να διευρύνει την αγορά της, αγόρασε ένα γκρουπ ιματισμού στη Γαλλία, τρία γκρουπ στη Γερμανία, μια εταιρία ιματισμού και τρεις υφαντουργικές στην Ισπανία.

Μετά τη φάση της αγοράς παραγωγικών μονάδων ακολουθεί τη στρατηγική της απόκτησης εμπορικών δικτύων ώστε να καλύπτεται η παραγωγική ικανότητα του γκρουπ. Να μη μείνουν δηλαδή αδιάθετα προϊόντα και επιβαρύνεται το κόστος.

Δεύτερο στο βιομηχανικό τομέα:

Η στρατηγική της πολυεθνικής είναι, βιομηχανοποίηση του προϊόντος και διεθνοποίηση με την αποκέντρωση της παραγωγής σε χώρες με μικρότερο κόστος. Το γκρουπ της "Μιρόλιο" ξεκίνησε τη διαδικασία της διεθνοποίησης το 1972ς από την Ελλάδα, δημιουργώντας την "ΕΛΛΑΣ Α.Ε." και επεκταθηκε σε χώρες της Βόρειας Αφρικής μέχρι το Χονγκ - Κονγκ, τη Ν. Κορέα και την Ουκρανία.

Με λίγα λόγια, η στρατηγική της διεθνοποίησης των πολυεθνικών προϋποθέτει απόλυτη ελευθερία κίνησης και δράσης του κεφαλαίου σε εθνικό και σε παγκόσμιο επίπεδο. Δεν πρέπει να υπάρχει γι' αυτό κανένας προστατευτισμός, κανένα εμπόδιο στη δράση του, δηλαδή, πλήρης ασυδοσία. Προϋποθέτει ελευθερία κίνησης εμπορευμάτων (πρώτων υλών, ημικατεργασμένων υλικών, καταναλωτικών αγαθών), χωρίς καμιά προστασία σε εθνικό επίπεδο. Ελευθερία κίνησης και δράσης των πολυεθνικών στις υπηρεσίες, δηλαδή, τράπεζες τηλεπικοινωνίες, μεταφορές κ.ά.

Τα παραπάνω από παλαιότερα προωθούνταν με φιλομονοπωλιακές ρυθμίσεις, συμβάσεις αποικιοκρατικού χαρακτήρα κ.ά. Σήμερα η ελευθερία δράσης των πολυεθνικών αποφασίζεται και εξασφαλίζεται στις συναντήσεις, αποφάσεις των 7 +σν μισό ηγετών των πιο πλούσιων καπιταλιστικών χωρών, με την ΝΟΕ, με την ΕΕ, το Μάαστριχτ - Αμστερνταμ, με τη διεύρυνση του ΝΑΤΟ, τα πολυεθνικά στρατεύματα και τις πολυεθνικές ιμπεριαλιστικές επεμβάσεις στην Αλβανία, την πρώην Γιουγκοσλαβία, τη Σομαλία κ.α.

Ολοι αυτοί οι οργανισμοί αποτελούν ένα αντιδραστικό οικοδόμημα, που εξασφαλίζει και επιταχύνει την κυριαρχία των πολυεθνικών, ιδιαίτερα μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στην Ευρώπη. Το ΠΑΣΟΚ, ο Κ. Σημίτης, οι συντηρητικοί, οι παλιοί σοσιαλδημοκράτες και νέοι σοσιαλδημοκράτες του ΣΥΝ, σαν γνήσιοι απολογητές - υποστηρικτές της στρατηγικής των πολυεθνικών, μας σερβίρουν καθημερινά τις θεωρίες της παγκοσμιοποίησης της δράσης των πολυεθνικών και του μονόδρομου στο Μάαστριχτ και το ΝΑΤΟ.

Δεν έχουν γι' αυτό καμιά θεωρητική και επιστημονική αξία τα κείμενα και οι θεωρίες τους, γιατί αποτελούν ετεροχρονισμένα αντίγραφα των "θεωριών" των διευθυντικών στελεχών των πολυεθνικών. Εχει τεράστια όμως σημασία η αποκάλυψη στους εργαζόμενους της φιλομονοπωλιακής, βαθιά αντεργατικής και αντιδραστικής πολιτικής που ακολουθούν.

Το Κόμμα μας συμφωνεί και προωθεί τις άμεσες διεκδικήσεις των ταξικών συνδικάτων και του ταξικού ρεύματος των εργαζομένων, που αντιπαλεύουν την κυβερνητική πολιτική, αλλά και την πολιτική των άλλων κομμάτων, της ΝΔ, του ΣΥΝ, αλλά και του ΔΗΚΚΙ που δέχονται τη στρατητική των πολυεθνικών και του κεφαλαίου και προωθούν την ταξική συνεργασία. Υποστηρίζουμε τα άμεσα αιτήματα για την υπεράσπιση του βιοτικού επιπέδου των εργαζομένων και τις μέχρι σήμερα κατακτήσεις τους που θίγονται από το κεφάλαιο, το ντόπιο, το ξένο και τις πολυεθνικές, όπως:

• Πάλη ενάντια στο ελαστικό ωράριο, στην κατάργηση του 8ωρου, 7ωρου, στη διάλυση της κοινωνικής ασφάλισης. Διεκδίκηση 35ωρου, 5ήμερου, 7ωρου με αύξηση αποδοχών και διασφάλιση των συνταξιούχων και ασφαλιστικών δικαιωμάτων.
• Στήριξη των ανέργων με επιδότηση, που να διαρκεί μέχρις ότου εξασφαλιστεί δουλιά στα επίπεδα του 80+εε του βασικού μεροκάματου με διασφάλιση των κοινωνικοασφαλιστικών δικαιωμάτων τους.
• Κατάργηση της υπερεργασίας, δραστική μείωση των υπερωριών, με παράλληλη μείωση έως και μηδενισμό των πρόσκαιρων και προσωρινών θέσεων απασχόλησης.
• Αντιμετώπιση του προβλήματος της μαύρης εργασίας.
• Κατοχύρωση των εργασιακών δικαιωμάτων των εργαζομένων στο φασόν και σε άλλες παρόμοιες μορφές παράκαμψης της σχέσης εξαρτημένης εργασίας.

Η αντιμετώπιση της παγκοσμιοποίησης της δράσης του κεφαλαίου δεν είναι ένα στενό οικονομικό ζήτημα. Είναι ένα τεράστιο πολιτικό ζήτημα, που ειδικά η δράση των πολυεθνικών φέρνει καθημερινά στο προσκήνιο. Η πάλη των εργαζομένων θα έχει αποτέλεσμα και προοπτική εφ' όσον συνδέεται πιο άμεσα και με πολιτικά ζητήματα της αντιιμπεριαλιστικής πάλης.

Γι' αυτό, πέρα από τα άμεσα ζητήματα, οι εργαζόμενοι, οι άνεργοι, τα μεσαία στρώματα, η φτωχή και μεσαία αγροτιά πρέπει να συνειδητοποιούν και να προβάλλουν καθημερινά την ανάγκη να σταματήσουν τα προνόμια και η ασυδοσία του μεγάλου κεφαλαίου και των πολυεθνικών. Αυτό σημαίνει να σταματήσει η πολιτική κινήτρων υπέρ των πολυεθνικών.

Πολλές φορές οι "ηγέτες" του "κοινωνικού διαλόγου" εξωθούν τους εργαζόμενους να διεκδικούν να δοθούν κίνητρα στους εργοδότες και σε πολυεθνικές, προβάλλοντάς τους τον "μπαμπούλα" της μετανάστευσης του κεφαλαίου. Δεν είναι σωστό κάτι τέτοιο.

Η ίδια η κυβέρνηση δίνει κίνητρα να "μεταναστεύει" το κεφάλιο στη Βαλκανική και αλλού. Χρειάζεται, λοιπόν, να αντιπαλευτεί η διείσδυση στα Βαλκάνια. Και αυτό όχι μόνο γιατί γεννά ανεργία, αλλά και γιατί δεν μπορεί η εργατική τάξη της Ελλάδας να ανέχεται να ληστεύεται η εργατική τάξη των Βαλκανίων, γιατί έχει άλλες ηθικές αξίες αντίθετες απ' αυτές του κεφαλαίου. Γιατί σαν τάξη που παλεύει να απελευθερωθεί από τα δεσμά της αστικής τάξης δεν μπορεί να ανέχεται, η αστική τάξη της Ελλάδας να αλυσοδένει και τους λαούς των Βαλκανίων.

Πρέπει να απορριφθεί η λογική της ελεύθερης κίνησης των κεφαλαίων, εμπορευμάτων, υπηρεσιών, που κατοχυρώνει η Συνθήκη του Μάαστριχτ. Οι εργαζόμενοι και ο λαός πρέπει να πουν ένα μεγάλο συνολικό ΟΧΙ στη Συνθήκη του Μάαστριχτ - Αμστερνταμ.

Να προβάλλεται η ανάγκη κλαδικοτομεακών πολιτικών σε αντιμονοπωλιακή κατεύθυνση, ιδιαίτεα στον τομέα της βιομηχανίας, στις μεταφορές Ώ επικοινωνίες, στη βιοτεχνία. Να αντιπαλευτεί η λογική της υποταγής στην παγκοσμιοποίηση της δράσης των πολυεθνικών.

Η δράση των πολυεθνικών σε όλο τον κόσμο οξύνει τη βασική αντίθεση εργασίας - κεφαλαίου και μαζί μ' αυτές όλες τις άλλες αντιθέσεις του ιμπεριαλισμού φέρνει πιο γρήγορα στο προσκήνιο την ανάγκη της έντασης της πάλης για τη δράση των πολυεθνικών -δημιουργεί μεγαλύτερες δυνατότητες συμμαχίας της εργατικής τάξης με τη φτωχή - μεσαία αγροτιά και τα μεσαία στρώματα της πόλης.

Δημιουργεί μεγαλύτερες δυνατότητες συντονισμού, κοινής δράσης και αλληλεγγύης των εργαζομένων στις χώρες της Ευρώπης, των Βαλκανίων, στον κόσμο.

Η δράση των πολυεθνικών φέρνει στο προσκήνιο πιο καθαρά το ερώτημα, με το λαό ή τα μονοπώλια; Η αντιμετώπιση αυτής της κατάστασης της διεθνοποιημένης δράσης του κεφαλαίου δεν υπάρχει ελπίδα να αντιμετωπιστεί από την κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ ούτε φυσικά από "κεντροαριστερές" ή "κεντροδεξιές" κυβερνήσεις.

Χρειάζεται άλλη κυβέρνηση και εξουσία. Η λύση βρίσκεται στην άμεση συγκρότηση του αντιιμπεριαλιστικού - αντιμονοπωλιακού - δημοκρατικού (α/α/δ) μετώπου, που θα διεκδικεί την εξουσία ενάντια στα μονοπώλια και τον ιμπεριαλισμό για το σοσιαλισμό.

Στα μέτωπα πάλης και τις συσπειρώσεις γι' αυτά τα ζητήματα αντιμετώπισης των πολυεθνικών, θα μπαίνουν άμεσα και οι βάσεις για τη συγκρότηση του α/α/δ μετώπου.

Η αντιμετώπιση των πολυεθνικών και η ανάγκη οικοδόμησης του μετώπου επιβάλλει την άμεση και ραγδαία ενίσχυση του ΚΚΕ και της ΚΝΕ στη χώρα μας. Κάνει όμως πιο επιτακτικό και το καθήκον, το παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα να ξεπεράσει δυσκολίες που υπάρχουν. Μα συντονίσει την πάλη του ενάντια στον ιμπεριαλισμό. Να δυναμώσει η διάδοση της ιδεολογίας μας, οι αξίες και οι αρχές του μαρξισμού - λενινισμού.

Ενα ισχυρό παγκόσμιο κομμουνιστικό κίνημα θα βοηθάει αποφασιστικά στην αντιιμπεριαλιστική πάλη των λαών.

Μήτσος ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗΣ

Μέλος της ΚΕ

• Ο Χριστόφορος Δαμάνης πρόσφερε στην ΚΟΒ Νεράιδας Λάρισας 100.000 δρχ.
• Η Ανέζα Δαμάνη πρόσφερε 50.000 δρχ.
• Η Κατερίνα Μπλίκα πρόσφερε 30.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Νεάπολης.
• Η Λαμπρινή Καλπενίδου πρόσφερε 15.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ "Αγ. Νικολάου" Αχαρνών.
• Ο Νικόλαος Καρακόλης πρόσφερε 10.000 δρχ. μέσω ΚΟΒ Καλλιθέας Θεσσαλονίκης.
• Ο Σ. Π. πρόσφερε 20.000 δρχ.
• Ο Βασίλης Παπαδημητρίου πρόσφερε, μέσω ΚΟΒ Ναυπάκτου, 10.000 δρχ.
• Ο Γιάννης Μάλαμας πρόσφερε, μέσω ΚΟΒ Κέντρου Χαϊδαρίου, 20.000 δρχ.
• Ο Βασίλης Μαυροκέφαλος,μέσω ΚΟΒ Πλατείας Αττικής - Βικτώριας, 100.000 δρχ.
• Ο Γιώργος Κουκουλάς από το Ανόβερο πρόσφερε, μέσω ΚΟΒ Κέντρου Χαϊδαρίου, 100.000 δρχ.
• Ο Δήμος Βερβενιώτης πρόσφερε, μέσω ΚΟΒ Καμινίων, 50.000 δρχ.
• Ο Θανάσης Λουκόπουλος πρόσφερε στο ΚΣ της ΚΝΕ 100.000 δρχ.
• Ο Στέφανος Ζένιος πρόσφερε 25.000 δρχ., μέσω της ΝΕ Ιωαννίνων.
• H Εταιρία Ειδών Υγιεινής Β. Λακιώτης ΑΕ 20.000 δρχ.
• Η Φωτούλα Δηναρόγκωνα,μέσω της ΚΟΒ Εξαρχείων, 80.000 δρχ.
• Ο Βάσος Ζαλούμης 10.000 δρχ.
• Ο Γεράσιμος Σάρλος 10.000 δρχ.
• Φίλος του ΚΚΕ από την Αμβέρσα πρόσφερε 30.000 δρχ., μέσω ΚΟΒ Ζωγράφου, για τα 80χρονα.
• Ο δημοσιογράφος Θάνος Σ. Ζαφειρόπουλος προσφέρει, μέσω ΚΟΒ "Ρ", 100.000 δρχ. για τα 80χρονα του ηρωικού και τιμημένου ΚΚΕ, ασυμβίβαστου μαχητή και συμπαραστάτη για τα συμφέροντα των εργαζόμενων, αλλά και ελπίδα και απαντοχή του λαού για δημοκρατία και προκοπή.

Παρακολουθήστε το βδομαδιάτικο αφιέρωμα της τηλεόρασης του "902", για τα 80 χρόνια της Μεγάλης Οκτωβριανής Σοσιαλιστικής Επανάστασης από τις 3 έως τις 9 Νοέμβρη.

Στο διάστημα αυτό η τηλεόραση του "902" αφιερώνει τα βραδινά της προγράμματα στο Μεγάλο Οκτώβρη.

Η επίδραση της Οκτωβριανής Επανάστασης στην ανάπτυξη του παγκόσμιου εργατικού επαναστατικού κινήματος, η απήχησή της στην αφύπνιση των λαών, ο ρόλος της στην εκπαίδευση και τον πολιτισμό, στην προώθηση της ισοτιμίας και χειραφέτησης των γυναικών, είναι μερικά από τα θέματα που θα παρουσιαστούν.

Τη Δευτέρα 3.11.97 ο Δ. Γόντικας,μέλος του ΠΓ, αναχωρεί για το Λένινγκραντ μετά από πρόσκληση του ΚΕΚΡ. Θα πάρει μέρος σε εκδηλώσεις και στη Διεθνή Συνάντηση κομμουνιστικών και εργατικών κομμάτων με θέμα: "Εκτιμήσεις και διδάγματα 80 χρόνια μετά την Οκτωβριανή Επανάσταση".

Επίσης, την Τρίτη 4.11.97 ο Σπύρος Χαλβατζής,μέλος του ΠΓ, αναχωρεί για τη Μόσχα για να πάρει μέρος στην εκδήλωση που οργανώνει το ΚΚΡΟ για να τιμήσει τα 80 χρόνια της Οκτωβριανής Επανάστασης.

Η ΚΟΒ Κέντρου Χαϊδαρίου διοργανώνει τριήμερη εκδρομή προς τιμήν των 80 χρόνων του ΚΚΕ στη Λυκορράχη Κόνιτσας και στις Πρέσπες στις 7, 8 και 9 Νοέμβρη. Πληροφορίες για συμμετοχή στο τηλέφωνο 5817.384.

Η Κομματική Επιτροπή Αρκάδων Αθήνας του ΚΚΕ καλεί τους συντρόφους και φίλους του Κόμματος να πάρουν μέρος στη συγκέντρωση που γίνεται 5 Νοέμβρη και ώρα 6.30 μμ στα γραφεία της ΚΟΑ (Βερανζέρου - Μαρίκας Κοτοπούλη, Ομόνοια) με θέμα: Τρέχουσες πολιτικές εξελίξεις - οργανωτικά.

Σύσκεψη στην ΚΟΑ (Βερανζέρου και Μ. Κοτοπούλη, Ομόνοια) οργανώνουν την Τετάρτη 5 Νοέμβρη, στις 7.00 μμ, οι Ηπειρώτες της Αθήνας, με θέμα: "Πολιτικές εξελίξεις - Οικονομική Εξόρμηση και οργανωτικά ζητήματα".

Η ΝΕ Χανίων του ΚΚΕ οργανώνει πολιτική συγκέντρωση αύριο ΔΕΥΤΕΡΑ 3.11.97 και ώρα 7.00 μμ στην αίθουσα του Δήμου Χανίων, με θέμα: "Πολιτικές εξελίξεις και οι θέσεις του ΚΚΕ".

Ομιλητής θα είναι ο Μήτσος Αρβανιτάκης, μέλος της Γραμματείας της ΚΕ του ΚΚΕ.