Βρισκόμαστε ήδη ένα μήνα μετά την έναρξη της απεργίας των καθηγητών και 15 μέρες μετά την έναρξη της απεργίας των δασκάλων. Η κυβέρνηση, έχοντας και το μαχαίρι και το πεπόνι, ισχυρίζεται μέσα από τα Μέσα Μαζικής ενημέρωσης ότι με τις αυξήσεις που έχει δώσει στους εκπαιδευτικούς οι μισθοί τους πλέον ξεκινούν από 350.000 δραχμές στον πρωτοδιόριστο και φτάνουν στα ανώτερα κλιμάκια στις 700.000(!), και ο λόγος στους συνομιλητές μας, για να μας πουν τι ακριβώς συμβαίνει.

Σ. Σάββας: Αν αυτός ο ισχυρισμός είναι αληθής, σημαίνει ότι έχει αναιρεθεί από την ίδια την κυβέρνηση η οικονομική της πολιτική. Κάτι τέτοιο, βέβαια, δε συμβαίνει. Αυτό που πράγματι συμβαίνει είναι ότι η κυβέρνηση διακηρύσσει από τη μία πως ο λαός πρέπει "να σφίξει το ζωνάρι", για να επιτευχθούν οι δείκτες του Μάαστριχτ και της σύγκλισης και από την άλλη φροντίζει αυτό να ισχύει μόνο για τους εργαζόμενους, βεβαίως και για τους καθηγητές.

Στην πραγματικότητα οι αυξήσεις στους μισθούς των εκπαιδευτικών είναι αυτές ακριβώς που προβλέπει η εισοδηματική πολιτική του 2,5% + 2,5%, συν τις 15.000 δραχμές που κερδίσαμε μέχρι τώρα από την απεργία μας και αυτές σε τρεις δόσεις.

Την ίδια ώρα γνωρίζουμε από την έκθεση της Ευρωπαϊκής Ενωσης του Νοέμβρη, ότι ο πληθωρισμός θα κυμανθεί γύρω στο 7%. Που σημαίνει πως η μεγάλη μάζα των εκπαιδευτικών με λιγότερα από 15 χρόνια υπηρεσίας, με βάση το 2,5 + 2,5, όχι μόνο δε θα έχει πραγματική αύξηση του μισθού, αντίθετα θα έχει και νέες σημαντικές απώλειες. Οι συνάδελφοι που έχουν πάνω από 15 χρόνια υπηρεσία θα ισοσταθμίσουν με τις αυξήσεις στους μισθούς τους το ποσοστό του πληθωρισμού και μόνο αυτοί που έχουν 33 χρόνια θα δουν τους μισθούς τους να αυξάνονται 1 με 1,5% Αυτή είναι η μόνη αλήθεια και καμία αλχημεία δεν μπορεί να την κρύψει.

Δ. Αγκαβανάκης: Με τους ίδιους ακριβώς υπολογισμούς που ισχύουν για τους καθηγητές, οι καθαρές αυξήσεις που έδωσε η κυβέρνηση στους δασκάλους από τη μέχρι τώρα πορεία του αγώνα μας είναι 3.600 τον μήνα. Μην ξεχνάμε όμως ότι έρχεται και το νέο ασφαλιστικό νομοσχέδιο που προβλέπει αύξηση των κρατήσεων για τα ασφαλιστικά ταμεία κατά 6%, που σημαίνει ότι η αύξηση έχει εξανεμιστεί πριν ακόμα δοθεί, ενώ θα προκύψει, μάλιστα, και μείωση μισθού. Η πρόκληση γίνεται μεγαλύτερη καθώς όλα αυτά, συμβαίνουν όταν 2,3 τρισ. είναι οι βεβαιωμένοι και ανείσπραχτοι φόροι των βιομηχάνων, όταν τα κέρδη των βιομηχάνων αυξήθηκαν το '96 κατά 32% και όταν οι καταθέσεις της ελληνικής ολιγαρχίας στις ελβετικές τράπεζες με επίσημα στοιχεία του ΟΟΣΑ φτάνουν τα 3,2 τρισ.

- Οσον αφορά τα υπόλοιπα αιτήματα του κλάδου, σε ποιο σημείο βρίσκεται η διαπραγμάτευση;

Σ. Σάββας: Είναι αυτονόητο ότι αν η κυβέρνηση δεν αντιμετωπίσει γενικότερα το οικονομικό πρόβλημα της εκπαίδευσης, δεν μπορεί να ικανοποιηθεί κανένα από τα υπόλοιπα αιτήματα των εκπαιδευτικών και των δύο βαθμίδων.

Μέσα από την αύξηση των δαπανών για την Παιδεία περνά η λύση όλων των αιτημάτων. Το καθαρά μισθολογικό, η μείωση των μαθητών ανά τάξη, η επιμόρφωση των εκπαιδευτικών, η καθιέρωση μόνο πρωινής βάρδιας στα σχολεία, το συνταξιοδοτικό πρόβλημα - που με τη σημερινή πολιτική της κυβέρνησης μπορεί να φτάσει ο εκπαιδευτικός 65 ετών και να διδάσκει ακόμα - όλα αυτά δεν μπορούν να λυθούν αν δε λυθεί το συνολικότερο οικονομικό πρόβλημα που συνδέεται με το αίτημα για αύξηση των δαπανών στο 15% του κρατικού προϋπολογισμού.

Η κυβέρνηση, λοιπόν, δεν έδωσε καμία συγκεκριμένη απάντηση στα αιτήματά μας. Δεν είπε, έστω, "δεσμεύομαι ότι του χρόνου θα κάνω τόσους διορισμούς" (σύμφωνα με αυτά που ζητάμε), ή "δεσμεύομαι σε τόσα σχολικά έτη να έχει μειωθεί ο αριθμός μαθητών ανά τάξη", ή "θα προχωρήσω αυτό το συγκεκριμένο πρόγραμμα επιμόρφωσης". Δεν έχει απαντήσει συγκεκριμένα σε τίποτα.

Δ. Αγκαβανάκης: Το ίδιο διαπιστώθηκε και στις συναντήσεις που είχε με τους δασκάλους η κυβέρνηση. Πέρα από τις 3.600 δραχμές των μήνα, δεν απάντησε συγκεκριμένα και δε δεσμεύτηκε, ούτε για το συνταξιοδοτικό, ούτε για την εξομοίωση των πτυχίων μεταξύ πτυχιούχων Παιδαγωγικών Τμημάτων και Παιδαγωγικών Ακαδημιών, ούτε για κανένα από τα υπόλοιπα αιτήματα που συμπίπτουν με αυτά των καθηγητών.

Τόσο η κυβέρνηση, όσο - εμμέσως πλην σαφώς - και τα κόμματα που συμφωνούν επί της ουσίας με την πολιτική της αξιώνουν να σταματήσουν εδώ και τώρα οι κινητοποιήσεις των καθηγητών, με πρόσχημα τις χαμένες ώρες. Ακούμε την ίδια ώρα συνδικαλιστές των παρατάξεων, που στηρίζονται από αυτά τα κόμματα να λένε, ανεπίσημα βέβαια, ότι δεν μπορούν να πάνε αυτήν τη στιγμή σε κάποια γενική συνέλευση και να ζητήσουν την αναστολή των κινητοποιήσεων, γιατί θα συναντήσουν τη γενική κατακραυγή. Τι δείχνει αυτό;

Δ. Κρομύδας: Δείχνει ακριβώς τις συνθήκες που επικρατούν αυτήν τη στιγμή στη βάση των εκπαιδευτικών. Δείχνει την έντονη δυσφορία τους για την εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης, αλλά και για τη συνολικότερη πολιτική της. Ετσι έχουν κάνει καθαρό πως δε δέχονται να δουν συνδικαλιστή να υπερασπίζει αυτήν την πολιτική. Αυτό δημιουργεί προβλήματα σε ορισμένους. Η ηγεσία του ΔΣ της ΟΛΜΕ σύρεται αυτήν τη στιγμή στον αγώνα από την ίδια τη βάση.Τα όσα κουβεντιάζονται αυτές τις μέρες και όσα γίνονται στη διάρκεια των διαδηλώσεων δείχνουν τη δυναμική που υπάρχει σήμερα σε αυτό το κίνημα. Είναι ένα καζάνι που βράζει. Και είναι έτοιμο να εκραγεί προς όλες τις κατευθύνσεις. Οι καθηγητές έχουν κάνει καθαρό ότι δε θα περάσει η πολιτική του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου" τόσο εύκολα, όσο ενδεχομένως αρχικά να πίστευε η κυβέρνηση ότι θα περάσει.

Η κυβέρνηση το γνωρίζει ήδη αυτό και ακολουθεί από την έναρξη της απεργίας μια παρελκυστική τακτική, που ξεκίνησε από τη δυσφήμιση του αγώνα μας και κατέληξε σήμερα να παρουσιάζει ψεύτικα στοιχεία για τις αυξήσεις.

Αυτό, βέβαια, εξοργίζει ακόμα περισσότερο τους απεργούς, κάνει πιο έντονες τις μορφές που παίρνει ο αγώνας. Κι έτσι, ήδη, γίνονται πλατύτερα καθαρά τα δύο μέτωπα που έχει αυτός ο αγώνας: Από τη μία οι εκπαιδευτικοί δίνουν αγώνα επιβίωσης για να σταματήσουν να δουλεύουν σε οικοδομές και ωςνυχτοφύλακες για να τα βγάλουν πέρα. Ταυτόχρονα, παλεύουν για την υπεράσπιση, αναβάθμιση και διεύρυνση του δημόσιου σχολείου. Για να αντισταθούν στην πολιτική του Μάαστριχτ και της "Λευκής Βίβλου", που θέλει να μεταβάλει την εκπαίδευση σε εμπορεύσιμο είδος. Με μια κουβέντα: Ο αγώνας των εκπαιδευτικών γίνεται κομμάτι του γενικότερου αγώνα του λαού ενάντια στην αντιλαϊκή πολιτική της κυβέρνησης. Αυτό ορισμένοι θέλουν να το αποτρέψουν, αλλά η δυναμική που έχει αναπτυχθεί στη βάση δεν τους το επιτρέπει.

- Διαπιστώσαμε μια αλλαγή στάσης και του προέδρου της ΔΟΕ, στελέχους της ΠΑΣΚ, αμέσως μετά τη συνάντηση της Τετάρτης, που είχε το ΔΣ της ΔΟΕ με τον πρωθυπουργό. Βγήκε τελικά και μίλησε για συνέχιση της απεργίας και στους δασκάλους.

Δ. Αγκαβανάκης: Αυτή ακριβώς είναι η μοίρα των κυβερνητικών συνδικαλιστών. Προσπαθούν να συμβιβάσουν τα ασυμβίβαστα, αλλά αυτό δε γίνεται κατορθωτό. Είναι υποχρεωμένοι να πάρουν υπόψη το κοινό αίσθημα της βάσης των δασκάλων και νηπιαγωγών ενάντια στην πολιτική της κυβέρνησης, ενώ την ίδια ώρα θέλουν να υπερασπίσουν και αυτή την πολιτική.

Ομως πώς μπορεί να γίνει αυτό, όταν σε ένα πολύ μεγάλο βαθμό οι δάσκαλοι και οι νηπιαγωγοί μιλούσαν για "ξεφτίλα", ρωτώντας: "Είναι δυνατόν να κάνουμε τέτοιον αγώνα για 3.600 δραχμές;".

Πάντως ας μην καλλιεργούνται αυταπάτες για ορισμένα φαινόμενα και ειδικά για την τακτική της ΠΑΣΚ (χωρίς να εξαιρούνται από τις ίδιες τους τις πράξεις και οι άλλες παρατάξεις - ΔΑΚΕ, Συνεργασία, Παρεμβάσεις). Από την αρχή κάνει το παν για να εκφυλιστεί ο απεργιακός αγώνας των δασκάλων. Τι είδους αγώνα έκαναν για να τονώσουν τα ποσοστά της απεργίας; Πόσα στελέχη τους πήγαν περιοδείες στην επαρχία για να ανεβάσουν τη συμμετοχή στην απεργία; Κανείς, πλην ελαχίστων εξαιρέσεων. Μόνο η δική μας παράταξη, η ΔΕΕ, έκανε και κάνει το παν, μέσα στις δυνατότητές της, για να ενημερώσει τους συναδέλφους σε όλη τη χώρα για την αναγκαιότητα του απεργιακού αγώνα. Οι συσχετισμοί είναι αρνητικοί στην κορυφή και η ελπίδα θα υπάρχει μόνο όσο η βάση των δασκάλων θα πιέζει σε αγωνιστική κατεύθυνση.

Δ. Κρομύδας: Πάντως να ξέρουν οι παρατάξεις εκείνες στη ΔΟΕ και την ΟΛΜΕ ότι τα όποια σχέδιά τους για σταμάτημα αυτού του αγώνα δεν πρόκειται να περάσουν εύκολα. Θα συναντήσουν τη σθεναρή αντίσταση της βάσης των εκπαιδευτικών. Δεν είναι τυχαίο το σύνθημα "αντέχουμε", που ακούγεται ξανά και ξανά στις διαδηλώσεις. Γι' αυτό και οι κυβερνητικοί συνδικαλιστές προσπαθούν να δημιουργήσουν τεχνητές αντιπαραθέσεις, μεταξύ δασκάλων, καθηγητών και των υπόλοιπων φορέων της εκπαίδευσης. Εκεί εντάσσεται και η προσπάθεια της πλειοψηφίας του ΔΣ της Ομοσπονδίας Γονέων Αθήνας - να διασπάσει το μπλοκ γονιών, μαθητών, εκπαιδευτικών - η οποία γράφει στα παλιά της τα παπούτσια τα δεκάδες ψηφίσματα συμπαράστασης που εκδίδουν καθημερινά οι Ενώσεις Γονέων της Αθήνας στους απεργούς. Φοβούνται το μέτωπο Παιδείας, όπως φοβάται ο διάολος το λιβάνι και πέρα από τις όποιες αγωνιστικές κορόνες που "πετάνε" διαρκώς, κάνουν το παν για να μη συναντηθεί ο αγώνας των εκπαιδευτικών με τον αγώνα των υπόλοιπων λαϊκών στρωμάτων. Μόνο που αυτό έχει ήδη συμβεί με μεγάλη επιτυχία στο συλλαλητήριο της Πέμπτης. Κι αυτό είναι μία σημαντική παρακαταθήκη...

Εκπαιδευτικοί από όλους τους νομούς της Μακεδονίας και μαζί τους φορείς του μαζικού λαϊκού κινήματος συγκεντρώνονται αύριο, Δευτέρα, στις 12.30 το μεσημέρι μπροστά στο Λευκό Πύργο, για να διεκδικήσουν να ανοίξουν τα σχολεία με τους εκπαιδευτικούς και την εκπαίδευση δικαιωμένους.

Μαθητές, γονείς, φοιτητές, συνταξιούχοι, εργαζόμενοι καλούνται να δώσουν μαζικό και δυναμικό "παρών" μπροστά από το Λευκό Πύργο, για να απαντήσουν στις προσπάθειες υπονόμευσης του αγώνα των εκπαιδευτικών. Καλούνται να δηλώσουν με την παρουσία τους ότι δεν έχουν τίποτα να χωρίσουν με τους εκπαιδευτικούς, αλλά, αντίθετα, ενώνουν τις φωνές τους με εκείνους για τη δικαίωση του εκπαιδευτικού και της εκπαίδευσης.

Καλούνται να διεκδικήσουν μαζί με τους εκπαιδευτικούς μόρφωση και δουλιά χωρίς φραγμούς και διακρίσεις, 15% για την παιδεία, αναβάθμιση και διεύρυνση της δημόσιας και δωρεάν εκπαίδευσης, ενάντια στην ιδιωτικοποίηση, αναβάθμιση του εκπαιδευτικού, μορφωτική και οικονομική.

Θα κληθούν παράλληλα να απαντήσουν στα νέα αντιεκπαιδευτικά μέτρα, που εξήγγειλε ο υπουργός Παιδείας, ο οποίος μάλιστα την ίδια μέρα θα βρίσκεται στη Θεσσαλονίκη προκειμένου να συναντηθεί με τις Συγκλήτους του Πανεπιστημίου Μακεδονίας και του Αριστοτέλειου Πανεπιστημίου, στο πλαίσιο του "διαλόγου" που έχει ξεκινήσει ήδη με τα πανεπιστήμια για την "ελεύθερη" πρόσβαση στην τριτοβάθμια εκπαίδευση. Οι εκπαιδευτικοί στο πλαίσιο του συλλαλητηρίου θα επιδιώξουν να συναντήσουν τον υπουργό.

Οι καθηγητές της Θεσσαλονίκης, με στόχο να αντιμετωπίσουν την κυβερνητική προπαγάνδα ενάντια στον αγωνιζόμενο κλάδο, αναλαμβάνουν πρωτοβουλίες ενημέρωσης γονιών και μαθητών. Σήμερα,στις 11 το πρωί, οι πέντε ΕΛΜΕ της Θεσσαλονίκης καλούν στο σχολικό συγκρότημα της Κασσάνδρου όλους τους συλλόγους γονέων και κηδεμόνων και τα 15μελή μαθητικά συμβούλια, προκειμένου να τους ενημερώσουν για τις θέσεις και τον αγώνα του κλάδου, αλλά και την προπαγάνδα της κυβέρνησης που έχει ως στόχο να προκαλέσει ρήγματα στο μέτωπο εκπαιδευτικών, μαθητών και γονιών.

Με δεδομένο το γεγονός ότι ο αγώνας των εκπαιδευτικών έχει φτάσει ήδη σε μια κρίσιμη καμπή και ταυτόχρονα εμφανίζεται με οξύτερο τρόπο η κυβερνητική αδιαλλαξία, ρωτάμε τους συνομιλητές μας για το ποιές είναι οι προτάσεις της ΔΕΕ.

Δ. Κρομύδας: Αυτό που υποστηρίζει η ΔΕΕ από την αρχή του αγώνα, και παλεύει και τώρα, είναι, πρώτον, να υπάρξει παραπέρα ενίσχυση των απεργιακών επιτροπών αγώνα,και της κεντρικής και των περιφερειακών, αφού οι απεργιακές επιτροπές είναι ο κινητήριος μοχλός αυτού του αγώνα.Δεύτερο, να ανοιχτούν οι εκπαιδευτικοί και στους άλλους εργασιακούς χώρους, στους άλλους κλάδους,να πάμε να βρούμε τους συναδέλφους εκεί που δουλεύουν και μέσα από αυτές τις ενημερωτικές περιοδείες να τους καλέσουμε να συμπαρασταθούν έμπρακτα ακόμα περισσότερο, να τους πείσουμε ότι ο αγώνας ετούτος έχουν συμφέρον να γίνει και δικός τους αγώνας. Να κάνουμε το ίδιο στις γειτονιές, στους δήμους. Να πάμε εμείς να βρούμε όλες τις ενώσεις γονέων και να μιλήσουμε μαζί τους, να δώσουμε στους γονείς να καταλάβουν ότι η νίκη του δικού μας αγώνα θα σημαίνει και καλύτερη εκπαίδευση στο σχολείο και λιγότερα βάρη για αυτούς. Να αξιοποιήσουμε αυτό που μας φωνάζουν οι μαθητές μας "σας θέλουμε πίσω με ψηλά το κεφάλι".

Ταυτόχρονα, βέβαια, η ΔΕΕ, είναι έτοιμη και προσπαθεί να προετοιμάσει και τη βάση των εκπαιδευτικών για ενδεχόμενη κορύφωση της κυβερνητικής αδιαλλαξίας που θα εκφραστεί μέσα και από ένταση των διασπαστικών φαινομένων και προσπαθειών από τις άλλες παρατάξεις (ΠΑΣΚ, ΔΑΚΕ, ΣΥΝΕΡΓΑΣΙΑ, Παρεμβάσεις). Και αυτός ο κίνδυνος δεν είναι φανταστικός. Πρώτα στελέχη αυτών των παρατάξεων δεν κρύβουν ότι στόχευαν σε ολιγοήμερο αγώνα και τώρα τρίβουν τα μάτια τους και δεν το πιστεύουν αυτό που συμβαίνει. Οπως επίσης δεν περίμεναν ότι ο αγώνας μας θα αγκαλιάσει συνολικά όλα τα προβλήματα της δημόσιας δωρεάν παιδείας και ότι θα απαιτούμε τη λύση τους συνολικά πέρα από τις άμεσες οικονομικές διεκδικήσεις του κλάδου, έτσι που να αποκτά αντικειμενικά πλέον και πολιτικά χαρακτηριστικά, με παλλαϊκές διαστάσεις. Φυσικά σε αυτό μέτρησε η προσπάθεια που καταβάλλει η Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα.

Σ. Σάββας: Πρέπει να τονιστεί ιδιαίτερα η ενίσχυση των απεργιακών επιτροπών από όλους μας. Η Κεντρική Απεργιακή Επιτροπή έχει δώσει το αίμα της για την επιτυχία αυτού του αγώνα και η βάση θα πρέπει να απαιτήσει από το ΔΣ της Ομοσπονδίας να της αναγνωρίσει πιο ενεργό ρόλο, να δεχτεί να παίρνει μέρος και αυτή στις διαπραγματεύσεις. Αν δεν το κάνει αυτό στη συνέχεια, το ΔΣ, τότε θα δώσει το δικαίωμα να πιστέψουμε όλοι ότι το κάνει σκόπιμα, γιατί δε διαπραγματεύεται σύμφωνα με τα συμφέροντα του κλάδου.

Τέλος, η ΔΕΕ, παλεύει για να γίνει ο αγώνας αυτός αγώνας όλων των εργαζομένων, να ανοιχτούν οι απεργιακές επιτροπές στον λαό, να διοργανωθούν και σε άλλες πόλεις κοινά συλλαλητήρια. Να προλάβουμε τους στημένους "αγανακτισμένους γονείς" που θα βγαίνουν στα τηλεοπτικά παράθυρα, σταλμένοι από την κυβέρνηση.

Ο αγώνας των εκπαιδευτικών για την αναβάθμιση της δημόσιας Παιδείας μπορεί και πρέπει να γίνει αγώνας όλου του λαού. Αυτό τονίζουν σε συνέντευξή τους στο "Ρ", τα στελέχη της "Δμοσιοϋπαλληλικής Ενότητας Εκπαιδευτικών", Δημήτρης Αγκαβανάκης, δάσκαλος, αντιπρόεδρος της ΑΔΕΔΥ, και οι καθηγητές Δημήτρης Κρομύδας και Σάββας Σάββας.

Απαντούν συγκεκριμένα για τις... "παροχές" της κυβέρνησης προς τους εκπαιδευτικούς, για το ποιες είναι πράγματι οι αυξήσεις που έδωσε, αλλά και για την άρνησή της να απαντήσει συγκεκριμένα στα υπόλοιπα αιτήματα των δασκάλων και καθηγητών: Για τους μαζικούς διορισμούς εκπαιδευτικών και στις δύο βαθμίδες, για τη μείωση του αριθμού μαθητών ανά τμήμα, για λύση του συνταξιοδοτικού προβλήματος, για τη λειτουργία των σχολείων μόνο σε πρωινή βάρδια, για την επιμόρφωση των εκπαιδευτικών.

Τα στελέχη της ΔΕΕ επισημαίνουν ότι έχει εκφραστεί μία αναντιστοιχία διαθέσεων ανάμεσα στη βάση του κινήματος των εκπαιδευτικών και τις ηγεσίες των δύο ομοσπονδιών και τονίζουν την ανάγκη να μην εφησυχάσουν οι εκπαιδευτικοί ούτε στιγμή.

Μιλούν για τα πολιτικά χαρακτηριστικά που παίρνει αυτός ο αγώνας και για τις προτάσεις που καταθέτει η "Δημοσιοϋπαλληλική Ενότητα Εκπαιδευτικών" για το επόμενο διάστημα της απεργίας. Για την ανάγκη να ανοιχτούν οι εκπαιδευτικοί σε όλον το λαό, να τον ενημερώσουν για τα αιτήματά τους και την ανάγκη να συστρατευτούν μαζί εργαζόμενοι, εκπαιδευτικοί και σπουδάζουσα νεολαία, σε ένα ενιαίο Μέτωπο για την υπεράσπιση του δημόσιου δωρεάν χαρακτήρα του εκπαιδευτικού συστήματος.

Oι συνδικαλιστές εκπαιδευτικοί συζητούν με το συντάκτη του "Ρ"

Αντικειμενικά, πλέον, ο αγώνας των εκπαιδευτικών προσλαμβάνει πολιτικό περιεχόμενο

Αποψη προηγούμενου συλλαλητήριου εκπαιδευτικών, που εδώ και ένα μήνα συγκλονίζουν τη χώρα με τις κινητοποιήσεις τους

Συνέντευξη: Φώτης ΚΟΝΤΟΠΟΥΛΟΣ