ΑΛΕΞΑΝΔΡΟΣ ΣΩΤΗΡΙΑΝΟΣ,Νύμφες Κέρκυρας. Η υποταγμένη μας στους πολεμοκάπηλους κυβέρνηση έχει υπογράψει, με τα χέρια βουτηγμένα στο αίμα, την παραχώρηση της ελληνικής γης για ορμητήριο των ΑμερικανοΝΑΤΟικών και στάθμευση εργαλείων θανάτου. Στα βόρεια της Κέρκυρας, λίγα μίλια από κει που κατοικώ, είναι αγκυροβολημένα τα χαλύβδινα τέρατα που εκτοξεύουν φωτιά και σίδερο πάνω σε ανθρώπινα κορμιά.

Η γη των Γιάνκηδων, κατά τον Β Παγκόσμιο Πόλεμο, δεν ποτίστηκε με αίμα. Ο λαός της δε βρέθηκε μέσα στις φωτιές των βομβαρδισμών, των σφαγών, των εκτελέσεων και όλων των άλλων "καλών" που έχει ο πόλεμος. Η δική μας γη είναι σπαρμένη με κόκαλα και ποτισμένη με το αίμα των πατριωτών αγωνιστών για την εθνική μας ανεξαρτησία. Αυτή τη γη πρέπει να τη σεβαστούμε και να μην επιτρέπουμε να τη μολύνουν τα ξένα επιθετικά στρατεύματα.

Εξω από την πατρίδα μας οι εχθροί του λαού μας. Εξω από τα Βαλκάνια τα αμερικανοΝΑΤΟικά γεράκια.

ΘΑΝΑΣΗΣ ΜΙΤΖΕΛΟΣ,δημοσιογράφος, Αθήνα. Σας εκφράζω τις ευχές μου, καθώς και τα συγχαρητήριά μου για το αφιέρωμα που κάνατε στον μεγάλο αγωνιστή της Αριστεράς και της Ειρήνης, τον αδικοχαμένο βουλευτή της Αριστεράς και της ΕΔΑ, τον Γρηγόρη Λαμπράκη.

Παράλληλα θα ήθελα να σας προτρέψω να κάνετε ένα εκτενέστερο ρεπορτάζ - αφιέρωμα με σπάνιο φωτογραφικό υλικό, τώρα που η ημερομηνία της δολοφονίας του πλησιάζει. Επιπλέον θα σας παρακαλούσα για μια φορά ακόμη να αναφερθείτε στο ρόλο όλων αυτών των παρακρατικών οργανώσεων ή μεμονωμένων ατόμων, που κοσμούσαν το κράτος του τότε "ηγέτη", του Καραμανλή.

Αυτά, με τις καλύτερες ευχές μου για καλή επιτυχία στις ευρωεκλογές και γενικότερα σε κάθε λαϊκό αγώνα.

ΑΓΓΕΛΙΚΗ ΒΡΥΩΝΗ,αγρότισσα, Καλαμάτα. Σαν οπαδός του ΚΚΕ που είμαι, πιστεύω πως όλοι εμείς οι απλοί άνθρωποι πρέπει να υποστηρίξουμε τους υποψήφιους ευρωβουλευτές του ΚΚΕ και να στείλουμε όσους πιο πολλούς μπορούμε. Γιατί όλοι ξέρουν πως μόνο οι κομμουνιστές παλεύουν ενάντια στις εντολές των Βρυξελλών, γιατί είναι οι μόνοι που αγωνίζονται δυναμικά, οργανώνουν αντιπολεμικά συλλαλητήρια, υπερασπίζονται το δίκιο των λαών. Οι θέσεις του ΚΚΕ είναι πάντα ενάντια σε κάθε πόλεμο που στρέφεται κατά των λαών και υπέρ των συμφερόντων του μεγάλου κεφαλαίου.

Στην Ευρωβουλή πρέπει να στείλουμε αγωνιστές που να βροντοφωνάζουν για την ειρήνη, την εθνική ανεξαρτησία και το δίκιο των απλών ανθρώπων.

Η τελική έκβαση είναι πάντα αυτό που μετράει.

ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΓΕΩΡΓΙΑΔΗΣ,Κιλκίς. Απευθυνόμενος στην αρμόδια υπηρεσία του υπουργείου Εξωτερικών της Ελλάδας, με αγανάκτηση, σε γράμμα που μας έστειλε, καταγγέλλει την απαράδεκτη αδιαφορία που υπέδειξαν οι υπάλληλοι του προξενείου μας στη Βουδαπέστη, για ζήτημα προσωπικό του, όταν χρειάστηκε τη συνδρομή τους. Δεν του απάντησαν καν στα συστημένα γράμματά του, καθώς και στο τηλέφωνο, που τον άφησαν να περιμένει 10 λεπτά χωρίς τελικά να τον συνδέσουν με τον πρόξενο, όπως τους ζήτησε. Και ζητά να του απαντήσουν σύντομα για το συγκεκριμένο θέμα που έχει θέσει υπόψη τους.

Με επιστολή του προς τους αρμόδιους υπουργούς και κοινοποίηση προς τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, τα πολιτικά κόμματα και την Κομισιόν, ο 32χρονος κωφάλαλος ΕΜΜΑΝΟΥΗΛ ΑΓΓΕΛΑΚΗΣ, διατυπώνει την απελπισία στην οποία οδηγεί η εγκατάλειψη από την πολιτεία των Ατόμων με Ειδικές Ανάγκες (ΑμΕΑ): Η επιστολή έχει ως εξής: "Γεννήθηκα το 1966 και είμαι άτομο με ειδικές ανάγκες(κωφάλαλος) με ποσοστό αναπηρίας 67% και άνω. Το 1971 σε ηλικία 5 ετών μετακομίσαμε οικογενειακώς από την Κρήτη στην Αθήνα για να φοιτήσω σε ειδικό σχολείο. Μετά από 16 χρόνια φοίτηση τελείωσα Δημοτικό, Γυμνάσιο και Λύκειο. Επίσης πήρα πτυχίο χειριστού κομπιούτερ από σχολή ΟΑΕΔ του Δήμου Αργυρουπόλεως. Το 1987 το χρόνο που τελείωσα το Λύκειο, υπέβαλα στη Νομαρχία Αθηνών μέσω του ΟΑΕΔ και βάση του Ν. 1648/86, αίτηση για ανεύρεση εργασίας όπως προβλέπει ο παραπάνω νόμος και με αριθμό πρωτοκόλλου 349/22/6 - 1987. Από τότε έχουν περάσει 12 ολόκληρα χρόνια. Μέσα σε αυτό το διάστημα οι γονείς μου κι εγώ έχουμε πάρα πολλές φορές ενοχλήσει για το θέμα μου τη Νομαρχία, τον ΟΑΕΔ και διάφορους άλλους φορείς, κρατικούς κλπ. Δυστυχώς όλοι τους μάς κοροϊδεύουν, μας καθησυχάζουν, δήθεν να μην ανησυχούμε και θα έρθει και η σειρά μας. Ομως δεν ήρθε ακόμα. Γιατί; Εγώ τώρα αισθάνομαι προδομένος από την ίδια την πολιτεία που εφαρμόζει τους νόμους για τους μισούς Ελληνες. Αισθάνομαι άνθρωπος ενός κατώτερου θεού. Είμαι Ελληνας και παρόλο που έχω αυτή την αναπηρία, δεν υστερώ σε τίποτα από κανένα συνομήλικό μου... Είχα όμως και εξακολουθώ να έχω την ατυχία να μην είμαι παιδί ενός σημερινού επίγειου θεού. Τώρα είμαι 32 χρόνων. Τι θα κάνω χωρίς δουλιά; Η ίδια η πολιτεία με σπρώχνει στην απελπισία, στην απόγνωση, στην τρέλα. Από το 1987 μέχρι σήμερα έχουν βρει δουλιά (αν και βρισκόμαστε στην ίδια οικογενειακή κατάσταση) όλοι οι γνωστοί και γνωστές μου των οποίων τα επίθετα έχω, αν και τελείωσαν το Λύκειο πολύ αργότερα από εμένα 6 έως και 8 χρόνια. Τούς βρήκαν δουλιά. Περιμένω απάντηση".

Η παρακάτω επιστολή είναι γραμμένη από έναν άνθρωπο, που βρίσκεται έξω από τον κομματικό χώρο του ΚΚΕ, και τη δημοσιεύουμε ολόκληρη:

"Σήμερα τα τελευταία προσχήματα των δυνάμεων της απανταχού "κεντροαρισ- τέρας" κατέρρευσαν και αναδείχτηκε πια όχι ο "εξωραϊστικός" παλιός ρόλος της, αλλά ο ηγεμονικός και προωθητικός για την ιδεολογία του φιλελευθε-ρισμού και την ιμπεριαλιστική πολιτική.

Η σημερινή φτιασιδωμένη "αριστερά", η κεντροαριστερά των βομβαρδισμών, μας οικοδομεί έναν κόσμο δηλητηριασμένων ανθρώπων από τις διοξίνες, τα κλοφέν, τα γενετικά τροποποιημένα προϊόντα. Εναν κόσμο πλουτισμού των ελάχιστων σε βάρος της εξαθλίωσης των εκατομμυρίων. Με ελαστικοποιημένες εργασιακές σχέσεις, αρρωστημένο καταναλωτισμό, τη λαϊκή αποταμίευση στα χέρια των τζογαδόρων στα χρηματιστήρια, τα ψυχαγωγικά σκουπίδια στην τηλεόραση και το ραδιόφωνο και τον απόλυτο έλεγχο των πάντων.

Είναι βέβαιο ότι αυτός ο εφιάλτης δεν έχει καμιά σχέση με τα Βαλκάνια, τη Μεσόγειο, την Ευρώπη, που οραματιστήκαμε και εξακολουθούμε να αναζητούμε.

Η ιστορική Αριστερά, το ΚΚΕ, που σε μεγάλες κρίσιμες ιστορικές στιγμές σήκωσε την ευθύνη και την πρωτοβουλία, μπορεί να δώσει το καινούριο έναυσμα "για να γενούνε τα σκοτάδια λάμψη". Με τις πρόσφατες κινήσεις του δείχνει να το ιχνηλατεί θετικά. Η ιστορική πρόκληση είναι τρομερή, η δυναμική των προβλημάτων και η πολιτική μοναξιά χιλιάδων ανθρώπων (πολιτικά ανέστιων) το έλκει σε πρωταγωνιστικό ρόλο.

Οι άνθρωποι του μόχθου, της τέχνης και του πολιτισμού, οι πατριωτικές και προοδευτικές δυνάμεις μπορούν από την αντιεκμεταλλευτική κοσμοαντίληψη της Αριστεράς να συσπειρωθούν. Υπήρξαν και σωστά και λάθη. Ο καθένας κάνει τις ερμηνείες του με τις αφετηρίες, τα βιώματα και τον προσωπικό πολιτισμό του, σεβόμενος τον ασυμβίβαστο αγώνα των κομμουνιστών. Αποδεχόμενος ότι όπως και να έχει το πράγμα, η κοσμοαντίληψή του είναι η μόνη απελευθερωτική για τον άνθρωπο πέρα από τις στρεβλώσεις και ανεπάρκειες που υπήρξαν.

Είναι ανάγκη να υπάρξει: Η Αριστερά του καινούριου επικοινωνιακού τρόπου προσέγγισης. Η Αριστερά που θα ξανακάνει τον πολίτη αξιοπρεπή δίνοντάς του όραμα. Η Αριστερά που θα αναδεικνύει τον απελευθερωτικό της ρόλο.

Αυτή η Αριστερά είναι ικανή να συγκροτήσει ένα ευρύ Πανεργατικό, Πατριωτικό, Προοδευτικό Απελευθερωτικό Μέτωπο, Απελευθερωτικό Κίνημα των δυνάμεων της Ανθρωπιάς.

Ενα Μέτωπο - Κίνημα που θα δώσει προοπτική εξουσίας στις λαϊκές δυνάμεις. Οι άνθρωποι, οι δυνάμεις που θεωρούν ότι στο τέλος αυτού του αιώνα μπορεί να δρομολογηθεί το τέλος της απανθρωπιάς, το τέλος του εκμεταλλευτικού συστήματος. Αυτοί που μάχονται και ελπίζουν η καινούρια χιλιετηρίδα να είναι του ανθρώπου, είναι σε θέση μάχης.

Προσμένουν το καινούριο κέλευσμα της Αριστεράς του ονείρου που πρέπει να ζήσουμε. Της Αριστεράς που γονιμοποιεί με αμφισβήτηση. Σπέρνει ιδέες, ιδανικά, το όραμα.

Για να ανθίσει ο νέος κόσμος, που δε θα έχει πια σχέση με τη νέα Γκουέρνικα της Νέας Τάξης, αλλά με τα ομορφότερα όνειρα του μικρού παιδιού. Τον κόσμο του χαμόγελου και της ελπίδας, της Δικαιοσύνης και της Πανανθρώπινης Λευτεριάς. Το κέλευσμα της ελπίδας και της καινούριας στρατιάς των λεύτερων ανθρώπων".

Κ. Μ.

"Είστε ο πλανητάρχης - τονίζει στην ανοιχτή επιστολή της προς τον Κλίντον που μας έστειλε η 16χρονη ΔΑΦΝΗ ΜΑΡΚΟΠΟΥΛΙΩΤΗ - ή καλύτερα έτσι σας αποκαλούν οι άλλοι. Εγώ δε θα απέδιδα αυτόν τον τίτλο σε κανέναν άνθρωπο. Είστε ο Πρόεδρος των ΗΠΑ, που δυστυχώς είναι η μεγαλύτερη δύναμη στον κόσμο μετά την ανατροπή του σοσιαλισμού στη Ρωσία, και με τίποτα δε θα ήθελα να ήμουν στη θέση σας. Και αυτό γιατί πιστεύω, πως όση μεγαλύτερη εξουσία έχει ο άνθρωπος στα χέρια του, τόσο περισσότερο ψυχρός, κυνικός, άκαρδος και πλεονέκτης γίνεται.

Δεν έχω καταλάβει, γιατί σκοτώσατε τόσους ανθρώπους στο Ιράκ, γιατί σκοτώνετε τώρα τους Σέρβους. Αν γυρίσουμε πίσω στην ιστορία της πατρίδας σας, θα δούμε ότι κανείς δεν το "έπαιξε" "ειρηνιστής" στον δικό σας εμφύλιο, τότε που είχατε χωριστεί σε Βόρειους και Νότιους. Ποιους νομίζετε ότι κοροϊδεύετε, όταν λέτε ότι νοιάζεστε για τους Αλβανόφωνους του Κόσσοβου, που εξαιτίας σας εγκατέλειψαν τα σπίτια τους, αφού συνεχώς και επί δυο μήνες τώρα τους βομβαρδίζετε χωρίς έλεος κάνοντάς τους πρόσφυγες; Και οι Κούρδοι είναι πρόσφυγες και αυτοί πεινάνε και αυτοί χάσανε τους δικούς τους, τι κάνατε γι' αυτούς; Μήπως επιτεθήκατε εναντίον της Τουρκίας; Οχι βέβαια. Τη Γιουγκοσλαβία όμως την πολεμάτε, γιατί; Σκοτώνετε αθώους ανθρώπους, παιδάκια και μολύνετε τη γη τους.

Τι σας έχουμε κάνει εμείς οι λαοί των Βαλκανίων και θέλετε να αλληλοσκοτωθούμε; Η γη μας δε σας ανήκει, αφήστε μας να ζήσουμε ειρηνικά πάνω σ' αυτή τη γη, που είναι η αγαπημένη μας πατρίδα. Αφήστε μας να αναπνέουμε καθαρό και αμόλυντο αέρα.

Ο πόνος, ο θάνατος, η πείνα, η φτώχεια, είναι τόσο έντονα πια γύρω μου, που νιώθω την αδικία αυτή να με πνίγει. Μια αδικία που την αισθάνομαι σαν δυο χέρια να μου σφίγγουν το λαιμό. Φοβάμαι πως μια μέρα θα ξυπνήσω και θα μάθω πως μας κηρύξατε τον πόλεμο, μια και είμαστε στα μελλοντικά σας σχέδια από ό,τι δείχνουν οι προθέσεις σας.

Τέλος, θέλω να σας πω, ότι μπορεί να σας αποκαλούν "πλανητάρχη", όμως η γη είναι πλανήτης όλων μας και δε σας ανήκει!".

- ΒΑΪΑ ΜΩΫΣΙΑΔΟΥ,Μόναχο Γερμανίας. Πήραμε την κάρτα σου, το "Παιδί με το περιστέρι" του Πικάσο που μας αφιερώνεις και σ' ευχαριστούμε πολύ. Τα ποιήματά σου τα κρατάμε, ίσως για μια άλλη φορά.

Βασιζόμενος στην κομμουνιστική αλληλεγγύη που έχουμε εμείς οι κομμουνιστές δεν έγραψα τόσο καιρό τίποτα για τους Αλβανούς που έρχονται εδώ να δουλέψουν. Ομως τώρα πια το μαχαίρι έφτασε στο κόκαλο. Πριν καιρό είχαν συγκεντρωθεί στο χώρο της πλ. Εθν. Αντίστασης και διαδήλωναν υπέρ των ΝΑΤΟικών βομβαρδισμών ενάντια στο σερβικό λαό, καθώς και υπέρ των συμμοριτών Κοσσοβάρων και άλλων μισθοφόρων που αποτελούν το λεγόμενο "απελευθερωτικό στρατό" τον UCK.

Επρεπε να καταλάβουμε ότι οι περισσότεροι ήταν κατακάθια της κοινωνίας τους. Δε θέλω μ' αυτό που υποστηρίζω, να βάλω στο ίδιο τσουβάλι όλους που εργάζονται εδώ, αλλά η συμπεριφορά πολλών είναι τέτοια που με βάζει σε σκέψεις.

Αρκετοί που θέλουν την "πράσινη κάρτα" για να ενταχθούν νόμιμα στο εργατικό δυναμικό, θα τη χρησιμοποιήσουν δυστυχώς για κάλυψη της εδώ παρουσίας τους. Επίσης οι κυβερνήσεις που τους έφεραν ήξεραν καλά τη δουλιά τους. Ηθελαν με τα πολλά προσφερόμενα φτηνά χέρια να σπάσουν το ντόπιο εργατικό λαϊκό συνδικαλιστικό κίνημα. Να εκβιάζουν οι εργοδότες τους εργαζόμενους με την ανεργία και να τους βάζουν να δουλεύουν πάνω από το οκτάωρο, κεκτημένο με αίμα δικαίωμα.

Οι καιροί είναι πολύ δύσκολοι και δεν πρέπει να εφησυχάζουμε, όλοι πρέπει να βγούμε στους δρόμους και να διαδηλώσουμε ενάντια στα αμερικανονατοϊκά σχέδια, που θέλουν να βάλουν φωτιά σ' ολόκληρα τα Βαλκάνια και να αιματοκυλήσουν για ακόμα μια φορά τους λαούς, όπως έκανε πριν μισό αιώνα και πλέον ο Χίτλερ.

ΒΑΓΓΕΛΗΣ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΣ

αντιστασιακός

Αθήνα