Μαίνεται ο πόλεμος συμφερόντων για την απόκτηση της Τράπεζας Εργασίας, με τη διοίκηση της τελευταίας να προχωρεί σε συνεργασία με τον όμιλο Πειραιώς, σε μία προσπάθεια να αποφύγει τον ασφυκτικό εναγκαλισμό της Γιούρομπανκ(όμιλος Λάτση), η οποία απειλεί να την καταπιεί.

Τα όσα εξελίσσονται τον τελευταίο μήνα με επίκεντρο την απόκτηση της Τράπεζας Εργασίας, αποτελούν κλασική περίπτωση του τρόπου με τον οποίο οι καπιταλιστές, αφήνοντας κατά μέρος τα όποια προσχήματα κοσμιότητας, λύνουν τις μεταξύ τους διαφορές με την προσφυγή στη βία, σε ένα περιβάλλον "παγκοσμιοποίησης" το οποίο ευνοεί και καθαγιάζει τέτοιες πρακτικές.

Χθες, οι διοικήσεις των τραπεζών Εργασίας και Πειραιώς εξέδωσαν νέα κοινή ανακοίνωση, όπου επαναλαμβάνουν την πρόθεσή τους να προχωρήσουν σε συγχώνευση των δύο τραπεζών και να δημιουργήσουν νέα τράπεζα με την επωνυμία Τράπεζα Εργασίας - Πειραιώς. Παρόμοια ανακοίνωση είχαν εκδώσει οι δύο Τράπεζες, την προηγούμενη Παρασκευή, όταν και έκαναν γνωστή τη συνεργασία τους. Στα πλαίσια αυτά, η διοίκηση των εργαζομένων της Τράπεζας Εργασίας, αποδεικνύοντας τα έσχατα όρια της εξαχρείωσης του πιο μαύρου εργοδοτικού συνδικαλισμού, ταυτίστηκε πλήρως με τη διοίκηση της Τράπεζας, παίρνοντας θέση υπέρ της συγχώνευσης της Εργασίας με την Πειραιώς.

Από την πλευρά της Γιούρομπανκ, ο διευθύνων σύμβουλος κ. Νανόπουλος με χθεσινές του δηλώσειςσε ξένα ειδησεογραφικά πρακτορεία, άφησε ανοιχτό το ενδεχόμενο να βελτιωθεί η "δημόσια προσφορά", για απόκτηση ενός σημαντικού πακέτου μετοχών της Εργασίας, σε σχέση με την αρχική πρόταση στις αρχές Ιούνη, σύμφωνα με την οποία μία μετοχή της Εργασίας θα ανταλλάσσεται με 2,2 μετοχές της Γιούρομπανκ συν 4.000 δραχμές ανά μετοχή.Σχολιάζοντας τις εξελίξεις αυτές παράγοντας της Εργασίας δήλωσε, ότι αν πραγματικά η Γιούρομπανκ βελτιώσει την προσφορά της, αυτό θα αποτελέσει αντικείμενο συζήτησης από τη διοίκησή της, η οποία θα αναμένει και νέα βελτιωμένη πρόταση, αυτή τη φορά από την Τράπεζα Πειραιώς... Είναι εμφανές ότι γύρω από τη μετοχή της Εργασίας, έχει ξεκινήσει ένα γαϊτανάκι προσφορών και αντιπροσφορών και η διοίκηση της τελευταίας, απλώς αναμένει την καλύτερη πρόταση προκειμένου να εκποιηθεί η τράπεζα.

Η πρώτη κίνηση - αντιπερισπασμός στην επιθετική πολιτική του Λάτση για την απορρόφηση της Εργασίας, εκδηλώθηκε την Παρασκευή 2 Ιούλη, όταν με κοινή ανακοίνωσή τους, οι διοικήσεις της Εργασίας και της Πειραιώς, έκαναν γνωστό, ότι συμφώνησαν να εισηγηθούν στους μετόχους τους τη συγχώνευση των δύο τραπεζών και τη δημιουργία μιας νέας, με την επωνυμία Τράπεζα Εργασίας - Πειραιώς. Οπως αναφέρεται στην ανακοίνωση, η Πειραιώς προχωρεί σε γενική συνέλευση στις 26 Ιούλη, όπου και θα αποφασιστεί η αύξηση του μετοχικού κεφαλαίου της τράπεζας με παραίτηση των παλιών μετόχων υπέρ των μετόχων της Εργασίας και ταυτόχρονη αγορά από την Τράπεζα Πειραιώς μέχρι και του 100% των μετοχών της Τράπεζας Εργασίας με σχέση 3 μετοχές Τράπεζας Πειραιώς και 10.000 δραχμές σε μετρητά για κάθε μετοχή της Τράπεζας Εργασίας. Σύμφωνα εξάλλου με τη νέα κοινή χθεσινή ανακοίνωση των δύο τραπεζών, εκτιμάται ότι μέχρι τον ερχόμενο Νοέμβρη θα έχει ολοκληρωθεί η συγχώνευση των Τραπεζών Εργασίας, Πειραιώς και τράπεζας Χίου, με τη δημιουργία ενός νέου τραπεζικού ομίλου. Στον όμιλο αυτό θα προσχωρήσει οργανικά και η τράπεζα Μακεδονίας - Θράκης, το α εξάμηνο του 2000 (έχει εξαγοραστεί από την Πειραιώς).

Ολα αυτά βέβαια τελούν υπό την αίρεση ότι οι μικρομέτοχοι της Εργασίας θαδεχτούν την προσφορά της Πειραιώς για ανταλλαγή μετοχών καθώς επίσης ότι η Γιούρομπανκ δεν θα εξασφαλίσει το 33% και κάτι των μετοχών της Εργασίας. Στην περίπτωση αυτή μπορεί να "μπλοκάρει" τις διαδικασίες συγχώνευσης με την Πειραιώς δεδομένου ότι για να γίνει αποδεκτή (η συγχώνευση) από τους μετόχους απαιτείται πλειοψηφία τουλάχιστον 67%.

ΧΑΛΚΙΔΑ (του ανταποκριτή μας).-

"Ανυπέρβλητα" φαίνεται ότι είναι τα εμπόδια που έχουν ανακύψει στο ξεπούλημα των Ναυπηγείων Αυλίδας, αφού ο πλειοδότης του διαγωνισμού εφοπλιστής Στ. Ηλίας,φέρεται αποφασισμένος να διεκδικήσει και να αποσπάσει όσα περισσότερα προνόμια καταφέρει από την ΕΤΒΑ, πολλά από τα οποία δεν περιέχονται στους όρους του διαγωνισμού. Από την πλευρά της η ΕΤΒΑ δηλώνει ότι στην περίπτωση που ναυαγήσουν οι διαπραγματεύσεις, τότε ο διαγωνισμός θα κηρυχτεί άγονος και θα ακολουθήσει νέος.

Ωστόσο, την ώρα που η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΕΤΒΑ κρατούν κλειστά τα χαρτιά τους από τις 14 Απρίλη τα Ναυπηγεία Αυλίδας την ίδια ώρα οι "φατρίες" τις ΠΑΣΚΕ στο σωματείο εργαζομένων των Ναυπηγείων (φιλο-Λελακικοί και φιλο-Ηλιακοί) "τρώνε τα μουστάκια τους" και ερίζουν ποια από τις δύο συνδικαλιστικές παρατάξεις θα έχει τον έλεγχο του σωματείου και άρα την "εύνοια" του αγοραστή. Σημειώνεται πως ακόμα δεν έχει συγκροτηθεί σε σώμα, το ΔΣ προέκυψε από τις εκλογές της περασμένης εβδομάδας για την ανάδειξη νέου ΔΣ που θα καταλάβει την καρέκλα της πλειοψηφίας. Οι 300 εργαζόμενοι, η κατοχύρωση των θέσεων εργασίας, η άμεση επαναλειτουργία, του ναυπηγείου, γι' αυτούς (ΠΑΣΚΕ) έρχονται σε δεύτερη μοίρα.

Με τέτοιους συνδικαλιστές, βέβαια, η κυβέρνηση και η διοίκηση της ΕΤΒΑ τρίβουν τα χέρια τους, αφού κάθε σχέδιο και μεθόδευση μπορεί να περνάει άνετα. Είναι χαρακτηριστικό, ότι:

• Ανετα πέρασε το κλείσιμο (προσωρινό λένε!) του ναυπηγείου και το πέταγμα των εργαζομένων στην ανεργία.
• Ανετα ο προηγούμενος εργοδότης, Γ. Λελάκης, γλίτωσε τα 600 εκατομμύρια δραχμές από αποζημιώσεις και δεδουλευμένα των εργαζομένων και τα φορτώθηκε η ΕΤΒΑ (δηλαδή ο ελληνικός λαός).
• Ανετα ο νέος αγοραστής (;) Στ. Ηλίας ζητάει και παίρνει "γην και ύδωρ", αν και θα έπρεπε να ήταν έκπτωτος και ο διαγωνισμός να είχε κηρυχτεί άγονος.

Ακόμα και, κατ' απαίτηση του κ. Ηλία, η ΕΤΒΑ φρόντισε για να απομακρυνθούν τα υπό επισκευή πλοία. Είναι, μάλιστα, απορίας άξιο πώς ένας επιχειρηματίας (ο Στ. Ηλίας) αρνείται τη συνέχιση του έργου της τάξεως των 900.000 δολαρίων στο πλοίο "Φρατζής" της "Ανεμος Ναβιγκέισον". Τέλος, η τελευταία απόκτηση του νέου αγοραστή έχει να κάνει με την επισκευή της δεξαμενής "Βαθύ", αν και οι όροι της διακήρυξης είναι σαφείς: "τα πάγια περιουσιακά στοιχεία του Ναυπηγείου πωλούνται και θα μεταβιβαστούν όπως ευρίσκονται".

Βεβαίως την κύρια ευθύνη την επωμίζονται η κυβέρνηση και η διορισμένη διοίκηση της ΕΤΒΑ, που υποταγμένες στις αποφάσεις του διευθυντηρίου των Βρυξελλών και του πολυεθνικού κεφαλαίου, παίζουν το ρόλο της μαριονέτας. Την απάντηση μπορούν να δώσουν μόνο οι εργαζόμενοι, παίρνοντας την κατάσταση στα χέρια τους, για την επιβολή κλαδικής πολιτικής με ναυπηγοεπισκευαστική βιομηχανία στον έλεγχο του δημοσίου για μια πολιτική σε όφελος των αναγκών του εργαζόμενου ανθρώπου.

Η κατάσταση της οικονομίας για τους επόμενους μήνες και ειδικότερα πως θα διαμορφωθούν τα βασικά οικονομικά μεγέθη (πληθωρισμός, ελλείμματα, επιτόκια, δημόσιο χρέος κλπ.) καθώς και οι προοπτικές που διαγράφονταις για το 2000 - έτος που θα κριθεί ή ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ - είναι το αντικείμενο της προγραμματισμένης για αύριο συνάντησης του πρωθυπουργού, Κ. Σημίτη, με τον υπουργό Εθνικής Οικονομίας και Οικονομικών Γ. Παπαντωνίου στο Μέγαρο Μαξίμου. Η συνάντηση αυτή, αποκτά ιδιαίτερο ενδιαφέρον, καθώς γίνεται σε μια περίοδο, που η χώρα βρίσκεται ήδη σε παρατεταμένη προεκλογική περίοδο.

Με δεδομένο, λοιπόν, ότι σύντομα θα έχουμε εθνικές εκλογές - το νωρίτερο τον ερχόμενο Σεπτέμβρη και το αργότερο το Σεπτέμβρη του 2000 (με πιθανότερο σενάριο το Μάρτη του 2000) - θεωρείται βέβαιο ότι ο πρωθυπουργός θα ζητήσει από τον επικεφαλής του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησής του, να τον ενημερώσει και για τα περιθώρια χαλάρωσης της αντιλαϊκής οικονομικής πολιτικής μονόπλευρης λιτότητας, χωρίς όμως να θίγεται στο ελάχιστο η εκπλήρωση των κριτηρίων που θεωρούνται "αναγκαία" για την ένταξη της Ελλάδας στην ΟΝΕ.

Στα πλαίσια αυτά, και με δεδομένο ότι ο πληθωρισμός βρίσκεται εκτός στόχου - απέχει δηλαδή από το ύψος που θα πρέπει να έχει μειωθεί μέχρι το τέλος του έτους, για να εκπληρωθεί το κριτήριο του Μάαστριχτ που αποτελεί προϋπόθεση για την ένταξη στην ΟΝΕ - ο πρωθυπουργός και ο υπουργός Εθνικής Οικονομίας αναμένεται να συζητήσουν και σενάρια μείωσης των έμμεσων φόρων και τη λήψη άλλων μέτρων, τα οποία θα λανσαριστούν σαν "φιλολαϊκά μέτρα", ενώ στην πραγματικότητα θα είναι μέτρα, τα οποία θα αποσκοπούν στον περιορισμό των αποκλίσεων του πληθωρισμού από τον "εθνικό στόχο" της ΟΝΕ...

Εναλλακτικά σενάρια, που όλα όμως έχουν κοινό παρονομαστή την αύξηση των αντικειμενικών αξιών ακινήτων, επεξεργάζεται η κυβέρνηση και ειδικότερα η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, που εφαρμόζει κατά γράμμα τις συνταγές για τη "δημοσιονομική εξυγίανση" που συνιστούν το ΔΝΤ και η Ευρωπαϊκή Ενωση. Ετσι, την ώρα που η κυβέρνηση Σημίτη, προαναγγέλλει "φορολογικές ελαφρύνσεις" για το λαό, με υποσχέσεις για κατάργηση των "αντικειμενικών" κριτηρίων που πλήττουν τους ΕΒΕ, τους αγρότες και τους αυτοαπασχολούμενους ελεύθερους επαγγελματίες ή την ισχνή αύξηση του αφορολόγητου ορίου, την ίδια ώρα επεξεργάζεται σενάρια για την αύξηση των φόρων που θα εισπράττει το κράτος από τις μεταβιβάσεις ακινήτων (οικιών, διαμερισμάτων, οικοπέδων κλπ).

Σύμφωνα με πληροφορίες, η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών έχει δώσει εντολή στις αρμόδιες υπηρεσίες να καταρτίσουν μέχρι το τέλος του φετινού καλοκαιριού τους νέους πίνακες αντικειμενικών αξιών ακινήτων, που θα εμφανίζουν - στη συντριπτική πλειοψηφία των περιπτώσεων - αυξημένες τις αντικειμενικές τιμές των ακινήτων σε όλη τη χώρα. Οι νέες αντικειμενικές αξίες, που θα τεθούν για έγκριση στις αρμόδιες επιτροπές και θα εφαρμοστούν από το Γενάρη του 2000, θα προκαλέσουν σημαντική φορολογική επιβάρυνση στις μεταβιβάσεις (αγοραπωλησίες, κληρονομιές κλπ) ακινήτων, αλλά και αξιόλογη αύξηση στα έσοδα του κράτους από αυτή την πηγή.

Προκαλεί πάντως εντύπωση το γεγονός, ότι η πολιτική ηγεσία του υπουργείου Οικονομικών, διοχετεύει την παραπάνω πληροφορία για αύξηση της φορολογίας στις μεταβιβάσεις ακινήτων με την αύξηση των αντικειμενικών αξιών, ενώ η χώρα βρίσκεται σε προεκλογική περίοδο. Μια από τις ερμηνείες που δίνεται για τη συγκεκριμένη πληροφορία - περί αύξησης των αντικειμενικών αξιών - που διοχετεύει στα μέσα ενημέρωσης ενημέρωσης η κυβέρνηση, είναι ότι επιδιώκει να προκαλέσει αύξηση στις μεταβιβάσεις ακινήτων (αγορές διαμερισμάτων, γονικές παροχές, κληρονομιές, δωρεές κλπ) μέσα στο 1999 - πριν δηλαδή αυξηθούν οι αντικειμενικές αξίες - ώστε να εισρεύσουν στα ταμεία του κράτους περισσότεροι φόροι από τη φορολογία ακινήτων. Μια δεύτερη ερμηνεία, είναι πως η κυβέρνηση φέρεται αποφασισμένη να συνεχίσει την πολιτική αφαίμαξης των λαϊκών εισοδημάτων, επιβάλλοντας πρόσθετα φορολογικά βάρη "στύβοντας όσους κατάφεραν να αποκτήσουν δικό τους ακίνητο ή... αυτοκίνητο"!

Ο,τι έχει κερδίσει το συνδικαλιστικό κίνημα μέχρι σήμερα το έχει κερδίσει με αγώνες, πολλές φορές και αιματηρούς, και όχι με προαποφασισμένους και κάλπικους διαλόγους. Ο εφησυχασμός, η μοιρολατρία που σκόπιμα καλλιεργείται από κάποιους πρέπει να αποκρουστεί δυναμικά. Τα παραπάνω τονίστηκαν κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ) που πραγματοποιήθηκε χτες όπου συζητήθηκαν τα καίρια προβλήματα των βιοτεχνών που δημιουργούν οι ασκούμενες πολιτικές.

Στην εισήγησή του ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ Χ. Χαλβατζόγλου κατήγγειλε ότι η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις πλήττει τα πλατιά λαϊκά στρώματα, το 95% και πάνω του ελληνικού λαού, εξυπηρετώντας μια χούφτα μονοπώλια, ξένα και ντόπια, που χρόνο με το χρόνο πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους που συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια. Είναι πλέον φανερό, είπε ο ίδιος, ότι η επιβίωση των ΕΒΕ δεν εξαρτάται μόνο από την ικανότητά τους να δουλεύουν όλο και περισσότερες ώρες, αλλά και από το γενικότερο οικονομικοπολιτικό περιβάλλον.

Επίσης, ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ κατήγγειλε τη διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ και άλλους συνδικαλιστικούς κύκλους, που επιμένουν να αναφέρονται μεν στα προβλήματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις γενεσιουργούς αιτίες τους, που είναι οι ίδιες οι ασκούμενες πολιτικές άλλοτε στο όνομα της ΕΟΚ, σήμερα στο όνομα της ΟΝΕ. Ενός στόχου που για το λαό σημαίνει συρρίκνωση των εισοδημάτων, κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων και ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής. Ο ίδιος κάλεσε τη ΓΣΕΒΕΕ να συμβάλλει, ώστε το συνδικαλιστικό κίνημα να στραφεί σε αγωνιστική, διεκδικητική πορεία αντί να καλλιεργεί τη μοιρολατρία στους ΕΒΕ, με το επιχείρημα ότι αυτή η πολιτική που οδηγεί στον αφανισμό τις μικρές επιχειρήσεις είναι μονόδρομος και με το να είναι απούσα από τους αγώνες που μέχρι σήμερα διοργάνωσε η ΟΒΣΑ.

Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης θίχτηκαν τα μεγάλα προβλήματα, που δημιουργεί η ακολουθούμενη πολιτική, που οδηγούν στα καθημερινά λουκέτα και τη συσσώρευση απλήρωτων οικονομικών υποχρεώσεων, εξαιτίας της πτώσης του τζίρου, όπως είναι η έλλειψη χρηματοδότησης, η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πολυκαταστημάτων, η φορολογική αφαίμαξη των ΕΒΕ, η "απελευθέρωση της επαγγελματικής στέγης" κ. ά.

Αν με την εξαγορά της Τράπεζας Αθηνών ο όμιλος Λάτση δήλωσε το "παρών" σαν τραπεζίτης στη Χρηματιστήριο, είναι βέβαιο πως με την Τράπεζα Εργασίας - που ενδιαφέρεται σφόδρα να αποκτήσει το πλειοψηφικό της πακέτο - διεκδικεί μια δυναμική παρουσία στο τραπεζικό σύστημα και ειδικότερα τη 2η θέση στα μερίδια της εγχώριας τραπεζικής αγοράς