Ο,τι έχει κερδίσει το συνδικαλιστικό κίνημα μέχρι σήμερα το έχει κερδίσει με αγώνες, πολλές φορές και αιματηρούς, και όχι με προαποφασισμένους και κάλπικους διαλόγους. Ο εφησυχασμός, η μοιρολατρία που σκόπιμα καλλιεργείται από κάποιους πρέπει να αποκρουστεί δυναμικά. Τα παραπάνω τονίστηκαν κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης της Ομοσπονδίας Βιοτεχνικών Σωματείων της Αθήνας (ΟΒΣΑ) που πραγματοποιήθηκε χτες όπου συζητήθηκαν τα καίρια προβλήματα των βιοτεχνών που δημιουργούν οι ασκούμενες πολιτικές.

Στην εισήγησή του ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ Χ. Χαλβατζόγλου κατήγγειλε ότι η αντιλαϊκή πολιτική που εφαρμόζεται όλα αυτά τα χρόνια από τις εκάστοτε κυβερνήσεις πλήττει τα πλατιά λαϊκά στρώματα, το 95% και πάνω του ελληνικού λαού, εξυπηρετώντας μια χούφτα μονοπώλια, ξένα και ντόπια, που χρόνο με το χρόνο πολλαπλασιάζουν τα κέρδη τους που συγκεντρώνονται σε όλο και λιγότερα χέρια. Είναι πλέον φανερό, είπε ο ίδιος, ότι η επιβίωση των ΕΒΕ δεν εξαρτάται μόνο από την ικανότητά τους να δουλεύουν όλο και περισσότερες ώρες, αλλά και από το γενικότερο οικονομικοπολιτικό περιβάλλον.

Επίσης, ο πρόεδρος της ΟΒΣΑ κατήγγειλε τη διοίκηση της ΓΣΕΒΕΕ και άλλους συνδικαλιστικούς κύκλους, που επιμένουν να αναφέρονται μεν στα προβλήματα, αφήνοντας στο απυρόβλητο τις γενεσιουργούς αιτίες τους, που είναι οι ίδιες οι ασκούμενες πολιτικές άλλοτε στο όνομα της ΕΟΚ, σήμερα στο όνομα της ΟΝΕ. Ενός στόχου που για το λαό σημαίνει συρρίκνωση των εισοδημάτων, κλείσιμο των μικρών επιχειρήσεων και ανυπαρξία κοινωνικής πολιτικής. Ο ίδιος κάλεσε τη ΓΣΕΒΕΕ να συμβάλλει, ώστε το συνδικαλιστικό κίνημα να στραφεί σε αγωνιστική, διεκδικητική πορεία αντί να καλλιεργεί τη μοιρολατρία στους ΕΒΕ, με το επιχείρημα ότι αυτή η πολιτική που οδηγεί στον αφανισμό τις μικρές επιχειρήσεις είναι μονόδρομος και με το να είναι απούσα από τους αγώνες που μέχρι σήμερα διοργάνωσε η ΟΒΣΑ.

Κατά τη διάρκεια της γενικής συνέλευσης θίχτηκαν τα μεγάλα προβλήματα, που δημιουργεί η ακολουθούμενη πολιτική, που οδηγούν στα καθημερινά λουκέτα και τη συσσώρευση απλήρωτων οικονομικών υποχρεώσεων, εξαιτίας της πτώσης του τζίρου, όπως είναι η έλλειψη χρηματοδότησης, η ανεξέλεγκτη εξάπλωση των πολυκαταστημάτων, η φορολογική αφαίμαξη των ΕΒΕ, η "απελευθέρωση της επαγγελματικής στέγης" κ. ά.