Τόσο η κυβέρνηση όσο και η ΝΔ συμφωνούν επί της ουσίας στην ακολουθούμενη πολιτική στον τομέα της ενέργειας και οι διαφωνίες τους αφορούν μόνο σε δευτερεύοντα θέματα.

Αυτό φάνηκε από τη χτεσινή συζήτηση στη Βουλή Επερώτησης βουλευτών της ΝΔ για το θέμα και όπως παρατήρησε στην παρέμβασή του ο βουλευτής του ΚΚΕ Αντ. Σκυλλάκος, η διαφορά των δύο κομμάτων αφορά απλώς στους ρυθμούς με τους οποίους θα γίνει η απελευθέρωση και η ιδιωτικοποίηση.

Ο βουλευτής υπογράμμισε ότι η πολιτική της απελευθέρωσης ευνοεί τα κέρδη του κεφαλαίου και θίγει το λαό και έφερε το παράδειγμα της Αγγλίας, όπου ένα χρόνο μετά την ιδιωτικοποίηση της εκεί ηλεκτρικής εταιρίας αυξήθηκαν τα τιμολόγια κατά 300%. Χαμένοι επίσης βγαίνουν και οι εργαζόμενοι στον τομέα της ενέργειας, αλλά θίγεται και η εθνική ασφάλεια της χώρας.

Σχολιάζοντας τα όσα λέγονται για αποτυχία του κράτους στον τομέα της ενέργειας έφερε ως παράδειγμα τη Βουλγαρία, από την οποία επί σοσιαλισμού η χώρα μας αγόραζε ηλεκτρικό ρεύμα, ενώ σήμερα με τον καπιταλισμό ξεπουλάνε τα εργοστάσια ρεύματος.

Αναφερόμενος στο φυσικό αέριο ο Αντ. Σκυλλάκος τόνισε ότι υπάρχουν ευθύνες και στη σημερινή κυβέρνηση αλλά και σε αυτήν της ΝΔ για τις καθυστερήσεις που σημειώθηκαν και τις συμβάσεις που υπογράφηκαν. Οι καθυστερήσεις, είπε, έγιναν επειδή υπήρχε διαμάχη των ιδιωτικών συμφερόντων για το ποιος θα πάρει τα δίκτυα διανομής, ενώ κάτι τέτοιο θα μπορούσε να το κάνει το ίδιο το κράτος. Χαρακτήρισε απαράδεκτο το να παράγεται ηλεκτρικό ρεύμα από το φυσικό αέριο αφού το κόστος είναι διπλάσιο από ό,τι η παραγωγή από λιγνίτη.

Αναφερόμενος στα Ελληνικά Πετρέλαια (ΕΛΠΕ), είπε ότι η κυβέρνηση δεν αποκλείει το να δώσει και τη διοίκησή τους σε ιδιώτη επενδυτή, αφού ο υπουργός Ανάπτυξης, Ν. Χριστοδουλάκης, απέφυγε να δεσμευτεί συγκεκριμένα.

Το ΚΚΕ, κατέληξε, τάσσεται κατά της απελευθέρωσης και της μετοχοποίησης της ΔΕΗ και ζητάει για τα καύσιμα τη μείωση της έμμεσης φορολογίας, την κατάργηση του Ειδικού Φόρου Κατανάλωσης και τη φορολόγηση των εταιριών πετρελαίου.

Σοβαρό πρόβλημα με τη διαχείριση μεγάλου ποσού χρημάτων της ΕΣΗΕΑ δημιουργήθηκε τελευταία στην Ενωση, καθώς αποκαλύφθηκε ότι ο ταμίας, Δημήτριος Πολίτης, με την υπογραφή και του προέδρου της Ενωσης, Νίκου Κιάου, αυθαίρετα και εν αγνοία των υπόλοιπων μελών του ΔΣ, διαχειρίστηκε ποσά 1.7 δισ. δραχμών κατά παράβαση σχετικής απόφασης του ΔΣ, πράγμα που είχε αποτέλεσμα και οικονομική ζημιά για την Ενωση.

Συγκεκριμένα, ενώ το ΔΣ αποφάσισε από το Δεκέμβρη του 1999 το παραπάνω ποσό από τις καταθέσεις της ΕΣΗΕΑ να επενδυθεί, 1 δισεκατομμύριο σε τίτλους του δημοσίου μέσω της Εμπορικής και τα υπόλοιπα μέσω της «Alpha Τράπεζας Πίστεως», αυτό δεν υλοποιήθηκε. Αντίθετα, με 8 μήνες καθυστέρηση, κατακαλόκαιρο, όταν τα μέλη του ΔΣ βρίσκονταν σε άδεια και χωρίς καμιά ενημέρωση του ΔΣ, με τις υπογραφές των ταμία Δημητρίου Πολίτη και του προέδρου της Ενωσης Νίκου Κιάου, τοποθετήθηκαν τα χρήματα αυτά στην «Ασπίς Επενδυτική», θυγατρική της ιδιωτικής Τράπεζας ΑΣΠΙΣ ΜΠΑΝΚ. Κι αυτό, κατά πληροφορίες μας, παρά την επισήμανση των κινδύνων προς τον ταμία, από τον υπεύθυνο επί των οικονομικών της ΕΣΗΕΑ... Τελικά, τον επόμενο μήνα, όταν το γεγονός υπέπεσε στην αντίληψη του γγ της ΕΣΗΕΑ, Μ. Μαθιουδάκη, έφερε το ζήτημα στο Συμβούλιο της Διοίκησης της Ενωσης ζητώντας σχετικές εξηγήσεις. Στη συνεδρίαση διαπιστώθηκαν: Πρώτον, ότι παραβιάστηκε προηγούμενη συλλογική απόφαση του ΔΣ της ΕΣΗΕΑ. Δεύτερον, προέκυψε και προσπάθεια παραποίησης των πρακτικών ώστε να παρουσιαστεί ότι, τάχα, το Συμβούλιο είχε εγκρίνει την παραπάνω ενέργεια! Ο ίδιος ο Δ. Πολίτης παραδέχτηκε πως προχώρησε στις παραπάνω ενέργειες χωρίς καμιά έγκριση από το Συμβούλιο, ενώ ο Ν. Κιάος υποστήριξε ότι υπέγραψε από λόγους εμπιστοσύνης και χωρίς να ελέγξει.

Τελικά, βέβαια, τα χρήματα αποσύρθηκαν και τοποθετήθηκαν στον αρχικό λογαριασμό που είχε αποφασίσει προηγούμενα το ΔΣ, αλλά στο μεταξύ διαπιστώθηκε ζημιά σε βάρος της Ενωσης...

Κατόπιν της συζήτησης και της σχετικής διαπίστωσης των παραβάσεων που έγιναν έγινε έρευνα από την Εξελεγκτική Επιτροπή της ΕΣΗΕΑ, η οποία και διαπίστωσε την παραβίαση της απόφασης του ΔΣ της Ενωσης κλπ. Διαπιστώνοντας τη σοβαρότητα της υπόθεσης αυτής, η Εξελεγκτική Επιτροπή της Ενωσης αποφάσισε και παρέπεμψε την υπόθεση στο Δευτεροβάθμιο Πειθαρχικό Συμβούλιο για παραπέρα διερεύνηση του θέματος και για την εφαρμογή όσων προβλέπονται στο καταστατικό της ΕΣΗΕΑ για τους υπεύθυνους.

Να σημειωθεί, ότι η έκθεση της Εξελεγκτικής Επιτροπής απασχόλησε, χτες, το ΔΣ της ΕΣΗΕΑ και αποφασίστηκε να τεθεί και σε συνεδρίαση του Μεικτού Συμβουλίου, που θα γίνει στις 20 του Νοέμβρη. Επίσης, στη συνεδρίαση αυτή θα γίνει συζήτηση, ενόψει της νέας Συλλογικής Σύμβασης Εργασίας, για τα εργασιακά και άλλα ζητήματα που αφορούν τον κλάδο.

Νέα εστία εσωκομματικής αναταραχής δημιουργεί στη ΝΔ ο «εμφύλιος» που έχει ξεσπάσει στην ηγεσία της ΟΝΝΕΔ, υποχρεώνοντας τον Κ. Καραμανλή να παρέμβει για την εκτόνωση και τον έλεγχο της κρίσης προτού προσλάβει ανεξέλεγκες διαστάσεις και επηρεάσει τις ισορροπίες και το κλίμα, ενόψει του συνεδρίου.

Το όλο θέμα προκλήθηκε μετά από κίνηση 33 από τα 100 μέλη της ΚΕ της ΟΝΝΕΔ, τα οποία σε κείμενό τους επιτίθενται κατά του προέδρου της οργάνωσης Γ. Οικονόμου, αφήνοντας αιχμές και για παρεμβάσεις του Αρ. Σπηλιωτόπουλου. Στο κείμενο γίνεται λόγος για «προσπάθεια μετατροπής της ΟΝΝΕΔ σε προσωπικό μηχανισμό συγκεκριμένων πολιτικών παραγόντων προς εξυπηρέτηση μικροπολιτικών συμφερόντων», ενώ κατηγορείται ο Γ. Οικονόμου ότι «έχει οργανώσει συγκεκριμένο σχέδιο υποταγής οποιουδήποτε διαφωνεί με τις μεθοδεύσεις του».

Η κίνηση αυτή, στην οποία συμμετέχουν «δυσαρεστημένοι καραμανλικοί» καθώς και στελέχη που πρόσκεινται στην Ντ. Μπακογιάννη, εκδηλώθηκε μετά από σειρά ενεργειών της ηγεσίας της ΟΝΝΕΔ με στόχο «την αλλαγή του χάρτη της ΟΝΝΕΔ», μέσω κλεισίματος τοπικών οργανώσεων και δημιουργία νέων -σφραγίδων.

Η Ρηγίλλης εμφανίζεται αποστασιοποιημένη από την κρίση στην ΟΝΝΕΔ, επικαλούμενη την «αυτονομία» της οργάνωσης και παραπέμπει στις αποφάσεις που θα ληφθούν στα όργανά της. Πληροφορίες, ωστόσο, αναφέρουν ότι ο Κ. Καραμανλής, ο οποίος ήταν ενήμερος της κατάστασης πριν εκδηλωθεί η κρίση, θα παρέμβει άμεσα για να αποτρέψει περαιτέρω επιδείνωση της κατάστασης. Μάλιστα, σύμφωνα με τις ίδιες πληροφορίες, προτίθεται να υποχρεώσει τον Γ. Οικονόμου να παραιτηθεί από τη θέση του προέδρου και να δρομολογήσει «διάδοχη λύση», που να διασφαλίζει την «ηρεμία» στο χώρο της νεολαίας της ΝΔ.

Πάντως, στη διένεξη στην ΟΝΝΕΔ έχουν εμπλακεί και βουλευτές που πρόσκεινται στον πρόεδρο της ΝΔ, ενθαρρύνοντας τις τοπικές οργανώσεις της ΟΝΝΕΔ ενάντια στον πρόεδρό της, σε μια κίνηση που στρέφεται ουσιαστικά κατά του Αρ. Σπηλιωτόπουλου και των «ερεισμάτων» του.

Ο Γ. Οικονόμου σχεδιάζει να αντεπιτεθεί με συλλογή υπογραφών και σύγκληση της ΚΕ της ΟΝΝΕΔ, αλλά τα περιθώρια κινήσεών του έχουν στενέψει ασφυκτικά, μετά το διαφαινόμενο «άδειασμα» από τη Ρηγίλλης. Πάντως, η όλη υπόθεση αν δεν ελεγχθεί έγκαιρα, μπορεί να αποτελέσει προανάκρουσμα μιας γενικότερης εσωκομματικής σύγκρουσης στη ΝΔ.

Πρωτεργάτης αυτών των προσπαθειών ήταν αρχικά η ΚΟΒ Αρκαλοχωρίου με την καθοδήγηση της ΑΕ Αρκαλοχωρίου και της ΝΕ Ηρακλείου του Κομμουνιστικού Κόμματος Ελλάδας. Είχαν υποβάλει τότε (1982-1984) οι Κομματικές Οργανώσεις του ΚΚΕ στο Κοινοτικό Συμβούλιο Αρκαλοχωρίου πρόταση για να αναλάβει πρωτοβουλία η κοινότητα και να στηθεί ένα μνημείο (προτομή συγκεκριμένα) προς τιμήν του ήρωα που καταγόταν από το Αρκαλοχώρι. Να σημειωθεί ότι η πρόταση προέκυψε μετά από την οργάνωση και πραγματοποίηση εκδηλώσεων μνήμης και τιμής προς τον Ναπολέοντα Σουκατζίδη από συντρόφους, φίλους και ομοϊδεάτες του.

Μετά από αρκετά χρόνια το θέμα - που διαρκώς το συντηρούσε στο Αρκαλοχώρι μια ομάδα ευαίσθητων πολιτών, φίλων της μνήμης, της προσφοράς και της προσωπικότητας του Ναπολέοντα - με πρωτεργάτη τον αείμνηστο Μανώλη Μεταξάκη, σταθερό φίλο του ΚΚΕ, ξανάρθε στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος. Δυστυχώς χρειάστηκε να ζυμωθεί αυτή η απαίτηση του χώρου και του χρόνου και να γίνει ανυπέρθετος στόχος μιας ομάδας και πάλι πολιτών (υλοποιώντας και το ουσιαστικό όραμα του Μανώλη) τη μέρα της κηδείας του Μανώλη Μεταξάκη.

Τότε, με πρωτεργάτισσα την Αννα - σύζυγο του Μανώλη - και όλους τους φίλους, συνοδοιπόρους και ομοϊδεάτες σπάρθηκε η ιδέα-απόφαση με την κατάθεση της άμεσης έμπρακτης συμπαράστασης για την πραγματοποίηση του ονείρου του εκλιπόντος. Κι εκεί πάνω στο πνεύμα και στη σορό του Μανώλη Μεταξάκη συσπειρώθηκε όλη η δύναμη, η αγάπη και η θέληση μέσα από μια επιτροπή πρωτοβουλίας που επί τόπου συστήθηκε χωρίς τις τυπικές και χρονοβόρες διαδικασίες και εκεί δόθηκε ενδόμυχα από τον καθένα ο όρκος να στηθεί - επιτέλους! - ο ανδριάντας του Ναπολέοντα στο γενέθλιο τόπο του.

Παρ' όλα αυτά το ΚΚΕ υπέβαλε (έστω και απρόσκλητο, επίσημα και ανεπίσημα) πολλές προτάσεις και προσφορές για να συμβάλει στη συγκέντρωση των απαιτουμένων χρημάτων, οι οποίες απορρίπτονταν σχεδόν ασυζητητί. Ετσι ευτυχώς το έργο της επιτροπής πρωτοβουλίας στέφθηκε από επιτυχία. Και όταν έγινε πια καθαρό ότι δεν υπήρχε η παραμικρή πιθανότητα να μη στηθεί ο ανδριάντας ή έστω να αναβληθεί για κάποιο διάστημα και πάλι, άρχισε να μεθοδεύεται ο αποκλεισμός του ΚΚΕ από τις εκδηλώσεις των αποκαλυπτηρίων. Πρόθεση τώρα των οργανωτών ήταν να κληθεί ο κομματικός φορέας στον οποίο ανήκε ο Σουκατζίδης, το ΚΚΕ, να γίνει χειροκροτητής του Κύρκου (ο ίδιος ο Ναπολέοντας ποτέ δε θα έκανε κάτι τέτοιο), που πιεστικά υποχρεώθηκε να κατέβει για να μην κληθεί ο Χαρίλαος Φλωράκης, όπως έπρεπε και όπως ζητήθηκε από κάποια μέλη της διευρυμένης επιτροπής, που αντικατέστησε την επιτροπή πρωτοβουλίας από κάποια στιγμή και μετά. Τώρα με ποια λόγια ένας φανατικός της «παγκοσμιοποίησης» και του εκσυγχρονιστικού εκβαρβαρισμού μπορεί να πλέξει το εγκώμιο ενός αποδεδειγμένα αγωνιστή διεθνιστή, αυτό μόνο νοσηροί εγκέφαλοι ή «σκοτονοούντες» μπορούν να το συλλάβουν.

Γιατί αυτό που ενοχλούσε από την επόμενη στιγμή της εκτέλεσης του παλικαριού, του λαμπρού ήρωα και ανθρώπου δεν ήταν η γενική και αόριστη «αριστεροφροσύνη», με την οποία οι διαστρεβλωτές ανιστόρητοι σύγχρονοι «τιμητές» του προσπαθούν να τον ξαναεκτελέσουν. Ηταν ακριβώς αυτή η μοναδικότητά του απ' τη μια, και η αδυναμία τους να ανεχτούν, έστω, το χώρο που ο Ναπολέοντας υπηρέτησε απ' την άλλη.

Αυτό τους ενοχλούσε και τους ενοχλεί. Γιατί όπως λέει και ο Περικλής - κι ας το χωνέψουν καλά μερικοί μερικοί «μέχρι γαρ τούδε ανεκτοί οι έπαινοι εις χερί ετέρων λεγόμενοι, ες όσον αν και αυτός έκαστος οίηται ικανός είναι δράσαι τι ων ήκουσεν», ότι αυτή η πρακτική αποτελεί αίσχιστο όνειδος των υπηρετών της στους αιώνες.

Οσο για τον Ναπολέοντα - αυτό πιστεύουν και όλοι οι σοβαρά και ηθικά σκεπτόμενοι - μέγιστη τιμή αποτελεί η συνέπεια με την οποία υπερασπίστηκε τις κομμουνιστικές αρχές και ιδεώδη, με τις οποίες γαλουχήθηκε και στις οποίες έμεινε πιστός αλλά και ποιητής τους. Κι αν τιμάται σήμερα ο Ναπολέοντας, τιμάται ακριβώς για αυτά τα στοιχεία της προσφοράς του στο βωμό της ανθρωπιάς και του πολιτισμού. Για όλα όσα δόμησαν την προσωπικότητά του αφ' ενός και για το μέγα ψυχικό του σθένος να τα υπηρετήσει στο ακέραιο με τη γνωστή κομμουνιστική του συνέπεια αφ' ετέρου.

Ποια όμως αποκαλυπτήρια;

Αυτά μιας μικροψυχίας, μιας μικροπολιτικής καιροσκοπικής καπήλευσης ενός ήρωα, μιας ανερυθρίαστης, αναιδούς (χωρίς ντροπή) και ανέντιμης εκμετάλλευσης ενός ήρωα ασυμβίβαστου, ανυποχώρητου, συνεπούς, ενός φορέα της πιο γνήσιας «ελληνικότητας», που επιδεικνύουν οι αιώνες - του Ναπολέοντα Σουκατζίδη!

Δυστυχώς για το Αρκαλοχώρι έγιναν τα αποκαλυπτήρια... Και ευτυχώς για τον Ναπολέοντα αυτός ήταν και πάλι ο πρωταγωνιστής των αποκαλύψεων.

Υ.Γ.: Οσο για το ΚΚΕ να είναι σίγουροι όλοι και οι «θριαμβολόγοι» και οι «οψιμόθλιβοι» της απουσίας του ότι γνωρίζει και τιμά πραγματικά και ουσιαστικά τους νεκρούς και τους φωτεινούς οραματιστές του. Και η απάντησή του δε θα αργήσει να δοθεί στον ίδιο χώρο. Μέχρι τότε ας αποταμιεύσουν τη θλίψη τους γιατί θα τους χρειαστεί στ' αλήθεια αυτή τη φορά!