Σαν χτες, 8 Δεκέμβρη, συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από την επίσημη πράξη διάλυσης της ΕΣΣΔ στο Μινσκ και τη δημιουργία της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) και οι λαοί σε εκείνες τις χώρες όχι μόνο νοσταλγούν έντονα τη ζωή τους επί των ημερών της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλισμού, αλλά εκφράζουν την πραγματική δυσαρέσκειά τους για τη σημερινή κατάσταση στις χώρες τους.

Δεκαπέντε χρόνια μετά, με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης του Παρρωσικού Κέντρου για την Ερευνα της κοινής Γνώμης (VCIOM), που διεξήχθη με την «Research & Branding Group», το 68% των Ρώσων, το 59% των Ουκρανών και το 52% των Λευκορώσων εκφράζουν τη λύπη τους για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ στην Κιργιζία και το Τατζικιστάν τα ποσοστά αυτά ανεβαίνουν σημαντικά, φτάνοντας το 78% και 62% αντίστοιχα.

Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι στην ερώτηση «αν γινόταν και πάλι δημοψήφισμα για την ενοποίηση των πρώην ενωσιακών Δημοκρατιών», υπέρ θα ψήφιζαν το 51% στη Ρωσία, το 45% στην Ουκρανία και το 36% στη Λευκορωσία.

Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση - που δίνει στοιχεία μόνο για τη Ρωσία - σχετικά με το αν ήταν αναπόφευκτη η διάλυση της ΕΣΣΔ, το 53% των Ρώσων θεωρεί ότι θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, ενώ το 37% τη θεωρεί αναπόφευκτη.

Σε ό,τι αφορά την πιθανότητα να ανασυγκροτηθεί σήμερα η ΕΣΣΔ, το 68% των Ρώσων, το 71% των Ουκρανών, το 76% των Λευκορώσων απαντά αρνητικά.

Δεκαπέντε χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ δεν είναι καθόλου τυχαία η έντονη δυσαρέσκεια που υπάρχει ανάμεσα στους λαούς της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Και αυτό επειδή δεν είναι καθόλου εύκολο κανείς να ξεχάσει πως επί σοσιαλισμού δεν υπήρχε ανεργία, πείνα, φτώχεια, εξαθλίωση, αναλφαβητισμός, ούτε τα φαινόμενα της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών, της πορνείας, των αστέγων, της διαφθοράς, ούτε οι εμφύλιες συγκρούσεις...

Στα χρόνια του σοσιαλισμού, ο καθένας είχε τη δουλιά του, του παρεχόταν στέγαση, δωρεάν Παιδεία, υγειονομική περίθαλψη, σύνταξη, η δυνατότητα να παρακολουθεί και να συμμετέχει σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, ενώ οι τιμές για το ρεύμα, το νερό, το υγραέριο, τη θέρμανση, ακόμα και τα εισιτήρια των μέσων μαζικής συγκοινωνίας είχαν συμβολικό χαρακτήρα. Και με αυτές τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν μια ξεκάθαρη τάση της νοσταλγίας για το σοσιαλισμό, γίνεται φανερό ότι στις μέρες μας χρειάζεται ακόμα πιο βαθιά μελέτη των αδυναμιών και των λαθών που έγιναν, για να φτάσουμε στην καπιταλιστική παλινόρθρωση. Ο σοσιαλισμός όμως είναι σήμερα πιο αναγκαίος από ποτέ.

ΧΑΓΗ.--

Νικητής βγήκε ο κρατούμενος Σέρβος πολιτικός αρχηγός του Σερβικού Ριζοσπαστικού Κόμματος, Βόισλαβ Σέσελι, από την απεργία πείνας που έκανε για περίπου ένα μήνα, διαμαρτυρόμενος για τις συνθήκες διεξαγωγής της δίκης του από το Διεθνές Ποινικό Δικαστήριο του ΟΗΕ για την πρώην Γιουγκοσλαβία.

Τερμάτισε χτες την απεργία πείνας που ξεκίνησε στις 11 Νοέμβρη καθώς το δικαστήριο αναγκάστηκε να ικανοποιήσει αρκετά από τα αιτήματά του, μεταξύ άλλων, λόγω του αναβρασμού που επικρατεί αυτή την περίοδο στη Σερβία, αφ' ενός, λόγω των εκλογών της 21ης Γενάρη και, αφ' ετέρου, λόγω καθορισμού του καθεστώτος του Κοσσυφοπεδίου...

Μεταξύ των αιτημάτων που ικανοποιήθηκαν ήταν ο σεβασμός στο δικαίωμα αυτοϋπεράσπισης με άρση του διορισμού των συνηγόρων υπεράσπισης και η συνέχιση της δίκης μόλις καταστεί δυνατή η βελτίωση της καταπονημένης (από την απεργία πείνας και τις συνθήκες κράτησης...) υγείας του. Αλλα αιτήματα που είχε θέσει γραπτώς ο Σέσελι αφορούσαν:

Τη μεγαλύτερη πυκνότητα συναντήσεών του με μέλη της οικογένειάς του. Την αναγνώριση από το δικαστήριο των περίπου 20 νομικών συμβούλων που διαθέτει. Τη μετάφραση όλων των δικαστικών εγγράφων στη σερβική γλώσσα και την αποστολή τους σ' εκείνον σε χαρτί (και όχι σε ηλεκτρονική μορφή, όπως ήταν ως σήμερα). Την αντικατάσταση του προεδρείου δικαστών, την ακύρωση των δικαστικών αποφάσεων που ελήφθησαν εν τη απουσία του. Την άρση του περιορισμού στον αριθμό λέξεων που θα πρέπει να έχουν τα έγγραφα που υποβάλλει στο δικαστήριο.

Η εξέλιξη σχολιάστηκε χτες από την κυβέρνηση του Σέρβου πρωθυπουργού Βόισλαβ Κοστούνιτσα ως «καλή είδηση». Ο Σέσελι κατηγορείται μεταξύ άλλων για προσωπική ανάμειξη σε τέλεση βιαιοτήτων - ωμοτήτων κατά αμάχων σε χωριά της Βοσνίας - Ερζεγοβίνης την τριετία 1991-1993.

Κατά τη διάρκεια της 3ης ψηφοφορίας στην Κρατική Δούμα της Ρωσίας, εγκρίθηκε με μία μόλις ψήφο κατά ο προϋπολογισμός του Συνταξιοδοτικού Ταμείου της χώρας για το 2007, που προβλέπει και για την επόμενη χρονιά συντάξεις πείνας. Ο μόνος βουλευτής που καταψήφισε τον προϋπολογισμό ήταν ο Βίκτορ Τιούλκιν, Α` Γραμματέας της ΚΕ του Κομμουνιστικού Εργατικού Κόμματος Ρωσίας (ΚΕΚΡ-ΚΚΡ).

Απαντώντας σε ερωτήσεις δημοσιογράφων για την ψήφο του αυτή, ο Β. Τιούλκιν σημείωσε τα εξής: «Ψήφισα κατά, όπως έκανε όλη η Κοινοβουλευτική Ομάδα των κομμουνιστών στις δύο προηγούμενες ψηφοφορίες για το ίδιο ζήτημα. Κατά, γιατί αυτός ο προϋπολογισμός προβλέπει εξευτελιστικές συντάξεις για το 2007. Αυτό που η κυβέρνηση χαρακτηρίζει ως αύξηση 12-14% πρακτικά θα το φάει ο πληθωρισμός. Πολύ περισσότερο που και οι ίδιοι αναγνωρίζουν πως ο προϋπολογισμός είναι πίσω ακόμη κι από την αύξηση κατά 20%, στην οποία είχε δεσμευτεί ο Πρόεδρος, στο φετινό διάγγελμά του. Ουσιαστικά λοιπόν παγιώνει την κατάσταση της εξαθλίωσης στην οποία βρίσκονται οι ηλικιωμένοι μας».

Ο Β. Τιούλκιν χαρακτήρισε «λάθος» την αλλαγή στάσης των υπόλοιπων βουλευτών του Κομμουνιστικού Κόμματος Ρωσικής Ομοσπονδίας (ΚΚΡΟ), που στην 3^η ψηφοφορία ψήφισαν τον προϋπολογισμό και πρόσθεσε: «Οι σύντροφοι αυτοί θεώρησαν πως δε θα γίνει κατανοητή η ψήφος τους. Πως τα ΜΜΕ κι οι αντίπαλοί μας θα διαδώσουν ότι εμείς ήμασταν αντίθετοι να πάρουν οι συνταξιούχοι έστω κι αυτές τις μίζερες αυξήσεις. Κατά την άποψή μας πρόκειται για χαρακτηριστικό λάθος. Είναι αυτό που ο Λένιν είχε χαρακτηρίσει ως τίμιο οπορτουνισμό, όταν κάτω από αγαθές προθέσεις και την πίεση των καταστάσεων οι άνθρωποι "καμπουριάζουν", συμβιβάζονται, εγκαταλείπουν τις θέσεις αρχών για να πετύχουν εφήμερα αποτελέσματα. Εμείς θεωρούμε πως ακριβώς μια τέτοια "ελαστικότητα" είναι που ο λαός δεν την καταλαβαίνει. Αντίθετα, αν είμαστε ευθείς, συνεπείς, τότε θα μας καταλάβουν. Αρχικά αυτοί που σκέφτονται και ασχολούνται και στη συνέχεια κι οι υπόλοιποι».

ΒΕΛΙΓΡΑΔΙ - ΠΡΙΣΤΙΝΑ.--

Οι μαυροφόροι ένοπλοι του αυτονομιστικού «Αλβανικού Εθνικού Στρατού», («ΑΝΑ», παρακλάδι του ΟΥΤΣΕΚΑ που επιθυμεί τη συνένωση όλων των αλβανοκατοικούμενων εδαφών στα Βαλκάνια...) επανεμφανίστηκαν το τελευταίο 48ωρο στα χωριά του δυτικού Κοσσυφοπεδίου. Ξανάστησαν «σημεία ελέγχου» απαιτώντας από τους διερχόμενους αστυνομικές ταυτότητες και προσωπικά έγγραφα, ενώ αναφέρθηκαν και ανταλλαγές πυρών με τοπικές αστυνομικές δυνάμεις.

Η εξέλιξη συνδέεται άμεσα με την ξεκάθαρη (επί του παρόντος...) άρνηση της Μόσχας να προσυπογράψει ανεπιφύλακτα όποια «λύση» επιθυμούν να επιβάλλουν στο Κοσσυφοπέδιο ΗΠΑ, ΕΕ και ΝΑΤΟ, εκτός και εάν εξασφαλίσει την εφαρμογή της ιμπεριαλιστικής φόρμουλας σε ανάλογες περιοχές που την ενδιαφέρουν περισσότερο (π.χ. Καύκασος). Επίσης, η επανεμφάνιση της δράσης του «ΑΝΑ» αλλά και η πιθανότητα εκδήλωσης βίαιων επιθέσεων, είτε κατά της αποστολής του ΟΗΕ είτε κατά της σερβικής κοινότητας, θεωρούνται αναμενόμενες από τις ΝΑΤΟϊκές δυνάμεις, KFOR, που το τελευταίο διάστημα έχει ενισχυθεί με την αποστολή αρκετών εκατοντάδων Αμερικανών στρατιωτών της Εθνοφρουράς.

Παράλληλα, διαδραματίζεται λίγες μέρες προτού ο ΓΓ του ΟΗΕ Κ. Ανάν υποβάλλει στο ΣΑ του ΟΗΕ (ερχόμενη Τετάρτη) την τελευταία του έκθεση για το Κοσσυφοπέδιο, όπου αναμένεται να προειδοποιήσει ότι «περιθωριακές οργανώσεις και εξτρεμιστές» είναι έτοιμοι να εκμεταλλευτούν την απογοήτευση του πληθυσμού έπειτα από επταετή αναμονή...