Σαν χτες, 8 Δεκέμβρη, συμπληρώθηκαν 15 χρόνια από την επίσημη πράξη διάλυσης της ΕΣΣΔ στο Μινσκ και τη δημιουργία της Κοινοπολιτείας Ανεξάρτητων Κρατών (ΚΑΚ) και οι λαοί σε εκείνες τις χώρες όχι μόνο νοσταλγούν έντονα τη ζωή τους επί των ημερών της Σοβιετικής Ενωσης και του σοσιαλισμού, αλλά εκφράζουν την πραγματική δυσαρέσκειά τους για τη σημερινή κατάσταση στις χώρες τους.

Δεκαπέντε χρόνια μετά, με βάση τα αποτελέσματα της δημοσκόπησης του Παρρωσικού Κέντρου για την Ερευνα της κοινής Γνώμης (VCIOM), που διεξήχθη με την «Research & Branding Group», το 68% των Ρώσων, το 59% των Ουκρανών και το 52% των Λευκορώσων εκφράζουν τη λύπη τους για τη διάλυση της ΕΣΣΔ, ενώ στην Κιργιζία και το Τατζικιστάν τα ποσοστά αυτά ανεβαίνουν σημαντικά, φτάνοντας το 78% και 62% αντίστοιχα.

Αξίζει επίσης να επισημανθεί ότι στην ερώτηση «αν γινόταν και πάλι δημοψήφισμα για την ενοποίηση των πρώην ενωσιακών Δημοκρατιών», υπέρ θα ψήφιζαν το 51% στη Ρωσία, το 45% στην Ουκρανία και το 36% στη Λευκορωσία.

Σύμφωνα με την ίδια δημοσκόπηση - που δίνει στοιχεία μόνο για τη Ρωσία - σχετικά με το αν ήταν αναπόφευκτη η διάλυση της ΕΣΣΔ, το 53% των Ρώσων θεωρεί ότι θα μπορούσε να είχε αποφευχθεί, ενώ το 37% τη θεωρεί αναπόφευκτη.

Σε ό,τι αφορά την πιθανότητα να ανασυγκροτηθεί σήμερα η ΕΣΣΔ, το 68% των Ρώσων, το 71% των Ουκρανών, το 76% των Λευκορώσων απαντά αρνητικά.

Δεκαπέντε χρόνια μετά τη διάλυση της ΕΣΣΔ δεν είναι καθόλου τυχαία η έντονη δυσαρέσκεια που υπάρχει ανάμεσα στους λαούς της πρώην Σοβιετικής Ενωσης. Και αυτό επειδή δεν είναι καθόλου εύκολο κανείς να ξεχάσει πως επί σοσιαλισμού δεν υπήρχε ανεργία, πείνα, φτώχεια, εξαθλίωση, αναλφαβητισμός, ούτε τα φαινόμενα της εγκληματικότητας, των ναρκωτικών, της πορνείας, των αστέγων, της διαφθοράς, ούτε οι εμφύλιες συγκρούσεις...

Στα χρόνια του σοσιαλισμού, ο καθένας είχε τη δουλιά του, του παρεχόταν στέγαση, δωρεάν Παιδεία, υγειονομική περίθαλψη, σύνταξη, η δυνατότητα να παρακολουθεί και να συμμετέχει σε πολιτιστικές και αθλητικές δραστηριότητες, ενώ οι τιμές για το ρεύμα, το νερό, το υγραέριο, τη θέρμανση, ακόμα και τα εισιτήρια των μέσων μαζικής συγκοινωνίας είχαν συμβολικό χαρακτήρα. Και με αυτές τις δημοσκοπήσεις που καταγράφουν μια ξεκάθαρη τάση της νοσταλγίας για το σοσιαλισμό, γίνεται φανερό ότι στις μέρες μας χρειάζεται ακόμα πιο βαθιά μελέτη των αδυναμιών και των λαθών που έγιναν, για να φτάσουμε στην καπιταλιστική παλινόρθρωση. Ο σοσιαλισμός όμως είναι σήμερα πιο αναγκαίος από ποτέ.