ΔΙΑ ΤΟΥ ΤΥΠΟΥ | ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ

Δεν υπάρχει τρίτος δρόμος

Του Δημήτρη Χαντζόπουλου από τα ΝΕΑ

«`Η θα γίνει λαϊκή περιουσία ο παραγόμενος πλούτος και η παραγωγή θα οργανωθεί προς όφελος της ευημερίας του λαού, ή θα συνεχίζεται η αφαίρεση των δικαιωμάτων σας και η αύξηση των κερδών του κεφαλαίου. Τρίτος δρόμος δεν υπάρχει».

Μόλις τρεις μέρες πριν, η ΚΕ του ΚΚΕ απευθύνθηκε με την παραπάνω φράση στην εργατική τάξη, τα λαϊκά στρώματα.

Ε, ο «τρίτος δρόμος» έσκασε μύτη. Επαναφέροντας την ξεφωνημένη «ενότητα στο πρόβλημα». Οπου ο εργάτης θα πρέπει να ξεχάσει ποιος τον πούλησε ξανά και ξανά και να κάνει μαζί του κομπρεμί «ενωμένος» στο πρόβλημα της σωτηρίας του καπιταλισμού. Πότε; Την ώρα που το σύστημα ομολογεί πως προτιμά να χύνει το μέλι στους δρόμους αντί να ταΐσει ανθρώπους, πως έχει να δώσει μόνο κουπόνια σίτισης αντί για πλήρη εργασία με πλήρη δικαιώματα, εκείνη την ώρα προσφέρεται ξανά σα λύση η δοκιμασμένη συνταγή της διαχείρισης.

«Μεικτή οικονομία» και «νέο κράτος», τα φρούτα που προσφέρονται. Και οι από καιρό πρόθυμοι δήλωσαν ήδη «παρών».

«Δεν υπάρχουν εύκολες λύσεις προς όφελος του λαού. Ο αγώνας είναι και θα είναι δύσκολος. Χρειάζεται να οργανωθεί πρώτα απ' όλα στους κλάδους, στους τόπους δουλειάς. Μόνο ένα κίνημα που θα φοβίζει το κεφάλαιο και τα κόμματά του μπορεί να έχει και άμεσα αποτελέσματα», διακηρύσσει το ΚΚΕ.

Μπα, απαντούν οι πρόθυμοι. Αρκεί η «υιοθέτηση ενός μοντέλου ανάπτυξης με γνώμονα την ισόρροπη ανάπτυξη»! Μπουρμπούτσαλα, δηλαδή. Που, καθώς βγάζουν μάτι, περνάνε στα ψιλά, για να μείνει στο προσκήνιο η εικόνα ενός τύπου που πίνει φραπέ παριστάνοντας τον «Κον Μπεντίτ». Ναι, αυτόν που μετά το «Μάη» ανακάλυψε την «ελευθερία» και τη «δημοκρατία» στη βομβαρδισμένη από το ΝΑΤΟ και την ΕΕ Γιουγκοσλαβία και το κατακρεουργημένο Ιράκ, ως ντελάλης των ιμπεριαλιστικών επεμβάσεων.

Ασχετο: Για το τι παίζεται στο Βουκουρέστι, τα λένε όλα μόνοι τους: Βέτο προς το παρόν για την ΠΓΔΜ, ναι στη διεύρυνση, ναι και σ' όλα τ' άλλα, για τα οποία δε λένε λέξη: «Αντιπυραυλική ασπίδα», αύξηση των δυνάμεων στο Αφγανιστάν κ.ά. «Ερχονται χρόνια δύσκολα», που λέει και το τραγούδι...

ΕΠΙΜΕΛΕΙΑ:
Θανάσης ΛΕΚΑΤΗΣ

ΕΝΤΟΣ ΕΚΤΟΣ ΚΑΙ ΕΠΙ ΤΑ ΑΥΤΑ

ΨΥΧΡΑΙΜΙΑ... «Η Ελλάδα θα χρειαστεί γερά νεύρα τις ημέρες και εβδομάδες που έρχονται. Το ελληνικό βέτο για τα Σκόπια θα προκαλέσει νευρική κρίση στην Ουάσιγκτον και αλλού (...) η Ελλάδα είναι βέβαιο πως, κατά τη λαϊκή έκφραση, "θα φάει πολύ επικοινωνιακό ξύλο" σε παγκόσμιο επίπεδο (...) θα πρέπει ακόμη να περιμένουμε σοβαρές προκλήσεις - αντίποινα από τα Σκόπια. Ας μην εκπλαγούμε αν βαφτίσουν κάθε πλατεία και δρόμο ακόμη και με το όνομα του... Βουκεφάλα (...) Και βεβαίως, ας μην έχουμε την αυταπάτη ότι δε θα τιμωρήσουν τις ελληνικές επιχειρήσεις με δήθεν αθώες κυρώσεις για πολεοδομικές ή άλλες παραβάσεις (...) η αντιαμερικανική υστερία, το να διαδηλώνουμε χτυπώντας τα στήθια μας έξω από το κτίριο της Βασιλίσσης Σοφίας δε μας απέφερε ποτέ τίποτα παρά στιγμιαία αυτοϊκανοποίηση» (ο αρμοδιότερος Α. Παπαχελάς στην ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ).

ΜΕ ΗΜΕΡΟΜΗΝΙΑ ΛΗΞΗΣ: «Βέτο... με ημερομηνία λήξης υποσχέθηκε στον αμερικανό πρόεδρο Τζορτζ Μπους και στους άλλους συμμάχους στο ΝΑΤΟ ο πρωθυπουργός σε μια προσπάθεια να περιορίσει το μπαράζ επιθέσεων που αναμένεται να δεχτεί» (η Ειρήνη Καρανασοπούλου στα ΝΕΑ).

ΝΑΙ ΣΤΗ ΔΙΕΥΡΥΝΣΗ, ΑΛΛΑ... «Δεν πρόκειται να υποχωρήσει η Ελλάδα, όποια πίεση κι αν δεχτεί από συμμάχους, φίλους και εταίρους, από τις καθαρές θέσεις της. Και βέβαια θα αντιδράσει με βέτο αν επιχειρηθεί η ένταξη στο ΝΑΤΟ της γειτονικής χώρας ως FYROM ή γίνει προσπάθεια να προωθηθεί "πρόσκληση υπό αίρεση". Το μήνυμα είναι σαφές» (από το κύριο άρθρο στην ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ).

ΚΑΘΕΝΑΣ ΜΕ ΤΟΝ ΠΟΝΟ ΤΟΥ: «Παρέα με τη λέξη "συνεργασία" πάει και η λέξη "σοβαρότητα" (...) Να είναι ο κύριος Παπανδρέου ειλικρινής. Διότι αν πηγαίνει στο Μαξίμου για να διοχετεύουν μετά οι συνεργάτες του στα ΜΜΕ δυσαρέσκεια επειδή ο Καραμανλής του συνέστησε να μην πάει στα Σκόπια τότε ποιο το νόημα;» (ο Μ. Κοττάκης στον ΕΛΕΥΘΕΡΟ ΤΥΠΟ).

ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ: Μαχητικά για την ΑΠΕΡΓΙΑ ΣΤΙΣ 16 ΑΠΡΙΛΗ για την Ασφάλιση, τις Συμβάσεις, τα αντεργατικά μέτρα που έρχονται

ΤΟ ΒΗΜΑ: Το παρασκήνιο και οι πιέσεις για τα Σκόπια

Η ΚΑΘΗΜΕΡΙΝΗ: Κρίσιμη νύχτα στο Βουκουρέστι

ΕΘΝΟΣ: ΒΕΤΟ ΤΩΡΑ με... παράθυρο στο μέλλον

ΕΛΕΥΘΕΡΟΣ ΤΥΠΟΣ: ΒΕΤΟ η... λύση εξπρές

ΤΑ ΝΕΑ: Μίζερο βέτο Καραμανλή στον Γιώργο

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ: Κόκκινη γραμμή

ΑΠΟΓΕΥΜΑΤΙΝΗ: Η επιχείρηση αρπαγής της Ελληνικής Μακεδονίας

ΑΔΕΣΜΕΥΤΟΣ: Ολοι οι Ελληνες στηρίζουν τον Καραμανλή

Η ΧΩΡΑ: Ενωμένοι και αποφασισμένοι

Ο ΛΟΓΟΣ: ΕΛΛΗΝΙΚΗ ομοψυχία

Η ΑΥΓΗ: Δημοκρατική λύση το δημοψήφισμα

ΗΜΕΡΗΣΙΑ: Κλείνει τη στρόφιγγα στα στεγαστικά η Citi

Την ώρα που χύνουν το μέλι στους δρόμους...

«Βίαια επεισόδια από εξαγριωμένα πλήθη, απεργοί στα πρόθυρα κατάρρευσης, κυβερνήσεις ανίκανες να αντιδράσουν δραστικά: Η παγκόσμια επισιτιστική κρίση πλήττει πληθώρα κρατών στην υφήλιο, από την έρημο της Αφρικής έως τα υψίπεδα του Περού και απειλεί με γενικευμένη κοινωνική αναταραχή» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

...μοιράζουν κουπόνια σίτισης

«28 εκατομμύρια αμερικανοί θα εξαρτώνται σύντομα για την επιβίωσή τους από τα "κουπόνια σίτισης" το διαχρονικό σύμβολο της φτώχειας στις ΗΠΑ (...) προβλέψεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου αναφέρουν πως στο οικονομικό έτος που αρχίζει τον Οκτώβριο 28 εκατομμύρια άνθρωποι θα χρησιμοποιούν τα κουπόνια για να αγοράσουν βασικά είδη διατροφής (...) η τάση της εξάρτησης απ' την κρατική επισιτιστική βοήθεια δεν περιορίζεται σε αποβιομηχανοποιημένες περιοχές, όπως το Μίτσιγκαν, όπου ένας στους οκτώ κατοίκους εξαρτάται από αυτή» (τα στοιχεία για τις ΗΠΑ στο ΕΘΝΟΣ).

Αναζητώντας γιατροσόφια

«Παντού πλέον στον κόσμο ακόμη και στις ΗΠΑ όπου η αγορά είχε θεοποιηθεί άπαντες αναζητούν μέτρα και πολιτικές ελέγχου. Σταθερά πλέον κατευθύνονται προς πιο μεικτά συστήματα, όπου θα υπάρχουν λογοδοσία, διαφάνεια και τελικώς παρέμβαση (...) με δυο λόγια η "ζούγκλα" απέτυχε και τώρα το παγκόσμιο σύστημα αναζητεί μια νέα ισορροπία, η οποία κατά τα φαινόμενα θα κατατείνει σε πιο μεικτή οικονομία και σε ένα νέο κράτος. Αλήθεια, τέτοιου τύπου αναζήτηση θα επιχειρήσει η εγχώρια πολιτική τάξη;» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

Πάντα πρόθυμοι

«"Η χώρα μας μπορεί να αποτελέσει τον αδύναμο κρίκο στο μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού", "η υιοθέτηση ενός μοντέλου ανάπτυξης με γνώμονα την ισόρροπη ανάπτυξη που θα στηρίζεται στις τοπικές ιδιαιτερότητες αξιοποιώντας συγκριτικά πλεονεκτήματα και θα σέβεται το περιβάλλον είναι αδήριτη ανάγκη"» (απαντούν σαν έτοιμοι από καιρό ο Τσίπρας και το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ / ΑΥΓΗ).