«Βίαια επεισόδια από εξαγριωμένα πλήθη, απεργοί στα πρόθυρα κατάρρευσης, κυβερνήσεις ανίκανες να αντιδράσουν δραστικά: Η παγκόσμια επισιτιστική κρίση πλήττει πληθώρα κρατών στην υφήλιο, από την έρημο της Αφρικής έως τα υψίπεδα του Περού και απειλεί με γενικευμένη κοινωνική αναταραχή» (το θέμα στην ΗΜΕΡΗΣΙΑ).

«28 εκατομμύρια αμερικανοί θα εξαρτώνται σύντομα για την επιβίωσή τους από τα "κουπόνια σίτισης" το διαχρονικό σύμβολο της φτώχειας στις ΗΠΑ (...) προβλέψεις του Γραφείου Προϋπολογισμού του Κογκρέσου αναφέρουν πως στο οικονομικό έτος που αρχίζει τον Οκτώβριο 28 εκατομμύρια άνθρωποι θα χρησιμοποιούν τα κουπόνια για να αγοράσουν βασικά είδη διατροφής (...) η τάση της εξάρτησης απ' την κρατική επισιτιστική βοήθεια δεν περιορίζεται σε αποβιομηχανοποιημένες περιοχές, όπως το Μίτσιγκαν, όπου ένας στους οκτώ κατοίκους εξαρτάται από αυτή» (τα στοιχεία για τις ΗΠΑ στο ΕΘΝΟΣ).

«Παντού πλέον στον κόσμο ακόμη και στις ΗΠΑ όπου η αγορά είχε θεοποιηθεί άπαντες αναζητούν μέτρα και πολιτικές ελέγχου. Σταθερά πλέον κατευθύνονται προς πιο μεικτά συστήματα, όπου θα υπάρχουν λογοδοσία, διαφάνεια και τελικώς παρέμβαση (...) με δυο λόγια η "ζούγκλα" απέτυχε και τώρα το παγκόσμιο σύστημα αναζητεί μια νέα ισορροπία, η οποία κατά τα φαινόμενα θα κατατείνει σε πιο μεικτή οικονομία και σε ένα νέο κράτος. Αλήθεια, τέτοιου τύπου αναζήτηση θα επιχειρήσει η εγχώρια πολιτική τάξη;» (ο Α. Καρακούσης στο ΒΗΜΑ).

«"Η χώρα μας μπορεί να αποτελέσει τον αδύναμο κρίκο στο μονόδρομο του νεοφιλελευθερισμού", "η υιοθέτηση ενός μοντέλου ανάπτυξης με γνώμονα την ισόρροπη ανάπτυξη που θα στηρίζεται στις τοπικές ιδιαιτερότητες αξιοποιώντας συγκριτικά πλεονεκτήματα και θα σέβεται το περιβάλλον είναι αδήριτη ανάγκη"» (απαντούν σαν έτοιμοι από καιρό ο Τσίπρας και το Γραφείο Τύπου του ΣΥΝ / ΑΥΓΗ).