Στα συνήθη που ακούγονται τελευταία είναι ότι η επιθυμία των ΗΠΑ να εντάξουν τα Σκόπια στο ΝΑΤΟ οφείλεται στο ότι επιθυμούν να διασφαλίσουν την «ακεραιότητα της γειτονικής χώρας». Πες - πες δεν αποκλείεται μερικοί να το πιστέψουν. Οτι, δηλαδή, το ΝΑΤΟ είναι, τάχα, από κείνους τους οργανισμούς που εργάζονται για την ακεραιότητα των κρατών!

Για το είδος της «ακεραιότητας» που διασφαλίζει το ΝΑΤΟ στα κράτη - μέλη του υπάρχει η εμπειρία της Ελλάδας. Και της Κύπρου. Μια ματιά στις «γκρίζες ζώνες» στο Αιγαίο, κι άλλη μια στα κατεχόμενα, πείθουν.

Από κει και πέρα, η Κροατία, της οποίας η είσοδος στο ΝΑΤΟ αποφασίζεται στην παρούσα σύνοδο, είναι μια χώρα που η ύπαρξή της μόνο σαν προϊόν λειτουργίας του ΝΑΤΟ ως οργανισμού «διασφάλισης της ακεραιότητας» των κρατών δεν μπορεί να θεωρηθεί. Εκτός κι αν το κράτος στο οποίο συμμετείχε η Κροατία, και το οποίο διέλυσαν το ΝΑΤΟ και η ΕΕ, η Γιουγκοσλαβία, δεν ήταν κράτος...

Επιπλέον, έχουμε το Κόσσοβο, αυτό το μόρφωμα που προέκυψε από την ευθεία ΝΑΤΟική αμφισβήτηση της ακεραιότητας μιας χώρας, της Σερβίας, αλλά και τη Βοσνία, αυτό το τυπικό δείγμα...«ακέραιης» μαριονέτας.

Ειδικά, τέλος, για τα Σκόπια, υπάρχουν ήδη ξεκάθαρες «εγγυήσεις» για το είδος της «ακεραιότητας» που τους εξασφαλίζει το ΝΑΤΟ. Μια από τις χαρακτηριστικότερες είναι, για παράδειγμα, ότι ακόμα δεν έχουν καθοριστεί τα σύνορα μεταξύ της ΠΓΔΜ με το Κόσσοβο. Βλέπετε, στη συγκεκριμένη περιοχή έχει απλωθεί μια τεράστια αμερικανική στρατιωτική βάση, πράγμα που καθιστά δυσχερές το να βρεθεί πού είναι τα σύνορα των - κατά τα άλλα - «ακέραιων» προτεκτοράτων...