ΑΠΟΣΤΟΛΗ: Γεράσιμος ΧΟΛΕΒΑΣ

Διαρκές είναι το έγκλημα σε βάρος των αγροτών του Βόρειου Εβρου. Σχεδόν κάθε χρόνο χωράφια εξαφανίζονται από τις πλημμύρες, καλλιέργειες καταστρέφονται, οι αγροτικές οικογένειες περιμένουν τις αποζημιώσεις από το Μάη και το Νοέμβρη του 2007. Το κανάλι του Πυθίου είναι μολυσμένο και το νερό που πίνουν οι κάτοικοι έχει κριθεί ακατάλληλο απ' το Δεκέμβρη.

Αυτά είναι μόνο ορισμένα απ' όσα μπόρεσε να δει ο «Ρ» για την κατάσταση που βιώνουν οι αγρότες της περιοχής, σε συνθήκες εγκατάλειψης κι ερήμωσης του τόπου τους.

Ολα αυτά από την αδιαφορία των κυβερνήσεων της ΝΔ και του ΠΑΣΟΚ τα τελευταία χρόνια. Γνωρίζουν πολύ καλά πως τα προβλήματα που δημιουργούνται απ' το ποτάμι μπορούν να αντιμετωπιστούν, αλλά υπηρετούν άλλες προτεραιότητες. Επί της ουσίας, το συμπέρασμα είναι ένα: Η αντιπλημμυρική προστασία είναι ένα έργο που δεν είναι ανταγωνιστικό για το κεφάλαιο και γι' αυτό αφήνουν την αγροτιά να αργοπεθαίνει.

Οι Εβρίτες δηλώνουν πως δέχονται διπλό «χτύπημα». Πρώτο «χτύπημα», η αγροτική πολιτική της ΕΕ που καταδικάζει ένα εύφορο έδαφος, το οποίο θα μπορούσε να δώσει καρπούς στους ντόπιους και γενικότερα στην ελληνική οικονομία. Δεύτερο χτύπημα, η σκόπιμη εγκατάλειψή τους στο έλεος των φυσικών φαινομένων, που μπορούν να αντιμετωπιστούν. Τη ζωή τους την περιέγραψε με δύο λόγια ο 51χρονος Παναγιώτης Χατζής, αγρότης, που συναντήσαμε στο Πύθιο: «Ανύπαρκτο παρόν - αβέβαιο μέλλον».

Μια γη που έβγαζε καλαμπόκι, σιτηρά, τεύτλα, βαμβάκι τώρα ρημάζεται. Χρησιμοποιούν διάφορους τρόπους, τονίζει στον «Ρ» ο Γραμματέας της Αχτιδικής Επιτροπής Βορείου Εβρου του ΚΚΕ, Σταμάτης Γκατζίδης: «Διάφορα προγράμματα της ΕΕ που λένε αφήστε τα χωράφια μην τα καλλιεργείτε και θα σας πληρώσω, βάλτε ακακίες, λεύκες κι άλλα τέτοια. Αυτό γίνεται για να τους διώξει απ' την παραγωγή. Τα χωριά δεν έχουν ζωή, η πλειοψηφία είναι άνθρωποι μεγάλης ηλικίας».

Χαρακτηριστικά τα όσα λέει ο 38χρονος Αντώνης Πολυσάκης, πρόεδρος του αγροτικού συλλόγου Πυθίου στο καφενείο του χωριού: «Είμαστε 500 άτομα. Φύγαν όλοι. Τι να κάνουν εδώ; Εχουμε μείνει 10 -15 άτομα απ' όλο το χωριό που είμαστε 40-45 χρονών και ασχολούμαστε με τα χωράφια. Οι υπόλοιποι μεγαλύτεροι. Ετσι και στα γύρω χωριά». Η συζήτηση πάει στο θέμα που καίει άμεσα την περιοχή τις πλημμύρες και τις αποζημιώσεις.

Μας εξηγεί πως, ενώ έχει έρθει η ώρα για να προετοιμάσουν τα χωράφια για τη νέα σπορά τα αναχώματα παραμένουν ανοιχτά. Την ίδια στιγμή, υπάρχει ο κίνδυνος μιας νέας πλημμύρας. Κι όλα αυτά ενώ, όπως μας είπε, δεν έχουν αποζημιωθεί ούτε για τις καταστροφές του Νοέμβρη, ούτε γι' αυτές του Μάη! Οσο για αντιπλημμυρικά έργα: «Μόνο λόγια. Αυτά τα λένε όταν είναι να δώσουν καμιά συνέντευξη» και προσθέτει: «Μπαλώνουν τα σπασμένα και δε γίνονται σοβαρά έργα». Σαν να μην έφταναν αυτά, προσθέτει, υπάρχει μεγάλη αύξηση στις τιμές των λιπασμάτων και τους σπόρους, τα διάφορα εφόδια και το πετρέλαιο.

Η συζήτηση συνεχίζεται και ο καφετζής μας φέρνει νερό εμφιαλωμένο. Ο λόγος; Το νερό του χωριού έχει κριθεί ακατάλληλο! Το κανάλι που περνά μπροστά από το Πύθιο είναι γεμάτο απόβλητα από τα σφαγεία και τις κτηνοτροφικές μονάδες της περιοχής, προκαλεί αφόρητη δυσοσμία βάζοντας σε κίνδυνο την υγεία των κατοίκων. Περνά δίπλα από τη γεώτρηση του δικτύου ύδρευσης του χωριού!

Το νερό έχει κριθεί ακατάλληλο για πόση, με απόφαση του Τμήματος Υγείας της Νομαρχίας Εβρου, μετά από δειγματοληψίες που πραγματοποίησε τον Δεκέμβρη του 2007. Το γεγονός είχε καταγγείλει με ανακοίνωσή της η Αχτιδική Επιτροπή Β. Εβρου του ΚΚΕ, υπογραμμίζοντας πως πρέπει να παρθούν αμέσως τα απαραίτητα μέτρα.

Στη διαδρομή για να φτάσουμε στο Πύθιο έχουμε ήδη διαπιστώσει πως το οδικό δίκτυο βρίσκεται σε άθλια κατάσταση. Οπως μας επισήμανε ο Α. Πολυσάκης: «Ολοι οι δρόμοι είναι χάλια, όπως, τους άφησε το νερό. Μόνοι μας προσπαθούμε. Ο,τι μπορούμε κάνουμε μόνοι μας».