Καθαρά ημερήσια κέρδη ύψους 43,5 εκατομμυρίων ευρώ!

Δεν πρόκειται για τυπογραφικό λάθος.

Στην Ελλάδα, όπου ο εργάτης το 2007 πήρε αύξηση 7 δεκάρες του ευρώ τη μέρα, εκείνη την ίδια μέρα, και κάθε εργάσιμη μέρα του 2007, οι τραπεζίτες, οι βιομήχανοι, οι εφοπλιστές, οι πετρελαιάδες απομυζούσαν κέρδη ύψους 43,5 εκατομμυρίων ευρώ! Τη μέρα!

*

Το στοιχείο προκύπτει από την ανάλυση των οικονομικών αποτελεσμάτων που είχαν οι εισηγμένες εταιρείες στο Χρηματιστήριο.

Οι 221 από τις 300 εταιρείες παρουσίασαν συνολικά κέρδη ύψους 11,3 δισ. ευρώ για το 2007. Μιλάμε για ένα αστρονομικό ποσό που αν διαιρεθεί με τις εργάσιμες μέρες του 2007 προκύπτει το απίθανο νούμερο:

Κέρδη ύψους 43,5 εκατομμυρίων ευρώ κάθε μέρα για τους χρυσοκάνθαρους της Σοφοκλέους!

*

Οσοι υποστηρίζουν ότι στην Ελλάδα «δεν υπάρχει χρήμα», προφανώς δεν εννοούν το χρήμα που πηγαίνει στα θησαυροφυλάκια των Κροίσων. Το χρήμα λείπει μόνο όταν πρόκειται για τους μισθούς των εργαζομένων, για τις συντάξεις, για τη στήριξη του ανέργου.

Αντίθετα, η «ανάπτυξή τους» είναι εξόχως γαλαντόμα σε ό,τι αφορά τις οικονομικές επιδόσεις των κηφήνων και των σφετεριστών του κοινωνικού πλούτου. Αλλά τα στοιχεία αποδεικνύουν τόσο το είδος της «ανάπτυξης» που σημειώνεται στην Ελλάδα, όσο και το ποιος καρπούται από αυτήν την «ανάπτυξη».

*

Το χρήμα που ρέει στη χώρα είναι πακτωλός. Ο πλούτος που παράγουν οι εργαζόμενοι είναι τεράστιος. Αλλά αυτός ο πλούτος μεταφέρεται στο πλαίσιο της ακολουθούμενης πολιτικής σε μια χούφτα μεγαλοκαπιταλιστών. Ταυτόχρονα, η φτώχεια, η ανασφάλεια, ο υπερδανεισμός, για τα λαϊκά στρώματα, μεγαλώνουν.

Σε μια χώρα που οι εισηγμένες τράπεζες στο Χρηματιστήριο εμφανίζουν μέση αύξηση της κερδοφορίας τους το 2007 της τάξης του 70% (!) έναντι του 2006, είναι απολύτως λογικό ο ελληνικός λαός να «πνίγεται» στα δάνεια.

*

Η κάθε μέρα δεν είναι ίδια για όλους σε αυτόν τον τόπο (και σε κανέναν τόπο όπου βασιλεύει η καπιταλιστική ασυδοσία).

Η κάθε μέρα του εργάτη, του αγρότη, του επαγγελματία, του άνεργου, είναι κι ένα ακόμα αβέβαιο «αγώι».

Η κάθε μέρα του κεφαλαιοκράτη, του εκμεταλλευτή, του «επενδυτή» που ξεζουμίζει δημόσιο πλούτο είναι παραδεισένια.

*

Ενα τελευταίο «παιχνίδι» με τα νούμερα αρκεί:

Αν στη θέση των 221 κερδοφόρων εταιρειών του Χρηματιστηρίου (ας τους ονομάσουμε «κεφαλαιοκράτες») είχαμε 221 εργάτες των 30 ευρώ μεροκάματο (ας τους ονομάσουμε «προλετάριους»),

ξέρετε πόσες μέρες χρειάζονται οι προλετάριοι για να αποκτήσουν τα 43,5 εκατ. ευρώ που αποκτούν οι κεφαλαιοκράτες μόνο σε μία μέρα;

Χρειάζονται 6.555 μέρες! Κάτι λιγότερο, δηλαδή, από 18 χρόνια δουλειάς! Για να αποκτήσουν κάτι που δε θα αποκτήσουν ποτέ: Τα κέρδη των κεφαλαιοκρατών της μιας και μόνο μέρας!