- Τρέχουσα
- Προηγούμενη
- Επόμενη
- Μόνο κείμενο
- Σύνθετη αναζήτηση
- Πολιτική
- Κόσμος
- Οικονομία
- Εργαζόμενοι
- Κοινωνία
- Νεολαία
- Πολιτισμός
- Αθλητισμός
- Ανασκόπηση
- Από μέρα σε μέρα
- Σαν σήμερα
- Ιστορία
- Αρθρα
- Σχόλια
- Τετρασέλιδα
- Ολες οι στήλες
- Σκίτσα
- Ιστορική διαδρομή
- Ενθετα ιστορίας
- Ειδικές εκδόσεις
- International
- Νέα του site
- Επικοινωνία
Feeds- Οδηγίες
- Υπεραστικοί Αριθμ.
- Διαφορές ώρας
Με καθολική συμμετοχή απαντούν οι εργαζόμενοι στην εργοδοτική αδιαλλαξία και κουρελιάζουν την κυβερνητική προπαγάνδα για τους μισθούς
Από τη Γενική Συνέλευση την Παρασκευή |
Την Παρασκευή 31 Μάη, λοιπόν, συμπληρώνοντας τη 12η μέρα απεργίας, οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο εργοτάξιο του Μετρό στην Ακαδημίας, όπου συζήτησαν για την πορεία του αγώνα τους και, παρά την αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας, επιβεβαίωσαν την ενότητα και την αποφασιστικότητά τους ψηφίζοντας ομόφωνα για τη συνέχιση της απεργίας.
«Πάμε για μετωπική σύγκρουση, είμαστε αποφασισμένοι. Χωρίς δυσκολίες, νίκη δεν είχε ποτέ κανένας. Θα ματώσουμε, αλλά θα κερδίσουμε!», είπε χαρακτηριστικά ένας από τους απεργούς από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης.
Ο μεγάλος αυτός αγώνας αφορά κάθε εργαζόμενο που παλεύει για το εισόδημά του, αφού κουρελιάζει το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι τάχα «εξασφαλίζει περισσότερες δουλειές με καλύτερους μισθούς».
Μιλάμε άλλωστε για το μεγαλύτερο δημόσιο έργο που χρηματοδοτούν αυτήν τη στιγμή το κράτος και η ΕΕ στη χώρα μας. Κι όμως, ακόμα κι εκεί οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, με την εργοδοσία από τη μία να έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για κάθε εκατοστό του εργοταξίου, κι από την άλλη να προτιμά να μένουν καθηλωμένα τα μηχανήματα λόγω της απεργίας, παρά να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους εργαζόμενους. Αρνείται να εξασφαλίσει τα αυτονόητα: Να επιστρέφουν οι εργαζόμενοι ασφαλείς στα σπίτια τους και να παίρνουν έναν μισθό που δεν θα εξανεμίζεται στα μισά του μήνα.
Στο Μαξίμου διαδήλωσαν οι εργάτες του μετρό |
Γι' αυτό, και με επίγνωση ότι ο αγώνας αυτός αφορά όλους τους εργαζόμενους, οι απεργοί αποφάσισαν να προχωρήσουν τη Δευτέρα, στις 9 π.μ., σε κινητοποίηση στο Μετρό του Συντάγματος, προκειμένου να ενημερώσουν τους επιβάτες για τον αγώνα και τα αιτήματά τους.
Η συγκίνηση για την εξέλιξη του αγώνα είναι έκδηλη, με τους απεργούς που έχουν βάλει φρένο στους μετροπόντικες να ξεσπούν σε χειροκροτήματα στη Γενική Συνέλευση την Παρασκευή, βλέποντας το ομόφωνο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας: Συνεχίζουμε!
Και αμέσως μετά προχώρησαν με πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου. Εκεί, παρά τον φραγμό που έστησαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, κάτω από την αποφασιστική τους στάση, αντιπροσωπεία του Σωματείου συναντήθηκε με την διευθύντρια του ιδιαίτερου γραφείου του πρωθυπουργού, κα Σχοινά, στην οποία επέδωσαν επιστολή με αίτημα για συνάντηση με τον Κυρ. Μητσοτάκη.
Στο πλευρό των απεργών βρέθηκαν οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, και Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.
Επίσης, μαζί τους διαδήλωσαν ο Νίκος Μαυροκέφαλος, από τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και τη Γραμματεία του ΠΑΜΕ, και ο Παναγιώτης Γάκιας, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας.
Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν επίσης να πραγματοποιήσουν νέα Γενική Συνέλευση την ερχόμενη βδομάδα για να συζητήσουν τα επόμενα βήματα του αγώνα τους, με τον οποίο διεκδικούν 15% αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, 10% επίδομα υπόγειων εργασιών, 5ήμερο - 8ωρο, μέτρα υγείας και ασφάλειας.
Υπενθυμίζεται ότι η εργοδοσία έχει προσπαθήσει αρκετές φορές να «σπάσει» την απεργία, κυρίως αξιώνει να σταματήσει η απεργία προκειμένου να δεχτεί να συζητήσει τα δίκαια αιτήματά τους.
Με λόγια απλά, που δίνουν την ουσία του μεγάλου αυτού αγώνα, μίλησε στη Γενική Συνέλευση ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο έργο, Βασίλης Κλουβάτος, σημειώνοντας ότι η μάχη που δίνουν βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Κι αυτό γιατί η στάση αδιαλλαξίας και αλαζονείας της εργοδοσίας στηρίζεται στην πλήρη κάλυψη και στήριξη που αυτή απολαμβάνει από την πολιτική ηγεσία και τους άλλους κατασκευαστικούς ομίλους.
Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε την κοινή εμφάνιση του Κυρ. Μητσοτάκη με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ομίλου «ΑΒΑΞ», Κωνσταντίνο Μιτζάλη, την περασμένη Πέμπτη, κατά την επίσκεψη του πρώτου στο εργοτάξιο του νέου Οδικού Αξονα Πατρών - Πύργου.
Από την άλλη, πρόσθεσε, ο αγώνας των εργαζομένων στηρίζεται από ένα «κύμα υποστήριξης και συμπαράστασης που ξεδιπλώνεται» αλλά και από την ενότητά τους, η οποία, όπως είπε, έχει σφυρηλατηθεί μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες τους και τον αγώνα τους, που αποτελεί μεγάλη νίκη και κατάκτηση.
«Είμαστε ενωμένοι, αυτό είναι το όπλο μας. Εχουμε σφυρηλατήσει ταξική ενότητα στον ανώτερο βαθμό, πρέπει να τη διατηρήσουμε σαν κόρη οφθαλμού», είπε μεταξύ άλλων από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης, στη σκιά ενός σκαπτικού μηχανήματος του εργοταξίου.
Στη συνέλευση πήρε τον λόγο επίσης ο Γιάννης Τασιούλας, ο οποίος σχολιάζοντας την εμφάνιση του Κυρ. Μητσοτάκη με την εργοδοσία, είπε: «Τώρα να ακούσει και τη δική μας φωνή, τη δική μας άποψη, αλλά να δεχθεί και τη δική μας πίεση ο Μητσοτάκης. Είναι ένα έργο 1,5 δισ. που το χρηματοδοτεί το κράτος με τα δικά μας λεφτά στον εργολάβο. Πρέπει να ακούσει και τι λένε οι εργάτες. Γιατί προεκλογικά έλεγε πως οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν καλύτερους μισθούς. Τι γίνεται τώρα που τους διεκδικούν;». Ακόμα, στάθηκε στη μεγάλη δύναμη που δίνει στον αγώνα των εργαζομένων η αλληλεγγύη, το γεγονός ότι η μάχη που δίνουν ανοίγεται σε όλο το εργατικό κίνημα.
«Οταν κάποιος από εμάς νικά, νικάμε όλοι», είπε μεταξύ άλλων ο Μάριος Μπεκρής, ο οποίος μετέφερε την αλληλεγγύη των λιμενεργατών και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στον αγώνα των εργαζομένων: «Και ό,τι αποφασίσετε, ό,τι χρειαστείτε θα είμαστε μαζί σας και όχι στα λόγια, στην πράξη». Ο ίδιος είπε ότι το Εργατικό Κέντρο θα αναλάβει να μάθουν όλοι οι εργαζόμενοι του Πειραιά για τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο Μετρό, καθώς, όπως είπε, η πείρα από τον αγώνα στο λιμάνι με έναν εξίσου σκληρό αντίπαλο, την COSCO, έδειξε πως «αυτό το οποίο μας κράτησε ήταν η ενότητα των εργαζομένων και η έκφραση αλληλεγγύης».
«Είστε ένας χώρος δουλειάς και ένας κλάδος που αποτελεί φωτεινό παράδειγμα διότι δεν συμβιβάζεται, δεν συμβιβάζεται με τα λίγα, δεν συμβιβάζεται με την ανέχεια, δεν συμβιβάζεται με τα ελάχιστα για να μπορέσει να ζήσει με αξιοπρέπεια», τόνισε ο Νίκος Μαυροκέφαλος μιλώντας στους απεργούς. «Γιατί σε δεκάδες χώρους δουλειάς συζητάνε για τους οικοδόμους στην "ΑΒΑΞ", για τους μεταλλεργάτες στη ΛΑΡΚΟ, για τους εργαζόμενους στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, για τους εργάτες της βιομηχανίας στη "Μόρνος" που όλοι αυτοί είναι αγώνες πολυήμεροι, ορισμένοι είναι και πολύμηνοι, για να κατακτήσουνε βασικά δικαιώματα. Τι έχουν και αυτοί απέναντί τους; Την εργοδοσία συλλογικά. Ο "ΑΒΑΞ" για να κρατάει αυτήν τη στάση έχει την πλάτη του ΣΕΒ, των εφοπλιστών και των μεγαλεμπόρων, οι οποίοι αρνούνται να καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης σε όλους τους κλάδους.
Εχουμε λοιπόν ισχυρούς αντίπαλους. Ομως, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Οπως το έχουν καταφέρει οι συνάδελφοι στη ΛΑΡΚΟ και εδώ και 4 χρόνια δεν έχει μπει λουκέτο στο εργοστάσιο. Οπως τα καταφέρανε οι λιμενεργάτες, όπως οι μεταλλεργάτες στη Ζώνη, σήμερα στη βιομηχανία της "Μόρνος" στη Θήβα. Στην πίεση στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία να ξέρετε ότι θα είμαστε κοντά σας. Γιατί γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα βάζετε με θηρία, αλλά μεγαλύτερο θηρίο από τους ενωμένους εργαζόμενους δεν υπάρχει! Εμείς έχουμε τη δύναμη, και θα τα καταφέρουμε!».
Μιλούν στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος του Σωματείου και εργαζόμενοι στο έργο
Αρκετά διαφωτιστικά για τη στάση της εργοδοσίας και τις επιδιώξεις της, αλλά και για τις ευθύνες της κυβέρνησης είναι όσα μεταφέρει στον «Ριζοσπάστη» ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο έργο του Μετρό, Βασίλης Κλουβάτος.
Μιλώντας για τον αγώνα που δίνουν, σημειώνει ότι «η αδιαλλαξία της εργοδοσίας δεν έχει πτοήσει τους εργαζόμενους που εξακολουθούν να συμμετέχουν μαζικότερα στις συνελεύσεις και με ομόφωνες αποφάσεις συνεχίζουμε τον απεργιακό μας αγώνα».
Σημειώνεται ότι η εργοδοσία θέτει το σταμάτημα της απεργίας ως ...προαπαιτούμενο για να κάνει διάλογο με τους εργαζόμενους, κάτι που, όπως λέει ο πρόεδρος του Σωματείου, απορρίφθηκε ομόφωνα και στη συνέλευση της Παρασκευής.
«Ολοι μιλάνε για την ακρίβεια», σχολιάζει χαρακτηριστικά ο Β. Κλουβάτος την οξυμένη πολιτική αντιπαράθεση μια βδομάδα πριν από τις ευρωεκλογές. Και σημειώνει σχετικά με τις διεκδικήσεις τους για αυξήσεις που θα αποτελούσαν ουσιαστική ασπίδα απέναντι στην ακρίβεια: «Εμείς όμως που βάζουμε το "δάκτυλο επί τον τύπον των ήλων" δεν έχουμε από πουθενά, από τα κυβερνητικά κόμματα και από τη διοίκηση, καμία απολύτως ανταπόκριση. Αυτό δείχνει ότι μπορεί να ασχολούνται καθαρά για προεκλογικούς λόγους με αυτό το θέμα, αλλά στην ουσία, εκεί που κρίνεται, σφυράνε αδιάφορα.
Ετσι λοιπόν συνεχίζουμε την κινητοποίησή μας, πιέζουμε για τη συνάντηση με την κοινοπραξία, με τη διοίκηση της εταιρείας και σήμερα καταθέσαμε και τα αιτήματά μας και στο πρωθυπουργικό γραφείο σε μια συμβολική κίνηση».
Και, όπως μας λέει, οι απεργοί εξηγούν και με την επιστολή τους στον πρωθυπουργό ότι «παρότι πρόκειται για μια ιδιωτική εταιρεία που κατασκευάζει το έργο, δεν παύει αυτό να είναι δημόσιο, πολύ μεγάλου προϋπολογισμού, πολύ μεγάλης εξειδίκευσης και σημασίας κοινωνικής».
Χαρακτηριστικά είναι όσα σημειώνει ο συνδικαλιστής για το τι ...ζυγίζει η εργοδοσία στις αποφάσεις της:
«Η καθυστέρηση αυτού του έργου για δεύτερη βδομάδα, όσο διαρκεί ο αγώνας μας, πιστεύουμε ότι είναι πολύ πιο "κοστοβόρα" από ό,τι θα ήταν η εξυπηρέτηση των αιτημάτων μας. Ο λόγος που δεν προχωρούν σε συζήτηση και στην ικανοποίηση των αιτημάτων μας για μας είναι ξεκάθαρος. Αυτή τη στιγμή, πίσω από την "ΑΒΑΞ" στηρίζονται όλες οι κατασκευαστικές εταιρείες προκειμένου να κρατήσουν συρρικνωμένα τα μεροκάματά μας. Την αιτίαση της εταιρείας ότι μας δίνει τα "νόμιμα", εμείς την αντεπιστρέφουμε: "Τα νόμιμα χαμηλότερα". Δεν μπορεί αυτό το έργο και δεν μπορεί ο εργαζόμενος να συνεχίσει με τέτοια μεροκάματα στις νέες συνθήκες δουλειάς».
Ο «Ριζοσπάστης», που βρέθηκε σε μια από τις καθημερινές απεργιακές συγκεντρώσεις τους, συνομίλησε με απεργούς για τις συνθήκες που τους οδήγησαν στην απεργία, αλλά και για τις διαθέσεις που υπάρχουν για την πορεία του αγώνα.
Ο Μιχαήλ Τσιμωτάς, οικοδόμος, με τουλάχιστον 25 χρόνια στην οικοδομή, μας αναφέρει ότι σε κάθε αλλαγή έργου (για παράδειγμα από τη γραμμή 3 στη γραμμή 4 που φτιάχνεται τώρα) οι εταιρείες επιδιώκουν να κατεβάζουν τα μεροκάματα και μέχρι τώρα οι όποιες αυξήσεις δίνονται έρχονται μετά από αγώνες. Τώρα, σημείωσε, «το μεροκάματο είναι περίπου 42 ευρώ καθαρά. Η ακρίβεια που έχει εκτινάξει τις τιμές στα προϊόντα και στα ενοίκια μας αναγκάζει να κάνουμε υπερωρίες και να δουλεύουμε και αργίες για να βγάλουμε πέρα με το ζόρι». Απεργούμε, συνέχισε, και «δεν μπορούμε να κάνουμε πίσω, γιατί δεν μπορούμε να επιβιώσουμε. Το 2010 παίρναμε 90 ευρώ μεικτά για 7 ώρες δουλειάς και το 2024 παίρνουμε 58 ευρώ μεικτά για 8 ώρες δουλειάς!».
Ο Γιώργος Σιδηρόπουλος, με 37 χρόνια στην οικοδομή, δουλεύει στην εταιρεία από όταν φτιαχνόταν η γραμμή 3. Με 6 τριετίες, μας λέει, και παίρνει μόλις 58,80 ευρώ μεικτά. Υπάρχει, επισημαίνει, και διάθεση και δυνατότητα να συνεχίσουμε τον αγώνα.
Ο οικοδόμος Παναγιώτης Γολεγός τονίζει πως η τωρινή απεργία που κρατάει τόσες μέρες, δεν ήρθε από το πουθενά. Είχαν προηγηθεί 24ωρες και 48ωρες απεργίες, όμως «η εργοδοσία μέχρι τώρα δεν δεχόταν ούτε καν να συναντηθεί μαζί μας» και αυτό «μας εξοργίζει και μας πεισμώνει ακόμα περισσότερο». Επεσήμανε, ακόμα, πως η δύναμη των εργαζομένων βρίσκεται στην ενότητά τους, ενώ σημαντικό θετικό στοιχείο είναι τα κοινά απεργιακά βήματα των εργατοτεχνιτών, μηχανοτεχνιτών, χειριστών και μηχανικών.
Ενα από τα πιο χαρακτηριστικά παραδείγματα της ανάπτυξης της κερδοφορίας, της σταθερότητας και του φιλικού επενδυτικού περιβάλλοντος που εξασφαλίζουν η κυβέρνηση, η ΕΕ και τα άλλα κόμματα του κεφαλαίου είναι ο κατασκευαστικός όμιλος «ΑΒΑΞ».
Ο ίδιος ο όμιλος αυτοσυστήνεται ως «ένας από τους ισχυρότερους κατασκευαστικούς Ομίλους στην Ελλάδα», ο οποίος απασχολεί σήμερα «πάνω από 2.600 εργαζόμενους σε Ελλάδα και εξωτερικό». Σύμφωνα με τις εκθέσεις τους, τα κέρδη προ φόρων, τόκων και αποσβέσεων έφθασαν σχεδόν τα 61 εκατομμύρια ευρώ το 2023 και τα 59 εκατομμύρια ευρώ το 2022.
Την ίδια στιγμή, προφανώς θέλοντας να αυξήσει τα κέρδη του, θέλει όχι μόνο συμπιεσμένα τα μεροκάματα αλλά περισσότερα και μεγαλύτερα δημόσια έργα, περισσότερο και φθηνότερο προσωπικό. Ενδεικτικό είναι ότι ο διευθύνων σύμβουλος της ΑΒΑΞ, σε ομιλία του, τον Οκτώβρη του 2023, ζήτησε να υπάρχει «συγκεκριμένο εθνικό σχέδιο επενδύσεων», με ορίζοντα μεγαλύτερο των 4 ετών (χρόνος μιας κυβερνητικής θητείας) και αυτό απαιτεί τη σύγκλιση των κομμάτων. Ακόμα επισήμανε ότι υπάρχει πρόβλημα με την εξεύρεση προσωπικού, «δηλαδή σκλάβων», όπως σχολιάζουν οι οικοδόμοι, οπότε ζήτησε ...διακρατικές συμφωνίες που θα φέρουν προσωπικό εκτός ΕΕ! Επιπλέον, ο ίδιος σε συνέδριο τον Απρίλη του 2024, θυμίζοντας δηλώσεις του Αδ. Γεωργιάδη, όταν ήταν υπουργός Εργασίας, ισχυρίστηκε ότι πρέπει να αλλάξει η εργατική νομοθεσία γιατί «οι εργαζόμενοι θέλουν να κάνουν υπερωρίες», όμως «η εργατική νομοθεσία βάζει ένα φραγμό στις υπερωρίες».
Με άλλα λόγια, για να κρατήσει τα μεροκάματα χαμηλά, ζητά να έρθει προσωπικό από άλλες χώρες και μέχρι να γίνει αυτό να χειροτερέψει κι άλλο η εργατική νομοθεσία προκειμένου να γίνονται περισσότερες υπερωρίες, τις οποίες οι εργαζόμενοι κάνουν όχι γιατί τους αρέσει αλλά γιατί τα μεροκάματα είναι μικρά και δεν φθάνουν για να τελειώσει ο μήνας.
Αυτός λοιπόν ο κατασκευαστικός κολοσσός στην Ελλάδα αρνείται να συζητήσει με τους εργαζόμενους που απασχολεί στα εργοτάξια του μετρό, στηριγμένος στο αντεργατικό νομικό οπλοστάσιο. Θεωρεί δε ότι τα περίπου 45 ευρώ καθαρό μεροκάματο σε έναν εργατοτεχνίτη, που έχει τουλάχιστον 6 τριετίες στην «πλάτη» του, αρκούν για να ζήσουν ο ίδιος και η οικογένειά του.
Στον μεγαλειώδη αγώνα των εργατοτεχνιτών στα εργοτάξια του Μετρό αναφέρθηκε ο ΓΓ της ΚΕ του ΚΚΕ, Δημήτρης Κουτσούμπας, κατά τη διάρκεια της συνάντησής του με τους εργαζόμενους του άλλου εμβληματικού έργου της Αττικής, του Ελληνικού.
Μεταφέροντας τη στήριξη του Κόμματος στους απεργούς των εργοταξίων του Μετρό, σημείωσε:
«Δηλώνουμε και από εδώ τη στήριξή μας στον αγώνα των εργαζομένων στα εργοτάξια κατασκευής της γραμμής 4 του Μετρό, που κλιμακώνεται αυτές τις μέρες με επαναλαμβανόμενες 24ωρες απεργίες, διεκδικούν τα αυτονόητα: Καλύτερα μεροκάματα και μισθούς, καλύτερες συνθήκες δουλειάς, 8ωρο και όχι δουλειά 10ωρη, 12ωρη.
Η απόφασή τους, για συνέχιση των κινητοποιήσεων μέχρι να ικανοποιηθούν τα αιτήματά τους, ομόφωνη και καθολική, επιβεβαιώνει ότι οι εργαζόμενοι εμπιστεύονται τη δύναμη του αγώνα.
Η κυβέρνηση και προσωπικά ο πρωθυπουργός έχουν ευθύνη να αναγκάσουν την εταιρεία που έχει αναλάβει το μεγαλύτερο δημόσιο έργο στην Αττική, που χρηματοδοτείται από χρήματα του κράτους, να κάτσει στο τραπέζι των διαπραγματεύσεων με το σωματείο των εργαζομένων και να ικανοποιήσει τα αιτήματά τους. Και ας αφήσει την κοροϊδία με τις επιστολές στην Φον ντερ Λάιεν, λες και η ΕΕ, αυτός ο εμπρηστής της ακρίβειας, μπορεί να είναι και ο πυροσβέστης».
