Την Παρασκευή 31 Μάη, λοιπόν, συμπληρώνοντας τη 12η μέρα απεργίας, οι εργαζόμενοι συγκεντρώθηκαν στο εργοτάξιο του Μετρό στην Ακαδημίας, όπου συζήτησαν για την πορεία του αγώνα τους και, παρά την αδιάλλακτη στάση της εργοδοσίας, επιβεβαίωσαν την ενότητα και την αποφασιστικότητά τους ψηφίζοντας ομόφωνα για τη συνέχιση της απεργίας.

«Πάμε για μετωπική σύγκρουση, είμαστε αποφασισμένοι. Χωρίς δυσκολίες, νίκη δεν είχε ποτέ κανένας. Θα ματώσουμε, αλλά θα κερδίσουμε!», είπε χαρακτηριστικά ένας από τους απεργούς από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης.

Ο μεγάλος αυτός αγώνας αφορά κάθε εργαζόμενο που παλεύει για το εισόδημά του, αφού κουρελιάζει το βασικό επιχείρημα της κυβέρνησης, ότι τάχα «εξασφαλίζει περισσότερες δουλειές με καλύτερους μισθούς».

Μιλάμε άλλωστε για το μεγαλύτερο δημόσιο έργο που χρηματοδοτούν αυτήν τη στιγμή το κράτος και η ΕΕ στη χώρα μας. Κι όμως, ακόμα κι εκεί οι μισθοί είναι καθηλωμένοι, με την εργοδοσία από τη μία να έχει εξασφαλισμένη χρηματοδότηση για κάθε εκατοστό του εργοταξίου, κι από την άλλη να προτιμά να μένουν καθηλωμένα τα μηχανήματα λόγω της απεργίας, παρά να καθίσει στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης με τους εργαζόμενους. Αρνείται να εξασφαλίσει τα αυτονόητα: Να επιστρέφουν οι εργαζόμενοι ασφαλείς στα σπίτια τους και να παίρνουν έναν μισθό που δεν θα εξανεμίζεται στα μισά του μήνα.

Πρόκειται για πραγματική πρόκληση όχι μόνο για τους εργατοτεχνίτες του συγκεκριμένου έργου αλλά για κάθε εργαζόμενο, αφού αυτή η αδιαλλαξία της εργοδοσίας στηρίζεται στις πλάτες της κυβέρνησης και της ΕΕ, στη λογική των «μίνιμουμ παροχών» και της προσαρμογής στα «ελάχιστα όρια μισθών».

Γι' αυτό, και με επίγνωση ότι ο αγώνας αυτός αφορά όλους τους εργαζόμενους, οι απεργοί αποφάσισαν να προχωρήσουν τη Δευτέρα, στις 9 π.μ., σε κινητοποίηση στο Μετρό του Συντάγματος, προκειμένου να ενημερώσουν τους επιβάτες για τον αγώνα και τα αιτήματά τους.

Η συγκίνηση για την εξέλιξη του αγώνα είναι έκδηλη, με τους απεργούς που έχουν βάλει φρένο στους μετροπόντικες να ξεσπούν σε χειροκροτήματα στη Γενική Συνέλευση την Παρασκευή, βλέποντας το ομόφωνο αποτέλεσμα της ψηφοφορίας: Συνεχίζουμε!

Και αμέσως μετά προχώρησαν με πορεία στο Μέγαρο Μαξίμου. Εκεί, παρά τον φραγμό που έστησαν ισχυρές αστυνομικές δυνάμεις, κάτω από την αποφασιστική τους στάση, αντιπροσωπεία του Σωματείου συναντήθηκε με την διευθύντρια του ιδιαίτερου γραφείου του πρωθυπουργού, κα Σχοινά, στην οποία επέδωσαν επιστολή με αίτημα για συνάντηση με τον Κυρ. Μητσοτάκη.

Στο πλευρό των απεργών βρέθηκαν οι υποψήφιοι ευρωβουλευτές του ΚΚΕ Γιάννης Τασιούλας, πρόεδρος της Ομοσπονδίας Οικοδόμων, και Μάρκος Μπεκρής, πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Πειραιά.

Επίσης, μαζί τους διαδήλωσαν ο Νίκος Μαυροκέφαλος, από τη διοίκηση του Εργατικού Κέντρου Αθήνας και τη Γραμματεία του ΠΑΜΕ, και ο Παναγιώτης Γάκιας, πρόεδρος του Συνδικάτου Οικοδόμων Αθήνας.

Οι εργαζόμενοι αποφάσισαν επίσης να πραγματοποιήσουν νέα Γενική Συνέλευση την ερχόμενη βδομάδα για να συζητήσουν τα επόμενα βήματα του αγώνα τους, με τον οποίο διεκδικούν 15% αυξήσεις σε μισθούς και μεροκάματα, 10% επίδομα υπόγειων εργασιών, 5ήμερο - 8ωρο, μέτρα υγείας και ασφάλειας.

Υπενθυμίζεται ότι η εργοδοσία έχει προσπαθήσει αρκετές φορές να «σπάσει» την απεργία, κυρίως αξιώνει να σταματήσει η απεργία προκειμένου να δεχτεί να συζητήσει τα δίκαια αιτήματά τους.

Με λόγια απλά, που δίνουν την ουσία του μεγάλου αυτού αγώνα, μίλησε στη Γενική Συνέλευση ο πρόεδρος του Σωματείου Εργαζομένων στο έργο, Βασίλης Κλουβάτος, σημειώνοντας ότι η μάχη που δίνουν βρίσκεται σε κρίσιμη καμπή. Κι αυτό γιατί η στάση αδιαλλαξίας και αλαζονείας της εργοδοσίας στηρίζεται στην πλήρη κάλυψη και στήριξη που αυτή απολαμβάνει από την πολιτική ηγεσία και τους άλλους κατασκευαστικούς ομίλους.

Ως χαρακτηριστικό παράδειγμα ανέφερε την κοινή εμφάνιση του Κυρ. Μητσοτάκη με τον διευθύνοντα σύμβουλο του Ομίλου «ΑΒΑΞ», Κωνσταντίνο Μιτζάλη, την περασμένη Πέμπτη, κατά την επίσκεψη του πρώτου στο εργοτάξιο του νέου Οδικού Αξονα Πατρών - Πύργου.

Από την άλλη, πρόσθεσε, ο αγώνας των εργαζομένων στηρίζεται από ένα «κύμα υποστήριξης και συμπαράστασης που ξεδιπλώνεται» αλλά και από την ενότητά τους, η οποία, όπως είπε, έχει σφυρηλατηθεί μέσα από τις συλλογικές διαδικασίες τους και τον αγώνα τους, που αποτελεί μεγάλη νίκη και κατάκτηση.

«Είμαστε ενωμένοι, αυτό είναι το όπλο μας. Εχουμε σφυρηλατήσει ταξική ενότητα στον ανώτερο βαθμό, πρέπει να τη διατηρήσουμε σαν κόρη οφθαλμού», είπε μεταξύ άλλων από το βήμα της Γενικής Συνέλευσης, στη σκιά ενός σκαπτικού μηχανήματος του εργοταξίου.

Στη συνέλευση πήρε τον λόγο επίσης ο Γιάννης Τασιούλας, ο οποίος σχολιάζοντας την εμφάνιση του Κυρ. Μητσοτάκη με την εργοδοσία, είπε: «Τώρα να ακούσει και τη δική μας φωνή, τη δική μας άποψη, αλλά να δεχθεί και τη δική μας πίεση ο Μητσοτάκης. Είναι ένα έργο 1,5 δισ. που το χρηματοδοτεί το κράτος με τα δικά μας λεφτά στον εργολάβο. Πρέπει να ακούσει και τι λένε οι εργάτες. Γιατί προεκλογικά έλεγε πως οι εργαζόμενοι πρέπει να πάρουν καλύτερους μισθούς. Τι γίνεται τώρα που τους διεκδικούν;». Ακόμα, στάθηκε στη μεγάλη δύναμη που δίνει στον αγώνα των εργαζομένων η αλληλεγγύη, το γεγονός ότι η μάχη που δίνουν ανοίγεται σε όλο το εργατικό κίνημα.

«Οταν κάποιος από εμάς νικά, νικάμε όλοι», είπε μεταξύ άλλων ο Μάριος Μπεκρής, ο οποίος μετέφερε την αλληλεγγύη των λιμενεργατών και του Εργατικού Κέντρου Πειραιά στον αγώνα των εργαζομένων: «Και ό,τι αποφασίσετε, ό,τι χρειαστείτε θα είμαστε μαζί σας και όχι στα λόγια, στην πράξη». Ο ίδιος είπε ότι το Εργατικό Κέντρο θα αναλάβει να μάθουν όλοι οι εργαζόμενοι του Πειραιά για τον δίκαιο αγώνα των εργαζομένων στο Μετρό, καθώς, όπως είπε, η πείρα από τον αγώνα στο λιμάνι με έναν εξίσου σκληρό αντίπαλο, την COSCO, έδειξε πως «αυτό το οποίο μας κράτησε ήταν η ενότητα των εργαζομένων και η έκφραση αλληλεγγύης».

«Είστε ένας χώρος δουλειάς και ένας κλάδος που αποτελεί φωτεινό παράδειγμα διότι δεν συμβιβάζεται, δεν συμβιβάζεται με τα λίγα, δεν συμβιβάζεται με την ανέχεια, δεν συμβιβάζεται με τα ελάχιστα για να μπορέσει να ζήσει με αξιοπρέπεια», τόνισε ο Νίκος Μαυροκέφαλος μιλώντας στους απεργούς. «Γιατί σε δεκάδες χώρους δουλειάς συζητάνε για τους οικοδόμους στην "ΑΒΑΞ", για τους μεταλλεργάτες στη ΛΑΡΚΟ, για τους εργαζόμενους στα μεταλλεία της Χαλκιδικής, για τους εργάτες της βιομηχανίας στη "Μόρνος" που όλοι αυτοί είναι αγώνες πολυήμεροι, ορισμένοι είναι και πολύμηνοι, για να κατακτήσουνε βασικά δικαιώματα. Τι έχουν και αυτοί απέναντί τους; Την εργοδοσία συλλογικά. Ο "ΑΒΑΞ" για να κρατάει αυτήν τη στάση έχει την πλάτη του ΣΕΒ, των εφοπλιστών και των μεγαλεμπόρων, οι οποίοι αρνούνται να καθίσουν στο τραπέζι της διαπραγμάτευσης σε όλους τους κλάδους.

Εχουμε λοιπόν ισχυρούς αντίπαλους. Ομως, μπορούμε να τα καταφέρουμε. Οπως το έχουν καταφέρει οι συνάδελφοι στη ΛΑΡΚΟ και εδώ και 4 χρόνια δεν έχει μπει λουκέτο στο εργοστάσιο. Οπως τα καταφέρανε οι λιμενεργάτες, όπως οι μεταλλεργάτες στη Ζώνη, σήμερα στη βιομηχανία της "Μόρνος" στη Θήβα. Στην πίεση στην κυβέρνηση και στην εργοδοσία να ξέρετε ότι θα είμαστε κοντά σας. Γιατί γνωρίζετε πολύ καλά ότι τα βάζετε με θηρία, αλλά μεγαλύτερο θηρίο από τους ενωμένους εργαζόμενους δεν υπάρχει! Εμείς έχουμε τη δύναμη, και θα τα καταφέρουμε!».